De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1905 19 november pagina 3

19 november 1905 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD V-O O R N E D ER L -A'N D. d»n toch rverborgen, niet waardeeren; en ?4Jtt$r*ne<ié?valt eeB groot gedealte- van de tN&rde van dit boek wég. De vertaler «ie? heeft welgedaan een narede aan dit -werk toe te voegen, ?waarin -én over ogoVs leven a o ?er den inhoud der Doode zielen'* mér licht ver spreid word'; wij radenden lezers zelfsaan deze narede, vóór da lezing van het 4>oek, eens even door te zien: al blijft dan natuurlijk in den beginne veel duister, men krijgt toch eenige meerdere houvast bjj de lezing van het b#ek zei. e. ; De Vertaling kan er mee door; zij is ten minste leesbaar, al "zou zelfs bij niet al te'Alren^e critiek ??op iedere bladzijde wel *e»n ongerechtigheid zijn aan te werken; doch ons de viaag vooi leggende, welke ver taling wij dan wel feilloos achten, stellen wij de lens onzer critiek niet al te scherp, en 'noemen de vertaling-, tout court: goed. Echter uitdrukkinjen als: de ^irik, die no* ZETKI.DE op hare half geopende lippen" of is elk Uffer aderen gehoor? ' had leii toch wel voor komen kunnen worden. Alles tezamen genomen achten wij Doode... zielen'1 culluur-historisch een interessant' boek, echter litterair om met Baedeker te. spreken saus prétentions! W. RAA.DT VAN Cw'X.'S^-'W^''1'-'-"^-^-' In de Deutsdie Wochenzeitimg für die Niederlanden. vnd B^gtén komt Onderstaande ver klaring voor : ,',Ehrenerkiarung nseres Redacteurs JA.-Frell durch den Nieleriandi&cïien Jourrïali&tenverein. 's-Gravenhage, d. 8. November 1005. S. Hochwohlgeboren Herrn A. PRELL, Eedacteur der Deulschcn Wochmzlg. "Ams'.erdam. Sthr'gfehr&r H^rr, In der, ara; 4. November abgehaltenen Vörstands,-itz«tg ^wurde der Bapport der, Ihrem Ersuchea^geiniUs, dnrch unsern Ver stand ernannten-, aus dèn|rjer£en E. W. de 'JötTg, Cl Schlïck'und 'H. i' isteVgzusaminengesctztcn Commïssion behandelt. Dieielbe beauftragt, zu untérsuchen, inwieforne gegen Sle durch das 1>V? l ner Ta^Matt Beschuldigung, Sie sekn ein Spion, R&ptil oder Vertrauensmann der Deutsehen Rc'gierung in Niedeflat d, auf Wahrheit benfit. Unstr Vorstand hat, tiach Piüfung des Rapports umi Vernehmung der Cornmission, besuhlössen, Ihnen zu ber;chttn: da?s in keiner Hinsicht aus irgend welcher Tateache erwiesen ist, dass Bie ein Spion, Rfplil oder Ver'ranensmaiin der Deutsehen Hegierttg in Niederland eind; daas das ZeugenverL&r viel eher das Gegenteil ergebt-n bat.'* Dieser Beschluss "unseres Vorstand wird auch in der nactrstfolgenden Nummer der Milteilungen des JöntnaHstenvereins"' zur sKenntniss gebracht werden. Hochachtungsvoll -. ... lm Auftrag des Vprstands.des Nieder|? Journalistenvereins " J u-ar gtz. J. DOOBMAN, l'orsitzender. E. W. DE Joxot Loco-rors't:entler" -De heer Prell kan tevreden zijn met deze verklaring. Eérx artist, of Naar het Engelich van AUTHUE MAC EWEN. II. Ik bekeek hem eens, zooals hij daar zat, OP Z$Q gemak, hoegenaamd niet terneerge slagen een minderwaaidig wezen, de ver doemde en grijnzende geest van den Jack Bromley, dien ik had gekend, den karakterloozen Jack, den gotdhartigen Jack, van wien iedereen hield en voor wien niemand eenig respect had; het beschaafde zwarte schaap, den bekwamen advocaat, wien niemand, die zelf eenig karakter had, durfde te raadplegen; den handigen man van de wer-ld, die wist, hoe een diner te bebtellen, en een anecd-jte te vertellen, en een liedje te zingen, en den draak te steken met iedereen, die verstandig en voorzichtig was, den handigen kerel, die te handig was, om de bruikbaarheid van gewon e eerlijkheid ? te begrijpen. Mannen, die in veel opzichten boven hem stonden, dat wil zeggen, allen 'die hun hoofd over hem schudden, en hem beklaagden, en zeer op zijn gezelschap waren ?gf-stelil, benijdden hem rijn zonnigeu aard, zijn geestigheid, zijn charme,, die hem overal vrienden bezorgde. Er was hoegenaamd geen gevoel van verantwoordelijkheid in hem, ,g?en ernst, geen plietttbesef, maar een overgroote mate van aristocratische tegenzin in werken. Toch was er niets boosaardig in hem, en hij zou met evenveel beieidw ligheid een vriend een dienst bewijzen als hem 'bestelen. Hij was de meest populaire man ; van zijn club, en zijn mede leden royeerden 'hem, omdat hij valsch speelde bij het kaarten ' en begrepen zelf volstrekt niet, waarom zij : hem achterna weer vriendschappelijk de hand schudden. Hij verwaarloosde zijn vrouw n was haar ontrouw, maar zeide nooit een on.vriendelijk woord tegen haar, en liet nooit na Jiartelijk en vol attenties voor baar te ;djn ; en liij maakte al haar geld op en beleende haar diamanten, en zij bad hem van gansoher harte lief. Niemand was verbaasd, toen hij in handen van de politie viel, en iedereen vond het jammer, zelfs degenen die hem hadden aangegeven. Zij zouden het niet gedaan hebben, als zij zich den tijd hadden gegund, hun eerste woede te laten bekoelen. Maar :het was te laat. Hij glimlachte-iegen hen van uit de bank der beschuldigderynet onge veinsde hartelijkheid, en verk!aarde,jiaf, daar een meineed hem niets zou kunnen helpen, liy aan al de betrokken partijen Ijeel wat moeite zou besparen, door de waarheid***» vertellen. Jack," zeide ik, hem een sigaar aanbiedend,? ?yraarvoor de cipier mij verlof had gegeven, ,jdie onverschilligheid van je is niets dan -een pose. Je hoeft me niet te vertellen, dat je werkelijk de ongevoelige, spottende boos wicht beat, waarover je het de courant zoo druk laat hebben. Afgezien van alle hoogere consideraties je hebt altijd veel te veel prijs gesteld op liet goede der aarde, aange naam gezelschap daaronier inbegrepen, om verblijf in de tel plezierig te vinden." Yan flen Lycemii-clDl) te Berlijn. 4 Nov. '05. Hedenmiddag heeft de feestelijke opening van den Lyceum club te Berlijn, eera!e twijg van den in 11)04 te Londen opgerichten International jn Lyceum-club, plaats gehad, onder groote belang-telling van een deel der Berlijnsche haut-monde (eene gravin zit in het bestuur) en, wat voor het doel van den c^ub mér van gewicht ie, van eaue elite veler wannen en vrouwen van beteekenis. Do Lvceum-club (Lyceion =r Lichlheim der oudheid) beoogt de belangt n der op wetenschappelijk, artistiek en sociaal gebied werkende vrouwen en hare internationale solidariteit te bevorderen, te scheppen een vrBchtdraizenden band tusschen de werkejiden met den geest, de groote volkerengeiöoensehap daardoor nader te brengen tot het ideaal van n-zijn iu ttrevcn naar hooger, verder, beter ... Met haar mooie, völ-klinkend oraaap,met dien gloed van geestdrift op het wondermooie, jange gezicht, zei Miss Constance Simd'y, de jooge- opriib'Ster van dezen zn^ter-chib der 'deit'Londensuhe, de Droomster ii tot verval?ling-brengster van het geheel, het-zoo warmen'meesleepend. Klein, kreupel figuurtje zat ze op he.t podium van de groote ver gaderzaal boven, het gelaat hoog en vol, gericht naar de in dichte rijen voor haar staanden, de oogea in een droom- mooie verte : mij dankt, wij zijn gekomen in een tweede tijdperk van vroutven werk-, daf, waarin men minder zal spreken van de Ar.u\ver, van haar die het doen, en meer van het werk! Where there are real workers, there is real humanity !" Denkt niet dat-ik u hier breng een Engelsch geschenk. In dit gansche huis is alles Duitscb, van kelder tot zolder, uw eigen, het uwe, geheel van uw volk... Fijngevoelig en krachtig pleidooi voor het leggen van een nauwen band tufschen twee volken wier verhop ng wellicht aan heersc.herswaan staat opgeofferd te worden, door de reikci.de handen der vrouwer, echtge noot en, ? nöcders, dwars dxr nevelen van ?verblinding heen. fti de luxueus ingerichte ru'raien boven, ^rjyfldleeren zetels, rood fluweel op dengrond, vol , groene planten, bloemen, hèlstralei.J eleclrisch licht, waar p( qnet gekleede Ilebe's rondgingru, bewogen zich n'a de inwijdlnjjsspeech, de overdracht aan het Duitfclie besluur, het voorlezen der jrelukwenfchrnde telegrammen en van een uhvoerigen brief van Carmon Sylva, in bonte mengeling de weelderigste toiletten, van dames der Hofgesellschaft, met de artistieke, veelal Empire- en Rcfurmk'eedia^ der kunste naressen en vrouwen vankun-.tenaarsdooreen. Uier en daar ern zwarle rok: Joachim, Hurnperdinck, LuJwig Pietsch waren versghenen. B'rj den rooden gloed van do kleurige IlittnpjiS vormden zich groepen om kleine '{aïelljes, vol, vol, overvol waj het, in de voord rach ten ?zalen boven, de bibliotheek met de loggia's en 't uitzicht op den tuin achter, en de restaanuie-zaleu beneden. Sloepen en geruHch van zijde, brillanten«?uttntMWnittntmmtmml Wel," antwoordde hij op scherpen toon, wat moet ik acders doen ? Nederig en be rouwvol zijn en h'et hof maken aan den do.-riinee? Als ik aan de bezoeker s wordt vertoon.), moet ik dan het houfd buiden en weenen? Al-i er reporteis komen, moet ik dan miju hart op mijn tong diagtn en hè» voorzien van kolommen \ol bekentenissen over de martelingen, <Ü3 een man te ver duren heeft, wieni leven onder hem is inge stort en heui heefc achteriela'en tusschen de pu>uhoopen, met wroeging, zelf-verachting en wanhoop tot eenig gezelschap in zijn eenzaamheid ? Ik neem aan, wat het noodlot mij zendt, en grinnik en draag het. et niag een pose zijn, maar toch is het mijn ei^en ik. Ik ben een ruïne. Alles wat ik heb be zeten, alles waarop ik prijs feteldp, is verdwenen. Margaret heeft zich van me laten schei den dat arme kind. Ik had het niet van haar verwacht, maar de vrienden, die het haar hebben aangeraden, hebban verban \\* gehandeld, natuurlijk. Alles, waarom ik iets gaf is mij ontnomen ik ben spiernaakt uitgek'eed. Maar al ben ik naakt, toch schaam ik mij niet, en geen rechlbank ter wereld kan uiij de hoop ontnemen. Ik ben nosr niet verslagen. Ik spreek bijna even gemak kelijk Fransch als Engelsch, en ik heb hier Spaaiwch geleerd. Als ik ontslagen word, ga ik naar Cuntraal-Auierika en begin van voren af aan. Ik heb gehoord, dat het een goed land is voor een man, die zijn best wil doen; en als dat me begint te ver velen wel, dan kan ik een revolutie op touw zetten." /ijn oude aanstekelijke lach schaterde duur het vertrek. Ken dringend verlangen hem te helpen had sinds langen tijd in mij ijesiaeuld, en was te heviger gaan bian leu, naarmate andere vrienden hem begonnen te vergeten. liet vlamde hoog op, toen wij daar tegenover elkaar zaten hij in die afatootende Meeren. Jack," zeide ik, je bent duur en door verdorven. Je bent onbeschrijfelijk wreed geweest tegenover allen, die on: je. gaven, je hebt eeu hart gebroken, zoo trouw en liefdevol als ooit in den boezem van een vrouw heefc geklopt. Maar ik wil zoo recht vaardig zijn, te gelooven, dat je je van die wreedheid niet bewust waart. Je hebt liet ongeluk, zelf zonder hwt geboren te y.ijn. l)e beininnt-lijkhcid, de vroolijkhuid, die je zoo innemend maakten, had len hun wortels in pure zelfzuchtigheid. Je wKdrf je zelf niet lastig vallen met boosaardig te zijn, of on vriendelijk in kleinigheden. Het was plezierig, goed gehumeurd te zijn. Je instinct voor gezelligheid is zeer sterk ontwikkeld, en daaruit is je vooi liefde voor vriendschappelijken omgang oi.tstaan. Je vrienden dachtt n, dat je van hun gezelschap genoot, omdat je van hen hield; maar het was alleen maar, {«adat- je van je zelf hieldt. Je hubt nooit veel van iemand gehouden,-;behalve van je zelf dat zit niet in je. Je bent de besie imitatie van «en goeien kerel, dien ik ooit heb gezien, en zoo'n onverbeterlijke schurk, alg er ooit een heeft bestaan," Wel, ik moet zeggen, Warhurton,'' zeide hij lachend, dat het in 't "ge-heel niets voor jou is, een gefiatteerd portret te maken, is het wel?' schitter!ns>, dames, hóoge dames van hof en groote wereld, kommerzienrütinnen, vrouwen van rijke kooplui, voor wie't alleen fashionable i?, .zooiets bij te vroneff, er geweest te zijn, wier equipage en automobiel gnuivend sftilhor;dt voor Jt groote ijzeren hek, die er zich 'u uurtje vertoonen, zich, hun zijde, hun satijn, hun steenen, hun naam. En daarnaast de artisten: schilderessen, beeld hou wsters, schrijfsters: de Intelligenz, bizarre soms, interessant altijd, met streven den wil. drinkende oogen, gracieus gebaar van gaan door die harmonie vau kleuren die hun tehuis zal sijn. En dan de feministen, de in den dienst vergrijsden, Lina Morgenstein en Hedwig Dohm, de eerste Kaiserin Ffiedriehs vriendin en oprichtster der Bórliner Volksküche. Want de eigenlijke, de gewone Jeden van den Lyceumclub zijn de vrouwen die een plaats innemen innemen in 'toeven, die geestelijk .praesteeren, hoe verschillend ook hare positie en opvattingen zijn mogen : vrouwen die 't zij een zelfstandig werk op literair, journalistiek, wetenschappelijk of kunst-gebied uitgegeven hebben, 't zij een acadeinischen graad bedtten. Als buitenge wone komen dan nog in aanmerking: artisten van boteekenw, vrouwen die als leden gewenscht zij u door haar deelnemen aan en belangstelling een geestelijk, rnaatscnappelijk en artistiek streveu, en vrouwen en dochters van beroemde mannen. Zoo zijn feministen van diverse pluimage .geen met doctoressen der verschillende faculteiten en vrouwen van bekende kun stenaar-". .Djitselte prinsessen zijn lid, «n de namen van -Ellen Key, Clara Viebig, Gabriele 'Kenter en ^Rioarda Huoh warrelen bont dooreen. Hoe nu te-bereiken deze vergemakkelijking van dt>n geestelijken arbeid der vrouw, deze internationale solidariteit, die de groot ste gedachten van samenwerken tot het berei ken eener schoonere eenheid voor man en vrouw, voor de menschheid, verwezenlij ken wil? Er is een letterkundig bureau dat ala tussekenpei'eoon 'werkt bij het u'.tgevt-n en vertal? van litera r werk, een ander voor .kunstnijverheid, dat ook tentoonstellingen organiseert, een commi>sie ter bevordering van muzikale belangen, Vooral voor 't uit geven van composities', een wetenschappelijke afieeling voor 't geven van inlichtingen pp studie-gebied, een algemeen bureau voor juiidische en sociale adviezen. Dit programma omvat zeker genoeg. Bo vendien maakt de elub vorm het mossehjk, een groot deel der practisehéen zakeiyke belangen in gezellig vriendschappelijk verkper te behandelen. Een grootsche gedachte ligt aan deze organisatie ten grond. Men kan haar bij een s >ott modoi ne vrouwelijke vrijmetselaarsbond vergelijken. De indruk, dien de opening maakte, is zeer verlokkend. Het groote huis ligt vlak bij de drukke Potsdamerbiüeke, heeft een mooien tuin, vele keurige kamers voor in wonende leden, vrooüjke restauratiezalen in rooden toon, ontvangsalons en zalen voor voordrachten, een wel voorziene bibliotheek. Dat ij het uiterlijk. Nu moeten de raderen gaan. Kn hoc ze zullen gaan, of er genoeg spankrac'it en vitaliteit ligt in de idee, om haar te doen bloeien, en hier te doen bloeien, en verder voorgenomen uitbreiding naar Parijs Rome en New York mogeajk te maken? Dat is alles in iitmiiiiHiimiiMiMiiiiijimitii In geen enkel leesgezelschap, in geen enkele teesimiehting mag ontbreken het (yüsclirift Grool-Mcrland", onder redactie van CYBIEL BUYSSE, LOUIS COUPEEUS en W. G. VAN NOUEUIJS. «?rijs ftS.&O per jaar. Praef-abonnement van l Oct.?31 Oec. 1905 f3.?. Men Kan ziel bij eüen boeknaHdcIa r atonrerer W,B. W.B. W.B. Sint NicolaasW,B. W.B. Boeken. W.B. W.B. W.-B. , Neen, daarin heb je gelijk. Het is geen kleiiiixlitiid, volmaakt te zijn, Jack, en jij bent volmaakt in je soort. Je. bent in do wereld gekomen zumier renig moreel begrip, eu je kunt evenuiin nalaten, te zijn zooals ju nu eenmaal bent, dan een tïjue'j ing het kati latua, mooi en bevallig en vraatzuchtig te zijn. Ik bt-n nooit zoo aanruatigeud g :wees', je to veroordeelen, jreen verstanuig man heeft d.U ooit gedaan Je staat eenvoudig b;jven elke beoordöeling van eeri normaal ni;ui. Je hebt me buitengewoon geïnteres seerd a/o fin fch'irk, want als een schurk ben je b^woii lerenswaard-g volmaakt. Zelfs de kiemen van deugden ontbreken in je, en ' h-t gevoel van eer is je ten eenenmale vreemd. Al je opwellingen zijn laag, al je bedoelingen onzuiver. Ik ben erj» op je gesteld, Ja«'k. Je ber:t volmaakt. Geen ai-tist kan weerstand bieden aan je volmaaktheid, en ik ben een artist. Je bezorgt rne BPH groote mate van genot,?je doonrilt me." Li.aik je," zeide hij onverstoord, je opinie is zeer vereerend en doet me veel genoegen, in-uir kun je soms iets doen, om me hier vandaan te helpt n?'' Als eyii verantwoordelijk lid van de maatschappij," antwoordde ik, ,./,ou ik je je heele leven lang hier houden, als ik er iets aan koa doen. Dat heb ik gisteren nog tegen dt-rr goevorneiir gezegd." ..I>cn gouverneur?' herhaalde Jack vol verbazin ir en belangstelling. .Ia, ik ben bij hem geweest vóórdat ik hierheen ging. Hij vroeg mij, of ik oprecht meende, dat een man van jou karakter n enkelen da;; vóo.xlat zijn tien jaar om waren kon worden los gelaten om zijn medemenscheu te exploiteeren. Want dat zou je natuurlijk doen. Mijn antwoord w.i?. dat je een onge neeslijke schurk was en dat mijn meening, zoonel uit een nuiulschappeüjk als uit een zedelijk oojpnnt, wa?, dat het een misdaad tegenover de maatschappij zou zijn,.jou gratie te geven, maar dat ik als f.rtii-t je bewon derde, en het jammer vond, dat je talenten ongebruikt bleven. Bovendien gaf ik hem te kennen, dat je een vriend van mij was, en dat het mij onaangenaam aandeed, een menschflijk wezen, dat zoo 7o!komen ontblout was van eenig gevoel ran schuld, te zien lijd'n, en schuldgevoel zou je niet hebben, Jack, zelfs al hadt je me vergiftigd, nadat je mijn handteevkenirg had vervalscht. De goeverneur en ik hebben elkaar als jongens goed gekend, en het ontbreekt hem niet aan gevo l v >or humor. Hij zeide, dat l.ij als particulier van je hield, terwijl hij als ambte naar een afschuw van je had, en dat hij mijn l meen ing volkomen deelde. Hij stemt erin U:e. je op je eerewoo'd vrij te laten, om mij een genoegen te doen en om te voldoen aan ?.ijn eigen neiging tot toegevendheid tegen over excentriciteit. Maar ze zullen.je weer oppakken, als je je niet behoorlijk gedraagt." A!s ik mij niet behoorlijk gedraag!" liep Jac-k uit, in zijn opgewondenheid half opspringvnd van zijn stoel. Je begrijpt tooh wel,dat ik datwel zal do?n!' Neen, dat zul j i niet,' zeide ik kalm, dat kun je niet. Maar houd je bedaard. Je wordt niet losgelaten zonder voorwaar den. Het hangt geheel en al af van mij, eu de deuren van boetedoening en berouw immmmmmmiimtHiiiuiiiHtutmtiiuiiiiiiiiitiiMHUiiiit zullen niet dan over zes jaar voor je geopend worden, tenzij je belooft, je onvoorwaardelijk iu mijn handen owr tögevtn. Als je je wooid breekt en op hol slaat, laat ik je weer opsluiten, hoeveel geld het mij ook zou mogen' kosten. Je beiit een kostbaarheid voor mij. Kn jezult mijn s'aaf moeten zijr, jij schurk, jij volmaakte schurk!" Wat," vroeg bij aarzelend en min of meer verschrikt, wat wil je dan eigenlijk van me?" L'at je Centraal-Amerika uit je ho jfd zet. Om te beginnen moet je in San i'raticisco blij ven. ' Maar wat moet ik daar doen ? Hoe ter wereld moet ik mijn brood verdi'nen?" Oaarvoor zal ik wel zorgen. \\rat zou je nu bijvoorbeeld het liefst doen?" Onder de gegeven omstandigSe-len ben ik niet kieskeurig. E.ke eerlijke bezigheid, die ' D.it verwachtte ik. Dat is de invloed van je omgeving. De eers'e de boste zou gezegd hebben, wat jij daar hebt gezegd, zonder een tlauvv begrip van de dwaasheid van je woor den. Je hebt geen aanleg voor eerlijkheid waarom zou je dus je volmaaktheid btdervt-n door je ze f te divirrgen in een richting, die geheel in strijd is met je uard en die zondt-r den minsttn twijfel zou eindigen in jammerlijke mislukking? Wat ons te doen staat is een bezigheid te bedeijken, die je in de, gelegenheid zal stellen je talenten te ont plooien,?reisschurkachtigs, iet s aantrekkelijk bedriegelijks, dat jou ten maximum vau ge noegen en voordeel zal bezorgen, en anderen een minimum van nadeel. Je moogt niet het ri-ico looperr, hier weer terug te komen. Je moet al wat misdadig is vermijden, Jack, maar om je zelf te kunnen zijn, o:n uitdruk king te kunnen geven aan je persoonlijkheid, orn de werkende artist te kunnen zijn, waartoe je al den aanleg hebt, moet je een schurk zijn. Het zon een zonde tegenover de natuur zijn, je eerlijken arbeid te bezorgen. Je zult een gelukkig man worden, Jack,?misschien zelfs een nuttig man, wie weet? Ken talent te bezitten en iu de gelegenheid te zijn, elat vrijelijk te kunnen gebruiken, is het hoogste genot, dal liet leven kan schenken. Jij, Jack,hebt een talent voor schurkerij en kunst'' wil voor jou zeggen: een schurk zijn. Je moet leven voor de kunst. Ik heb besloten, je evangelist te laten worden." Ili? Ik evangelist?' Hij schaterde over de onge ijrndheid van dat denkbeeld. Kijk," zt-ide ik, nu ben je weer alled-A-agscb. De onvereenigbaa-iheid van jouw persoonlijkheid met het geijkte karakter van een predikant prikkelt je gevoel van humor. Maar je moet den humor voor goed «aarwel z ggen. Die. behoort niet tbuu op den kansel. De weg van ernst ligt vóór je, als je een berouwvol en bekeerd man wilt zijn." Ik predikant!" grinnikte hij, terwijl zijn oogeii straalden van ple ier. Maar zou ik kunnen huichelen? Dat heb ik nooit gedaan. Zou ik het kunnen volhouden?" Dat kun je best. Je hebt geen ziel, geen diepte, geen schaamtegevoel. Dat «jn dingen, die iemand tot een uitstekend acteur kunnen maken. En het genot n ding te zijn, terwijl je voorwendt, iets geheel anders te zijn, zal hoe langer hoe grooter voor je worden. Het zal je aangeboren zin voor bedrog bevredie/hciatms % 40 cents per regel. IIIIIIIIMIIItflIIIIIMIIIIMtllllllllllllllllllllllllMIIMIIIIIIIIHIIiltHII Echt Victoriawatei OBERI.AHNSTEIN cht Victoriawate, OBERLAHNSTEIN V B A A STELIO Cigarettos Moderate Pricef». «ULKAN", KHEDIVE", EXTRA FJNE", ~~- 2 et. 2 K et. 3 et. Sto/io Efstathofiou/os (Smyrna). 'f U n STE ZV/ITSERSCH E C a c/f en SUIKER. gen, en je dat wellus^ge gcvot-l van -?«pe- ' rioriteit bezorgen, dat een booswicht altijd heeft, als hij eerlijke menschen voor don .gek houdt. Maar luister nu eens met je geheeld verstand naar me. Er is fn dirig. waarop ik sta. Je bedrog moet d?-orloopend worden volgehouden, je moogt er nooit van. afwijken. Versta mij gotd. Geen oogfnbl kken van on'spanning, waarin je aan j-i intiemen je iaiiclieiarij to'eveitnuwt. Vinr het oogenblik af, waarop je btkeeting wordt bekend getnaakt, inoog je zelfs tegenover mij nooit uit je rol vallen. Blijf erin vo'.haide», wanneer ik je uiüach.. Ztlfs in on-/e metst intieme, meest van anderen afgezon derde oogonblikker, moetje altijd de nieuwe Jack zijn, de herboren Jack. de brave en vermanende Jack. Als je 'Alleen btnt, mag je dotn wat je wilt, en vloeken en God lasteren bij wijze van opluchting, maar ik zou hi-t je niet aanraden. Trccht je zelf voor den gt-k te houden, als dat je mogeliji is. Dat zal het je gemakkelijker maken, anderen vo, r den gtk te houden/' Maar waarom," vreo» hij nieuwsgierig, waarom wil jij dat bedrog in de wereld helpen, waarom wil jij de schepper zijn van zoo'n opeenvolging van huichelarij ? Wat heb je daarmee voor?' Het is nu eenmaal inijn beroep kunstwei ken te scheppen, verhalen, romai.s. En ik wil nu eens een schepping van mij geleefd zien. Ik zal jou beschouwen ais e(-n kunstwerk, en ik zal liet genot smaken di; scheppende kunstenaar te zijn." ??Voor een man van eer en goede zed< n, ??? een nauwgezet man, een beroemd letterkun dige en een algemeen geacht burger, zooals jij bent," zeide Jack, lijkt dit me wel een et-nigszins eigenaardig plan. Zou het niet als wel, als slecht kunnen worden beschouwd door uaenschen, die heel precies zijn ? Ik kau er zelf niet over oordeelerr, runar het kon-t mij voor, dat, iemand van mijn dispositie en met mijn verleden aan het publiek te willen voorzetten als predikant, wei een beetje nu ja, de grenzen te buiten gaat." Ik heb mijn burgerlijke plichten niet uit het oog verloren, en ik neem de verantwoor delijkheid van de moreele gevolgen voorde. iraatschappij op me. Je "kunt onmogelijk kwaad doen. Als je je rol goed speelt, kim je misschien zelfs g >ed doen. Als je je gunt misdragen maakt dat vanzelf een einde aan je carrière als predikant en tegelijkertijd iinn mijn roman." Maar de preeken, wat moet ik daarmee beginnen ? In de rest zal ik mij wel kunnen ? schikken, maar dat soort van dingen .. ." Om te beginnen zal ik die wel voor je schrijven. Neeua je de «j&rü&e eit'^voor-' waarden aan?" ' V« Of ik ze aanneem? Dat zou jij *in mijr^ plaats immers ook doen, dat 'zou iedereen ir|-?i; mijn plaats immers doen, om hier vandaan':* te komen?' .. »i ' Neen, dat zou niet iedereen doe'ri; Ik bijvoorbeeld niet. Maar dat is de vraag niet. Wil jij het doen?" Ik wil het doen," zeide Jack, en bezegelde zijn belofte met een vloek, zoo krachtig en zoo geineen, dat ik niet kon twijfelen aan zijn oprechtheid." (Slot volgt.)

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl