Historisch Archief 1877-1940
No. 1491
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
MAGGI's Soepen in tabletten,
merk Kruisster,
maken het mogelijk om in den kortst
mogelijken tijd (10?25 minuten), slechts
met water, voortreffelijke krachtige
soepen klaar te maken. Per tablet voor
2 flinke borden
Fransche soepen 10 Ct.
Pikante soepnn 13
MAGGI's Bouillon-Capsules,
merk Kruisster,
geven door oplossing in kokend water
oogenblikkelijk een voortreffelijken voor
het gebruik gereed zijnden bouillon. Per
capsule voor 2 koppen
Consommé(extra sterk vleeschnat
zonder vet) 12 Ct.
Bouillon (vleeschnat met vet) . 9
IIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIMMIIIIIimJUIIIIIIIIIIIH
van drie kinderen, gén weezen of halve
weezen, maar in het bezit van beide ouders.
De vader, nachtwaker, de moeder een slechte
vrouw, die de kinderen des nachts in een
?donker hok opsloot, als zy andere mannen
in haar kamer ontving!
Ik zou al die arme, bleeke, vermagerde
schepseltjes eens willen toonen aan u, ge
lukkige moeders van gezonde aan niets gebrek
hebbende kinderen!
En ik zou willen vragen : Wat doet gij,
om die arme kinderen een beter lot te geven?
Want veel is er noodig en de
Vereenigingen die zich het lot van die arme verwaar
loosden aantrekken, hebben altijd geld te kort!
Daarom moeten zoo velen worden geweigerd.
Nu de Kinderwetten in werking zijn getre
den, behoeven w& niet meer te vreezen, dat
onze vriendjes en vriendinnetjes van ons
worden weggenomen, door ouders, die al hét
goede, door ons gezaaid, dreigen te verstikken.
Want zéworden n met het gezin waarin
ze, onder voortdurende controle, worden op
genomen. En ze groeien op tot nuttige leden
der maatschappij.
Steunt dus de vereenigingen, die zich het
lot der verweesden of verwaarloosden aan
trekken !
Wie weet of de gunstige werking van de
Kinderwetten niet ten gevolge zal hebben,
dat er in verloop van tijd, bij dejaarlijksche
begroeting, de post voor het gevangeniswezen
uitgetrokken, niet aanmerkelijk kleiner zal
zijn. Wij willen er het beate van hopen en
gaan de toekomst vol vertrouwen tegemoet.
Den Haag. H. VAN DER MOER.
Isadora Dnncan's tiausscbool in de Lyceum-duo
te Berlijn.
De Lyceum-club is nu in vollen bloei.
De verschillende commissies zijn georganiseerd
en in actie, de permanente tentoonstelling van
producten op kunstgebied wordt steeds rijker,
het leven stroomt door alle aderen van wat
in den aanvang alleen nog maar schoone
vormen waren. Overdag en 's avonds zijn
restauratiezaal en tea-rooms bezet met die
elite der vrouwenwereld voor wie de
Lyceumclub bedoelde aantrekkirjgs- en concentratie
punt te worden. En minstens 2 il 3 maal
per week zijn concert- of voordrachtenzaal
geheel gevuld met de leden en haar vrou
welijke en mannelijke gasten. De
muziekcommissie heeft al veel gepraesteerd, en de
plannen voor dit seizoen zijn nog lang niet
uitgeput.
Het bekoorlijkste van wat er totnogtoe
heeft plaats gehad was wel de avond van 7
Januari, waarop Isadora Duncan met haar
kleine leerlingetjes optrad, ditmaal in een
^private club, daar een bevel der politie van
j.l. Dec. haar verboden heeft verdere opvoe
ringen dezer kleine meisjes te arrangeeren,
zooals zij een paar keeren met succes in
midddagvoorstellingen van theaters gedaan
had. Hierop kom ik straks nog even terug.
Voorloopig moet gezegd worden dat men
zich niets bevalligers kan voorstellen dan
het dansen dezer 16 kleine wezentjes tueschen
5 en 11 jaren, met de wonder-gracieuse
beweginkjes der mooie, door bepaalde
buigingsoeteningen en rhythmisch ademhalen
ontwikkelde lichaampjes.
Langs de wanden der beide ineenloopende
zalen zaten de toeschouwers, zoodat een
tamelijk lange smalle ruimte vrij bleef. Bij
MAGGI's Aroma,
merk Kruisster,
geeft aan zwakke soepen, sausen, groen
ten, hutspot zoowel aan allerlei
vleeschgerechten «ogenblikkelijk een verrassenden,
fijnen smaak. Zeer toereikend, derhalve
spaarzaam te gebruiken.
Yerkrygbaar in flacons vanaf 30 Ct.
UIT DE_NATUUE(
CXLir. De Hazelaar bloeit.
We komen nu in de week van de bloeiende
hazelaars. Dat is altoos een welkome tijding,
die de kleine grijze rolletjes brengen, als ze
zich rekken en geel worden, de boodschap,
dat de winter al haast weer om is.
Ik zal van den winter geen kwaad zeggen,
daarvoor is hij werkelijk te goed en te nuttig,
al is hij nog zoo nat en duur aan
hoestpoedera en liefdadigheidconcerten; ik houd wer
kelijk van onze winters; die zijn maar zel
den meer zulke barre plakkers als in den
ouden tijd; ook zou ik den winter niet
willen missen, omdat het de achtergrond en
later de schaduw van den zomer is; hoeveel
duidelijker zie en voel je de mooie dingen
niet, nu ze een fliuken achtergrond hebben,
waardoor ze in 't voorjaar zoo scherp uit
komen. En zie, de gele hazelaar zegt midden
in dezen donkeren winter al, dat de zomer
op komst is, 't is een glimlichtje in de
schaduw.
'k Weet nog best, dat ik zelf eerlijk meende
dat de hazelnoten in warme landen groeiden,
in Siciliëen Klein Aziëof zoo; en toch ston
den er hazelaars niet ver van mijn ouders
huis. Maar toen ik ze daar eenmaal gevon
den en herkend had, is er ook geen Januari
voorbijgegaan of ze hebben me blij gemaakt
met hun gestuif; en meer dan eens heb ik
echte onrijpe hazelnoten van mijn eigen haze
laars geplukt, opgegeten en ook wel, met de
huls er bij, verkwanseld. Ja, en als 't niet
zoo lang geleden was zou ik 't niet durven
vertellen; ik heb mijn hazelaars meer dan
eens besnoeid, om een wenschtakje te snij
den en daarmee uit schatzoeken te gaan;
waarvan we natuurlijk op school door den
leeraar hadden hooren vertellen.
Nu wist ik wel, dat hazelaars niet gesnoeid
mogen worden, als er veel bloem aan zal
komen; maar wat geef je, als vijftienjarige
bengel, om de mooie katjes en de vruchten,
als er zoo iets als een goudmijn of tenminste
een pot met,x>ude gouden munten te ont
dekken valt.
Want dat kan met een simpel hazeltwijgje ;
de bazelroe is van de oudther de meest ge
bruikte en betrouwbaarste wenschtak en
waterpj<jfeet geweest. Ja, er zijn ook nog groote
jepisehén in onzen geleerden tijd, die, als ze
ergeli» een put zullen graven, eerst een
hazeltalk|-snijden. , yolgelis de oudste en beste over
leveringen moet het een gaffeltak zijn met
een steel van precies drie vingerlengten, de
beide gaflelstukken mogen maar n
menschenduim lang zijn. Je neemt als je ergens een
de piano stond Isadora Duncan, in haar wit
Helleensch gewaad. Op een wenk kwamen
van over 't podium, door de rijen der ook
daar zittende heeren, als elfjes de vele kleine
meisjes in heel licht gele jurkjes, ook met
opgenomen Grieksche plooien en bloote
voetjes, kleine Isadora's zoo naar het uiterlijk.
Stil en licht als veertjes gleden ze de paar
treden van het podium naar de zaal af en
begonnen een voor een den langzamen dans
pas, dien de piano aangafi Daarna een soort
polka, een wals, alle de een na den ander,
waarbij elks persoonlijkheid en individueele
gratie uitkwam. Toen dansflguren, die ze te
zamen uitvoerden met wuivende sluiers, en
na 'n kleine pauze ronde dansen in heel
fijne, eigenaardige witte jurkjes, met kransjes
van rose-en-witte bloempjes in 't haar.
Als een levend schilderij van Botticelli
verrukte de gratie dezer kinderen de oogen.
Vaak van een schoonheid om roerloos aan
te zien was het snel wisselend lijnenspel der
bewegende armpjes en beentjes en de fiere
ranke houding van de lichaampjes, waarbij
de bevallige houding der hoofdjes zoo zér
meedeed om de bloemen-liefelijkheid te
verhoogen. Zóó kinderen te doen dansen, dit
ze ontroeren wie even maar vatbaar is voor
het schoone van plastiek, voor lijn en bewe
ging, dat is wel het werk eener ware kun
stenares, eener vurige vereerster der wondere
Antike, die hier als herrees binnen de wanden
van een modern 20ste eeuwach salon.
Even, met gesloten oogen, steeg er een
visie van wit-marrneren zuilen onder 'n hooge
blauwe lucht, van oefenspelen in de
gvmnasia der oudheid, en een bloemen-omkranst
symposion, schoonheid nverborgen van lijf
en lijn en gebaar....
Toen trippelden de kindertjes weer het
podium op en werden door hare verzorgster,
gekleed in grijs-groene jurkjes tnet wit bont
afgezet, witte kousen en sandalen aan de
voetjes. En Isadora begon een rede.
Zij verzorgt de kinderen geheel vooreigen
rekening (het zijn arine, goed gebouwde,
talentvolle kinderen die zij tot zich neemt)
in de villa welke zij daartoe in het
Grunewald ingericht heeft, en waar hare zuster
en zij hen voorbereidt tot datgene wat zij
van haar kleinen maken wil: een soort
orchestrion van den dans, dat later evenals
een philharmonisch orkest de wereld rond
reizen zal, waarbij elk haar eigen persoonlijk
levensrhythme zal leggen in den alleen als
instrument daartoe gebruikten dans.
Miss Duncan heeft al haar opgespaarde
geld in die school gestoken, de kinderen
worden er niet alleen zorgvuldig verpleegd,
maar krijgen ook hetzelfde onderwijs als
kinderen die de stadsscholen bezoeken.
En nu heeft de politie haar optreden met
de kinderen verboden. Op den duur kan de
school echter niet zonder dat hulpmiddel
ter stijving der kas bestaan.
Het heet in het politie-bevel, dat de kin
deren te weinig aangekleed zijn, de gewaden
te kort en te doorzichtig. Het mag wel een
typisch voorbeeld van valsche
moraal-begrippen heeten, deze zoo kuische schoonheid
als onzedelijk te verbieden en daarnevens
de walgelijkste vertooningen in alle mogelijke
variétés met den mantel der liefde te bedekken.
Miss Duncan wendde zich nu om stenn tot
de leden der Lyceum-dub. Zij had een nieuwe
petitie aan den Ober-Polizei-Prüsident opge
steld en verzocht in levendig maar gebroken
pomp te zetten hebt, en niet goed weet waar
't gauwste en 't beste water in de grond te
vinden is, de wenschroe in de hand; en wel zóó,
dat elke hand n gaffelstuk losjes omvat en
het vingerlang takeind naar voor en
eenigszins naaf boven is gericht. Zoo loopt ge
langzaam over het terrein, waar zich de wel
moet bevinden, het oog gericht op 't eind
van de hazeltwijg. Op 't oogenblik, dat de
hazeltwijg precies boven de waterwei komt,
buigt de tak duidelijk voelbaar naar beneden
om. Ga daar maar gerust graven, er is water
en 't is best. Tenminste als uw hazeltak een
echte wenschroe was.
En daar kon wel eens iets aan mankeeren ;
want elke gaffellwijg, hoe goed gesneden,
was daarom nog niet deugdelijk. Bij zoo'n
wondere werking behooren wonderlijke ge
bruiken; en als je die niet in acht neemt, is
alle verdere moeite vergeefsch. Zoo moet
de tak in drie snelle sneden van de struik
gescheiden zijn met een mes, waarmee nog
nooit een mensch gewond of een dier gedood
is. Ook moet 't op tien bepaalde heilige dag
gebeuren en de maan moet uit het oosten
door den gaffel heenschijnen op 't oogenblik
dat het mes er door gaat.
Ge begrijpt, dat echte wecschroeden heel
zeldzaam zijn, al is ook de hazelaar zelf bij
Duitsch om de onderteekening van allen die
het met haar denkbeelden eens waren. Het
is te hopen om der wille der hooge kunst,
die anders verloren zou gaan, dat de petitie
succes heeft.
In de club volgde nog een lang en geani
meerd debat. Bezwaren van paedagogischen
kant: het verloren gaan der naïviteit bij zoo
vroeg bewuste kunst. Van socialistischen:
het steeds bedenkelijke der toekomst van
arme kinderen die danseuse worden. Maar ...
geen enkel van aesthetischen aard.
C. F.
DierenmislMileliDp in Italië.
Wat Caprice onlangs schreef over de die
renmishandelingen in Italiëis aangrijpend
vreeselijk. Hetjijdensbeeld dier arme gefo1'
terden verrijst "iir'al zijne gruwzaamheid voor
onze blikken, 't doet trillen van verontwaar
diging de fijnste snaren van ons gemoed.
Hunne jammerkreten weerklinken in onze
ooren, beroeren onze harten en prikkelen
onze energie tot daden van barmhartigheid.
Italiëen Spanje zijn ver van hier. On
bereikbaar voor ons medelijden zijn ze niet.
Dat ons erbarmen zich uitstrekke tot aan
gindsche zijde der Alpen en der Pyreneeën en
daar zich metamorphoseere in hulp en bij
stand, in verzachting van nameloos weel
Dierenbeschermers van gansch de beschaafde
wereld, daar in die wijde verten liggen vrucht
bare arbeidsvelden voor uw werkenslust.
Geen nanciëele offers worden hier
vereischt doch slechts een ernstig willen, zich
uitende in machtige suggestie.
Dat uwe maatschappijen zich vereenigen
tot ene schoone, collectieve daad van red
dend medelijden of desnoods van straffende
gerechtigheid!
Dat zij zich wenden tot de autoriteiten der
gei'ncrimineerde plaatsen met verzoek ver
ordeningen te maken tot beteugeling dier
menschonteereiide wreedaardigheden, omdat
anders tallooze touristen de zegeningen van
hun overvloed zullen doen genieten aan
plaatsen, waar zachter zeden heersenen.
Dan zal het eigenbelang zijn invloedrijke
stem verheffen, dan /.al de publieke opinie
die 'arme, tot bloedens toe gepijnigde schep
sels in haar bescherming nemen en hunne
beulen dwingen tot meerdere menschelijkheid.
Dat zij zoo!
Apeldoorn. WILLEMIEN-.
Modes Dames-hoeden in de opéra comi/jue
te Parijs. -- 'foiletten van mejuffrouw
Piérat, (tts "hA'tfiijin de,Chailles. Fran
sche lol ettéti «$*» troüwpUchtigheid.
De bezoekers van de opéra comique te
Parijs, zijn op hun stuk blijven staan. Voort
durend klaagden zij over het onaangename
feit. dat de weelderige afmeting der
dameshoeden hun belette een ongestoorden kijk
te hebben op hét tooneel. De aanhouders
hebben hun zaak gewonnen. De directie van
het theater verbiedt het dragen van hoeden
aan dames, die plaats wenschen te nemen
beneden in de zaal. Fleurig in den waren
zin van 't woord en sierlijk is nu de aan
blik van de zaal voor hen, die gezeten zijn
in loges, balcon en galerij.
Eleganter dan ooit kapt zich tegenwoordig
de Parisienne, en, voor schouwburg-bezoek
ons geen zeldzaamheid. Een Oostersche of
Zuidelijke plant is 't ook al niet. Want de
oudste Germanen hielden de hazelaar al in eere.
'k Kan me zoo voorstellen, dat die oude
heeren, die geen vulkachels en gloeilicht
kenden, hoe kranig ook in 't worstelen en
drinken, de eerste voorteekenen van den
komenden zomertijd met welgevallen begroet
zullen hebbeu ; en de hazelaar was voor hen
de allereerste die met zijn gele poederrol
letjes en zijn roode pluimpjes opnieuw het
zomerleven durfde beginnen ; n ten minste
al weer,die bewees dat uit den witten doodschen
winter nieuw leven bot'e; en dat ook na deze
ijzige verstijving der natuur weer de zomer
komen zou. Uit aet koude doode hout brak
het leven door en zoo werd voor de oude
Germanen de hazelaar het zinnebeeld van een
leven ook na den dood. Den stervenden
drukte men hazelnoten in de hand. En uit
den tijd toen er al begraven en niet meer
verbrand werd, zijn skeletten opgegraven
met noten in de hand. Dat uit zulk sen graf
wel eens een hazelstruik opgroeide was
waarlijk geen wonder.
En. gegeven de bekende familiariteit waar
mee vroeger de menschen reet hun goden en
met alle bovenaardsche wezens van hoogereu
en lageren rang omgingen, is het niet te
brengt zij coquette afwisseling van versiering
in haar kapsel. Blonde kopjes tooien zich
met n groote violetkleurige struisveer. Het
begin van de veer gaat schuil in een flou"
van blonde haren. Los en bevallig ligt de
zacht-getinte struisveer op de kopjes, als ware
zij toevallig opgenomen door een schalk
briesje neergezweefd op een kapsel, waarvan
zij de schoonheid releveert. Donkere kopjes
tooien zich met Grieksche, dof-gouden ban
den. Rosetten van gouden tulle met een
paar bloemen er tusschen, links op het kapsel
geplaatst, maken den indruk van doddige,
miniatuur-hoedjes. Het weinig flatteerend
Engelsche modetje, om zwart-fluweelen strik
ken in 't kapsel te dragen vindt steeds
minder bijval.
Zacht wapperende aigrettes, groote en
kleine dof-gouden, mat-zilveren, lichte of
donkere schildpadden kammen en kammetjes
met incrustaties van si mui of kleurige en
straal-uitschietende steenen, worden ook veel
in dameskapsels gezien, en zijn geschikt om
de hoeden te vervangen, die men liefst geheel
uit schouwburg- en concertzalen wil ver
wijderen.
* *
*
Niet alleen als actrice behaalde mejuffrouw
Piérat van de Comédie Francaise een triomf
in haar rol als hertogin de Chailles, maar
ook als vrouw, om haar schoonheid, haar
gratie en zeldzaam mooie toiletten.
Itedfern is er ii geslaagd uiterste distinctie
en relief te geven aan mejuffrouw Piérat's
blonde en jeugdige verschijning, op den avond
toen zij zich aan het Tout-Paris" als
Lavedau's heldin moest vertoouen.
In het eerste bedrijf, brengt de hertogin
een bezoek in het sanatorium waar haar
ongelukkige echtgenoot, de hertog de Chailles
wordt verpleegd. Mej. Piérat draagt dan een
beeldige robe van zacht-iuauve cachemire,
met een hoedje in dezelfde kleur. De japon
met boléro is gegarneerd met appliques
van zijden fluweel, geheel in den tint van het
cachemire. en versierd met paarlen en zijde
borduursel, eveneens in zacht-tnauve toon.
Ik herinner mij, <lat madame Bartet in dat
eerste bedrijf een verrukkelijk toilet droeg
van champagne kleurige voile, en een klein
rond hoedje in de tint van de robe en ach
terwaarts versierd met een touü'e licht-blauwe
bloemen.
In het tweede bedrijf, ten huize van den aidi
Daniel, draagt la Piérat" een robe van zwart
doorschijnend Ninon, op een zijden onder
kleed van vieux-bleu. De robe is versierd
met zwarte Chantilly-kant. Daarbij draagt
zij een zwarten hoed met zwart kanten sluier.
Dit lijkt mij een veel gelukkiger keuze, dan
die van mevrouw Bartet, die in het tweede
bedrijf een bruine robe draagt en een bruinen
sluier op haar hoed. Bruine sluiers tiatteeren
nooit, maar zeker niet op het tooneel. Mejuf
frouw Piérat treedt in 't aanstaande voorjaar
in tiet huwelijk met den kunstschilder Guiraud
de Scevola, die van zijn verloofde een
goedgelijkend en vélbewonderd portret ten voeten
uit heeft geschilderd.
* *
-*
Een keur schitterende toiletten waren te
bewonderen in de kapel .Saint-Louis des
Invalides, toen de bisschop monseigneur
Touchet het huwelijk inzegende van jonkvrouwe
Marie Brugère, dochter van den generaal
Brugère met den heer Maxime Mauranges.
Het toilet der bruid was een Empire-robe
Hazelkatjes in Januari.
verwonderen, dat de hazelaar een godenboom
werd. Hij werd aan Donar gewijd en geen
zoon of dochter van 't volk zou een omhei
ning, die door hazelroeden was gevormd dur
ven verbreken. Zulke lange dunne hazelloten
stonden in 't rond om de plaats waar recht
werd gesproken, omslingerd en vereenigd
door een rooden draad ; hoe zwak de afslui
ting ook leek, ze bleek sterker dan een van
eikenstamiuen. Luide het vonnis dat een
geeseling moest worden toegediend, de harige
hazeltwijg was de aangewezen geeselroede,
sterk en buigzaam, geheiligd en gevreesd.
Wij, die allemaal zoo knap zijn in 't ver
klaren van de verschijnselen in de levende
natuur, kunnen ons moelijk meer indenken
in het leven van die menschen en in hun be
schouwing van die zelfde natuur, waarmee die
oude volken zooveel meer te maken hadden
dan wij, die zooveel vaker over hun leven
en welzijn beschikte dan met ons tegen
woordig het geval is.
Bij ons weet ieder kind al, waarvoor dat
gele poederwolkje dient, dat bij elke aan
raking uit de slanke, bevallig bengelende
hazelkatjes wegdrijft onder den zacht-blauwen
winterhemel; wij zien in werkelijkheid of in
gedachten, hoe op een andere hazelstruik
fijne roode pluimpjes verlangend wachten,
dat de zachte luchtstroom hun een paar van
die zwevende stofjes brengen zal; hoe de
pluimpjes ze vasthouden en hun den veiligen
weg aanbieden om diep in den knop door te
dringen, waar een paar eitjes schuilen. Die
hebben maar n haast onzichtbaar korreltje
van dat zwavelgele poeder noodig om een
mooie bruine zoete hazelngot te worden,
niet waar'.'
Ja, wij weten tegenwoordig nog veel meer;
we kennen of gissen de beteekenis van de
roode kleur van die stompe pluimpjes, die
't meest en 't eerst aan de zonzijde van de
ha/el struik voorkomen : het rood moet warmte
maken uit licht; van de kleverige haren om
de jonge loten en van elk deukje, elk kuiltje
in de vreemd gevormde bloemgchubjes van
't katje weten wij Iets te zeggen: dat 't nuttig
is om het vallend stuifmeel op te vangen
uit twee bloempjes, die er vlak boven han
gen ; om het te bewaren tot er bij zonneschijn
en zoel winterkoeltje waait, of, om vaster aan
een te sluiten bij 't invallen van guur weer.
Wij begrijpen nu waartoe ze nuttig is die
verbazingwekkende kwistigheid met de kost
bare voortplantingsstof, het stuifmeel, dat
immers maar op hoop van zegen aan de
wufte winden wordt toevertrouwd.
Ook wij weten die dingen nog pas zoo kort
en niet eens alle volledig en volkomen zeker.
Voor honderd jaar phantaseerden de weinige
van ivoorkleurig satin liberty, smaakol ge
garneerd met tulle en point d'Angleterre.
De moeder der bruid, mevrouw Brugère, had
haar keuze eveneens bepaald tot een robe
Empire. Wie doet dit eigenlijk tegenwoordig
niet? De mode is n-en-al
Empire-huldiging, vooral voor gekleede en voor avond
toiletten. Kranig zag mevrouw Brugère er
uit in haar Empirekleed <?an crèpe de Chine
in réséda-tint, een pracht stola van zibeline
en een Empire toque versierd met marabout,
voltooiden het toilet der bruidsmoeder. Cécile
Brugère, zuster der bruid, droeg een aller
liefst toilet van melk-witte mousseline de soie
met kantgarneering en een grooten
kastanjekleurigen hoed met touffes lichte rozen.
Heel stemmig tusschen al die robes in
zachte tint, was de moeder van den bruide
gom, mevrouw Mauranges in stijlvolle, rigide
robe van zwart fluweel, feitelijk het tra
ditioneel toilet voor de moedig der
jonggehuwden, maar een traditie waarmee
onze actueele, zwierige, modieuse bruids
mama's sedert langen tijd hebben gebroken.
In onze dagen van wielrijdende,
sportminnende, levenslustige, modieuse en coquette
grootmoeders, zijn moeders van volwassenen
jeugdiger dan ooit.
Mevrouw Lucie Pal mier droeg een robe
van zwarte Chantilly kant, rijkelijk met
flonkerende gitten en paillettes versierd, op
een onderkleed van witte tafzijde. Gravin
O'Gorman droeg een stemmig toilet van
zwarte kant. Beeldig was mevrouw Lachau
in haar kostbare robe van point de Venise
op onderkleed van mauve mousseline de soie.
Daarbij een picture hat" van mauve fluweel.
Mevrouw Daublot droeg een robe vau witte
mousseline de soie met prachtige incrustaties
van kostbaar zwart kant werk.
Onder de dames, die de trouwplechtigheid
bijwoonden, bevonden zich de echtgenoot e
van den president die weldra zal aftreden
en haar dochter, mevrouw de Saint-Prix, die
een knappe, elegante verschijning is. De een
voudige, beminnelijke mevrouw Emile
Loubet, heeft in haar kleeding nooit die voor
naamheid en distinctie weten te brengen,
waarvan haar voorgangster, mevrouw Félix
Faure, het geheim bezat.
CAPRICE.
* *
*
Warme pudding niet gestoofde peren.
Benoodigdheden : l kilogram beste stoofperen, 250
gram witte suiker, l stuk pijpkaneel, drie
colombijuen, 2 eieren en nog l eidooier, tiO
gram witte suiker, de schil van een half citroen,
enkele druppels cochenille, 2 deciliter melk.
Bereiding : Schil en boor de peren, kook
ze met l liter water, een stukje pijpkaneel,
250 gram suiker en cochenille tot de vruchten
zeer gaar zijn. Neem dan de peren uit het
vocht en laat dit dik inkoken.
Wrijf een puddingvorrn in met boter, plaats
een stuk beboterd papier op den bodem.
Klop de eieren, voeg daarbij de suiker, de
melk, de geraspte citroeaschil en enkele
druppels cochenille.
Snijd de colombijnen in kleine stukjes, leg
ze in den vorm en stort daarover de vla van
de eieren. Sluit den vorm met een papier.
Plaats den vorm gedurende 40 minuten in
een pan met warm water. Stort den pudding
op een verwarmden schotel, verwijder het
papier, schik de peren rondom den pudding
en bedek de peren met de dik ingekookte
stroop.
geleerden, die het leven der natuur hun aan
dacht waardig keurden er nog lustig op los.
Wat moest dan zoo'n onwetende Germaan
met zijn rijke verbeelding, die in en van de
natuur leefde, wel denken en gevoelen bij
't zien van die geheimzinnige wolken goud
stof, die uit de kale wintertwijgen van een
hazelaar opstegen! Kon dat nu werkelijk
niet een schat uit het binnenste der aarde
zijn, die de hazelaar tot stof deed vergaan?
En een plant die zoo innig met de aarde
vertrouwd was, moest die ook niet de
toovermacht bezitten, om dat verborgen goud aan
te wijzen. Wij zijn nu wel wijzer; aardsche
schatten laten wij liever opgraven door kaf
fers en koelies; dat is zwaar werk, we krijgen
ze langs een omweg veel gemakkelijker. Ook
zou je tegenwoordig voor zoo'n echte
tooverroe niet eens veel kunnen krijgen ; overal
zit gou J en water in den grond; de kunst
is maar 't er uit te halen.
Toch worden er in den laatsten tijd heel
wat meer hazelaars aangeplant dan vroeger.
Wel niet om de hazelroe te snijden. Neen,
om aardsche schatten gaan de menschen hoe
langer hoe minder geven, gevoel voor schoon
heid en belangstelling in gezondheid zijn de
oorzaken, dat de hazelaar meer en meer de
eer krijgt die hem toekomt. Zijn belofte in
den winter van goede zomersche dagen die
komen zullen; en zijn lekkere en voedzame
noten, die in de naherfst de toevlucht van de
vegetariërs en, als pseudo-atnandelen, van de
banketbakkers zijn, zullen hem er boven op
helpen. Ik vind het best dat er in Amsterdam
zooveel staan: in 't Vondelpark; in Artis onder
anderen over de ijsberen; 't was me een groot
genoegen van de week in een jong park in
Amsterdam, 't Oosterpark, wel twintig
bloeiende hazelaars te vinden, sommige al
meer boomen dan struiken. Dat bewijst meteen
dat ieder, die ook maar een niet al te natten
tuin heeft zonder bezwaar een hoekje, al is
't maar voor n tiinke hazelstruik kan in
ruimen ; maar 't moet een zonnig hoekje zijn.
Zet daar onder wat winteraconiet, sneeuw
klokjes, anemonen, Siberische hyacinthjes en
een paar vroege roode tulpen, dan hebt ge
van Januari tot Maart wat te zien dat de
moeite waard is; dan komt ook stellig van
tijd tot tijd een mees of een roodborst onder
de paraplu met zijn honderd gele
franjepunten zijn vroegste lenteliedje zingen; want die
vogeltjes houden net zoo goed als wij van
alles wat er mooi is in de natuur.
E. HEIMANS.