De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1906 14 oktober pagina 5

14 oktober 1906 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

1529 DE VQQR MA$6rs Soepen in tabletten, ' merk Kniisster, maKen het mogelijk om in Oen kortst mogelijken tijd (10?25 riunutén), slechts met water, voortreffelijke krachtige soepen klaar te maken. Per tablet voor 2 flinke borden Fransehe soepen . . . . . 10 Ct. Pikante soepen 18 MAGH's Bouillon-Capsules, merk Kruisster, geven door oplossing in kokend water oogenblikkelijk een voortreffelijken voor het gebruik gereed zynden bouillon. Per capsule voor 2 koppen Consommé(extra sterk vleeschnat zonder vet) 12 Ct. Bouillon (vleeschnat met vet) . 9 MAGBI's Aroma, merk Kruisster, geeft aan zwakke soepen, sausen, groenten, hutspot zoowel aan allerlei vleeschger«e htenoogenblikkelijk een verrassenden, fijnen smaak. Zeer toereikend, derhalve spaarzaam te gebruiken. Verkrijgbaar in flacens vanaf 80 Ct. iiiiiiiiiimiiiiiiii llllllllllllllllllllllllMlllllllllllllllltllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllHIIIIIIIHIII door degenen, die door huis- of land-arbeid mee in hun onderhoud moeten voorzien." Erg sentimenteel denkt deze geleerde dus over de fabrieks-werksters niet. Maar toch," liet hij er op volgen, nopen ons twee omstandigheden vooral, om voor de fabrieksvrouwen verkorting van werktijd te eisenen. Het mag toch op den duur niet zoo bly'ven, dat een vrouwengeslacht opgroeit, aan hetwelk alle gelegenheid onthouden wordt, zich die eigenaardige bekwaamheden eigen te maken, die foor n Vrouw na eenmaal het eerste noodigéz^n, wanneer ie haar taak als huisvrouw ed moeder aanvaardt, en behoorlijk wil vervullen. Dejee eigenaardige bekwaam heden dezen vrouwen te leéren, zal slechts langzamerhand konden; maar .dit staat vast, dat, zal dit de arbeidstj Maar voo: wyden aan ( werksters . I ze, evenals met hun 9 a U uur meenschap] van het _ pelyke wan in Dezelfde mate ook ; zal moeten worden l rnoéWn Wy" onze aandacht van f «fcutwfc fabrieksm en duizenden gaan , dag in dag nit ,._.,. de vrouwen, haaf de fabrieken, om daar " ten einde aldus ..g». a te verdienen, waar?aan kan. MaaUchapdwingen derhalve en hare kinderen in den steek télaten, om met den man den inspannenden. fabrieksarbeid te verrichten. Het leven van zulk een gehuwde fabriekswerkster wordt Ons treffend geschetst in een kleine brochure, die onlangs verscheen van de hand des geweien ministers Freiherr Von Berlepsch. Ik kan niet nalaten, daaruit een klein gedeelte voor te lezen: De arbeidersvrouw, die op de fabriek werkt, moet zorgen om 7 nar 's morgens in de fabriek te zyn. Vooraf moet ze zich dus kleeden", hét morgeneten voor de familie gereed maken, er op toezien of meehelpen, ?fat de kinderen gekleed' worden, de bedden «f halen en dékamer een weinig op orde maken. Voor deze werkzaamheden en voor de gang naar de fabriek zyn ongeveer 2 uur aoodig, dus 's morgens om 5 uur moet ze. reeds opstaan. In den morgen, b.v. te half iegen, wordt nog 15 minuten schaft gegeven 'èm de boterhammen op te eten. Om 12 of ?122* uur begint de middagscheft, die IX aur duurt. In de«en tyd moeten man en <rrouw van en 'naar de fabriek, moet de Vrouw het middagmaal gereed maken wat Jreeds den avond te voren of dee ochtends werd voorbereid. Behalve den maaltijd ge reedmaken eti nuttigen, moet de vrouw dan jftpg haastig wat arbeid doen, kinderen rei nigen, enzodvoort. Om \% uut- moeten ze weer in de bttffc Pieaem «Mr en. na dés geschaft, tot 's av6n8ï"7 utrr arbeidëa. Dsfc voor een vrouw, die den héeleli .dag' iij de ItiiiMiiiinMiiiiiiiMintrHnirliiiiifiiuiriiiiiririiiiiid^f^iiiifbiiiiiliiiK j UIT'DB "---"-1 CXCU. Reis door den Harz. ;,'.. (stat).. . V;;"f ;: ? De weg van Rottleberode naar Stolberg, k een bosch weg; daarmee is al iets goeds gezegd en iets van belang ook in die snikheete dagen van begin Augustus. Hy is breeder dan de breedste weg in ons land, toch steec» }n d» schaduw en daarbij een goed uur iang; een keer of vier heb ik hem heen en t<rqg' geloopen in den vroegen mor gen, op den middag en in het halfdonker, en wanneer ik in de buurt woonde, ging ik hem voor mijn pJezier stellig dagelijks eens bekuieren. Maar dai. zou ook alweer niet goed zyn, dan kwam ik er menigmaal niet af. ..?&?--. Want 't is 'geen weg om in gedachten of haastig te beloopen, maar om te bew ndelen met aandacht en eerbied voor 't schoone. Druk is 't, er niet, auto's en motors mogen er niet komen; driemaal daags ratelen de wielen van de drie Of Vier omnibussen van de hotels in Stolberg en dan weergalmt de hoorn van, de, postillons; .daarna is 't er stil, zoo stil .als 't in een bosch vol vogels en beekjes kan en moet zijn, indien de natuurvriend er volop genieten zal. Zonder eenigan twijfel is de Stolbergsche Chaussee n van de mooiste wegen uit den Harz; niet woest en grootsch, maar gewoon rr.ooi. Voótal 'de voortdurende afwisseling veroorzaakt een blijvende lust om rechts en links te kijken; en wekt voortdurend de befabriek werken moet, en 's morgens om 5 uur moet opstaan, een slaap van 7 uur zeker noodig is, moet zij zorgen, te 10 uur te bed te zijn. Voor al de andere werkzaamheden, voor het komen van de fabriek, voor het gereed maken en nuttigen van den avond-maaltijd, voor het te bed leggen der kinderen, voor 'het herstellen van kleeren en kousen, voor het opruimen van keuken en kamer, voor het schoonmaken van kachel en lamp, voor hè: doen van inko open voor den volgenden dag, enz., blijven er dus 3 aren disponibel, nl. van 7?10 uur !" Van des morgens 5 uur tot des avonds lOuur, 17 uren lang, leeft das de gehuwde fabriek arbeidster in voortdurende bezigheid, zonder eenigen trjd voor rost, behalve misschien de twee kwartieren, waarin ze op de fabriek de boterham eet. Ze heeft niet of nauwelijks den tig'd, de kinderen eënige minaten op schoot te nemen, hun klein leed te verzachten, hen te koesteren en te streelen, of in hun vreugden te deelen, geeft tijd, om de warme moederliefde te gieten in de harten der klei nen, hen te leéren en op te voeden, en nog veel minder , den tijd, zich met haren man ook maar enkele oogenblikken te onderhou den over andere dingen dan de dageljjksche beslommeringen, over betere n hoogere din gen, waarover te spreken en wn arin te leven met en by . anderen toch ons leven slechts waarde geeft." Ziedaar een schets van het leven eener fabrieks-werkster, naar een typisch geval ge geven, waaraan niets behoeft te worden toe gevoegd. Er is helaas geen fantasie voor noodig, om zich voor oogen te stellen de gevolgen, die zulke, toestanden noodwendig met zich brengen. Reeds het feit, dat in elke streek of Stad waar de fabrieksarbeid van gehuwde vrou wen veel voorkomt, de sterfte onder de zui gelingen buitengewoon groot is, zegt ons mér, dan woorden het vermogen. Hierop vooral moeten we byzönderen nadruk leggen: wat moet er worden van deze fabriekskinderen zelf» wanneer te lichamelijk gezond blijven l Met ont zetting moeten we ons voor oogen stellen, dat hier een jeugd opgroeit, die voorde volks kracht noodlottig worden zal I Be moeders aan hun kinderen teruggeven ziedaar de be langrijke taak, die een verstandige sociale politiek heeft te vervullen. Zeker : een radicaaX dadelyk voor alles en allen helpend middel bestaat ook , hier, .niet Den ^ge huwden vrouwen alleji. , fabrieksarbeid ver bieden, zou hun toestand nog verergeren. Wei echter be^hooren, w.e voortdurend aan te dringen op verkorting1; van hun werktijd l Niet slechts met een half uur per dag, of met een uur, want daaiinee is ze niet ge holpen. Maar in zulk n mate, dat zy hare natuurljfke plichten volkomen vervullen kan!" , * maar niet zooveel, dat ze den weg 4*o eindel oozen doolhof doen schijnen. Uitzicht is e r van tyd tot tyd op een groot hellend benkebosch, op de Tyra die rechts in de diepte vloeit of op de bergen aan de -westkant. ^ .Zoo nu en dan breekt het bosch ook aan den linkerkant even zy'n groen en laat lucht en ruimte vrij voor een beekje, dat kalmpjes uit een moBsige verweerde steenkloinp te voorschijn komt en onder den weg doorduikt om by' de Tyra te komen. Wilde bergstroomen zijn hier niet; 't is een echt gemüthlich bosch. Halverwege is een heel gezellige uitspan ning, met tafeltjes voor de deur; de roode ruitjes van de tafelkleeden zie je al heel uit de verte. Dan komt er een vijf minuten dat de rots als een steile muur van vijftig meter hoogte den weg aan eene zyde begrenst, een echte verweerde rots vol varens, klokjes en bont-bloemige kruiden. Maar die herinnering aan de Oberfaarz duurt niet lang, spoedig komt 't onvermydelijk vorstelijk Wildpark ; dan een houtzagerij, een villa, een boerenwoning ; hier wordt de weg huiselijk, heel anders dan de meeste beroemde wegen in den Harz, waar je zoo licht van 't goede te veel krijgt. Vlak bij Stolberg wordt 't net de Bloemendaalsche wég bij Overveen, maar dan in 't groot; de villa's op echte, heuvels; niet op zandbelten, en de duinen Van den achtergrond uitgedijd tot werkelyke bergen. Stolberg is een prachtig antiek stadje, met mooie hotels en een schitterend gelegen kasteel; maar 't is verbazend lang; op de stoepen kun je niet loopen, vanwege de en. tievrouw Tweedie, geslacht, of niet, erwanten, Stolberg uit de hoogte bekeken. langstelling in de omgeving; de weg is niet effen genoeg om. Van flauwe hellingen te spreken, maar 't is toch geen montagne russe of een moeilijke steilte; bochten zijn er ook, kelders, net zoo min als vroeger op de Haar lemmerdijk; en daar de straat Noord-Zuid loopt en nog al breed is, heeft het 's middags in den zomer dezelfde schaduwzijde als De inleider bleek aan het slot van zijn voordracht te zyn een voorstander van eene regeling, waarbij de gehuwde vrouwen niet meer dan een halven dag werken, en hoopt, dat dit door het particulier initiatief der industrieelen verkregen zal worden. Ik voor my geloof, dat als de wet hier niet gebiedend ingrijpt, zy het ook dat overgangs bepalingen worden in acht genomen, er dan van eene verkorting, laat staan van eene, die de gehuwde werksters den halven dag vrij geeft voor hun gezin, weinig komen zal! H. S. Mevrouw Alec Tweedie, óver GaMblinff Wo men"..?Zeetochtjes met hindernissen. Beatrice Harraden klaagt over Londen'» straatrumoer. Steriliteeren van turken. Mevrouw Alec Tweedie, zuster van pro fessor Véjughan Harley, jbL^en vfrputr, die veel denkt en schrijft, itfvernare medèzüstereh en haar belangen. ' In een zoo juist verschenen artikel : Gambling Women toornt mevrouw Tweédie over de speelwoede onzer tegenwoordige; vrouwen. Het Bridge" spelen en de fatale gevolgen daarvan, worden met overtuiging door haar bestreden, Kort geleden taaakte ik melding van de edele verontwaardiging van Fathér Vaughan" (spreek uit Vdphn), ook naar aan leiding van vrouwen beherend tol .gftjj Smart Set", en die met echt-vro^welyke passie zich aan het kaartspel overge: ?Father Vaughan en stammend uit een zelfdi zyn geestelijk elkanders Mevrouw T weedie :zegt: Bridge wordt een vloek". Zy ontmoette «etf dame, die er een eer in stelde, te kunnen vei tellen, dat zy meer dan 3000 rubbers" had .gespeeld. Dagelijks schreef zij in een door haar aan. gelegd Bndge-boek" by welke families zij Bridge speelde, wie haar partners geweest waren, hoeveel rubbers" er gespeeld waren, wat de inzet was, en welk verlies of winst zij nad gemaakt. Verleden'jaar heb ik 100 pond (1200 gulden) verdiend. Het jaar, dat aan die winst vooraf ging, was ik niet zoo gelukkig, want ik was toen nog niét "z"oo zeker van mijzelf', deelde de ? speelster ;aan mevr. .Tweedie med^. l ^ v Behalyf' ^ridge-jasseü"l,,Bridge-beuMen". zijn er ' o'ok ' Bridge-maniwé??,- Mial|t''-» echryfster van Gambling Women"; Dames inviteeren tegenwoordig haar vriendinnen .pm. by' haar te komen dineereö/miar ;tij|g%Ji; et bjf:. J^ ; speelt; immers : Bridge?""'?niet? O! dan vraag ik je wel eens een andter maal, want Tuesday is enlfeirely a, bridge party". Doch,, de uitnóodi^ng tfafft>èn ladderen dag komt nooit. _ ? .? . . ; Athene. Maar Stollgerg is te bekend, ., pm er hiftt pver te praten. Men kan er jchoone bdorden in alle nummers . (-Engelsche maat) en veel verfrissoïringen krygeo, ook buiten.de hotels; alles verkoopt! er lekkers, /knutsel werk, prentiaartep, met postzegel»t ^t,ook verfrisschende Vriichtendranken, aïko^êlfrfi ! daarvan hebben wij gelustf "we hadden' flink dorst en ktjchten met ons-vieren een fleseh Johannisbeëren in n winkeltje met tafeltjes voor de deur, n dachten zoo iets als baés osap te zullen krijgen, 't Smaakte heel lekker, maar verdacht. Goed, dat we de flesch niet leeggedrooken hebben, ondanks onzen dorst en den aangenamen smaak; want het goedje begon zyn werk al spoedig nadat wij weer op weg waren; och, och, wat werden onze boenen zwaar en de hoofden licht ; gelukkig duurde 't niet lang ; maar '.t scheelde toch weinig of we hadden op onzejlaatsten wandeldai; in den Harz loopen -zwaaien. De juffrouw die zulke Johannisbeèr-, Kirschen-, Himbeerensaft etc. voor alcoholfrei verkocht dronk er stellig zelf niet ya*n, of ze was heelemaal niet vatbaar meer vóór de inwer king van sterken drank; mogelijk ook dat 't vocht door de hitte was gaan gisten. ? Dat was op een na onze laatste wandeltocht in den Harz, 't werd met, eiken dag heeter en we besloten het er ru;eens van te nemen en ook eens een ry'toer te doen. 'k Houder anders niet van paardenvoeteri te gebruiken in plaats van mijn eigen deugdelijk materiaal, voornamelijk omdat ik bw&.«ijd«n niet kan stilstaan en voortgaan wanneer 't my lust. Maar 't was werkelijk heel warm, en heel ver ook, van Stolberg naar Treseburg. Ook voor een paard, dat is waar ; daarom namen we er twee. Heerlijk hebben we gereden van 11 tot 4, alleen als de hellingen wat al te sterk werden, mochten we naast de landauer en de paarden loopen; en dat was net genoeg om ons de spy'tte benemen dat we 't zuidely'k Selkedal niet te voet hebben gedaan. Ook heb ik voor 't eerst van mijn leven, geloof ik, een keep en een paardendeken tegen de warmte gebruikt ; de zon stak me als met naalden door de kleeren heen. Belangwekkend werd de streek eerst weer in de buurt van Friedrichsbrunnen ; lief was de buurt wel, maar een beetje eentonig, te veel gras en golving en te weinig lucht en uitzicht. Na 't middagmaal te Friedrichsbrunnen hadden ook de paarden weer nieuwe kracht; en tamelijk vlug ging 't nog een uurtje tegen de hoogte op. Dan, met een angstwekkende snelheid rolden we over een keiigen weg in de diepte; door een eindelooze holle weg hol den we naar beneden, de paarden huppelden als lam meren, prachtig begroeid zijn de vochtige wanden, ik zag er de zeldzaamste en totaal onbekende bloemen langs my heen schieten, terwy'l ik my'n hart vast hield. Als 't rijtuig Bridge kon een aardig, onderhoudend spel zyn, geeft mevrouw Tweedie toe, wanneer men het als een onschuldige ontspanning, als een spelletje" beschouwde, en uitoefende, NIET, nu in alle salons om geld, om grof geld gespeeld wordt. Mevrouw Tweedie zag aan boord van een Amerikaansche stoomboot, toen zy de reis van Hudson naar Londen maakte, drie Ame rikaansche dames, die gedurende 'dégeheele zeereis den geheelen dag Bridge speelden, en knorrig waren, wanneer, zy om haar maaltijden te gebruiken, het kaartspel moesten staken, Mevrouw Tweedie, die veel van ouderwetsche preciosa houdt, zag by' een juwelier, di« deze voorkeur met haar deelt, een r i vier e van diamanten in modernen styi gezet. Dat is niets voor U, zei mevrouw T weedie. Neen, anlwoordde de juwelier, ik kocht ze vaneen dame, die geld noodig had, om haar speelschulden te betalen. Ik kocht de diajnantea voor 2,000 p'ond, en,-moest de rivière, in valsche stèenen, precies zoo gezet riamakeü. Zij draagt nu namaak, ik heb de echte steenen gekocht. Toen mevrouw Tweedie haar verbazing -over dit feil uitsprak; deelde de juwelier haar mede, dat hy, en zy'n collega's, tegenwoordig van verschillende dames orders ontvangen, haar preciosa na-te-maken, en voor de echte, die zy achterlaten, comptanten innen om speelschulden te voldoen. De president der Fransche Republiek, de heer Fallières, was eënige weken gele den, onbewust oorzaak van eënige onrust en strubbeling aan boord van het jacht, waarmee hy een zeetochtje maakte. Benige oorlogsbodems, die in de Middellandsche Zee kruisten, behoorend tot bevriende naties, losten saluutschoten, aan het adres van het jacht van den Franschen president. De eer bewijzen bleven echter onbeantwoord, De kaptein van het jacht van den president, Informeerde bij zyn officieren, waarom zij niet terug salueerden. ,,Wy' kunnen niet vuren, kaptein, luidde het antwoord, meneer de president zit op de kist met ammnnitie". Koningin Victoria maakte ook eens een plezier-tochtje op zee. Het viel haar op, dat eënige manschappen, hoofdschuddend, schouderschokkend, fluisterend in gesprekken met elkaar waren. De vorstin zond een van haar .adjudant naar de bedremmelde groep manschappen, om uit naam der koningin, te informeeten naar hun zichtbare misnoegdheid. Majesteit, berichtte de adjudant, het is het uur, waarop de manschappen, hun oorlam krijgen, en men durft hun die hart» versterking niet reiken, omdat uwe Majesteit heeft plaats genomen juist tegenover de mand, waarin de rum is opgeborgen, i , IIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIItlllllllMIIIIIIIIIIP .bijna kantelde, keek,ik van terzijde naar de' koetsier en overdacht of, ze hem in Friedrichsbrunnen by' geval ook soms alcoholfreie Johannisbeeren by 't middageten voorgezet konden hebben. Gelukkig kwamen we spoar dig op een vlakken weg en daar moesten we achter een andere koets rijden; nu ging 't kalmer toe; ook hoorden we getoeter, auto's; we naderen Treseburg. En of we protes teerden vanwege de ondrage lijke hitte en zeiden dat we wel loopen konden, onze koet sier die 't blijkbaar goed by ons gehad heeft daarvoor zyn we Hollanders niet waar wilde ons nog een eindje verder brengen, op de Wilhelmsblick. Nu, 't uitzicht was er prach tig; vooral doordat opeens van alle kanten donderwolken kwa men ?' opzetten, waarvoor de hooge rotswand waarop wy stonden, wel een punt van attractie scheen te zyn. Hier was 't alweer vol toeristen, toen we er aan kwamen, en een file rytuigen stond by 't poortje en 't paadje dat naar de Bliek voert. By' de eerste droppels stormden [alles 't steile pad af naar onder, een sauve qui peut van rose en lila en witte blouses, grijze zomerjassen en strooien hoeden. Wy ook in een wip in 't rytuig, maar nu wilde de kap eerst niet sluiten, 'l eindelijk op een reetje na; 't donderde en bliksemde en 't stortregende van geweld, de paarden holden naar onder, de jn koetsier remde wat hij kon en een dikke straal water stroomde uit de kier tuasohen de beide kapdeelen neer op onze knieën, inderdaad een welkome verfrissching dat waterbad, na 't overmatig en gevoelig zonnebad van dien morgen. Gedeeltelijk droog kwamen we in 't Hotel der Weisze Hirsch aan, waar Lotte, wel niet een witte, maar toch een heusche levende hinde ons onder de verandah de hand kwam likken, toen ze zag dat we klontjes by de koffie kregen. De bui was hevig en kort; een uur later scheen de zon en wij ondernamen den tocht naar Thale, rechts van de Bode, langs 't smalle voetpad. Dat hadden we voor 't laatst, voor de bonne bouche, bewaard en 't waa lest best. 'k Zal niet probeeren daarvan een schets of indruk te geven; wie in den Harz geweest is, heeft ook 't Bodedal gezien en wie er nooit geweest is, kan 't uit woorden en foto's niet leeren kennen, 't Is een nauw dal van een paar uur lengte tusschen prach tige rotsen, grillig van vorm, afwisselend en altijd mooi van kleur, heerlijk begroeid, niet met varens of bloemen of dennen, maar met loof boomen van onder tot boven; die zijn ook niet op rijtjes gezet, maar echt in 't wild; wanneer een spleet een kloof of kuil de noodige humus opving, ontkiemde de eikel, de beukennoot, de lijsterbea, het ge vleugelde eschdoornvruchtje, het lorken- of De gemoedelijke Engelsche vorstin lachte, en gaf bevel, dat men onmiddellijk den bor rel aan de matrozen zou geven en, voegde zy er aan toe: Geef my ook een beetje van die rum, want, nu wil ik persoonly'k proeven, welke tractatie ik hun reeds eenige oogenblikken heb onthouden". * * * Beatrice Harraden, schrijfster van het be kende keurwerkje Ships that pass in the Night" is ontstemd over het straatrumoer, dat dag en nacht opdreunt om haar woning in Fairhazel Gardens te Hampstead. Zy kan niet ongestoord werken; evenmin rustig slapen, daarom verlangt zy, dat de gemeente raad van Hampstead er toe zal overgaan Fairhazel Gardens van houten plaveisel te voorzien. Wanneer haar verzoek niet wordt ingewilligd, verlaat zy haar woning. Wist ik maar, waar al de gemeenteraadsleden van Hampstead Borough wonen, «n hoe zy heeten, tk schreef hun letterlijk; M§ne heeren, tenzij a: middeleÉberaamt, een einde te maken ajtn het gedaver van treinen, het gillen van stoombooten, het geschreeuw van krantenjongens, het snorren van rijtuigen, het ge trappel van paarden, het gekrysch van koetsiers, het fluiten van hotel-personeel, en aan de duizend-en n geluiden, die ik dag en-nacht in myn onmiddellijke nabijheid hoor, zal het my een vreugde zy'n, elders te gaan wonen, en zien wat happens tot your beastly bórough. So there!" De typische slotwoorden citeer ik in 't oorspronkelijk. Indien Hampstead's gemeenteraad bezwa ren mocht hebben tegen houten plaveisel, zouden de heeren aan miss Harradeu de bekende geluid-dempende kogeltjes kunnen aanbieden, en haar beleefd verzoeken, die in haar ooren te stoppen overdag wanneer zij werkt, en 's nachts om ongestoord te slapen. * * * In het Maandblad van Dr. van Hamel Roos en Harmens, October-aflevering, lezen wy een bericht over Steriliseeren van kur ken". Het dooden van alle mogelijke ge vaarlijke kiemen en bestanddeelen steriel" maken van iets, da^ zóó veelvuldig in de huishouding gebruikt wordt, als kurken, is wenscbely'k om onder de aandacht te brengen van huisvrouwen. De kurken moeten in een 20"/o formaline-oplossing gelegd worden en daarin langzaam gekookt. Het toestel, waarin gekookt wordt, moet van boven goed afgesloten Worden, zoodat geen stoom ontsnapt. De kurken worden doq'r deze behandeling niet alleen steriel, maar ook degelijker voor het gebruik. ^ CAPEICE. llllttlltlllllllllllillllllllllllllllUUIIIIIIIIIUIllllllllllllllllllHlllllllllUJIIIII clennenzaadje; en ae Wortels wrongen «ich diep in 't verweerend gesteente. Wat de Bodeketel en Kosstrappe zyn weet ook wie er niet geweest is toch wel van hooren zeggen; daar is nooit een woord te 't Bodedal bij de Kroontempel. veel van gezegd. Laat, wie voor 't eerst naar den Harz gaat, net doen als wy, en vooral de Bode voor 't laatst bewaren en van Trese burg uitgaan, niet van Thale; en dan ook minstens n nacht logeeren in; 't hotel Köningsruhe. Letterlijk boven de Bode bij de Kessel, heerlijk gelegen, met mooie zin delijke kamers. Daar word je in slaap gesust door de ruischende, bruisende, schuimende Bode, en dat is 't eenig hotel waar we voor 't logies net betaalden wat de reisgidsen als prijs opgaven ; alsof 't van zelf sprak werden ons maar twee kamers in rekening gebracht en niet zooals tot nu toe en overal vier, terwijl wij er toch maar twee in gebruik hadden. Daarom heb ik mij by 't betalen van de rekening dadelijk voorgenomen 't hotel Köningsruhe aan te bevelen; de joviale eerlijke eigenaar weet er niets van, maar ik hoop dat hij er voordeel van zal hebben. E. HEIMANS. CORRESPONDENTIE. Dit laatste opstel over onze reis is langer geworden dan het plan was, daarom zal ik hun, die mij om een meer gedetailleerde reisroute, om de ly'st der onkosten enz. verzocht heb ben, maar per brief antwoorden; tenminste als ik volledige adressen van de vragers ont vangen heb. Alle andere corr. over dit en andere onderwerpen een volgenden keer, of per briefkaart, als ik tyd heb.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl