1583 D E' AM STER D A 51 M E tl 'WE E KB L A D''VOO R NEDERLAND. zijn ir r dan icripressionislief". Ik wildeslechfs dat men van de beide poezen de kla?elike ellende en de gekoes:erde behagelikbeid be grijpen zou, ook van de mïnsen iets en dan iets van den dichter begreep. "Toch hoop ik ook met deze verzen de vastheid van plastiek te doen bewonderen, en de vete deugden die sjj bevatten en die te releveren overbolig is. Wat den innerliken gang van de cyclus be treft, bij is deze : De dichter leert de schoonh*id ook in de stad en hairsmartelik leven, zien. Een weerkeren tot zjjn dorp : En in gondregen schreden wij teeaam, Mijn liefste, die 'k hervond in zon en stilte. Waai nu ver heen. o hemelwind, de kilte, Wuil om ons boofd, fluisterend Liefde's naam! Liefde, mijn liefje, waart gij n-e ook nabij Toen 't stadsgedruiBt'h dreunde in mijn schuch tere ooren, Of kon 'k uw tonen slecht a vereenzaamd b ooren Met Diets dan rust tn vreugd rond u en mij? gteikt rustiger besef in hem tot een hoop volle schoonheid,een verwachting diede werkl:kh>id verbeertikt en de Aarde tot den Hemel heft. IV. De Galerijen van mijn Smart en Vreugde'', verzen dia in de eerste aflevering van De Beweging" verschenen, getuigdi n, meer dan ieder redelik betoog, van een jeugdig-krachtige voortbloei der poeiie. tze verzen verenigen in zich al wat poëzie leven doet. De Galerijen van mijn Smart en Vreugde" geven een droom van geluk. Alle verzen in deze reeks dragen van dit geluk den vollen klank. --? Ook in Affodillen" tn Mijn Droomen" is het de ongebroken brede lyriese stroom van gedachte en gevoel, van leven der ziel, die geleidelik vervloeit tot een helder kris'ahen vlak van diepe bewustheil Uit deze bewust heid gesfaltte bg met een ongewoon vi raio gen van pia^ties beeldende fantasie de ge daante ener klare schoonheid. Ik geef hier ditene vers waai in de gedachte hit voornamelik te zegden heeft, inaar dat niettemin naast de meer aan ioenlik bewogene kenschetsend is. Eens- stierf een grijsaard in het vreemde Janei. Bij); wilde rutten m geboortegrond. Zijn kist stond op het sdiip. e golven blond Flonkeiden ver, daitel in zonnebrand. Met vrootke gasten was bet schip bemand. Zij dronken wijn. Uitbundig zong hun n ond. Zij zaten op de kist tn in bet rond Een wijnpias vloeide langs withouten rand, En spelen we allen niet ons dartel spel Waar gij, doodstille wijding, beter waart: Lachen en zondigen wij op geen graf ? Wulpschen en onnadenkenden, weet w*l; Dat menig doodshoofd uit zijn diepte staart Naar. u omhoog en leert uw blij.Ischap af. Mooi is van dit sonnet het sterke uitlopen in de laatste terzinen, waar, in een siijgin;? de kracht wint en htt sonnet vast en rusiig in den geest staat. Van Mijn Dioomen" wil ik bet tweede sonnet aanhalen dat door bizonder kleurige fantasie ongemeen lijk is: Mijn ziel is als een zee, in vroege stonden. Zij wacht hetmorgenliclt dit door /al breken En> door koralentvtijgen Wondend leken Op de goud-schemerend bemoste gronden. Waar de gewassen donker zi.jh doorwonden Is het nog nacli ; maar in de rui ue streken Zie 't weemlend water zilverig verbleeken ... De viisehen wachten siil met open monden En straks, als de eerste goudatraal breekt, gaan ze allen Omboog in flankerende duizerjdtallen Metalig 'blauw, n goud en zilverolank, En de zeevrouwen gaan in bleeke scharen Door 't weeke licht at om l air zijden hart u Glanzend, 'droomerig etreelt hür leden rank. Ook hiejr de versterkende stijgiu-J. Het vrouwelik rijm in de twee voorlaatste verzen, de verbredende ee-Klank die deze verzen beheers», maKtn de goWing hier luirner eu dit wordt nog mér geaccentueerd dour 't doortrekken van het ritme over de rij:ueu .heen tot ia. den laatsten regel. Welke laatste regel dan door div even ophouden van den ritme g mg achter 'glan/.end' en door de af« Hgeling van, tiochaeëii en jamben, een slinge ring krijgt, een deining die ongemeen beeldend is ^ oor de golver.de beweging die valt weer te geven. Zie ook hoe hier stijging gewonnen wordt door de steecis strakkere inzet der laatste verzen : ^ ^ ? > ^ ' ; v_- <_? - ; Eerst met t wee, dan met een diling en ten slotte met een hiffing, zet het versiii. Dit zijn van die kleice voortreifelikheden waaraan men den rntcs'er direkt hei kent, den waren dichter, wiens sterk opdiingend gevoel vormen van rituie en maat behterat, en naar eigen gedaante herschept. Het is niet de ger'ngste deugd van Guttelings verien, dat zij steeds zo vorm vast zijn. Zijn sonnetten zijn geen sonnetteuin- naam (gelijk de meeste gedichten die tegen woordig voor sonnetten worden uitgegeven) maar zij zijn sonnetten uaar geenteliken bouw, naar weze-nlike inaerlike gedaante. En waar deze zuivere sonretvorm niet voorkomt, heerst bijna overal de harmoniese, geserreerde groepering van vier kwatriji en, deze de meest juiste voor het minder hartstochtelike, meer beKoncene vers. De kunstenaar, die het zich niet te makktli maakt, maar met het mateiiaal waaiin hij zich uitdrukt strijdt, die zich strenge wetten stelt en de vaste vorm als een krachtige maar lenige betomin* van zijn gevo.l behoudt, behoeft niet te \ rezen ooit ongevoeld, krachteloos werk te geven, want alleen de sterke gevoelsdrang, zal den strijd bestaan, en al het waardeloze komt niet tot leven. Guttelings werk geeft het bewijs hiervan. 'Er is in dezen gehelen bundel geen enkel gedichr, dat een zwakke spontaniteit verraadt, nergens aarzelt de stem die steeds klatkvol en zacgerig ia. Waarlik, indien wij ons hier in HiHand ooit verheugen mogen over de verschijning van een nieuw en levensblij dichter, dan nu. Deo. 'Ü. 51 AU RITS UÏLDERT. Etn ondengeiid Miserabel spel van Lanaeloet met Sanderijn. Om dit luxurieus" geïllustreerde boekje, dat inderdaad, als de omslag reeds waar schuwt niet voor kinderen" is, zullen mis schien sommigen zich boos maken. Het abel spel,' waar dit een parodie op i?, schijnt hun niet miserabel genoeg, on er tóó mee te cpelen, ja, in het geheel niet miserabel, maar fijn en lie-f, Toegegeven nu, dat bet a tijd wenschelijker en smaakvoller is, mtt iets waarlijk belachelijks den spot te drijven, zoo kan men Uch deze snakerij zeer wel ver dedigen. Men kan het n.l. róó opvatten. Het toonee'.spel in kwestie behandelt, op een mooi nienscbi-lijke en fijne wyze een uiterst banaal geval. Djor dit geval nu, zooah de auteur doet, in onzen tijd over te brengen en de personen een gemeenzame taal te laten sp. eken, maakt hij niet zoozeer het tooneelspel belachelijk als wel het feit, dat er ook in de zond." zoo niets nieuws onder de zon is, dat de moderne menscheu nauwelijks vcoir.init" Tlic oltlest siiis the H \vest kiii'l ot' \\uys" Of willen we liever maar in het geheel niet raar een verontschuldiging zotken ? ... Wam de zaak is, datde:e jarodie eigenlijk wel aardig -geschreven is en de luxurieuze" illustraiies voor een deel wel heel aardig zijn. De schrijver, een paeulonymu?, die in het jargon van de demi-monde, ? moet men 7e.rg n, in benijdenswaardige mate??thuis schijnt te zijp, heeft de grap nogal sober opgeva', zich goed beheerscht. De moppigheid zit er behalve in de mingeslaigde inlei ding van den z.g. di. Hazelaar niet al te dik op. En in zijn onverwachts gebruik van heel familiare woorden zit wel een factor van geestigheid. Na het motlo, een variant van het ca se fait, mais ca ne se dit pas," komt een voor ei ilootr," die wel vermakelijk is, al staat er n fou'je in, dat men niet zou hebben ver wacht. Sauderijn toch was toen de fijne r'ddei" haar ten huveüjk vroeg, ook niet meer een demi-i-ier^e. Doch dat is-»tot daaraan toe. Het begin is in zijn beknoptheid wel goed. ,,Ik sla liiei' iu Je intini'si-hijn En \\;up!it tic scl.oune SauiU-njn. en de aan klassieke voorbeelden geschoolde begroe'irig van S.mderija. (ii-groet, o eed Ie Lanscloit, llue vaart uwer Met mij ga-jt 't goed" Ovk Lanfe'oets beschrijving van de sil natie: ,,'k heb maling aan Mijn Koninkrijk. En 'k vraag jöhier ten huwelijk" en Sanderijus bezw.aar : Gij zijt de eerste van het land, En ik ben van veel mindren stand,' zijn raak. Evenzoo Lanseloe'.s belofie aan de moederlijke koppelaars'.er : Ik zweer, na afloop der séauce, eloe 'k afstand van mijn me-al l ia nee." Ook de aankondigingen van Sanderijns huwelijk met Ridder de Ftjnp, en van de geboorte van huini'3 dochter Uancelina", zijn goed. Daar is de m-il'.igheid even aangedui i, wat, ttcli a tijd het geestigst is. Elders is de tek^t wel eens te uiU'oeiijj, en dientengevolge grover. En iu die luxurieu?.e ' illu-traties. Wel. die zijn lang niet onverdii n-ite'ijk. Z-i '/,\}a wel wat ze moeten zijn. Ueei eenvuii lig en frappant geteekend en /-6f>r in den gees-t van den tekst. Ze herinneren pan Beardsley, doch zijn minder gestykerd en minier gezocht dan diens tee'sei iugen. En ejr is als liet ware een luclr je aan, dat het imiócente en erol ische mi i'u in k *-ettie suggereert. De beugelta-ch van de juffer op het titelplaa'je fcbijut mij zeer ter snede aangebracht. De pakjes, dj kapsels, de houdingen en grijnzen der julFers doen het uitstekend; er is in echier t IkeHju ietf geraflineerd obscenB; ook in de plaatsing en verdeelingdtr zware i n witte vaiben. En ilat moet dier. In wkere-n zin zijn de teekeningen ilan ook ma i o ea:er e-n onvoegz.iiner dan'de tekft. Heel goei is d-i mama Lan-eloer, de [insinuef r( ede jatioie en Sanderijn tijdens het tconeel ia den tuin, met haar sluw q'ia^i-zedig lachje. Jammer dat Sanüerijn later de blon Ie pruik voor een zv. arte schijnt te hebben verwis-e!d eu dan in het geheel zoo goed niet meer ^or.lt. Lsnseloet i-i wel een echte geur-en plezierrnaier, doch Rein'ju; en d3 ridder zijn ge-en levende menschen geworden. Weer bet< r dan Ie voren wordt de getrouwde Sacderijn, die vo komen gemeen genoeg is!... Ook geslaagd ij de traditiont-ele Londcnbegroelin^ op den ach terkant. Ik wil hst honi soit qui mal y pense," dat ocder dit drastische prentje staat, den auteur en den teekt naar niet naspreken, ook niet in scherts.. Wij moeten zulke dingen aanvaarden, zooals ze zijp. Dit boekje is een geslaagde en vermakelijke ongepastheid. Neme aanstoot, wie wil. Ik zal hem zi.n efgen is niet euvel duileii eu :ijn blos niet misgunnen. CoRXELts VETIT. Z<) i't'ndm, door SAMUEL GOUDÏMIT. Am sterdam, van Holkema it Waiendoif. Wanneer ik hier ga zeggen, dat Samuel G )udsmit, de jonge Samuel (fuudsmit, naar mijn rneeijing de grootste van de Jord.-ct.o prova-schrijvers in Xederland is, behoe-fi in-n ni4t bang te zijn, dat ik hem o?er den l'etasin til... hij heeft difn nog niet bcsie ge-n. Zijn ros is niet gevletkt hij kent geen dichterlijke vlucht. Samuel Goudsrnit is prozaschrijrer geen dichter. Maar dan ook, welk een glorieii3e ver schijning. Deze man heeft de dubbele deugden van den Jood en den Nederlander te samen. Dit is ras cultuur ik wil zeggen, veredeling van den stam. Warmte, g^roel ea toch ze'.f belwaa<. Hol landsen. eenvoulïg, onopgesmukt, maar zonder het lauwe, het kille. Nergens een zich bedrinken aan de eigen woordroes ; geen enkele maal een zich laten meegaan, zoodat sentiment, sentimentaliteit woidt. Rotseerlijk als Spinoza en even onvermurwbaar scherp inet een tot het uiterste gaanden afkeer van alles wat niet innerlijk, innig en waar is, Quérido, onmachtig de van de vaderen geëifde ux de bouche af te wei nen en nu trach tend van 't gebrek een deugd te maken, door het tot een monstrum van woordwerk op te blazen; Heijermans, met een sterken wil, een ijzeren energie begaafd, zooals alleen een man uit het ia, dat dulden tot erfdeel heef:, ee-a klein natuurlijk schrijftalent tot iels schijn baar groots en krachtigs doordrijvend afwis selend zuner photographiieh beschrijvend, dan verrassend snel combineerend en coir.pi'.eerend; vernuftig, haliel, handig, maat schappelijk, en vruchtbaar als een echte zoon Israëls, niet af keerig van een litterair gewin zelf-! ten koste van 't eigen ras. (De blinde vader in Ghetto, beschouwd als schepping van een Jood), maar ook hij «allend met de eerste critiek (die van Quérido op Dia mantstad) geschreven met ras-intt;nct. A e tiino, hopeloos eedzijdig in ee-n eerlijke melancholie, tn ten fclotte, als e leerling van den tooverwar, die 't bedwingende wachtwoord niet meer kende, overmand door de droeve geesten, die hy zelf heeft opge roepen. En dan eindelijk . .. eindelijk Samuel Goudsmit in dit boek Zorhndtn, reeds als titel een symbool voor het hee'e ras, dac gedreven in den maalstroom der volkeren, na diiehonderd jaren van vrijhe.d bij een verdraagzaam, braaf, volk, zionisme heimwee krijgt raar een ver, onbekend land, dat bet ras eigenlijk nooit veel meer dan het symbool van een vader land was. Dit boek is geen aangenaam boek. Als gij er in begint te lezen is het, alt-of gij, een wan leling naar Zeeburg willende gaan maken, eerst door de Jodenbuurt moet. Het is bet Ghetto niet bet Ghetto waarin het andere volk hen opslojt, maar het Giietto, waarin zij z'ch zelf e o}>sl jten, dat zij mee dragen, door a!le landen en aile eeuwen, het Giietto dat hier uitverkoren volk" en d:iar, verdrukte natie" heet, maar altoos is een afzondering door uitzondering, afzondering door trots of door serviliteit. Een Joodsub hart is altoos een :aam. Het zoekt door famdle un, gezeiligheid,sainenhokken,doorgeaieeiide liefde en ongemeende vleieiij, door liefde .ol en mededeeUaain afdalen en toenaderen i'f zelfs assimi'atie (A. O. Wertheim, MontefiorP, Da Costa), door stug-trotsche verhevenheid (Spinoza) c f ge-niale opdringerige inmenging (Heine), door verbroedering en versmelting (Maix) die eenzaamheid, dien diepen, viteselijken afgrond der psyche te ontgaan. Maar het is alles vergeefs, hij de Jood, blijft de groote, eenzame zwerver, zoo een zaam, dat zelfs de dood ! m niet verlost. Vlo»-k of zegen wie za bet uitmaken, sedeit wij erkennen dat lijden een bewijs van uitverkorenhe:d is, en Christus, de heiligste geest, ook het rnést geltdtn heeft? In X'tikenden .ijn alle menschen eenzaam. Allen leven op zich zelf t n voor zich zelf, ieder is de eenigste Lewoner van het heelal en erkent alleen zijn leven a's het ware ea het voornaams'e. By den eersten regel begint het reeds: Sindj Joop zich van hen (zijn vader en moeder) gescheiden had en zijn /aak begon nen was aan de o ver jij..." Dan komen de ouders van Joop, zijn vader de ouwe t5eem, die nog wel wat voe-lt vo<r den zoon, maar toch. bij leeft alleen zich zeif en waVopon^ren H, «eet hij niet. De moeder, als de teef, die 'c j >ng afbijt van baar kluif en het dadelijk daaina met haar eigen melk voert alleen instinct moeder. Ik zou alle figuren uit dit boek moeten (i-n kunnei) opsommen om d,t eenzaam zijn te bewijzen. G mdsmit heeft dit, Liet van te voren ge Mild en waarschijnlijk toon ik he:n voor 't eerst dit perspectief in zijn leven<-kijkspel. M.iar het getuigt tr voor hoa goed, hoe onovertrefbaar goed. deze schrijver de psyche van d3 d )or hem beschreven sfeer heeft door grond. Als van een roman de psychologie juist H, kan men eigenlijk al zeggen, dat hij als kunst werk gesla-igj is. Maar Goudsmit kao mér. Hij doordringt niet allten zijn personen tot op het- diepste van de ziel hij weet ze ook allen, allen zuiver zie i te laten uiten. Als me-n een paar hoofdsluüken van dit boek ge-Jezen het fi, ver geet men, dat m< n hier leert, dat men be schreven v,erk voor >ich het ft ; men léft mee, men leeft tussche-n deze personen. Het is een me'amo.-phose d.e ge onder gaat zooals do re us die zich in een iet u'*? «.f in cei muis k(n vtrcudt n n zoo verpndcrt gij, lerend, in n van de mci,tc:ien uil de..e geschil di-nis, dia een z\ujg n l aan deel neemt in het gereiüen. Gij ziet de u;er.echen !<u;>en en bewegen, hoort ze spr. ken elk met de eigen stem ; gij voelt, al naar gij in dj..e familie verkeert, medelijden, afkeer, toorn, veracluing, sympathie.... Dit is niet pijnlijk juist photografeeren of nauwkeurig be.-chrijvtn, maar dit is schep j>^n. Dit boek is als een wereldbol in do rui/ute i,e;;;vierd of als, oen ziel- inademiiig in stof e 11 ik heb ged.icht aan dat wondere Joo Ischo type van MO.«H, die zijn staf in e--n U'ven leu s 11114 veranderd;. Hoe is iiet. mogelijk, dat met zoo iets doods a's bedrukt papier een zoo levende wereld vau denkende, voelen Ie, spreken Ie, zich bewegende menBchelijVe wezens kan geschapen worder. En wat armzalig gepruts levert ook de meest volmaakte techniek door photrgialie, kinematograaf en- phouograaf i.aatt, et n zoo levend, bezield kunstwerk a's dit. boek. Met schijnoaareenvoudige middelen bereikt G udsmit dit alle-s. Ik mag niet zeggen, dat hij zoo vrij van voorgangers en meesters is, dat men aannemen kan, \ óór '80, vóór Van Looy, Netscher en andere scheppers van het nieuw f.roz:-XederUinds'ch, zou Goudsrnit zijn boek op dezelfde «ijs geschreven hebben. Dat is niet te, bewijien. ,\Iiar Goudstnit heeft toch eigenlijk meer, zooals Heine zei, den regel gevolgd, dat ieder ook in de litteratuur een grootvader heeft. M iet de vaders, h=t voor gaande geslacht waren '.ijn meesters, maar de oer overgrootvaders, de oude Hollaüdeis ais Geaard Dou, Jan fc-tee-u, de iloogh de :odu'.diga beschouwers van de realiteit, de f ij nsc hilders, zooals 't volk zoo teekenend zegt, dezelfden waarbij Hildevranl zijn licht heeft opgestoken tenzij dan, dit men ('icprr wil gaan en zeggen: Zij schiepen zoo, o.nilat hun ras, hun aard zoo was, wat weer samenhangt met klimaat, licht en sfeer. Fn dat nu een .lood zich in zijn werk, zijn werk dat toch een Joodsch milieu weergeeft, zoo zuiver, zoo volkomen Ne derlander i*, wat zijn schiijftechnitk aangaat, geve te denken aan degenen, die nog altocs den Xederlandschec Jood wel gaarnea!s vreem deling zouden willen beschouwen. Xeen, neen, driehonderd jaren \ an vrijheid hebben zelfs dit ras ten slotte n gemaakt met een bodem, waaiop het zoolacg nu heeft geleefd met lustig besef niet meer opgejaagd te zullen wo:den. Een Ktisai.-clie J< od lietfi nie's van een Kus; een Dtiitsche Jood is in een uur van een Duitschen Germaan te onderscheiden. Maar een Nederlands :he Joo l, een chte, een met gevoe', die weet, dat ook hij in Nederland ziwii vaderland heeft gevonden. Nederlandsen, is de techniek van G .udsmit. Ik wii daar e nige voorbeeidtn van geven. j.en uitzicht in een provincie stad-straatje: Tut de kamer, drie traptreOjes lager dau de winkel, za<;en ze over de keien heen, naar 't smalle huisje rechts aan d' overkant, gehinderd alleen door de glooiing der hoofd straat, waar 't met z'n lage deur en ramen achter wegdcok. 't Was 't laatfct zichtbare huisje daar, onoogelijk uitspitsend geveltje van smoezelig chocoladebruine steenen met ouwe kalkvoegjes uit gekrabbeld giijswit, twee sina:-h';O<:e ramen met bitiln; kozijnen, n met v 11 en vleeïch op aangehaakt uilstalplankje, n met koschere kaas en potjes poijes." Een vrouwe portret: Voor 't tweede raam zat Moeder, liever in den canapéhoek, waar ze verder zien kon, met ouwe beringde han den ondersteunend 't smalknokige hoofdje, waar de gouden pince nez, voor op de magere neus, vreemd jong dartelde in het tanige van de trekken en onder 't ouwelijke van 't leigeel doorstreepte bandeau-zwart." Een ander portret, ten voeten uit: kwam Jette van achter, moeilijk-zwaar sloffand door de gang, eindje tong uit den mond, poflig en warm van koken en eigen dikte. Haar rooie haar was weggezakt uit de kam men, sliertjes. klitten op 't vierkante bezweete voorhoofd, e wenkbrauwen leken daar twee licht aanrossemle vlekjes op, dadelijk daar onder de vadsig ver;.akte kuiltjes van oogengrauw. Groot, vierkant was haar heele gezicht, leig van afmetingen, de huid egaal bezonneelippeld; de kin kwabde waim gummend vooruit met zachte haarvla'plokjes; ook de bovenlip, door de onderlip overspannen, had voel rossig dons. Ze was klein en dik, altijd rnet dea buik vooiuit, de banden gespreid en naast zich zwaaiend als om haar zwaarte in evenwicht voort te ro-ien." Ik geloof, dat is realisti-che plastiek, riet ? Er is in dit wondersrchoone boek een pas sage, waarbij mijn hart betfda van ontzetting. Als I'.ak sterft. Ik werd minder gein fl'en door het dramatische, door de heroïeke tra giek van het geval een man, ttervend, clie nog vóór 't sterven wat wil zeggen, wat wil, een oude vader, die een ongelukkige dochter op zijn sterfbed voor 't uit het huis zetten door wrecde broers wil voorkomen, door de broers een gelofte op 't stetfbed »f te nemen, maar door den dood zich voelt overweldigen en met zuchten steifr.. Wat is de blinde Oedipus als iragedisch geval tegen dit tafereel? Wie \él heeft gelezen, voelt zoo iets len slotte toch meer als mooi geval". Maar zouals Goudsrnit dat sterven beschrijft, stnuk'oos, eenvoidigweg, maarzoo diep innijf, zoo tot in 'c hart van 't mysterie van den Stervenden inensch binneudriagend, gaat rnen aan de oud Joodsche profeten denken, die immers ook hier op aard al wisten wat het leven hiernamaals is. Ja, G, ud.-mit hee-ft hier iets profetis :h. Xooit voor hem is de stervende mensen zé)ó tot in zijn diepste roerselen doorgrond. Is het dan toch waar, dat God mtt dit volk een verhoed heeft gesloten ? Vindt gij nu heelemaal niets aan te mei ken op dit werk ? Mij dunkt een critiek is toch wat anders dan een hymne. Ik vind niets aan te merken... ik kan de.en joegen man geen toekomst, voorspellen wie dit heden heeft, h< eft '/.ijn loeko j et 7( ( ds daarri. Als Ge udsrnit nooit minder wendt dan n.iüg< n allen, die Min de Niderlandtehe litteratuur houden, zich Verheug-en. Men wed de?u'ken zijn onder de liedtn van 't vak ze dia»ui. Aan hen, het giootdoeneiige uit de hoogte oon.'eelen over een meerdere die hun, bij zijn tweede boek, al oveitieft. BKU.NAKD CANTEK. Mz&lat 40 ? ? n t« per r ? g ? i. NIEUWE UITGAVEN. Uit let len ii, ran Mark 'I umin. Autoblographie, door J. DE Hooi' CIIKI-TEI;. Haarlem, Vincent Loo^es. M ari'inl'iif s i.i'il.'ui'l'>'reid<> Fum'd e Ku'ender voor l-tl jnar \\\( S. Vollniijje kalender n.tt ta^botk, munttafel. zcgeitarit f, lijst van tiui'atimr, en/. .\uv-e-.ien t n bij ir,)<_"en iiui.Bernard C'ai;ier, l'e <n ede Ver vacht ng ; 'f. II»j:e)an, Do Ku.is! i\-is; T. M. Vis?er, De Kiek"; F deöiuclair, Hoe meneer Knop vcor baby zo-g'e; B. S.ichter, Ken aangenaam fak; Ken llee; euparlijlje in de 18e eeuw, geul.; 14 groote platen naar: Ileinbrandt, Frans Hals, Jan Steen, H. W. ile^da/, A. M. (iorter, H. J. lla-rennan enx. Treinien : Een gezel-'ebapfspel ieliteld: Het pjel der .'Jij bees'.en; Ktn porte feuille almaiiak. J't: Mn'ilin Eii.'iij-retclie 1'ij-d en Mi-hl.-^f/iDn!, door A. Utrecht, i>;e)ondi uk Ie li.driMrie" iii' K'/ntiflimr in h«ir Ir"/' tij</perktr>,tli;or l!i;\i;[ Kviius, j^dei-l, i,ll 4. Ue < iothische stijl ia N t deih'i il. Keik en .-iefe, stiie I, Xo S. D? Jfzu'u lenor(/c, li'ior II. EKMANN. Baain, Hoi'andia-druk. d'ixdtn ku-iinit, tien n.inan, door J. ^'TEVXEN*, 2 Jee en. Rotterdam, MeiuJert Boogaerdt JUP. Inhoud- van Tijdschriften. Cacnl'm, N o. 10: 1) >. Oours de (iymnastfyue rhythai que" van EuulJt i]';e-.s a'.ciOie, door Catb. van Htnnes. Te Saloine \an Sirf.uss, dtior flenuau Kutteis. Iiahaansche opkra ondernemingen, door Hollaiult-r. Maarijdelijkrcli overz;ct)t. Mu i kheiichte-j'. Med= tl-ciiogen ran nie/'u aan! Muziekbijlage Die stille ctadt", door Koi ;\uiler. Op di' tia<ig/.t>, Oct.-i 11.: L'o kroonpiinses Cetilib" van de Norddeutscher Lloyd Bij age: Onweer te Warmond, foto dr. Neuhauser. U ,-er de maand 'die heenging. Over hotndeittelt, elo'jr Ej;cu-.?Een nieuw Doek van d>-. A Knyper. Een dierenwereld: in puiseleir. Fotoj:raUe als ten kunst. Ari^ocraien, vervolg loniai1, door J de Mees ter. Wi:je, door Hennütte Holst-ilendrix. KiltJHij in de na uur: LuclitaLiegeiir-g.Béen Ans, door Van mar.?Si i'te, niettepr., door J. C'. \V.ial. Kdvard Uagerup <; ,-ieji, door Herman Kuiters. - IVrrette, naar Ktn Ba. in. - Diamaiische kroniek, door L van de Cappelle.?Ken schilder van degrootindu-trie. FabriekJLntnsc'ien, door D. Veltinan. Haat, naar A. Ttchectu 11'. De Aarde <n haar \'olken, Xo. 4, : Reis door Nubië, door V.. Amt liUeau. Spel, I Oude vuurbt-rj:en a»n den Kiju. Uit Kamaroen Twijfe'. Op den Apenberg bij Fa-lang. Harsinzameliijo; in Zuidrt est--Frankrijk. Goede raal. Feuilleton. Hfi 2'ooTiet/, No. 4: AfdeeLicg Amsterdam Wederoproeringen. Bo:tenlamsche kro niek. J. K : Chacurj s i vie Amsterdamsche kroniek. Kcipie.'s en snippers. Toonkunst, No. 4'2: Mn,:igale .,1'ienemanntn". Ue ontwikkeling van deu modernen ir struinen! alen stijl om&treeks 1750. Berich ten en meded elicgen. Uit het vereenigingsleven. £?'gen Haard: Xieune luf-de, door Lute Klager, 1. Tersehelling tn het n'eave kustlicht op den Braudaiis, dooi F. F. P. Bins, I, rnet afb. Droe f,tieel-je.?Dr. A. Kuyper, anno aetatis L\'X, :'oar J. Postmus, met portret. Dr. A. Kuyper in zijne S;udeerkamer te Amsteidain (1897), naar eene voor Eigen Haa-.d opgenomen futo. Het krankzinnigengesticht Endegeest," door W. P. J. M. v. d. Heuvel, I, mtt afb. Inge zonden. -- Feuilleton. De Keizer komt. Luchtfcheepvaarf. Tooneel en Jliuiek. Om een hond, alles met af'o. COGNAC J. & F. MARTELL Vraagt Uwen Wijnhandelaar naar dez« absoluut zuivere Cognac, welke vanaf ? 3.5O tot / S.5O p. flesch geleverd wordt Generale Agenten voor Nederland en Koloniën: KOOI* J! A 3 S <V BltUlAif>ii, A M S T K II U A Tl. Verlangt s.v.p. stalen van onze nouveautés in zwart, wit of geUeu'd van 64) cents tot U gulden per .Meter. Specialiteit: Zj'destoffen voor Gezelschaps-, Eruids-, Ba!- en Wandeltoiletten en voor Blouses Voering enz Wij verknopen slerhts gegarandeerd soliede zijdestonVn direct aan par ticulieren, franco vracht en rech ten aan buis. SCHWEIZIR & Co., Luzern H25. (Zw tserlanrJA Zijdestoffan-Export. Kon. Hofl. luchtkuuroord van Nederland, , ,,.,,, n D Huis iste KaBg: Hole! des Pays-Bas. Mat. pr. Tuin. Pension. Omnib. Fl.lichtenz. -Echt ' Eenige Fabrikanten V/.BengerSöhuc Stutlgarl Hootddepót te AM&TKKUAM: Ka^tr/ -tr. 157 K. F. DEÜCHLE-BIKCER. FBBWKANTÉK VALTON IONEN. ' Geill. prijscouranten, attesten en 'ijst! onzer contractanten worden gaarne d )or ons franco or> aanvrage toegezonden. OPGERICHT 1870 GEVESTIGD E HAARLEM BOUWT ,e NUNSPEET , VELUWE. Inlicht. b,d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in JXederiatad te Nunspeet.