No. 1535 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD T O O R N E D E R L A N D. brengen. En nog in het tweede bedrijf laat ie wél de spookachtige angst voelen maar geeft geen zichtbare leekenen Yan zijn lijden. Ibsen praat daarin z'n tekst ook niet van. Plotseling en daardoor te ontreerender komt op het eind van het derde bedrijf de catastrophe. Zoo geweldig, zoo impressionneerend, dat je geen tijd hebt te (?tudeeren, of't ie van medisch standpunt wel de rechte bewegingen te pakken heeft. Ik zag hem in Hamlet. Over niks wordt zoo gevochten, als hoe de Hamlet gespeeld moet worden. Ieder tooneelspelér,die zich aan den Denenprins gewaagd heeft, creëeit zoo ongeveer zijn eigen methode. Die methodes hebben allen iets gemeen. Maar zelden krijg je voor je dure centen iets te zien, waarin je den machtig-bewogen geest van een Shitkespeare voelt,, stuwen, /waarmoe dige Hamlets krijg je nog het vaakst. Ten eerste: omdat het publiek graag een tikje sentimenteel wordt voor zijn vrijen a rond; en het eerste bedrijf inderdaad sentimen taliteit verlangt. Ten t wee Ie: omdat de sen timentaliteit niet zoo moeilijk is uit te beelden. Men laat z'n kop een beetje han gen. De klanken vergen weinig van hersenen en ziel. Sentimentaliteit wring je der-uit als zomermargarine door een stukje keperlinnen. Wijders krijgc men af en toeeenjsanguinischen Hamlet op de \lakte,die voor alles in den grafstrijd de oplossing van het drama zoekt. Ook met-i echt-snikke Ham lets worden nog steeds door op prima plan ken naar voren gestooten. Orn van de praalhans- Hamlets niet (e praten, die r, rat gaan op der luf afstamming. Kainz geeft den Ham let als een psychisch en intellectueel ka meleon. Zijn behendigheid, zijn snelheid in wisseling van gemoedsbewegen permitteeren hem om beurten alle temperamenten te 'geven. Zijn Hamlet ia zwaarmoedig, senti menteel, dan weer heet, wild voortvarend ; glad, joviaal, cynisch en kinderlijk ; en in every inch: van vorstolijken bloede! Hij philoi-opheert als iemand, die geschoold, en het nadenken gewoon is; niet om den tijd te dooden. of met zijn verstand te pralen. Hij heeft lief en haat met al de onstuiDiigheid en den eloed van zijn jeugd en toch ?wordt nergens zijn verstand tot verblind-wordens toe beneveld. En rog in zijn sterven blijft hij een vorst, die zich zelf uiet hoeft te ver antwoorden 't gebaar vindt den vriend op te dragen het licht hooger te draaien; de verwarring te beëindigen. En dan pas zijn Cyrano. Kostand vindt 'hem beter dan de Cyrano van C-iquelm. Dat verschrikkelijke van het breken der illuzies, dat opwaken boven de werkelijk heid dat de droom voor altijd heen is ; dat is weer het schitterd moment van zijn genie, dat bij al het opgespaarde ko;er van den avond op ns royaal in gouden inunt terug geeft. Kainz heeft onder Possarf, L'Arronge, Barnay en alles wat nog rollen uitdeelt, school gemaakt. Gezworven : als allo man nen van de planken. Berlijn had hem bijna twintig jaren als ster aan zijn kunsthemel lichten. Hij zal de rest van zijn leven waarschijnlijk wel aan 't Burgtheater blijven. De Romeo, de Carlos, in Berlijn zijne culminaties, is ie van plan vrijwillig netr te takelen. Op 48 jaar dunkt ie zich te oud ,nog: langer den Komeo te beelden. Maar nog in decenniën zal het publiek dat hém als Carlos zag bij andere Kareltjes den kop schudden. Want zóó een Carlos krijgen we in vijftig jaar niet weer! Inder daad kon de wereld tevreden wezen, wan neer om de andere geueratie een der gelijke ontroerende potentie geboren wordt; of zijn weg tot de ontwikkeling weet te yinden. W e e n e n, November 1906. . WAT VOORBIJ WAS... Sint- Nicolaas- avond- sclu Is, door G. SCHRIJVER. -?«?*>?? Hè, goddank, zei de winkeljuffrouw, terwijl ze zuchtend zich even neerzette op't lage tabuuretje, midden tusschen de leegge haalde stellage van helder wit linnen en katoen, waarop nag hier en daar fel kleurden het rood en geel van borstplaat, het donker en goud van chocolaieflguren en letters. ??'k Voel me- beenen niet meer l ging ze voort tot de juffrouw, die achter 't kleine vierkante toonbankje stond in te pakken. Van vanmorgen acht uur af geen oogenblik 'n leege winkel. .. 't Is nou mot etenstijd, weersprak loom de juffrouw. Straks begint 't wel weer..., zal je zien. 't Mag ook wel, zoo ns in 't jaar. .. 'k heb wel drukker tijdi^n gekend. ..! Dat ken haast niet, nog drukker, rueeii ie 't meisje. Nou, 'k verzeker 't je... toe'k me man nog had... Is-ie al lan^ dood, juffrouw? De jufvrouw gaf geen antwoord, merkte in eens op dat er nog eeu pakje lag, geadres seerd en wel. Wat nou? kwam ze plots, liaar eigen werk neerleggend, heeft Gerrit die bestel ling van Laugeveld nou niet meegenomen..? Wat stom, nou mot-ie dat heele eind weer voor niks loopen...! Op de Parkweg? Mot-ie maar gauw eve met de tram gaan l zei 't juffertje. ledere keer zeve cente... Ja... maar beter as dat't blijf legge... Daar heb jij gelijk an... Zeg, zou je 't eve alleen il f kennen.,.? Dan brocht ik't zelf weg... 'k verlang naar wat, frissche lucht! Wat dunk je 't zal nog vel 'n half uur 'an-loope eer 't weer druk wordt...! Nou, as u niet als te lang wegblijf... aarzelde 't juftie. Xee... Wacht, maak jij dat pakkie dan eve af, doe 'k onderwijl me mantel en me bont om, 't is koud. metdie nare mi?t mag 'k wel een voewale hebbe ook... Vlug wipte ze de drie trapjes af naar 't sous torrain. Winkel en huiskamer waren nu tot n vertrek gemaakt, 't was behelpen, maar de menschen moesten ruimte hebben om uit te zoeken, en als je geen ruime keus hadt van alles, dan liepen ze je i:ot zoo !it f voorbij... O, wat was ze moe, nou ze de trappen weer op moest voelde ze d'r beenen als iood van dat gedribbel w er je zoo ellendig, in zoo'n ruimte-je. Gunst, daar lagen iiou de boufanten van de kind» r*, daar had ze zóó naar gezocht, ^an de week, toen ze NIEUWE UITGAVEN. Verjaardagka'ewltr, ontworpen en op 8te*n geteekeud door GEOKG KULTEB. Aoasterdara, D. Coene. Au ora f^eigh, door Eus. BARSETH BROWMX.G. Naar het Engelsen, bewerkt door HKLK.VA MERCIER. 3e -ïerziene druk. Haarlem, II. D. Tjeeuk Willink & Zoon. Schutten uu het leven, door dr. D. HUTZIXGA, 3e druk, herzien d )or d. C, A. PEKHI.JIAHIXG. Haarlem, U D. Tjeenk WJlink & Zoon. Onze Oude \'er*j<i, gtïll. door C SPOOR. Een prentenboek. Amsterdam, H. Meulenheff, LOUISK M, Ai.corr. i'it /o's. \-helsboek. Uit het Euge'sch. 3c druk, Loui> K M. ALCOTT, Onder d,. Seringen, uit het Eng-ilsee-, 2e druk. Amsterdam, P. H. van Kamper & ZoonDe huik der wijnbf.gee.it-', "Rede ter aanvaar ding van het ho jaleeraarsariibt in d» wijsbe geerte, tioor dr. P. 11. K tter. Leiden, boekh. en drukkerij voorh K ,?. Biill. Delft* li Aardt'ii'tt Ie, 7e «H Ziekenfonds praktijk en 7/>tklfrerzek ringx>i:et, door dr. H. J. W. i TJOOGI.EEVKR FOUTUUN. Rutteniam, Nijgh & Van uümar. Di Open bril f enn prof. d''. O. Jelgersma aan prof. G. J. P. J: BollM.d Kritisch toegel;cht, door L. H. GKOSDIJS. Leiden, v/a. E. J. 15rill. Pro en Contra" No. 8 De moderne godsdien stige richting. Pro: dr. H. Oort. Contra: dr. Pri. J. Hoedemaker. De ramp lan Leiden, 12 Januari 1807, na hon derd jaar herdacht, door prof. dr. L. KXAPI-ERT, met platen, portretten, plattegrond, bijlage en register. Schoonhoven, S. & W. N. van .Vooten. Cvmedie-fp<len. Schets in 3 bedrijven, door TIIKRÈSE HOVEX. Uitgev.-mpij Voorburg". Ki.itderi' rhii^lljea rooi- groote mensclien. door BESAO Vos. Voorburg, Ui'g.-inpij Voorburg". Kunstenaar*leren, do,ir Is. <2ri-;ii!i)o. 2 Jeelen. Haarlem, De Erven 1<\ Bohn. De wand el en d i', jood, door AU<U>T VERMEU LEN. Bussura, C A J. van Dishoeck. 't ollckf.n, door CYKIIÏL Buvs-u. Buj&uin, C. A. J. van Di-hoeck. Van groot en klein, leed, door ROKI.AXIJ VAX RUIJVE.V Voorbu-g, Uitgev.-mpij Vourburg". Carel van ilandcr 1548?ItiUH, Dichter en prozaschrijver, d:»or dr. II. JACOJHOX. Kotterdam, W. L. & J. Biusse. liet uit.tic/it dec dingen, door STIJX STKEUVKLS. Arnsti rdam, ] . J, Veen. Via Dolorosa. l'it het Zweedsch, van FKEY SVJÏXSON. Amer.-foorr, (~. J. Slothouwer. Aim.vA.v VAX OOKIIT, Warhold, 2 deelen. Bussium. C A J. van Uithteok. [h-l leegt leven, djor JEAXXK REYXEKI: VAN STT;IVE, 2 deelen. Amsterdam, L. J. Veen. Java, Feiten en fantasien, door AUGCSTA BE WIT, in het Nederl^nd-cb vertaald door COKNti.iK VAN OOSTEKZEE Goed koo pe uit ga ve met lóOillustr. Den Haag, W. P. v. Stocku n & Zn. l'an da Revolutie, lot de llenttiaratie, door JOIIAXXA W. A. NADER. Haarlem, U D. Tjeeak \Vihiuk A Zoon. De; Oiiy>-see van den Ki\jut Poten.lin. Naver tel l uit liet dagboek van K HUM, Opgedragen aan de matrozen van aile naties. Amsterdam, Joh. J. Lodeivyk. Ui't Piol's vleg Ijaren, Esn jongensboek, door jAxFiiiTii, m-t teekeninsjen vanden scliryver. Auisterdam, S ;helteus tt Giltay. iVodTia Lioorlji. Oorspronkelijke Indische roman, van C. BIJL DE VROE. Amersfoort, (T. J. Slothouwer. Wmierkoniiikjf, door HEXBI DEKKIXG. Haar lem Vincent LoosjesFRANS MI.IXSSEX, Tooneelfpe'en, L'it eigen wil, Verdwaaldrn. BUSMUU, O. A. J. van Dishoeck. Re~iitetitje!s toor dtn Kjfe- tenhéndfl, door M. VAX STHATKX. Gouda, (i. h! van (ioor Zonen. Von Leid en Li> fde, door JOIIAXXA KKETKK. Voorbutg, Uilgev. Maatschappij Voorourg"'. Veizmen Lirdertn, vanTAt'tn STOKNO. Voor burg, l'itgevers Maatschap|ij Voorburg". naar d'r zuster gingen... Als ze nou in die kouwe mist maar niet uitgingen... Afin, Ant zou ze wel wat om dr bals doen... Gelukkig dat Ant ze lièbbcn kou... als ze dat gedraai van die tweeden leelen dag óók nog had motten zien, en meteen /.orgen voor hun school en hun bool'raoi, dan had ie 't niet volgehouën. . . Ja, met twéjuffers in de winkel... Maar dat zou tien guldm ge weest zijn, en dat kon nou niet,,,, als ;t is wat beter ging, later mistchien... Nou, AU, 'k ga dan maar eve... Je weet het nou wil, hè? 5Iarspe;n i} er nit?' meer as dat, en achter s;aat nog een kist met chocola letters van de Joeg, in die gele papiere, maar du M's zijn, geloof ik, allemaal op... Ja, as ze bepaald aiaisepein wille hebbe, dan zeg je uuiar: morgenochtend vroeg, als ze 't ijérzette wille, van avond ken 't nie meer l Ze tn k haar zwarte voile over 't geaicht voor de moede rlm«e oogtn, waaronder don kere ve^en ouwelijk toekenden. Dan ging ze, 't pakje van Laugeveld ouder den arm. Builen keerdeze neer even terug, stak haar hoofd om den hoek van de dtur: Denk er om, AlT, niks ufge.e zonüer geld, dan zalle we 't wel tecorgen... >iu stapte ze weg, de lange, mist-nevelige straten in. 7.a LuiveiJ", en begon onwillebuurig barder te loopeo, '<v!. niel invtïvU'iiiu>nd aan de tram. 't Was i ebt k jud, zoo'n sneeiivvkou, die door merg en been drong, en al luid ze in den winkel ook niet gestookt. wat niet mocht om 't goed, dan s'oej 't uit, ea zakte de borstplaat in mekaar nu voelde ze 't vtivchil toch... J Ie, er. dan die lijne mist, die je zoo klan omnevelde, 't lan;A:.rjilicht opving en omsloot, aiodut de straten als afgesloten waren, met viokkig iewolk van opdwarrelende mist o:^ de trillende gasvlam men. Op de tto"[)cn, lillies do hel-liivite winkels, wa.s 'c m clitaus druk, en telttiirf moest ze evn ter/.ij voor menschei), dl'1 met pakken belader, waren,en zit'h repten naar huis. Groejien vmi iiicu .s.-fjiei'ii.'e- kindeicu j'>edelden in druk: «eba'ilu-l o'ii <ie ingangen, vsui de mi est \olie winkels elkaar luidruchtig Verte:!ei.d van de vt'rwachtingen, door 't neerzelti'n van d^ ousl ? schoenen met liooi gewekt. Juli'rou-v Bonte d.-.cht a...u de e"r;!e j.iren van haar hu«elijk, toen ff, terwijl de kin deren nog klein waren, /elf ook uitglnsr om inkoop'n te doen voor /.e. Wat had die ge lukkige, tijd kfirt g"i)uurd, wal wasdie druu:a las gedrooaii! Ze wist iiOjj heel goi d v, at zo ;:e geki.cht had. . . van ?.u ke iliii)_:eji stierf',ie i;>>iiiineHn< nooit wf 'f, en dut was een pijnh k geluk, dat ze diep in baar hart beivaarde en koesterde. Eu op avondtn als le/.e ketk VM er naar. zooals de arme kleuters keken naar de dure speeigoederen in de pracht winkels, met eeu hevig beg-eren naar werkelijk bezit, en tege lijkertijd met de vei killende zekerheid ANDKÉLICHTIEXBESGER, Kleine Trott. Uit het Fransch vertaald door mevr. J. B.-T. Amster dam, Maas & Van Suchtelen. (Zie vervolg pag. 10.)' VOOR DAMES. Geachte, Redactitl In het nummer van l i November lees ik een ingezonden stuk van dr. Eluberts, waarop ik als, 2e sekietares van de Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht een paar aanmerkingen moet maken. De Wereldbocd heeft o a. ten ('o.'l het verspreiden van juiste kennis van feiten op haar gebied; en aangezien uw blad daaraan door plaatsing van aicaig artiekel over de vrouwenbeweging in het buitenland toont te willen medewerken, verzoek ik u ruimte voor het volgende., Wie goed of afkeuring uitspreekt over hei gedrag dfr elf Engelsche vrouwen, die zich op 2o Oktober bobben laten gevangen nemen wegens het luidruchtig eisen van baar kiesrecht in bet gebouw zeK, waar de \Ve'.gevende Vergadering zetelt, die kan dat niet niet kennis van zaken doen, wanneer bij verzuimt daarbij het ftit te gedeijktn, dat 420 van de GOU leden van het Lagerhuis veiklaaid hebben voorstanders van vrouwenkirsrecht te zijn, terwijl toch de Engelse wetgeving zodanig is ingericht, d.u een maatregel, door zulk een o\ er jreldiger.do meerderheid geëist, niet tot uitvoering komt. Kei ds in htt eerste maandblad van de We reldbond voor Vrouwenkiesrecht werd de wijze, hoe in Groot- Britanje wetten tot stand komen, uitvoerig medegedi eld, ten einde aan belangstellenden de vei klaring te geven, hoe de ob-tiuktie van een kleine minderhnid in hetl'arleiiientde gegronde hoop der vrouwen op de erkenning van haar burgerrecht teleurstelt. Dit is de ve.' klaring van het 7, g, aan vallend" optreden van de onverschrokken srrcep der Women's Social and Political Union, vroeger tegenxewerkt, maar tans gesteund dof r de machtige bond der 25 Engelse Vrouw eukiesrf chtvereenigingin, wiir leidster MTS. Fa weet de penniram. is Lady Aberdeen, de onderkoningin van Ierland, heeft nooit officieel in woord of geschrift een mening geuit over het optreden der elf gehangenen. Zij heeft dan ook dit zij tot dr. lluberts' naricht geae^l niets meer met de Vereniging voor Vrou wenkiesrecht te maken, dan dat zij er lid van is; haar presidentschap bekleedt zij in de Internationale Vrouwenraad. Bovendien kan ik wel verzekeren, dat Lady Aberdeen riet spoidig geieid fal zijn om vrouwen te vt roordeelen, w ier verdiensten op het gebied van armen^oriT, schoolbestuur en organisatie haar zo gotd as itmar.d in ELgeland bekend zijn. Waarom haalt dr. Iluberts zijn oordeel over de gebt urtenissen van 23 Dctober in Londen uit ten Fruti? tijdschrift? De schrijver ran La Croisade des tfullragistes'.' had het ballonnetjes oplaten en biljetten aanplakken van Mmo Kaull'inann in. Mei te Parijs op liet oog; en er is heel wat verscbil tusschen dat weliswaar dapper maar toch onbekookt optreden en de daad van. Mrs. Cobden Sauderson o."., die, ten einde raa<l, de gevan genis als spreektribune ge ruiken. In Fran krijk bestaat in 'i geheel geen organisatie; in Engeland heeft die nu reeds 40 jan; -, se leit btuart Mill, alles gepraesleerd wat aiueengesloten aktio doen kan: meeiinjiS van duizenden, alregstn met tij,n iuizenden van handtekeningen, een stortvloed van litteratuur, be,verkin=; en met sukses der openbare mening, onverruoiide arbeid van 't nooit, nooit te zullen hebben... Nee, ze moest er eigenlijk niet aan den ken... Dat w~as voorbij, een afgesloten hoofdstuk van haar wel droef levensver haal... Afgefloten? Ja... afgesloten! Zoo drong ze 't zichzelf op in uren w;aarin ze moedig en krachtig wilde wezen. En dan wiis ze dat vaak ook, dan voelde ze in zich de kracht, die bergen verzet, dan was er geen aarzeling in haar willen e u haar handelen, dan pakte ze aan als een man, ze bestuurde haar zaak flink, schreef en administreerde, voor zo iveel als noodi^ was in haar toch maar geringeu winkel.,. Maar töm.s was 't hél anders. Ma dagen van hard werken kon, om een kleinigheid, de moed huar ineen? otitziuken. Als de jongens zeurden oiu ecu. nieuw boek, of de oudste, die op de ambachtschool ging, om een uii-uw stuk gereedschap, en ze had het liiet, ze kou 't geld er voor Liet missen, o, dan sloeg haar d:.t in eens zoo lam, dat ze «ca als ziel; voelde, ziek, eu onverschillig tegelijk voor al wat rondom haar was, haar huishouden, huur zauk. de kindeis. . . Maar dan kwom langzaam aan de stille hoop weer opbloeien, 'lat 't toc'i zóó i,iet altijd blijven kon, Jat zou du goede (,-iod niet wil.en, dat ze zóó weinig levi ns-vreugde had, en zooveel ellende... Dan begoi neri te «ukiernctt de \evve gutactite.ljes van een mis schien nog wel zonuigo toekomst,'t zij dat do kinderen grooier werden en de verzorgers vün hun moeder, 't zij... dat era.-d terug kwam . . . En haar stil hopen weid soms tot v;1st ver trouwen, /e was tóch wel gelukkig geweest, de eerste paar jaren van haar huwelijk. Kon dat alles mi al voorbij zijn, na zóó kort eeu vreugd? Wns meuschengeiuk zoo broos, en zoo subtiel, dat er. na (ie eerste breuk, geen i.celen meer a«n was? Zou er dan nit-ts meer komen, jut 't door^es'ane leed nigszii.s kon verzoeten, vergoeden ? Dat haar kon doen ver^.-ten ? Verbeten al do zorgen, toen Geiard iangxasnerhand v,i.loos zich gaf onder de heer schappij van Jen tl-ank ? Zou zo gteii vrtugde meer Kennen, die opwegen kon te-gen de d;igen en nachten van onafgebroken pijnend leed, uitsieweeml in de (.en^aamlie d van haar huiskamer, als ze wachtte, wachtte... hoe laat hij nu v:in nacht weer thuiskomen zou! Zou no'ji' meer du zon ^ e h ij n en over 't land, door tranen zoo overvloedig gedrenkt? ' (ierard hud haar toch wei liefgehad im mers? En zij hem ook! Kon een gevallene nooit weer opsiai'ii? Zij had het gemeend, voor ziciizeii", dut er geen redden m< er aan was na 't faillissement, na zijn verdwijning. En ti ch had zij, wouw, 't meuten redden. L'it deu grooleu banket! ukker.'wiijktj was ze weggegaan, en in een uithoek van de nieuw-e slad was zo begonnen, met knechfshuip, en met den moed vaneen moe Ier, die bij de verkiezingen. Dit jaar, nu eindelik een overgrote meerderheid der parlements leden vóór vrouwenkiesrecht is, en dus de zegepraal zo goed ala verzekerd, nu stuit men op onverschilligheid of onwil bij de Regering, die toch de uitdrukking van de ^üder meerderheid behoort te zijn. Geen wonder, dat de vastbesloten strijdsters nu raar een middel hebben omgezien om ook die laatste slagboom te breken. Overigens schijnt onze Franïe schrijver, en op zijn voetspoor dr. Huberts, wel goed te vinden dat de vrouwen op verre afstand, bijv. in N ii u w-Zeeland of bij ons in de 2-ste ei u w, het kiesrecht krijgen, en met instemming wordt P. J. Reeves' verhaal van de invoering van de politieke gelijkstelling der seksen in N.-Zeeland aangehaald. Waar de vrouwen nu overigens het burgerrecht bezitten en vat zy er precies moe doen, dat komt er voor beide schrijvers blijkbaar min Ier op aan: zo is Utah (waar't vrouwenkiesrecht sinds 1870 bestaat) niet opgenoemd, Kansas daarentegen verkefrdelik er bij gezet; het besluit van de Australiese Sta'enbond in 11)02, om mannen in vrou .ven politiek gelijk te stellen, niet vermeld. Maar och, wat zullen wij da.-.rvan zeggen? liet geldt immers maar ir ouwen ! Ja, als iemand een stuk schreef over vak verenigingen en hij hield daarbij Bestuur dersbonden en X. A. S. niet goed ait elkaar; of over p>litiek, en bij zei dan dat mr. Sara van Houten voorzitter van de Liberale Unie was; dat zou wat and» rs zijn l Het spijt mij, geachte Redaktie, dat ik hier met aanmerkingen moet komen tegen een verklaarden voorstander van vrouwen kiesrecht. Maar, ik voor inij, kan niet ge loven, wat hij zegt van vrouwen, die voelen, dat «ij recht hebl en op het bezit van het stembi'jet: Zij zullen haar zin krijgen door kaïn optreden," Daartoe heb ik te lang in de vrouwenorganisate gewerkt, en stille verdierste, hoe groot ook, maar al te vaak mis kend gezien. Ik meen, dat men, alvorens een oordeel uit te spreken over die in elk geval moedige vrouwen, die spot trotseeren en ellende ver dragen ten einde onrecht op te hetfen, wel eens eerst een paar dingen mag bedenken: l". Dat zij zo veel jaren met de geijkte, traditionele vrouwelikheid", zoals de begrip pen van de Heren der Schepping ons die dekreteren, hebben gepleit voor vrouweckie. recht, hetgeen in het beschaafde Engeland niets geholpen heelt; 2". dat de diad dier vrouwen plotseling meer uitwerking heeft gehad dan jaren be togingen, -- zie maar het eerste 't beste Engelse dagblad in; »". dat de al ki ui ing, die vele ernstige mensen nog oinewust gevangen in konventioie'e begrippen aanvankelijk hebben Betoond, nu voor gans andeie gevoelens plaats .maakt, zie bijv. het apart aan vrouwenkiesi echt gewijde ckstra bij blad van de Daily AYu1*; 4U. last not least, dat nooit en r ergens enij;e belangrijke uitbreiding van kiesn c hl zonJer buitengewoon geiucht makende feiten ja zelfs, bijna muit zonder revolutionair optreden is verkregen Door het opnemin dezer regelen zult T" verp ichten, HM a m, Uw. d x. }('< N o v. 'Üt'>. MAHTINA (i. KRAMKES. 40 e?n t? perregvL IIHIIHIIIItllMHIIIII EI n j/il 'j nv:j';jr-,door AXGKMTA C.Isi.nosTKK. lh' Liini/ii'/ijl'i-i'n, door AXOKMTA (_'. Ki.oosTIIR. Fabe.r tv ('o.. Bus>:uui. Bibliotheek voor N'oonl en Zuid. In eene inleiding t"t Een jolig weekje'' leveelt Titia van dVr T.uuk dit boekje warm aan. Ik kan het niet met haar eens zijn. Hul haar kinderen mg kinderen weet... Nu pas, tegen Sint Nicolaas. was ze gaan verhuizen, naar een beteren i'tand. En aanvankelijk was er al w-at blijheid in haar leven gekomen omdat de zaken w l goed gingen, ze had geeu klagen. Maar 't kostte haar inspanning en krachten, ze voelde iicli oud worden onder de zorg Toch was ze nog pas zes en dei tig. Ze hoefde niet in den spiegel te kijken om te weten, dat ze niet meer 't knappe meisje was van twintig, t en ze trouwde. Maar als Gerard terugkwaai. . . hij zou oaar nog niet leelijk noemen. Eu zij... als hij terugkwam zou ze ver geven, vergeten.... 't zou weer goed kun nen worden. Terwijl ze, in haar gedachten peheel zonder aandacht voor 't haar omringende, voortliep, liet de vraag haar geen ru-t wat hij nu vau avond doen zou... Ze wist, dat hij óók in Amsterdam was ze ha-l als van uit de verte gehoord, dat hij beter oppa-te nu, dat-ie alles aanpakte om te leven... Wie weet hoe ellen dig bij 't h:!-l. vanavond ! 11 ij zou ook nog wel 's aan haar denken, en aan de jongens. .. meer as de jonvc-HM aitu hem, diea ze s'eehts kenden als den bijra altijd dronken man, ruw eu vloeken l, lastig en ruzieënd, en slechts een heel enkele maal, als hij bij uitz ndering nncbier was, stil en vrindelijk voor aUemivAl.... '!M had 't leven zoo niet ) kunnen voortzetten, ach, ze had len wel gevóohten... En toen hij tens dagen laiig wegbli of, was ze uit de steeg, waarin, ze huizen moè,>!en, o i dit er bijna niets verdiend en toch nog altijd gedrorken werd, weg getrokken naar baar zuster, met Je kinders. . . Maar ais hij eens goed wou. nis ie eens oppassen en niet meer drinken wou, o, wat zou 'ze s aag van voren af aan V-e»inneii, wat zou ze 'm graag bezig y.ien, in haar zaak nu, die zoo aar.lig begon te loopen... Plots stond ze stil en keek de huizen aan. . . Parkweg 11').,. Ze \\ a< al aan liili. . . Ze was voorbij geloopen... Dan maar weer turn;;. j Diop zucht'e ze, nu ze, in eens bewust zai hoe.:eer je met, zichzelf, en met dat wat voorbij was, zich had beziggehouden. Wat 'n droom! dacht ?.e nu, nuchterder, liet zou wel nooit zoo gebeuren. i Ze stonden rtos druk te veikoopen, 's avonds o.n over elf, t >en een rijtuig voor deu winkel bleef stilstaan. Voorzichtig de lange tabberd ophoiulei.d, stapte een Sint Xicolaas uit en den winkel in... Eenzwart ki.eji.tje volgde 'm . . . Op 't moede t'ozicht van Alida, de winkeljull'.'r, kwam even 'n lundere lach. . . Dat zou l'.'iik zi?n, als \Virn haar zóó verrast te. .. Maar de Sint vroeg, met z'n zachte, ouwe stem : Juffrouw Bonte, is die er niet ? 7» kwam nuar voren, verwon lerd, met g root-open oogen kijkend naar de gestalte met het onbeweeglijke nia-ikergelaa*". ADR. SCHAKEL, Horl., en A U BON MA RCHÉ, Arnst, Mag. IJKT ANKEIt, Den Uaag. '?>. J.v.d. BURflIJ, Leiden. A.RASTI IA.V.S'fienSACHS&Co , Utrecht. EI) W. TKOEan S. DELIEME, Arnhem. W. A. VA V' HOÜTE, Zvvol'e. Norinaal-Onderkleedi van Prof.DrG. Eenige Fabrikanten V/.BengerSöhne Stuttgart Hoofddei ól te AMSTKtiUAM : Kalver-itr. 157 K. F. DECJSCHLE-BENGEB. ErtlS er Wa te r (Krancher, 26 C IE NT* P« R HKEL.ËKRUIK. E m s <^ rPa:ist f 11 e s ' H et beste feestgeschenk i's de Vutk&uitgm-e, TO.H FHKX^SKX'g JfiRX l'llL, be werkt door Dr. SAX. Pr. in pracht b. f\ .90 Bitterwater od. VËLUWE. Inlicht, b d. Vereeniging Kantoren voor Vas'.e Goederen in Nederland te Nunspeet. imufiiiiitiiluiiHiimiiii Voor jnllVouw Bonte,'' zet hij, een pakja overreikend. Zij pakte 't aan, als wezenloos en niet-s begrijpend. 'Jank u, Si:it Xiklaas! ' zei ze, met een zWL'em van scherts vo ir de mens-du n die in den winkel stonden. En toen ging ie weer, de Sint, stapte r.'n rij'uig iu, met z'n zwarten km ebt. De menschtn keken vriemd, wonen rieuwsgierig dat ze 'i meteen open zou maken. Nee, nee, weerde ze af, 't is m?ar 'n tlousje, hoor! d'r komme hier geen pakkies, wij hebbe geen vrijers, hu Ali? Xoii..'.' aarzelde Ali, en toen -lachten ze allemaal. Juffrouw Donte l.ic-lp schijn-kalm haar klantjes u f, en pakte tien beneden, zeLUwac'itig haastend, eu met 'n wondervreemd gevoel als van angs-, die benauw ie, haar geschenk uit.. . Ze ontroerde toen ze 't, doosje opende; in de watten lag haar goudfn trouwring, dien ze hè:n eens, in een wiide woede van uit barsten i leed, naar 't hoofd geworpen had. En een biiifje t-r in vroeg: Mag ik mij.i rinu komen halen, Mies? Zou je me weer willen hebben ? Als ik klaar ten, 'want ik moet laat werken, voor Sinterklaas-spelen, aH kruier, dan haal ik mijn antwoord. Het kan wel twaalf uur worden... Hij was 't dus tü\f geweest... Ali, ga jij in u maar, kind, je ben doodmoe... Ik zal wel sluiten... Asjeblieft juffrouw. . . Toer. 't meisje weg was, wachtte ze, angstigverlangemi. turend o-er de nu bijna leege witte stellage heen, of ze 'm zag komen. En ein lelijk kwam hij, stil en schuw, als een schuldige. Xoii. Mies. .. hoe dacht je er over !.. . stotterde hij. Zij, doodsbleek, voelde zich angstig-koud. Ik heb naar je terugkomme verlangd. .. Maar ik begin 't niet weer met je, als je nó^ drinkt... \)<n zorg ik alléfcn voor me kinders !. . . Waar zijn ze? vroeg hij, onUvijkeii'.l. >\ift hier. (iei-f me eerst antwoord, Gerard... Ik heb je ring hier... maar rst antwoord eer 'k 'm werr an je vingers doe. ., Hij boog zich t .>t haar om haar etn kus te geven... Maar wat ze in helsuhen angst gevreesd had. was haar nu in een-i zeker. . . Zij rook den jeneverstank uit zijn mond. Ga, ga wei! tinisterde ze heesch. Xeem mi 'Ie riu^, ik wil 'm. niet... GA w ;; ! In een trilling van al baar ledi n richtte ze zich op. drong hem den winkel uit, 't ringetje hem in z'n hand duwend. ,Spiak> loos liet hij haar begaan... Teen, met n rits. liet ze 't gordijn zakken, draaide de drie lampeu uit. In donker schreide ze lang, heel lang. Ze ii'ift EU, dat er geen Hoop meer was: