De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1907 14 juli pagina 8

14 juli 1907 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1568 beeld, en van de oudste tyden, een archief en een kleine rariteitenkamer. De hierbij gevoegde afbeeldingen stellen zeer kostbare gildestukken voor van de roormalig koren dragers- en meters-gilden. Behalve archiefstukken en historische voor werpen, betrekkelijk den Amsterdamschen graanhandel, veilt de heer Bom dien avond postzegels en curiositeiten, en op Dinsdag, Woensdae, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag; Penningen en munten; historische en topo grafische atlassen, een van Nederland, en een van het buitenland, een historische en topo grafische atlas van Amsterdam, enz. Kritiek. Aan het Bestuur van den Nederlandschen Journalistenkring alhier, is onderstaand schrijven verzonden: Wekdelgeb. Beerenl Bestuurderen der Maatschappij Arti et Amicitiae, hierby gevolg gevende aan een besluit in de vergadering van Stemhebbende leden der Maatschappij genomen, hebbende eer het volgende onder Uwe aandacht te brengen. Reeds sedert geruimen tijd is in een deel der Ne ierlandsche pers de toon, waarop de arbeid van onze kunstenaars beoordeeld wordt, niet alleen van alle welwillendheid te hunnen opzichte ontbloot, maar is deze zelfs in zoo hooge mate beleedigend voor eenigen hunner geworden, dat een ernstig woord van protest tegen de wijze, waarop sommige bladen de critiek meenen te mogen opvatten, niet langer mag uitblijven. Waar het nut van eene onbevooroordeelde, wél overdachte, met kennis van zaken uitge oefende critiek, die zich uitsluitend tot de bespreking van het onderwerp bepaalt en zich de verantwoordelijkheid van haar taak volkomen bewust is, zeer zeker door den kunstenaar niet wordt onderschat, daar kan het wel niet anders of eene beoor deeling, die door den hatelijk en vorm, waarin zij is gegoten, indien niet inderdaad bedoeld, althans den schijn heeft den artiest te willen schaden, zal geen ander gevolg heb ben, dan dat deze zich in zijne dierbaarste gevoelens aangetast en noodeloos gekrenkt zal achten. Een op deze wijze geschreven kritiek kan slechts verbittering te weeg brengen en moet het doel, dat te beoogen van haar mag worden ondergesteld, geheel missen. In het belang van de kunst en van de kunstenaars, en voor den goeden naam, dien de pers in Nederland steeds heeft bezeten, en dien zij zeker hoog zal wenschen te houden, verzoeken wij u beleefd uw zeer gewaardeerden invloed aan te wenden en de door u noodig te oordeelen stappen wel te willen doen, opdat deze toestand, die bij voort during voor beide partijen nadeelig zal blijken te zijn, niet langer bestendigd blijve. Hoogachtend, Bestuurderen der Mij. Arti et Amicitiae. BAHT VAN HOVB, Voorzitter. A. F. REICHEE, Secretaris. Naar aanleiding hiervan schrijft men ons: Inderdaad is het te hopen, dat, indien er zulke booze critici, al of niet ressorteerende onder het bestuur van den Ned. Journalisten kring, bestaan, niet alleen op het gebied der beeldende, maar ook op dat der literaire kunst, zij aan hun euveldaden een einde zullen maken; daar alle kritiek, wel verre van iets hatelijks te bedoelen zich door een ne'ging tot het liefderijke behoort te onder scheiden. Kunst en vriendschap, hoe zoeken zij elkaiir van oudsher, en zou dan de kunstkritiek, tot verhooging harer oprechtheid en onpar tijdigheid, niet in gelijke richting willen streven ?" Brieven uit Nieuw-Nederland. Uit het dagboek van President Roosevelt's geheimschrijver II. Een derde gegadigde, voor Loeb's ai. bt vlw.htnaar den President bokser. Loeb'» verschrikkelijke erva ringen. Geene gegadigden voor de oproeping in de dagbladen. Hoe Loeb den pas werd af gesneden l Teldy's laatste uitredding, om zijn secretaris tot aanblijven te verbiddfn. De man, die myne plaats wenschte in te nemen, meende no< al voldaan te kunnen kijken, na hetgeen hij had uitgewerkt. Laat me eens verder met u gaan," zeide Teddy met glinsterende blikken en hij reikte den gegadigde een paar schermhandschoenen toe. Tegen zulke beproevingen, als hieruit schenen te moeten volgen te meer daar alleen blijkbaar vuisten als wapenen zouden dienst doen had de man ernstige bezwaren in te brengen. Excellentie, is in de geheimschrijverij ook al zulk ruw geweld als een vuistgevecht inbegrepen? Daartoe kan ik me kwalijk leenen; dat strijdt tegen myne beginselen." Hoor eens, man, de regelen van het Witte Huis voegen zich niet naar die van het Parijsche Elysée of ielfs van Mexico's Chapultepec." En vóór de ongelukkige zich verder had kunnen verzetten, verplichtte Teddy hem zich te weer te stellen door op hem in te boksen onder het verrichten van een krijgsdan-i, die een Apache jaloersch had kunnen maken. Onze opperheer liet al zijne tanden opeens tegelijk zien, behandelde den lijder herhaaldelijk ter plaatse, waar deze zijn laatste ontbijt had opgeborgen en liet hem daarop achterover tuimelen in de papiermand. Hoe is 't mogelijk?" klonk het teleurge steld, Loeb weet toch vaak nog drie rondes te passeeren, alvorens hij het aflegt." Onder een stroon van protesten zocht de gegadigde zoo goed mogelijk op de be^n te geraken en pakte zijne biezen. Aan de deur wachtte hem als laatste beproeving e^ne ont moeting met den ijzingsvekkenden huishond, die zijne Cerberus aard zoover had gedreven, dat zelfs menig diplomaat voor hem rilde. Zaterdag. Alles in en om het Witte Huis geniet eene verademing, terwijl Teddy een vliegensvlug bezoek brengt aan zijn jachthuis is Virginia. Maandag. De woelgeest is hedenochtend teruggekeerd en zooals gewoonlijk na zijn uitstapjes is hij veel roeriger dan te voren. Zooeven heb ik No. l, 2 en 3 van die liefhebbers om mij te vervangen aan den hoofdingang van bet hek >iruk zien spreken met een vreemd juntmenech. Ik heb een voorgevoel, dat dit No. 4 van de reeks zal wezen. De landsvader krijgt het viertal in 't oog en mér dan tuk op een of andere versche athletische tegenpartij snelt hy het Witte Huis uit, naar het voorhek. Maar nauwelijks wordt het viertal gewaar, wat er dreigt, of zy' stuiven alle vier onnaspeurlijk uiteen. Teddy is woedend van teleurstelling en komt op my aan. Hy wil mij bij kris en kras overhalen, om zijne lusten op mij bot te vieren. Ik weiger en zeg zelfs niet n ronde met hem te willen doormaken... Hy maakt my tot leugenaar, hy, de opper machtige l Ik vleide mij met de hoop, door hem opeens listig aan te vliegen, tenminste nige revanche te zullen kunnen genieten, na zoovele nederlagen. Inderdaad begoa ik niet onverdienstelijk Maar my'n waarde tegenpartij bokste daarna des te heftiger op mij in. Het resultaat was ellendiger voor mij dan ooit te voren. In my'n bed kwam ik eerst weer tot be wustzijn. Toen ik myne rechterhand wilde uitstrek ken, bleek myne pols den dienst te weigeren. Myn rechteroog is buiten gebruik. My'n aan gezicht is zóó gezwollen, dat ik nauwelijks den mond kan openen. Hoewel het klaarlichten dag was, zag ik, onder eene druk kende gewaarwording, uit mijne ne beSuhikbare oog zooveel sterren, alsof ik den ganachen melkweg vóór mij had. Wdarom, alle boksers l Kan ik dan toch geen vat krijgen op den kerel? Nooit had ik immers een beteren inzet, nooit een treuriger uitkomst! Dinsdag. De president heeft eene oproeping in de dagbladen gedaan, luidende : Benoodigd. Erg ! Een secretaris. Dient links en rechts even handig te wezen. Een man verlangd, zonder zenuwgestel, athletisch, agres sief, fel op ontberingen en gevaren. Moet dictaat kunnen opnemen, zelfs slapende en nauwkeurig drukschrift leveren, zelfs in een onderzeesche torpedoboot. Bovenmenschely'ke sterkte en scherpschut terschap r der verlangd dan prima getuinissen. Iemand met ampliebiegaven verkieslijkst. Allén zy komen in aanmerking, die hunne zes rondes weten te staan. Adres: T. R. Witte Huis, Washington, D. C. Woensdag. Den ganschen dag deed zich geen enkel gegadigde op. Donderdag. Gén liefhebber te ontdekken! Vrijdag en Zaterdag. Item, item. Maandag. Eerlijk gezegd, begin ik te gelooven, dat Teddy vergeefs naar een anderen sec" zal zoeken. Hij zal er nimmer een krijgen beter dan ik. Van nature ben ik bescheiden, maar zelfs Teddy laat zulks nu al om den anderen dag doorschemeren. Van middag begon hij mij te polsen, of ik maar niet zou willen blijven. Dinsdag. Het eerste wat mijn patroon me van ochtend in het oor beet, was: Loeb, geloof mij, ik wil mijn leven bete ren. Kom vent, laat je nu voor nmaal verbidden." Om my meer vertrouwen in te boezemen, had hy zijn eeuwigen knuppel genomen en begon dezen big stick" te versnijden tot tandenstokers. Zelfs voerde hij, den grimme beer, een schermhandschoen. Ik bleef onverwrikbaar. Loeb, mijn beste, komaan, wees nu eens wat inschikkelijk jegens je baas. Ik wil wel my'n ongelijk erkennen, maar ach, kom, laat je nu niet langer smeeken. Ik weerstond alle aanvechtingen van den dwingoor en bleef hard als een rots. Woensdag. Teddy heeft de vereischten voor sec" aanmerkelijk gematigd, de nood maakt hem zér veel milder van gemoed. Maar van mijnen werkgever schijnen EO. l, 2 en 3 van de litfhebberslijst zulke kwade noten te hebben gekraakt, dat er niettemin niemand als gegadigde opdaagt. Donderdag en Vrijdag. Met het uitblijven van kandidaten voor mijn baan", wordt Teddy's bekommernis gestadig merkbaar grooter 's Namiddags begon ik mij gereed te maken, om mijne plaats aan het hoofd eener spoor lijn te gaan innemen, gooide mijne bokshandschoenen in de prullemand, wierp mijne training" af en haastte mij spoedig de voordeur van het Witte Huis achter mij te laten. Maar, jawel, Teddy was mij vóór. Ach, Loeb, blijf!" stamelde hij. Ik bleef ijskoud. Hy drong mij, een cheque van vier cijfers aan te nemen. Ik hield mij ijziger dan de vice-presidentieele ijsberg Fairbauka. Hij fluisterde mij iets in 't oor omtrent de helft van den Nobel-prijs voor mijn besten Loeb". Ten laatste zwoer hij desnoods nimmer meer te zullen willen boksen, dan als ik hem noodde. Dit vermurwde mij, om de grootte zijner opofferi' g. Wie z m dit in mijn geval hebben kunnen weerstaan ? Alles om mij heen leek mij opeens zonniger dan ooit te voren. Geheel het ambtelijk leven zong mij als het ware rondom toe. Presidentieele booms" suisden mij ale zepyrs in de ooren. Internationale verwikkelingen lieten my geen kans tot ontwijken met hare verlokkeijke sirenenzangen. Zelfs het molly coddle !" race-suicider l" Har !", welke epitheta de Witte Huis-papegaai zich uit den mond van zijn baas had eigen gemaakt ruischte mij toe, alsof de vogel het delighted" van den patroon in alle verruk king napraatte. Hoe kon ik nog aan vertrekken denken ? Tram- noch spoorweggezag kon immers tegen zulke verleidelijkheden opwegen. Zonder een woord tot tegenspraak keerde ik op mijne schreden terug in de richting van het secretariaatsbureel. Maar, voor alle zekerheid voorzag ik mij van een nieuw paar handschoenen in plaats van de wegs<eworpene, want met de verheugenis zag ik in Teddy's oogen het verlangen opgloeien, om zijn gelukzaligheid op mij bot te vieren. A. E. M. 8. TE LAER. Uit oen strijd tep de tw Twee maanden geleden heb ik melding gemaakt van het groot sche plan der Rotterdarasche Vereeniging tot Best rijd in * der Tuberculose om over te eaan tot de stichting van een zee-hospitum voor zwakke kinderen, voor de milde som die daarvoor door een vermogend stadgenoot was beschikbaar ge steld. Menigeen zal zich toch wel eens hebben afgevraagd: zoo, zoo, staat die Vereeniging te Botterdam er zóó goed voor, dat je haren arbeid tot op zulk een uitgestrekt terrein kon uitbreiden? Nu, inderdaad de Vereeniging staat er goed'1 voor, als men in verband met het doel der Vereeniging althans van goed" mag spreken! Dezer dagen heeft ze verslag uitgebracht en inderdaad na vier jaren van bestaan heeft ze zich in de tweede stad des lands een positie veroverd, zóó belangrijk, dat we ons zonder haar, bijna niet meer denken kunnen! Och, het laat zich wel denken. In een groote stad zijn ontzettend veel tuberculose-patienten, die er zelf geen besef van hebben, en eerst langzamerhand wordt het bekend aan allen die het moeten weten, dat er eene Vereeniging is, die on- of min vermogende tuberculose-lijders ter zijde staan wil. Zoo vermeerdert het aantal, dat zich aan het Bureau komt aanmelden, zeer sterk en breidt de werkkring zich voort durend uit. Gedurende het eerste jaar meld den zich aan: 172 personen; in het 2ejaar 341; in het 3e 499 en over het thansafgeloopen boekjaar meldden zich 513 personen, zoodat zich tot nu toe 1525 personen tot het Bureau gewend hebben. Opmerkelijk is, dat van allen die zich aanmeldden, niet n werd teruggewezen wegens welgesieldheid. Een bewijs over de ruime opvatting der Vereeniging! De onderstand vanwege de Vereen iging bestond in melk (23000 flesschen aan 219 personen), ligstoelen, eieren, vleesch, havermout, enz.; in enkele gevallen ledikanten, dekens, enz. Aan 49 personen werd bovendien geldelijke ondersteuning gegeven voor betere woning, hulp in Je huis houding, geldelijke tegemoetkoming, enz. En bovendien werd nog voor 37 patiënten een bedrag van f 1800 ter beschikking gegeven door werkgevers en particulieren voor gel delijke uitkeering, extra versterkende mid delen, kamerhuur, kosten voor verzending naar een sanatorium, enz. En bovendien keerden veel werkgevers het loon uit aan patiënten die een rustkuur moesten onder gaan ! Ik heb op dit gedeelte uit het verslag eenigszins uitvoerig de aandacht gevestigd, omdat dit speciale gedeelte van den arbeid der Vereeniging, het verschaffen van goede eet- en drinkwaren, het geven van steun voor betere woning, het mogelijk maken vati rust nemen, mij wel het meest belang rijk en meest voorbeeldig voorkomt! dn de lighallen aan Kpzenburg, mede een stichting der Vereeniging, waar zoovélen nieuwe gezondheid en kracht kunnen garen voor hun arbeid, werden van l Mei 1900 tot l Mei 1907 106 patiënten verpleegd, met te zamen 7444 verpleegdagen. * # # En de resultaten ? Ach, we weten het, de tuberculose is een hardnekkige ziekte, die sluimeren kan, soms heel lang; die latent blijven kan in kiemvorm, daartoe kan terugkeeren, maar... dan ook weer kan opkwellen als een gif, dat lang bleef liggen zonder te schaden, maar dan zijn vernielende werking opnieuw begint. En het leven van de minder be deelden, eenmaal als genezen" in hunnen kring teruggekeerd, is niet altijd even geschikt, de eenmaal verkregen gezondheid ook te behouden.- Zóó is er veel teleur stelling, veel machteloos bestrijden van dien vreeselijken vijand, maar ook veel wat opgewekt aandoet, en aanmoedigt om voort te gaan! De Vereeniging doet thans ook nog mededeelingen van den toestand der patiënten in 1905. Daaruit blijkt, dat het de meerder heid der tnen verpleegden goed gaat, zij hun werk hebben hervat en nog geregeld ver richten. Zoo vernemen we van de 33 ver pleegde vrouwen van 1905, dat het de meesten van hen goed" gaat, enkelen zelfs zeer goed; maar een 13-tal ook wier toestand gelijk gebleven" is! En van de 46 ver pleegde vrouwen in 1906 is van 24 de toe stand verbeterd", van 2 achteruitgegaan, en de overigen gelijk gebleven". Wie de staten omtrent den toestand der verpleegden leest, en daarbij óók de velen opmerkt wier toestand is gelijk gebleven", die beseft eerst recht, welk een enorm zware strijd men tegen die witte pest", wier sloopende werking zoo ten nauwste met hygiënische en sociale mis standen is verbonden, te voeren heeft. Het is een schoon, menschlievend, sterkend, verheffend werk, wat met liefde voor do tuberculoselijders verricht moet worden, om er de toewijding in te leggen, die er on ontbeerlijk voor noodig is! En de financiën:1 O, de Vereeniging heeft over gebrek aan belangstelling niet te klagen! De gemeente gaf ?4000, de provincie f 1000, het rijk ?3000, contributiën f 55ï>2.62l/i. Mooie sommen! Maar telkens wordt de aanvraag grooter, en het ledental, thans 1193, kan nog heel wat grooter worden. De Vereeniging heeft in Rotterdam een onmisbare plaats veroverd. S. Over Tuberculote-Ziekenhuizen, door W. J. v. GORKOM, arts te 's-Gravenhage. Met bijzonder veel gecoegen heb ik kennis gemaakt met bovengenoemde brochure, die den inhoud weergeeft van eene lezing door schrijver gehouden in het Hygiënisch Genootschap" te 's Gra?enhage, naar aan leiding van plannen, die do )r het Gemeente bestuur worden overwogen tot het bouwen van een Tuberculose-geaticht, ten einde aan de steeds groeiende behoefte aan ge meentelijke ziekenzorg te kunnen voldoen. Dat hier en daar de voorbeelden zijn ont leend aan Haagsche toestanden is geen be zwaar. Voor andere gemeenten heeft men slechts andere cijfers in de plaats te stellen en de conclusies kunnen dezelfde zijn. De brochure geeft meer dan de titel zou doen vermoeden, want achter den titel leest men wel heel bescheiden: met opmerkingen over Armenzorg en Tuberculose-bestrijding", maar juitt deze opmerkingen maken het boekje zoo aantrekkelijk. Het is te wenschen, dat het vooral om die opmerkingen in handen komt van velen, die bij de bestrijding der Tuberculose een werkzaam aandeel hebben Het zal velen de ooaen openen en doen inzien, dat de zorg, die men aan de tuberculooelij<lers wijdt, in den strijd tegen de Tuberct.losef-en zeer ondergeschikte plaats in neemt. Schrijver pchetst zeer duidelijk de taak van den philantroop en die van den tuberculosebestrijder en is er, naar mijne meening in geslaagd om op eenvoudige en duidelijke wyze in het licht te stellen, dat de bestrijding der Tu berculose als Volksziekte geen philantropie is. Hij hoopt, dat dit besef algemeen zal doordringen, vooral tot de ;,Vak-philantropen", als hy ze zoo noemen mag, d. i. tot die dames en heeren, huisbezoeksters en bezoekers, die dagelijks in persoon of door bemiddeling van rapporten met de armen en dus met de arme tuberculoselijders en hunne verwanten in aanraking komen. Er bestaat aanleiding tot" het misveistand, maar het is er niet minder" een misverstand, om dat tuberculosebestrij-" ding als zoodanig een deel der armenver-" zorging uitmaakt; dat een consultatiebureau" voor on- en minvermogende tuberculoselij-" ders een soort,, Armenzorg voor teringlijders"" zou zijn. Hoe dikwijls stuiten wij niet op deze" misvatting in de praktijk der Tuberculose-" bestrijding. In het afgetrokkene mogen wij" er niet over klagen; eene miskenning is in" het misverstand niet opgesloten. Te worden" aangezien voor dienaren der barmhartigheid," wien zou het kunnen verdrieten? Maar in" het concrete ligt de zaak anders." Voor de zieken zorgt de philantroop, maar de hygiënist moet er voor zorgen, dat de gezonden niet ziek worden, en bij debestryding der Tuberculose ligt hierin het zwaar tepunt. Maar L'hygiene coüte cher" heeft een fransch staatsman gezegd en daarin heeft hy gelijk. Men mo t er zich daarom niet over verwonderen, dat deconsultatiebureaux, die zoowel philantropisch als prophylastisch werken, betrekkelijk veel geld noodig heb ben, hetgeen in het boekje duidelijk wordt uiteengezet. Schrijver gaat vervolgens na welken invloed by de bestrijding der Tuberculose theoretisch mag worden verwacht door het stichten van Tuberculose-ziekenhuizen en wat in deze de praktijk reeds heeft geleerd. Hij verdedigt zy'n stelling : in den strijd tegen de. Tuberculose is ruimere gelegenheid voor ziekenhuis-verpleging van lijders in het laatste tijdperk van de ziekte dringend noodig, voor een groot gedeelte per exclusionem, d. w. z. hy gaat na welken invloed de andere strijdmiddelen sana toria, lighallen, ambulante behandeling en behandeling in eigen woning hebben, en komt dan tot de conclusie, dat men zonder Tuberculose-ziekenhuizen in den strijd niet zal overwinnen. Voor degenen, die het Tuberculose-ziekenhuis-vraagstuk nog een vraagstuk noemen, gaat schrijver na op welke ervaringen reeds te wijzen is, en hoe de praktijk antwoord geeft op de vraag, wat te verwachten is van verpleging van Tuberculose-lijders in bijzon dere ziekenhuizen. Schrijver haalt hiervoor het oordeel aan van mannen van naam op dit gebied en verduidelijkt hunne meening door tabellen. Schrijver vergeet niet de vraag te stellen, of de Tuberculose-lydera zei ren, vooral ook uit een humanitair oogpunt, gebaat zullen worden met het stichten van Tuberculoseziekenhuizen en of niet die sterfhuizen", zooala zij door tegenstanders worden genoemd, demoraliseerend op de lijders zullen werken Ook hier laat hy alweer de praktijk antwoord geven, en dit is voor de voorstanders, waar toe ik mij ook reken, zeer bemoedigend. Scbryver gaat na wat de praktijk heeft geleerd in Engeland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, België, Italië, Portugal, Rumenië, Frankrijk en Duitschland, om ten slotte de vraag te beantwoorden, welke bijzondere eischen aan een Nederlandsen TuberculoseZiekenhuis moeten worden gesteld, als men rekening houdt met den geest onzer armenwetgevin?, die in het kort omschreven hierop neerkomt: Niemand heeft recht op onder stand". Schry' ver meent dat den Haag een Tubercnlose-Ziekenhuis noodig heelt voor ruim 400 lijders en zegt, dat daaraan dringend behoefte bestaat. Maar niet alleen in den Haag is daaraan behoefte. Men kan gerust zeggen in geheel ons Vaderland. Moge het boekje in veler handen komen l J. W. F. DONATH. J. C. SOJEiTJLLEEt, Plein Moderne Schilderijen, Aquare"en enz MEUBEL-BAZAR, Singel 263 283, l»y de FcQelsstx-aat. Kantoor-Meubelen m J. MEIJER1NK MEIJER. flYARNHEMSCHÈTEENDRUKKERIJ EN EllKETTErNFABRItK KLUPPELL&EBELING TELEPHOONO/U TELEGRAM ADRES LITHO BEKROOND niJVERHaDSTEKrooMSTEuiriG.I900. Een natuurgetrouw Portret l» ? i* V AU, IvLl. \f *J \J\A JhA.LJ J.L J. W ? naar iedere foto geschilderd, is een allerdankbaarst ge schenk voor elke gelegenh. Prijscourant gratis. H. BOGAERTS&C0, BOXTEL. JAA1SOH DROUOT ?+ ?*? WESSKJR & C3«. +? *? » LAUWE HOUTSTBAAT 7 .* i ? - - - Oen Hattg- - - . TKI.EFOO> INTKHC. »7« GBOOTSTE INRICHTING VOOE COMPLETE MEUBILEERING = Df ALLE STIJLEN = = = = ANTIQUITEITEN = = = EIGEN MEUBELFABRIEK KUNSTHANDEL - ??-? ??-? ??-? WED. G. DORENS & ZN. =-: :-. ?-? EXPOSEERT : - - ? - RoKIN 56ORIGINEELE ETSEN EN LITHO'S VAN BAUER, DUPONT, GR. VAN ROGGEN, MOULLJN, NIEUWENKAMP, WITSEN, E. A. ORIGINEELE FRANSCH E KLEURETSEN. ETSEN NAAR SCHILDERIJEN VAN HOLLANDSCHE MEESTERSVAN PROF. DAKE, GR. VAN ROGGEN. E.A. t t t REPRODUCTIES PROCÉD VAN MEÜRS. SIMILI-AQUARELLEN, KLEURDRUK.KEN, ENZ. t t t t t t t COPKNHAGENPORCELEIN t t t l REPRODUCTIES NAAR BEELDHOUW WERKEN tttttttttt - SPIEGELS EN ENCADREMENTEN. \ Hofjuwelier. i | Oudegracht E 17, utrecht. | i Z E O K . K I JT J E BT l Kunsthandel KRÜGER & 37" Noordeinde, 's-Gravenhage. Permanente Tentoonstelling v: Schilderijen en Aquarellen. U

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl