De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1906 18 februari pagina 3

18 februari 1906 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. 1495 DE AMSTERDAMMER WEEKELAI) YOOR NEDERLAND. .--?:? ? -*- : <:':.- ?' .! .;. «i 'j ('?'-' ^ ? ? ? ? ? : - - ?? - '- ? ?? ? ' ? - ?later volgens schoolsche v&nb grip^orueft opgedreund.-^ . ~ ' i. H. C. MUIXBR. Doof het L-vnd van Columbut, een reisTerhtal door dr. H. P. N. MULLER.. ?Haarlem, De Erven" F. Bohn, Aan het bezoek van den voormaligen verte genwoordigen ;??*» dei? PT*BJ« -Vrijsta** aan 5e Nieuwe Wereld, heeft men bovenstaand 'hoogst belangwekkend boek te danken. Dr. Mujler's jj veren, voor de belangen der ZuidAfjikaanders, -?hetwelk oategenzefgelijk ia menig opzicht treloond werd bracht hém in aanraking met verschillende Auierikaansche personen en toestanden,, wier kennismaking niet voor elkeen openligt. Schr.'s veelzijdige opmerkingsgave komt rijkelijk den lezer ten goede, door velerlei wetenswaardigheden, aan bedoelde kennismaking ontleend. Omtrent de V^reenigde /Staten vanNoordAiaferifea; zijn eerste hoofdonderwerp van behandeling, weet men, helaas, iii Nederland zoo weinig! Prof. H ugo De Vries' Naar Californië" js ongetwijfeld een zeer veidieaBtelijk' 'werk,' maar zijn lokale kleur en min of meer wetenschappelijke tint, de hand van den botanicus verradende, treden eenigszins beperkend op. Willem Schürman's onder houdende, levendige Amerikaansche Schet sen" doen, doordat zjj wat te druk1' z\jn gesqhreyen, te veel denken aan caricaturen en Yaakèe-overdreyenheden. Dr. Muller's boek beeft d« groote verdienste op sprekende, beritteltjke en zakehjke wijzede rei indrukken weer te geren van een scberpzinnigeu pmerier, die nifit een goed deel van d^n aardbol reeds eerdfer blykt zoodanig kennis te hebben gemaakt, dat z$ne vergelijken Ie beschouwin gen ten. zeerste de aandacht verdienen. D&t ons, zooals de inleiding aangeeft, geen handboek werd voorgelegd, is des te beter te achten ; Baedeker, Murray enz. voorzien ten deze ruim in de behoefte, maar het is eene andere goede zijde van het boek, dat het juist in het bijzonder de aandacht ?vestigt op wat aan Nederlanders in het alge meen belang inboezemt. Daarenboven is zoo menig duor chr. ontvouwd tafercel een kenmerkend beeld van de Ameiikaansche ?wereld. liet U eene bijkomende verdienste. dat het boek getuigt., hoe de schr. niet zoolang in de Republiek" heeft vertoefd, om Stuitende Amerikaansche tpgenheden op zyn gemoed te zeer de overhand te doen verkrijgen. Trouwens, hoezeer deze laatste bestrijding verdienen, de voorwaarden om op den duur verbetering tegemoet te zien zijn ruim getioeg aanwezig om ze voorloopig op den koop toe ténemen. Bij menige gelegenheid geeft schr. te kennen, hoeveel het voor den 20ste' eeuwer vóór heeft, het Amerikaansche leven vuor korteren of langeren tij i mede te leven. A's wij bij de behandeling van het laatste hoofdonderwerp, Nederland-eb West Indië", vernemen, in welke mate gebrek aan onder nemingsgeest verantwoordelijk is voor daar ingetreden ongunstige toestanden, zouden w\j gaarne, in overweging willen gevem aan degenen, die zich tot de Wust mochten aan getrokken voelen, eerst een voorbereidings tijdperk in Amerika te gaan doorloopen. Moge in die koloniën de taaie volha-fding van den Nederlander terecht welkom worden geheeten, wanneer deze gepaard gaat aan Amerikaansche ondernemingsgeest en door tastendheid, om van andere gunstige eigenschappen in dezen landaard niet te spreken wint zy ontzaggelijk in uitvoe rende kracht. Naast van Kol's Naar de Antillen en Venezuela" en hetgeen gescl.rcve.i werd door de leiders der jongste wetenschappelijke ontdekkingstochten in Sariname's binnenland, ZIJN LÖRDSCHAP.,; Naar het E-hgelsch, van W. W JACOBS. : . II. .fSlot). ' Hy had gedurende de eerstvolgende dagen herhaa'delijk de gelegenheid, de mooie oogen Van juffrouw Rose plotseling te zien schitte ren, en mijnheer Rose zelf was meer dan tevreden over de liauleur, waarmede zijn het huishouden behandelde. ? Maar je manieren tegenover mij bevallen jBe niet al te best," klaagde hij. ; Dat hoort bij de rol,'' zeide zijn londsehap. Nu, dat deel Van je rol kun je dan wel Veglaten," antwoordde de heer Rose eenigsfeins scherp. Ik bedank ervoor mij te laten behandelen, zooals |e gisteren hebt gedaan in tegenwoordigheid van Annie. Je kunt tegen mijn dochter 'zoo lomp en zoo onaangenaam zijn als 'je maar wilt, maar Inat mij alsjeblieft :inet rust." 1 Zijn lordschap beloofde dit, en zich hou dend aan de instructies van zijn gastheer, deed hij manhaftig zijn best, zijn gevoelens jegens jufl'rouw Rose te bedwingen, die vol strekt niet in overeenstemming waren met die instructies. Maar zelfs de besten ouder ons lijden wel eens aan aanvallen van ver strooidheid, en soms vergat hij zichzelf zóó zeer, dat hij tot haar sprak op den nederigst en loon, dien hij ooit tot iemand had aangeslagen. Ik hoop, dat wij het u hier naar den zin maken, mylord," zeide zij, toen zij op een middag bij elkaar zaten. Ik heb het nog nooit ergens zóó naar mijn zin gehad," was het edelmoedige antwoord. Jufl'rouw Rose schu ide het hoofd. O, ?//lord," protesteerde zij, denk eens aan. uw kasteel!" Zijn lordschap dacht daaraan; sedert twee of drie dagen had hij voortdurend loopen denken over Luizen, meubelen en andere zaken van dat soort. Ik heb nog nooit een oud kasteel gezien," zeide juffrouw Rose. Ik zou het heerLjk vinden, als uw lordschap het eens voor mij zou willen beschrijven.' Zijn lordschap schoof onrustig op zijn stoel heen en weer, en toen het meisje bleef aan dringen, aarzelde hij eenigen tijd, of hij aan spraken zou doen gelden op Hampton Court l'alace of op den Tower van Londen. Hij be sliste ten gunste van Hampton Court Pala :e. Wat moet u gelukkig zijn l" zeide Jane, .ademloos van bewondering, toen hij ophield met zijn beschrijving. Hij schudde ernstig het hoofd. Mijn be zittingen hebben mij nooit het geringste helpt dr. Muller's werk aanmerkelijk tot het aankweeken der belangstelling in reeds te Ung miskende Nederlandsen Amerika. Met de grootste instemming hoort, men chr. strijden voor het behartigen van het expansiebeginsel, dan oaze voorvaderen groot gemaakt heeft. ? De hoofdstukken aan Mexico en Venezuela gewijd zijn eveneens hoogst lezenswaard, doch zullen door ons niet verder worden aangeroerd, om onze bespreking te.bespreken. Mogen er uit de volksvertegenwoordiging stemmen opgaan, om de regeering aan te sporen tot het bevorderen der koloniseering v»n Suriname en het nog gezondere Curaeao v-an Nederland uit. Dit laatste vooral bezit immers volgens gchr. te groote voordeelen als vestigingsplaats, om niet in die richting ondernemingslust op te wekken. Waar op het overgroote aantal Britsch-Indiërs in Suriname en het overzicht van Amerikaansehen ondernemingsgeest in Curacao wordt gewezen, wordt het naar onze bescheiden ineening hoog tijd, daaraan tegenwicht te bieden. O.a. worde aan haveninrichtingen van nieuweren aard op Cura<;ao hoe eer hoe beter de hand gelegd. Eikentelijkheid ver dient schr. voor zijne behartiging van de Nederlandsche taal en, het weren van bas taardwoorden. Zijn werk draagt inderdaad bij tot verrijking van onoen taalschat, al moge op zinsbouw sorn3 zijn af te dingen. VVaarom woidt niet gesproken van Nieuw York in plaats van New-York? Berlin heeft toch Berlijn te onzent nog niet vervangen, evenmin als New Zealand Nieuw Zeeland? Is het niet raadnaanr>, waar de politieke hoofdpartijen van Amerika ter sprake komen, Demokraten" te onderscheiden ran demokraten en Republikeinen" van republikeinen? Het besproken werk verdient eece plaats op elke Nederlandsche leestaf-1, omdat het in de eerste plaats tot het Nederlandsche hart spreekt. De firma F. Bohn zorgde voor eene zoo degelijke uitgavo, als wij van deze gewoon zijn te ontmoeten.Verscheidene goede afbeeldingen versieren den tekst, vele gevolgd naar fotografische opnamen van den schrijver. A. E. M. S. TE LAER. Schnol en In-en, door R. l'. J. TUTEIS NoLTHnxirjs. Haarlem II. D. jeenk AVillink en Zn. 232 blz. Het is ree Is vaak opgemerkt, dat onze couranten en tijdschriften onze boeken in den weg staan. Niet alleen wat de buiten- en binnenlandscbe politiek en de sociale bewe ging onzer dagen betreft, maar ook wat popu laire wetenschap van allerlei aard en belletrie aangaat, geven de groote dag-en weekbladen en de steeds vermeerderende lijvige maand schriften zooveel, dat wie in zijn leven nog wat anders wil doen dan lezen, daardoor al volop gevoed wordt en hem iets bijzonder smakelvjks of opwekkends in boekformaat moet aangeboden worden, zal Lij zich ook daarvoor gedurende eenige uren aan tafel zetten. Hing het van het uiterlijk af, dan greep zeker menigeen, ook de trouwe courant- en tijdschriftlezer, naar dit bundeltje van Tutein Nolthenius. Want de mooi gedrukte bladzij den zijn een verademing voor de oogen, die dagelijks uren lang op de gestereotypeerde dagbladkolommen moeten turen, terwijl bet aardige en practische omslag van het boekje, donkerrood met zuiver witte letter, de hand er naar doet uitsteken. Maar ongelukkig bemerkt juist een lezer, zooals wij hier be doelen, dat hy dan weinig nieuws te lezen krijgt, want deze opstellen zijn bijr.a alle reeds vroeger gedrukt, de meeste in DJ Gids, iiHiiiHiiiiimiiii 'geluk bezorgd," zeide hij. Ik zou veel liever in een nederige positie geplaatst zijn, waar ik zou kunnen wonen, waar ik wil ie, en trouwen met wie ik wilde." Het was onmogelijk, de veelbeteekenende daling van zijn stem niet 'te begrijpen. Juf frouw Rose slaakte een lichten zuciit en sloeg de oogen neer, haar wimpers waren heel lang en donker. Toen vroeg zij o J zachten toon, aan welk soort van leven hij dan wel de voorkeur zou geven. In antwoord op die vraag schilderde zijn lordgchap met een welsprekendheid, die hem zelf verbaasde, de genoegens van een leven in een stadshuis niet zeven kamers, en een broeiSas van zes bij drie voet, en een tuin, groot genoeg om die broeikas te bevatten. Hij sprak werkelijk goed, en toen hij zweeg, keek Jane hem aan met oogen vol schuchtere bewondering. O, mylord," zeide zij op allerliefsten toon, nu weet ik, wat u hebt gedaan. U hebt armenbezoeken gemaakt !" Armenbezoeken '."' zeide zijn lordschap in de grootste verbazing. U zoudt een dergelijke plaats niet hebben kunnen beschrijven, als u er niet geweest was," zeide jufl'rouw Rose. Ik hoop, dat u dien armen menschen lekkere warme soep hebt gebracht." Zijn lordschap trachtte baar uit haar dwa ling te helpen, maar zonder sn-re-s. Juffrouw Rose was er niet van af te brengen, hem anders te beschouwen dan als een uitdeeler van voedsel en warmte, en sprak op gevoelvollen toon over de ongelukkige stakkers, die in zulke plaatsen moesten wx.iu-u. Zij waar schuwde hem ook voor de gevaren van besmetting. U begrijpt dat blijkbaar niet," zeide hij ongeduldig. Zoo'n buis als ik u heb be schreven, is een heel goed, prettig huis, werkelijk goed genoeg voor iedereen. Wan neer iemand soep ging brengen aan menschen, die in zoo'n buis woonden, dan zouden ze wel, dan zouden ze die j d in je gezicht gooien." Hoe ondankbaar!" zeide de verontwaar digde Jane, die inwendig dolle pret had. Zijn lordschap keek haar aan met een plotseling opkomenden argwaan, m.nir haar gezicht was volkomen ernstig en vertoonde zelfs een uitdrukking van diep medelijden. Hij gaf nog eens een uitlegging, maar-te vergeefs. U moest nooit naar dergelijke plaatsen gaan, >n>/lor-d," zeide .huie ten slofte op ernstigen toon, terwijl zij opstond om de kamer te verlaten. Zelfs een meisje van mijn stand zou zoo iets niet willen doen." Zij maakte een diepe buiging en verdween. Zijn lordschap liet zich in een stoel neer vallen, stak zijn handen in zijn zakken en staarde somber naar de gedroogde planten in den haard. en wel nog niet zoo vele jaren geleden, dat ze ,nu. als lang vergeten, weat voor nieuw kunnen griden. ' ' Verouderd z^jij zie dan ook in het minst niet, en lezers, diéer vroeger geen kennis mee maakten, zullen er wel wat moois, en als z\j belangstellen in ons onderwijs veel wetenswaardigs en interessants in vinden, al zal hun nu en dan een beetje ergernis over te haastige generalizeering en over tegenspraak in verschillende uitingen, niet bespaard blijven. Tot de eerste, het mooie, reken ik Sjhool op Voetjes", een aanbeveling van schoolwandelingen en schooluitstapjes, in 't alge meen van de school buiten de school, waarmee de bundel opent, en ten deele ook het opstel Handenarbeid, welke twee de voornaamste zijn, die op ons lager onderwijs betrekking hebben. Verder staat er veel in over lager vakonderwijs, waarbij het onze, onder niet bijzonder groote vereering der atnbachtscholen, veoral met dat in Zuid-Duischland verge leken wordt. In zake middelbaar onderwijs vinden wij het indertijd, in 1897, nogal be sproken ids-artikel Meestersverdriet', dat de toen vooral actueele kwestie van het orde houden op de h. b scholen en gymnasia behandelt, en een 30-tal bladzijden over Amerikaansuhe scholen, door den schrijver op zijn- reis door de Vereenigde Siaten be zocht. Dit behoort tot hetgeen ik met het wetenswaardige bedoelde, waartoe ook het geen over hooger onderwijs volgt kan gere kend worden, waarbij vooral de ingenieur aan het woord is, in de opstellen, de tech nische opvoeding van ons vo!k" en des taak van curatoren". Dit laatste is een couran tenartikel uit den tijd, toen over de benoe ming van curatoren, van onze nieuwe tech nische hooge school, veel stof opgewarreld werd, o^er welke kwestie de schrijver het niet niet den anders zoo hoog door hem vereerden minister Kuyper eens is De politiek staat echter geheel buiten dit boekje, /.oodat niemand het ongelezen behoeft te laten uit vrees, ook bier de zoo afwijkende hou Jingdoor den schrijver te zien aangenomen, welke in de verkie^irigsdagen zoo menig braaf liberaal hart heeft geschokt. Wel kan men zich soms bij het lezen ergeren over de al te groote verheerlijking van -hetgeen buiten Nederland wordt gevon den, niet alleen op bh. l'>2, waar de schrijver zelf inziet, dat hij de vraag moet stellen, of er dan in eigen land niets goeds is te vinden?'', maar ook elders. Het sterkst komt dit uit als de heer Tutein zijn verrukking uitspreekt over een feest, dat bij bijwoonde, ter gelegenheid van de uitreiking van de diploma's aan de jongens en meisjfs eener miidelbare school in de VeieenigdöStaten, en dan op b'z. 151 zich als volgt laat gaan : Dergelijke feesten kennen wij niet. Trou wens wij zc-uuen bij zulk een gelegenheid geen vroolijk gezicht kannen zetten. Immers wij zonden zuchten over de kosten ; bij bet zien fladdiren der linten, waarmee de diplo ma's gebonden waren, brommen: waartoe honderd gulden uitgegeven, voor zulk geflikker? Geef de meiden liever dat geld voor kou-sebanden! Kn dat die apen van jongens geslaagd zijn, kunnen zij en wij ook wel in de kranten lezen ! Dat ware vrij wat goedkooper ; nu kost het ons twaalf honderd gul den en daarenboven hebben wij onze doch ters eeu witte jurk moeten koopen, on rijtuigen huren, om ze er heen te rijden. Allemaal dwaasheid, wij Jcunnen ons geld beter gebruiken !" En dezelfde schrijver, die bier dt-n Hollander als zoo typisch kremerig voorsteld, lost elders (blz. l.j(5) een «chimpscheut op de hooge uitgaven voor onderwijs, die op oiis staatsbudget voorkomen l Nog een dergelijk staaltje willen wij even cileertn. In hetzelfJe opstel over ArneriM'-~MiiiiMiieiiiiiiitiMiiiiiiiiitniiiMiimtNil i De volgende dagen begon hij zijn eetlust te verliezen en deden zich andere welbekende symptomen voor. Jufl'rouw Rose, aan wier aandacht niets ontsnapte, schreef hem in stilte eenige bittere medicijnen voor. De farmer sloeg de verandering in zijn gast met afkeuring gade, en, veronders.ellende, dat het een gevolg was van zijn eigen «lachten, deed bij zijn best hem gerust te stellen. Hij wees hem ook er op, dat zijn dochters ontzag voor de aristocratie zonder twijfel niet zou toenemen, wanneer bet eenige lid daarvan, dat zij kende, door buis rondliep, alsof hij alle belang-ttelling in believen ba l verloren. U verlangt zeker na:ir de genoegens van het stalsleven, mylord," zeide hij op een morgen aan het ontbijt. Zijn lordschap schudde het hoofd. De ge noegens van het stadsleven bestonden voor hem onder andere ia een jjantoorkruk en een lessenaar. Ik boud niet van het stailsle ?en," zeide hij met een blik op Jane. Waaneer ik bet voor het kiezen had, zou ik hier blijven wonen. Ik zou liever op dit heerlijke plekje wonen, in dit prettige gezelschap, dan ergens anders." Mijn1 eer Rose kuchte, keek hem aan, schudde zijn hoofd, en wierp een veelbeteekeneriden blik op de niets vermoedende Jane. De jonge man sloeg geen acht op die waar schuwing, en barstte los in eeu reeks van zulke beftig-radicale ketterijen, dat de farmer bijna niet kon blijven stilzitten. Rang eii stand werden ten eenenmale door hem veroordeeld, en het Uoogerhuis kreeg den vereerenden titel van een menscbelijken vuilnisbak. De f:ti-i)ier staarde met open mond n lar de slang, dien hij aan zijn boezem bad gekoesterd. l"\v lordschap zal wel van meening ver anderen, als u weer in de stad terug bent/' zeide Jane stemmig. Nooit !" riep lord Fairmount vol overtui ging uit. Het jonge, meisje zuchtte, en nadat zij eerst vol belangstelling naar baar vader bad ge keken, die op bet punt schet n te zijn, een beroerte te krijgen, richtte zij baar stralende oogen op hun gust. Wij zullen u allen missen," zeide zij op zacliten toon. U ben t een les voor ons geweest." Ken les V" herhaalde hij, plotseling een kleur krijgend. Ja, bet heeft onzo manieren zooveel verbeterd, dat wij een lord in buis hadden," zeide jullVouvv Rose, met pijnlijke md'righeid, Vader bijvoorbeeld is een heel ander man gewoiden, sedert u hier bent. ' Wat «wil je daarmee zeggen?" vroeg de farmer heftig. Spreek alstublieft niet zoo in tegenwoor digheid van zijn lordicbap, vader," zeide zijn dochter haastig. Ik maak u immers geen verwijt ervan; u bent ni^ts erger dan alle mannen bier uit de buurt. U bent niet eerder kaansche scholen 1) lezen w« : Dat in 't algemeen de toon in Amerika zeer beschaafd is bok bij die lagere klassen, waarbij wij dat "in Europa in het geheel niet ischen durven, niet vragen, zelfs niet. verwachten moet m.J. enkel worden toegeschreven aan den invloed van de vrouw in de school; een invlosd, welke zich van daar verbreidt over de geheele maatschappij. Niet aan den om gang tusschen rijken en armen is die be schaving te danken; die omgang verschilt niet veel van de Europeesche. De schijnbaar nklasse spoor is feitelijk een drieklassige; en evenmin zendt een gegoed .Amerikaan zyne kinderen naar een openbare school. Maar op die openbare ontbreekt niet de vrouw; en de vrouwen' dadr zy'n anders dan onze door sleur en bijgeloof minwaardig ge houden vrouw-dieren." Dit is kras gezegd! Hooge lof voor de Amerikaansche vrouwen, die bij het onder wijs aan de volksschool werkzaam zijn, diepe miaachting voor de Nederlandsche of de Europeesche vrouw, die als onderwijzeres arbeidt! Troost u echter lezer, de heer Tutein meent het, zoo erg niet, hij meent zelfs, wat de Nederlandsche vrouw betreft, in het geheel niets ergs, integendeel. Hij wil het aandeel der vrouw in het onderwijs ten onzent juist uitbreiden: En dan," zoo schrijft hij in de Inleiding van dit boekje, dat de redactie mij ter bespreking zond wanneer het lager onderwijs teruggebracht is tot zijne natuurlijke afuietingen, dan zal het gesteld kunnen worden grootendeels, zoo niet ge heel, in handen van de natuurlijke onderwijzer van bet kind* de vrouw. Reeds thans is hare rol te ondergeschikt; er zijn verschei dene onderwijzeresïen, die den maarschalks staf waardig zijn en bij de huidige regeling nog niet eens den korporaalstok kunnen Verwerven !" Daar de Inleiding, waarin deze woorden voorkomen, n;i al de-opstellen uit het bun deltje geschieven is, is dit des schrijvers l iat*t.<i ooidet-1 en behoeven dus de Nederlaudsc'ie vrouwen geen pogingen te doen om hem af te brengen van het oordeel, waartoe zijn Aujerikaansche reis hem bad gebracht. Wellicht stelt bij thans, wat haar goeden invloed op bet onderwijs betreft, de Neder landsche vrouw niet beneden de Amerikaanscbe, Dr. VITUS L o c h e m, 19 Jan. '06. ) Dit opstel, dat hier ruim 30 bladzijden bestaat, komt ook woordelijk aldus voor in den bundel Nieuwe Wereld", door den schrijver in 1900 in 't licht gegeven en sedert her drukt. De Gramopbone, directeur Wortman, Hee rengracht 5(>üte Amsterdam is thans in staat ook de stem van Adeliue l'atti te doen hooren. De heer Pernot, wiens lezingen ook in ons blad door den heer Plasschaert bespro ken zijn, zal hie? komen spreken over La So-":é' prtï'nieiine <l-,tis Ie Ho man Francui». De zes lezingen zuilen plaats vinden IS en 25 Febr., 4, 18 en 25 Maart en l April in CaféSuisse. De kosten bedrasren 14 gulden per persoon en per seiie. Mej. Jeanne Poppelbonwer, leerares aan de tooneelscbool. en de heer VVilli.tm Da».(N, den Texstraat 55, zullen gaarne adhaesie betuigingen in ont vangst nemen. in de gelegenheid geweest orn te leeren.dat is de quaestie. U kunt bet niet helpeiï." Leeren l" brulde de farmer, zijn verhit ge laat naar zijn gast keerende. Hebt u iets op mijn maniereu aan U^merken gehad?" Zeker niet," antwoordde zyii lordtchap haastig. Alles, wat ik ervan zeggen kan," ging juffrouw Rose op vasten toon voort, is, dat ik wel wilde, dat u nog een half jaar bleef, ter wille van vader." Uoor eens?" begon mijnheer Rose. met zijn vuUt op de tafel s-laande. En van i%mie," ging Jane voort, haar stem verheffend, om bo/en het lawaai uit te komen. Ik zou heusch niet weten, wie van de twee bet meest is vooruitgegaan. De manier bijvoorbeeld, waarop zij tegenwoor dig bun thee drinken " Mijnheer R'jse schoof met veel geraas zijn stoel achteruit en stond op. F_en oogenblik stond hij raar adem te hijgen, toen draaide bij zich plotseling om met een onverstaan baar gebrom, en verliet de kamer, de deur achter zich dicht gooiende op een wijze, die duidelijk te zien gaf', dat zijn manieren nog wel een lesje noodig hadden. U hebt uw vader boos gemaakt," zeide zijn lordschap. 't Is voor zijn eigen bestwil," zeide juffiou'.v Rose somber. Maar spijt bet u werkelijk, van ons weg te gaan?" Of bet mij spijt ? ' herbaalde zijn lord schap. Spijten is niet het woord ervoor." U zult vader missen, "zeidehet jonge meisje. Hij zuchtte. En Annie," ging zij voort. Hij zuchtte weer, en Jane wierp van ter zijde een vlucbtigen blik op hem En mij ook, hoop ik," zeide ::ij zachtjes. Of ik u zal in 'onsen .'" herbaalde zijn lordscliap met half verstikte stem. Ik zou de zon minder misten." O, dat doet mij plezier," zeide Jane, baar handen in elkaar slaande Het is zoo'n prettig idee, dat ju niet vergeten -wordt. Natuurlijk zou ik u nooit kunnen vergeten. L" bent de eenige edelman, dien ik ooit heb ontmoet." IK hoop niet, dat dat de eenige redeu is." zeide hij mistroostig. Jufl'rouw Rose dacht eenige oogenbliliken na Als zij nadacht werden lu.ar oogen grooter en kregen een onverwachte diepte. N ... n ... neen," zeide zij ten slotte op aarzelen dt-n toon. Wanneer ik nu eens niet was, wat ik verondersteld word te zijn," zeide hij lang zaam. Wanneer ik in plaats van Lor l Fairmount eens niets andeis was dan een kantoorbediende." Een kantoorbediende?"herbaaldejuffrouw Rose met een zeer natuurlijke rilling. Hoe kan i k nu zoo iets belachelijks verondei s tellen!" Maar als het eens zoo was?" drong Inhoud VaöTijdschriften. Eigen, Haard, No 7: De bittere druppel, door.Louise B: B, VIL Een oude gevel te-Tiel, door Jhr. B. W. F. van Riemsdijk, met. af b. .Vóór honderd jaren (bij hét eeuwgetijde van den dood van den Stichter van het Nut), doorJero.de Vries, met portret en af b. I. JanNieuwenhuijzen, onuitgege ven houtgravure van wijlen R J. van Aiurn Nog iets over Vriezenveen, door generaal F. H. A. Sabron. Van een paar in 't wild groeiende planten, door A. E. \V. Toe Laer, met afb. naar foto's van den schrijver. Jantje in Modderstad, met af b. Verschei denheid. Feuilleton. IMMMIMIHIItlllHIMIIIIIHIIItllltllHtHUIIItllHlllltlllttlmlIIIIMMIII 40 cents per regel. miiiiiiiiiiiiHiitiiiiiiiiiiiiniiifiiiintitMifiiilliiiitiiiiiniiiiiii TRADEMAKK MARTELL'S COGMC, Dit beroemde merk is verkrijg baar bij alle Wijnhandelaars eu bg de vertegenwoordigers HOOPtlAXN A BUI INIKR, Wjjnhandelaars te Amsterdam. cht Victoriawatei OBERLAHNSTElf cht Victoriawate OBERLAHNSTEIN. HoofddepSt te AMSTERDAM: Kalverstraat K. F. DEUSCHLE-BENQER lUIUIUIUIIIIIUIIIIIUIIIIIIMM zijn lordschap op zenuwachtigen toon aan. Het dieui nergens t'>e, degelijke dingen te veronderstellen,' aeide juffrouw Kose levendig. (,tT draagt den s euipel van uw hooge geboorte op uw geheele niterlük." Zijif lordschap schudde het hoofd. Ik wou liever een daglooner op deze furm zijn, dan een koning ergens anders ter wereld," zeide hij op gevoelvolleu toon. Juffrouw Rose maakte met de punt van haar schoen fignren op den vloer. De armste drtgloouer op de farm kan het geluk smaken, u eiken dag aan te zien," ging zijn loidschap voort. Eiken dag van zijn leven kan hij u zien en zich een beter man voelen." Juffrouw Rose keek hem scherp aan. Nog den vorigen dag had de armste daglooner het geluk gesmaakt, haar te zien op een oogenblik dat hij die eer niet verwachtte en een beschrijving van zijn karakter gekregen, die hem bijna bad verpletterd. Maar bet gezicht van zijn lordschap stond volkomea ernstig. Ik ga morgen weg," zeide hij. Ja," zeide Jane bijna fluisterend. Hij stond op en ging naast haar zitten. JufTrouw Rose, die nog steeds naar den vloer keek, vroeg zich zelf vol verontwaardiging af, waarom zij niet bloosde. Het gesprek niet zijn lordschap was plotseling afgebroken en de stilte was pijnlijk, Ik ben een dwaas geweest, juffrouw Rose," zeide hij eindelijk, terwijl hij opstond en voor haar bleef staan. Knik heb onhebbelijk tegenover u gehandeld," Onzin," antwoordde jufl'rouw Rose kortaf'. Ik heb u bedrogen," ging bij voort. Ik heb u doen gelooven, dat ik iemand van adel was." Onzin," zeide juffrouw Rose nog' eens. De jonge man keek haar verschrikt en ongerust aan. Niemand zon u ooit voor een Ion l aanzien," zeide juffrouw Rose medoogenlpos. Wel, ik zou baast denken, dat u er nooit een had gezien, 't Leek er in 't geheel niet op. Uw oom Cray zou het nog beter hebben gedaan." Mijnheer Cray's neef deinsde onUet achter uit en keek bet lachende meisje verstomd aan Ik begrijp niet," zei de juffrouw* Rose, haar oogen afvegend, boe u hebt kunnen deuken, dat ik zco onnoozel zou zijn." Tk. ben een dwaas geweest," zeide de'jonge man, zich naar de deur terugtrekkend. Adieu." Adieu," zeide Jane. Zij keek hem vlakin de oogen en de blos, waarop zij had gewacht, verscheen nu met dubbele kracht. U hoeft niet been te gaan, tenzij u het liever doet," zeide zij zachtjes. Ik houd meer van dwazen dan van lordt."

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl