No. 1549 B E A M S T E R D A M M E R W E E K B L A D V O O R N E D E E L A N D. gewestlaal die hy' in de plaata had gesteld, hoe ook ontdaan van alle rechtstreeksuhe dkfectvormen en gelouterd tot de gemeen schapstaai op geschiedenis en overlevering gebouwd, van gacsch eene streek, geenszins nog geven zou wat er een modern dichters gemoed aan vragen kon, en dat dieper inleven in die taal, dieper boren en uitpluizen, diepere fladie van Echakeeringen en oorsprongsbe. feekeniesen, hem in de hand hei instrument zonden geven waar hij zijn onrustig en on voldaan gemoed in uitspreken zou. Want denkt nie/ dat Gezelle's gemoed in gesluimerd was: Prof dr. Verriest ontving nu en .dan een brief, en daar sprak Gezel l e ook van zijn dichtwerk in. Niet dikwijls: de dichter leefde thans buiten den kring, buiten dat Ronsselaargeh College waar zy'n zang plots en frisch en krachtig als eennieuweQuickborn «ju gevoel in menigvuldige stralen ontsproten waf. Maar dan toch van tijd tot ti?d; want Bet prof. Verriest in 't Gezellenummer van Dietsche Warande en Belfort" niet een brief uit dien zwijgecstyd overdrukken, waar de Meester in' vertelt hoe beeld en klank in hem woelden voor een Nachtegaal-gedicht?Maar itfdien brief merken wij het juist: die groo'ere kief chkeurigheid die den zelf bewusten dichter hoogere eifchen stelt dan toen hij zong als een vrije en verliefde voget, die subtiele angst om het woord en den vorm, dat inniger inzicht op bet eekenis, van klinkers en mede klinkers waar 't geldt een gevoel te uiten: heerlqke voorbereiding tot TyMkiaasen Rijm«noer. De dichter had zich dus, tot hooger-zeifvolmaaktheid, een ander doelwit gegeven. Zweeg hy: dan was het niet op bevel; het was uit eerbj«d voor eigen dichterziel en eigen toekomstweHr. Gazelle hersmeedde, in taal en bly geduld, «fin dichtwapens. En H werd een «peuren naar de innige ziel van de ppraak makende gemeente" in Rond den Heerd ; het werd het wjjze, geleerde ontginniigswerk in Loqaela, Het was de zuive ring «B de* verrijking. Zij zou Ien spreken uit het werk der laat gekomen, maar hoe vol maak te; hoe genisle en tevens hoe doorwrochte boeken van GeiélJe's levenseinde.... En m g men nu zeggen, dat Gezelle ge zwegen" zou hebben? Neen, zelfs niet in 't uiterlijk vertoon ; en vooral niet het eenige dkt belang beeft in zichzelf, voor zich ze'f. Dertig jaren lang !s er alleen transpositie van dichterlijke werkzaamheid geweest, gely'k bij den genialen jongeling Arthur Rimhau l, die, moe van ? de verzen' als bliksems en ?waarden, welke hij op zy'n zeventiende jaar d» .verbaasde, wereld i»'t gezicht sloeg verkoos te -gaan leven, poëii* werkdadig te gaan leven, ) in 'c hart van 't onbekende Abestynië, om, ( t*ee-en-dertiz jaren cu,t, te gaan sterven in een hospitaal te Marseille, met, naar zy'ne : zuster mededeelt, woorden en droomen op den mond, die de rechtstreeksche voortzetting Vaten van zy'n onderbroken jongelingswerk. Aldu» Gezel Ie :«y n eerste, vroegrijpe zangen uitgesocge», is lijn onvoldane ziel op ont; dekkiogsreis gegaan door de onontgonnen ; landen van wat -hem n maakte met zijn volk: den Vlaamsehen geest, de Vlaamsche ?; traditióneele schoonheid. Jaar aan jaar wjj hebben er .de tastbare bewijzen van heeft ? hy 'gedolven naar de diepe bronnen van het Vltainscfee leven, tevens den volke mi deelend ; van de weelden zijner ontdekking. Tut de «iet heelt gevoeld dat ze ongedeerd t n toege rust tot het stoutste wagen, de wieken uit mocht slaan... Wel laat belaas, daar de '?*»&% nauw nog n paar jaren duren mocht. 'Maar machtig genoeg, breed genoeg, geniaal ! genoeg om te bewijzen dat het zwijgen" ! dat het sluimeren voor Geielle geweest is ', wat de wintersneeuw is voor onze VlaamFche i akkers; de belofte van een rijkeren zomer: oogct. in 1906 Nederlandsche diplomatieke en con sulaire ambtenaren zijn gerestigd", voor komende in de 82e aflevering. De-.e en dergelijke opgaven behooren m.i. in eene encyclopaedie niet thuis. Men slaat zulk een werk wel op om nopens eenijz begrip, persoon of gebeurtenis, waarmede de gewone werkzaamheden van den navorscher niet vertrouwd doen zijn, eenige, liefst zoo beknopt mogelijke inlichting te erlangen, maar niet om daarin gegevens na te'slaan, die in eiken behoor ijken (-*taal>)iltnanak ge vonden moeten kunnen worden. De gestelde perken, wat plaatart imte aan gaat, zijn met de opnem ng van opgaven als evenbedoelde lijst gemakkelijk te overschry ien ; doch dergelijke overschrijding komt mij voor geene aanbeveling te verdienen en kwalijn verdedigd te kunnen worden. De hier gewraakte uitvoerigheid schijnt daaren boven nog des te eigenaardiger, waar onder Conau'aatwezen" en Consulaire examens" wel melding wordt gemaakt van een rapport van 1904 nopens samensmelting van de diplomatieke en consulaire diensten, maar niet van de nieuwe regeling voor de laatst genoemde, vastgesteld bij K. B. van 4 Aug. 1900 (St. No. 21f). Was er werkelijk geene gelegenheid meer om dienaangaande vóór het afdrukken nog een en ander in te lasschen; de betreffende aflevering verscheen toch eerst omstreeks Februari van dit jaar? 's-II a g e, 20 Febr. ] 907. C. F. ZEEMAN. Derde ilrüyan finlhr Prins' G iinstrarile EBcyclopaeiiie. Als inteekenaar op bovengenoemd werk beeft het mijne aandacht getrokken, dat reeds bijkans een derde van het, by prospectus, in uitzicht gestelde .maximum aantal afleve ringen ia verschenen, terwijl nog slechts drie letters van het alfabet zijn afgehandeld; en is de vraag by mij opgekomen, hoe het mogelijk zal wezen de reateerende 23 letters in het overschietende deel der beschikbaar geet«lde plaatsruimte samen te persen, zonder de «tof te beperken of te besnoeien ? Nu heb ik wel eens hooren verluiden, dat mede werkers aan eene ercyclopaedie niet altijd ?voldoende rekening houden met den eisch van beknoptheid; en zoo ben ik geleid tot het vermoeden, dat bij deze op set van de onderhavige uitgaaf wellicht wat breedBprakigheid in het spel is. Bij eene vluchtige inzage meen ik door dit vermoeden steun te vinden in eene Lijst der plaatsen, waar nul iiiiuHiiiiimtiiiiiitiHiiitiiiiiiiuiiiiiiiititiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiii de boer van 't Klaeverke". Neen," «ei Maertje, die is vissen, maar hij kan elk ogenblik komen." Als die ezelmelkers nou maar niet zolang bleven plakken l Dirk ging 't trapje af en op een biervat zitten. Vol kwade gedachten, die vloek nijdig in hem groeiden, luisterde hu naar de herrie boven zijn hoofd, en hoemeer het lawaai aanwakkerde des te erger heelde hu van drift en opwinding " Gods-eeuwig dat die treuzelige Maertje die beroerde deur ook niet eerder had gesloten! En l hoelang zou dat wel kunnen duren?,.. Hu ging tintelend van diift nog eens luis teren, met züa oor tegen het luik. Hij hooj de de drukke gelulden van zoeven veranderd in kalme, bezadigde stemmen. Ze spiaken werachies over de dure belasting op het slachten... Maettje waarom houdt je man geen ver ken van 't jaar?" Dat vroeg met zijn teut-stem Doris Stepe, de boer van d'Ooghst'. We hebben van 't jaar geen beest op 't hok" Nou... waarom niet, hé?" Wel omdat moet je bier Gillisse 1 wel omdat 't de moeite niet loont als de aksjjns zo hoog is"... Er relde na die woorden een geroeamnoes van luide stemmen door de herberg. Dan zei Maertje met haar gewone stem: 't kan mij niet schelen, maar m'n man wil hét zo... hq betaalt niet graag belasting ate-i'r buiten kan..." Dat was Dirk Tjjmezoon of er een naald in zijn hart prikte. Wat scheelde dat malle wijf? Zij zou alles nog verraden... "HU voelde zijn hart jagen en zijn handen De Hollandscli-Belgische Commissie. Antwerpen, 26 Februari 1907. Hooggeachte Redactie. Er zou op uw laatste artikel over de Commisaion hollando beige" hier en daar wel een kautteekening te maken zijn, al ben ik het, ik behoef het u wel nauwelgk- te zeggen, over het algemeen met uw be^chouwingfn eens, Ik wil die kantteekening echter vooralsnog ie de pen laten en daarmeJwachten tot de Commiasion hol ando-belge', die, hoop ik, weldra ook een Nederlandse a< n naam zal dragen,' definitief zal zijn samen gesteld, wat zij tot nog toe niet i*. Ik zou u over haar wordingsgeschiedenis dan wel het een ei ander kunnen m eJeelen dat, meen ik, niet van belang ontbloot zou /.ijn; doch daar bet onhandig zou wezen de ge schiedenis te schrijven van iets dat nog geen vast btstaan heeft, wacht ik er nog vojrloopig med», «f doe bet in het geheel niet, wanneer ik later mocht zien dat het nu.telooj moest zijn. Alhoewel enkele b'alen mij bier hard gevallen z'g'n over wat u mijn ^oldaanheid ' noem*, heb ik toch, in het belang der zaak zelf, daarop uit tactische redenen niet geant woord, en ik was van plan dit stilzwijgen te bewa ren tot wij' met de definitieve samenstelling van de commUsie voor een voldongen feit zonden hebben gestaan, omdat ik weet dat er van heel die commissie niets zal komen, wanneer men aan het Nederlandsche element van Holland en Belgiëniet al het recht zal laten wedervaren waarop het aanspraak mag maken. Nu echter die aanval tegen my' in de Vlaamsche Gazet van Brussel ook een ouder komen in uw blal heeit gevonden, ben ik hut aan mijzelf verplicht u beleefd te ver zoeken mij eenige opmerkingen aangaande het betwiste punt ten goede te willen houden, des te ineer daar u spreekt over het ver zwakte rechl f gevoel" der Vlamingen en mij ook al als met dit gebrek behept voorstelt. Neen,, er is heusch geen quaestie van ver zwakt rechtsgevoel iu dit geval, heel de Vlaamsche Beweging is er immers op gericht om het rechtsaven ^icht tuaschen de bei Ie deelen van het Belgische volk te herstellen en boa zou een overtuigde Vlaannchgezinde een dergelijk doel kunnen nastreven, wan neer iijn rechtsgevoel niet voldoende ont wikkeld was om de schreeuwende ongelijihtdd die tus chen dese baide deelen bestaat te kunnen begrijpen? lad en nu reeds het oogenbUk tot spreken gekomïn wa<, dan zou ik u kunnen zeggen dat or hier veeleer quaestie is van een geKrek a in organisatie en vooral van laksheid in handelen, waaraan, geloof mij vrij, niet a,Heen de Vlamingen schuld hebben. Er zijn andere elementen in het spel dan een verzwakt rechtsgevoel". Kr is o. a. een quaestie van opportuniteit; ik weet wel dat opportunisme door sommige menschen als u t den boo^e wordt beschouwd, maar om een doel te bereiken kan men er toch dikwijls niet zonder waarmede men reke ning moet h< uden; en er bestaan soms ongelijkheden die dit meer in schijn dan in werkelijkheid zijn, maar die nochtans uit stekend verklaard kunnen worden door de tintelen van onstuimigheid en zenuw vol ocgedu d en hij was op 't punt om het luik op te werpen en die teuterige kerels de herberg uit te kloppen wit hij al zo dikwijls had gedaan. -. Maar het varken knorde !.. . Wat was dat ? Wat vertelde zij nou ? Dat beroerde wijf leek er wel leut in te hebben dat die kerels zo lang bleven l Zij sprak maar voortdurend over varkens en de anderen luisterden ia sta»e aandacht. Als Maertje zweeg, lachten alle gasten luid en lang, en sloegen van pret op de tafel of op het zinke blad der toonbank. En boven alles uit klonk haar schelterlach. Nu vertelde Güisse met z'n saaie stem. Van een weverke een brood vecht er die een varkentje stiekem mestte in zijn kelder en het slachtte zonder dat kat of kater er van wisten... Ze'vontlen allen de zet allemachies aardig, lachtten geweldig, en spraken er zearig lang over met lollige stemmen; maar boven alles uit lachte Maertje en begon dan weer te vertellen van haar vader of grootvader wat die met hun varkens hadden gedaan... Zij vertelde de gasten de grootste leugens wat bij wel wist zij had, als wees, vader nog grootvader gekend ! Als Dirk zich wat verplaatste uit zijn moeielijke houding, oin beter te kunnen luisteren, bemerkte hy meteen dat de enotlamp was uitgegaan. Mooi l Nou zat-i al in 't donker ook l... dat alles moest-i verdragen om dielabbeiige kerels met hun bezopen koppen... En Maertje stond daar bedaard en rustig te praten, alsof ie geen man had die in de donkere kelder zat en het varken zou kelen!... Daar voelde hij weer het bloed door zijn bestaande feiten en de heerscbende toesfan den. En vooral moet, mjjn inziens, niet uit het oog worden verloren dat mijn optreden juist werd ingegeven door het besef dat men door een eenzijdige samenstelling der comnaiiëie, waaroij heel het VJaamscüe element over het hoofj werd gesien, aan het recht dat het. Vlaamsche volk kan doen gelden te kort deed; dat het juist hst grievende geval was dat onze Fraasehgezinde tegenstrevers zich hier, achter onzen iu^ om, met uw landgenooten die on* natuurlijke taal- en statubondgenooten zijn, zouden kunnen ver binden, net of er zich hier geen Nederlan ders bevonden en dus feitely'k tegen ons, waardoor ik genoopt werd, iia alles wat ik tot dan toe gedaan had om de ware bedoe lingen van de ontwerpers van de bewuste entente hollando-belge ' kenbaar te maken, nogmaals handelend op te treden om de samenstelling der Commissie te bestrijden. Ik had dan toch de groote voldoening om myn slag thuis te halen, u bekent het zelf zonder omwegen, en principiiel had ik dus de zaak gewonnen; de Vlamingen zouden in de commissie Liet over het hoofd worden gezien, en er kou nog maar alleen gekibbeld worden over het qunnlum, over Let aantal dat in die Commissie zou moeten plaat? nemen; doch dit kwam mij voor als van minder belang zy'nde en aan zulk gekibbel heb ik niet willen meedoen ; het leek mij wel wat onverkwikkelijk en van onderge schikte waarde. Ik wilde dat des te minder uit een heel begrijpelijke reden van niisiuitend persoonlijken aard, daar men er toch zoo gemakkelijk zou toe gekomen zijn om te zeggen dat het uit ontevredenheid was dat ik niet werd uitgenoodigd om in die Com missie zitting te nemen, iets waaraan ik natuurlijk geen oogenbhk gedacht had, want daarvoor had ik mij te veel op het voorplan gesteld en was ik te aanvallend opgetreden, dat ik mijn tegenwerking voortzette. Nee u, laten wij de zaak niet al te tragisch opvatten. Gelijk haalden wy', de geheime be doelingen die aanvankelijk met heel die toe naderingsbeweging beoogd werden liggen nu open en bloot. Hollanders en Vlamingen, of zjj nu dertig te^en dertig dan Viel vyf en dertig te^en vijf en twintig staan, zyn nu voldoen ie gewaarschuwd om een oog in het zeil te kunnen houden en zy' weten wat het Nederland che volk van hen verwacht, liet komt er alleen op aan dat zij hun stem laten hooren, dat zij geen oogenbtik nalaten in voeling met hun volk te blijven. Hebben wy' dan het recht niet volle ver trouwen in hen te stellen, vertrouwen zon der welk hun deel u.tmaken van die com missie «iet mogelyk zou zyn en overigens ook geen reden van bestaan zou hebbeu? Er is in de laatste jaren iets veranderd in de Nederlanden wat stambewust^yn betreft en onrechtstreeks wil ik daarin den goeden in vloed zien dien het Algemeen Kedvrlcmdach Verbond heeft uitgeoefend, al heeft in dit by^oudere geval dit verbond z'ch wel wat al '.e langzaam in beweging ges:el l en zien door anderen laten leiden, waar het integen deel zelf als leider h<*d moeten optredin. flaumsch en Vrij waaruit u met instemming een deel van een artikel aan de zaak gewijd aa haalt, zegt dit toch duidelijk. Persoonlijk heb ik over het algemeen ver trouwen in degenen die Holland en Vlaande ren in de commUsie zullen vertegenwoor digen, al kennen ^ ook noi; de naqften van uw laudgenooten Kniet die daartoe zullen worden aangewezen. Machten er enkelen onder hen worden g^yondin die tot toege vingen zoulen geneigd zijn, dan zullen, zij daarrau vanzelf worden teruggehouden, om dat de blikken van het Groot-Nedierlandsche volk op hen' gericht zullen zyn. ?Dit en niets anders, wilde-mijn tevreden hei U b riei" aan de Vlaamiche Oazet zeggen, waarvan ik het jammer vind dat n hem niet in zijn geheel hebt meegedeeld, zooata u bet met dien van Nemó" gedaan hebt, ten einde uw lezers n staat te stellen met volledige kennis van zaken te kunnen ooi deelen. U dankende voor de plaatsing van dit schrij ven, teeken ik met de meeste hoogachting, Uw d w. Dr. MAKTEN KÜDELSUEM. Wat dr. Marten Rudelshwoa, wiens schrij ven wij gaarne opnemen, hierboven te berde brengt, wijzigt niet het geringste in onze meening. Het opportunistisch ' oeriuten in rechtssoaennisis.zooalswy meermalen betoogd hehhen, te hoofdoorzaak van de maatschap pelijke i llende en van het voortduren derbarbaarsche taa\-verdiukking in Vlaanderenland. NIEUWE UITGAVEN. Gidt bij de prijscourant van de Vereeniging voor den Effectenhandel te Amsterdam, 18e jaarging 1007. Amsterdam, J. H. de Busfy. Dr. R. KISZIING, Beknopt handboek voor de tubukaktnnii, tabak*teeH en de tabaksfubricage, met ruim 90 gravures, in bet Nederlandsen vertaald door !S. C J. BERTRAM, afl. 1. Kuilen burg, Blom en Olivierse. Htl onderzoek tanspiritual'thichei'ertchijnse^en en vreemde feiten, door A. J. BIKO, met 9 afö. en eene inleiding van MAUCEILUS EMANTS. Den Haag, Gebr. Belinfaote. t>t do'i'kure zijde van den handel, door D. B. MANMIOLT. Gronirjgen, H. L. van der Klei. De gotuerneur van Leonid Andièjef, uit het Russisch vertajld, door J. C. TEBMAAT Ny'megen, H. Prakke. Renaiaance, n man door ED.THORN PRIKKER. De Vloek, roman van VINCENTE BLASCO JBANEZ, uit het paanscb, door dr. A, A. FoKKKR, inet portret v«.n den schrijven, De m<icht van h t Dode, door A. OOLFEES. Haarlem, P. Viseer Az. Franich woordenboek, door C. R. C. HERCKeyRATH. Franse b.-Nederlandsch, NederlandsenFrajjsch. Groningen, J. B. Wolters. Proza en l'otzie. Leesboek voor de R. K. Nederlandsche jeugd, door A. VINCENT. Nijme gen, L. C. G. Malmber?. O.' Acudrmia! Schets uit het studentenleven, door OLGA TEEHËLI,. Scbeveningen, Uitgevers Bureau Aurora". LIS kit es Kéerlaindo.wes en Selgrque depuis It30, conférence faite a l'exposition universelle-de Liège en 1905, par A. VERMEULEN. Bussuni, U. A. J. van Disboeck. De. daden van Michitl Adriaawz de Ruijter, beknopt verhaald, door JACS. M. Vos Groaingen, P. Noordhoff. Tentoonstellingen Bastert en TholenWegens onvoldoende plaatsruimte moet een nadere beschouwing over deze schilders blijven liggen tot volgende week. Daar de sluiting der ex positie's naderend is, willen we de aandücljt toch even dringend vestigen op hun aanwezigheid, in 't byzonder op de collectie Bastert's bij van Gogb. W. S. Dak'oozen. Vereeniging Hu'p voor Onbehi'Men. Het vorige jaar plaats'en wij reeds een g illustreer! artikel over deze vereeniging, on Ier directie van den heer en me TOUW Jonker, in het voormalige Buiten Gasthuis gevestigd. Thans verspreidt de vereeniging zoo'n aardig zaakry'k boekske vol leuke kiekjes o?er de inrichting en baar verpleegden dat alleen reeds ht-t zit-n en lezen daarvan de harten en beurzen moest opeoen. Dat is dan ook 't doel van de uitgave en de ver spreiding onder de s ad^enooten. Naar buiten wordt het na aanvrage gaarne toegezoj-den. VOOR DAMES. lichaam j*gen dat hij f r bijna van op-prong. Deed i ook niet oliedom om hier te staan wachten en die kerels maar te laten leu eren tot ze opbraken?... Maertje wist toch dat bij hieronder zat kon zij de kerels niet laten opdoeken? Of was 't misschien niet beter dat i maar gawoon voor de dag sprong en die eselmelkers eruit sloeg en... en die rot-herberg aan kant deed ? Want dat was een nagel aan zijn kist. .. Wat l Waarover spraken ze nou?... Dat was o ?er hem ! de boer van de Koreublom" had 't over hem '. Daar begon dat nare var ken ook weer te knorren... hij had wel zin ... wat zei die boer ! ? . .. Dat 'r man niet veel met haar ophad, anders zou hij wel vroeger thuis komen! Maertje moest inet hem, de baas van de Korenblom'' maar 'ns naar de kermis gaan.. zij kon het best d*oen. .. d'er uaan zou wel gaan vissen. Het gaf een bonzende schok in hem... Wat zei Maerije?... dat ze van zulkedronkemanspraat niet meer horen wilde, of ze zou gelijk sluiten... Maar waarom sloot ze dan niet op 't eigen ogenolik? Go bewaar me? Daar begon de boer alweer... Nu werd Dirk Tijmezoon heet van onstui mige drift, zijn hart sprong hem als uit de borst hij siste van woede en vloekte.. . Voor hij 't zelf wist wierp hij 't luik op plotseling en met een vaart als joeg een rukwind het open. Met een sprong stond hij tussen de lam-verschrokken kerels en sloeg en trapte, beukte als een dorser, hamerde op hun suffe koppen als een smid op zijn aanbeeldl In een ommezien tijd s had hij alle gasten er uit geslagen de boer van de Korenblom" De trouw en M taidif ia In het tweede dt-r drie lezenswaardige anike'en door mejuffrouw Mr E. C. van Dorp voor het Handtlsb'ai geschreven, trof mij de volgende aanhaling uit een corres pondentie van den Londecschen berichtgever der A'i'euu'e Courant : Tooh al weinig Kympatie aan het meerendeel van bet EngeUche ?olk,heeftdebeweging voor vrouwenkiesrecht het laatste restje harer sympathie ingeboet door de relletjes, welke een aantal lawaai-makende dames, meest uit den gegoeden stand, erover hebben weten te verwekken." Van mejuffrouw Van Dorp leerde ik, dat dit geschreven werd naar aanleiding van de nederlaag door Keir Hcrdie geleden," in de laatste week van Januari op de jairlijksche conferentie van de Arbeiderspartij te Bt-lfast. Ik zal straks iots zeggen over die neder'aai ', om het ook in ons land uitgestrooide misverstand uit den weg te ruimen, dat het een nederlaag voor vrouwenkieirecht was. Die jubelkreet werd hier te lande ook door den bekenden ultra anti- feministischen redacteur van Truth aangeheven. Maar de aangehaalde woord m van mijn geachte collega vsn de Nieuwe Courant: Wat een klakkeloos bewering ; heb ik bij delezing daarvan uitgeroepen. Hoe kwam hij daaraan ? Want niets recht yaaidigt zijn woorden. IQ de eerste plaats, hoe weet hij dat de beweging voor vrouwenkiesrecht toch al weinia sympathiek aan hut ineerendeel van het Engelsche volk" 'is ? Een pleoisciet is daarover nog nimmer gehouden. Het is waar, het imperialistische zondagsblad The Observer heeft voor enkele weken zoo'n quasi-uit spraak uitgelokt, ook door Mej. Van Dorp aange haald. Maar ik heb diarover gelachen. Want dat blad is op onderzoek uitgegaan onder de vrouwen, van wie men kou aannemen dat zy' weinig voor het vrouwenkiesrecht zouden gevoelen, namelijk de dames van het West en i en de arme be woonsters van het Oo«-end; de twee uitersten van onver schilligheid. En dan, hoeveel vrouwen werden gehoord. De beide statistieken van de Observer liggen naast mij. In het West-eni werd de uit spraak verkregen van 1480 vrouwen, waar van 607 vóór en 873 tegen vrouwenkiesrecht waren. Het eerste cijfer is mij erg meege? vallen. Ik Icon echter mijn nieuwsgierigheid. niet bevredigen, welke maatschappelijke positie de »73 dames innemen. Ik weet echter, dat de dames van den Primrose League, die de politieke richting van dat blad sterk aanhangen en die onder het vorige, conser vatieve bewind de heeren Ligeihuisledea door theeparty" je* op het terras van het parlement van hun werk afhitrllen, zoodat het een schandaal begon te wo-den, dat zij hardnekkige tegenstanders van vrouwen kiesrecht zy'n. Hoeveel vrouwen in het arme Oo-»t end van Londen werden gehoord, vertelde de Observer niet. Zij deel Ie alleen mede, dat several hundred houfes" werden bezocht. En de oordeelvellingen der vrouwen daarvan weiden ronghly" als volgt geclassificeerd: 19 pCt. vóór toekenning van het kiesrecht aan alle vrouwen ; 4.8 pCt. voor tcekennin? van het kiesrecht enkel aan gebuide vrou wen ; 37 j,Ct. tegen vrouwenkiesrecht; en 44 fiiiiliMiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiilliiiliiiitiiiilliiillilinittiiiilHilinll lag als dood voor de deur! Onder de donkeri iepen hoorde hij verweg de kerels hollen en gillen met hun loaipdronken ogen hadden ze niet gezien, wie dat was geweest ze schreeuwden hees van verschrikking door de donkere nacht van. spoken, en ze riepen da heiligste namen uit om bevrijd te mogen blijven van alle toveronheil... Dan sloeg Dirk Tijmezoon met een drensende smak de deur dicht, schoof de grendels aan en... keek met fonkende ogen naar Maertje l Zij stond lachend, want zij had grote pret dat nij zo handig de gasten er uit wierp maar als zij felle ogen zag in zijn stug-rood gelaat werd zij wit als meel. Waarom hieldt je die ezelmelkers zo lang ? Zij kreeg ineens al haar moed en fiinkheid terug. Wel omdat ze zolang bleven. .. Dat is niet waar! Dat is wel waar l Hoa je mond l A's Dirk Tijmezoon boos was en Maertje hem tegen sprak, zei hy altijd hou je mond" was zij dan nog niet stil, dan ten slotte: hou je bek!" Dan sprak Maertje ook geen woord meer diln was zijn geduld op, en hij zou razend worden als zij hem nog U gen stribbelde, Nou, ik zeg 't is wel waar ! sprak Maertje heftig, want zij wilde zich vandaag niet in-eens gewonnen geven. 't Is niettes; je hebt ze zelf aan de praat gehouden l... Hoe durf-je 't zeggen... Heb ik-zelf je dan niet horen spreken over varkens? Omdat de anderen begonnen. 40 ««nti par r«|*l. Scii elzer Zjjfc! Vraagt Stalen van onze voorjaars- «n zomer-nouveautés,7oor costumes en blouses: Echfzen, Taffetas lustre, Louisine, a jour, Mousseline 120cM.4reed,van o'ocent per meter af, in zwart. wit. t-fff n er. ge| kleurd.als ook geborduui de blouses j L- en robes in batist. Wij leveren alleen gegarandeerd solide Zijde- stoffen direct aan par ticulieren, franco vracht en rechten aan huis. SCHWMZ R &Co., LuzernH25. (Zw tserland). Zijdestotfar.-Export. Kon. Hofl. FRANS JOZEF Bitterwater Emser Water (Kranchen 26 CENT PER HCEUE KRUIK, Emser Pastnles 50 CEfST F»ER DOOS. Sonnaal-0 van ProfDrO. Eenige Fabrikanten rW.BengerSöhne Stultgart Hoofdder,öt te AMSTERDAM: Kalver-.tr. 157 K. F. DEÜSCHLE-BENGEB. BOUWT t. NUNSPEET O/d. VELUWE. Inlicht, b/d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in Nederland te Nunspeet. Niet waar, jij begon... Wel, hei) ik van mijn leren! Hou je mond l Ik zeg je : zij zanikten zelf zo lang. Niet waar ! Jouw schu'd l ? Mijn schuld? hoe durf je... Hou je mond, zeg ik l Neen! de boer van de Korenblom. .." Hou je bek I Maertje bemerkte dat zijn gedull op was, maar overgeven wilde ze niet zij be greep wat het gevolg kon zijn van de avend... - Gillisse begon het eerst over varkens l Hou je bek !! Zij sprak geen woord meer; trok het geldlaadje uit de toonbank en. begaf zich naar het woonvertrek. Toen zij weg was keek Dirk Tijmezoon de herberg rond. Dut nooit meer I siste hij. En griJLslachend greep hij de zwartgla'e flessen en sloeg ze tegen elkaar te gruUel met druk klettergeraas van spattende scher ven. Dan wierp hij de jenevergla'.en op de vloer si uk gooide in deuken bierkroezen «n kannen en maten.,. De toonbank trapte hij omver en de bierpomp wrong hij kapot; de deuren der voorraadkast scheurde hij los en smskfe ze tot splinters... En bovenop de verwoesting wierp hij de snotlamp. Dan ging hij bleek van woede naar het woonvertrek, waar Maertje de verdienste van de dag telde en haar bek" hield... En nou is het uit, uit.' Begrepen ? en voortaan noem ik Jaegerhuys" de Vrede". En hy' deed zo. Herrebergh ende gasthuys is het nooit meer._ geweest I ......