Historisch Archief 1877-1940
No. 1514
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
MAGGI's Soepen in tabletten,
merk Kruisster,
magen het ^mogelijk «m in den kortst
mogelijken tijd (10?25 minuten), slechts
met water, voortreffelijke krachtige
soepen klaar te maken. Per tablet voor
2 flinke borden
Fransehe soepen 10 Ct.
Pikante soepen 13
MAGGI's Bouillon-Capsules,
merk Krnisster,
geven door oplossing in kokend water
oogenblikkelijk een voortrefielijken voor
het gebruik gereed zijnden bouillon. Per
capsule voor 2 koppen
Consommé(extra sterk vleeschnat
zonder vet) 12 Ct.
Bouillon (vleeschnat met vet) . 9
MAGGTs Aroma,
merk Krnisster,
geeft aan zwakke soepen, sausen, groen
ten, hutspot zoowel aan allerlei
vleeschgerechten oogenblikkelijk een verrassenden,
fijnen smaak. Zeer toereikend, derhalve
spaarzaam te gebruiken.
Verkrijgbaar in flacons vanaf 30 Ct.
HlliliiiiilimilliiiiiiiiiiliilMMliiiimiiiiiiiiliiiniMiiiiiiiiiiiiliHiiiiiiiitiniiiiiiiiiiiiiiiii
Illlll Illl Illllll MM Ml MMI Mll III III III
VOOE( DAMEjSf.
?i
'n Kostwinniüg Toor dames.
II. (Slot).
Wat ik maar zeggen wil," hervatte Amy,
en ze keek ter sluik even naar hare handen,
echte werk- en zeepsop-handen," is, dat de
vrouw thans even goed als vroeger werk
kan vinden en meehelpen om den schoor
steen te doen rooken als vroeger. Adellijke
dames bereidden oudtijds parfumeriën, of
ook medicynen, waarvan het recept een
familiegeheim was, en onze overgrootmoeders
waren vlytig aan 't weefgetouw, volgens
het spreekwoord : vrouwenhanden en
paardentanden moeten nooit stil staan. Maar
tegenwoordig behoeven dames van stand ook
niet verlegen te zitten wanneer Frau Sorge
by hen over den drempel komt. Ik heb eens
gelezen van een paar Amerikaansche society
women, zusters, sterk in 't gomballen kauwen
en in sport," die, toen ze eensklaps onver
zorgd achterbleven eene waschinrichting open
den en met succes. Van eene berooide
advokaatsweduwe in Engeland, die rijk werd
jdoor haar goeden smaak, die door
verschilende families aan huis ontboden werd om
aan te geven hoe ze hun drawingroom"
moesten meubileeren, welke draperie ze in
hunne suite-deuren moesten ophangen, welk
tapy't ze moesten kiezen in harmonie met
behangsels en meubilair, enz. Eene andere
gold als autoriteit voor 't aanleggen van
tuinen en parken. O in Engeland zijn ver
scheidene vrouwen van rang die meer kunnen
dan winkelen, dan de kunst en den sport"
dienen, dan five-oclocktea'i bezoeken en
shilling-dreadfuls lezen. Er is onder de leus
Arbeid adelt" zooveel te doen. Het is waar
dat niet ieder een bijzondere gave bezit om
met het of ander niet-alledaagsch emplooi
in de verdiensten te komen, maar men doet
wat men kan en waarvoor men denkt ge
schikt te zijn. In Utrecht heb ik eene ver
pleegster gekend, die zich geregeld met eigen
equipage naar 't ziekenhuis liet brengen; en
de vrouw van een hoofdambtenaar die, als
ze wilde, 'n zak geld kon verdienen als
kostuumnaaister. Had ik die kennis! ik
zou geen pension opgezet hebben.
Hoe zoo? Gaat het dan niet goed?
Goed neen. Hoogstens redelijk. Er is
meer misère dan bloei in het pensionbedrijf,
zooveel ben ik al te weten gekomen. Er is
te veel concurrentie van het individu, ge
zwegen nog van, 't geval dat, zooals in Den
Haag, 'n heele maatschappy mee concurreert.
Tegen een bakoven is 't niet goed gapen.
Pension houden is het gewone débouch
geworden voor dames die achteruit" zijn en
niet meer weten wat ze beginnen zullen. Elke
met 'n rouwjapon en een netten inboedel alleen
gebleven weduwe, elke in meubelen
getroondeold maid, elk echtpaar dat worstelt en ploe
tert in de levensmodder gaat in de
kamerverhuurderij en stelt zich beschikbaar met
of zender pension." De een bederft het voor
den ander. Sommigen zitten al dadelijk in
de schuld door 't geen ze te veel betaalden
voor 't overnemen van een uitgedroogd
zaakje, of door 't aanschaffen van 'n compleete
inrichting. En al begint men ook met z'n
eigen gedoente, men moet het toch 'n heele
poos kunnen uitzingen voordat de ver
dienste komt.
Ja, dat uitzingen" bedacht mevr. A.
Ik heb wel gehoord dat er by ons in Haar
lem ook ettelijke dames zijn die al spoedig
de kraam* moesten sluiten, na vergeefs ge
probeerd te hebben haar over te doen. Zoo
is 't mevr. X. gegaan, en als mevr. IJ. niet
door hare familie bedeeld werd, dan kon ze
't ook niet volhouden.
Misschien door den schralen kost, dien
zulke menschen geven. De margarine-hospi
ta's maken vaak een verkeerde rekening."
Jawel", erkende Amy, maar er zijn er
ook die 't niet kunnen uitzingen juist omdat
ze het te goed geven. Ze willen absoluut
hun klanten houden, absoluut klanten trek
ken en geven daarom beter kost dan ze voor
het kostgeld geven kunnen. Het eind is, dat
ze zelve het kind van de rekening worden.
Hier is het niet de zuinigheid, maar de mild
heid die de wijsheid bedriegt. Dan de
vraatzucht van die meiden .... je weet niet wat
die je kosten, gesteld dat ze nog in een pension
dienen willen. Met veel loon, veel verval, veel
eten en drinken, veel over je kant laten gaan,
moet mendie onredelijke schepsels in den plooi
zien te houden. En er zijn nog wel andere
manieren waarop men het bootje in de biezen
kan sturen. Een van mijne kennissen was
met haar pension al goed op weg en had
hare kamers veelal bezet, maar 't ongeluk
was dat ze al haar meubilair, kleeden, zeilen,
servies, piano, enfin alles, op termijnbetaling
had moeten koopen bij 'n bloedzuiger, ergens
op de Leliegracht. Ze kreeg krediet, maar
't werd haar peperduur aangerekend, en 't
was daarbij zulk voddegoed dat de helft al
versleten of gebroken was lang voordat ze
uit haar schuld was. En zoolang ze geen
schoone lei had, bleef alles het eigendom
van dtn verkooper; hy kon 't laten terug
halen. .. De afbetalingen? wel, dat was zoo
veel als huur. Dat is ze niet te boven gekomen.
Een ander heeft haar fluitje te duur betaald;
'n ronde som voor een kosthuis dat men met
streken en listen, met onderhandsche
accoordjes vol had weten te krijgen ja tijdelijk.
Toen de duiventil verkocht was, vlogen de
meeste duiven uit. Een derde is dupe ge
worden van de slechte betalers. Gelijk Bre
roo zei: al sietmen de luy, men kent se
niet." Je weet niet wie je in je huis krijgt,
in plaats van den gentleman is 't soms de
oplichter. Daarvoor is Amsterdam
Groszstadt" genoeg.
Maar kun je zoo'n wildvreemden huurder
dan niet vooruit laten betalen?"
Moeilyk want dat stuit al duidelijk af
op het plaatselijk gebruik. De usance wil het
niet; men zou 't als een bewy's van wantrou
wen aanmerken en naar een ander loopen.
Er zijn menschen, eerlijk genoeg, maar die
zelf bij de maand leven en wien zoo'n voor
schot zou dienen als een vuist in hun oogen.
Ja, als iedereen het deed.... 't Is al weer de
concurrentie, die noodzaakt om niet buiten
het boekje te gaan.
In Engeland worden in de boardinghouses van
de goede soort toch veelal references gevraagd
en ook gegeven. Waarom kan dat hier niet?
Zeker, 't zou kunnen, maar het ge
beurt niet. 't Is alweer het plaatselijk ge
bruik, dat dien voorzorgsmaatregel verijdelt.
De overvoerde pensions-markt duldt niet dat
men iemand laat loopen omdat hij geen
referenties heeft aan te wijzen. Dra heet een
ander hem welkom zónder referenties. En
dan zegt men nog wel dat de bedachtzaam
heid het zesde zintuig der Hollanders is. De
Engelschen zijn bedachtzamer. Had ik zulke
referenties kunnen vorderen, ik zou laatst
geen bankroetje gehad hebben."
Wat? Nog een bankroet?"
O maar een kleintje, IL vergelijking van
het groote, hetwelk de oorzaak is dat wij nu
zulke risico's moeten loopen. Weet je, 't
waren een paar Engelschen die een agentuur
in bloembollen hadden en absoluut een con
tract wilden. Dat waren ze uit Engeland zoo
gewoon. Best; we maakten een contract op;
zooveel voor de suite boven, met twee
slaapkabinetten en gebruik van badkamer, zooveel
voor kost en bediening, zooveel voor vuur
en licht, een maand van te voren opzeggen,
enz. enz. De eerste maand betaalden ze, de
tweede maand werden ze veeleischend,
daarna ruw en onhebbelijk. We kregen
klachten van de buren, gezwegen nog van
hetgeen ze zich tegenover onze dienst baren
veroorloofden en den overlast dien ze ons
aandeden door rumoer te maken, op onge
regelde tijden voedsel te eischen, scènes met
schuldeischers, onderling getwist, enz. En
ze weigerden betaling op grond dat wij het
contract niet nagekomen hadden, d. i. hun
niet voldoende den kost" verstrekt hadden.
Vooral 't vleesch was niet genoeg geweest
en dat met porties van vier ons, per dag
en per hoofd. Hen dadelyk kwijt raken,
desnoods met geldelijke opoffering, kon
niet, want we zaten vast aan 't contract en
aan die maand kennisgave vooraf. Toevallig
hoorden we, dat eene pensionhoudster te
Haarlem nog vijf maanden kost en inwoning
van nen moest hebben. Die hadden ze ook aan
hun snoer gehad met een contract', en hoe
langer zij 't wisten te rekken en naar het
touwtje van verleng zochten, hoe dieper ze
in de schuld kwamen, hoe minder de hospita
een eind aan de zaak durfde te maken
dan was ze haar geld eerst recht kwijt,
vreesde zij. Maar toen zij te Haarlem hunne
laatste troeven hadden uitgespeeld en uit
zichzelven heengingen, snoerden zij hunne
boterbammenmoeder nog den mond door te
zeggen: Als je nu zwijgt en ons den tijd
laat, dan zullen wij zorgen dat de schuld ten
volle gekweten wordt. Maar als je klikt en
slechte informaties van ons geeft, dan krijg
je geen cent". Zoo kwam 't dat de menschen
bij wie ze zich daarna inkwartierden, al ver
namen zij ook van de buitenwacht waar hun
vorig pension was geweest, er toch niet wijzer
door werden.
En kreeg die Haarlemsche dame toen haar
geld ?" vroeg de dame met den toque.
Ja, dat kun je begrijpen! Zij had haar
mond gehouden, ook omdat die twee weinig
bagage hadden van eenige waarde. Alleen
een handvalies, waarin ze hun geld hadden,
en dat namen ze ook strijk en zet met zich
mee, waarheen ze ook gingen. Een deur
waarder had, met de wet in de hand, toch
geen beslag mogen leggen op iemands
lijfgoederen. Zij kon hare vordering wel onder
hare schoenen schrijven, want kort daarop
werd de homme d'aj/'aires van het tweetal op
vordering van een Haarlemschen
bollenkweeker failliet verklaard. Toen bleek het eerst
hoeveel schuldeischers ze hadden. Zij hadden
het zóó ingericht dat ze b. v. een duizend
gulden deponeerden bij een bank, en ver
volgens diverse goederen kochten op crediet.
Kwam alsdan een voorzichtig leverancier bij
de bank informeeren. Zijn die twee wel goed
voor zes of achthonderd gulden ?' dan luidde
het antwoord bevredigend. Maar dezelfde
kaart speelden zij bij drie, vier andere han
delaars uit, zoodat ze een voorraad goederen
iu handen kregen, waarvan de gezamenlijke
waarde verre het deposito bij de bank over
trof. Ze hielden dan op een andere plaats
openbare veiling, ze stopten het eene gat
met het andere totdat de bom eindelijk
barstte. En er was te voren nog wel een
advokaat, Mr. B. te Haarlem te vinden geweest
die er zich toe leende om voor de belangen
van zulke escrocg op te treden! Of hij z'n
honorarium nog kreeg weet ik niet, maar
wel dat ook wij bij die gelegenheid een klein
bankroetje leden, na het groote bij de Noord
en Zuidholl. Bank. Op de buil was nog een
puist gekomen....
En zou men tegenover zulke praktijken
geheel weerloos staan ?" vroeg de bezoekster
in sealskin twijfelend. Mij dunkt, er moest
in dezen tijd van 'n bond voor dit en 'n
bond voor dat ook maar eens een bond van
pensionhoudsters opgericht worden om elkaar
te waarschuwen voor slechte betalers en op
lichters, om wederkeerige beschermingsmaat
regelen te beramen, het geven van referenties
verplichtend te stellen, te bepalen, dat er in
sommige gevallen vooraf, of anders per dag
betaald moet worden, arbiters te benoemen
voor kwesties tusschen huurder en ver
huurder, enz.
Och ja", zei Amy met'n flauw glimlachje,
er zou zeker nog veel te verbeteren zijn.
Maar 't beste is, wanneer men buiten zoo'n
kostwinning voor dames" kan. Ik houd het
met het spinnen en weven van onze over
grootmoeders, met het bereiden van parfu
meriën of medicijnen, met alles behalve
pensionhouden. Zeker, we hebben hier pret
tige, fatsoenlijke menschen gehad, maar ook
lastige, korzelige lieden; vriendelijke, weinig
eischende dames, maar ook humeurige,
pretentieuse schepsels; stipte betalers, maar ook
oneerlijke avonturiers ; heeren van ridderlijk
karakter, correct tegenover de minste dienst
bode, maar ook die de cousine" over den
vloer trachtten te halen. Dat zijn zoo de
risico's van het vak. Ik herinner me nog
altijd dien ambtenaar bij de telegrafie, welke
mij zijn nood klaagde over dat ongezellig
kamerleven, dat zwerven van 't eene pension
naar 't andere, dat voortdurend gemis van
eigen haard en die mij by het afscheid
toewenschte, dat ik nooit genoodzaakt zou worden
om op een huurkamer een home te zoeken.
En ik, meneer", zoo heb ik hem toen geant
woord, wensch u toe dat u nooit genood
zaakt zult worden om van uw huis een
herberg te maken".
S. KALFF.
Het SweatiDf Systeem.
In The EtHcal Review van 16 Juni komt
een kort, doch belangrijk artikel voor over
de Sweated Industries Exhibition", welke
te Londen gehouden wordt.
Uit dit artikel nemen wij een en ander over,
dat ook van toepassing is op toestanden in
ons land. De schrijfster zegt o. a. dat het
een schande is voor de regeerende klasse,
dat men zijn toevlucht heeft moeten nemen tot
een aantrekkelijke tentoonstelling als middel
om te toonen in welk een vreeselijke omge
ving en onder welke vreeselijke voorwaarden
de werksters in het Oosteinde van Londen
den strijd om het bestaan moeten strijden.
Toen de schrijfster de tentoonstelling verliet,
hadden tweeërlei gevoelens alle andere in
haar hart verdrongen: eerbiedige bewondering
voor de werksters en afkeer jegens het
meerendeel der bezoekers.
Al is 't ietwat gevaarlijk er de aandacht
op te vestigen, toch verzocht de schrijfster
mede te deelen dat het waar schijnt te zijn
dat de ellende, waaraan de vrouwen door
het uitbuiting-systeem worden blootgesteld,
hoewel zij haar lichamen ten ondergang
doemt, aan haar zieleleven grooter schoonheid
verleent.
Daar is bijv. een weduwe die hard heeft
gewerkt zeven en vijftig jaar lang, ? 3.00 per
week verdiende, daarvan een zieken man
onderhield en zich toen nog vrijwillig be
lastte met de zórg en het onderhoud van
een schoonvader, aan wiens stervende vrouw
zij beloofd had hem tot zich te nemen om
iiem uit het armhuis te houden. Het harde
en voortdurende werken bezorgde haar een
kwaal, die een operatie noodzakelij k maakte.
Na een leven van zelfopofferende toewijding
aan anderen, zou zij als belooning op haar
ouden dag hebben mogen kiezen tusschen
het voorrecht voort te blijven werken voor
? 3.60 per week, of den hongerdood te sterven,
als de oprichters der tentoonstelling zich
haar lot niet hadden aangetrokken.
Toch heeft zij altijd den mond vol over
al het goede dat haar is bewezen, over dien
engel van een dokter", over de goedheid
van de jonge vrouw die haar had ge
holpen haar belofte aan haar stervende
schoonmoeder te houden, door op den ouden
man te passen, terwijl zij zelf in het hospitaal
lag. Haar eenige kritiek als we dit woord
hier kunnen gebruiken over haar ramp
spoedig bestaan uitte zich hierin: dat de
Almachtige God het beste weet wat goed
voor ons is." Het was misschien wreed haar
er op te wijzen, dat de Almachtige man de
schuld van alles draagt; maar zelfs dit hoorde
zij aan zonder eenige bitterheid.
Dan is er een jonge vrouw met een zieken
man en zes kinderen, die door hard te werken
vier cent per uur verdient, maar wier fijn
humoristisch gevoel haar helpt haar tegen
spoeden moedig het hoofd te bieden. Als
zij vermoedt, dat er sympathieke toehoorders
om haar heen staan, dan zingt zij zachtjes,
volstrekt niet somber, maar met een vroolijke
schittering in haar oogen, den eersten regel
van een gezang: O, aan de andere zij de der
Jordaan, daar is rust!" Wie kan zeggen
hoeveel sombere levena zijn opgevroolijkt
door haar moed en haar blijden lach !
Deze twee typeeren de overigen, en dat zijn
de vrouwen, die dag aan dag zijn blootgesteld
aan de onbeschaamdheid van bezoekers die
de diepste geheimen van hun privaatleven
trachten te weten te komen, hetzij om aan
hun eigen lage nieuwsgierigheid te voldoen,
of om hun geliefkoosd lapmiddel aan te
bevelen, dat bestaat in dienstbode worden."
Deze vrouwen zijn geen melk-en-water
heldinnen, toch heeft men het gevoel dat
zij door hun rampspoeden verreind en ge
louterd zijn, zooals goud door hst vuur. Kan
het zijn dat het uitbuiting-systeem ook een
van die zegeningen is, verordend voor de
de lautering der menscheid ? Als dat zoo is,
laat ons dan allen maar uitgebuit worden,
want de meesten onzer hebben het haid
noodig. Als dat niet zoo is, of als we den
prijs te hoog vinden en de beproeving te
groot voor ons zelf, dan wordt het tijd onze
zusters te bevrijden van een vervloekt stelsel,
door de mannen gemaakt en door de mannen
in stand gehouden.
Dat de mannen voor dezen treurigen toe
stand verantwoordelijk zijn, is de eenige troost
voor een vrouw. Deze gedachte moest ons
sterker dan ooit doen besluiten het uitsluitend
beheer der openbare zaken niet langer te
laten in zoo hardvochtige en onbekwame
handen. Ik spreek hier niet van God, maar
van hen, die hier op aarde naar zijn beeld
zijn geschapen.
Veel zou reeds kunnen verbeterd worden
door inspectie en het vaststellen van een
minimum loon, zelfs zonder dat we aan de
ingewikkelde problemen van kapitaal en
landmonopolie raken. Wat ook het genees
middel moge zijn, n ding staat vast, dat,
als de mannen blijven dralen, totdat de
vrouwen na langen strijd zich de macht ver
overd hebben om een dergelijk onrecht te
herstellen, dit hun tot eeuwige schande zal
strekken.
M. E. E.?N.
Vereeniging Tesselschade.
Examen kinderjuffrouw, geëxamineerd 21
candidaten. Geslaagd: mej. M. Visser, M. C.
Nieuwenhuis, F. Heidstra, U. W. te Nuylu
J. P. Kruger, uit Amsterdam; D. A. F. van
Zijtveld, M. E. Overdijkink, uit Utrecht; W.
-Grootveld, Z. Kuiper, J. Wester, C. P. H.
Varkevisser, M. Kolpa, C. A. Becker, J. C.
Matthijs, M. C. J. Tertoolen, E. C. Weber,
F. P. M. Mengel berg en G. M. B. Stahlie
uit Rotterdam en A. Welter uit den Haag.
G. J. Sien, C. P. Dam, E. C. v. d. Wetering,
J. Viertelhausen, M. Burgmans, P. C. Singels,
allen van Rotterdam; D. Slot, Maassluis;
J. M. Coeland, M. A. J. Moelier, uit's Hage;
S. Holstein, M. Pries, J. M. Zuidema, van
Harlingen ; J. A. van Bruinesse, C. J.
Leeflang, H. Schewel. van Amsterdam; J. H. G.
Egner, H. G. M. Altema, P. A. Goedheer,
L. J. van Leeuwen, F. Bitter, van Arnhem.
Zuigelingensterfte.
Dat de maatregelen, om door behoorlijke
voeding en doelmatige verpleging de sterfte
der zuigelingen tegen te gaan, wel helpen,
ondervindt Charlottenburg met zijn vier
Saüglingsfürsorgestellen" waarvoor nu 54,000
Mark is uitgetrokken. De kindersterfte bene
den 't jaar daalde er tot 38.52 pCt., terwijl
het percentage te Berlijn is 21.91, teLeipzig
23.38, te München 27'44. Men gaat nu ook
nog 15,000 Mark besteden aan Stillpremiën"
voor moeders, die haar wichtjes zelf voeden.
Deze zoogpremiën bestaan ook te Regens
burg en te Freiburg i. Br.
Moderne pleng-offers. Een kameleontisch
kind. Verloving van Bertha Krupp.
Friederike von Sadler-Grün. Vera von
Bartels. Modes.
Mevrouw "ohn D. Henderson van Washing
ton, heeft op eigenaardige wijze haar ban
vloek geslingerd tegen het gebruik van
alcoholische dranken. Sedert eenigen tijd is
deze Amerikaansche millionaire
geheelonthoudster geworden. De soorten van haar
exquisen wijnkelder zette /.ij haar gasten voor,
en laafde zichzelf met pompwater. Vrienden
en loges lieten zich de fijne wijnen en likeu
ren van mevrouw Henderson uitstekend
smaken, en bekommerden zich weinig om
de beginselen hunner gastvrouw, die haar
tot gehél-onthoudster maakten. Mevrouw
Hender.'on, toornend tegen het gebruik van
geestrijke vochten, ging dezer dagen over tot
een maatregel, een baldadigheid, die ook
eens werd bedreven door een Engelschen
total abstainer, sir Wilfrid Lawson.
Dagen achtereen was mevrouw Henderson
bezig met het brengen van haar pleng-offers.
Onder haar persoonlijk toezicht werden wijn
en likeurflesschen leeggegoten.
Mevrouw Henderson's foto vertoont het
beeld van een vrouw van middelbaren leef
tijd. Zij draagt een exquis toilet van modern
maaksel. Een robe van witte kantstof, waar
van de rok gegarneerd is met drie hooge
volants, versierd met kant-incrustaties.
Bouffant corsage met hooge ceintuur en korte
elboog-mouwen. Wit-zijden mitaines schutten
handen en onderarm. Haar hoofd is gedekt
met toque van wit mousseline de soie, ge
garneerd met witte struisveeren.
* *
*
Uit Amerika vanwaar alle wonderen komen,
bereikt ons thans een bericht over een
kameleontische baby! Het jongetje, woon
achtig te Des Moines, lowa, is de zoon van
een Indiaansch opperhoofd en van een jong,
Amerikaansch moedertje, 's Morgens vroeg
heeft het merkwaardig kereltje het
zachtrose huidje van babies van zijn leeftijd. Later
op den dag heeft zijn lijfje een koperkleurige
tint. Zoodra de zon ter westerkiinme neigt,
wordt de kameleontische baby fletser van
kleur, en in donker is hij melkwit! Deze
stalenkaart van tinten wordt toegeschreven
aan de groote rasverscheidenheid van de
voorouders van het merkwaardig knaapje,
dat druk bekeken en besproken wordt.
* *
-xDe oudste dochter van den overleden
kanonnenkoning" Alfred Krupp, mejuffrouw
Bertha Krupp, is verloofd met dr. Gustav
von Bohlen, Pruisisch Legatieraad bij den
Pauselijken istoel.
De schatrijke erfgename Bertha Krupp is
een meisje van hoogst ernstige beginselen.
Niet in wufte ledigheid heeft zij haar jonge
jaren doorgebracht. De belangen der vrouwen
liggen haar na aan 't hart. De landbouw
school voor meisjes, te Essen, is door haar
opgericht. Haar rozenkweekerij te Florence
is een bron van inkomsten voor een aantal
vrouwen. Als mevrouw von Bohlen zal zij
zeker wel het patronaat over de landbouw
school behouden. Meisjes opleiden voor het
kweeken van planten, groenten en vruchten
is een werk waarvoor de tegenwoordige
Kerk vorst de grootste sympathie heeft.
Bertha Krupp heeft een gezichtje
peinzend-ernstig, minnelijk-vroom als een Rafa
lMadonna.
* *
#
Tallooze bezoekers, stapels brieven en
telegrammen, feestelijke bloemenweelde, toe
spraken in alle talen en ten avond een muziek
hulde, maakten den 70sten verjaardag, 14
Juni j.l. door de zangeres Friederike von
Sadler-Grün gevierd, tot een glanspunt in
haar artistiek leven. De 70-jarige vrouw is
nog krachtig, gezond, vol blijden levenslust
en jeugdige opgewektheid. Zij is thans in
Riga de vreugde van hen die het voorrecht
hebben zangonderwijs te ontvangen van haar,
die van 1866?18ü9 prima donna was van de
koninklijke opera te Berlijn. Haar prestatie
als Elisabeth in Wagner's Tannhauser"
werd zeer geroemd; en later was de naam
van Friederike von Sadler-Grün op de lippen
van Wagner-vereerders die haar Fricka-ver
tolking hadden toegejuicht, by een der eerste
Nibelungen-opvoeringen te Bayreuth.
De jeugdige, talentvolle beeldhouwster
Vera von Bartels, uit München, heeft dit
jaar in den Salon te Parijs, afdeeling deco
ratieve kunst, een eersten prijs behaald voor
haar uit was geboetseerde papegaaien.
Huwelijksplechtigheden, ceremonieele fees
ten, diners, bals, en in den zomer samen
komsten in de open lucht, te Parijs gevierd,
vertoonen een sierlijkheid en goeden smaak
zooals die nergens anders teruggevonden
worden, zelfs niet in Amerika, al verbeelden
de elegante Amerikaansche millionaires zich,
dat zij de Parisiennes overtreffen.
De garden-part'y' dit woord moet men
een Parisienne hooren uitspreken ! ? ver
leden week aan de Oostenrijksche ambassade
te Parijs gegeven, was een volmaakt succes,
dank zij het laat ingetreden verrukkelijk
zomerweer, en de exquise verscheidenheid
der smaakvolle toiletten.
Uier dan der wolken ylheid, waziger en
doorzichtiger dan hemelsche dauw, is het
materiaal, bestemd voor den zomer van 1906,
dien wij wantrouwend zyn ingegaan, toen
haardvuurtjes en verwarmende shawls medio
Juni ons nog hartelijk welkom, schier on
misbaar waren. .
Op vermeld tainfeest te Parijs, waren
veel witte toiletten. Le tout-blanc is altijd
bexoorlijk. Overheerschend was het
wit-enzwart. Beeldige robes van wit-en-zwart ge
streept gaze pékinée ; toiletten van zwarte,
Grieksche tulle met verrukkelyke. artistieke
Chantilly-incrustaties op wit zijden onder
kleed, prachtige robes princesse van wit
geborduurde tulle, met entre-deux van zwarte
Chantilly ; toiletten van wit linon met zwarte
strepen, zeer veel ruimte tusschen de strepen,
gegarneerd met incrustaties van point de
Paris. De tout-blanc toiletten hadden kost
bare kantgarneering, kunstwerk herkomstig
uit Brussel, Mechelen en Valenciennes. De
dames droegen hoeden van Italiaansch strooi,
voor het meerendeel gegarneerd met touffes
zacht getinte rozen.
Gedurende elk season" wordt in Londen
een huwelijk gesloten in de groote wereld met
zooveel praal van feesten en luister van toi
letten dat de bruiloftsgasten er de herinnering
van behouden, als aan een zelf mee doorleefd
sprookje uit Wonderland. Het huw ijk van
het nu ten einde spoedende season" is de
echtverbintenis van Lady Mary", de schat
rijke Mary Hamilton met den markies van
Graham.
Paquin genoot de gunst een aantal toiletten
voor de bruid te maken en haar bruidsmeisjes.
De zes bruidsmeisjes van Lady Mary"
waren gekleed in wit mousseline de soie,
met reliëfs van zilver galon op de gedrapeerde
corsages. Hoog ceintuur van zacht blauwe
zijde; de ceintuurs afgewerkt met smal zilver
motief. De zacht blauwe tint even weer
zichtbaar in het kapsel. De bruidsmeisjes
droegen geen hoeden, maar waren gekapt
met zacht rose rozen waartusschen een zoo
genaamde Louis-strik van mat-blau w fluweel.
CAPRICE.
IIIIIIHMIIHIMMMHIIIIIMHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIflIIIIMIIIimHMI
Inhoud van Tijdschriften.
Orgaan van den Ned. Bond tot Bestrijding
der Vivisectie, No. 12 : Wat vivisectie eigenlijk
is? Vivisectie in Nederland. Oordeel over
proeven met geneesmiddelen op dieren.
Verschillende werking van stoffen op mensch
en dier. Wat te doen, als vivisectie niet
meer mag toegepast worden ? Een oorzaak
van de zedelijke ontaarding. Verschil tus
schen mensch en dier. Curare. Een
antivivisectie-debat. Een zegening" der serum
therapie. Varia. Corrigenda.
Op de Hoogte, Juni-afl.: Over de maand, die
heenging, door L. van Bosse. Kijkjes in en
om Jeruzalem, door B. van Hellendoorn.
fiolen waarin menschen leven. Bijlage:
Reproductie van een landschap van Corot.
Iets over de Salon des Beaux-Arts" en die der
Artistes Indépendants" te Parijs, mei schil
derij-reproducties, door Torn Schilperoort.
Groei, roman door J. Eigenhuis. Pisang
Banaan?Bacove, door F. W. Morren. Een
merkwaardige vrouw uit de vorige eeuw, door
Corn. C. Unger Stapert. Ilse, romantisch
verhaal, door Ossit, vertaling van mej. E.
Greeter. Uit de diepten der zeeën, door F.
Loevestein. Een schilderijtje, schets door
Willy 'Schepp. Henrik Ibsen, door Is.
Querido. Bijdragen uit tijdschriften, door
Frans Hulleman. Wat er uitgekomen is.
Van komen en gaan.
J''it)en Kaard, No. 2(5: De abstractie van
kapitein Clemens, door George Fech. (Slot.)
Het Claes Reijniershofje. Liefde is het Fun
dament", door Jer°. de Vries, met af b. naar
teekeningen van Joh. Josseaud. Roeping,
door Marie Louise. Het eiland
Schiermonnikoog, door J. Daalder Dz., met af b.
De renbaan der Utrecht8che Lustrumfeesten,
met af b. Van Gouwenaars, door S. Abrams/,,
met afb. Feuilleton.