Na: 1536; D M M*ÈR ' E rflJ'L A ) T NEDEREAN-D. De Po^ptiek van Gent. Bjj de vermefciiDg van de reproductie der afbeelding van de Polyptiek (Veelluik) van Gent J5e aanbidding van het Lam werd gezegd, dat de verschillende deelen er ?van verspreid zijn en zich bevinden te Parijs, Petersburg e*n elders. (Zie vorig hommer). De verschillen- Ie fragmenten zijn echter te Geut (in deSr. Ba vc), te Berlijn en te Brosse t. NIEUWE UITGAVEN. Andersen, Sprookjes". By Scheltetna en Bolkerna's boekhandel te Amsterdam is versoberen een twtede druk van de Sprookje» van H. C. Andersen, in vertaling van mevr. M. van Eeden?Van Vloten met illustraties van Ham Tegner. Deze nieuwe druk verschijnt zoowel in ge bonden deelen als in gecartonneerde series. Dr. L. 3. MEIJER, Het menschelijk lichaam, atlas der ontleedkunde van den mensch. Bewerkt naar Frey'g atlas der anatomie des menschen, met 29 fraaie gekleurde platen en vele illustraties. Uitgave W. J.Thieme &Cic. Zutpben. NecLslandtflie Abhanakvoor 1>>07. Haarlem, H.D.Ijeenk Willink. ? Zon. Een bundel beseSrij vingen,<ïoor HERMAS TEIKLIXCK. Bussum,(C. JL. J. vart Dishoeck. '? Openbare leemweajn v'olksbibliotheken, door H. E. GREVE. Amsterdam. Maas en Van Buchtelen. Fan stad en land. Gedichten van A. VAK COLIKM. Rotterdam, W. L; J. Bruss . Keerlandtkuntt Kalander boek voor het jaar 1907,! JAK .STEK», doot G. H. MARHJS. Amster dam, Meutenhoff& Co. Jórg fis--». Verhalen uit het kinderleven, door MLIA- MARK. Amsterdam, J. C* Daflmeyer. ? De Krach" rem Rentwoud. Boman dóór F. BE SttCLAiR. Amsterdam, Van Holkema & Warend orf. ; Het lot der Kinderen, door ViRciNiELovpLiso. Amsterdam, L. J. Veen. Oude Kwderbotb n. Paedagogie en moraal in oude Nederlandsche kinderboeken, door;ELizE KNUTTEL?FABICS;Den Haag, MartiDiuNijhoif. Dt watt, - en viMrnering van den Staat der Nedirlalden. Open brief aan mr. D. VAX BLOM, door L. L C. M. VAN THOORN. Den Haag, De Neder!. Boek- en Steendrukkerij. Claartje. Een verhaal voor meisjes, door A. JOWAL, met illustraties van GUST. VAK DB WALL PERNÉAmsterdam, G. Schreuders. A»mu» Dempers Jeugd. Roman eener kinds heid, door OTTO ERNST Uit het Duitsch ver taald, door dr. C. D. SAX, Amsterdam, Van Holkema & Warendorf Arnhem, om»treek»-htt middfn dervorige eeuw. Met geschiedkundige aanteekeningen, door A. MARKUS. Ie Stuk. Geïllustreerd met. tal van platen, porcretten en kaarten. N. V. Maatsch. tot Exploitatie der Nieuwe Amhemsche Courant. Volledig leerboek van het boekhouden, door G. VAN BLEYSWIJK POHBEEK. ledeel: Groudbegineelen en eenvoudige toepassingen. Gro; ingen, ,P. Noordhoff. Landlooperij, door M. J. PRUSSE, met een 'kopergravure van orof. P. DTJPONT. Rotterdam, W. L. J. Brusse. Dr. E.MILB LAUREM, Verdorren jeugd. De misdaad en de ondeugd op de schoolbanken. De Kabbala inleiding tot de joodsChe mystiek en geheime wetenschap, door dr, EnicHBisBCHOEF. Met vele afbeeldingen. Amsterdam, Craft & Co. . ': * 'DOOR' i i ' ; J- O- .BERG. .; . Hoe ''t gekomen was, stond hem nog ifluidelijk voor den geest. . . 't Was geweest jpp een Vrijdagnamiddag, het laatste uur. Ze tadden Nederlandfcb. gehad en Buikje" had hun voorgelezen uit de Camera Obscura... v-Waar was 't ook nog maar geweest ? . . . 01 Juist!... Een oude kennis". Een leuk stuk 't ... klonk het met een sarrenden glimlach uit de omhoepelde boomen," had de leeraar gelezen.. . . Toea deunaasg Balkje" genoemd werd, was de -klasse ineens uitgeproest van 't lachen. .. Buikje" had optgekeken van z'n boek, niet begrijpende da^ homerisch gelach . . . Juist! Nou herinnerde hij zich 't weer goed! Dat nür had hij 't eerst gevoeld. .. Languit had ie gelegen in z'n bank, quasi luisterend naar d« voordracht van. den leeraar, maar in wer kelijkheid genietend neg eens het samenzijn naet z'n meisje den vorigen avond... Wat mooi toch zoo innig intiem te kunnen doen met zoo'n teer wezentje. Geheel zijn jongenszieltje in pure aanbidding voor haar. . . En wat had de maan helder geschenen!... Heerlijke oogenblikken !. . . Het gelach had hem eensklaps gewekt uit z'n mijmeringen, wreed scheurend hem uit het rijk der illusies terug ia de werkelijk heid... Hij had willen opstaan uit z'n luipeinzende houding. . . En toen was't gekomen! Een felle steekpijn onder in z'n rug... ,,,Builije' had hem verwondeid aangezien, niet begrijper.de den pijnlijken trtk op z'n gelaat. Gevraagd had hij wat hem toch wel mankeerde! Gewreven had hij toen met z'n hand achter op z'n rug. Gebloosd had bij toen... 't Was ook zoo'n rare plaats.,,. Buikje" had hem begrepen . . . Erger en erger was 't toen geworden, dat pijnende steken onder in z'n rug. .. Naarden dokter was hij toen gegaan. Die had 'm een zalfje gegeven en gezegd, dat hij over veertien dagen terug moest komen. Als hij dan niet beter was, zou hij geopereerd worden. Toen waren dagen gekomen van pijnlijke onzekerheid, van hoop op beter worden, van vermeerdering der pijnen echter... School gaan deed ie niet meer. Hij had niet kunnen Kitten. En eindelijk 't was hem nog even helder, alsof 't pas gebeurd was had de dokter gezegd, dat hij naar 't ziekenhuis moest... 'n Schok had hij toen gekregen! Angst was over hem gekomen, 'n Intense angst. Vage schrikbeelden hadden zich bij hem opgedrongen, van dokters met lange witte jassen, met messen in d'r banden, van een lugubere operatiekamer... Vroeger had hij ook een broer gehad, die geopereerd was. Die had 'm wel eens verteld, hoe het bij zoo'n operatie toeging, recht dui delijk was 't 'm echter nooit geworden... Dit alles wist hij nog heel goed. Daarop ?was de dag gekomen, toen z'n moeder hem naar 't ziekenhuis had gebracht. Hier en daar in 't dorp medelijdende gezichten voor de ramen. Dat was een benauwde dag geweest. Bij ging alles nog eens na in z'n gedachten . , . Hearik Tbtèn. Dramatische werken, vertaald: naur de oorspronkelijke NoorschéUitgave, dóór J. CI.AXT VAN DER MVLE f lEfERS. Met eene in leiding van dr. W. C. G. By v ANCJBÏ. Amsterdam, Meulenlxjff. r r. Tn ZEJ.L Hebbend dieren verit.nd? V oor Nederlai d bewerkt, dtior dr. B. C. GOUDSMIT. Zutfen, W.J. Thieme&Co. Moderne ku.ntt werken, afl. 11. Inhoud van Tijdschriften. De Aarde en haar Volktn. No. 52 : Hoofd blad : Van Tultdo naar Grenada, door mevi. Jane Dieulafóy. Bijblad : Van de industrie in het Thüringer wou 1. Invloed van het hooggebergte op het menschelijk organisme. Geldersche tram. Badplaats in Zuli-Afrika. Belangstelling van Denemarken in het Verre Oosten F.euilleton. De Vrije_ Tribun?, afl. 11: Fred. van Hage, Een afscheid. Armand de Lattin, Betaaldig. Boek beoordeeling. Bespreking Tijdachrifun. et Teoneel, So. 7 : B , H. J. Schimmel f. H. L. B., Dramatische Sta lies (slot). Jac. Ringe, Albert Vogel Coriolanus. H. D., RotterdatBïche Kroniek R. A G., Uit Utrecht. Knipsels en Snippers. E gen Haard: Njootje en Nonriie, door Louise B. B., V, De Marine hij de Baliexpeditie, met afb?I. De kinderheilige, voorheen en thans, met af b. Sint Niklaas Speculaas, door G. d. V., met af b. Omen bij Huizen. Herinneringen van eene Schil de! es. Feuilleton. B'j'voejfii'l: Het einde der Amaterdamsche Waskaarseufabriek. Henri Kochtfort te Amsjerdam. In Maroiko. Een bekend making, Prof Friedricb Delitzsch. Marie Halï. LuitnéPuëDe Autogymnast. De Leestafel. (Al'.es met afb.). > IMHIMIIMttHIMfUIIIMimmilHIfUtHHHHMHHMIIIImlIHUIMIUWUUUtMIH VOOR DAMES. tot Mrs. Beatrice Wtliti' Het heeft de voorvechtsters van vrouwen kiesrecht in Engeland langen tij l gegriefd, dat zy met haar streven geen instemming maar tegenstand vondt-n bij zoo'n vrijzinnige, verstandige en grondig denkende dame aU oievrou* Beatrice Webb, die met den heer Sidney Webb in geei-telijk opzicht ten ideaal echtpaar vormt, zooals ik hier neen tweede heb leeren kennen. Hun bei Ier denken en voelen gaan volunakt in eene richting. Al hun arbeid en onderzoekingen verrichten zij in gemef n-chap. Hun s'andaa d^erken Over de geschiedenis der EngHi-clie vakbeweging en industriëele demociatie zijn in ons land bekend genoeg. Zij zijn thans beziif aan een geschiedenis van het lokale bestuur in Enge land (een onderwerp, waarover beiden ge durig lezingen houden voor de studenten der J omlensche school voor staathuishoud kunde), waarvan pas het ee s?te deel verscheen. De redt-nen, waarom mevrouw Webb zich vroeger tegen vrouwenkiesrecht kantte en zich thans daar vóór verklaart, worden op z'n afscheid van broers en zuster?, z'n reis per spoor, die hij half-zittend, half-staande had afgelegd en eindelijk z'n aankomst in 't ziekenhui?, 't afscheid van z'n moeder, en toen hadden ze hem naar z'n kamer gebracht.,. Nou lag ie in een ledikant. Wat was dat bed hard! Zeker voor de gezon Iheid dacht ie. Z'n rug deed 'm pijn van 't liggen. Ver roeren kon hij zich bijna niet. Telkens be proefde hy zich. op z'n zij te leggen, maar telkens moest hij het pijnlijk-zachtend weer opgeven... Hij zag Je kamer eens rond! Kale muren! Aan den muur tegenover het raam hing een Christusbeeldje. De vloer was glad gewreven. Telkens als er een zuster over liep, dacht ie, dat ze zou vallen. In een hoek een tafeltje, waarop verschillende flesschen stonder, ge vuld met antiseptische vloeistoffen. Ook lagen er enkele mesjes, scharen en sondes. . . Hij kreeg eene rilling over z'n rug, toen hij er naar keek. Een klein eindje van z'n ledikant af, stond dat van /.ijn meiepatiënt, die met z'n beenen in do lucht lei. 'n Raar gezicht! Lachen moest ie, telkens als hij er z'n blik heen wendde. . . 't Werd langzamerhand donker. Uit de lamer er naast hoorde hij zacht ingehouden kermen, dat aanzwol tot heesch-schreeuwend keelgeluid. Verscheidene keeren had hij al beproefd z'n medepatiënt aan 't praten te krijgen, maar 't wa.i hem cie' gelukt... Peinzend-stil laa hij nu! Treurig werd bij! Hij hoorde de Mariini klok slaan, met lang zame doÜ'e slagen, dreunend-wég over de stad met golven len nagalm... Zes unr!... Zijn broer zou nog even aankomen, had hij gezegd. Telkens als de bel beneden ging, dacht hij dat z'n broer er was. Adem-stil dan luisterde hij telkens of hij ook voetstappen hoorde op de trap, maar lederen keer tevergeefs... Zijne gedachten gingen terug naar hui«. Hij zag in zijne verbeelding z'n broers en zusters in de huiskamer bijeen... liet kacheltje snorde vroohjk-gezellig. .. Anders was het er stil, behalve de oude hangklok. die driftij kort in-t rhythinisch getik den tijd weytikte. . Z'n moeder zat achUr de tafel... 7/n vader liig de courant. Z'n oudste zuster bezit' met eenhandwerkje. . . Zouën ze ook om hem denken ?... Hè? Wat verlangde hij teniJ naar huis. . . Wat. was die kamer toch ei-ienlijk <re/,ellisr, gezelligheid, die hij anders m oit op prijs hal gesteld. .. Nu dacht hij w. er aan z'n broer.' Zou hij hern vergeten zijn?... Eindelijk, zeven uur, kwam z'n broer, ging echter dadelijk daarna weer «eg; hij had go?n tijd, zei hij moest naar den tre'n Goeie adoop! hoor" had z'n broer gezegd. Hij had'm de hand gedrukt. . Brrrl Killend dacht bij weer aan den dag van morgen. Hoe zou 't atioopen ?. . . Hij trachtte te slapen. . . Of het de gedachte was aan de operatie of z'n vreemde ligp'aats. wist ie niet, maar hij kon den slaap niet vatten. Daar ging de deur open ! Een groo'.e be jaarde zuster trad binnen. Zij had een zacht en innemer.d gelaat. Do goedheid straalde uit d'r cogen. Kiek een madonna! Met een lief en aangenaam stemgeluid zei ze: Mijnheer nog niet in sUap?" Nee zuster! ' Bing voor de operatie?" Wel een beetje, zuster!' Kom, u moet niet l ang wezen, 't is heusch voortreffelijke ..wijze ontwikkeld ih het vol gende schrijven, dat mij telangryk genoeg toeschijnt om het hier mede te deelen. Het was gericht aan de reegis in. mijn vorig stuk genoemde weduwe van den liberalen staat huishoudkundige Henry Fawcett, die het pas in de Times publiceerde. Het luidt als volgt i Waarde mrs. Fawcett, Gij hebt mjj eens gevraag i u er mede in kennis te stellen, als ik ophield tegen de toekenning van kiesrtcht aan de vrouwen bezwaar te maken. De tijd ia gekomen, dat ik mij verplicht, gevoel het te ,doan. Mrjn bezwaar was voornamelijk gegrond op mijn twijfel aan de juistheid van alle abstracte rechten, betreffende het stemmen, het (ixendotn, of zelfs betreffende l.et-leven, de vrijheid en het nastreven van geluk". Ik gei-f er de voorkeur aan, tiet leven te bcscbou .ven als e n reeks van plichten : plichten van het individu tegenover de gemeenschap, en van de ge-meenschap tegenover het indi vidu. Ik kon niet inzien, dat de Vrouwen, als irouwen, ocder eenige verplichting waren aan de leiding der regeeringszaken deel te nemen. ' Men heeft mij gezegd, dat de geestelijker aangelegde oosterling er gereed lijk in be rust, hec materiëele bestuur van zijn ge boorteland over te laten aan wat hij den angel caksischen man van zsken" acht. Op dezelfde manier dacht ik, dat de vrouwen zi;h er wel bij neer konden leggen, het ruwe en drukke leven der pari ij politiek aan hunne mannen over te laten. En dat wel, om al haar energie te concentreeren op wat mij toescheen haar speciale maatschappelijke plichten te zijn: de opvoeding der kinderen, de bevordering der kennis, en de overhan diging eener waardeerin^ van het geestelijke leven van het eene aan het andere geslacht. Zoo'n verdeeling van arbeid tusschen mannen en vr< uwen is echter dan al een mogelijk, wametr ge ijkelijk tusschen beide geslachten (mevrouw Webb spreekt hier van sec;ions") een aanhoudend gevoel van te vredenheid bestaat, over wat de regeering als hun gemeenschappelijke agent verricht. De opheffing van dat gevoel van tevredenheid kan echter kwalijk worden vooi komen, wanneer het weik der regeering overgaat tot op het terrein der speciale plichten van het uitgesloten geslacht (hier staat class"). Wanneer de bestuurders van Indiëinbreuk uit gen maken op de- godsdienstplichten van de Hindoes en Mohamedanen, dan veronder stel ik, dat het met de Britsche heerschappij in Iiidiëspoedig gedaan zou zijn. En nu komt het mij voor, dat tegenwoordig in Europa iets van dien aard geschiedt met betrekking tot de speciale plichten der vrouwen. Do opvoeding der kinderen, de bevordering der kennis, en de aanwakkering van het geestelijke le^en, het is duidelijk, dat zij meer au meer worden de hoofdzaken, waarmede de) gemeenschap in haar geheel zich bezig hou U. Het zijn onderwerpen, waarmede in deze eeuw bet eene na het andere land zich lieverlede meer bemoeit. Terwijl ik mij nu in vele opzichten verheug over deze nieuwe ontwikkeling der politiek, zie ik daarin juist de gegronde reden van de toeiieintnde onrust onder de vrouwen. Zij niks hoor, 't valt geweldig, mee! Je voelt er immers niks van. Nou, hoor, goeie afloop. Tot morgen in de operatiekamer. Wel te lusten !' Wel te rusten, zuster." Oe zuster draaide 'c licht naar beneden en ging heen bedaard sloffend... Dicht gin^ weer de deur!... Nou lag ie weer alleen met z'n gedachten. De andeie patiënt was in slaap gevallen. 't Was nu bijna geheel donktr in de kamer. Ken straatlaataarn verlichtte enkele stukken van de muren eu de zolJering. . . Ook het Christusbeeldje was omge/en door een lichtplek als door een aureool... Eece drukken Ie stilte ontstond, slechts nu en dan afgebroken door een paard en rijtuig, ratel-dreunend door de straat beneden, of door een troepje jongelui, die zingende naar huis terugkeerden... En nu en dan een gilletje van eene al te levenslustige dienstbode. .. Hij keek naar zijn confrater. Wat sliep die gerust! . . Gelukkige sterveling !... Wa: be nijdde hij hem... Hij kon door den iuchtkoker boven z'n iedekant hooren, dat het erg waaide en regende. Lang nog boorde hij bet gebulder van den wind -.oor den koker, maar langzamerhand, laat in den nacht, sloot de slaap z'n vermoeide oogleden, hem voor een oogenblik z'n zorgen doende vergeten... Hij werd den volgenden morgen wakker door het ratelend geluid van een melk^agentje over de keien beueden. Hij wreef zii;h de oogen u't en keek naar z'n confrater... Die sliep nog... Bij hel zachte morgenlicht, dat door de dunne gor dijnen binnendrong en de voorwerpen in de kamer vaag verlichtte, zag hij op z'n horloge, dat aan den knop van z'n ledikant hing: Haif zts! Eensklaps stond de werkelijkheid in al hare naaktheid weer voor hem. Ieder keer als hij voetstappen hoorde, schrok hij op... Om zes uur kwam de zuster, die dien nacht gewaakt had, binnen. Ze bad op een blaadje n kop thee. ,,'<Sou ik niks krijgen? dacht ie?" Vragend zag ie naar de zuster. Ook trek, mijnheertje?" Nou !" Kr kwam een ondeugende spotachtige uitdrukking op haar gelaat : Nou. en we willen je toch niks geven hoor ! Wel barbaarse!! hè! Die spanning voor de operatie maakte hem prikkelbaar en zenuwachtig, en hij was gereed om een hard antwoord te geven, maar ge lukkig bedacht hij nog bijtijds, dat hij niet thuis was. e zuster weid naar een andere kamer geroepen en ?ijn medepatiënt zei goedig : ,.Xeg, heertje, je moet niet boos kijken; zeg! 't Is voor de operatie en dan mogen de patiënten nooit iets gebiuiken. 't Is voor je eigen best zeg !'' Hij moest even lachen om dat comische zeg", ondanks zijne penibele positie... In pijnlijke onzekerheid bracht hij ongeveer twee uren door, die hem evenveel dagen toe leken ... Opeens hoorde hij verscheidene stemmen en een geluid alsof er iets de trap werd opgefleurd... De deur ging open en binnentraden zes zusters met een baar... Hevig schrok hij ineen. Wat een luguber gezicht! A'de zusters waren in't wit gekleed. Achteraan kwam de dokter eveneens in 't wit. verliezen, naar mjjn oordeel, snel het gevoel van 'tevreden heid oyer het werk der regeering, en zij gevoelen een positieve verplichting om aandeel te nemen in de leiding dier nieuwe activiteit. Dat is, naar mij voorkomt, Biet een eisch om recht of een opheffing van der vrouwen spt ciale plichten, maar een verlangen om doelmatiger hare functies te vervullen, door deel te nemen aan de controle over de handelingen van den staat in die richtingen. De gebeurtenissen der laatste weken vol tooien de bewijsvoering der -onwenschelijkhei l, dat dat gevoel van plicht zich op on wettige wijzen openbaart. Wij mogen toegeven, dat de aanhoudende orderbreking d^r pu blieke zaken de waardigheid van het publieke leven ondermijnt. Maar het is wreed, een medeburger van een krachtige overtuiging voor de keuze te plaatsen van politieke machteloosheid of van ongemanierde rustverstoringen. Wanneer het gevoel van onte vredenheid sterk genoeg is, dan kunnen wij de vrouwen, die getuigenis geven door een publieken geest te worden bezield, het niet ten euvel duiden, als zij, door hare uitslui ting van wettelijke methoden, om hare in zichten te toonen, ten koste van persoonlü'k lijien en'van belac'iing door mannen, tot het laatste worden gedreven. Zoo'n handelwijze vulgair te noemen, is een oneerbiedige, en ik mag zeggen: een onkundige aanvendin? der taa'. Eu het komt mij voor, dat ds eenige weg uit dit onaangename dilemma is, een wettelijke baan te openen voor het aanwas sende bewustzijn der vrouwen, dat hare speciale maatschappelijie plichten haar nopen om aan de 1-iding der politieke zaken deel te nemen. Deze redeneering houdt natuurlijk in, de toelating tot het kiesrecht van de vrotiwen als vrouwen, hetzij gehuwd of ongehuwd, in bezit van eigendom of voor loon werkend. Ik gevoel hè; u verschuldigd te zijn, u mijne verandering van standpunt mede te dee'.en. En ik dscht, dat u wellicht belang stelde in de redenen die mij daartoe hebben genoopt. BEATRICE WEBB." Ik behoef hier niets aan toe te voegen. Alleen deel ik mede, dat ook mevrouw Creighton, de weduwe van den vorigen bisschop van Londer, evenals mevrouw Webb pas tot de voorstanders van vrouwenkies recht i< overgegaan. Beider toetn ding is voor de beweging een groote aanwinst. J. K. v. D. VEER. Hampstead, Londen, O Nov. 40 o e n t ? per r e g ? I. MMIIIMIIMIHIIIIIt Em S er Water (Kranchen 26 CENT PER HCELK KRUIK. cmser Pa stil l es 50 CENT PER DOOS. De zustera naJerden het bed, aans'alten makend om hem op de baar te leggen. ,,'k Kan 't zelf wel !" zei hij. Met knikkende kaieën stapte hij 't bed uit op de baar, de baar werd opgenomen en voort ging het, de trap af, hij gedurig in angst, dal ze hem zouden laten vallen, 't Waren ook zulke kleine zustertjes l Achteraan kwam de dokter, telkens bevelend: Voorzichtig! langzaam!" beenen hooger l" enz. Toen ^.ing het in een draf den langen corridor door naar de operatiekamer, waar hij werd neergezet bij de operatietafel. In den hoek van bet vertrek stond nog eeu dukter, eveneens in 't wit, bezig zjjn handen te wasschen Toen hij binnen gebracht werd, keek de dokter even op en groette h. m. l'f! Wat was het er warm. 't Zvect stond 'm met dikke diuppels op 't voorhoofd. Hij klauteide op de operatietafel met een van angst kloppend hart... Het vertrek was ruim, van boven van glas, ain do achter- en linkerzijde met groote draaibare ruiten. De grond was met tegels bevloerd. In 't midden stond de operatietafel, van ijzer, wit geverfd. Hier zag hij die dikke zusier niet haar madonna-gelaat ook weer, die door de anderen eerbiedig werd aange sproken met moeder". .. Hij zag achterom. De operateur was bezig een instrument blinkend te wrijven aan ten doek. Hij meende, dat het een beiteltje was, wat de dokter daar had. . . 't Hart bonsde hem, Chloroform-kap," gebood de dokter, en daarna : Gaat uw gang zuster!'1 Een groen kapje werd hem op z'n gelaat pelegl, zóó echter, dat hij er nog net boven uit kon zien. Een klein zustertje met bleek gelaat, waai in een paar groote oogen droomden, ging naar een tnfel'je aan den wand en kreeg daar een fleschje bruin vocht vandaan. Goeie genade, nou zal je 't hebben!" bibberde hij. Wilt u maar tellen als 't u blieft, mijn heer?" droi g (en zacht piep-stemmetje. Hij begon : n, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven . .., angstig, z'n oogeii maar aldoor wijil-geopend. .. Zachtjes-verwijtend zei het zustertje: Ho, ho, mijnheer! Niet zoo snel!" glim lachend even, over zijne zenuw; chtige ge jaagdheid. Weer begon hij: n... twee... drie... vier... langzamer nu, z'n oogen nog wijdgeopend, angstig-nieuw?gierig, wat gebeuren ging. Op eens viel een drupje van 't bruine vocht op het kapje. Hij sloot de oogen en snoof den geur 'op, diep ademend. Zoet ! Een tweede druppel viel op het kapj e. Bah ! Walgelijk zoet ! Tellen mijnheer!' waarschuwde 't stem metje. Hij begon weer, niet wetend, waar gebleven. Hij hoorde water gonzen uit een koperen kraan aan den wand in een marmeren bak ... . . . 7-es. .en. . dèoèrlig. .zeven. .en. .dèrtig.. Het gegons van het water werd doffer en doller en roezemoeste na in z'n hapfd... Zeurig telde hij voort, immer voort, wal gend ademend, het zoete vocht, verlammend ' Galliër FüH i STE ZuSERSCH E . C/j c/f o en SUIKER. H. MhlJKli, Uuü. Aiusu MMJ. HET ANKER, Den Haag. SA CHS&Co., Utrecht. PIETBLAESER Apeldoorn.J.UOOSENS /r., Haarl. VA y A SXELT& B KOU H ERS, Zwolle.G. C.SCHO VJSBOOU, Leeu warden. B. BURMA.NN en W. A. WREESMAN, Groningen. Jl'LIUS HUF, Den Helder. ROD HOFH(I1S.O\<\ Entland,Dam,Arast H et beste feestgeschenk is de Vvlksultgave van FRENbSEN's JöRX UHL, be werkt door Dr. SAX Pr. in pracht b /1.90 Bitterwater BOUWT te NUNSPEET o/d. VEIUWE. Inlicht, b/d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in Nederland.te Nunspeet. werkend door z'n ledematen. Ver Ier steeds.. verder... i-ing bet mHchen en gon-en... 't Werd doffer en djfl'er... Toch telde hij'vo-ort, mechanisch!... Hij trachtte de bedwelmende hand weg te slaan, maar de kracht ontbrak hem en voort ging 't razen en gonzen. . al vèr Ier, on eindig \èur, t'ot 't eindelijk zich verloor i« ge!uidloo-ihei l . . H:j durfde z'n oo?en niet te openen, den kende : ,,'k ben dood' I Wat zaten die oogleden vast op elkaar. Eindelijk, al zijn moei verzamelende, deed hij de oogen open, even op een kier. 'n Zucht van verlichting ontwelde ziel» aan zijn borst: Toch niet dool!' Hij kreeg meer mogd, zng de kam'r rond, no^ n et begrijpend, waar hij was. Peinzeml bleef hij toen st.il liggen. Hij voelde een hanj over z'n voorhoofd vegen en z'n pols nemen. Opnieuw opende hij de oogen en zag achter om. Daar zat datzelfde zu^tertje met haar zachUweemo dig gelaat, die hem had be dwelmd. Ze las in een klein boekje en keek niet op. 't Was stil, zoo stil, dat hij z'n horloge kon hooren tikken aan 't ledikant. Nu keek het zustertje op. En weer veegde ze o»er z'n hoofd. Wat toch een goed zustertje was dat! Zijne oogen werden hem vochtig. .. Daar ging de deur open : de dokter trati binnen. ..Ook doorgetrokken 't verband, zuster?' ,.N"ee, dokter !" Mooi. zoo! 'k Kom van middag terug hoor ! Goeie tnö^e." Dag dokter l" Langzamerhand werd het klaarder in hem. Zijn denk.ermogen keerde terug. Wat had hij een dorst l Pij a gevoelde hij echter niet. 't Was zeker nog verdoofd! Zijn dorst ver meerderde. Hij zag vragend naar de zuster, smakkend met zijn tong tegen 't droge verhemelte. Maar hij mocht niks hebben" zei ze. Zijn dorst werd verschrikkelijk! Hoe konden de menschen zoo onverschillig een waterkraan voorbijgaan, zonder te drinken. Drinken; Heerlijk water! Hij maakte met monden keel de beweging van drinkt n, zich zooverbeeldende, dat de dorst vermin lerde. Klaarder, steeds klaarder werd het in hem. Helderheid en vroolijkheid neerdalende in z'n gepijnigd lichaam, verdrijvend alle gevoel van loomte en vaagheid. Het kacheltje stond rood. Gezellige warmte. Op het andere ledikant zag hij z'n coufraier be .ig met lezen, telkens met knetterend geluid de bladen omslaand. Anders stil! Eeu stilte die hem goeddeed. Daar kwam eeu zuster binnen en zette flesscheu op het tafeltje in dm hoek, even kijkend naar hemen toea ze zag, da ie wakker was, hem vriendelijk toeknikkend. .Hij keek het raam uit. Helder blauw stond de lucht boven de stad. Vroolijk schitterde de zon in volle najaarsglans. Een paar stralen vleien het vertrek binnen, flonkerend door de fleaschen en hem het gemoed verwarmende. . . Met een vreugde-chok dac'..t hij ineens terug aan de buitenwereld... Zouën ze thuis het telegram ook gekregen hebben?... Wat zou dat een vreugde geven. fenmer straalde de zon door de kamer. Zijn oogen werden vochtig.