No. 1590 D E A M ST E R D A M M K R W E E K B L A D VOO R N E D E RL AND. deze een gevoel van onzekerheid bij de houders van deze huizen en andere inrich tingen. Eene nieuwe ontwerp regeling voor de Banken van leening in het jaar 1855 door tien minister van Binnenlandsche Zaken mr. G. G. J. van Reenen aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal aangeboden, kon geen goedkeuring verkrijgen, in hoofd zaak, daar zij de verpachte en geconcessioneerde instellingen wilde bestendigen, waar mede de meerderheid, zich niet kon ver eenigen. 2) Een ontwerp, in 1867 van den minister Heemskerk, leed, evenals in 1869 een van den minister Fock, schipbreuk op dezelfde klip, namelijk de moeilijkheid van het al of niet toestaan, zij 't dan ook min of meer onderworpen aan wet en controle, van hét particulier bedrijf. Dd particulier bedrijf naai intussehen voortdurend toe, naar mate het aantal Banken van leening verminderde. In 1865 ?waren er nog 34 gemeentelijke en 44 ver pachte inrichtingen en nu zijn er nog slechts 18 der eerste en 5 der laatste soort en is deze zóó door alle tijden h n gebleken noodzakelijke Eijks-voorziening gebeel. los gelaten en de pandbeleening in handen van wie slechts wil! Bij het nieuwe Wetboek van Strafvorde ring van 1887 is de twijfel, die de particu liere industrie nog steeds min of meer in toom hield, of men namelijk art. 411 G.P. nog zou kunnen toepassen, geheel opge heven. De Regeering meende bij de behan deling van het ontwerp ai t. 545, moetende vervangen art. 411 van het Code-pénal, daaruit te moeten nemen, daar, oordeelde zij, dit art. te huis behoorde in een wet op de Banken van leening, waarop echter sedert wordt gewacht. Had de uitspraak van den Hoogen Raad in 1848 de Banken van leening in het moeras gebracht, nu waren de pandjeshuishouders ?weer in 't geheel vrije veld en de daar hulpzoekenden overgeleverd aan hunne praktijken, woeker en oplir-htfi-ij. Een ieder kan dus ongestraftpnndliel.ee.nen. De toestand is eenig in de geschiedenis, maar tevens hoogst onzedelijk op Sociaal ge 'lied. De beslaande Banken van leening staan niet meer onder 's Rijks toezicht en de gemeente-besturen behoeven derhalve geen Kijks-goedkeuring meer te hebben op n euw te maken reglementen of tarieven van te heffen rente. Laten wij nu Oome Jan", in Frankrijk genoemd l'Onc/e", het pandjeshuis, in tegen stelling van Ma Tante", die de Mont-dePiétém de volkstaal voorstelt, eens nader bezien. Had het particulier bedrijf door allerlei reeds genoemde omstandigheden zich meer en meer uitgebreid, ten koste van de stief moederlijk behandelde Banken van leening, door het verdwijnen van elke hinderpaal oefent Oowe Jan" dan ook den woekeren de oplichting vrij uit. Tan e" zit echter ten onzent in knel lende banden, wegens gebrekkige of onvol doende regeling; hier z ;s daar 200 Vooral in de groote gemeenten is de be hoeftige klasse van Oone Jan veel meer het slachtoffer dan men algemeen nog meent. "Wat weet die van percentage of op de briefjes soms voorkomende, niet zelden onontcijferba-e, bepalingen? Een of twee eet) t in de week, of 4 a 7 cent in de maand plus hanggeld, dat nog vooruit moet be taald worden en verder benadering van het pand als niet op den vervaltermijn, op het uur af, wordt gelost en de rente betaald. De manoeuvres daarbij gebezigd zijn niet na te gaan, maar ze zijn vele. Moet die Satan, die geldduivel, zoo algemeen gekend, even verfoeilijk als de drankduivel, nu maar ongestoord voort lliiven woekeren ? Het pandjeshuis is direct in de buurt en de vrouw zit met de kinderen zondergeld, De gemeentelijke inrich'ing, zoo er een is, liijt op een half uur afstauds en se krijgt misschien bij oome Jan nog een stuiver ttimmmHIIIIMIIIIIMIIIIIIIIIIIIHMIIIIHIIIIIIIIMHIUIUIMHImlmlHlnlHI verfdoos ... nou daar achter, die met de blau\ve strikke ... hoe vindt jul ia die':" vervolgde zij, een heele groota pop aanwij zend, niewaar, da's 'n mooie. As ik zoo een kreeg, dan ging ik 'in heelemaal aan en uitklei , en dan ging ik u'r kleertjes voor roake . ?." Oat kan je geen eens," betwistte Marietje. Ikke niet? Nou, en wat goed... Liatst het) ik nog 'n boezelaartje gemaakt." G^duMig liet Annetje zicti meetrekken en volgde gedwee als de kinderen zich voor het venster verplaatsten om een ander gedeelte der overvolle winkelkast te kunntn bewon deren. We krijge ook poppe'jes." zeide zij op s'elligen toon tot haar zu^j^. Niks van an hoor," antwoord Ie Keetje, die de woorden verstaan had. Niïs van an, jullie bent te arm." Nietes, nietes," mompelde Toosje flauw, wie de tranen bijna in de oogen k«amer>. De steliige tuon waarop Keetje sprak, dtei er haar van overtuigd worden, dat ze niets krijgen zou. Ze had niet eens geweten dat 't feinterklaas waj, en eerst door de van gchool komende kinderen vernam zij het. Doch nu was er ook de groote teleurstelling en stak de zekerheid niets te zullen krijgen schel af tegen de heerlijkheden, die de andere inei-jts te wachten stonden. Toen gebeurde het wonder. Kt-n oude het r, die acater de kinderen eveneens naar de etalage had staan kijken, nam eensklaps het bekleede houtje Toos-je uit den at m. VVat moet dat voorstellen ?" vroeg hij. Onthutst staarde het kind den man aan, terwijl de anderen nieuwsgierig on hen heen kwamen staan. a'd rnze pop," zeide Annetje die met haar klein handje het speelgoed trachtte te grijpen. Is dat jullie pop ?" Zwijgend knikte Tooeje. Zou je niet veel liever met 'a echte pop willen spelen ?' Sprakeloos bleef ze den vreemde aankijken. O^k de anderen stonden bewegingloos toe te zien. Heb je niet liever 'n echte pop... Kom, heb je je tongetje verloren?" Toen knikte Toos-je heel bedeesd van ja, terwijl haar angstige oogen strak op den vreemden heer gevestigd bleven. Ga es mee naar binnen." Eerst zag het verschrikte kind hoe de man meer. Maar ze is spoedig geholpen en maakt geen vergeefsche reis naar de Bank, waar ze 't vod miss;hien niet eens te pand nemen. Dit alles meer dan bekend, j* ge voeld, want gebruikt beidegoed en ge dragen kleeren so ns zoo van 't lijf ge daan, gmm er in nood heen. En komt de man ta huis en draagt het zijn g >edkeuring niet weg, dan begint het tweede tafereel. Het zou niet m >eilijk zijn hier in schrille kleuren eenige geschiedenissen mede te deelen, die trouwens te algemeen bekend zijn, waarom wij dit niet wenschelijk achten. Ook onder de armsten der armen bestaat eer gevoel ! DJ pandjQshuizen komen het meest voorin troote gemeenten en haven plaatsen. In de kleine is het bedrijf veel te wissel >-allig e» word ui de manoeuvre* te veel bekend, ook zien de hulpzoekenden er niet zelden tegen op orn zi,,-h te doen kennen. Zij gaan liever naar een nabijliggende gemeente, waareen Bank van leening, zeker een pandjeshuis is te vinden. Zoo zoekt geheel Noord-Hol land hulp in Amsterdam, Haarlem en Eukhuizen, de eenige plaatsen, waar in die provincie een Bank van leenirg is. De gouden hooflijzers enz. enz. waren daar te vinden; j M, geheelöameubelementen konen voor. De arme pandgever scha-ne zich dus niet om in een Bank van leening hulp te zoeken. In ons land in 't bijzonder, heerscht er echter nog iets mysterieus, iets middeleeuwsch, over de Binken van leening en geen wonder. In het buitenland, Frankrijk, Oostenrijk, Rusland, wordt dit geheel anders opgenomen. Daar bemoeit zich de regeerin^ met deze volksbehoefte. Daar waait een frissche win l in de ^e en de Rijk^vlag van de gebouwen der instelling en ook als spaar en dépositobank wordt zij dan ook door alle klassen der maatschappij bekocht. De een plaatst er zijn orercompleet geld, de ander zijne goederen of effecten en ook als .,safe" wordt zij niet zelden gebezigd. H°e breeder in het verleenen van hulp in deze opgezet, des te lager kan de kostenhefh'ng zijn en des te algemeener biedt ze hulp. Ten slotto de vraag: wat is voorshanls», in geduldige af-vaehting van's Rijks-voor ziening, door de Gemeentebesturen, de meest geïnteresseerden, te doen ooi niet van erger tot erger te komen ? De residentie gaf een prachtig voorbeeld en veibetecJe haar instelling niet gering. i: t recht (1900), Arnhem (1903), Delft, en er zijn meer teekenon van initiatief', zijn er toe overgegaan toezicht uit te oefenen op de pandjfishuizen en hebben, bij verorde ning, voorschriften gegeven. Deze bepei ken zich echtor tot publiciteit, het houden van registers en bet zich onthouden van mis bruiken (art. 437 W. v. S). Moesten de Gemeentebesturen echter in deze niet ingrijpen op grond van art. 135 der Gemeentewet? De Rijks-regeering is in gebreke en oorzaak van don toestand, al sedert het arrest van den Hoogen raad in 1848 en het is onder deze omstandigheden eene parodie om te beweren, dat de Banken van leening, een zoo groot sociaal belang, behooren tot 's Rijks- zor«:. De minister Dr. A. Knijper heeft het moeilijk vraagstuk aangedurfd. \Velke minister zal de hem ontvallen draad op nemen en eindelijk een eind maken aiin dezen voor Nederland zoo outeerenden toestand 't C. G. Poi,VLIET, oud-dirccti'Ur van de Bank run Leening te Amsterdam. 1) De Bank van leening van Middelburg o.a. zette enorme kapitalen om, doordat daar groote par iji-n koopmansgoederen o.a. van de O.-T. Comp. werden beleend. 2) Belangstellenden worden verwezen nasr de zeer be'aigrijke discussiën van de Tweede Kamer der Staten-Generaal van dat j; ar. zoomede naar hetgeen Prof. J. T. Baijs ze^t in het Sociaal Weekblad van 18SS no. S en i). hun pop wfg«ierp, toen voelde zij hoe zijn kracitige hand haar uit het groepje kinderen scheidde en haar en Annetjp, die zij niet losgelaten had, den winkel induwde. Verbluft; bleven de d(is fchoo'kinderen buiten staar, zagen met verbazing Toosje en haarzu juinden prachtigen «inkt l v -rd wijnen Ook Too?je ondervond een vreemde gewaar word ng. Eigenlijk wi-tt zij niet wat er ge beurde, en l:oe zij iu den mooien winkel kwam, waarin nog meer speelgoed was dan men buiten achter het venster zien kon. Nadat de heer eenige wf'Oiden met een juffrouw gewisseld had, zag Toosje dat hem een pop in lichtblauw jurkje overhandigd werd. Toen zag zij den man naar zich toekoiren en haar de pop toon*-n; en ofschoon zij duidelijk verstond, dat h iar «e rraagd werd < f zij het s; eelgoed hebben wilde, en zij tot aat woord met het hoofd knikte, leek het haar tcch alsof alles'bui'en baar omging, en dat 't niet Toosje was. die in den winkel stond tusschen het speelgoed. Gewillig Het zij zich den arm buigen om er de pop in te kunnen leggen, toen voelde zij zich de deur uitzetten en stond even later zonder een woord ge sproken, of iets tot dank ge'.egd te hebben, weer met Anue'j? op straat, de pop iioj jirs-'t zoo in dtn arm a s de vretmtla die tr in gelegd had. Dadelijk wer-1 zij door de andoen omring 1. ,,'ri Pop!" jti'chïe Marietjo blij, ofschoon zij 't niet was die haar gekrfgea tiad. o, K ij i. daar es. Zoo'n mooie. . . riep Kri?jc veirukt. La's kijkc," zeidu Keetjp, (en gebaar makend als wilde ij haar de. pop uit Jen arm nemen. Afblijve," gebood Too-jf, en onmiddellijk ?werd zij gehoorzaamd, Even st'ini ze beslu'teloes siil. hield Annelje'-i hand stevig vast en klemde de [ op angstvallig, 'i,f tegen zich aan. Toen voelde zij opeens, dat ze daar niet mocht blijven staan, en dit ze nu da lelijk naar huis moest gaan... de vreemde man kon imnie.s terug komen.. . Spiedend z_,g zij links en rechts uit, eer zij den doortccht door de menigte weer duifde wagen, en liep toen op een draf j e, waarbij Anneije baar n,e'. haar trippelpa-jesnauwelijks volgen kon, het stille zijstraa'je weer in, waar in de verte het houten tiapje van hun huis lag. Krisje had Annetje's bandje weer gegrepen en hielp het kind, dat de anderen bijna niet volgen kon, doch bleef steeds naar Too^jesarm MA in ie Hoofdstad. Het valt moeilijk nog nieuwe termen uit te denken om den graad van volkomenheid weer te geven, dien het samenspel van Bauer en Casals bereikt heeft. Het g^not dat zij Zaterdag 7 de^er, ieder afzonderlijk en te zamen, d?n talrijken aanwezigen hebben ver schaft, was dan ook van bijzonder exquisen aard. liet programma werd geopend met Beethoven's eerste cello-sonate in F. -Een jeugd werk van den grooten meester, maar dat reeds alle geniale qualiteiten doet voorgevoelen, die later bij Beethoven tot zoo grandiose ontwiükelmg zijn gekomen. Hoe rank en sierlijk is reeds zijn melodiek ; hoe zeifctatdig zijn harmoniek, welk een humor openbaart zich reeds in het Allegro vivace" met :.ijn pictig motief ia zes achtste maat l Wel vindt men in den kia*iersati nog veel Mjzart, maar daarnaast toch oofc weer dien echten Beet hoven, dien wij van later weiken zoozeer bewonderen. .vlet een bijzonder fija gevoel voor al deze eigenschappen, hebben, beide kunstenairt4on$ dit opus 5 te genieten gegeven Hier en daar moest Casals wel eens meer toon geven dan voor d-s absolute klaLkscboonheid van zijn heerlijk instrument wentcbelijk was?Baaer speeide n J. met den vleugel a!f geopend maar het geheel was toch heerlijk. Toen Kwam Bauer alleen Cuopin spelen en wel de Nocturne in c, de es-uiol Fo.ona se en de brillante Barcarolle in Fis. liet was zelizaam mooi; vooral de laatste beide stukken; niet alleen teounUch af, uitar ook den inhoud gehesl ersi3höpf'end '- Casa.s speelde toen alleen Bacli, n.l. de G. dur-suite, reeds vroeger door hein gespeelJ. Deze suite door Bach m zijn Köthener tijd gecomponeerd, vermoedelijk voor den gambiiD Caiistian Ferdiiaud Abel, is een wonder van schoon heid. Ktjeds dadelijk bij het eerste deel Préiude wist CasaU zijn gehoor te pakken. Zal ik nu nog den indruk bödehrij ven van de heerlijke Sarabande', of vandegeed'.ige Meuuttlei.? Men weet niet wat meer te bew on deren, den zeldzainen geestesrijkdom van den componist of de ideale vertolidug van den kuustenaa ! Het tweede deel van het programma was slechts interessant door de Piganini-va iitiën vau Brahrug. Daaiin ontwikkelde Bauer al de ichitterenle eigen schappea,die hem als pianist kenmerken. Maar wat prachtige en vooral ook van een klavierspelers-standpunt, dankbare vaii-ttiëp, die van Brahmt! Brillant klavierspel en rnooien toon kunnen hier hoogtij vieren en dat deden zij ook. Hoe tocüdat stukjüvau Moor in dat gezelschap verzeild raakte? Het paste kwalijk bij Bach, Beethoven en Brahms, de drie Bülo^'sche bV. Wat een conventioneele, naar 't recept klaargemaakte mmiekl Ha l de per soon van Bauer zich er niet voorgespannen,dan zou bet nauwelijks opgeaerkt zijn geworden. Die twte stukjes van Dvorak voor violoncel en piano, zijn wel van be:er gehalle, ruaAr hadden tocu op het piogramma van twee zu ke kuribtenaarj niet mogen voorkomen, althans niet in een stad als Amsterdam, waar op het gebitd van kamermuziek het hoogste en voornaamste dient gegeven. Het programma van een ander Dioscurenpaar cello en klaviar onze eigen kunstenaars, Gdrard tlekkiagen Dirk Schater, liet in d..t opzicht niets te wet se hen over. Men hoore: Buethoveu's Sonaten v'oor ioloncel en piano op. 5, No. 2 en op. 102, No. l, van elkander gescüeiden door dizelfdöBach'sche Suite, die djor Casols twee avonden vroeger terze.fler plaatse ge-peeld werd en,tot slot van het programma, de eerste violoucel-sonate van BraliLUP. Ik kon alleen het tweede deel hooren en werd getroilen door allerlei joe i kijken, waar de lichtblauwe pop schei afstak tegen baar geruit jurkje. Snel liep Too«je op het trapje toe. Zt voel ie, dat er iets vreemds gebeurd was, iets waar ze erg blij mee was, doch ze wilde niet zien, niet weten, voir ze weer veilig op het stoepje n ten zou. Ook de andore mei jes l e rn-t haar mredfaafden, begrepen dat ze niet eerder met 'foor-je spreken konder. Gossieroijne, om zoo maar 'n pop te krijge," beLijdde Marie j". Naast haar hep Keetje, die omdat zij aan de rechterzijde liep den kop en iets van de blauwe jmk der pop buiten Toofjes arm zag uitsteken. Strak bleef zij naar het heldere lichtblauw kijïen, en voelde de spijtige zeker heid opkomen, dat de pop, die baar beloofd was aewordtn, beslikt mitder mooi moest zijn dan die van Too.-jf. Bij het trapje gekomen wilde Toofje eerst dadelijk naar boven gaan, doch toen bedacht zij zich. en zicti op de tweede tredi neerze tend, K gde zij da pop op haar schoot, haar met beide handen stevia vasthoudend. Met handen en /oeten klauterde Anneije haar achterna tn g;.nj zwijgend naast haar zit!en. Jn ten kringetje stonden de vriendin netjes om haar heen, en bewonderden het speelgoed met hun glïusteroOijen. ,.I/4.>t 'nj nou es kijke," zeide Kri-je gretig. Nu eeit t begreep Toosje volkomen dat de pop van l,aar hooide. De meneer was ver dwenen, a leen bekende gezichten zag zij om z;ch heen Nu had ze echt speelgoed,., 'n pop, die je in slaap kon maken, waar je jurkjes voor naaien km. en mojia mut^s. .' Wat n prachtig lusar had ie ... 't Was wel geen echt, maar dat moest ook niet... Poppen hadden nooit ectit haar .. . Toch was ie moi-i... En wat 'n aardig hoedje had ie op*/en net als gouden schoentjes... Toen zette zij met moederlijk gebaartje de pop in zit'ende houding op haar schoot. Kijk, bij kan zhte," vervolgde zij sprekend haar gedae!itenlo"p. Kan ie ook z'n arreme bewege, net as de pop van m'n nicbie '!" vroeg Marielje, haar handje naar de pop uitstrekkend. Niet ankomme!" schrikte Toosje op, het speelgoed achteruit trekkend. l\ip;ie... mooie poppie," neuriede Anne'je, het hoedje streelend, hetgeen haar zusje gewiilig toestond. Met stille tevredenheid bestaarde Toosje de pop, die zij om en om draaide, om ze van alle kanten te kurnen bewonderen. in de voordracht der tweede sonate van Beethoven. Van Brahms heb ik veel gero'en bij de vertolking van den laataten Satz. Daar zat mannelijke, gezonde kracht in; zóó moet het stoere fuga-thema worden ingezet en doorgevoerd. IQ het eerste Allegro troffen mij enkele willekeurigheden in de opvatting. Waarom b.v. dat precipitando" als de pianopart ij het hoofdthema overneemt? Ook het Allegretto, en vooral het Trio daar van, werd wat al te solide gespeeld; het verdraagt veel meer l chtheid en elegance en maakt dan juist zoo'n schoon contrast met de b -ide Allegro's. Ondanks die opmerkingen, toch alle hulde voor de tds'e kunst onzer beide stadgenooten. H.t publiek juichte hen terecht zeer warm toe. Moge de belangstelling bij het publiek steed? stijgende blijven. Tot mijn leedwezen kan ik in dit nummer n et refereeren ovcsr de nieuwe opera II Battisto" van den italiaanschen componist G.ocondo F;no. Ik had gehoopt dat het werk^Zaterdagavond ).'. zou gegeven zijn, maar de uitvoering is verplaatst op den daarop gevolgden Woensdag en dan heb ik niet de beschikking over mijn avond. Zoo mogelijk kom ik er in een vol gend nummer op terug. AxT. AVERKAMI'. NIEUWE UITGAVEN. Ru jliRskr</<m,8c/:e Jmtgrn, door H. W. SO.NSEGA, geïllustreerd door C. JETSES. Haar lem. Vincent Loopjes. Blijde Kunxt, N o. 8. Brieven van een luchtscbipper, door WILI.Y POTTU.M. JKZUS Ciiriftus vt'jr onzen tijd, door prof. dr. J. M, S. BAI.JON, prof. dr. CHAXTEPIE DE LA SAUSSAYE, prof. dr. F. E. DAUHANTON, G. J. A. JOXKÜU, J. H. L. EOOZEMEIJEK, en dr. J. R. SI.OÏKMAKKK DE BRUINE. BsiIe: Baarn, Hollan lia drukkerij. Moderne. Kun*tn::rken, ISA.VC ISRAKLS, afl. 12. kpro -kji's, verzameld door de Gebroedere GIU.MM, opnieuw uit het Du:t-ch vertaald, door mevr. M VAX EKUEN-VAN VLOTEN. Met 10 illus'raties van mevr. J. B MIDDEKICH BOKHORST en J. J. MIDDEKICH. 2e verzameling. Zeft.-ear. Bloemlezing uit het werk van een aantal letterkundigen. Met eene inleiding, door L. S. Poriretten en Biographitën. 2e bundel. Catherine, door M. ANTI.VK, 2ödruk. Alle uitgegeven door de Maatschappij voor gosde en goedkoope leciuur, Amsterdam. JVö«r aanleiding vm dr. Kuyper's om de oude wereldzee, door J. W. JOXKEH. Amsterdam, Van tl-ilke-na & Warendorf. Giillni-treerde handb'j>kjes der Rolterdamsfhe Kuükschotjl. VUch en -ioe deze gereed temaken, door mevr. VAX DORP KAMPERS. Den Haast, C. BreJée. &ucr:rg in Int leren Naar het Amerikaansch, van E.M n, -RLU'ii door IJ. S. M. VAX WICKKVOORT CKOM.MKI.IX. Haarlem, Vincent Loosjes. Adres in zake het middelbaar technisch onderwijs. Den Haag, F. J. Belinfante. 12 Grestelij:e l-ultrcn in dtn volksleon, met begeleiding fan orgel of har mor. i um, getoonzet door ADK. P. I-IAMERS. Tilburg, W.Bergmans. Inhoud van Tijdschriften. K'tevitT i, <!,:illu,s'reerd Maa/idtchrift, No. 12: De ontwikkeling der fotografie in onzen tijd, door Adr Boer, met (i illustratiën. Een 8cUUder,indeigruot-indiisiiie,doorM. J. Brugse, met U il.ustmtifS. H jllaud^cie spotprenten in de negentiende eeuw, door U. E. Greve, 11, IHló 1S35, slo', met 17 illustra ies. Herf^tbleckheid (Sonnet;.door J. \Valch. Pastorale, do jr l iis Hopman. Toewijding, door FJÜQS Jlu.ieu,an, slot. Boekbespreking, door H. K. Ka enders, door K. W. P. J r. Ltvrnare,.lit, No. 12. Kunstbij lage : Christus de partijen oordeelend door VV'iertz (Museum Wiertz. Brussel) -- Or!ovvs!;yen Rogdaeff, De huidige anarchistit-che hewegingiaKusland.. Daau v. d. iee, Dd Kerstnacht Laak1." Jo'ian Brandenburg Jr., Kleine Kyolf, slot. C'. H., B oemer.me.^jes. Dr. A J. C. Snijdei?, De nieuwere OLtwikkeliog van het DarwiDismp, slot. L'e Militaire Gids 12ea(l.: De bezuiaigingacomm;s:ien van minibter S:aal. De oorlogsAls e^n nij iige, kwade stemming voelde Keeije de jalouzie IL zich opkomen. Toen zij die groote pop met haar mooi blauv jurkjd op Toosje s schout zag liggen, wist ze zeker dat de hare minier mooi zou zijn. Zij w,1de een ro'jde hebbt-n, en men h.id haar die be'oofd, maar nu voud z,e een blauwe eigen lijk veel mooier. Waarom had die meneer ze nou an Toossie gegeven en niet an haar vroeg ze zich af. N'u dit evenwel niet te veranderen viel, voelde zij o j bewust dat het voor haar een verluchting zou zijn, indien zij de waarde van hetgeschtnk verminderen kon, zoowel in haar eigen oogen, als in het oordeel van andeien. Hij kan geen eens z'n arreme bewege," zeidd zij opeens, mmach end haar neusje optrekkend, waardoor baar vinnig gezichlje er rog scherper uitzag. Wel es" meende Toosje, de armen bewe gend. Kijk maar." O, dii'd geen kunst; maar je kan ze niet buige. Ze blij ve altijd zoo staan. Da's eigen lijk geen echte pop. En hij kan ook niet uitgekleed worre . . . ' Met snellen blik monsterde Too?jedekleeien der pop, doch kon geen p'aats vin ten waar deze dichtgemaakt waren. Ook het hoe ije zat stevig op de vlassige haren bevestigd. Z e je nou wel, ' triumfeerde Kee je, bij kan niet uitgekleed won e . . . Eigenlijk heb je niks an zoo'n pop .. ." Maar ik kan 'm toch in slaap make." L?g 'ua es neer" vervolgde Keetje, en legde, eer Toosje het haar beletten kon, roet nijdigen greep de pop op haar rug. Met de groote, glazige oogen b.eef de pop haar aanstaren. Kijk, z'n ooge gaan niet dicht. Heb ik 't niet gezeid...Hoe kan je 'm i.ou in slaap make, as z'n ooie niet toe kunne . ." 't Was waar meende Too-je as z'n oogen niet dicht wouen, ken ie niet slapen. N e, dan de pop die ik krijg", babbelde Keetje op s eüigen toon voort, die motte jullie zien. Die kan uitgekleed worre en z'n oogies kunne dicht en kan bewege .. Jij kan ook gt en kleertjes voor 'rn make, want as je 'm niet uitkleeëkan ..." Toch wel, ik kan boeze\aartjes voor 'm naaie." Maar ik vind 'm mooi," mengde zich Kri-je in het gesprek. Och, mal kind, jij weet d'r ommers niks van. Wees jij nou maar blij met je mooi prenteboekie." Nou, ik heb veel liever 'n prenteboek dan begrooting voor 1908. De marinebegrco ? ting voor 1908, do jr v. R. - Nat r aanleiding van Legerstelsels, IV, door N. Bosboom. Naschrift, door R. Het schiet voorschrift der infanter e 1907 (ontwerp) III, door X. Het Huis O'iden Nieuw, afl 11: Oadbeidkundige wandelingen door Maastricht, door A. J. A. Fiament. Het gemeenlan Ishuia van het hoogheemraadschap van De'fland te Delft, door M G. Wildeman Toelichting bij de platen. Eigen Haard: Verlovinsr, door G. V. Ncderlandsch Mettray, door F. S. Knipscheer, met afb. Een douche, door F. B v. B, Haasscbe schetsen. Van een kleine expe ditie, beschrijving van de Excursie" naar Babber (Tenimbereilandec) me', afb. Fmilleton. Den Kaiser Heil ! Het Keirerlijk be^otk. De Amsterdamsche politie in Paradeschritt.' Koning Oicar II van Zweden. 1 12'A jarig bestaan van het gezel schap Stoel & Spree. De gebroeders Oyens, alles niet afb. ~3%*VJtaAl'w73 40 ? ? n 11 per r ? g ? 1. Koopt geen Zijde! zonder eerst stalen onzer gegarandeerd soliede prachtig mooie nou veautés in zwart, wit en gekl. gevraagd te hebben. Specialiteit: Zydestoffen voor Bruids-, Bal-, ezelschaps- en Wandeltoiletten en voor Blouses, Voering enz. van 60 cems tot 9 gulden per Meter. Wij verkoopen direct aan par ticulieren en zenden de gekozen zijdenstoifen franco vracht en rechten aan huis. SCHWEIZtR & Co., Luzern H26. (Zw.tserland). Zijdestoffan-Export. Kon. Hofl HILLIGENLEI Bewerking van Dr. . D. SAX. Prijs in prachtbancl / S.9O. Piano-, Orgel- en Muz'ekliandel Meyruos <t? Halsliovcn, ARNHEM KGNINGSPLEIN. VLEUGELS en PIANO'S in Koop en in Huur. REPAREEREN STEMMEN RUILEN. Viciopiawatér OBERLAHNSTElN -E tivtM ietöri aw at er OBERLAHNSTEIN BOUWT ,e NUNSPEET o/d. VELUWE. Inlicht, b d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in Nederland te Nunspeet. zoo'n leelijk serviessie. wat jij nou ? ' vroeg zij haar ouder zujj. Deze die Keetje niet te^en zich in het Darnas wilde jagen, vond e?eneei 8 dat de pop niet zoo heel moei wa?. Ook Toosje vond haar nu niet zoo heel bijzonder meer. En weet je wat," fantaseerde het mei-je van den melkboer, lan hét m'n groote zus me beloofd, dat ze japonnetjes voor rn3 make zal, van allemaal andere lapp'es, en dan krijg ik van moeder 'n wiegie, en mis schien 'n linnekas' om alles in te doen . . . Maar an zoo een l.c je niks." Too.'j-;s stille verrukking met het echte fpjelgoel was verlwenen, EU al 1.aar aandacht op de gebreken der pop gevestigd werd. Eenige oogen blikken zweuen de kinderen, alleen de stem van .Annetje weerklonk, die de pop streelend, zachtjes haar liedje neuriede. Hè, ik wou dat 't al vau avend was," wenschte Keetje. Weet j« wat ik allemaal krijg? Eeist gace me ete, zie je, en d n motte we in de achterkamer büjve, en a?ze we dan binne magge kornme dan gtaat d'i'n mand met pakkies klaar, en dan wordt d'r ui gedeeld. En as ik dan m'n versfie heb opgezegd krijg ii m'n pop m banketletu rs en bjrptp'aat, en n }g veel me?r, dat ik r.og r;iet wee.t., ." En wij drinke chocola," v rtelde Marietje. B ven werd een raam opgeschoven. ToOïsie!" gil schreeuwde de Btein van haar moe er. Langzaam zag het kicd omboog, en knikte toestemmend. Hie kwam 't tcch dat zij niets kregen en die andere kinderen zooveel. . . Zij konden Lietg au Snteikaas doen, want ze waren te arm. zei Kee!je. . . Bij hen kwam een rnanl met j-.akkies en kregen ze borstplaat en lek kers; maar zij, Too»j>, kroeg niet.». .. Er werd niet eens bij haar ttiuis over Siuterk aas ge sproken. .. Nu had ze een pop gekregen, maar die kon niet uitgekleed worden, en niet slapen.. . Tcossie, drommels kind, hoor je niet, of mot ik je soms komme ba'e,'' riep weer de stem van bever. Zwijgend stond Toofje o?. Je mot naar bove, Lè," zeide Keetje, strsk naar de pop kijkend. Toestemmend kni"kte het kind, en haar zus-je opbeurend begon zij, Annetje aan de hand houdenl, de uitgesleten trtden weer te beklimmen. Onverscbillig hield ze de pop bij een. arm vast.