NM487 DB AMSTEEDAMMEE A°. 1905, WEE VOOK NEDERLAND Onder r e cL a. o ti © Dit nummer bevat een bijvoegsel. SL n_ J". 3D IE K O O. Uitgevers: VAN HOLEEMA & WARENDOBF, Heerengracht 457, Amsterdam. Het auteursrecht voor den inhoud van dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124). Abonnement per 3 maanden . . . . . . / 1.50, fr. p. post f 1.65 Voor Indiëper jaar MB mail 10. Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar 0.121/» Bit -ttad ia verkrijgbaar Kioek 10 Boulevard des Capocioes tegenover het Grand Café, te Parijs. Zondag ^4 December, Advertentiën van l?5 regels f 1.10, elke regel meer ? 0.20 Reclames per regel 0.40 Annonces nit Duitsclüand, Oostenrijk en Zwitserland worden uitsluitend aangenomen door de firma KUDOLJ? MOSSB te Keulen en door alle filialen dezer firma. De prijs per regel is 35 Pfenuig. INHOUD: VAN VERRE EN VAN NABIJ: Standenscholen te Amsterdam, door H. Deelman. De heer Pop en zjjn ambtenaren (Ingez.). FEUILLETON: De verkochte stem. Naar het Dpitsch, van L. Andro, I. KUNST EN LETTEREN: Muziek in <le hoofdstad, door Ant. Averkamp.?Collectanea Napol«onica. Ivate Greeneway, door M. H. Spiekmann en G. 8. Layard, beoordeeld door E. W, P. de Vries Jr. Een laatste woord ia zake namaak van prentkunst, door J. W. N. The Poems of Ernest Dowaon, door M. U. J. Everts Jr., Catastropben, door C. Gr. N. de Vooys. VOOR DAMES: Brieven uit Nieuw-Nederland, door A. E. M. S. te Laer. ALLERLEI, door Caprice. - UIT DE NATUUR, door E. Heimans. Een teekening van Rotgans. Deli in Woord en Beeld, (met afb.). Albert Vogel, (met portr.), door Jan Feith. Muziek en Gymnastiek in d« Aesthetische Opvoeding, II, door J. W. Gerhard. FINANCIEELE EN OECONOMISCHE KRONIEK, door D. Stigter. Julius Pruttelman Brpmmeijer. INGEZONDEN. DAMRUBRIEK. SCHAAKSPEL. ADVERTENTIEN. Standenscholen te Amsterdam. . In onze gemeente bestaan vier aoorton van openbare lagere scholen, die der Ie, 2e, 3e en 4e klasse. Het onderwijs aan 'de scholen der Ie en 2e klasse verschilt slechts daarin, dat aan de eerstgenoemde scholen een voorbereidende cursus is ver bonden. Aan de scholen der Ie klasse wordt geen of een zeer gering schoolgeld geheven, dat enkele centen per leerling en per. week bedraagt. Aan die der 2e klasse is het schoolgeld wat hooger en bedraagt ?0.125 tot ?0.20 per week. Al deze scholen zijn voor de kinderen uit den werkmansstand en van de kleine burgerij, naar hun welstand echter zorg vuldig gescheiden in twee soorten; de on- en minvermogenden genieten samen het onderwijs, doch die het wat beter betalen kunnen worden van do overigen gescheiden en gaan naar een apart voor hen bestemde school. Ook tusschen de scholen 3e en 4e kl. bestaat slechts een gering verschil in leerplan, doch wel in schoolgeld, dat aan de laatste scholen aanzienlijk hooger is . dan aan de eerste. Zij leiden op voor het middelbaar en hooger onderwijs en haar leerplannen verschillen dus principieel van die der Ie en 2e klasse scholen. Hier worden de kinderen onderwezen van den middelstand en de meergegoeden, elke s .t and in een afzonderlijk gebouw. De lezer ziet, de toestand is ingewik keld. Nergens in ons vaderland, voor zoover wij weten, worden de standen in de scholen zorgvuldiger gescheiden dan in Amsterdam. De oorsprong van dezen toestand ligt in het verleden, toen de verschillende maatschappelijke klassen veel meer dan nu begeerden afzonderlijk te leven en is maar niet op eenmaal te veranderen. Doch het wordt thans tijd, met die verandering een begin te maken. Men moet komen tot twee soorten van scholen, eene soort, waarop alle kinderen kunnen gaan, die het onderwijs later niet aan een burgerschool of gymnasium zullen voortzetten en eene soort voor de kinde ren, die later wel voortgezet onderwijs zullen ontvangen. Een uitmuntend doch volkomen gelijk elementair onderwijs voor allen, rijk of arm, zou ons ideaal zijn, doch voorloopig behoeft daaraan nog niet te worden gedacht. Indien echter de kinderen, die nu de scholen Ie en 2e klasse bezoeken, op ne soort van scholen werden bijeengebracht, zouden daardoor dadelijk tal van voordeelen worden verkregen en geen enkel nadeel zou er het gevolg van zijn. 1) Eerste voordeel: Er zijn thans 115 scholen der Ie klasse en 28 der tweede klasse over de stad verspreid. De leerlingen der eerste soort vinden dus altijd een school zeer dicht bij hun woning, die der tweede moeten soms een langen weg afleggen om de school te bereiken. Werd het verschil tusschen de Ie en 2e klasse opgeheven, dan zouden ook de kinderen van laatst genoemde soort in even gunstige con ditie komen. Het is geen gering bezwaar voor vele ouders, dat hun zesjarige kin deren ter wille van hun onderwijs eenige 1) De vergadering van hoofden van scho len Ie klasse heeft in haar vergadering ven 17 Nov. jl. reeds besloten Burgemeester en Wethouders voor te stellen de Ie en 2e kl. scholen samen te smelten tot n categorie. l keeren per dag een langen en gevaarlijken weg rnoetea afleggen. Tweede voordeel: Het gebeurt vaak, dat een leerling eener Ie kL school door het vermeerderen van den welstand der ouders naar een 2e kl. school wordt verwezen en even dikwijls gebeurt het omgekeerde, als de welstand der ouders vermindert. Tal van kinderen moeten dus midden in den leertijd van school veranderen en dat brengt zeer veel schade toe aan hun onderwijs. Werd ons denkbeeld werkelijkheid, dan zou daaaaan een einde komen. Derde voor deel : Er is thans in sommige deelen der stad, bijvoorbeeld in het deel tusschen Artis en den Amstel overvloed van plaats ruimte op de Ie kl. scholen, terwijl er groot gebrek aan plaatsruimte is voor de leerlingen der 2e kl. scholen in het Van Lennepkwartier. Werd het verschil tus schen de twee klassen opgeheven, dan zouden de leerlingen veel regelmatiger over de scholen kunnen worden ver deeld. Vierde voordeel: Als besloten werd de twee soorten van scholen tot n categorie samen te smelten, zouden de voorbereidende klassen van de Ie kl. scholen moeten worden losgemaakt. Men zou dan het voorbereidende onderwijs moeten reorganiseeren, wat hoog noodig is. Men leze over den toestand van dat onderwijs maar eens de verslagen der schoolcommissie. Een bezwaar dat gewoonlijk breed wordt uitgemeten, is, dunkt ons, van geringe beteekenis. Er wordt beweerd, dat de ouders der leerlingen van de 2e kl. scho len met grooten tegenzin zouden zien, dat hun kinderen naar de scholen Ie kl, werden gezonden, daar zij voor het hoo gere schoolgeld ook voor hun kinderen het gezelschap van scholieren van den zelfden welstand verlangen. Maar op de scholen der Ie klasse zijn er ook b talenden en niet betalenden, terwijl van een soortgelijk verlangen bij de eerste soort nooit iets blijkt. En als nu een leerling eener Ie kl. school wordt ver wezen naar een 2e kl. school, als de welstand der ouders wat toeneemt, zijn deze steeds zeer in hun schik, als hun kind op de Ie kl. school kan blijven tegen betaling van het schoolgeld der 2e kl., wat gewoonlijk wordt toegestaan. Werd het verschil tusschen de Ie en 2e kl. opgeheven, zoodat de kinderen van de on- en minvermogenden onder den werkmansstaud broederlijk naastelkander op dezelfde banken plaats namen, ofschoon het schoolgeld verschillend was, dan zouden enkele bekrompen lieden daarover waarschijnlijk aanvankelijk ontevreden zijn, doch stellig zou men zich heel spoedig met den nieuwen toestand verzoenen. Ook het samensmelten der scholen 3e en 4e kl. tot eene soort van scholen, zou zeer wel mogelijk zijn en schoon in mindere mate onmiddellijk voordeel op leveren. Wij zullen dat hier niet verder nagaan. Werden onze denkbeelden verwezen lijkt, dan zou men een groote schrede genaderd zijn tot de opheffing van alle standen verschil op de lagere scholen. Misschien is het een illusie, dat het eens tot de algeheele opheffing er van zal komen, doch het is plicht er naar te streven. Meer dan ooit is het met het oog op de toekomst der maatschappij noodig, dat verschillende maatschappe lijke klassen voor elkaar leeren gevoelen, elkaar leeren waardeeren. Hoe zal dat mogelijk zijn, als een kind, waarvoor vier stuivers per week betaald wordt, reeds te hoog geacht wordt voor het gezelschap van het kind, dat wekelijks maar vier centen tot de gemeenschap kan bijdragen ? Vele meergegoeden begeereu voor hun. kinderen een afzonderlijk onderwijs, om dat zij vreezen, dat de omgang met de kinderen der werklieden de ruwheid bij hun kroost bevorderen zou. Zij trachten de besmetting met ondeugden te voor komen, door hun kinderen te isoleeren. Velen gelooven nog, dat de karakter eigenschappen in de hoogere standen in het algemeen hooger moeten worden ge steld dan in de lagere en dat er door rijke lieden minder bedrog gepleegd en arg listig gehandeld wordt dan door de armen. Er komen soms feiten aan het licht, die aantoonen, dat deze meening volkomen onjuist is. Is er niet een wet noodig geweest om de benadeeling van 's rijks schatkist door onware aangiften bij de vermogensbelasting te keeren 'i De be nadeeling werd op 6' ?> a T ton ?'sjaars geschat. Afgezien van de vraag, welke stand moreel het hoogst staat, kunnen wij alleen toegeven, dat de uiterlijke be schaving van de kindoren der welgestelden gewoonlijk gröoter is, dan die van de kinderen dor armen. Do ont vankelijkheid voor tal van schoone ka raktereigenschappen is stellig bij de jeugd der armen niet minder groot. Het leed, dat die jeugd dikwijls aanschouwt en ondervindt, stemt haar vroeg tot nadenken, geeft haar meegevoel, leert haar hulp vaardigheid. Vele kinderen onzer Ie kl. scholen zijn moreel veel verder gevorderd, dan- even oude leerlingen op de 4e kl. scholen. Zou de invloed der eerste opde laatste niet dikwijls veel goeds kun nen uitwerken ? Wij zijn overtuigd, dat het samen op voeden en onderwijzen van alle kinderen des volks in n school den veredelenden invloed zou hebben op allen. Op de kinderen der armen, omdat zij zouden trachten in welvoeglijkheid en beschaaf den toon de kinderen der weigestelden te evenaren. Op de laatsten om hen reeds vroeg een open oog en medegevoel te geven voor de nooden der armen en om het ontstaan van de geringschatting van het werkmanskind, die bij jonge mannen en vrouwen uit de hoogere standen nog zoo dikwijls wordt aange troffen, onmogelijk te maken. Op allen, omdat de vroegtijdige omgang tusschen rijken en armen de verbroedering der standen bevorderen zou. Men herleide dus in onze gemeente de vier klassen der openbare scholen voor loopig tot twee. Dit is zonder twijfel uitvoerbaar, geeft onmiddellijk voordeel en brengt ons heel wat vooruit. De overheid zou blijk geven van wijs beleid, indien zij deze hervorming zoo spoedig mogelijk ter hand wilde nemen. H. DEEI.MAX. De M Pop ea zijn ambtenaren. (Ingezonden.) In No. 1484 van dit blad komt een stuk voor: Grieven bij post en telegrafie", waarvan de schrijver, naar aanleiding van een adres van de Post" beweert: dat met het optreden van den heer Pop ten-gestand van span ning zijn intrede in de gelederen heeft ge daan," dat de heer Pop niet van waarnemend tot definitief directeur-generaal benoemd had moeten worden wilde men voorkomen, dat het personeel van een zoo belangrijken tak van dienst gedreven zou worden tot onte vredenheid en wrevel," waarin hot nieuwe ministerie wordt aangespoord niet, om Pop te sparen, liet groote post- en telegraafcorps aan zijn ontbinding- en bederfwekkeud régime over (te) laten", terwijl er in het corps zelf nog wel een bekwaam man te vinden is, door wiens beleid een strijd kan kan worden voorkon en, dien men eiken dag ineer ziet naderen." Dit alles is al te erg om niet wat verdacht te zijn (tenzij men aanneemt dat de schrijver, die met geen woord gewag maakt van wat de heer Pop dan toch volgens algcmeene erken tenis voor goeds gedaan heeft voor het corps en voor den dienst, iemand van buiten het vak is, en die in zijn ijver voor het vereeni5;ingsrecht een beetje ver gegaan is) maar toch schijnt het tijd, nu zulke dingen in een blad als dit gezegd worden en niet langer de een of andere maatregel, maar heel het werk van Pop op deze wijze besproken wordt, dat van uit het corps zflf, dat hier met zoo'n hevigheid tegenover zijn chef verdedigd wordt, eens iots in het midden gebracht wordt. Welnu, dit stuk is onbillijk en schrijver dezes, zelf ambtenaar geen hoofdambtenaar, noch bij het hoofdbestuur bij het corps sinds vele jaren, verklaart hier dat het, spre kend over den geest, die bij de ambtenaren heerschen .zou en O7er hun gevoelens tegen over den heer Pop, ook onwaar is 1). Het is onwaar dat het corps al zijn er enkelen die de dagen van vroeger, toen ze nog hun groote macht hadden, al zijn er anderen, die den tijd van onbestreden bevoor rechting) van de eene soort ambtenaren boven de andere, terugwenschen en het terecht den heer Pop wijten dat die tijden veranderd zijn ? het is onwaar dat het corps-in zijn geheel, (zeker niet dat, waartoe ik behoor, maar evenmin de meerderheid der postambtenaren) het aftreden van den heer Pop zou wenschen 3). Integendeel zijp. we er dankbaar voor dat we eindelijk eens een man aan.het hoofd hebben, die wat doet, die initiatief heeft en wat we het ergst vreezen is, dat die man weer vervangen zou worden door den een of anderen bureaucraat 4), zooals we er gehad hebben, een van die menschen, die van de manier, waarop het gas uitgedraaid moet Worden, een voorschrift maken, die zweren bij den hierarchischen weg 5) en die de schuld zijn van de ontreddering bij ons vak, ont reddering, waarvan altijd de mindere ambte naren de dupe worden. En het is juist dit, wat Pop bij zijn optreden dadelijk sympathie verwekte: dat hij zich rechtstreeks tot het personeel wendde om hun grieven en klach ten te vernemen, met voorbijgang van alle hoofdambtenaren 6). Het is evenmin waar dat de toestand van spanning" enz. met den heer Pop, zijn intrede in de gelederen heeft gedaan" 7): dit lijkt een praatje voor het publiek; een ambtenaar, die dit leest, glimlacht eens even. Toen deze Directeur-Generaal optrad, was de toestand van ontevredenheid, vooral bij telegrafie, zóó groot, dat er geen enkele categorie van ambte naren was, die zich niet in volslagen oppositie bevond, zooals de gansche inwendige huis houding van den dienst allertreurigst was. Toen werd een man, geheel vreemd aan den dienst, geroepen om dezen chaos te ordenen 8). Wat onder zulke omstandigheden goeds ge daan is, verdient dubbele appreciatie en er dient bedacht, dat bijna elke maatregel, in zulk een verwarring genomen, eerst na verloop van tijd doorwerkt en zijn deugdelijkheid be wijst 9). Maar ook buiten dat: aan de (gerecht vaardigde) ontevredenheid bjj verschillende categorieën vf.u ambtenaren is juist door het werk van Pop een einde gemaakt. De ergste grief: dat het commiezencorps bij de telegrafie gerecruteerd werd uit surnumerairs, met voorbijgang der klerken instelling van den heer Havelaar 10), waardoor dus een van die betrek kingen, die ook voor jongens uit de kleine burgerij nog toegankelijk waren, gereserveerd werd voor de kinderen van ouders, genoeg zaam gefortuneerd om ze een paar jaar, na afloop van hun studie, in een andere plaats te onderhouden en waardoor op de meest willekeurige wijze aan de bilhjke verwach tingen der klerken, reeds bij het vak werk zaam, den bodem werd ingeslagen, is door den heer Pop opgeheven 11). Dit is een echt democratische maatregel 12) geweest, waardoor hij honderden aan zich verplicht heeft en die alleen reeds zijn optreden bij posterijen en telegrafie in dankbare herinnering zal doen blij ven.Op verschillende wijzen?tal van maat regelen zijn daarvoor achtereenvolgens ge nomen ia tegemoet gekomen aan de onder het vroegere ongelukkige regime ouder gewor den klerken 13), die nog van dezen maatregel konden profiteeren. De toestand van hen, die geen commies worden, is geregeld en geregeld, op n enkelen wensch na, naar algeineen goedvinden 14). Het klerkenorgaan, dat zoo warm voor deze regeling streed, heeft van t\jd tot tijd met groote waardeering over de maatregelen van den directeur-generaal ge sproken. Men zie het jongste nummer, waaruit heel wat anders spreekt dan de ontevreden heid en wre vel", de naderende strijd, waarover de schrijver der Grieven enz." bazelt 15). Voor een tweede catogorie van ambtenaren: de opzichters der telegrafie, gaat bij deze begrooting een tracternentsregeting, die aan al hun billijke verlangens tegemoet komt, hun positie voor vele jaren regelt 16). Ik heb hier nu al gesproken over verreweg het grootste deel van het ambtenaarspersoneel van de Kijkstelegraaf. Eén categorie, de com miezen, zijn nog in den vollen zin het slacht offer van de vroegere opvatting, die hen achterstelde bij de postambtenaren 17). Maar we weten dat de heer Pop het zijne deed en het aan hem niet ligt 18). Laten we hopen dat de nieuwe minister, die de voorstellen van den directeur-generaal aanhield, aan den aandrang van de Kamer zal toegeven en niet de wan verhouding tusschen de tractementen der verschillende categoriën van ambtenaren zal bestendigen, aan de bevoorrechting van het eene corps boven het andere ten spoedigste een eicd zal maken 19). De he«r Pop heeft een goed werk gedaan door deze regeling aan de orde te stellen, die trouwens deel uitmaakt van een blijkbaar groot en heel den dienst omvattend reor ganisatieplan 20). Ik heb hier nu alleen gesproken over wat voor het personeel, niet over wat in het be lang van den dienst gedaan is, waarom het hier niet gaat (waaromtrent trouwens zijn verdiensten in de afdeelingen bij Waterstaatsbegrooting met lof werden erkend) en ik kom tot de conclusie dat van dat corps ambtenaren, bij zijn optreden meer onte vreden dan er een bestond, het grootste gedeeite hein dankbaar kan zijn en is voor zijn arbeid, terwijl het andere, kleinere gedeelte wel nog wachten moet op wat het rechtens toekomt, maar geheel buiten zijn schuld 21). Met schrijver de zes zijn er honder den ambtenaren, wier positie bij ons vak treurig en wier vooruitzichten even treurig waren en die onder het beheer van dezen directeur-generaal zich een behoorlijke toe komst zagen verzekerd of althans weten dat ze die binnenkort te wachten hebben 22). Laat ik hier nu nog bijvoegen dat deze man, afgeschildeid als zoo autoritair, de meest in nemende man is voor elk ambtenaar en ik beroep mij op de vele getuigenissen hierover die persoonlijk tot hem komt 23). Nu vind ik dat we protesteeren moeten bij verongelijking hoe harder hoe beter, want het duurt soms zoo lang voor het gehoord wordt maar we hebben dan ook onze waardeering te geven waar ze verdiend wordt. En deze overtuiging is de reden van dit schrijven. Nu wat over de ambtenaren. In het be lang der beambten : de bestellers, enz, van wier rekwest de schrijver van het vorige artikel spreekt, zijn verschillende maatregelen genomen, niemand zal ontkennen dat er meer voor hen te doen is. Hun organisatie is nu gelukkig erkend 24). De meeste hunner grieven zijn van plaatselijken aard, d.w.z. bestaan op bepaalde kantoren, zijn niet door al^emeene maatregelen op te heffen, van verschillende factoren afhankelijk 25). Zoo iemand, dan lijkt deze directeur-generaal de man, om ook hier een gezonden toestand te scheppen. Want dit is de kwestie. De heer Pop is een krachtige figuur, onafhankelijk, voort varend, vol ijver. Een dergelijk man zal ook wel eens inistasten, zooals ieder die wat doet, les défauts de sa qualitéopenbaren; dat is in onzen tijd niet zoo gevaarlijk 20). Wat voor ons, de ambtenaren, wél een gevaar zou zijn, het ergst zoolang de toestanden bij het vak nog niet geheel geregeld zijn, zou wezen het beheer van een bureaucraat, de terugkeer van de ambtenarij, de hoofdbestuurderij 27). En daarom en ik ben er zeker van dat ik, dit zeggend, het gevoelen uitspreek van het grootste gedeelte van bet corps en zeker van hen, die daarin min of meer als leiders op treden we hopen Pop nog lang te houdeu 28). Een Ambtenaar der Telegrafie. 1) Wie 't weet kan 't zeggen, 't Is maar de vraag van welken kant men de zaak beziet. Een ambtenaar b.v. die onder het régime Pop, een paar honderd gulden in traktement vooruit ia gegaan en bovendien nog een paar begeerde ver plaatsingen heeft verkregen, zal allicht hoog wegloopen met Pop Geheel anders is het met degenen, die een paar jaar geleden in September verplaatst werden, ja... eigenlyk om niets; ('t belang van den dienst noemde men het) zonder een soa beter te worden. En nog heel anders is het met degenen, die prys stellen op hun staatsbnrgerlyke rechten en. daarin door den heer Pop gevoelig gekortwiekt werden. 2) Welke bevoorrechting wordt hier bedoeld en wat heeft Pop daaraan veranderd? 3) Er zon een plebisciet gehouden moeten worden en dan nog geheim, om dit te beslissen, maar dan twijfel ik hard aan den uitslag! 4) Pop is een bureaucraat; maar een militaire bureaucraat. Hoeveel dienstorders heeft hy de wereld al niet ingestuurd ! In die paar jaar van z'n bestuur is er meer papier en inkt verknoeid over vereenigingsrecht en drukpersvrijheid dan ooit te voren. '5) Als er n zweert by den hierarchieken weg, dan is het de heer Pop; alles gaat daar tegen woordig langs. Zelfs de president en de secre taris van den klerkenbonc! ontvingen een standje, langs dien beroemden weg. 6) Jawel, dat begin was keurig. Maar na een jaar ontvangen de klagers schriftely/: antwoord via dien beroemden hierarchieken weg. Meen niet dat die hoofdambtenaren er buiten zijn gebleven. 7) De strijd tegenover vereenigingen en de vakpers heeft met Pop wel degelijk z'n intrede gedaan bij bet vak. Havelaar negeerde, maar Pop bestrijdt openlijk. 8) Gruwüjk overdreven 9) Dat moet dus nog bewezen worden. 10) Commiezen der telegrapbie weiden evenmin weer aangesteld iv\s commiezen der posterijen; wél commiezen der posterijen en telegraplüe en die kwamen uit de surnumerairs Maar vóór het op treden van den heer Havelaar was daartoe al besloten. 11) De heer Pop heeft dat niet opgeheven. De minister Lely was het, die in z'n tweede ministerie op aandrang van de Kamer er voor zoigde, Jat klerken, die het suinnmerairs-examen deden hna traktement behielden tot een maximum van ?800 . Later is onder Pop die maximaal-grens wegge nomen en nog later is bepaald dat eerst suriramerairs-examen gehouden zou worden voor de in dienst zijnde ambtwjaren. 12) Een heele rijksopleiding, AA}, zou een demo cratische maatregel zijn! De heer Pop erkent wet, dat het verbazend moeilijk is voor die klerken om zonder leiding zich klaar te maken. Daarom wordt door het hoofdbestuur een boekenlystje verstrekt, die bij de studie te gebruiken zijn. Waarom zoo'n' halve maatregel? Dan was 't evenmin noodig dat de heer Pop op z'n poot speelde over overspanning bij studeerende klerken en over verzoeken om overplaatsing naar plaatsen, waar moei- gelegen heid tot studie is En, dat mag dunkt me wel verwacht worden van iemand, die langs de« democratischen weg (Kampen) officier is geworden. 13) Die oudere klerken worden geen commies. 14) Schrijver schijnt op de hoogte t.c ijn; ik heb echter wel eens anders gehoord. 15) Schrijver handelt hier over waardeering, die uit het jongste nummer van hot klerken orgaan spreekt 't Zal waarachtig wel uitkomen. In Augustus j 1. heeft de Directeur-Generaal aar. het Bestuur van den klerkenboml nog pas gezegd, dat de toon van het urgaan hem niet aanstond en dat zij maar hadden op te passen. De waar deering in het jongste nummer is dus wel een beetje te verklaren 16) Deze menschen hebben het altijd goed gehad; er zijn er misschien vijf en twintig. 17) Achterstellen is onjuist de promotie in het corps telegraafcommiezen stond stil en bij de post Iton het doorgaan. 18) Dan weet u veel Schrijver schijnt gedaehtenlezer. 19) Nog eens, er is geen bevoorrechting. 20) Welk reorganisatieplan dan toch? 21) Schrijver vergeet, dat reeds vóór het op treden van Pop die verbeteringen by de begrooting waren voorbereid Er was toen sprake, dat de onnoodige klassiiiceering der commiezen zou worden afgeschaft. Uit z'n voorliefde vcor ster retjes heeft Pop die behouden en de ambtenaren tot Juli van dat jaar op hun promotie laten wachten. En na die groote promotie gaat alles weer den slakkengang. 22) Het is prettig als zij dat u-eet, maarerzyn nog een heeleboel dij 't niet weten, vooral de jonge commiezen. 23) Hy is erg beleefd, maar'daarom ken je wel autoritair zijn. 21) Maar hoe? Op bevel van Minister Krans heeft de heer Pop zich bereid verklaard besturen van vereeuigingen, die er de voorkeur aan geven om bij hem te komen, te ontvangen, van zoo'n gedwongen ontvangst zal dan wel veel te wachten zijn. 25) Dat is twijfelachtig. 26) Onder die qualités behooren ook een ver stokt conservatisme en mihtairisme en de défauts" daarvan zijn in onzen tijd dunkt me wel ge vaarlijk. 27) Die bestaat nog even goed, alleen misschien wat meer militair bureaucratisch. 28) Deze zekerheid van een anonymus is een zekerheid zonder eeuig bewy's. N. Na deze annotaties van deskundige zijde, zal het nauwelijks noodig zijn hier aan toe te voegen, dat de werkzaamheid van den heer Pop allerminst van zoo buitengevvonen aard is geweest, dat men hem niet nut voor deel' te vervangen zou mogen achten, door een der specialiteiten by post- en teleeraaf; en nog veel minder, dat hem op.de boven aangevoerde gronden verder de vrijheid zou kunnen worden gelaten door rechlskrenking een geest van ontevredenheid onder het post- en telegraaf personeel te blijven kwee ken. Moge deze militair in zijn macht als autocraat gebreideld zijn onder den tegenwoordigen Minister, wat zal het zijn, als hij weder de dienaar wordt van een conservatief gezags-kabinet ? Red.