10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1070 heffen van de hoogere invoerrechten op 7.g. premie-suiker, kan krachtens de bepalin gen der conventie eerst van l September 1908 in werking treden. Vermoedelijk heeft tchter deze aangele genheid reeds het onderwerp eener voorloopige gedachtenwisseling tusschen de onderteekenaars der conven ie uitgemaakt. Men schijnt in beginsel reeds pogingen in het werk te hebben gesteld om voor den uittredenden staat een anderen be'anghebbende tot toetreden te animeeren. Daarvoor zou dan alleen Rusland in aanmsrking kunnen komen. Zou Rusland geneigd zijn afstand te doen van het bevoorrechten van zijn suiker-uitvoer, dan zou de gelijkmatige mede iingiug tusschen de landen, die suiker uitvoeren, overeen komstig de bedoeling der conventie, weder zijn hersteld, daar er geen ander export-land van voldoende beteekenis is, dit het premie stelsel nog handhaaft In dat geval zou ook Engeland's uittreding voor het beoogde doel geen nadeelige beteekenis hebben en kon da conventie, door Rusland in de plaats van £ngeland als mede onderteekenaar aan te nemen, bïjjven doorwerken. Maar dit wordt niet waarschijnlijk geac'jt, ( als is het gerucht, als zoude Rusland niet 'geneigd zijn tot de conventie toe te treden, tot dusver nog niet bevestigd geworden. Men gelooft echter, dat het geen afstand zal wil len doen van da bevoorrechting zijner suiker industrie en daar de staten, toegetreden tot de conventie, op hunne beuit evenmin ge neigd zullen zijn aan de Russische suiker een bevoorrechte positie op de Britsjhe markt toe te kennen, zal Engeland van zijn besluit tot uittreding met 31 Augustus a.H. officieel mededeeling moeten doen en de Conventie opzeggen. , * Daarmede houdt de conventie echter nog niet op van kracit te zijn; eerst wanneer ook een tweede der toegetreden staten met 31 October 1907 zijn lidmaatschap opzegt, is de overeenkomst by het einde van den vaststelden duur, zijnde 31 Augustus 1908, definitief ontbonden. ' Zelfs in 't geval, dat Engeland dm niet op Sijn voornemen mocht terugkomen, is het toch zeer goed mogelijk, dat de overige, of althans de voornaamste uitvoer-landen van feuiker de overeenkomst in stand houden en opnieuw zich vereenigen, om de déloyale concurrentie, waarvan zij vóór het tot stand komen van de Brusselsche conventie maar al te zeer de nadeelen hadden ondervonden, ook in de toekomst het hoofd ie kunnen bieden. In dat geval zouden de onderteekenaars van het verdrog vermoedelijk overgaan tut martregelen, waardoor voor hen de mede dinging met de Russische suiker op dezelfde grondslagen mogelijk wordt en waardoor zij voorts in staat zouden zijn, zich te wapenen legen eventueele invoering van premiën door andere staten, in de eerste plaats door de Britsche koloniën. Onder het ministerie Campbell Banaerman is invoering van het premie-stelsel van de zijde dezer koloniën wel is waar niet waarschynliJK, maar bij optreding van een kabinet met meer beschermende neigingen zou zoo iets niet tot onmogelijkheden behooren. De vraag is nu, van welke beteekenis zou een door .Engeland begunstigde mededinging van Russische suiker zijn en welke belangen zouden, door toelating daarvan, voornamelijk worden benadeeld ? Volgens du opgaven, omtrent Engeland's buitenlandschen handel, betrok het (in inillioenen Cwt.): a. rietsuiker, ruw 4.160 in 1906 6.312 1'JUS b. beet wortelsuiker, ruw: 11.089 in 1906 8.341 1905 waarvan uit Duitschland : 8813 in 1906 5.8SO 19U5 c. geraffineerd (riet- tu beetwortel) 18 L07 in 190(5 14.6:6 19U5 waarvan uit Duitschlacd; 12.466 in 100:5 9.82') 1905 Hieruit blijkt dus, dat Engeland zijn ruwe beetwortelsuiker en geratiiueerd grootendeels uit Duitschland betrekt. Waarsctu nlijk echter ia in de hier genoemde hoeveelheden van 1906, nl. 8.813.0UO Cwr. ruw en 12.466.000 geraffineerd, een niet onbeteekensnd gedeelte ostenrijksche suiker begrepen, die via Ham burg werd verscheept. Hoe griot dit laatst beloeld gedeelte is, vermeiIt de Engelsche statistiek niet, diar deze alleen de verscheping-na/ens, doch niet de landen van oorsproag der geïmporteerde producten noemt. Maar naast Uuitschland is van de beetwortel-suiker uitvoer-landen Oostenrijk waar schijnlijk de meest beteekeuende guikerleverancier van Engeland en die eide landen zouden dus, ind,en de Britsctie markt elders de uoodige dekking von l voor hare consumptie, daarvan net grootste nadeel ondervinden. Welke verhouding bestond er nu vóór de Brusselsche conventie, tueri de Russische euiker nog met die van de andere lan den concurreerde? In de 6 jaren van 1897 tot en met 1902 betrok Engeland uit Rusland ruw beetwortel suiker in hoaveelhederj, van Iü3 tot 5000 cwt. uiteenloopend. Ook de invoer van Russisch geraffineerd nam in slechts weinige jaren belangrijk toe. Hierbij dient echter in 't oog te worden gehouden, dat vóór het in werking treden van de bepalingen der Brusselsche conventie ook de andere landen op hun suikeruitvoer het premie-stelsel toepasten. Voorts dient er rekening te worden ge houden met: Ie dat de andere landen op een of andere wijze erop bedacht zullen zijn, maatregelen te nemen om ie kunnen mede dingen, indien de Russische suiker op de Britsche markt mocht worden bevoorrecht, 2e dat Rusland geographisch, dus wat vracht en vervoer betreft, in een minder gunstige positie verkeert, dan Duitschland of Bohème, te dat sedert 1903 de bevoorrechting van van Russische suiker belangrijk beperkt is geworden en 4s dat door hei forceeren van den uitvoer van Russische suiker naar Enge land, Rus.and's mededinging in Aziëen de Levant belangrijk zou verminderen, hetgeen voornamelijk Oostenrijk zou ten goede komen, A'leen wanneer de beetwortel-cultuur en de euiker-productie in Rusland ten sterke uit breiding zouden ondergaan, zou Rus'and's mededinging -meer gevaarlijke verhoudingen voor de andere belanghebbende producenten kunnen aannemen. Bij den tegenwoordigen staatkundigen en agrarischen toestand in het Tearenrijk is dit echter voorloopig zeer on waarschijnlijk. Van nog grooter belang dan Engeland, is voor de Oostenryksche, specUal Hongaarsche suiker Indiëals af iet-gebied. Daar echter bestonden reeds vóór de Brusselsche conventie verhoogde in voerrechten op premieBuUer en die zullen wél van kracht blijven, ook al zou de conventie worden ontbonden, in welk laatste geval ook in Engelsch-Indiëde positie voor Russijnhe suiker er zeker niet beter op zou worden. 25/7 '07. V. d. S. Vacantic-Kinderfeest. Mede namens den heer H. van B:eemen zeg ik bij dezen hartelijk dank aan de velen, die aan mijn oproeping voor de arme Amsterdamsche schoolkinderen gehoor heb ben gegeven. Dat er zoo vele gevers en die velen zoo gul zouden zijn, hadden wij niet durven hopen. A<vn haar of hooi, die ? 2 iO liet brengen, zonder naam of woonplaats te willen zeggen, afzonderlijk onzen dank. Wil die goele geest mij dan ook niet een naam en een postkantoor opgeven, waar 't verslag van het vacantie kinderfeest poste restante ge adresseerd kan worden ? ^^^^^^^^^ E. HEIMANS. De zeehaven Rotterdam. Een kostbaar en kostelijk geschenk is aan de Led^n der Tweede Vredesconferentie en aan de Binnen en Buitenlandsche Journalisten en enkelen aaderen,?die met her, door het bestuur der Holland Amerika lijn genooligd waren tot een tocht door Rotterdam's haven, gevolgd door een feestmaal aan boord va a een harer groote schepen, aangeboden door de volgende Rotterdamsche maatschappijen en firma's : Americain Company; K. V. Blauw hoeden veem ; H. Braakman en Co.; D. Bu-ger en Zoon; Ch. Cornelder en Zonen; Q. Dirkzwager M'.n.; Disconto Maatschappij; Furness and Nephews Ltd ; Jan Havelaar en Zoon; A. v. Hoboken en Co ; HollandAuerika lijn; Hudig en Pieters; Hudi^ en Veder; Internationale Sleepdienst- Maat schappij ; Internationale Crediet- en Handelsvireeniging : Rotterdam ;" Kuyper, van Datn en Smeer; N. V. Leydsche Veem; Marx en Co's Bank; R. Mees en Zoonen ; M. en R de Monchy; Wni. H Muller en Co ; Ph. van Ommeren; Pakhuismeesteren; Rotterdarnsc.ie Bank, Ruys en Co.; Shipping en Coai Compaty; Steenkolen-handelsvereeniging ; Weise en Co.; De Wissel- en E 'ectenbank ; en Wilton's engineering and Sapway Co. Het geschenk is een dik album met een groot aantal lichtdrukken, voorstellende de stad, in het bizonder de schilderachtige ge deelten, de haren, en alles wat het haven bedrijf te Rotterdam aangaap Deze lichtdrukken zijn naar fotografrën, opgenomen door de heeren L. Jacobson L*n., Jan Wilton, ?.mateur-fotoj;raven te Rot terdam, en door J. D Zeilmaker, fotograaf Etniik en Binger te Haarlem, en W. Ringlever te 's Grarenhage. A. Voogd, journa'ist te Rotterdam, heeft voor dit prachtwerk zooals er van Rotter dam geen tweede bestaat een beknopte en duidelijke beschrijving van de Rotterdam sche haren geschreven in de Fransche taal. Dit feestalaum: Rotterdam, Port de Mer" keuii.; ia ieder opzicht ook de zinrijke band, is uitgevoerd door de firma: Emrik en Binger te Hiarlenn. HE1TSJES Een slraaHaioir. De avonturen van een mannetjesmuscb. 2Vaar het Engelich, van ERNST SETON TJIOMTSON. AVat een tj Ipende, piepende, fladderende menigte! Een half dozijn gewone Europeesche musschen verdrong zich schelden i en schim pend in de goot van een deftige straat in .N'ew-York Als het kluwen zich een weinig ontwarde, zag men te midden van het gewoel de oorzaak van al die opschudding een kleine wijfjesmusch, d e zich krachtig tegen de aanvallen van haar vrijers verdedigde. Naar het scheen, maakten zij baar werkelijk het hof, maar dat gebeurde op zoo'n barbaarsche wijze, dat uien evengoed kon gelooven, dat zij een onge#euscvit lid van hun musscherimaatschappij wilden lynchen. Zij plaag den en kwelden de verontwaardig ie kleine dame zeer onbeschaamd, al wilden zij haar klaarblijkelijk geen kwaad doen. Zij weelde zich echter dapper Het leei geen twijlel, dat zij haar het hof maakte en naar haar lief Ie dongen, maar het was even duidelijk, dat zij van geen hunner iets wilde weten, en nadat zij de aanvallers met de kracht van haar snavel hiervan eenigszins hal overtuigd, maakte zij van een toe vallige bres in dn haar ornringenden kring gebruik en vloog op de dichtbij zijnde dak goot. Daarbij werden in een van haar vleugels een paar witte veertjes zichtbaar, waaraan men haar gemakkelijk van haar soortgenooten km herkennen, en die waarschijnlijk haar grootste bekoorlijkheid vormden. Trotsch op zijn zwarte das en zijn witte boord, was een niannetjesmusch druk bezig een nest te bouwen in een vogelkastje, dat door een paar kinderen in den tuin was neergezet, lij was in uieer dan een opzicht een merkwaardige vogel. Het bouwmateriaal, dat hij gebruikte bestond uit ver weg gehaalde takjes en houtjes, 's Morgens vroeg hield hij dikwijls op een poosje te werken en dan zong hij zoo luid en mooi, alsof hij een kanaiij was. Dat een maunetjesmu'ch alleen zijn nest bouwt, is iets ongewoocs. Maar zooals gezegd, hij was ook een ongewone vogel. >a een week was hij klaarblijkelijk klaar met, zijn werk, want het kastje was tot aan de deur volgepropt met takje?, die de hoornen van de stadsparken hem had ien geleverd. Hij had nu meer tijd over om te zingen en telkens bracht bij de menschen in de buuit in ver ba ring door zijn lang, zeer onmuschachtig" gezang. Waarschijnlijk zou uien hem alj et n niet te verklaren wonder zijn gaan be schouwen, indien men niet een in de buurt wonende barbier en vogelliefhebber de ont brekende hoofdstukken van zijn levensge schiedenis bad medegedeeld. De man bad een musschenei in het nest van zijn kanarievogels neergelegd. Het ei was uitgebroed en de jonge vogel door zijn pleegouders opgevoed. Hun specialite.t was het zingen, hij had de longen en de kracht van het musscnengeslacht. De kanarievogels voedden hem zorgvuldig volgens hun manier op en het gevolg was, da, hij een zanger werd, die door volharding goed maakte, wat hem aan aangeboren talent ontbrak. Zoowel sterk en strijdlustig als muzikaal, was deze heli van het zwaard en van de lier spoedig heer en meester in de vogelkooi. Kon hij een kanarievogel niet door muzikaal overwicht ten onder krijgen, dan zag hij er geen be zwaar in zoolang op hem los te hameren, tot hij zweeg en telkens aU hij op deze wijze de zege in dtn strij i der zangers had be haald, zond hij de schoons'e melodieën de wereld in. Toen zij a zwart borstlapje was ontwikkeld, wai hij de grootste bezienswaardigheid van den barbierswinkel. Maar op een goeden dag raakte de plank los, waarop de vogelkooien stonden, alles viel op den j,rond en in de algemeene verwarring vlogen vele vogels weg. Daaronder was ook Bertrarid de Born, zooals men hem naar den beroemden Franschen troubadour ha i genoemd. Terwijl ech'er de kanaries vrijwillig in de kooi terugkeerden of zich lieten vangen, huppelde Beitrand uit een achter venster, tsjilpte een paar maal en begon de baksteenwüderi.ie, die hem om gaf, te doorvorschen. Hij stamde niet van een sedert vele generaties getemd geslacht af en schikte zich daarom gemakkelijk in het neuïe vrije .'even. Na een week was hij bijni even wild als de overige vertegenwoordigen van zijn geslacht en tot een kleinen straatroover ontaard. Hij hield zich met zijn soortgenooten in de straatgoot op en gaf hun in het vechten en schelden niets toe. Zoo nu en dan verraste hij de voorbijgangers echter door zijn met musschenenergie uitgevoerd kauaritgesang. Bertrand was het dus, die van het vogel kooitje bezit had genomen en nu is het ook duidelijk, waarom hij het mat takjes had gevuld. Het eenige nest, dat hij ooit had gezien, was uit mandenwerk vervaardigd; voor hem bestond ten echt nest dus uit takjes. ÓS'a een paar dagen kwam Bertrand met een gezellin aan. Waarschijnlijk zou ik de bovenbeschreven vechtpartij in de goot ver geten hebben, als ik in Bertrands bruid niet het kleine witgevleugelde mussen en wijfje oad herkend, dat daarvan onvrijwillig de oorzaak was geweest. Blijkbaar was zij wel gene:gd, Bertrands liefde aan te nemen, maar zij stelde zich nog wat preutsch aan en pikte naar hem, als hij dichtbij Laar kwam. Met han gende vleugels eri opgeheven staart draaide hij om haar heen en daarbij ijilpte hij, zooals alleen een verliefde maiiuetjesmu-.cli dit kan, terwijl hij die straittorien lelkeus afwisselde door met zijn kanarievogeltaleuten te pronken. De be;waren, die zij nog kon hebb.-n, waren klaarblijkelijk overwonnen, misschien wel door zijn verbazingwekkend gezang. Hij geleidde haar uu naar het nest, ging vóór haar naar binnen, om haar dtn we g te wijzen en sprong trotsch yn in Let bewustzijn van zijn vaardigheid om havr heen. Zij volgde beur, maar kvvam dalelijk weer terug me; den luid ts-jilpendi n Bertrand achter zich aan. Maar hij moect lang praten, eer hij haar kon overhalen nog eem nair binnen te gaan. En weer kwam zij dadelijs naar buiten, ditmaal schimpend t n scheldend. Xog eens scheen hij zijn o/erredingskuust aan te wen den en ten slotte giiij; zij ouder luid protest naar binnen, verscheen weer met een takje in haar snavel, liet dat vallen en vloox weg. Bertrand kwam ook naar buiten. Al zijn vreugde en trots op het huis waren verdwenen. Het was een steek in zijn hart: Lij had op niets dan loftuitingen gerekend. Troosteloos zat hij een poosje op den drempel eu tsjilpte, alsof hij wilde zeggen: Kom terug, kom terug!1' Maar het bruidje kwam niet teiug. Toen ging hij weer iu het nest, men hooide eeu krakend geluid en da Jelijk daarop kwam hij terug ruet een l.outje, dat hij op den grond wierp. Daarna haalde hij een twtede en wierp dat bij het eerste en zoo ging hrj door, totdat alle takjes en stofjes, die hij 7,00 vlijtig had verzameld, op den grond la^er. Alles moest weg, ook het u;ooie gevorkte stuk, dat hem zooveel moe,töha l gekost, en de twee gladde hou'jes, die er net zoo uitzagen a's die in het nest van zijn pleegmoeder. Zwijgend en eenzaam werkte hij een uur lang door. Toen was hij klaar. Op den grond lag een heele stapel takjes, liet leek wel, of de straatjongens een vuurtje wilden stoken. Daar lag nu de arbeid van zeven da^en! Bartrand eloeg een wilden blik op he,t kastje, liet een kort, rauw gitsjilp hooren, waar schijnlijk een miu-schenvloek, en vloog weg. Den volgenden dag was hij weer met zijn bruid terug, maakte haar als eeu volleerd musschenndder het hof en bracht haar onder voortdurend geb;,ilp nair het nest. Zij Hip pelde binnen, kwam nu weer naar buiter, keek met eeu scheef kopje naar den slapel takjes op den grond, gicg weer naar binnen en verscheen met eeu heel klein takje, dat hij had vergeten. Zij liet het vallen eu zag klaarblijkelijk met genoegen, hoe het op het stapeltje terecht kwam. -Nadat zij een poo:-je in- en uitgehuppeld waren, vlogen zij s.imen weg. Toen zij lerugkivatnen, had zij den snavel vol huoi, hij een enkelen strjohalm. Uit werd naar binnen gedragen en zij vlogen heen om m-er h >oi te halen. Teen Bertiand wist wit hij motst meebrengen, bleef ziju metgezellin in het kastje, om het hooi te tchikken. Alleen wanneer hij te lang wegbleef, vloog zij ook uit. Het was merkwaardig om to zien, hoe zachtaardig zijn ridderlijke houding tegenover zijn bruid den strijd.ustigen Bertrand had gemaakt. Toen het ne?t half klair was, waagde hij het een takje binnen te dragen, maar een oogenolik later v, erd het uiiar builen op den grond geworpen. Arme Bertiaud! Alles, wat hij voor 't berte hield, was niets waard al zijn mooie hou'jes hal hij te vergeefs gehaa'.d. Zijn moeder had eeu houten nefct gehai, een mooi uest, te mooi! xsiets dan stroo moeit het ziju eu daarop geen hout ruaar zachte s'.C'Jl'sii. Hij schikte zich in zijn lot, dat had de vrijhei! hem al ge leerd. Vroeger had hij altijd gedicht, Jat de barbierswinkel de hee'.e wereld was en dat hij daarin de voornaamste persoon was, maar die beide ideeën hadden iu den laa-.sten tijd een iliukeu knauw gekregen. Zijn bruid was van maening, dit zijn opvoeding heel slecht was geweest, wat betreft het praktische leven, en dat het haar taak was daarin ver betering te brengen. (Uit Hie Life of the Hunled.) ofn v Motor-Koorts of antomoliile-foeile? Geachte lieer Bei! Daar hebt gij het nu al, op uwe leeftijd een automobiel te willen bestijgen, en dan in galop de Groene" door hollen, dat gaat niet. Geen wonder dan ook dat toen uw voertuig voor een kUi/nnodtt ging stijgen n ge den draad kwijt raakte. En zoo haastig waart je zelfs, dat in stede van mijn vervo'g" af te wachten, ja, zelfs op uw gemak mijn artikel nog eens door te lezen, ge u a?n t e' \eonen hebt gezet om welkereden dan ook' en conclusies hebt getrokken waar Sherlock Holmes jaloersch op zou zijn. Uit Jr. besluit gij gezwind dat ik een jongoientch ben, laat mij u zeggen dat ik menschen ken van in de zesiig die ook Jr. acater hunniarn hebbtn staan. Dat ik niet de officieele naam Dulbile en beweegbare ijzerdraartji-juren aan uwe vinding gaf, leidde tot uw vermoeden, dat dier.<iriw*<(?) mij onbekend waren. Wie zelfs buiten het teekenonderwijs hoorde die dingen ooit zoo noemen ? ' Ik zou haast zegden, wie toc"i in het teekenonderwijs hoorde ooit die officieele naam, en niet steeds den korteren en toch begrijpelijken term \anKlnpmodellenumIieii. Maar what is a name? G j noch de lezers die zich voor dit onderwerp interesseeren en en eenigsüins van den gang van zaken in het teekenoriderwijs op de hoogte zijn, zullen bij mijn expressie een moment aan SanchoPanza, Klapperdos, Klapbessen of ie:s van dien aard gedacht hebben. Tosn uw tuf-tuf echter schichtig werd, trilde en sidderde de Groene' in uw hand en slceg gij bij mijn pleidooi (?) voor het rationeel teekeuonderricht" in eens eenige regels over en raakte daardoor geheel uit den koers. Ge rende door naar 't ergste dit nog komen oio st', een zeer neutraal zinnetje, wij'.ende op het feit dat ter Tentoonstelling naast teekeningen van veel te moeilijke natuurvoorwerpen, er na'eakeuingeri waten van prentjes die een vijf en twintig jaar terug zeer ,,«n vogue" waren. Het allerergste is geloof ik nog, da', ik dit feit zelf constateer. Htusch mijnheer Bes, lees niet m°er in uw automobiel de Groene'' of andere peri odieken, neem 't S:uiversblad of een Wilson bijv., daarbij hindert 't niets al slaat gij eens een alinea of wat over, aan het eitd krijgt gij den draad wel weer te pakken. Had ge eers-t 't vervolg" afgewacht of minstens mijn artikel nog eens overgelezen, dan waren er ge«n automobiel ongelukken gebeurd, eu zoult £ij gemerkt hebben, dat oehoude s de onvoorwaardelijke Jeugd die het Jr.--cbap iemand schenken, en de oneerbieduhjk ge doopte (Uw/juiodellen, wij in hoofdzaak het wel eens zijp. R. W. P. DE VEIES JR. De HolUclie Lelie." Aan de u heer M. Jongeneel J r., te Rolt rdam. In den laatst verschenen Amsterdammer of wel bijgenaam l de Groene" No. 15ö9, ver scheen een ingezonden stuk van uwe haud over De Uollandsche Lelie, waarin u de redactrice in een nieuw daglicht stelt. Aangezien freule Lohman nog s'eeds in Zwitserland vertoeft en dus waarschijnlijk De Amsterdammer niet onder de oogen krijut, zal zij uw stukje vermoedelijk ook niet leien, en al zou zij het gelezen hebben, dan zou zij zich daarboven verheven gevoalen eu er zich niets van aantrekken. Wat de heer Sarvaas van Rooijen o?er freule Lohman schrijft, is geen goddelijke adoratie" zooals u dat gelieft te noemen, maar dit is eenvoudig waar. Er zit duif" in freule Lohman, zij zegt haar meeuing altijd rondweg. Zij is eerlijk en waar en dat kan werkelijk niet van iedereen gezegd worden, vooral niet in den tegeuwoordigeu tijd, waarin politiek en publieke opinie zu'k eeu groote rol spelen, zoodat de meening van den mensch dikwijls met alle winden nieövaait". Dat freule Lohman door ha?e aangeboren eerlijkheid, zich htftij; kan keeren tegen hare zïster en, is waar, ruaar is het dan ook niet zoo, dat een vrouw meestal door kronkel wegen baar doel tracht te bereiken, terwijl de min er recht op afgaat? (Ik spreek hier in het algemeen van ,,'te vrouw", begrijpt u me P.v.p. uiet verkeeid.) Geen van alien /.ijn wij g cslelijk" slaaf van wat freule Lohman 0113 opdischt", want als u De Hollnndtcke Lelie trouw leest, zoudt u zien, dar er telkens wrijving van gedachten is en iedereen zijn of haar opinie ten beste ge.tft. Maar 't schijnt wel, alsof men er een zeker genoegen in schept om freule Lohman aan te vallen, want alles, wat er do./r n aungehaald wordt in uw stukje, als zijnde ?.e.faduratie, eigenwaan, euz , is dat niet, d.iar is zelfs gteu que-tij van. Zegt men hier in dit ondermaansche wat men meen*, dan wordt men afgetakeld, want och, de waarheid \vordt niet graag gehoord. Gelukkig da', de redactrice zich daarboven verheven aclit. Er is o jk, Goddank ! geen sprake van mixtrerr, Viel van witterere van die meui-chen, die altijd klaar staan om freule Loliman te bespotten. Mevrouw C. Sein.IMMER, A ma t. ge^' AUNT/.EXIU.S. iiitiiMiuinitiiiiiiiriiiiitiitiiiiMiitHiiiiliiiiiiiiiiimttiiiiiiiliuiw 4s Jaargang. 2S Juli 19J7. Red.: C. H. BBOEKKAMP, Damrak 59, Amst. Verzoeke alle raededeeimgen, deze -ubrif L betreffende-, te riekten aan bovenstaand adres ding van poatwijfel a ? 1.10, aan den heer P. M. Sondijn, As;nie.-estraat 10, Rotterdam, franco toegesonden. No. 9i. ProVileem ter mededinging No. 4. Zwart (13 schijven en l dam.) Wij vestigen nog eens de aandacht op let zak-daraspel, portefeuille formaat, hetwelk o.a. bijzonder geschikt is voor het spelen van correspondentie-partijen. Men voorkomt hier mede het herhaaldelijk opzetten van den stand, hetgeen, hij het gebruik maken ven gewone dambordeu, noodwendig uioet ge schieden. Dit zak-damspel wordt, na toezenWit (11 schijven en l dam.) Oplossingen mo< ten binnen 14 dagen wor den opgezonlen asn bovenstaand adres. Opl. eind-ipel No. 90, van den autiurJ.de Bree. A'dam. W 7-2 , 12-3 . 18-9 . g-8 Z 3u 4S A, , C, 28 32U, 46-1(5, Bo ui E, 32-3S, ., , 936. 3 rO. 20 38 8-24 en-O E 20-3 L, 32-38, 33 43, 43:32~ ,.?,28 .18 9 . 8:35. 9 27,27- 38,35-49t D 28 33,4i-L'ö.2ó 3UOIÏ.33 38.3S-42.42.33, .. .. , 2:35 . 18 27. 27-38,12 29pnzf C. 2»-32 of Ho, 2oi'33 38, 38 12, 42;3o, , 12-8 pru w. ee makkelij k! B 3o-óo, .,?.123 , 18 9 S:£ó . A3o2o, 28-32 a, b, 2520e, d, 32-3/ ol 't, 3-26. 2B-37. 25-48! 37-4L, 41:31', , 9-27. 27-33, 35-49! d 25 3U, 3Ü-33 of ?, 3o-42, 42:33, .. . 2-3", 9 14. 3:37! c 26-is, -ia:zó, 20.9 , , 18 9 enz. als voren! / , 2 8 a. vor.r b 2S-a3, / a 20- 4 S, 2e opl. W. 7-2, 2-8 , 18-9. 12 26. '2^:8 enz.f Z. 3U 48,48-20 of/, 20:3, 3:12, CORRESPONDENTIF. L. G E. te Z. e. a. Bij- het onderzoeken, he'it gij zeker over het hoofd gezien dat, na w 7-2> z 30-48, w 12 26, zwart met 28 32 beslist remise maakt. Wel jammer, daar de overige varianten, goei zijn doorgewerkt. Des wijze v. n noteeren is zeer eenvoudig, zooals uit de hierboven aangegeven oplossing: dui lelijk is te zien. J. F. te tl en W. v. D. te H. e. K. Wij zeggen u vriendelijk dank voor uwe mededeeling, waarin gij op zoo on luboelziunige wijze ver klaart, het correcte van pr. No. b9, te erken nen. Ook zal het u thans duidelijk zijn, dat en de problemist en de pnciische kenner van het spel, wel degelijk moeten samengaan om dergelijke stukjes te kunnen vervaardigen. Dat wij h. erop in 't bijzonder*wijzen is, om dat eeuige am-aeurs onlangs vergast werden op een circulaire van de heeren Bittefeld en De Haas, waaiin niet minder te lezen stond dan het volgende : Wij geven hier een aantal problemen ter oplossing, ofschoon wij er met nadruk op wijzen, dat men een zeer goed maker van problemen kan zijn en tevens een zwak speler.''' F n verder: dat er te A inziet d men elders btken Ie problemisten zijn, die ze.fs in bet Buitenland met hunne problemen prijzen behailden, maar als damspeltrs niets beteekenen." Een iijn staaltje van voorlichting niet waar, of is h.e.'voor wellicht een beter passende naam te gebruiken ? (De cuisifeeriug is van on-.) KORTE B10GRAPHIE. Van enkele meesters in het damspel. VIL Een te volgen opening kan theoretisch aangegeven en doorgevoerd \vordt-n tot aaa het middenspel, onverschillig of zij goed dan wel minder goed is. Hoe groot het f.antal varianten ook zij, dat tijdens de voortzetting en oeactwo *rdiug te voorschijn komt, alles kan op 't papier gebracht en behan-ie.J worden, omdat men de grens eener opening kan bepalen eu vaststellen. Echter in het midden- en eindspel isditandeis. Hieiiuzijn de verschillende voortzettingen en dj hierdoor te voorschijn koiueade af A ijkingen zoo legio, dat geen ruenschelijs verstand in staat ij, deze uiteen te ze'.ten, zoader in een labyrinht van cijfers te verwarren. Daarbij komt nog een groot bezwaar, dat de behandeling vrijwel onmogelijk maakt. Het is meermalen geble ken, dit bij deu aanvang vau het mid lenspel, de voort'.euicg op verschillende manieren kan geschieden, en dat verscbeiderie dezer van e. kander afwijkende voortzettingen goed ziin. Ook komt liet d k wij Is voor, d »t iu do zeilde voortzetting, de beantwoording op verschillende maniereu kan plaats hebben, terwijl e.ke beantwoording op zichzelf loei tot een co;rect eindspel kan leiden Weluu, dit ailts theoretisch u't werken, is met den besten wil rütt mogelijk. Om van zoo'n reuzenwerk ach een klein denkbeeld te kiiMien vormen, behoett men slecbts de eirad.-taud op te zetten van een slag-probleem, waarin, na de fclotcombicatie, de winst duidelijk zichtbaar is, of-choou aan zwart nog gelegenheid is gegeven op verschilleri'le manieren te kunnen mauoeuvrter.n. Echter, niemand zal er aan denkeu dit alles schriftelijk uit te we.keii. Xi Ie laatste af loei) de slagzet, zegt uieu eenvoud'g: en wint!" Ir dien LU iemand toch de aiuli :heid zou hebben, dit alles schriftelijk t« willen uitwerken, zoo geef ik hem de ver/.ekeriug, dat, na een cahitr te l.ubLen vo'gt-klad met variaireu, hij er wel gtnoeg van /.al hèben, en niet belust is, zich een tweede cihier hiervoor aau te schallen. Welnu, wat wil men dan beginnen bij d sn aanvang eu voor.zetting ven het middenspel, waarin 30 en meer schijven nog op het bord staan? Ik herhaal daarom nogmaals, dat het niet doen lijk is, het miidenspel theoretisch te be handelen. (Woidl verco (/??/).