to. 1598 DE AMSTE R-DAMMER W K E K B L A D VOOR NEDERLAND. zettelyken- wil hun kind leiden en wien toch de liefde van het gezicht straalt ? 4. Wie leeraart, dat het goede in den mensch van zelf zegeviert? Wel alltn, die met ernst en overtuiging ons werk doen, znllen toch wel die zoo eenvoudige wairheid kannen en toepassen, dat de jongere op elk gebied geholpen moet worden door de vol wassenen. Waarvoor zijn wij ouderen, op voeders, er anders? Maar iets anders is het te weten, dat het kwade er is en toch te blijven geloovea in het goede. Er is veel verwildering en ontaarding om ons en de heer Kleefstra west er steeds bedroevende staaltjes van mee te deelen. Elke opvoeder kent ze helaas ook uit eigea ervaring. Maar dit alles mag onzen blik niet verduisteren. Grif zij toegegeven, dat het soms moeilijk is het geloof in anderen en ons zei ven te be houden, omdat elke dag soms nieuwe, pijn lijke ervaringen brengt Maar a's wij tot de oorzaken opklimmen, begrijpen wij veel en het abnormale mas; ons nooit doen vergeten, dat het normale er i?. En de eigen ervaring b!ijf?zeggen, dat er onder tonze jongeren droevig verwaarloosden, verwilderden en ontaarden zijn, mtar dat er ook ten opzichte van hen niet gewanhoopt mag worden, zcolaog er nog zooveel verwaarloazing, verwildering en ontaarding onbestreden wordt gelaten in het kind, de cu Iers en de maatEchappij. En de eigen ervaring blijft ook zeggen, dat in het normale geval onr.e jongeren in?ngchen zjjn, zooals wij, die struikelen en weer opstaan, en zich trachten te wendrn naar het hoogere en goede in ons. Het is nu de taak van ons volwa sanen het kin i te leeren luisteren naar dat geweten. E otter dam, 28/1'08. IDA HEIJEHMANS. ?^?^T tesatluiiifnaG?Steflin k'tP.C.B ntens. Boutens is mysticus geworden. Deze dichter bleak in ZIJD eerste werk de minnaar van vele werelddmgen, die alle hun eigen bekoring, hun eigen se! oonheid huideo. Eu hoe zou het nu mogelijk zijn onder alles te kieken wat aan alles g-meen is, eu toch als bijzonder wordt gekend? llce kaa de wereld een verzameling uïboie dingen zijn voor den intellectueelen, modernen dichter, die alles moet samenvatten in n geheel ? Waar zou deze dichter nu terecht koineu, waar zou hij zijn thuis V'K deii ? Nergens, want zijn huis was immers overal, en geen bijzondere bekoring kon de maat zijn van de schoonheid, die over alle wegen van het leven blinkt. Maar wie houdt het vol te leven bj echoonheiJ allén? Doet de intellect ueele be hoefte zich niet allereerst emotioneel ge roeien: van het licht der echoonheid*aandaclit telkens te worden gesloten in het greuzelooze duister eener gemoed sleegte, zonder het hou f ast, dat gegeven wordt door de wetenschap van de richting, die men moet vo'g°n om in het hel lere te keeren, maakt den schoonheids gevoeligen mensen op z'n mooist sceptisch tegenover beide uitersten, waartusschen zijn leven zich beweegt, want na de vreugde komt onvoorziens en redeloos de smait, om te verkeeren in vreugde, en zoo door, en alle daartusachen liggende stemmingen verschijnen als de op den duur vervelende begeleiders op ten ongewenschten tocht, waar v in men het duel nitt weet. Voor evenwel de over tuiging der redeloosheid van het leven zich hetft kunnen vestigen, hebben de momenten der schoonbeidsaandoeuinien een levenszekerheid achtergelaten, waarom:,een zich nu alle ervaringen groepjeren; van uit de plek, waar de zon zuovele ma'en schitterde, siraalt nog immer licht: het leven is niet dood, want men heeft vele malen zeer innig deelgenomen aan zijn feest; het leven is etri feest, zijn eigenlijke waaide wordt beoordteld naar de hoogte vau het niveau, waartoe het in supreme momenten steeg, toen zich de hoogste werkelijkheid openbaarde. En we, rusten nu de voe'.en der schoonheid zelve niet op de hand van Hem, die zich allerwege openbaart, waar zij verschijnt? Niemand heeft ooit God gesien", maar zijn tegenwoordigheid is alom en den dichter om schijnt zijne genade met het licbt der schoonheid. Buiten dit licht dwaalt hij wel OP DE ZAAL. DOOR JAN FEIT H. Een paar verhalen heb ik opgeschreven, we'ke een gasthuisiieke bij lag al vijf j aar in zijn zelfde kribbe, achter-aan de rij, bij het raam mij gedaan heeft. Zijn eeiste noemde hij: B K U I L O F T. Eerst de bruigom, dan de bruid. Ik zal ze u allebei voorstellen. Den bruigom kan ik me alleen nog maar herinneren, zooals ik hem dien laatsten nacht gezien heb. Ik wer l wakker door het geprevel van den waker", die bezig was de gebeden van de stervenden, het .likdal" te zingen. Wie zco ie'.s nmaal gehoord heeft, vergeet dat nooit weer. Ik gchrok dadelijk klaar wakker bij de eerste woorden, die in het eentonige sombere fythme opgedreund werden : JikdiU eloöhim chaj ', *) Ik dekte het hoof'i, keek haasüg naar de krib caast de mijne. We wisten het wel op de zaal, dat het spoedig met hem zou afloopen; toch, even fccbrikt het je op als je midden in den nacht wakker wordt van de stem van den waker. Ik zag den stervende liggen; ij had z'n muts op, daaronder kwam het vaal-witte, strakke gezicht te voorschijn, de spitse teus en de hoekige jukbeenderen staken scherp vooruit tegen de harde schaduw, die bet blauwige lichtje op hem wierp. Om d» andeie patiënten niet te hinderen, wordt zoo'n lichtje aan drie kanten door een kapje getemperd, zoodat alleen het gelaat van den stervende scherp beschenen wordt; want <ie waker moet vooïtdarend opletten hoeveel de doodstrijd vordert. *) Verheerlijkt en geloofd zij God " om, maar niet hopeloos meer, hij weet zich op de wegen die naar boven voeren: de schoonhe.d drijft niet meer een spel met hem, hare vele stemmen verwarren hem niet meer, want. zij alle. getuigen slechts »an ne heerlijkheid. Hoor hoe deze dichter zijn stem opheft tot het g- bed, als een o ie aan het innigst levens gevoel : L iat mij nimmer meer berusten, G.»d dien 'k niet niet namen aeg: V w verlangens zeekre lusten Neem niet van mijn lippen weg. Van uw zoeten honger weet ik J Aren lang mijn maal bereid, Van uw gouden wanhoop leed ik l't> eindeiooze heerlijkheid. ?. Vreugd moet van den hemel dalen A s de regen in den nacht, \ allen viakke en diepe sc.ialen L.iordevo'l en onverwacht. Die kan dood en leven geven, Vult dei» hartediepen nood Mat het vreugdevolle 'even, -Vut dea vreugddvollen dool. Of lui-ter caar deze regelen uit het Zwerverslieu: Uit den breeden diepen vreda Van de horizontsche reeden, Uit de slerdoorstraalde suden. Van G-jda blauwe oneindigheien Luidt de zoete wr's : Ai de wouderen van echoone L'chtgeklaarde zuine tonen ]jie den stuuten z .verver troonen... O alleen de dooden wonen, Maar het le?tn is op reis! En neem dit, gelukkige lezer, in uw stille en verheugde aandacht op, dit stuk uit de Murgennackifiji-ial: Het stille witte licht zwelt open in geluid, Da JK-mt't weent <iojr waterkUre ruit Zijn tranen van verklankten dauw En kleurgebroken gloei Is heb het altijd wel vermo"d I* nacht vau smart en rouw, Nu weet ik morgenlij k- en ielsgtw'.H, DLit Ie .-en blijd-chap is Eu a. ders niet. Eu raoo^' zijn vreugle mijn Niet zijn, Niets dan zijn vreugd erkenn' miju lied! Ik he'o zoovee! gelachen en geschreid, Maar nimmer zelfs ais kind Heeft deze kl::rd lach vau tranen blind Ziel overbiijd. D^ar siaut op aard geen luchtge berg gegrond, Daar ligt geeüdonker dal, G-en kloof gegroeid, Waar 'k niet op deze wo'.leu woon, Eu boren zal To'dat mijn mond Haar smaakloos water proeft Eu zingt zijn loon. 'k Z.il niet meer wanken door den dag Langs jonger ooaen hel ier open li>;l>, Die kijken: gij die weet, i.iug om het gulden rijm Van levens schoon geheim Maar spreken zal ik in dit bïank gezag: Lscht vrij naar 't gouden hart Van levens openende roos ; Want ik vond wel min vrtugd dan smart, Maar alle smart is eindig, a 1« vreuid ia eindt loos .... Gvef mij een blik, een hunJedrnk, Ei-u teug geluk, Eu duadlijk hoor ik aau uit prilste levensstieek Het murmelend lachen vau die beek, Die breed of s nal, Die diep of snel of traa^verzund. Glijdt overal Djor 't groen en mistig land. . .. Zoo lacht dan vrij naar 't gouden hart Van iüver/s openende, ro'is; Want daar is we! min vreugd dan smart, Maar allo smart is eindig, al geluk is eindeloos l Of de levenshouding, die uit de;:e verzen u duidelijk kaïi worden en die wij int aller belangrijkste vari dit werk vinden, ons sympathiek .is of niet, of we xe juist", d. i. ')vereenkornstig «te werkelijkheid acat-n, dan wel een van ouds beken Ie dwaling, doet ter beoor iet'ünjj der v;i".:n niets af. Wij vinden dd?:e V(r.:en verwonderlijk schoon, het zija waarachtige, S'jlioone geDat was de bruigom.. . De biuid heb ik niet gezier. Wel stnnden behalve zijn vader, de schoonvader en zwager aan de kiib v: n den ji.iiiieu mar, de dien dag pas getrouwd >vaj. Maar het brui !je vau heden, de jong gehuwde vrou v, lag 'Doven, op de vrouwen-afdttliug, zelf in grootste ellende. Bruid on bruigom gescheiden door hei plafond van een zieki-nüaal. Zoo was hun bniidïi.iicht De geschiedenis van hun verloving was het fceiste bedrijf, dat tot dit slot zou leider. 't Was tusfichi-n du tweo -- hij heette Brammie en had 'n lomp-.'ii neU'Xiie, z-ij heette Bekkie, buren waren 'c veikeorirg ge worden, al hadden beid? f^müies ueroc-'jien en gtjammerJ, dat 't op ellende luiV-^t uith'Oper. Wat zie je au 'm: De tering leit 'ui ot> z'u gezicht!', zei luïfir familie. En de zijne raadde zelf: Ulijf d'r af! 't Wordt gasthuis-in gdsthuis-uii ! ' Maar Bekkio had gezegd : Ali ik toch zin in 'm heb V" Zoo bleven ze dus fa rj"n verkceren. Tof 't liep zooals van beide kanten was voorspeld. Maar 't kwam te c h nog anders uit als de familie verwacht had. Aau 't vale gezicht van Brammie waren ze ai lang gewend. Maar nu werd ook Bekkie bleek en naar en stil. Moeder, die dat 't eerst zag natuurlijk, vrou weer vau vor^n af aan beginnen met overreden : ..Laat 'm toch loepen!''. Maar Bekkie was to?n, omdat ze niet langer zwijgen kon, moeder om d'r hals getallen, was in snikken uitgebarsten. Eeist vroeg die nog: Was 't erf:er met Brammie?'; in.ar omdat 't dat niet was, bleek 't moeder wel gauw, dat 't met Bekkie lf wat was''. Als ze 't eindelijk niet anger voor vader verborgen durfden houden, koos moeder partij voor baar dochter; en de heele familie, die er van hoorde, besliste, dat Brammie en Bekkie zoo gauw mogelijk zouën trouwen. Maar daar zat de moe lijkheid. moedswaarheden; van een dichter verlangen wij niets anders. Maar onwillekeurig moet ge denken aan den dichter met wien Bouten*' eerste werk hier en daar s'erke overeenkomst vertoonde, aan Gorter. Hoe anders is het met dezen gegaan. Weik een zeldzame verschijning was hy! Zijn Me waa het werk van een wezenlijk geniaal dichter, zijn gemoed was vol heer lij kbeden, zija fantasie wonderbaarlijk rijk. Ia zijn soort leverde hij iets dat ouo/ertref baar was: de poene der dadelijke aandoening; in Mei is deze uiting monumentaal geworden, in de Ytrien is ze het best, als eoort, zicht baar. Die tijd ging voorbij, de eerste aandoenbaarheij luwde, het leven scheen slap en k't'it- lüs'iuctmatig keerde Gorter zich tot andere dingen. Spiak de wereld in de duizend kleu/en en vormen niet meer, dan bleef de ziel toch. En een oogenblik scheen het, of de zimienmeiisch zich zou bekeeien tot een geestelijk wezen, uit de SpiiK>za.-cr..en spreekt een aandoenlijke poging tot verdieping der persoonlijkheid, tot een inniger lev. n dan het luidklirikende, kleurenrijke der Mei, tot een duiir/.amer licht dan de sm l uit oovende vonkenspatten der ver/.en. Onieiuk/JK was de aandacht waarmee Spino:a bï-sui'h-t-rd weid, te vluch ig: h»,t ge,drui-:(;Vi der bui^Tiv.ereid dron^; door, de aandacht die be/.ig was geweest sich uaar binnen te lichten, v-lo'ig naar buiUn en zag de ssroote beweging, die daar be/.ig wae: het. socialisme. Da ir werd geleefd, daar hoorde hij de globale verklaring van groote reeksen verschijnselen, speurde vluchtig een verband met het eigen zieleleven. stortte zie1! in den stroom, en vergat er weer uit te komen. Niet <Iat hij s c aal-democraat wer l was de oorzaak vau zija ondergang, maar mmrom hij het werd. lu i' :\als vi;n het fundamenteele probleem, het inwendige, het indiviTiieele, kwamen de massa projlcincn en probleempjes der sociale ontwikkeling. « vlucbtiie constructie van zijn nitiivve zoogenaamde leveusbpschouwina; he-ft liimmer bodem in zijn zieleleveu ge vonden, omdat... er geen bodem is. Voor men-cl.ep, die voortdurend willen of moeten leven in het tegenwoordig ooüenblik, die bov-ii lien bjbept zijn met een g.oute mate van act i nteit, is het een uiterst moeilijke taak ziel zelf in handen te k r ij^en, omdat ze >an(oi!-) huis uit niet een geheel vormni, eu derhalve als 't waru jjaen houvast aiiibiedeii Tot dit type v:ui iiit-u-cheu bt-hojrt mi. G rier. In ds jeu^d leven zij heerlijk, op geluk af. Wanneer de leefiijd -Jiekomen is (lat de> wereld haar nieuwheid hetft verloren, is het gevaar lijke oofZenblik daar, Zij /uilen weus'.'heu duor te gaaii op deielide wijie, en a'its zal blijkin lees: en akelig Ui zijn. riommis;e, zullen n M trachten zich, om een oud goal vroor, i te gebruiken, te bekeeren " Zij zullen niet groo'fi moeite en ontijdige inspannini:, die dazelrka weerkeert nicli zelf tot een eenhel l fui'den. Zoo dee.,1 b.v. Goetbe. (i^rter bv'gon divn-eifden wei te gaan, toen het gedruiscb der arbeidersbeweging hem bedrofg, toan hij dacht in het lawaai dtr buitenwereld spoe diger te zullen r.ooren. wstt hem daarbinnen oitl.irak. Het gebrek bleef intusscheu bestaan: de angst voor den ondergang deed hem vluchten met achterlating van het dierbaarste wat een meu-'ch heeft, zijn eigen zieleleven, zijn eigen cultuur Kn zoo kn-gen wij 'on slotte dat wonderlijke product: LV» klr'm llrhlenduht, waarin be houd ns verscheiden prachtige regel-i van e,jn uiterst verfijnde zinnelijkheid, niets dan weeë, < Hechte gers'dr tiighoi'l. Men legïdat boekje u.t dn lisnd en zpgt bij zich ze ven, dat h,-t rt'n'.v is; hier eu daar wat mot ie rege's, irair eigenlijk to.'li iirtf. Kn versrelijk hier nu B(;iitens nino. Veel miiidt-r kri'.ciit, minder vaart, minder duif iiiet waar? Maar zuivere poëzie. Is het niet of bij B uti'jïs dt' <nand:;uht voor een ditdeli.ke aan lot :-i"!ïgaver, dieper is, DU al 'Uzeaandoenirgc n hem stemmen zijn vau dieper waail.fi:! '.' f-i.j 'i .j ter daarentegen zijn de cnkelf, gch HI'.M' a'Uidoeniii'.'en -lecl'.ts lofwerk bij het ganschi- ;>etiouw van zijn gedicht : ht-t lof werk is bier en daar mooi, m:\nr het geb.iuw is uit >; Boutens verzen zrn hir-r en daar vaaj. ;e veel riii'nte aan de fantasie latend, niAar iüui':* <je!u;d. /ij het stamelen l of zin-ffiid. k inkt u de gouden s'.em der scuoonh<-i i i<,f. Ten slotte: ho' b'j/.ondere ile^er schoonheid lijkt ni'j t:- Kg n in hare ernstige pitvieu.-heid. 1< e* i), v (i;-.t '/<- o s.uipel tchi. in i:d litdje (i ie,!»- ,i?)!) i, wii'ns zu. cc/' /i'Jin'-i : Door 't n i,-i'''tt? leven lumrl. Die tot glimlach van begrepen A.Ie jong en schoon bekoort. Voor wien kinderen en wijzen Lachend laten boek en spel, Voor wien maar veikleumde grijzen Huivren in hun kille cel. Mij is elke dag verloren, Die uw lokatem niet verneemt; Want dit land van most en koren Is mij immer schcon en vreemd. Want nooit beurde ik hier te drinken 't Water dat de ziel ver jongt, Oj' run dichtbij hief te klinken 't Verre wijfje dat gij zongt: Alle schoon dat de aard kan geven Blijkt eftu pad dat tot I' voert, Eu alleen is Ie .'en, leven Ais het tot den dood ontroert. En hiermede willen wij eindigen, in het vol.'e. bewijs'zija site /t-i onduidelijk te hebben aangegeven uit welk eeii wereld van schoon heid deze d cbterstem tot ons overklinkt, en nauwelijks btkc.men van de verwondering, dat wij in di-zm tijd een schoonheid mochten treil'm die wel langs al e problemen van dtv.ea tijd, onberoerd schijnt heengegaan te zijn. (Eu) Hier zien we hare zwakheid, die wellicht haai klacht is geworden. II. A. L. NIEUWE UITGAVEM. Vol'i'riii/ lit'rboi'k van het, boekhouden, door G. VAN Bl.KIJ.-WIJK SuMBEKIC, Se (!eil fluatfiji-p'il.iii'j op z e, bandleiding bij de zi evaartkiiinlige tafelen voor het Eugelsche kanaal, Je Noordzee enz., door P. BOSSEN en D. il AKS. l'e f/i-ctiif, leerboek voor de verschillende examens lager (ii'erwijs, met 100 gurcuin den tekst, Met eeu af ^ouderlijk aanhangsel met vragen en vraagstukken, door G. M. A. J A>SEN. Vvaaen en vraagstukken over perspectief, projectie en doorsnede. Uepetitieboekje Uil dienste van de examens leekenen L. O. met 72 tijurea in c!e.n tekst, d >or G. AL A. JANSEN. Enfilitsh Jieatff ff/f Commercial »S-/io If. Seh.eU'd t.i;d AnnotuU'd, bij A, DE FKOK. seeorul edilion. revised. A''m j" nu-/ c''»c/c?i, zing iïan wei'.' 2e, veel vermet-rdeidii diui, dour J. VEI.HKA.MI'en K. DU Hcuci:. i'O -n.en, door M. B. HOOOKVEEN. 2e druk. Kern. di-r riilfil'iiui.tcin' yex'ltieihnix. Met tal van le.svrai.ren en vele opgaven vooropstellen. do.,r T. 1'i.riM. Se, herziene druk. jYi<ltrlnii'l. Eenvoudig leerhoekje der aard rijk-k nu de. vau XeüerianJ. door K. Bos. Met ili u -traliën en se', ei -k!' at t j es. 4e,f-erzier,edruk De, liinii'n ni>i Emupn, gesche'tt raar huur e natnurlr kn landschappen. Ken tenvomlig leer boekje d i-r aardrijk,-. iiiude van Eiiioja, door K Hos. n e. herzien^ druk. Umi Iiidi:'ïi<(e }\'i rdd'lf /en. Een eenvoudig Ie :rooijk je der aanïrijkskuudti vau de lauden buiten Euroj'a, dcor R P.<'s. Se, herziene druk. Met kaart jas tu illustraticii. Grouiugen, P Noordhoif.' Afbeeldingen naar belangrijke prenten en tfiekeningi-n in het lüjksprenlei.kabinet te Amsterdam. Uitgegeven oiuler leitli'ig van'J. Pb. van der K.tllen D/,n. Assittent bij h^t Ujlisureuter kabinet. L'cbtdruk van A. L. Vir.-biij~.fll! l. Compleet iu 12 all. \insterJam, \V. Versluijs. Eeniye <>!>nt<'rl;in<)tn aangaande den toe'tard der maii'a/.ijn- ui wii-kisbedienden iu Neder lari i. dour MAI.IE .! rsdirs. No. 11 der goeikoope nitgiveii van het, \ationaal bureau van vrou *ena:bi'i J. Amsterdam, W. Versluijs. N iitscommisMrf voor onderwijs, liipnort in zake bet hut stelde oi.ilerzoek naur den leef tijd, waarop il e leerlingen worden toegelaten j tot ile opc-":-.)aio en bij/.ontlere scholen. ..Pro ea ('un i ra" N.i. li : Vi ijmettflurij. Pro: dr. W. ZuideiLia, C o n t r a : j.ic. P. van Term. Baar p. oliat.ilia- drukkerij. HV,-f'(/./,-?,?>;.,;,-?;*, <j-,ur dr. U. F. HK/.UOLT, onder itidiui van pr.;t. di. H. KLUS', in he,t N>-derla;vi-c:i bewerk', door (i. FUI.DAUKK. Met m.'-iiewei'kir.g vaa Vi-si'sehiller,de vak^eU-erden. S Met o.-n bi--tor:s-:n'ieii aih-.s en talrijke i'ilnK'.rtities. a!l. 1. .-Vinstei dam. uitgeversmaafeb. ..Viv.it." KI" k <"i ,">'«?',-, S^rie II, No. l : Het ,,Mormoriism<-," rifior CIIAIH.I.'S \V. PÜM;O,>K. Baarn, ; iioilpiu'.ia-drnkkeri.1. Id-t J nl;-'fi'-, d ior HAUA ofTEr.sE. ALQoter.hi'ti. S.jtiei' c'iis ^ Gi! ;i *> . l ie Man rn i/e \'it>i(n'. ail .">. Amsterdam, H. MiuVniidl'. Wan r n-immi'.-1 was er met den dag ellendi^er g.'.'rn uitziin; zijn ma^e.'e iloodskop was iiog meer inJ-evallen, hij kuchte en hoi-^th' i:a:iler d a a ooit. TI.H-II, o;> 'n ochtend, dat bij in zvn kelder de- balen MI t gf.-o; tet r.lo lom pen vers-jou vie, k«am hè: oj.g-luk; hij spoog bloed. '/A-a kj-i-gen i\e 'm l;ij ons op dr' za.il ,le hoort, en begrijpt al gauw v.in elkaar wat, t;1 ;MI s-clie-t-lt ; iti dit geval boeide de dokter, bi_; hes 'hè-U tuf onmiddHllijke opname, 't niu; eens aan de .li<'uitdoende zuster tos te fi;i:s:eie::: T. t', c. -- laatste stad u r-." IJr.imiiiii-'s tcsc'--t;nul was ernstig; masr on nid'ic l,i;i; !;? veii^'Viiar tc'aeen er toch iiitt. Di;' kwajongen kr.nobc'idc' waarac'htig wat.bij ! Hij Moiitc'rdu /.cifs ,;o iver weer op, dat-ie z'n familie op.tv^'igen kon. Tot j- kwam i .<?!.; kie, ook al gauw op bezoek. Eu \\''; ' p u'.'-.-iiai i-ji'akin vilt, ,,de bruid," en i:i,riiidi-n hi-m wat. ; la^frig dun bruigoiu," oiii'iH., \\c,- \\\-l \s^t;.!n, \'U:iro:ii da weclerzijd-ihe f.ii.iillr* hi'-lo'tn hadden, dat het jonge p.nu ii;":de!i,k na Braiumies herstel meest trou.'. cr>. M.ior dat trouwen viel niet mee. Hij lag al etu paar iijaanden in het uastIriis, t-n ging maar niet beter. Integendeel. H n werd 1100 larger boe magerder, melden dag ".wakker. Dat bijkrabbeU-n, waarmee ze zich ii'rsf ;'oo blij liacijen gemaakt, \\as z'u Unis-tc' \!eii.jj^ geweest. Eu i.K u ,'iij' op 'n avond weer een barre bloed-pu.1. ing had gi-lia'), vor.d dokter 't nooiijr, (ie funiiie c]s het naderend eind voor te bereidt-u. Dat 'iva-:. 'n beroering voor die uienscben ! Vciigi-ii-i itc bijbelsche traditie is voor de Jcdvn. :e'fs a! zijn /:y overigens niet zoo heel gods-dit-nilK". een ongein:w;!e moeder'n gii'; vc-i. Eu in dit g'-val was er maar c'én middel, om 't ti' br/.weren ; dat was, Hrammie en Bekkie zoo g?uw mogelijk nog te laten trou wen. JJus haildeu we dan toch 'n chte bruigom op zaa'. Het huwelijk zou in hot ga-'huis voltrok ken worden, ten eerste om Braiami;', die niel meer verv._erd kou VMinit-n, ten tweede. 01:1 Bekkie, dit-, met bet oog op haar eigen toe.-.uiüd, al sedt-rt'n paar dagen in de kraamafdeeiirg was opgcnomei'. De i;iebere:dselen tot bet huwelijk maakte:i ve allen mee al was 't er 'n bruiloft na 11 ! .i den oobti-rcl van de hr.weiijks-voitrekIcii ;,.' wus- <-r al vrneg 'n belabberde zeuuwach IM stt'.iviiiiig op de zaal. Dokier nsaikte ongewoon vroeg z'n vi-ite: we m;-rkt<-'!i op. dat ie ouder z'n witte jas dtflig in liet zflii't g-k'e,(l was, eu dat zelfs iiet i'..'(stt rke wiite cia>je niet ontbrak. Hij zou als getu'.ire fiingeereii, mét z'n collega van ile vrouweii-aideelin.*. ().:i 'n uur of ti^n kwamen ze den biuigo.ji bij on-, weghalen: in z'n krib werd hij \ver_r,.}(j;(l( oiüdat ie te erg vva?, 0111 nog in dril lirancard gelegd te worden. i-kkie, de binid, w?is vcoriichtig in een roUioei (.er lift. naar beneden gebracht, zat al op hem te wachten in de kamer, tusschen de t*ee zlekeiualeu in, die as trouwzaal"' was invericfit. De hruigom in zijn krib, de bruid inbaar rolstoel, werden na.ist elkaar geplaatst; daaromheei'. in een halven kring, zaten de bruilofifya^ten; verdtr werd de plechtigheid nog opgeluisterd door den dirtcieur eu de tvree doktoieii, alle d.-ie deftig in gekleede j.u, ()e hoofdverpleegsters van do mannen- en vioti wen fdeelinü, en nog een jia.ir verpleegsters en verplegers in hun wille costuiim. De bruid en derr bniigom had len ze maar niet iu de ffettkleeren gestoken, ze zoo iu hun iiettrei i.te gasthuisgoed gelaten. Half elf zoowat kwam de a-nbtenaar van den Hiirgerlijken Stand met 'u p iar klerken : die liaddeu hun gezichten in den gewonen stadhnisplooi. n nar dat veranderde toch. loen de ambtenaar het trouvvformulier begon voor te le.;en ; 't klonk ook i' beioerd, al dat ceremonieel, eu een vau de zusters kouzicb. Hektor ZoccoK. Die Anarchie, ihre verk nder, ihre ideën, ihre taten. Versuch einer pystenatischen und kritischen bersicht, sowie einer ethischen beurteilung. Au orisierte Deutsche Ausgabe, Lieferung I. Am sterdam, Maas & Vau Sachtelen. De Schilaerkui'ist van 1400 tot 1800, door MA.Y ROOSES, all. 4. Amsterdam, uitgeversm, Elsevier." Tun jaren Jrbeiduwetgetiug. VerzameliDg'n van aanhalingen uit de verslagen der ai b i isiuspeclie 1890 ly()ü. Met betrekking tot ver vanging /au vrouwen, huisindustrie, alpemeene gevolgen, en?. Met uitslag van eigen onderz ek omtrent dezelfde punten. Amsterdam, W. Ver si u ij'. Moderne Kunstwerken, afl. 1: WIU.E.M MARIS. Maatschappij van Nijverheid Nationaal Congres voor de Ambachtsnijverheid, Sep tember U)U7: Verslag der werkzaamheden. Maatschappij tot Nut van 't Algemeen" : Rapport over Onderwijs per Correspondentie, de wenscheüjkheid en de uitvoer :>aarheid der oprichting van een iustellh g voor correspon dentie-onderwijs in ons land, be verkt door dr. D. Bos, L. B. EIKKEKT, TH. iS'oi.Ex eii P. H. Um, rapporteur. Amsterdam, S. L. van Looy! Kantoor-organisatie. Et-n woord aan patroons, chtfs eu beliendeu, door W. F. Sxur.. Den Haag, Van der Laan & Co. Inhoud van Tijdschriften. Onze lïtuir, 2e al]. : ],in Westerman, door Gerard van Eckcrtn. Fin d« Siècle II, duor mr. S. Muller m. _ Natmirweterisnha > en Godsdienst, door prof. J. P. Knenea. _ Curaeao in 180. ISO-l III, door P. A. Euwens. Nieuwe boeken, door G E. liasm-ls. De Biwryiiïtj, Febr. 'dS : Arraniëeu Bi o do, door Mine van der Schaaf. H. v. H-.fmannsthal's De Reiner en de Heks,' door Maurits Uyldert. Overbt-ck en Ntetz-cbo, door prof. dr. T J. do Boer. De zang van den wordende, door Aibert Ver *ey. Sociale Hygiëne, door Is. p. de Vooys. '?Bofkep, meiisciien en slroomingen, door Albert Verwey. Boekbeoordet -lingen. (Zie vervolg pag. l U'. ^^ -.j Reclames. Ni JARENLANGE I-KOKF.N'EMIXGKX MET VERSCHILLENDE FABRIKATEN, HEEFT HET LKGKKBESTUI K T.'IANS UITSLUITEND FONGERS RIJWIELEN1 BESTELD, DAAK DEZE A LEEN AAN DE ZWARE EI3CHEN, DIE IN DEN WENST AAN DE RIJWIELEN WORDEN GESTELD, IIEDBEN VOLDAAN. Piano-, Orgel- en MüzlokhiMi ARNHEM KONINGSPLEIN. VLEUGELS en PIANO'S in Koop en in Huur. REl'AREERFN STEMMEN RUILEN. Inlicht, b d Vereeniging Kantoren oor Vaste Goederen in Nederland te zelfs niet me^r gjed houden, toen dd bruid beloven moest, .,haar inan te zu.'len vo'geii''. Zoudra de burgerlijke ambtenaren verirokkeu waren, k wan de Kebbe. Di<- deed als geuruike'ijk : hij biak het glas symbool van broosheid; hij strooide over het bitiidsj paar maaiuaad zinnebeeld van vruchtj baarheid ; toen gehos.f hij den trouwring aan l Bekiien vinger. Brauiinie had dat laatste eigenlijk beliooit'u te doen, maar hi; kon 't j riet meer. Toen sprac de Rebbe de L'eb.'tiikeiijke opwekking van wederzijc'se'iciïtiouw tut i u eeuwigheid. Daarmee waren ze getrouwd.... De directi-ur vreesde, 'n Kcène in dt-trouw zaal, daarom werden ze haastig ieder naar hun eigen af'i-eling tei ugüeioM. J DL-u. verd jeu d u g ba Idcn ive (L n jouggelrouwden man nog in ons mid.Ku; we j lvgrei-,en niet, hoe hij zijn !iu>vei;jx nog door| s,taan had. De. f.uuilie bUef hij de hu:.d. ]\I.iar 's rachis schrokken we er ie ca wak ker van, toen 'i all iep. Na het ei'rs'e deel van liet ., H id;ïl !'', ! toni zVh om mond cji i;eus van den KterveLd-5 di; harde doodstrekken kwamenlee kenen, jet te de waker liet tweede gedeelte iri ; daarna liet hij vlugger bet vo'gend gedte'te volgen; en zeveumaal haas'te hij met leider stern de CÊnheid van Isr,.ës God. Bij het laatste woord, dat wat \i: eer aan gehouden moet worden, blies teen Brummie z'n iaaislen adem nit. Er werd een kippecveer op z'n mnnd ge. legd, orn te zien of hij niet meer ademde. Vervolgens werd de witte handdoek over zyn gelaat gespreid, waarbij de faiuiiiele len elk een punt vasthielden. En onder den handdoek sloot do waker Brammii-s mond en oopen. Toen keerden ook de bruiloftsgasten, die den heelen trouwdag maar in het ziekenhuis waren blijven wachten, naar huis teiug. Dienzelfden bruidsnacht beviel BAkïe i boven van een zoon, 'u dood kiud.