DE AMSTERDAMMER W E E K B L A D V O O R N E D E R L A N D. No. 1531 OP DE NIEUWE OOSTEEBEGBAAFPLAATB. Hier volgen] des dichters eigen woorden Met weekblauwe oogen zag de oneindigheid Bes hemels naar den donzen rozenglans, Waar zij in daagde: een breedgewiekte krans Van zielen had zich ónder haar gereid. Een geur van zomerhloesems begeleidt Den/: zang der zonnen duiven die heur trans Doorgloren in eerbiedgen rondedans Om haar,wier glimlach sferen groept en scheidt: Schoonheid, o gij, wier naam geheiligd zy, Uw wil geschiede; kóme uw heerschappij; Naast u aanbidde de aard geen andren god I Wie eenmaal u aanschouwt, leefde genoeg: Zoo hem de dood in dezen stond versloeg... Wat nood? Hy heeft genot en 'thoogst genot!" *) Met toestemming van den uitgever, den heer S. L. van Looy, overgenomen. Jacps Perl: en zijn Propaedentiscii." Tot de laatste woorden, door Jacques Perk op zijn sterfbed tot zyn vader gericht, en die op dezen een diepen en onuitwischbaren indruk gemaakt hebben, behoorde het zeg gen : Ik heb het goed gehad en ga tevreden heen." Kort daarna voegde hij er bij, met een weemoedig lachje: Ja, 't is waar. dat examen! Maar dat zou wel terecht gekomen zijn!" Met dat examen" bedoelde hij het Propaedeutisch in de letteren, dat ook in den jare 1881, en later nog, verplichtend was voor de studenten in de rechten. Aan dat examen waren voor beide partijen, vader en. zoon, niet opwekkende herinneringen verbonden. Toen Jacques Perk in den zomer van 1880 zijn admissie-examen voor de universiteit had afgelegd, verzekerden den vader een paar hopgleeraren in de letteren, die tot zijn vrienden behoorden, dat dit examen allerYoortreffelijkst geweest was, en zijn zoon -klaar" was voor zijn Propaedeutisch, en dat hij maar zoo spoedig mogelijk zich daarvoor moest aanmelden. Het plan werd dan ook opgevat om er voor de Kerstvacantie er toe over te gaan. De Kerstvacantie brak aan. Maar geen examen. Dan tegen de Paaschvacantie. Ook geen examen! Evenmin tegen de groote vacantie. Dan onmiddellijk na de groote vacantie!" was het wachtwoord. Die groote vacantie bracht Jacques Perk, om zich rustig voor te bereiden, door op het buitengoed Oud-Over" te Loenen a/d. Vecht, dat zijn zwager, den heer J. Blancke toe behoorde, die in Mei met zijne oudste zuster was gehuwd. In stede zich, als vroegere jaren, in de ook door hem zoo geliefde Belgische en Luxembnrgsche Ardennen te gaan vermeien, bracht hij zijne vacantiedagen door, zich opsluitend in den grooten, koepel aan de Vecht, met de Klassieken die hij te bestudeeren had, en wisselde zijn studie-uren af met spelevaren op de rivier. In de tweede helft van September keerde hjj naar Amsterdam terug. Eenige dagen na zijn thuiskomst werd hij ziek. Ue ziekte bleek spoedig ten doode te zulhn zijn. In weinige weken was de krachtig gebouwde, forsche jonkman gesloopt. Bij zijn thuiskomst, moest het hooge woord er uit, dat hij niét klaar was voor zijn examen. Hij zelf had reeds gedacht aan eene verandering van carrière. In een brief aan den heer Vosmaer betreurde hij het, dat zijn honderd en zes sonnetten, welke een bundeltje vormen, niet in 188Üwaren verschenen, zooals hij gehoopt had, omdat mocht hij genoodzaakt worden van loopbaan te veranderen, men ten minste weten zou, dat hij wel wat eens aan Nederlandsche Letteren had gedaan." (Zie Aleida Nyland, P- 47)-.. In zijn laatsten brief aan zijne tante Betsy Perk, die, evenals de vader, sterk aandrong op het afleggen van het examen, daar hij toe', in aanmerking genomen den leeftijd, dien hij bereikt had, met bekwamen spoed eene maatschappelijke positie diende te ver overen, en hij dus wel genoodzaakt was te studeeren ook van wat hem droog en dor voor kwam, antwoordde hij op hare vraag: hoe 't met zijne studiën stond ?: Het gaat er niet mee!" Van waar dat verschijnsel bij iemand, die een jaar geleden volgens het getuigenis van bevoegde beoordeelaars, reeds zoover ge vorderd was, dat hij zich voor dat telkens uitgestelde examen kon aanmelden? Menigmaal is die vraag gesteld, maar nooit ten volle opgelost. Blijkens de ver klaring aan zijn vader gegeven en hier boven aangehaald, had hem niet de hoop ontbroken, dat de zaak in orde zou komen. En op grond van meer dan n uitlating in zijn gezonde dagen, dat hij zich ging voorbereiden om den Volgenden ochtend op het college te respondeeren en tijdig te worden gewekt (wat evenwel niet verhin derde, dat hij meestal toch niet opstond en thuis bleef) op grond daarvan konden zijne ouders hun goeden wil hem niet geheel ontzeggen. Tegen die responsies zag hij echter geducht op. En toch moest een studeni zich eenige malen van dezen plicht hebben gekweten, wilde hij tot het afleg gen voor het Propaedeutisch toegelaten worden. Hoe nu het gesukkel met dat examen te verklaren? Was de studie hem soms te dor, te droog? Misschien. Menigmaal is het gebeurd, dat als hij zich neerzette om eenige verzen van den Ilias grammatisch te be werken, hij een ander boek van dit meester werk opslaande, getroffen -werd door wat hij las, bleef doorlezen. Geboeid door die cursorische lectuur, vergat hij het te bewer ken pensum, tot het tijd werd zich ter ruste te begeven. Een ander maal viel hem een versregel in of een paar rijmen, die hij wilde vasthouden, of, en daarom; opschrijven, en dan begon zijn dichtader te vloeien en liet hij zich er door in zijn taak afleiden, en die afdwalingen werden zijn wil soms te sterk," zooals hij zelf dit eens uitdrukte. De meest aannemelijke oplossing zou ech ter wel de volgende kunnen zijn : Bij zijn toelating tot de Universiteit was Jacques Perk al 21 jaar. Eeeds had hij een zekere reputatie verworven. In tijdschriften en weekbladen waren dichtproeven ver schenen, die veel besproken en niet altoos gunstig beoordeeld werden. Ook was hij zich van zijne roeping als kunstenaar be wust; geen oogenblik dacht hij er aan zich aan het groenloopen te onderwerpen om lid van het Amst. Studentencorps te wor den. Groenloopen bij jongelieden, boven het gros van wie hij zich in intellekt en krach ten, hooge aspiratiën n schoonheidsvisiën ver verheven achtte, en op wie hij als dar tele knapen neerzag,... het kwam bij hem niet op, geen oogenblik zelfs. Hij was dus wat de leden van het corps, in dien tijd ten minste, een varken" noemde, dien zij met zekere minachting bejegenden. Zijne studiegenooten hadden hem dit op de colleges doen blijken. Kwam hij een groepje voorbij, dan klonk uit hun mond het Grieksche woord, dat wij met dichter" vertalen, en werd hem dit nagéroepen. Nu bestond de mogelijkheid, dat hij bij het respondeeren zou, wat men noemt: rijden". En hij begreep, dat die anderen zich daarin zouden verkneuteren. Die Schadenfreude" gunde hij hun niet. Hij achtte zich te hoog om daarvan het voor werp te zijn. Van daar waarjK&ijnlijl? zijn dralen om aan den eisoh vaajê^ff zeker aantal responsiën te voldoen, zijn gebrek 'aan lust en aan doorzettingskracht om zich er toe voor te bereiden en de gemakkelijkheid, waarmee hij zich van dat w£rk liet afleiden, maar ook de teleurstelling, an.deren en zich zelven bereid, en die fienT-zeer vaak met een ge voel van ontstemming en onvrede, met zich zelven vervulde. "-??- J. H. E. Amsterdam, 20 October 1906. Mijnheer de Redacteur! Den len November a.s. den sterfdag van Jacques Perk, zullen Velen met mij den dich ter gedenken, die vóór 25 jaar verscheiden is. In die 25 jaar zijn aan vele nieuwe straten en grachten te Amsterdam namen gegeven naar bekend- of beroemdheden. Bij die naam geving heeft men niet aan Jacques Perk gedacht. Zou het thans niet het juiste oogenblik zijn dit onwillekeurig verzuim te herstellen en bij de eerst volgende naamgeving een straat of gracht alhier naar hem te noemen? Met hoogachting, Uw dienstw. Dn. P. K. Ken denkbeeld, dat zeker veler sympathie zal hebben. Red. miiiiiimiiiiiiimiii Kunstveiling*. Directie C. L C, VOSKUIL & Co, op Dinsdag 3O October 19O6, in DE BRAKKE GROND", te Amsterdam. ten overstaan van de Notarissen F. C. P. BOTERHOVEN DE HAAN en W. H. VOSKÜIL. Nalatenschappen van Vrouwe M. G. COSSA DE BARBANSON en den WelEdel Geboren Heer J. II. SCHMIDT, te Amsterdam. MODERNE SCHILDERIJEN en Aquarellen, waaronder zeer belangrijke werken van: APOL, C. BISSCHOP, DE BOCK, BOSBOOM, BREITNER, DU CHATTEL, EERKLMAN, JAN VAN ESSEN, GABRIKL, GORTER. HAVEEMANf, ISAAC en JOZEF ISRAÈLS, E. KARSEN", KEVER, KLINKEXBERG, LOUSTAUNAU, J. en W. MARIS, MAUVE, MESDAG, ALB. NEUHUIJS, POGGENBEEK, W. ROELOFS, HENRIETTE RONNER, V. D. SANDE BAKIIUIJ7EN, SPRINGER, VOERMAN, HUBERT VOS, J. II. WELSSENBRUCH, WIJSMULLER, DB ZWART, enz. Catalogus (geïll. u ? 1.?) verkrijgbaar b/d Directie der veiling, Sarphatistraat 20, Amsterdam. J.J.BItiSING, Kunsthandel. '8-GRAVENHA.GE, Molenstraat 65,65* en 67. Moderne Schilderijen, Aquarellen en Gravures. pv-AnnttErocHc'STEtnDnunntnu-?! & m - ETmtmrv FADRIÖV.«:> 'jt hlTHOGRAPHISGHG 7 : Bekroond Nijverheidstentoonstelling Leeuwarden 1906 Panorama Amsterdam, Plantage In de Kuttstsaal. Antieke Meubelen, Porceleinen, Schil derijen, Oostersche Tapijten. Vaste ttrijsen. Toegang vrij» Het Panorama Jemsalem is dagelijks geopend. Magazijn Oud-H o 11 a n d" D a m rak 75, Amsterdam. Directie^P._C. PAERELS. Imitatie- en Antiek Kunstsnijwerk, Koper- en Zilverwerk, Porselein, Glas, Tin, Oude Perzische Tapijten enz. enz. ATELIER VOOR HET VERVAARDIGEN VAN' OUD-HOLLANDSCH SNIJWERK. TELEFOON 7261. Js. VAN G1NKEL = ZEIST i FABRIKANT VAN KUNST-KOPER WERKEN IN OUD-HOLLAND8CHJB MODERNE- EN ANDERE STIJLEN DE PHOENIX' WONING-INRICHTINGEN SPUISTRAAT. 76 DAMRAK. AMSTERDAM LEJL=JL=JL=JL=JL: ttAI1DW?RK ;»:AMSKRDAH'*; f! l l gj gOjFpV?RTCG?nWOORDIG5TËRKK MSffi H100PUIT-5PeJ?\ AfflSTERDAm AARDEWERK - 15 OCTOBER?5 NOVEMBER TENTOONSTELLING t t t t t VAN t t t f t RLEUR-ETSEI f t t t t VAN t t t t t FRANSGHE MEESTERS . IN DEN KUNSTHANDEL WED. ft. DORENS & ZOON. TOEGANG VRIJ. f BOKHT 56. Altera, Koost i Küstuprlieidstaodel SIERKUNSr N. Spiegelstraat 32, Amsterdam. Tentoonstelling van Teekeningen en Lithografieën door EDZ. KOJNITVGJ-. Geopend van 1J?8 uur. RUDOLF ELION & Co. r^OPER EN ZINrS, GtB°OW?FELIX MERITI5" KEIZERS TEL . 2SO7 j