No. 1540 DE A M S TE R D A M M E R W E E K B L A D VOOR N E D E R L A N D. iaren herinnert en dat zorder wroeging? De heer Paap wilce niet eeuwig slapen, la dit boek is een sooit ver j. e ensgnzinde ge moedelijkheid. Zoo iets van een slang, wien de gifttanden zijn uitgebroken e.n, die LU, met de ?dierentemster zoo lief is als een hondje. Soms zijn er in dit botk zinnetjes, die aan den kalmeeieLden invloed eener vrouw doen denkien. Zoo slaat ergi-ns: Niet altoos op de menechen schimpen (Wiui); ze zi,n al uit zichzelf ellend g genoeg." Is dat niet haast christelijk bij den schrijver van de Bomhono'c, geeseling van professoren; Jeacne Colette, vernietiging VPII het weldadige joodsche bankiersdoin; Vircent Ilaman, spitsroeden voor de heden van anno tachtig. Maar de;e poes houdt zijn nageltjeg slechts in. In 't Müuuüeuer kunstenaar» calë(of deze café's Steimbal, Matt of Americain heeteii is't zelfde) zitten twee vogeltjes op een boom, 'een arm schrijver met weinig talent en siju vrouwtje, mager, hongerig, die.lyrische sensueele verzen maakt. Behalve deze geringe ondeugden bezitten zij, de groo'ere stoutheid gaarne kruimpjes van a n Ier er tafel te piiken deze vogeltjes leenen ui wel eeus bij gegoede collega's een dui'je om een middag maal te bekostigen of et n winteijas uit den lommerd te halen, tlierop springt dat mollige poesje toe, haalt ze uit den boom en laat t.e met bloederige, ontvleikte lichaampjes liggen ; hij vermoordt ze wel speels maar lusten doet ie ze niet. Daartoe is hij te veel doorv.ed. Dit paartje vormt den marquéin Paap's boek terwijl de rijkaard, die op zijn manier zoo'n medelij heelt inet arme mentenen, ziju d. c'iters het trouwen verbiedt, omdat hij schoon zoons niet gaarne geld wil gevtn, ten slut'e als père njb e iii/t boek uiei zoo'n booze /ertooning, ten minste vtrtooning van boosheid maakt. Er kornen ook in 't boek aardige geslach telijke verwikkelingen en afwijkingen vo ir. Denk jf, dit ik wat geloof teen bliksem... op geslachtelijk geb.ed." Twee jongelingen bem nnen n mei j", dat deje twee emiat. Zij zyn niet <p ehtar jalcers en 'i nieitke trouwt met dengeen, die niet de vader van haar kind is. Eu op 't kerkhof, als 't kindje later gestorven is, zijn alle drie bedroefd over 't vroege ; fsterven met echte dioefeuis .. Is dat niet mooi uitgedacit? JeiiseitsdesGuteu und Bösen, wat? Ook kaïi de schrijver van Jeanne Colette en Vincent 11 aiuau 'i nog niet heelemaal laten, nu en dan eens door een ge boord gaatje in een alcoof te gluren eii de geheimen, waarop hij lan»rs de^en wegkomt, te publiceeren in den vorm van eea roman. Prikkelend, niet? Ook ideeën over (ïoethe krijgen wy ... de heer P^ap, ditmaal zelf eens uit Goethelen gaand, toont aan hoe men eigenlijk moet (ioethe-Uante-Vondelen.' De uitdiukking is van Paap zelf. Zoo erg grcot als de menschen we! zeggen, vindt de h-jer Paap, Goethe niet. Niet alleen Goethelt de heer Paap. Hij Hamletleert ook ... veel minder knap als Jules Lt.fjrgue da! heeft gedaan ... maar jemenietje, een teringlijder die bewust er van genie te hebbn, zijn vroe .tijdigen dood voorgevoelt krijgt op een kerkhof dan ook andere gedachten over h-t leven en de toe, komst dan een gezond man, die naar de ; vyflig loopt en zoo zijn eigen meeuing over 1 kunst heeft en waara'je, niet over kumt ' alleen. De uitgever verioekt my uitdrukkelijk bij de beoordeling den prijs van 't boek aan te geven, 3 mark of gebonden 4 mark. Ik doe het gaarne... want dit mei k waardige boek ia zijn / 180 waard zoo goed als 't beste advocaten consult. Het is een gestadig vermaak dezen' vos, die zijn verloren haren betreurt, de pas.-ie te hooren preeken. Maar tegen Kerstmis en Nieuwjaar is 't aangebracht met een hartelijk ,pa j op je ganzen," te besluiten. B. GASTER. 1) Zoo staat er woordelijk. Aan schoolmeesterig zoeken naar Hollandismen hebben *ij in deze recensie niet gedaan - al zou ?- .pagina na pagina vol met fouten in 't Dui'sch ? gestaan hebben dan kon, desondanks, het boek als kunstwerk beschousvd, goed zijn geweest. 6. f. Me. Hoofdartikelen van icij'en Profussor Vreede, overgedrukt uit het Utrechtsch Dagblad, 1869-18&0 (Leilen, 1906) blzz. 364. IL (Slof). De man is echter even belangwekkend als de geschiedkenner, tot zelfs daar, waar Lij blijkbaar ongelijk heeft. Hoe hartstochtelijk, beweeglijk en aan kersversche indrukken toegevend Vreede was, blijkt uit menig punt. Trouwens hij ?wist en erkende het zelf (232). Nauwelijks had hij de benoeming van v. Lansberge tot Indisch landvoogd ver nomen, of met klem van, in zijne oogen afdoende, redenen, klonk zijne afkeuring en wilde hij die benoeming ingetrokken hebben (187). Toen dit streven mislukt was, keerde hij zich tegen de aanstelling iiHiiiiililimii iMiinmimitmiiiiiimiimiiiiiim eeuige nieuwsgierigheid in die richting in mij opkwam. Ik ben een kalm en vreeizaatn product der beschaving, en ken geenanlere hartstocht dan die voor het verzamelen van zaken die zeldzaam zijn, en mooi blijven, zelfs al na leren zij de grenzen van het mon sterlijke. Sommige Chineesche bronsfiguren zijn kostbaar van pure mon^terlijkheid. En hier had ik uit de collectie van mijn vriend een soort van zeldzaam monster voor mij. 't Is waar, dit monster was beschaafd en in sommige opzichten zelfs mooi. Want er lag bepaald schoonheid in de rustige on verschilligheid van zijn wijze van optreden. Maar hij was niet van brons. Ka hij was zelfs niet Chineesch, iets, dat mij in staat stelde hem in alle kalmte te bekijken over den afgrond van nsverschil heen. Hij leefde en hij was Europeesch; hij gedroeg zich als een man van de wereld, zijn jas en hoed waren precies zooals de mijne, en hij had ongeveer denielfden smaak als ik op het punt van eten. liet was te ontzettend om aan te denken. Op een avond, toen wij samen zaten te praten, zeide hij terloops: De men'chheid is tot geen enkele hervorming te brengen, behalve door geweld en bloedvergieten." Ge kunt u voorstellen welk een in Iruk een der gelijke uitspraak uit den mond van een der gelijk man moest maken op iemand als ik, wiens geheele levensplan gebaseerd is op een kalme en fijne appreciatie van sociale en artisteke waarden. Stel u dien indruk eens even voor! Op mij, in wiens oogen alle soorten en vormen van geweld even onwezenlijk zijn als dereuzen, draken en zevenkoppige hydra's die door van Grericke tot gezar t te BrusseTj op dezelfde raadselachtige gronden. *) In een niet-letten op anciënniteit, bij het begeven van het voorzitterschap van den Hoogen Raad, ziet hij een hoon ' van ons hoogste rechtscollege (329). Een Anonymus schrijft een boekje, waarbij hij de toekomst van ons land betrokken acht, onmiddellijk waarschuwt Vroede tegen de politiek van Bisuiarck" (201). Bewaarheid wordt hier slechts : chacun tombe du cótèoüil penche. Een blik op Vreede's gemoedsaard wordt ons gegund, let men op zijne beschouwing van voorvallen, die zijne belangstelling wekken en aan wier vermelding hij, door inkleeding en beroep op beginselen, bc't"ekenis weet bij te zetten. Over het ontslag van mr. II. A. van Dijk interpclleerend, neemt hij de gelegenheid te baat om op diens volkenrechtelijke gedenkschriften te wijzen (237). In eonigo treffende regelen, aan do nagedachtenis van Groen van Prinsterer gewijd, herinnert hij aan diens gevleugeld woord: Klein en groot tege lijk is het kort begrip der historie van ons gemeenebest' (248). Toen j'.ir. Mock zijn bekenden toast aan den oudsten zoon tau Willem III, den steeds nitlandigen Prins van Oranje,richtte, gaf Vreede dadelijk zijne instemming te kennen (257). Per soonlijk mag ik het mij tot een voorrecht rekenen, dat, toen ik togen achterstelling van onzen Hugo de Groot bij den Italiaan Alberigo Gentilt opkwam, ook Vroede ('rouwens met Fruin) de zijilo van eerstgemelde koos (261), onder aanwijzing van des laatsten verachtelijke karaktertrekken. Eene pleitrede van MorizMohl vóórtabaksof liever indirecte belastingen in het ge meen, deelt Vreede mede zeif geen Staathuistioudkundigp, veel minder financier zijnde'' (3.7), hetgeen hem ecliier niet be lt tte eeno successie-belasting in de rechte lijn, op uiterst zwakke gronde", af te keuren (3HO). Hou warm hij aan zijne gevoelens uiting geven kon, bh|kt uit zijne aankondi ging van Nieuwentiuis'Preventievelleclitenis (327), nii t minder dan uit de hartelijke wij/e, waarop hij FaKk (331), den criminalist irribHU'n (3.'i7), en den groeten schei kundige G. J. Mulder (35t*) herdacht. Ook onderwerpen, mi t de inrichting van ons rechtswe/i'ii in verband staande, trok ken de aandacht van Vreede. Te.-en de afschaffing der procureurs verhief hij /.ijne stem zeer nadrukkelijk ('2631, en wederom strekt het mij tot vol.toening hem tot boiidgerroot te hebben, waar, ook door mij, in die da^en, werd gewaarschuwd tegen een noodlottigen maatrigel, die de onaf hankelijklieid der bal e bedreigend, haar ont luistert, broodstudie in do liar.d werkt en de politieke vrijheid niet onaajigerom\l U»t. Eene gansche reeks van opstellen (266 vlg.) neemt de ontbinding ckr arroi:i!:s.emeuts-recLtbankPn rn der Irantongprfciiton in behandeling. Deze wordt beschouwd uit grondwettelijk oogpunt (268', in verband met nooger onderwijs (270), mt t het oog op de criminaliteit '273). Het voorbeeld van Belgiëwor J t daarbij gesteld (2Ï6 , ver.vezen naar den twijfel, die zou kunnen opkomen of herleven aan het nut van het Departe ment van Jui-titie zelf |280', de nieuwe be zetting der rechterlijke colleges, ganschelijk niet ten onrechte, veigeleken met ecne on zedelijke loterij '284), en ten langen leste het koninklijk veto ingeroepen (286). Dat her, in den loop van dit boekdeel, aan beharligenswaarJe opmerkingen, van z Ifstandigeu aard, niet faalt, valt licht te gissen. Daartoe behooreu Vre^de's opvat ting van de ministeriecle homogeniteit (80, 84); zijn aandrang naar het uitbrengen der *) Inderdaad gelooft men zijne oogen niet, wanneer men, als giond Itgtn de benoeming, ziet aanvoeren Laneberge's voorstel om de op uitnoodiüing van Rusland, 27 Juli tot 28 Augustus 1874,te Brussel,gehouden conferentie, ter humanisei-rin^ van den oorlog, ah ware het een vervolg op die van 18(i8 te Genève, waar de ontplof bare kogels verboden werden, in het geheim te doen beraadslagen met open baarmaking van hare uitkomsten, en Gericke's deelneming aan het congres, (191J). Zoozeer liet Vreede hier, door zijn ijver zich ve-voeren, dat hij, de man van onkreuk'iaren rechtszin, leeraar van volkenrecht, gewaaat van een zoogenaamd humaan krijg-irecht," en meent, dat, ware, de conferentie publiek geweest, de waakzame pers een kreet van verontwaardiging zou heb' e a aangeheven (H'G). En dit alles, naa^t de ongetwijfeld be zadigde waarschuwing tegen een even onver antwoordelijk als rampzalig stelsel van ver overing,in Indië-zoowel in t uropa" (IH7>. De actes de la conférence de Bmxtlles (1874) schijten, onbegrijpelijkerwijs, Vreede in den waan gebracht te hebhen, als zou de conferentie beoogen eene nationale veidediging te verlammen (l'Jö). Ge o!g van dc;e, de hemel -weet waarop steunende, doch irj allen gevalle schromelijke misvatting is, dat hij al meer zich opwindend, ons gansch bestaan in de waagschaal ziet ('208) Quandoquidem bonus d.jrmitat Homerus hun bedrijvigheid de legenden en sprookjes onveilig maken. Het was mij, alsof ik plotseling, boven de feestelijke drukte en het gedinsch van het schitterende restaurant uit, het, gemor van ten hongerig", oproerige menigte hoorde. Ik veronderstel dat ik zeer vatbaar hen voor indrukken en een levendige verbeelding heb. Ik had eeu plotseling onaangenaam visioen van duisternis, vol holle kaken en wilde oogen, te midden van de hon ierden electrische lichten van de zanl. Ik zou biet kunnen zeagen waarom, maar dar vi>ioen maakto mij boos. Het gezicht van dien man, die daar zoo doodkalm stukjes van zijn brood zat af te breken, ergerde mij onuitsprekelijk. En ik had de s'outrjnoi dikheid, hem te vragen, hoe het kwam, dat het hongerige p'oletanaat van Europa, waaraan hij oproer en geweld had gepmlikt, niet veront .vaard-j; l en ver toornd was geworden over zijn «te'deriiie levenswijze. Over dit alles,'' zeide ik. met een blik door de eetzaal en op ile 11 scb champagne, die wij gewoonlijk bij ons diner dronken. Hij bleef even kalm. Leef ik van hun werken en zwoegen, van hun hartebloed ? Specu'eerde of ben ik kapitalist? Heb ik mijn fortuin ge-tolen van menschen, die van honger omkomen ? N'eeu ! Dat weten /,ij hetl gofd En /ij misgunnen mij niets. De ellendige, hongerige ma^a is edelmoedig tegenover haar leiders. Wat ik bezit heb ik verdiend met mijn pen; niet door de millioenen vlugschriften die gratis werden rondgedeeld onder de hongerigen en verdrukten, maar door de honderdduizenden exemplaren, die aan den weldcorvoeden verkiezingsstem in het opei baar (87'; zijne ineening nopens niet bestaande verplichting tot, alzoo facultatieve ratificatie van ver dragen (112, 175). In het algemeen behaagde hem het practische verkiezingswerk niet (159', en keerde zich zijn weerzin tegen het schandelijk guichelspei der reehtstreeksche verkiezingen" (235). Vóór alles namelijk was hij gekant tegen kerkelijke partijzucht 160) en het misbruik van den predikant-afge vaardigde, waaraan thans eerst door de Synode een einde is gemaakt. Aan politici van dit slag, herinnerde hij de dichtregelen: Hoe genoeglijk rolt het leven Van den Christenleeraar heen, Die zijn pastory, hoe kleen, Voor geen koningsslot, zou geven." De pauselijke hiërarchie bestreed hij (!)8), doch verlangde een ernstige verdraag zaamheid (102, 158) mits <!<>. prei/lka oei h<i xtadhuix ni-t te tia /,-oitie" (103). Teekenend voor zijn niets ontziend karakter is bijwijlen de inkieeding zijner grieven (67, 72, 81,82, 891. Ubi plura uitent in carmine neme men enkele zonderlirighedcn (46, 53, 108, 124, 153, 80, 355) op den koop toe. Men ziet, het is een uitgestrekt veld, waarop Vieede met nimmer falende toe wijding zich bewoog. Het lag niet in zijn aard de dingen, die hij aanvatte, ten halve te doen en de kernspreuk van onzen do Witt: agas quod agis kon hij gerust tot de zijne maken. Wiet altoos zijn zijne vol zinnen afgerond. Zij horten en stooten wel eens, maar men voelt, dat dit komt, door de emotie, die er aan ten grondslag ligt. Wat in leiding van binntn- of buiteulandsche betrekkingen, in verkiezingswijze voor een of ander regeerings- of' rechtscollege, in hanteering van een persoon of nage dachtenis hem scheef zat, moest glad gestreken. Litfst zag hij dan zijn woord van de daken verkondig 1. Naturen als deze paan wel eens aan het hurdebollen. Alsdan meesmuilt het pro fan u m vulgus en prevelt, niet innige zelfvoldaanheid, zoo iets van : doorslaan". Het is en blijft nu eenmaal het deel van stalen karakters, dat zij, door den grooten, dommeii hoop van weerhanen, jabrcers, laf hartigen, kleinzieligen en sluwe rekenmtesters niet gekend, laat staan be grepen kunnen worden. A m s t. Dec. 1906. J. A. LEVY. VOOR DAMES. Et n en ar. der naar aanleiding van het sde Internationale Congres tot Defctrjjding van den handi l in vrouwen en mcisj s, gehouden te Parijs van 2.J?25 Oct. 1906 Voor dit Congres liaddeFran--cheRpgeering 2.ÏIIOH fis. toegestaan, zoodat l.et F/antche Xaliondle Comitéia staat wa-3 eenige flinke /alen af te hui en van het bekende i.ötel ( ontintntal, waar de pi m. 200 deelnemers aan 't congres gemakkelijk en cmifortabel kouden worden ondergebracht. Zondag 21 Utt. had do eersie bijeenkoimt plaats van gede'c. eerden der verschillende nationale coini'és en van vertegenwoordigers der regeei iogen; toen werdm allén voorberei dende maatregelen get rullen; ditnzelfden avond gaf het Fransclie Nat. Comiiéeen receptie aan al du lei!on iau het Congie.en had men gelegenheid over en weer kennis 1e maken. Uit 17 verschillende landen «aren de belangstellenden toegestroomd en hadden de regterirgen vertegenwoordigers gesonden, het was dus een zeer cosmopulitisch gezel schap, dat de zalen van het l <">tel Continental vulde en er heerschle soms een ware spraak verwarring, die deed wenschen naar den tijd, dat Esperanto weieldtaal zal zijn gewoiden. Den volgenden dag; begon het ei^fnlijke werk en nadat sr-nator Bérenger, de man, die in Frankrijk den stoot aan de bestrijding van dezen nienschonteprendeu handel heeit gegeven, bij acclamatie tot voorzitter van het Congres was benoemd en het bureau «as gevormd uit eenige vertegenwoordigers van nationale comiié's van versctii lende landen als vice-presidenten *) en mr. Ferdinand Dreyfus als secrelaris, brachten verschillende afgevaardigden rapporten uit over den toestal d van den handel in hun land en de maatregelen die en door de corniiés n. door de overheid zijn genomen om de/.e te voorkomen of te fnuiken. Het lijkt mij niet onbelangiijk eenige grepen uit deze rapporten te do»-n, om den lezers te laten zien wat, en in welke richting er in de verschillende landen gewerkt wordt. In Enge'and, Puitschland, Spanje, België, Frankrijk tn Denemarken zijn, na de toe treding tot het Arrangement van Parijs, zoo als het resultaat van de in Juli l IM)2 te Parus door de verschillende regeeringen gehouden conferentie.giwoonlijk genoemd wordt, nieuwe artikelen in de wetgev ng opgenomen, ten doel hebb»nde handelaars in blanke slavirnen, bourgeois werden verkocht. Gij weet, 'iat mijn geschrijf een tijdlang de rage, de mode is geweest datgene wat iedereen behoo'de te Je^en met verbazing en afschuw, met over mijn pathos ten hemel geslagen oogen of... lachen en verrukt zijn over mijn geest en vernuft.' ?!»," stemde ik toe, dat herinner ik mij natuurlijk; en ik wil u eerlijk bekennen, dat ik die blinde bevordering nooit heb kuunen begrijpen." Weet gij dan nog niet," zeide hij, dat de luie en zelfzuchtige kiasse het heerlijk vindt, kwp.ad te zieu stoken, zelfs al gebeurt dit ten kosle van haar zelf? Daar haar eigen leven uit niets anders bestaat dan vermom mingen en poseeringen, is zij niet in staat de kracht en het gevaar te realiseeren van waarachtige ellende en van woorden, die j. een onware beteekenis hebben. Zij doet alles om zich te amuseeren en uit sentimen taliteit. Het is voldoende, u bijvoorbeeld maar eens te herinneren aan de houdirg van de onde Fransclie aristocratie tegenover de filo-cfen, wier woorden de groote revo lutie voorbereidden. Zelfs in Engelan l, waar de menschen over 't algemeen wt-1 eenig gezond veretand bezitten, behoeft een dema goog alleen maar lang genoeg en luid genoeg te schrteuwen om steun te vinden in de klasse zelf waartegen hij agiteert. Gij Enge!fchen houdt er eveneens van, kwaad te zien stoken. De demagoog krijgt de liefhebbers van emoties op zijn hand. Liefhebberen in 't een of ander is een heerlijk gemakkelijk middel om den tijd te dooden en om iemands ijdelheid te streelen de onnoozele ijdel heid, die zich erop beroemt, mee te gaan voor dit feit, strafbaar te stellen ; in Argen tiniëen Zwitserland zyn wetsontwerpen biei omtrent ingediend, in Noorwegen, Zwe den en Nederland bestaan nog geen wettelijke bepalingen dienaangaande, do andere aange sloten landen hadden geen rapport ingeleverd bij het congres, zoodat ik niet weet hoe de toesfand'düar ie. Voor Nederland heeft in de Kamerzitting van Dec, 1.1. de heer v. Kol den wensen uitg. sproken, dat de rlegeering door strafbepilingen kracht zal bijzetten aan de be strijding van de/.en handel. Uat de.«e nieuwe strafbepalingen noodza kelijk zijn, bMjkt wel uit de opgaven, die o.s. Belgiëen Uunschland ge?en van 't aantal vervolgingen wegens dit misdrijf; in 't eerste land bedroeg dit van l Aug. lüc'öl Aug. 191)0: 2ii, in Pu ttcbland in etn tijdsverloop van 3^ jaar l HO. Nu evenwel \ wetsontwerp tot goedkeuring van het Arrangement van Parijs 'n de 2de Kamer is goedgekeurd, neemt de Regeerin^ daarbij, zoo aauueming in de Eerste Kamer volgt, de verplichting op zich, om aan den «?ecsch van den heer v. Kol te voldoen; immers art. 3 van dit ractaat zegt: De lloo^e Contructeerende Partijen, wier wet geving op dit ocgenblik nog niet voldoende is tot bestraiiïng der in beide voorgaande artikelen omschreven mis Irijven (aanwerven, mede- of wegvoeren van minderjarige eu meerderjarige vrouwen tn meisjes, niet 't oog op het plegen van ontucht) verbinden zich de nood'ge maatregelen te nemen, of wel die aan hunne We'gevende L'chamen voor te stellen, welke vereischt worden, opdat die mu-drijven in verhouding tot liunue zwaarte gestraft, worden". In Duitschland, Engelanl, Frankrijk, Zwit serland en Denemarken, is, ter voldoening aan art. l van 't Arrangement, een CentraalKegeering-bureau in 't leven geroepen en in de drie eerste landen bestaat de, voor vruchtbaar werken zoo zér uoodige, samen werking tussehen dat bureau en het nationale comité. (Jok in Belgiüis een regeeringsbureau opgericht, doch van daar klinkt de verluchting, dat ondanks vers :hillende pogin gen, het nationale comitéer niet in geslaagd is, met het regeer ingsbureu in voortdurende relatie te koan n Als men «eet, dat aan 't hoof l van elk regeeringsburtau een hooggeplaatst politie ambtenaar staat, en dat het werk van dit bureau hoof akelijk bestaat in het surveilleeren van stations en havens, in 't coutrolec;en van p aaUingbureaux, verdachte stadsgedeelten en woningen, in 't bijeen verzamelen van de gegevens, noodig voor de vervolging van de M-huidi^en, zal men kunnen nagaan van hoeveel l elang de samenwerkii g met dit lichaam vo»r de nationale comités kan zijn. 0>,k voor bet Regeeringsbureau is deze samen «er k ng van uut, omdat decomité.1", waar zij, ?/< o.-Us in Duitschland en Nelerhind, beslaan uit ve; tegen woordigers van al die vereenigingen, welke ichMen doel stel en de besc'erming 'Ier urn Ie- jarigen en de bestrijding der prjst'tutie beschikken over een groot aantal werkkrachten en gegeveus die aan de politie van dienst kunnen zijn, alsmede over tehuizen waar de slachtoffers van den hand .-l tijde!ijk kunnen worden ondergebracht. I u Denemarken <ing de Regeering nog verder; d lar begreep zij, dat alle maatregelen die Uien neemt, wel het kwaad eenii-zins kunnen verminderen, maar het niet onmoge lijk inake", zoolang men In t niet bij den wortel aau!a-t; daarom werd den 3('sten Maart l'JU'i een wet aangenomen, waarbij het honden van boideeltn straf baar werd gesteld en de reglement eer ir, g der pros'.i'u ie werd afgeschaft. De bestudjering van de uitwer king dezer wet, die pas 11 Nov. 1.1. in werking is getreden, kan van veel nut zijn voor de bestrijding van den handel ; ik hoop daar later nog op terug te konen. Ook in Zwitserland zijn de bordeelen af geschaft, behalve in ce stad, va; daar dat het aantal b anke slavinnen er zeer klein is; doch de handel begaat er onder den vorm varr ixpo talie- en transitohandel en het is dus daartegen vooral dat 't Zwitstrsche Nat. Comitéy,ijne maatregelen neemt. Hier is dan oi'k reeds jaren geleden het werk v>-n de Oeuvrts des gares ' ( .Stationswerk'1 zooals mt-n 't hier noem') ontstaan, dat nu in vtle landen navolging vindt eu zulke belangrijke diensten bewijst aan de bestrijding van den handel. De algemeene indruk, dien men van de rapporten kreeg, was, dat zoowel particu lieren als rederingen zich meer en meer bewust worden, dat e>- met gesamenlijke krachten, zouder onderscheid van geloofsof politieke overtuiging, of van land of volk dient te worden opgekomen tegen dit vree lijk kwaal, dat zich voor een groot deel juist van kinderen bedient. '?S'i'oi fo'yïy. C. SANDERS UCIDEKOPKR. *) Voor Nederland werd de heer Jhr. Rethaan Macaré, adv. -generaal bij der. IJoogen Raad gekozen, die evenwel niet tegenwoordig met de ileeën van overmorgen. Het is precies hetzelfde, als dat oveiigens brave en onscha delijke menachen in geestdrift ontsteken over uw verzarnt-ling, zonder het /lauwste begrip ervan te hebben, waaruit haar groote schoonheid en bijzonderheid eigenlijk bestaat." Ik liet mijn hoofd hangen. Het was een verpletterende illustratie van de treurige waarheid, die hij verkondigde. De wereld is vol van dertelijke menschen. En dat voor beeld v~an de Fransche aristocratie vóór de revjlutie was eveneens bijzonder trelTend. Ik kon niets inbrengen tegen zijn bewering, hoewel het cynisme ervan altijd een hoogst OEaangename eigenschap in mijn oogen veel van haar waarde afnam. Hoe het ook zij, ik erken, dat zijn woorden induik op mij hadden gemaakt. Ik voe'de de noodzakelijkheid iets te zeggen, dat niet den stempel van instemming droeg en toch geen discussie zou uitlokken. Gij wilt toch niet zeggen," zeide ik op luchtigen toon, dat ooit een waar re/olutionnair werkdadii is geholpen door de verblindheid van dergelijke menschen ?" Dat was niet precies de bedoeling van hetgeen ik zooeven zeide. Ik generaliseerde slechts. Maar nu gij het vraagt, kan ik u wel vertellen, dat revolutiounaire bewegin gen in verschillende landen dergelijke hulp hebben ontvangen, min of meer bewust ver leend. Zelfs in dit land is dat het geval geweest." Onmogelijk!" protesteerde ik op beslisten toon. Wij spelen niet op dergelijke wijze met vuur." En toch zoudt gij het misschien veiliger kunnen doen dan menig ander. Maar laat l Ern'ta3 rnmers-Yaii He Ve'öe, t In Memoriam. Te Wiesbaden, waar zij om gezondheids redenen, dpn winter doorbracht, ontsliep op 12 Dec. 19U6, Vrouwe Anna Ernestine C r e in e r s- V a n de Velde. Aan haar initiatief en wilskracht was het grootendeels te danken, dat de terste Kuoltschool in ons lam/, te 's Gravenha<re, werd opgericht. Ken comité, 1) samengesteld uit: mevr. AE, Orernprs- Van de Veldf, mevr. douairièr» E. A. de Jonsre-De Koek, J. iavin va» liandwijrk, ceb. Van Hoijendorp en mejA. P. van Bosse heeft dopper gestreden om instemming en steun voor dozn, in-ons land geheel onbekende zaak te veikrijgen. Wat al moeielijkhetlen en teseiikiuitiiH? moesten overwonnen, hoeveel personen 1) Dut later 1102 werd aanrevuld door d« toetreding van mevr. M. Terstee^ en een achttal heeren. IIIIMIIIIMIIIMMMlMlllMMlIIN 40 s enti per r«g«i mniiiMiiHmii milllllllllMIMlIMtMIMIIHJMM*PstillpW U Brille l ?fc. " "?:=<??'" ?*» ' -.v '. :?*?!«?=«--????? ' . " TM nsTE ZWITSEESCHE "'?'' ' Cacao en SUIKER'. Bitterwater NEDEELANDSCHE 1KDUST|EIE ter vervaardiging van' IEDER STUK DAT KRIMPT WORDT TERUQQENOMEM H. Mi-.i'tili, Hoti. Mug. HKi ANKER. Den Haag. fi.-n_H_?* A- ' n.. Uirecnt. Hu ih.KnQM, Leeuwarden. M H v A' en " K * Ar. (jrrurjrugen. RIJP. HOFffrTS. Old Eng land, Dam, Auirteretaii'. S. DE LI KV K. Arnhem. Kit W l hun, Arnhem. Ertfsèr War^r (KraKcfien 26 CENT PER HKECE JIRUIK. E m s er Pasti l fe s ?<: 50 CENT PER DOOS. BOUWT te NUNSPEET o/d. VELUWE. Inlicht, b/d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in Nederland te Nunspeet. ik erop attent maken, dat de meeste vrouwen, al zijn zij niet altijd bereid met vuur te epelen, gewoor.lijk begeerig genoeg zijn, met een paar losse vonken (e .«pelen." Is dat een aardigbeid ?" vroeg ik glim lachend. Als het er een ij, ben ik mij niet ervaa bewust,'' antwoordde hij op zijn on verzet lelijk st ij ve manier. Ik dacht aan een 'oorbeeld. O, een erg tam voorbeeld tot op zektre hoogte. .. " Ik was n en al aandacht geworden. J t had herhaaldelijk geprobeerd hem om zoo te 7etrgen aan zijn ondergrond-i ?he zijde te naderen, liet woord zelfs was tus.-cbenoas uitgesproken. Mair mijne pogingen waren altijd afgestuit op zijn ondoordringt a'e ka'mte. Kn tegelijkerijd/' ging de heer X. vo'>rt, ,,kan dat u eenig denkbeeld geven Ie moei lijkheden die zich kunen voordoen, in wat gij ondergrondsch werk'' gelieft te noemen. Het is soma heel lastig, die m ei ijkhid.Jii te moeten behandelen. Natuurlijk is er geen hier rcbie order de ware anarchisten. Geen streng fysteeni." Mijn verbazing was groot maar van korten duur. Natuurlijk kon er onder de anar chisten geen hiërarchie bestaan ; iiiets dat ook maar eenigszics geleek op een wet van voorrang. De gedachte dat er anarchits heerschte onder de anarchisten had bepaaid iets troostrij'ks. Dat maakte elk s :cces on mogelijk. ( Wordt vervolgd).