Historisch Archief 1877-1940
DE A M i T K R D A M M K 'R W K E K B L A D Y O O R N E D E R L A N" D.
No. 1C46
en het te doen voorkomen, alsof deze hoog
geachte schrijver, in strijd met de bedoe
lingen des pausen, een lakens waardige
uieuwigheidszueht aankweekt onder de
,jongeren on onbezonnenen" en
schuilmateriaal leverde voor hen, die een rebel ?
listiscben geest hebben".
Zij die de Maasbode ran onds kennen,
moijt'n zich over denjelijk verkeit"rend
geS'-hfijf niet verbazen, ergnidijk blijft het in
hootje 'iitate1.
K'gfrlijk is prik wat de Maasbode onlangs
uithaalde tegen k.ipelaan Binuewiertz, toen
deze, einde November 19'JC, te Rotterdam
eene lozing hield over: de katholieke
roman in ons land en in on/.en tij i". De
Maasbode hield Ken nalezing'', waarin /.ij
kapelaan Binnewiertz op zijn waardigst
meende te kunnen voorstellen als charmeur
tl es dames!
O, het staat er zoo schijnbaar-argeloos,
zoo duif onschuldig:
Ue E. II. Binnewiertz wist aanstonds
zijn gehoor zeer handig voor zich in te
nemen.
Met zijn weeke, weemoedige, bijna
sentimenteeie stem en zijn beminnelijk gebaar
.begon hij z<tcht, bescheiden, schucbter bijna
te vertellen, hoe hij geko nen was tot het
onder werp van dezen avond."
,' en ver Je r ,
Ja, dit was wel de zoete, fiuweelzachte
«iem-to-Hi, waarop over een auteur als
Louis Couperus dient gesproken te worden.
,Kn dadelijk dodeinden de dameshoofden
zottj"g mee op de weemoedige melodie van
Binnewiertz' Couperus-geluid,"
en tojh ligt er in die regels iets zóó
minirrsinucerends, en H ztlt'-i door katholieke
geestelijken naar ik weet, opgemerkt, dat
wij hopen, iets dergelijks nooit over een
li. K. priester in een ander katholiek
orgaan te ontmoeten.
l)e Miia.i'wde, ieder die het blad leest,
weet zulks, is een aarts\ijandin van do
moderne richting in de literatuur, zóó zelfs
dat /e een.5 deze enormiteit op het gebied
tier domheden opnam: E sn goed modern
?gedicht is eigenlijk een klankuitbeelding
zonder meer. Hoe mo lerner hoe minder
.gedachte.1' Toen nu die moderne richting
ki de literatuur ook door de Katholieken
werd beoefend en dezen zelfs een eigen
tijd. schrift, Vnn, Onzen Tijd oprichtten, was dit
voor de Maasbode, een welkome gelegenheid
.. om telkens en telkens, niet alleen het streven
der katholieke jongeren, maar ook de per
sonen zelf verdacht te maken.
Reeds met de eerste aflevering van Van
?Onzen Tijd begon in de Mua -hoi/edo
wankoopstijd der Verdwijnende Soort". Aio.
Smulders, thans mevr. Alb. Steenhoff
Smulders, publiceerde in die eerste allevering
dit fraaie sonnet, door de Maasbode zelf
r<>en staal van waarlijk verdienstelijke
]>oëzie" en van kunstige detail schildering''
genoemd:
BKXEDICTIE oi1 DE GRAND PLACE.
Een heilig dicht uit lang vervlogen jaren,
Ken ychoon vhioen in stra end gouden pracht,
V,' n klinirgf-schittej-, a! te stout gedacht
Urn doo" de matte verven te bewaren!
In p\-crrge .va<ien schrijden priesterscharen :
Om 't ho jge b.i!dikijn een eerewacht;
Blank-wit en rood, gaan knapen, zingend zacht
De zoete, ttere zangen d«r altaren.
Van uit d' alou-le, statige gebouwen
Paa't d -f fl iwe d of glks'.erend satijn,
I)o wind speelt met de vlammen der
tlambouwen ;
Dan klinkt er klokgeting-d, zilverrein
hn Kor.in< Cnristus zegent zijn getrouwen !
Hel stradt en gloeit de zomsrzonneschijn.
Xiemand kreeg het natuurlijk in de ge
dachte iets slechts ia dit vers te zien, be
halve de Mutslinde. Deze wist uit dit
simpele sonnet nu eens precies het gevaar
lijke der moderne richting aan te tooi/en
«iiiiiitniiiiiii
D O D O".
'ijkc sc'ictf, door
II. (SMJ.
Dienselfden avond, vroeg nog, beide (,'lemens
bij een benedenauis in een der buitenwijken
aan. Zijn hart bonstc ontstuimig toen de deur
openging.
i en oude dienstbode deed open, nam hem
i.ieuw jgierig »an 't hoafd tot de voeten op.
niet gewoon dat mevrouw 's avonds heeren
visite kreeg.
,.U wenscht . ..!" informeerde ze.
Hm... Is mevrouw thuis? Zegt u maar
dat de commissari-t er is van vanmiddag..."
De me'il keek veel vriendelijker nu en kloste
haastig door de gang weg.
Even wachtte hij in angstige spanning.
Zou ze hem ontvangen wiilcn?
,,0f 't n maar binne wil komme,'1 klonk
't achter in de gang.
Oiemeiij veegde zenuwac'atig-lang z'n voe
ten. . .', rok toen z'n j-as uit.Dau trad hij binnen.
Nora was uit eeu sjboniuieUtoe', dien ze by
den haard gesuhoven bad, opgestaan. Djiio,
die in haar nachtponnetje met blokjes zat
te spelen, kwam met 'n iij gejubel naar hem
toe springen.
Heerlijk .. oom:... met Dodo spelen!'
kraaide 't kb.d.
't Was Clemens, tliu nog steeds op den
drempel s'ond eu 't kind (h>or de bruine
krul.en streek, alsof de warme gloed in de
gezelligheid van dit vertrek hem doorstraalde
en er iets in hem ontdooide.
.jDotlo, ju mag het oom niet lastig maken,"
zei Nora.
Och, laat haar maar," suste ('lemeus met
iets zachts in z'u stem. ;,lie,t is mijn speel
poppetje. Niet V"
Hij ging zitten aan de and-re kant van de
haard, tt genover baar en zij schonk hem t aee.
De huiskamer zag er eenvoudig en gezellig
uit en 't was hem behaaglijk te moede zooals
hij in jaren van vereeiuelving niet meer
gekend had. Zij sprak met haar zacht en
Bangere stem over veel gewone dingetjes,
terwijl het kind hem honderd vragen deed
('ii hij alle met 't gruottte ged ild beant
woordde. Totdat 'l door de juf gehaald werd
't geen met luide protesten gepaard ging.
't Levendige ding was niet voor re-ie vatbaar
dan nadat oom haar vast beloofd iiad heel
pauw terug te komen. Toen gini zij op
de arm van juf?lachend daor haar traoen
en met't poezele handje wuivend de kamer uit.
en ernstig en beslist' moest worden ge
wezen op het groote gevaar, dat er voor
den katholiek schuilt in (der on^eloovige
modernen) ?vormeiidienst en woordkunst,
die afgezien nog van Geloof en Openbaring,
zoo dikwijls het verstand en het «evcel
voor de hoogste dingen der ziel onbevredigd
laat!" Kn aan dien vormendienst en die
woordkunst had Alb. S nulders natuurlijk
ook geofferd, en uitsluitend geofferd, en
daarom was dit sonnet wel een instantané,
geen Hooglied!
Kn hoe was de houding der Mttdxbofle.
ten opzichte der decadente polemieken" en
dorpere aanvallen'' in lic. (ii'Ucrtuintcr
door R. K. l'r.? Terwijl n het Ci-iitnnn n
31. A. l'. C. l'oelliek'ke (>le/« twee zelfs
meer dan eens), en de A'.A'.f'/. ,i de '/'()'/ li
(zij het ook schoorvoetend en alleen te_en
den itiotlit; I/HII !) protesteerden, was het
alleen het Kotterdanische orgaan dat juichte
en jubelde wijl het hoog tijd werd, dat
artikelen van deze strekking eens
gesclue\en weiden," om de Katholieken te waar
schuwen, tegen htt sensueele gif, dat door
de moderne poëtiek hoofd en hart der
Katholieken dreigt binnen te sluipen." 2)
Kn geheeie artikelen nam b.-1 uit lm
Gelderl uiiJer in zijn kolommen op! 3)
Toen ook de .A'. R. (,'.. deze artikelen
weerzinwekkend" noemde, werd daar het
volgende uit geconcludeerd: leder katho
liek, die de begrippen kent van de Ar. 11, ('t.
omtrent de verhouding tusschen kunst en
moraal, en ziet hoe die begrippen dagelijks
met een ongehoor Je suHs-<j("ne in dit blad
aan den man gebracht worden, zal het
vatten, dat juist die betiteling dezer arti
kelen een goede nojt is voor den schrijver.
Ken keurstoen zijner orthodoxie." 4)
Enkele maanden later, als kapelaan
Huybers tot een Voodeltje wonh gepromoveerd,
lezen we o. a. dit zinnetj-j: liet is in
dezen tijd (?nu rumoerige en pedante
Kieuwe-Uiilserij helaas ook van het Katho
lieke erf de ware kunst en de ware schoon
heid dreigt weg te dringen' ) ?/. ker niet
overbodig het op te merken, maar in dit
lied schuilt eene gejachte, en wel een zeer
rijke, cuin-al i/f/it. 1,-ut/ioltrk" gedachte." "v
Over de /^«/ei-kwestie, alweer door d;
Mudaliiidf. het eerst opgeworpen, is zóó
ampel geschreven en gewreven, dat we deze
gerust kunnen laten rusten .Maar we zullen
toch niet vergeten, wat Jan van l'as en
Simplex toen zooal beweerd hebben.
O ver de verdachtmaking van kapelaan
Binnewiertz deelden wij reeds iets mede,
maar wij verzuimden te /eggen, dat die
verdachtmaking lang niet de eerste was.
Nu juiit drie jaar geleden, constateerde de
Mau-ïbvile de... bekeering van kapelaan
.Binnewiertz!
Deze talentvolle woordvoerder onzer
katholieke modcraen", teveas redacteur u;n
De Kiitlivlu'k, ten spijt van Jan van l'as,
zooals de Mu«*- en \\'a<iU><xl<' heel leiikjas
opmerkte, hield eene lezing voor de U. K.
bijz. onderwijzers te Rotterdam over Iv-ne
katholieke letterkunde', t!) Uitvoerig werd
de richting van '80 besproken, van welke
letterkunde spreker liet i»nj<>'/inuir
aantoonie. Wat doet nu de M't<i*h<> Ir? Nau
welijks is lïmnewiortz in Dan Haag terug,
of de verdachtmaking achtervolgt hem.
Daar zou de
("</«-A*(i/^/-^//-//*.s<V)/-«;-schrijver wel voor zorgen! 7)
Ofschoon i u hoofd/aak sympathiserend
met tietgeen Jiinneawiertz vertelde, heeft
hij toch eene enkele bemerking, lai wel deze:
Onze bemerking geldt heden alleen het
corpus der rede /.elf, de rede in haar groot
geheel.
En dan meenen wij, dat het o;,treden
van dezen schrijver en redenaar ondtr ons,
Kathol;eken, niet heel wat grooter sympathie
zou begroef zijn, i.-idieii iiy mot dez1.' reie
ware begonnen'.
Kn waarom toch wel':
Want zoo wij go.jd zien. d ui is do/o
rede n doorlopende aanklacht tegvn <le
immoraliteit, de twijfelzucht, de levens
moeheid en de g jddeloosheid der moderne
letterkunde".
Volgen enkele voorbeelden. En dan komt
het geniepige, 't hatelijke, de verdacht
making :
We zeggen natuurlijk niet, dat de rede
naar nu pas tot deze ervaring kwam''.
O nee, volstrekt niet, en dit ligt ook
heelemaal niet in de bedoeling'.
We zt ggen alleen, dat hij nu eerxt aan
dit bederf het volle relief geieven heeft'.
Zeker, vroeger wees Binnewiertz óók wel
'ns op dit bü.ferf, maar . .. de grondtoon
was en bleef de rijk-leven Ie K loos." En
dan tot .slot tlit fraaie, heel-oiixchuldige,
iiat n» rl ij k-niets-bi zomi ers-bedoelend e zinnetje;
rl)i:ci' il'-.;'' kriili'.i'/iKj i-i'riiici'l, lini> /nuf ~'j on'.'
1,'ani \ lii'hheii irij on-t t f, ccrlilij !<'n'. S)
Had Jan Kalf op dit M<«ixhiiil«-product
moeten antwoorden, hij had niets beters
kunnen zeggen dan: (!ij ziet bet, dezelfde
tactiek: Deze man een tiipfi- Wel neen. wij
zullen ons wel wachten dat te beweren!
O. denkt de goede verstaander: pas op je
zakken!
Indien er geen gegronde verdenking be
stond, waartoe w<is dan zulke luide vrij
spraak noodig!
Ik voor mij kan in dergelijk gedoe niet
anders zien dan verdachtmaking." (J)
Dit M het ook, in optima forma, geheel
volgen het bepaalde systeem van de
Mitasbwlc.
liet zijn .U(Mx/i(K/<'-manieren.
Maar ah de Mnnxbo/le, er zulke manieren
op na houdt, is het dan wonder dat een
eminent katholieke yMxtulijke mij eenmaal
schreef: Ik doe do dingen van de
Muanlu'/i', gauw weg. Ik zou hier anders rust
nog duur hebben, wanneer ik mij met
dergelijke leelijke dingen zag omgeven''"
l Is het wonder, dat f en ander bekend
katholiek (jr-imfi'tijke, mij meldde, dat hij
de Miiualio Ie, natuurlijk niet bezat, omdat
hij ge-uu slechte bladen mocht steunen !J
/ói'i heeft de Mmtxbadi', door altijd en
overal per.-otien en zaken verdacht te maken
en te vei ketteren, zich zelf in een daglicht
geplaatst, v,aarin zij, als ze precies wist
ho» toei-leelijk zij er in dat licht uitziet,
allerminst zou willen geplaatst zijn.
Door hare verd ichtmakingen heeft de
Mii<t^liii:li' zichzelf verdacht gemaakt !
llilv., Jan. 07. HI;M;I 11. v. l'M.Kia;
1) /.'-? T'jd 30 Nova l HUL'.
?>, Dd Mn'if/toili' L'ti Aprii l'.lil'J. ".) De
.Vu<i.sMe 10 Juni 1»<')1'. -!) De ,V,«,y.W,-2<; April
J'JUi. n) D« Miosh'iili' l (i Jan. i'.lo;ï. (') De
\l?<ifli<-'e l'7 Jan. j<JU4. 7. De Maa^Hidr. lii)
Jan. )!)bi
8) Ja natuurlijk. Kn wat zal Van ('noth
nu gerust zijn! 'f*. K. heeft nu tenminste geen
verdacht jiersoon in de redactie van lx
K'ü.l.nliek opgenomen' Ku B im 'n-'crl: mag
de M'iiix'i'idt; voor deien keursteen zijner
orthodoxie" wel d-ink weten ! De bewuste
feuilleton verscheen immers lang vóór
IS'iincu:<i>rt:' benoeming ?
II) De rrrdirij ,tnde toorl ]>ag. 8.
Kr k fiiv.n een g.ipia.' i-i 't gesprek e
zwegen alsof e op iets wichïien.
Dacht je dat ik komen zul?' bei/on hij.
Ja, ik wist het." [laar s'em klonk kalm
en overtuigen i en't gut'hem moed om verder
te gaan.
Ken lief kindje heb je,'' zei hij. naar 'n
aai;knooping-ipt.il t zoekend.
Ja, 't is ook 't eeai^c waarmee ik me heb
kunnen troosten in dien lijd van ellen Ie.
(iotl, ('leniens, ais je ta-n-i v,jst v/at ik heb
moeten uitstaan..." /.ij zu :htte en hij zweeg.
liet tle franje van 't tatelklee l peinzi-nd door
z'n vingers glijden. Uch, waarom ;aai ik 't
je O'jk niet vertellen, er is niemand wien ik
inijn leed heb kunnen klagen in al dien tijd.
Bij mijn vader ii'et, want die bt-gret p me niet
en noemde mij een on verdreven, bla.-'.éaiei-je,
bij mijn hnnr n'e', -.vaut die wals te vol
van zijn vrienden en :<.;jn drink .ïehe.'en. tegen
't diens'pef sori'ei spieekt men o.er zulke
dingen niet, hoewel /.e e-,- wel veel van ge
merkt zul en hebben. Kn jou . . . ht b ik nooit
meer ge/ien na dlaa aaddag. 'J'o: ;j heo ik
mijn troost gezocht i ij mij a ii-.d'klein mei-je,
be ?) ik op haar ;d aijn liefde ov.-rbtaeat
die hij i'.oo saaidelji; alde\\ t'/t-n had
die driejaren \.-o; iMja hn-'.ciijk me! aam.
O, demons, toi-n b..; ilood wa~ iieb ik...
geiacb-.ai . . . ja 'i küi kt bard., «a 't -,\.,s
la! ^sea ien sa-e: d '- na aa> . . ia aar i ^ J- -1 a a a-t
andeis. Kn nu i :., ht ea. is gegaan, au hij
goed ea w ei oao'-a- den gto.id ia t, lat- ik
rust, w;'!ir a aar ik <a da a i ij d c.osmaea' ach
mn stervende ro'da.' i.aai ',] tlru;.;,el u aa r,
O. wat heb ik i;i;;r joa verlam."*!
r.eaa-ral die d-wt'ii ! '. . ,
Hij ketk lautr aaa. ia ;a;a ao^ia- ? ad: te : :],.?
een on »ek -n l s aai-, ..i ,a \ t a-t i. ? . 'tir.,:, / i i ;aui.
Wat weet 'n aaa.-je van acbttii-n ; ,.ir van
tb; wered.' vci.'olgde /.e. Ik was nog \ci!
illus-cs toen i'j in :a la Ie', en kw.im. Ka je
weet tl.il ik .]?? gevolgd 1:011 hebben . '
vader er niet gewt'e>- \\ ?-,- Maar de l.;.-a;,.
mt-t aiijn idt-aa', eeu si, a it g,-!aa...i, c r d
inspectt-ur'jo .' ulst i' t-r aa-ts b"tt.as te ki lij- a
was in de «a-rei 1. Ka toea ik haai ?.-.. i dat
ik niet naar tre'al t-ri waeide zocht t n da; .k
alleen tact jou da-,r de werta'd wade, ai
moest ik dan ook ,,, ,...;, ,-,,n \ i,.Vea. toea.
C'lemeiis-, het-ft h j aie aiigeaicia.-n t a i..c> ra:e_>d
in welk bo.-k i* de mooie roaaujak g. le
zen had. Kaler, toon ai.l thu-ht dat ei ta-M-hen
ons niets a a-er 'n,--l-,ad. k w;rn die ;ia-'a-r<- a^-t
z'n fijne, a\art>- k'ievt'l t ai 7,'n iiaioie j-iaai i--s
waarmee hij mij. <-n---rvaren i:t>g. \\i-t in te
palmen. Hij viel bij mijn va-der in'lei: sn,aak,
natu irlijk . . . i dj w:\s rijk., en hij kon ala-s
zoo laooi \oor.-ieucii... i-ia, z(-o. !ang/:aa;;i,
voet voor \oet, heeft hij mij weten iu ;e
MDZltiï1U flüCOflSti.
Nadat Kc i.\ Weingartner vea b-den jaar op
zoo bijzonder K'hoone wijze Keotbovea's
., Negoi de" ge lirigi erd had, wijdde ik ten
j artikel ;tan hem om afseiifid van ia-m ie
iie non ais diligent. Wat do kua-teaaar
gehoopt had i-i t.iet geschied. 11 ij i:;ni n.l.
geüend dat tle inten hinltiur v uit de kun.
l-al.aen. lot., t. i 't vreest lijr.c k vvaia . . de
zwarte vlek in mijn leven..'
'/.'} zweeg e.en, staarde strak in 't vuur.
'l Was ai-of /ij in zich.-.e! ve een bi'vi^cn -l: ij d
voe de. Hij wuciitit', niaur /,"a ban a-.; da- op
/.'u knie rustte)1, beeldt n merkbaar.
Neon,'' zei /,e eindelij^ 't aiaet. . . . er
moet Klaarheid zijn Pissc-hen ons... (>ad
aHeen \\eet wat ik geleden en gt-st reden
heb... Maar /.'n oosie.n, dit- cig'-aa irdi«_'e
glinsterende oogea wareii :-'terker daa ai n
i wil. ili| suggereerde nie, kieeg ae- iederen
l da.! meer onder /.'a la u-at. Ka ik Verboeldde
j n e, d i! ik van l r.'m uieid. l < -.verd /.'n vrouw . .
vaórdat we wetlig getrou>\d warea ' . . ."
/.ij vsrburg haar ge.'.iciit ia haar iiander:.
haar lichaam gehokte van /,enu wat'iiii j.{ snikken.
O 'l kan niet meer . . . 't Kan niet meer '. '
, s'el.i.dc ze.
i ("leiiici.s, wi'.-n d>' ii'.roeriiu.' l' ke-'l n;jr,a
! oe-clirof i je, (ra.'ii'te iiaar "',-.1 n'i e;.<i.e
' \\'ooi den ie kal:aeere!i . . ,
l't-nk er niet n.eer over N'urj. ii ; ;-?
voorbij iiii r:i...je iiei't er >,«-iar \'-"-r
v.i1ied^ n . . . ! Me ^e i^i d i.s ure iel /:l ;
d'oen /.e 'u bei1' ie ;oi iie i;s: en ^'W ei:t n x'i.i-;.
!M' .o!l YA- \\eer te ^j>;vLe!!. -u-e - :'L> i-i' .
j'.;e; SVol..!,t'\\ l1, 11 :
; ier op ;i;ii i', ui', k .in i>o; ?, en, d,i!\ h; '???;., e ;?
Opera hem zou ontheffen van de verplichting
tot het verdere dirigeeren van de cotcerteu
der kon. Kapel te Berlijn. Dit mocht echter
niet zoo sijn; men heeft hem aan zijn contract
gebonden; en zoo beeft Weingartner toch
niet aan zijn verlangen kunnen gevolg geven,
om zijn werkzaamheid als dirigent definitief
af te sluiten en alleen op te treden als
interpreet zijner eigen werken.
In den vreemde echter, waar hij door
geen verbindtenissen gebonden in, beschouwt
Woingaitner zijn nieuwe levensperiode reeds
te zijn ingegaan; daarom vont men bij
zijn op'reden hier ter stede geen .-ymphonie
van Beethoven of Berlioz, zijn lievediigs
meesters, op het programma, maar louter
oompositiün van hem /elven.
Xijn tvveede eymphonie, op. 23 in (.i. was
hier onbekend. Waarom, vraagt men zich
af. Het werk zou zich zeker vrien leu ver
Aerven, v joral bij hen d;e zich weinig aan
getrokken ge.'oelen tot cumpo;it'ëti van
*omi,ereu inbond en Z'Vare iiiKtrumer.ta ie.
t'.r lio-t ui. over (ie geheeie syinplioine een
i ^lans van vroolijkheid en jengel uitgespreid.
Uadelijk reeds brengt het ceiste thema den
toehoorder in de s (??mming; het liet f t een
eeijiL'-zins pastoraal-kaïakter; het tweede
thema hluit z'ch volkomen hiei bij aan ; ai nar
lneft dit voor op liet eerste tiuma, dat het
bij'.onder voor een bewerking geschikt is.
lu de z g. Durcblithriiug" waakt de
componist dan ook bijna uitsluitend hiervan
i?ebiuik.
De tvveede satz bestaat uit een ,,A.lle.;r t:o
alla Marcia" dat eveusetr t-en vriendelijke
])hy-iouoinie vertoont. Dat neemt echter niet
vve^ dat hjt hoofdthema door d>_-n componist
a's motief voor een pittig fu^alo wordt ge
bruikt.
11 et derde gedeelte, fn vooral daaruit de
middi-nsatz, is na r mijn met-ning het
glauspunt van de syinphonie. .! aist dit Allegretto
con gratia''. niet zijn korte cello-sol1), is van
eeu bekoorlijke innigheid, d;e d-n ti elioorder
in hooge mate gevangen houdt en wonderwel
coutraslfort met het levendige kaïakter van
het dartele ,,Vwaee Scn<jr«o«u".
Hei Finale, een Adegro vivo", sluit het
geheel wirkunasvoll" af, maar trekt, door
de mindere belangrijkheid van het thematisch
materiaal, toch niet in die mate de aandacht
a's de andere deelfcn.
Met groote sympathie is het weik ont vangen
door het publiek. De componist werd wurm
i ofg-- j nicht en met zichtbar^ inger-omenheid
bracb, hij zijn dank aan de leden van het
j Kesiden'ic-orkest, die dan ojk met groMe
toe» ijzing en geheel opgaan in de intenticu
des meesters het werk gerepr xlucr-erd hebben.
Koning Lear", een -ymphonisch gedicht,
was het ! \eede oichestrterk dat men dien
avond te hooren kreeg. Men z >u aan de
compos tie Keggen dat het uit een geheel
ander tijdperk btamt ; en t^eh is het opus
getal slechts drie nummers vro-'ger dan dat
van de symphonie. Overigens i t het bekend
dat \Veingarlner na het schrijven van King
Luar et-nigszins \ au meeaing veran ierd is
ten ojiziclite van orchestmuziek. \Vas hij
vro ger geestdriftig aanhanger van het
symphonisch gedicht en de daarmede (en nauwste
samenhangende programmamuziek, thans is
hij bijna uitslui'end componist van absolute
('ustrnmeirale) luu/.iek. Zijn tabijke
kamerintizieiwerkeii van den laatsteu tijd zijn daar
om die meeiiiag te bevts i-ien.
Tegen n ding 1.11 zon men h.v.waar lüinreii
heliheii. l'e .."ymphoriische Dic'itnngen:' die
\Veiiu;.uti.er \n.;'ger iii"t i>io_'ramma liet
l afdrtikke!', >\..r li-n thaV'S. i'aar zijn v> ors.ihrift,
i zonder ,.K:nf lihr nng ' het publiek vo .Tgezet.
j l>a.irne<ti' lioet n .en die werken m. i.
eeniu'crj malt' oiiiec ht. /ij zijn er uut op beierend, om
. :'.»ni!er (^iii?'e vei'kiarni^ van Hen t'^mii'cliter
;ot i e; : u 'lick d mr te dringen li tewel im
het (,;,d 'i .M-rp. da! ditmaal aanleiding gil
tot hè! oni-lii:ui der coaiposj! ie, Mei niet
leider hihoefi te worden gebracht lot ili h
toehoorde-r, is t"<h ..King i.ear" /..'H', af
wijkei/l i.'in de uewoiie vcniic/i. l.cefr de
duur,:, toen heeft U d t-ibani:ing met mij
elia '. 's ...oi 'jeus, na 'a i.ae'ii van
diin-;Jei.i.',1:; ii, woo-t getier, bi.iehtcü'/." hè.a
d»'>i f:!1!.-. ! ] j ',\ :is a;-.-| ,je spee, \ a 'ei !.
jei-11gi/.:o<! !!,?; v, as a M f er een ;-»,;ir' ia-t van
i'i n .-u -v! ^''i:i :ri :en. :'.!s 'f i.^ ui' '11 !a!L^re
beu:ui\eri'K' irooni ontwaakte. Ivn groot deel
van ojj-i vermi>ge;i heeft hij vers;;ee;ci. \va! ik
o er hiel,l was juist g^noej o:üer hit r met
? u ,j a i :e , e k ie. a1' l loiio ;an ti' ie\ en, I .a ik /.ei.i
;'!i-: l,;-1 i> -i; als ilat ne m-j m.mr ide; kwelde.
) k du f y eeu l e ? h t schapen m n meer aan tezieii
ea to :b . . . be'i ik er vo >i p'b .et . . /\vaat
^eboei i (?'. ''h-iii"n-i, wa' heb ik in mijn akelige
v, r hi; en i iei d dikwi.ls aan jou m daebt. . , Naar
j'-n veiiaa^d. Ku toea wist ik, dat 't niet
meer kon . . ."
iJaar groo (j, klare oo^en. ae/eli^ even d >or
t;.ui a. :- aarden !ie n a.ia ea hij voelde na,ir
h il; i.- 'a v e c w i; t.
..'N' ..>,," /.-i ):"'; ;K ht-h o ,?L'-'ic,l n 'in
j, M. 'i'oc;i ik ;?? si''ireef. i adal je vad.-r
;:dj ii.' t'..y:u,g !ot /ij;-, l.,i'x \ ,.| ].,,.] -a hnd
,'?'.-'-', u i-, ;l,';^t a.-a IK H,la i r.:?' i^e.Vee-t.
iii m, _, i: .:? :o.,i! vei-;aad ai.eea i.i't-ti mj
n ..a ,a K',ae ad<- !,]r,''a M-II ,:: iu!.(' d ijeko;,it'a
' ?(' 'i !? M ?? ' i;: i ? u 'v e, ,i r i '?" K-,- ? : ?? a ; <?
.''v. 'i. i: i, d i ? i; i' ? ? :?e A j e : e a. }? i e:. ;.. j a a d ? ? i..-:'. i i
;.' r. , ' iV ,',"? : i ' erh' ?? 'l '?'? :k :,;!' ??(
l
uei-1 --a- iia.\'-a;k v-rd ra-k **.> a. \ ar a -: a af
a.fa is aiiaad-'a^'Jt'. aeta /:a,i li-'-ia-i
als sae, a \ \ .M,r d ?? /on ea !a; -.a ' '.oa-i-. .;-.-.
in /.i_ u \s :i''t' it-d i.iiae. Dl ie .j.aLi1 aa; : -. ea
l.ij eea ic.cn ge.eai -. aa -a taea d; aia a . a
wereld < r ,-Cii,\:.de ."aa sprak. \< i." a u???.? n-; i
t i* ik .' en i '.'.a: a au er a.a a i ?: ..- - -..ie!.'t n
t a e: a j a - i. > -e a. ] i; ;.i- ? a ia a- i a '.'?:? i
;a--a 7. a he.oiien . ., te-b ben a- a i ?
a(lt:p^c Iron.'t u .. i i Ij beeli aie a-ia ,na-a e-,
1-e-;"-! ... I-ij het ft laa ... -< -l .:': : - ' ia
! raat-a ia in aot'st is -a- i- . ?'???? ; - a ? .,
ik, iata-' moed";- iieb. la;t i. -> a n : a.a ? . . ? :>
wie;; gi'/,t [i n. Um haar a .etai ai a l ,?'. ._> l 'la
V--I1, tjiiaia! ik w i-l dat 'i j ia_-e a ? i
i- 1-iea de haa! i komen ... -l- d a- ..,-:?
< aillt W is.-idoarc haai te-j»n i ilil. . -i a ''Ui
\t'l ia m nschcnjed.tante. IK weit a a 'r
.-Ifchl is. maar ik i. on 't na-t :i--!..-i-, a.;a
baat was s!-.a ia, r d ai. IK. . .
L>rie voile ja^-iii hei i't mijn elltai'1 ;_t.
componist zich zóó ontworsteld aan de bijna
algemeen gevolgde traditie, ten opzichte van
de architectuur van het stuk, dat een
Kinführvmg" of Leitfaden", of hoe men zooieta
noemen wil, toch veel zou hebben bijge Iragen
tot beter begrip der compositie.
Kiette;nin kon men wel bespeuren dat de
sombe'e toon goed getroffen was, dat over
het a'genieen het werk t-en rijken
thematischen inhoud heeft en dat dit rnateiiaal
met groot meesterschap wordt gehanteerd,
vooral als het stuk zijn climax vindt in het
tegelijkertijd optreden van drie thema's.
Ju het middengedeelte is wel iets dtiigter.«,
ook iets gerekts; maar 't is mogelijk dat dit
euvel vermindert, wanneer men het stuk
meer doorgrondt.
Het derde instrumentale werk was een
vrije orehtstbewerking van Weber's
Anli'orderuui! zum Tam'. Wie kent niet dit we
reldberoemde werk van den l'rs;is(.-h
tzcomj.ou'st ? Maar wie moet niet genoten hebben
van <! '. meta norpliose die het onderdaan hetlt
in de beweiking van U't-inpartner'.' Het is
waar, het werk eig&nt zich buitenga A oon
voor een orchestbewt rkiug. ISerlioz het ft dit
indertijd r«ed-t gevoeld en er een transcriptie
van gemaakt, die vroeger in Duitscbland veel
gespee d weid. De beweiking van Weingart
ner is echter veel mudemer, veel rijker ge
kleurd en door haar grootere vrijheid ook
veel geestiger. Weingartner heeft zich niet
gebonden aan de oiijiaeele lezing l lij heeft
er aardige finesses in gebracht en is toch
niet in de klip verzeild om het te overladen
met bijwerk, waardoor de aandacht van <le
hoofdgedachte allicht zou afgeleid zijn.
Uit den aard der zaak, viel ditmaal de
opmerkzaamheid van het publ.ek meer op
deu componist-dirigent dan op het Haa^sche
oichest. T ,ch n.ag met voldoening geconsta
teerd worden dat dit in hooge mate bekoorde
door klankschoonheid in alle gioepen en
door gevoeligheid om <p de inteiitiën van
den componist in te gaan, zoodat deze her
haaldelijk zij u teviedeiiheul over het orcbest
te kennen gaf.
Mej. Johanna Kiss zou eenige liederen van
Weingartner komen zingen, maar \\ashierin
verhinderd door ongesteldheid; mij. Klara
Krh.-r die haar op't laat-te oo^enblik verving
en het'.elfde programma overnam, verdient
da irom eenige consideratie. Dit iua^ aüj
echter niet weerhouden te zegaen dat haar
miaitr van voordrag< n wat droog i-i; haar
teksldec.'amitie is zonder eenige agogische
nuai.ce en wanneer zij af en toe toch er m
slaagt, met lic leren van schalsch karakter
eenigen ii druk te maken, dan komt dit om
dat juist daar het tuvel harer vo
irdrachtswijze zich het minst doei voelen. Haar orgaan
is welluidend en met uitzondering van een
paar stroeve tonen in het hooge register goed
gesc i'>ohi. Haar muzikaliteit verdient allen
lof Twee van de zeven liederen waren haar
geheel i ietiw.
l>e liedertn zelf zijn hoogst eenvoudig en
natuurlijk. Zij trachten op vloeiend ; wij -e da
taal der dichters ( Vjdrike, lleyse, Kei er,
('armen Syivi-) te vciklauken, zonder i:i
gezociatheden te vervallen ; daarbij geven de
fraai klinkende pianobegeleidingen veel relief
aan de mu/dkale gedachten.
Ken dag voor het optreden van
Wein^artner in den Stadsschouwburg, was er een
andere gast in het Concertgebouw ; n.l. Ed.
Colonne uit Parijs. Door afwezigheid kon ik
i zjn vertolking van fransche compcsitien r.iet
gaan hooren. liet waren trouwens bekende
werKeu die hij gedirigeerd beeft.
Ast. AVKUKAMP.
KcnslviTioopini in fleJsrMK iroM", mst.
i'e expert J. S.-hulmann stelt ten toon in
..'V K' akkegronil uit de collectie1 Jhr. van
.-pemjier e. a kunst ;mn wet pon, voornv
melijk po/cek'in eii zilvcrivt'rk. ij liet
oudi'ei'iM-ii vragen bij :ou Ier de aandacht:
i en |,<:;ar bordjes ia tiiau .v met
gckleurden rai.d ; plaat met aardige voor.-tehing
lir zat eea vel bleekte portretje in... haar
portret l
a-.'ide zwever.,; /.ij -'.-aarde in gedachten
raar ' medaillon, gaf 'i hem to/n. m :t '11
d .epe zuc i[ terug
1 ...la... 't bad mooi kunnen zijn... nv.'.ar
't is alles ande "s geli.-i'pcu . .. beter voor jou,
; jnissebien
Wei-r volu'd ' '11 i uiL-e ].a-J:e, waarin ieder
l mei z'n e,gin ged icbien bezit;, ia 'L tiau.v
; o; til ; -.erend haardvuur staarde. l-',H)del:ji
v r o ? ir ;: ij :
,.iia je vader ?''
...Mijn vader is 'n j'W na hem gestorven.
Hij was allang sukkelend en laarom misschien
zoo ontoegankelijk."
..\V,st hij er van ai'."'
X;j sloeg tlr! oogeii neer, 'n donkere b'o-i
kli urd- naar 'wanden. Ja ' zei ze, ..ook dut.
l i i iiettt me tvV 't iaat-te toe, mija missta,)
11 or d'1 ve>eten t'e^'oo.'d J,a dat. !er\\iji hij nnj
ais 'i ware tot dat va.ve'ijk geprest !ial.:'
..Met was et n man zonder gevoel," zei hij
eni.el Ka aa 'n kort sii /.-.vijgen, alleen
vt-ri'ï' -isea door 'l ,-eb-rj,e tik <en van d.' pcndulf,
^ia ^ laj \'oof t :
Met tor .-al beef; ons weer bij eiknar
g->a.ae-;:, Nera. i,iten ??? e tekaar tlink in de,
oo_>(.;i x.:,'u ea op:e.-h" zij n. <)a:o
leveiisw, .; is \-er uiteen gt-giian, --- voor jou
.-.j-: a t jaren, vaa veriiiet *ja iai-,keniaa^,
\ -1 o r ia a viia '.-e a aai ai held en ve? ia 11 a held.
.Viair ia "as beid'-n i < i'-ch d d v ia vroeger
i .a a- oa L't-aee: Raiiiiea \ e'ale; luea.
l \\'a' v-itiih'..! i--, \^ voo>-"-j. eadu\i spreken
i* a iae; meer ovi r. Js< iie > j" \aai.eotd
lni' ?? d e.d. S'oi:,. e a ik ko a 't nu :. o' d iaken.
\'* : /-.'a ae; ie a<^^ /aig t a t LM- ua staat nóg
v.or t.-: s o,;, n . . . .Mag ik 'n vader v vol j o
i. i a '- /.' i a V '
Ka;-, uloeiead mad kb af ie haar '.vangen,
ea ia lalil' t o .-.ell L'h.orde 'a blij i ? i i:U,s. O,
.v,s -e- ie.aa au had h-a kaaaea y.iea. ,ie s'.ren^f,
r.' o -kalme ;aa ala-naar, wat zouden zij au k-rsj
'i'i'".; aa heen .-iüg »;t- ei !.oe:i gi iakkiger
ra.-a; -a !ite' de s: il. i-lii \oor ;a\ur scheen
a--' ! a a- !a k:aa oai bet gi oo'e ^J.ak, w a
iri a.itr ';.?' -'oi> )aar,r \erg-t-ts laai aage/iien,
ie b-vatten, /.u-atji'" -loop '/c na ir b-ovtai,
ba-ei' t--en ia-; 'n bdjde iach ovr 't k'eine
i,..'!le ^ebai.aa staia, v.aaiin aaar
wcergt',v-adaa lieveliii1.' J.u nietig s'aiiai'-.'de. 't
ia i ? a" ' ;- a en d - kleiae kin'.i-a-< ^e .lott-n.
,.\a aal ji A-jar 'a \a t-M.j- la baea. m;..u
ia-.a. kleine Dol. el) dit- /.ai heel goed /.ij 11
vof t- ai on ad '-n voor jou.'
.ai ? t n traaa van eeiak \ iel op 't mo'dige
l ta. - - l,-.
l