De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1907 10 februari pagina 5

10 februari 1907 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

l No. 1546 I) K A M STERDAMMER WEEKBLAD VOOR N K D E R L A N D. MAGGPs Soepen in tabletten, merk Kruisster, maten het mogelijk om in den kortst mogelijken tijd (10?25 minuten), slechts met water, voortreffelijke krachtige soepen klaar te maken. Per tablet voor 2 flinke borden Fransche soepen 10 Ct. Pikante soepen 18 MAGfil's Bouillon-Capsules, merk Kruisster, geven door oplossing in kokend water oogenblikkelijk een yoortreffelijken voor het gebruik gereed zijnden bouillon. Per capsule voor 2 koppen Consommé(extra sterk vleeschnat zonder vet) 12 Ct. Bouillon (vleeschnat met vet) . 9 en verkondigde rnet de oll'erande aan hare voeten en te midden van wierookgeuren de godspraak; tegenwoordig zit eene bedaagde mm in een kantoortje van Southampton street en zamelt shillings. Maar n punt hebben beiden toch gemeen, nl. de duistere of de algeineana termen van het bescheid. Er moet wat spacie blijven voor verschil van uitleg of de zaak zou faliekant uitkomen. Zoo deze wrjze vrouwen" thans alleen iemands handschrift behoeven tot verklaring van zijn karakter, vroeger moesten zij de heele hand hebbt-n. Lang-* en smalle, of breede en korte banden en vingers duidden verschillende karakters aan. Wie breede nagels had was zacht van gemoed, sma'le waren het ken merk van liefde voor de wetenschappen; kleine, witte vlekken in de nagels kondigden vrees aan, zwarte: gevaren, roode: rampen, zuiver witte nagels: geluk, witte en lange: kracht om 's werelds leed te dragen, lood kleurig witte: een kort leven, ronde: een gramstorig gamoed, en?.. Sommige handkijksters konden, evenmin als de kaartlegsters, hare kun-it uitoefenen tenzy met een kruispenning in de hand. (Inderdaad eene merkwaardige overeenkomst met moderne waarzegsters, die 't ook niet kunnen tenzij met een shilling in de hand) VVanneer in Krul's tooneelspel Jf'austine de heldin van dien naam aan de zigeunervrouw verzoekt om door hare kunst te verklaren wat haar wedervaren zal, dan antwoordt deze: Dat kan ik door mijn geest in uwe handen zien. 'k Weet wat u is gebeurt, en ook uncli zal geselden; Indien het u belieft, ik zal 't u kunnen zeggen, Doch gij moet in uw hand een krnysten penning leggen. Enveloppe voor antwoord en n shilling honorarium meebrengen is thans de boodschap. Het Spaeng Heydinnetjen" van Cats wist echter ook zonder penning Den levensstreep in yders hand te wvsen, Daer uyt een vreemt gevolgd en groote dingen rysen, Want is de liny recht eu sunder krommen tack, Soo roemt se stage vre^ght en nimmer ongemaek, Maer valt se dickmael scheef en iu verseheyde bochten Soo wort hy, dien het vaeckt, met dvocfhcyt aaugevoehten. Indien se somtyts ryst, en dun ec.us iiederkoomt, Soo dient er voor gewis een swaren val ge*chrooint. Sy gaet hier byster hoogh, sy kent eensyders wesen, Sy kan oock rycken selfs uyt hant of vinders lesen, Knz. In den tijd van Cats was de handkijkkunst nog niet in verval, ze werd onder de deftige standen beoefend vooral sedert Lavaters ge schriften in ons vaderland bekend werden. Thans behoort ze tot de broodelooze kunsten; die van het kaartleggen daarentegen verheugt zich nog in zekeren graad van bloei. Zij mocht zich op hooge oudheid beroemen, en werd gezegd door de Mooren of de Joden in Europa gebracht te zijn. Dit laatste zou intusschen niet weinig in tegenspraak wezen met de wet van Mozes, waarin zulke geboden voorkwamen als: Gij zult u niet keeren tot de waarzeggers en tot de duivelskunstenaars" en zulke straffen bedreigd werden gelijk in het Boek Leviticus XX 27: Als nu een man of vrouw in zich eenen waarzeggenden geest zal hebben, of een duivelskunstenaar zal zijn, zij zullen zekerlijk gedood worden ; men zal hen met steeneij steenigen." Onder zulk een wet zou thans geen Astrologer" meer in een damestijdscürift kunnen adverteeren, en menige kaartlegster zou naar een andere kostwinning omzien. De instru menten van het bedrijf zouden intusschen nog lang een bijzonder karakter behouden in afwijking van den bijbel van 52 bladen." Keeds vóór de 14de eeuw werden in Spanje, Frankrijk en Italiëtarokkaarten gebruikt UIT DB NATUUR W i n t e r v r a g e n. II. CCIX. BÜOMEN. Geen beter tijd dan de winter om te be ginnen met het leeren onderscheiden van de boomen; de gewone soorten van onze bosfchen en parken hebben zulke scherpe in 't oog vallende kenmerken, dat 't werkelijk geen heksentoer is, ze te leeren kennen. Kunt ge maar eerst een stuk of tien goed uit elkaar houden, d. w. z. op een afstand van een paar boomslengten zeggen welke hoofdsoort het is, dan helpen deze bij de nieuwe soorten die ip wilt aan leeren. 't Gaat er mee als met het leeren van de bloemen en van de vogels; je moet bij 't zoeken van den naam van een u onbekende soort, al vast weten welke 't niet kan zijn. Wel zal men mij tegen kunnen werpen: een boom kent men 't best aan zijn bladeren. Maar dat geef ik niet toe; iemand die de boomen alleen door 't blad kan onderschei den, kent alleen de bladeren, en niet de boo men ; als ik parodoxaal wilde wezen, zou ik zeggen : de bladeren maken den boom dikwijls onkenbaar; die is alleen 's winters goed te zien. Een uitzondering maken natuurlijk de groenblijvers onder onze boomen, en daar zijn bij ons maar heel weinig lociboomen bij, haast niet anders dan naaldboomen of beter coniferen, en wat struiken. De gewone groene coniferen kunnen we al heel gauw kennen; 't zijn er maar vijf; vier met gewone naalden, een met platte schijfjes. De vier met naalden zijn spar, grove den, zilverspar en taxus; de jenerbes wordt bij ons nooit een boom. Die met schijfjes zullen we samen vatten onder de naam Thuya of Levensboom. Nu heb ik twee jaar geleden de kenmerken van spar en den in't kort in de Groene opgegeven; m aar nu er weer, en niet door enkelen maar door verscheidenen om gevraagd wordt, zal ik 't wat uitvoeriger nog eens doen en meteen de anderen er bij nemen. Een spar heeft middenin en onderaan den stam schuin naar onder staande takken, en hangende, leerachtige geschubde kegels, sparappels; sparren zijn mastboomen.de kerstboom komt van de spar, en rondom 't Huideaan bruid en bruidegom" vlechten we sparregroen, ireen dennetakken. Dennen zijn somber, van zijn hout wordt de armen- en burgerlui's doodkist gemaakt, bij tot voorspelling van de toekomst. Ze beston den uit eenentwintig genummerde kaarten, een harlekijn en vier ridders. Naar deze tarot.c/ii als prol otype werden later de speel kaarten in vier kleuren vervaardigd voor het kansspel. En ook voor het toekomstspel. Volgens de methode, aangegeven in De vol maakte kaartlfgatf.r en dergelijke geschriften, werden de kaarten door de waarzegster ge schud en op een hoop gelegd, waarna de bezoekster er eene kaart af nam. Dan werden de overigen in rijen van acht bladen gelegd,; de kaartlegster beschouwde de ligging van de afgenomen kaart, en van de overigen in betrekking tot deze, waarna zij hare orakelstem deel hooren. Elke kaart, elke kleur, elke figuur had hare bijzondere beteekenis. Harten voorspelde geluk, klaveren ongeluk, hartenheer beduidde een blonden vrijer, har tenvrouw eene brunette, hartenboer een mili tair welke in de familie zouden worden opge nomen. Lagen die kaarten echter verkeerd, dan moest men geduld hebben, of zouden zij in hun aanzoek niet slagen. Hartenaas kon digde eene blijde tijding aan, b.v. een feest of vriendenmaal, hartentien eene aangename verrassing, hartennegen eene verzoening, enz. (Slot volgt.) S. KALI F. Pensions voor dames te Parus. Uit een ons toegezonden schrijven meenen we 't volgende onder de aandacht onzer lezeressen te mogen brengen, overtuigd lat de schrijfster haar voordeel zou kunnen doen met de ervaring van enkelen evenals er lezeressen zullen zijn, voor wie haar wenk van nut kan wezen. Onder uw rubriek Voor Dames" herinner ik me verleden Zomer een bespreking vau pensions voor dames te Brussel gelezen te hebben en daar verder uw artikelen steeds van veel belangstelling in werkende vrou wen" getuigen, neem ik de vrijheid u met de volgende vraag lastig te vallen: Zoudt u me eenige adressen van aanbe velenswaardige pensions te Parijs en raUschien ook eenige andere inlichtingen, die het leven eener vreemdelinge te Parijs kunnen veraan genamen of vergemakkelijken, kunnen ver strekken? Te uwer informeering diene, dat ik buitenlandsch correspondente op een Duitsch kan toor ben en weldra in een gelijksoortige betrekking naar Parijs ga Het verdient misschien aanbeveling in uw blad er op te wijzen, dat er voor dames, die goed met de Framche, Duitsche en Engeleche taal vertrouwd zijn, in 't buitenland, met name Duitschland, vrij goed betaalde be trekkingen te vinden zijn, vooral indien men zich de moeite getroost de stenografie in die taal te leeren. Zoover mij bekend, ben ik de eeniue dame, die haar geluk op buitenlandsche kantoren bedroeft en tot nog toe werden mijn pogingen zeer snel met den gewenschten uit-lag bekroond Dames en Kinderjuffrouwen. Geachte Heer Redacteur! Beleefd verzoek ik u een plaatsje in uw veelgelezen blad. Dikwijls wordt er over het een of ander vak geschreven. Zelden echter over de be trekking als kinderjutl'ronw. Gewoonlijk heet dit een lui en gemakkelijk baantje. Kn toch is het leven eener kinderjtilirouw ver van gemakkelijk te noemen. De grootste grief is de Joden ook van de rijken. Een den heeft als hij opgaat en niet geheel vrij staat, een hooge niet altijd rechte stam; eerst hoog in de lucht komt 't groen, aan vaak slangachtig gekronkelde takken. De schors van oude dennen draagt hoekige platen, als een kromeestal : te weinig samenwerking met de ouders. Door onderwijzers en onderwijzeresen wordt geijverd voor zelfstandigheid. Deze heeft eene kinderjuö'rouw mogelijk nog meer noodig, daar zij ,1e kinderen niet van 'J tot 4, doch den geheelen dag, soms ook des nachts moet verzorgen. Wanneer eene dame eene juflrouw neemt voor hare kinderen, doet '.ij tot op ztkere hoogte afstand van hen. Zeker zijn er dames, die door omstandigheden verhinderd zij n hare kinderen naar behooren te verzorgen. Doch hoevele dames, die beslist geene bezigheden hebben, laten hare kinderen aan eene juflrouw over l En lieten de dames ze dan nog maar geheet over. Doch neen, dit gedoogt het moederhart niet. Ik voor mij kan me de moeder liefde op zoo'n manier niet begrijpen; weet geen inniger verhouding te bedenken, dau er tusschen moeder en kind moet bestaan. En er zrjn zoovele moeders, die beweren veel van hare kinderen te houden, niet kunnen zien, dat een iind gestraft wordt, al is 't ten volle verdiend, maar niet de minste last van hen willen hebben. Even zoo'n kind mooi aangekleed binnen te halen, als er bezoek is, of eens een uurtje met ze uitgaan, dat gaat nog; doch een kind geheel verzorgen en opvoeden, dat is te v el gevergd. Het eischt 'e veel nadenken, op al de vra gen te antwoorden en zoo'n kind altijd bij zich te hebben. Wil eene dame het zich ge makkelijk maken, dan geeft zij de kinderen geheel aan de juffrouw over; wanneer deze zich bewust ia van haar plicht en berekend voor haar taak, zal het goed kunnen gaan. Maar uu zal de liefde van het kind met de zorg ook op d.e juffrouw overgaan. Immers, als de jutlrouw het kind verzorgt en naar haar beste weten opvoedt (ze zal evenals de ouders ook wel eens falen) zich geheel wil geven voor de haar toevertrouwde kinderen, zoo zullen deze haar meer aanhangen, dan de moeder. En door jaloezie gedreven, treedt de moeder juist op de moeilijkste oogenblikken op; zegt dejufirouw onaangenaamheden, 't zij verdiend of onverdiend in 't bijzijn der kinderen. De kin leren, niet denkend aan recht of onrecht, vleien zich tegen mama aan. Ze motten nu wel even met ma mee, want juf schijnt vandaag niet best te spreken. Wat er precies is voorgevallen wordt niet gevraagd of mogelijk aan de kinderen gevraagd en deze, 't is hun niet al te zeer kwalijk te nemen, plooien de zaak op hun manier. Hoeveel beter kon de verhouding zijn, als mevrouw de jiiti'rouw e?en alleen toefpiak: eu haar kalm onder 't oog bracht, hoe zij de zaken aan moest pakken. Menig meisje, met de beste voornemers in eene betrekking gekomen, wordt te hard doordat de ouders te vee! toegeven. 't Is zoo moeilijk de juiste grens te trekken tuspchen iets toegeven" en verwennen.'' Zelden gaat het goed, als mevrouw en de juffrouw samen voor de kinderen zorgen. Het mag waar zijn. dat eene betaalde helpster nooit zooveel voor een kind kan voelen als de moeder." Doch wanneer de moeder zich voor een oogenblik in de plaats der jntlronw wil denken, moet ze inzien, lat juf straft uit bestwil v jor het kind. Men kan toch duur kan het haast niet goed gaan. Een mensch kan niet geheel aan een kind gelijk worden en dag in dag uit bouwen, fröbelen, zingen en versjes opzeggen, zonder meer. Hoe aardig is het niet, als zoo'n kleine bouwmeester in triomf het huisje laat zien, dat hijzelf gebouwd heeft, terwijl juf zat te uaaien. Straks is een gezamenlijke spelletje voor beide zijden eene welkome afleiding. VVanneer dit stukje geplaatst mocht worden, zou ik zoo gaarne eens de meenin^ van anderen hieromtrent hooren. Mogelijk wil een of andere moeder de zaak van haar standpunt gezien, wel eens blootleggen. 't Is zoo ontzettend jammer: er is beslist te weinig samenwerking, van beide zijden houdt men zoo graag zijn eigen meeuing vast. 't Is niet mijne bedoeling alle dames aan te vallen en de juffrouwen allen te verdedigen! Wij van onzen kant moeten ons in de plaats der moeder kunnen denken, al is dit niet gemakKelijk. Ken kinilerjtijfrouw. wat een kind in zijne Kene vermaning is partijen, doch helpt met alle-i goed vinden onwetendheid doet! prettiger voor beide lang niet altijd. Andere dames vinden, dat eene jutlrouw alleen maar voor de kinderen mag zoraen en met hen spelen moet, zonder eens te mogen naaien of 'huishoudelijke bezighou len te verrichten. Voor korten tijd zal zoo'n leven wel uit te houden zijn, doch op den To be or nnt io be .. . Simone Le Kargy. Een nuttig kruidje-roer me-'niet. Nederlarideche Kinderbond. De gescheiden echtgeuoote van den Franschen tooneelspeler Le Bargy, mevrouw Simone Le Bargy, maakt bezwaar haar naam Le Bargy te veranderen, omdat zij als Simone Le Bargy bekend en gevierd is als kunstenares. Haar echtgenoot, die op'toogenblikin Royalty te Londen lauweren oogst door zijn meester lijke uitbeelding van Marquis de Priola, zal misschien terwille van de kunst, aan zijn ge wezen echtgenoote een concessie doen, en haar in de kunst wereld zijn naam laten voeren... voor zoo lang als 'tduurt; wan% als de talent volle, k nap-uitziende, gedistingeerd en modieus gekleede Le Bargy nogmaals een huwlijk aangaat, dan zalde tweede mevrouw Le Bargy allicht van artistieke of andere grootmoedig heid niet willen weten, en aandringen, dat alli'én de wettige echtgenoote van den be roemden sociétaire van het théfitre Francais mevrouw Le Bargy zal heeten. Over de ingewikkelde gevolgen en de tragi komische verwikkelingen van echtscheidingen is het laatste woord nog niet gelegd. * * * In onze dagen, DU wij helaas! zooveel hooren en lezen over atmosferische storingen, aard bevingen en aardschokken, kan het nauw keurig acht geven op een plantensoort voor komend op Cuba en Mexico, misschien van nut zijn. Fjen zekere professor Jozef Nowak heeft ontdekt, dat de plant genaamd: iibrux precatorius nobilie, ik hoop dat geen meneer Kegge dit zal moeten lezen of uitspreken ! aardbevingen voorspelt en buitengewoon ge voelig is voor magnetische invloeden. Bij plotselinge wijzigingen in de atmosfeer bewegen de takjes en bladeren der plant op eigenaardige wijze. Professor Nowak beweert dat dit gevoelige kruidje roer-me-niet neen meneer Kegge, den Latijnschen naam van déze plant 'lurf ik ganseh niet noemen ! drie weken van te voren aardbevingen aan kondigt. Gelukkig een termijn, lang genoeg, om bet hazenpad te kiezen. * * * Van de hand van me ufl'rouw Suze Groshans, eene der medeoprichtsters van den Nederlandschen Kinderhoiui. is thans iu brochurevorm verschenen, liet door haar samengesteld verslag aangaande beginsel en werking van den b jnd. dat in October van het vorig jaar in bet Cnrrei<i><iii'l,'iitielihid voorkwam. Ouderen vau dagen, vooral vrouwen, die met twee, drie of meer aan n bosje of eigenlijk takje; maar onze gewone grove den. de Pinui silvestris beeft ze altijd in paren, en de/.e den is de boom van onze heide en dennebosschen. Sparren zijn bij ons zeldzaam. Op buitenplaatsen zijn ze er 110^ ; in't open ve'.d 1. Taxus met lies «en (roserood). L'. Gewone Den ?">. Thuya of Levensboo kodilleaantser; de oude spar heeft ronde schuiben. eilandjes, op zijn schors. Dennekegels of pijnappels zijn houtig, 't zijn de weerwekkers; als de hoekige schubben open staan is de donkere zwarte binnenkant te zien. Hparrekegels gaan niet open. Er zijn dennen met lange naalden en korte naalden, Lork Grove cieu). o. /ilverspar. 4. ( 7. Jeneverbes. S. Moeras-cypres. weet ik er nog maar enkele in ons land te ! maar -.elden staan, die boomen mogen heeten. Om sparren te zien in hun glorie moet men naar MiddenDuitschland of nog zuidelijker. De ('ber-tlarz. is n sparrebosch. De zilverspar is ook een regelrechte spar en nog zeldzamer bij ons; zijn takken hangen niet 100 sterk neer, maar staan bijna recht hoekig op den stam ; zijn kegels staan rechtop zoolang ze niet overrijp zijn. (Zie lig.). Van nabij is hij dadelijk van de gewone s:jar te onderscheiden, doordat zijn naalden saan de horizontale takken) als een dubbele kam in twee rijen staan ; niet rondom de takjes. .Sparrenaalden staan afzonder'ijk, dennenaalden in bokjes van twee of meer, de naalden van d^ zilverspar in twee rijen. Dit kenmerk heeft de zilverspar met'een Taxus gemeen; bij de Taxus is de naald scherp, puntig, en heeft geen twee zilverstreepen aan de on derkant, zooals bij de zil /erspar. Nu wordt een Taxus bij ons maar zeiden een boom, en die komt ook de buitenplaats of 't park niet vaak uit. Alleen maar in T went e de Graafschap, om Nijmegen en in Limburg heb ik ze gezien in gezelschap van do óók wintergroene ste kelige hulst met zijn roode bessen. Ook de Taxus heeft roode bessen, maar nu niet veel meer, die zijn allang door de vogels opgegeten; ze zijn prachtig bleek rood en 't zaad li^t er open en bloot in. als in een komnie je; de plant is mooi donker en komt gekweekt voor met opstaande takken; dat is de Pyramidale Taxus. Nog hii'er dan de Taxus blijft de Jeneverstruik of Jeneverbes, de Juniperus; die is dade lijk te kennen aan zijn drie naalden op een takje, die wer kelijk zoo scherp als naalden zijn, en ook van zijn blauwe en groene bessen. Jenever bessen groeien bij ons nog in massa's in dennebosscheji en op open heide: boompjes worden 't eu de struiken zijn al vau verre ewone spar. MAGGI's Aroma, merk Kruisster, geeft aan zwakke soepen, sausen, groen ten, hutspot zoowel aan allerlei vleeschgerechten oogenblikkelijk een verrassendst) fijnen smaak. Zeer toereikend, derhalve spaarzaam te gebruiken. Verkrijgbaar in flacons vanaf 80 Ct. in haar jonge jaren gewend waren, persoonlijk zich te belasten met opvoeding en karakt ervorming van haar kinderen, hoort men tegen woordig dikwijls beweren, dat allerlei bonden en philantropische inrichtingen ouders te veei de taak uit handen nemen. Zeker! in onze eeuw, de eeuw van het kind, wordt buitengewoon veel voor kinderen gedaan. Men is er echter niet minder op uit, de maatschappij te hervormen. Een werkelijk goede samenleving verkrijgt men slechts door het aankweeken van bruikbare elementen. Verdienstelijke staatsburgers k&n men ver wachten van jongens en meisjes wier onderwys en moreele leiding niets te wensclien over lieten. Dus, men beginne bij het begin om tot een gewenscbt einde te geraken. Vaders en moeders van groote gezinnen, behoorend tot een stand waarin werken en zwoegen dagelyksche kost zijn, kunnen niet, kunnen met den besten wil niet altijd arbei den aan de karaktervorming fan hun kroost. Toen ik de bezaiigde brochure van mej. Suze Groshans las, werd het mij duidelijk, dat de Kiijderbond een heerlijk, nuttig werk verricht, en, dat men i er wille der kinderen zulke bonden als een zegen moet be-cbouwen. Wat de yesckiedenis van den Nederlandschen Kinderbond betreft, hieromtrent deelt de kiudervnendin het volgende mee: Ge heel oorspronkelijk is het denkbeeld niet, dat aan de oprichting ten grondslag lag; het werd door de initiatief-neemster mevr. v. d. Hucht-Kerkhoven, ontleend aan de Bands of Mercy, door Catherine Smitbies in 18ti8 in Engeland gesticht en in Amerika iater op groote schaal nagevolgd." liet comitédoor mevrouw v. d. Hucht in LS9L bijeengebracht, louter dames, waaronder: mej. H. Wijthon", de dames Pierson-van Goudoever, Artzenius-Johnstone en Suze Groshans, wendde zich na schriftelijk en mondeling overleg met ouderwijzers, tot het publiek in een circulaire waarbij de nood zakelijkheid van meer gemoedsbeschaving voor de jeugd uit alle klassen der samen leving wtrd oepleit. Keeds vijftien jaar heeft de Bond met gunstige resultaten in verschillende gedeelten van ons kleine land gewerkt. Moge deze Bond groeien en bloeien, tot heil van onze aanstaande staatsburgers en burgeressen. Artikel 2 der statuten vanden Xeierlandschen KinderbonJ luidt : De Vereeniging tracht haar doel te berei ken door : a. het houden van bijeenkomsten op geregel Ie tijden met clunjes van een zeker aantal kinderen, onder leiding van commis sieleden, die met het doel van den Bond: rechtvaardigheid en medegevoel aaniweek-n jegens al wat leeft, ruwheid en baldadigheid tegengaan instemmen en geacht kunnen worden voor die leiding geschikt te zijn : b. door het verspreiden van goede lectuur; c. door huisbezoek en het geven van moreelen steun of raad, waar die gewenscht of noodig blijkt te zijn. Zulke sympathieke statuten behoeven geen verdere aanbeveling. CAI'RZCE. * :;# Oesters d la .V. l'atrirk. Oesters, (in gram boter, de ho u van eenige bokkingen, zout, ciyenne, citroensap, croiitons. Bereiding : Verwijder de baarden van de oesters eu sauteer ze met de hommen in de boter, bestrooi ze met een weinig peper en zo it. Fruit het brood, plaats op eiken crout.on een stukje ham en een oester er op; druppel op eiken oester een weinig citroensap. Dit gerecht moei zeer warm gepresenteerd worden. te kennen, al liggen ze rondom vo! sneeuw. door den grilligen vorm; ge kunt er exem plaren aantreffen die op vogels, koeien, -itoeien. prieeltjes lijken. De Thuya's zijn eenig, 't is meest ('?én sroote kegel van groen tot op den bodem. Zonder te suoeieii groeien vele soorten zoo regel matig of ze uit een ouderwetsch tuintje over gebleven zijn. De naalden,meest platte schubjes hier, zitten inelkaar geschoven, zoodat ge een heel mooi figuurtje krijgt als ge zoo'n huyatakje teekenen gaat. Er zijn er ook metectite spitse naalden, en vreemd genoeg gaat de eene vorm soms aan n boom iri de andere over; 't is een kwestie van jeu d en ouderdom. 'k Kom nu t.jch niet meer aan de loofboomen toe ; daarom zal ik maar eerst ook onze beide uaaldboomeu noemen, die 's winters net zoo kaal staan als linden of olmen. De bekendste is de lorkoflarix. Dieisvau verre 't best te kennen aan de oude ronde lork-appels. die ais verdroogde noten zonder steekjes aan de dunne zijtakken zitten; ook is een lork 's winters gekarakteriseerd, door dat de hoofdtakken rechthoekig of schuin op den stam staan, maar waarvan de dunne eindtwijgen in ?sierlijke of stijve bochtjes neerhangen. Die eindtakken zijn allemaal met knobbeltjes bezet, waaruit al heel vroeg in de lente bloem en blad zal komen ; nu sche meren de groene puntjes al door. Dan is een lork bij ons bijna altijd met korstmos bekleed. althans aan de onderste takken en de massa's doode twijgen, maar ook vaak de levende ; dut is een zwakte-verschijnsel bij een booru ; de lork vindt hier dan ook zijn ware vader land niet terug. De andere kale conifeer, die nog in aanmer king komt oui als gewone boom vermeld te worden, al is ook hij alleen in parken en tuinen te vinden, is de inoeras-cyprus. Ziet ge ergens eeu kale spar met een zwaarlijvig uiterlijk, wat te kort voor zijn stamdikte, maar toch recht als een spar en met recht afstaande of ook wel hangende takken, dan is dat geen spar. maar zoo'u moeras-eypres; eeu heel merkwaardige boom, van welke men eens hoopte dat hij de. conifeer van deze lage landen aan de zee zou worden, maar die de verwachting beschaamd heeft; 't is een moerasboom, mooi op 't wortelen in 'en drassigen groud gebouwd : hij maakt in Florida knie wortels die uit 't water opsteken om daarmee te ademen, en dat doet hij hier ook soms, en toch wil hij bij ons niet goed voort. Als de sneeuw ontdooid is, vindt ae een wijden vittlbruinen kraus om zijn voet, dat zijn de resten van zijn naaldenpak, dat bij heele takjes tegelijk in 't late najaar is afge vallen. E, HEIMANS

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl