De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1908 23 februari pagina 3

23 februari 1908 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. 1600 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. elkander. l)e polemici van Pro en Con tra" echter duelleeren met elkaar zonder elkaar te zien. De opstellen, die de heer Pro en de heer Contra schrijven, gaan tegelijkertijd naar den drukker. Aan de meening van den een heeft de ander geen houvast, zij vechten in den donker. Een zonderlinge vertooning, waaraan de humor niet vreemd is. Maar voor den toeschou wer, op den duur, toch geen vermakelijke vertooning, eerder een ... vervelende vertooning! O! het hoeft niet altijd vervelend te zijn. Het is niet altijd vervelend geweest. Als mannen van beproefde en, vooral, van evenwichtige, van dicpijaaiide weten schap pro en contra hun meening naast elkaar zetten over hetzelfde onderwerp, aullen zij, de argumenten kennende van hun wederpartij, deze een voor een be strijden ; zij zullen hun eigen argumenten daartegenover stellen; en van hun voor en tegen zullen zij, ieder voor zich, een harmonisch-gevormd, een goed geheel maken. Men zal te doen hebben met de bezonken meeningen van twee persoon lijkheden. Maar wat mogelijk is, als diepgaande ?wetenschap voorzit, is onmogelijk onmogelijk" in dubbelen zin zoodra de twee strijders opgewonden menschen $ijn, die 'tin de breedte en niet in de diepte gokken het meest voorkomende geval. En dan komen er kakophonieën als nu over de Vrijmetselarij! Wie houdt van onvruchtbare polemiek misschien voor fijnproevers een lek kernij schaffe zich deze brochure aan. Dr. W. Zuidema, beroemd als man van veelzijdige kennis en als mangeur de curés, is er de advokaat van de Francs-Maeons. De hoofdredacteur van de Limburger Koerier is er de... gezaghebbende offi cier van juntitie. Dr. Zuidema, die een heeleboel kwaads gelooft yau de Roomsche Kerk, denkt; Wat hebben die Roomschen geen kwaad gezegd van de Loges! En uit allerlei boeken, waar ge nooit van gehoord hebt, met argumentaties, die u absoluut onnoodig leken, met noten onder en in de pagina's, onder een vloed van détail?, ontwikkelt hij een betoog vol anti-Jezu tische pro-Franc-Maconnigheid ... ach, zonder zonnigheid! Welk een trieste eii griezelige boel! Met een oprecht gemeende hartstocht spreekt de heer Z. over ... brandstapels. En de vlammen daarvan zijn toch al zoo lang dood, de asch al zoolang koud! Mogen wij het zeggen? wij gelooven, dat deze meikwaardige schrijver een persoonlijke veete heeft tegen verschil lende sinds eeuwen gestorven pauzen en Jezuïeten, ongeteld wijlen Philips II. Hij spreekt over inkwisitie en geheimzinnige teekens.... Bij dat alles wordt het ons benauwd om het hart. Wij leefden tot heden in gerustheid, zonder ooit teekens te hebben zien wisselen tusschen tafelgasten, die wij voor 't eerst mochten bij elkaar brengen, zonder ooit kwaaddenkendte hebben toegezien, of een priester, die ons een inlichting vroeg om er zijn topographische kennis, of een lucifer om er zijn sigaar aan op te steken, niet een vermomde Jezuïet" was, belust op ... ja belust op welk zwart bedrijf'? Moet dat veranderen? Wanneer men kennis maakt met het spiritisme ver andert de wereld óók: Een piano is geen piano meer, maar wordt een voorwerp, dat ieder o ogenblik langs het plafond kan gaan zweven; een theeblad is geen theeblad meer, maar wordt een ding, dat straks op het tafelblad aan het klapperen slaat. Zulke pro-en-contn-debatten, over teekens" en geheime doeleinden" en Jezuïeten", vormen een sociaal-spiri tisme, even onpleizierig en onvruchtbaar als het andere. Maar: toua les gouts sont dans la nature! Ziehier een bladzij uit Dr. Zuidema's Pro": Maar indien dan de vrijmetselarij troon noch altaar bedreigt, waartoe dan haar ge heimzinnigheid? In tijden en lauden van vervolging nu ja; maar waartoe in 't Nederland van 1907?" Juist in 't Nederland van 1907, in 't Nederland van mï1853, in 't Nederland van Victor de Stuers en vfc.n de Hanze, wordt de vrijmetselaar nog wel degelijk vervolgd en, als men kan, op den rookloozen brand stapel gebracht door hem zijn ambt, en zoo bjj neringdoende is zyne begunstigers, te ont nemen ; zijn werklieden tot staking op te hitsen, enz. 1). Menigeen heeft dus alle redenen om geheim te houden, dat hij vrijmetselaar is; en bygesolg hebben de Loges alle redenen om niemand in hare vergade ringen toe te laten, die zich ni«t als broeder kan doen kennen; opdat er geen verklikker insluipe. En voor 't overige is de wijze, waarop ?men zich aU zoodanig doet kennen, het eenige gtheim der vrijmetselarij. En dit geheim moet bewaard blijven, ook waar zy niets te vreezen heeft. Want ie de broeder is verplicht den broeder naar zijn beste vermogen te helpen; wat zou hiervan worden als iedereen zich voor broeder kon uitgeven?" Wel l hier moeten wij toch even af breken ! Wat hiervan zou worden ? Maar, goede heer, dat alle menschen broeders werden Is dat niets ? Wij zouden het hél aardig vinden! Zoomaar 1) Ik weet wel, dat ik, door dit te zeggen, allicht sommigen van toetreding afschrik; maar het is een der eerste plichten van den vrijmetselaar, niemand over te halen niet alleen, maar ook niemand onkundig te laten va» iets, dat voor hem, r«den zou kunnen zjjn om niet toe te treden. Dr. Z. broeders on van den heer Pro n van den heer Contra te worden! Dr. Z. gaat voort: Een bewijs van lidmaatschap kan ver loren gaan; kan gestolen en dan misbruikt worden; een geheim herkenningBteeken is dus onmisbaar. 2e. Hat gemeenschappelijk bezit van een geheim kweekt vertrouwelijkheid; en deze is voor het doel der vrijmeïselary onmis baar. Want: Toegegeven dat de vrijmetselarij gaen kwaad doet, wat goed doet zij? Wat is baar doel?" Broeder SCHOUTEN antwoordde : 'riet is 't g^iuk van heel het menschelijk geslacht." Do hedemlaazsciio menach ia met zulk een kort antwoord niet meer tevreden." ]S'u, dan zeggen wij bij deze plechtig, dat de hedondaagsohe mensen" met geen klein beetje tevreden is! Zou entre nous ? de Vrijmetselarij erg blij zijn niet het pleidooi van Dr. Zuidema ? Ons heeft zijn Pro" niet overtuigd! Laat ons zien of men kan nooit weten de Contrabas ons Promagon weet te maken. Want ook onze confrère van de Limburger Koerier vat zijn taak serieus" op. Dr. Zuidema heeft vlijtig er naar getracht te bewijzen, dat de inhoud van de Vrij metselarij uitnemend is. Bestrijdt de katholieke polemist dit ? Allerminst. Hij vindt bij de Loges tal van raadgevingen en voorschriften,waaronder eeji Augustinus, een Confucius en een Moham med esrbiedig huur.e ondertoekeniug hadden kunnen zetten. Waarom dan stuit de Vrijmetselarij, als 7,e dergelijke schooi-e grondbeginselen voorvpzet, op zulk een uitgebreide tegenkanting, niet alleen van kerkelijke maar ook van onkerkelijke zijde? Het is reeda gezegd: omdat hare daden niet met hare woorden strooken, Deze beschuldiging is ernstig." Ernstig? Hoe nu? Het f'augche doel vaii dit opstel ia geen ander dan het bewijs ervan te leveren." Welk een drukte! Zal dat nu alles zijn wat we te lezen krijgen ? Maar, zeer geachte confrère, vindt gij ooit en ergens, bij kerkelijk of onker kelijk lichaam, harmonie tusschen woor den en daden ? Doet uw Kerk,«Z.s lichaam, in werkelijkheid, naar haar leer? Maar dat gelooft ge zelf niet. Hoe zouden immers zooveel onrecht, zooveel phariseesch bemantelde gruw. Itoestanden kunnen blijven bestaan, indien zij er wel naar deed ! Maak ons nu niet ernstig-gestemd na al de oubolligheden van de brochure! Of hebt ge 't soms zóó niet bedoeld ? Was uw meening deze, dat de Vrijmet selarij een instelling is, die bewust huichelt? die met roordncht anders doet dan ze zegt? Ja, dan is on/e ernstige stemming ook weer ft! er vandoor. Zoodra iemand een ever de heele wereld verspreide instelling, waartoe talrijke eerbiedwaar dige menschen hooren, hetzij Kerk, hetzij Vrijmetselarij, hetzij wat-ook, voor een instituut rem bi'irust bi'drorj uitmaakt, komt de goede vroolijkhsid weer in ons binnen, do vroolijkheid, die ons bevangt bij het doorbladeren onzer schoolboekjes over vnderlandsche geschiedenis:.... slechte Spanjaarden! brave Grenzen! Ware de wereld niet overpoederd met naïveteit, als oen boterham met gestampte muisjes, wij boten er niet alle dagen met zoo'n smaak in, als we nu doen! De menschheid is dank verschuldigd aan alle Gretchens, vrouwelijke en manne lijke, goea- en kwaaddenkende. Geaieentebelangen. Het rapport der Staats commissie. In v.iiju tweede artikel, d.d. 20 Januari berekende ik, dat (ifk/iop dor grondbelasting van het lïijk, in 1902 en invoering van oen eigen grondbelasting op de werkelijke waarde van Vi pCt., tegen verzaking van de straatbi'lastiuj; ons in de jaren 1902?1900 had kunnen helpen aan een meerdere op brengst vau ? 1.220.000, waarbij nog een gelijke belasting op het ongebouwd, plus een belasting op de waardevermeerdering, in die 5 jaar een 5 ton had kannen opbrengen. Vervolgens heb ik laten zien dat bij afkoop van het personeel, voor zoover den grond slag huurwaarde betrof', do gemeente bij het heften van nog eens 'A pCt. over de werkelijke waarde in 1904, G ton zou hebben overgehouden, welke 6 ton dan evenwel grootendeels benoodigd zouden zyn, om den middenstand te ontlasten. Intusichen is die afkoop in 1902 niet ge beurd. Afkoop op het oogenblik zou/1.500.000 vorderen voor de grondbelasting en waar schijnlijk / 1.200.000 voor het personeel; terwijl bij de bestaande crisis, die zeer sterk op het bouwbedrijf en den huizenkooplust drukt, de reëele waarde zeker niet zoo hoog zou wezen al 3 ik haar voor 1906 aannam. Dit laatste echter geldt voor allerlei grond slagen van belasting, en men inag de kwade tijden niet al te zeer als maatstaf aannemen. In ieder geval zou dan echter al groote winst liggen in een billijker lastverdeeling! Vervolgens hebben wij de bedrijfs- en inkomstenbelastingen in hun nieuw voor gestelden vorm bekeken, en bevonden dat er, op den grondslag der llijksgegevens en met een matige heffing op de winsten der Naaml. Vennootschappen, een uitkomst voor onze inkomstenbelasting te vinden zou zijn, die, bij gelijke opbrengst, veel minder druk ken zou dan de bestaande. Terwijl eindelijk het Kijk, door de verpleging der armlastige krankzinnigen over te nemen, onze stad alvast een last van niet-geringe, en steeds aangroeiende dracht van de schouders zou nemen. . Uit dit alles volgt dus, dat wanneer ik mij de voorstellen der commissie tot ver ruiming van het belastinggebied der ge meenten aldus geamendeerd voorstel, dat alle heffingen, welke rijk n gemeente samen op vaste goederen heffen, door de gemeente, bij afkoop voor zich kunnen gehouden worden, de gemeente haar inkomstenbe lasting zou kunnen baseeren op 'srijksgegevens, met uitstrekking ook tot de Saamlooze Vennootschappen, en eindelijk het rijk de verpleging der armlastige krankzinnigen op zich zou nemen, voor Amsterdam althans een jastverlichtiug. gepaard aan veel billijker heffing zou kuuucn volgen, die ik niet zou willen versmaden. Beteekent dit nu evenwel, dat ik door deze voorstellen der commissie terugkom op mijn vroegere denkbeelden : dat bij hst heffen vau inkomstenbelasting het rijk steeds meer moet vragen dan da gemeenten, en dan aan deze uiikeeren wat die voor zich zelf te weinig heffen ? Een regeling, die fei telijk neerkomt op het andere steeds in deze kwestie voorgelegde adagium, dat het rijk zekere uitgaven van de gemeenten moet overnemen ? Volstrekt niet. Wat meer is, de verdere studio der ver houdingen, waartoe de verschijning vaa het Eapport der Staatscommissie vanzelf den stoot gaf, heeft mij integendeel nog een nieuw licht over die vragen doen op gaan. Heeft mij vooral bewezen, dat Am sterdam den eisch dat het rijk en niet de gemeente de kosten van Armenzorg en lager onderwijs dragen zou, gerustelijk stellen mag, <nndat het volstrekt onjuist /s-, du/ Of buiten-ijemec'iitKii dun onze hoofdstad zvuden fiiib.-dilif.eren. Amsterdam betaalt ook daa hetzelfde aan Kijk en Gemeente samen. Ziehier allereerst het bewijs, dat 't uiers bizonders zou wezen, als het Rijk die kosten droeg. In 1880 betaalde bet zelfs nog meer. Toen toch beliepen oiize nelfouitgaven voor L. O ?478.502 Idem voor Armenzorg. . . . 509.845 Totaal /"9S8.847 n n de Kijksaitkecring aan Amsterdam /'l.128,000. in 1904 nu waven deze cijfers: Jfetto-'uitgavcn L. O. .' . . ./'2.418.739 Idem Armenzorg , 1.723.545 Totaal / 4.139.28-1 Do Kij'csuitkoering ? ;'.5il.923. In 1880 hielden wc dus /HU.ÜIKJ uit 's Hijks uitkeering orer. In' 1904 pasten'we /'I.(il7.000 bi[. Maar lot nu op de belastingheffingen in dat jaar : Amsterdam betaalde toen aan het U ijk, in den vorm van grondbelasting, per^iiieol, vermogens en bodrijfsbelastuig l 0,175.001). Amsterdams burgerij betaalde aan de gemeente in den vorm van opcenten op grondbelasting on pprsoneel, aan straatgdld en inkomstenbelasting ?7.771.000!. Dat is aan de gemeen to du s juist? l.iiOU.OOU meer! dan aan hot .Kijk. Had nu dit laatste dit bedrag voor armenzorg en L. O. aan de gemeente terugbetaald, <;ar: zon dit kunnen gebeurd zij:1, door eenvout'ige oimvisfeii.'ig van rollen : liet Kijk had ? l .(ijO.(KK) mee-r aan inkomstenbelastingen geheven ; do ge meente precies zooveel minder. Do Sijmen, die be-aald had, waren altijd de Aruntordamsche belastingbetalers gebleken; geen andere Nederlanders. D:it hjkt m e lot nu toe geheel ovo-r liet hoofd gezien! Volgt nu daaruit dat er in deze regeling geen voordeel zitten zon, ook voor Am sterdam? Integendeel! Ken heel groot. Immers het rijk zou zijn hellh;;; doen over geheel het land, onverschillig waar men zi<;h vestigen ging. Aan de /ni/,'i//ia!c uitgaven voor onderwijs e u anneiizorg moest dan ieder in het land gevestigde moe betalen. 7oo zon lies forens-worden om belasti"gbesp.iring jrojfeudeels iijii ratio v?rlif:;:9ii. Ki ra de algemeene hervorming der zake lijke belastingen van wege (ie gemeenten wat die beter zulleu kuni.e i doen dan liet rijk, en dia ook zoo nauw samenhangt met hun eigenlijk benaoeien zou do staiUburgerij iu haar geheel zeer ontijst zijn, dank zij evenrediger en billijker lastver deeling. Alleen zouden de gemeenten waarborgen moeten vragen, dat do mogelijkheid wen! weggei'ornen om bij andere politieke con stellatie iu het rijk het uu door hc:i aan ijot'd onderwijs on ijfmlc arinniiüortr bestede geld niet door do rijksmacLtoa tot andere doeleinden werd aangewend. Dat is voor mij in dozo geheelo beweging tot last-verschuiving hot groote gevaar. Want zoo goed als men in Dun Haag rijksambtenaren in onze hoofdstad bezoldigt zonder te letten op het duurder lovon aldaar zoo goed zou men er toj kunnen konten onze onderwijzers op dorpsminimuni te gaan stellen. Kn dan kouden we toch aan het bijpassen gaan! Vooral nu de wind weer meer van rechts waait! En zoo kom ik ten slotte vanzelf bij Mr. Heemskerk en zijn voorstellen te land. En begin met er op te wijzen hoe in den staat, bij zijn ontwerp gevoegd, Amsterdam over 1904 een bedrag van /'l.770.000 aan l mér subsidie zou zijn toegewezen, wat het zooeven genoemd bedrag van/'l.600.000 aardig dichtbij staat (en alleen overtreft, doordat reeds /' 266.000 voor krankzinnigenverpleging is meegeteld), hoewel het langs geheel anderen weg gevonden is. Vooral een oneindig meer samengestelde. Zóó samengesteld zelfs, dat ik er me niet aan waag de formule, met breuken en verhou dingen, aftellingen en optellingen hier te gaan analyseeren, uit vrees van den lezer te beduizelen. Twee opmerkingen intusschen kan ik niet weerhouden: Na te zijn uitgegaan van de belasting heffing p. h. der bevolking in een gemeente in eenig jaar, en bepaald te hebben dat de Kijksuitkeering verhoudingsgewijs met den aldus blijkenden belastingdruk in een vol gend jaar zal moeten stijgen of dalen, mer ken de heeren Heemskerk en Pollema op, dat een correctie van de aldus te verkrijgen uitkomst noodig is. Immers in gemeenten met vele groote inkomens zal een bepaald heffingspercentage natuurlijk veel meer op brengen dan in een armer gemeente, en dan zou de druk in de eerste gemeente hooger schijnen, doch inderdaad lichter zijn. Er moet dus een correctief gezocht worden in het rekening houden met de belastbare inkomens ? Neen, zeggen de heeren, met de belastbare huurwaarde der porceelen in de gemeente. Dit lijkt me geen gelukkige groep. Het is toch een feit dat, naar mate de vermogens stijgen, de verhouding tusschen de woningkosten en 't inkomen daalt, en ook al trekt men van het totaal eener ge meente do vrijstellingen volgens artikel 13 11 dor wet op de personeele belasting af, dan nog blijft Je maatstaf zeer onvoldoende. N,eern daarbij in aanmerking dat in veel gemeeiiton en juist in de weinig voor uitgaande er gemeenlijk weinig wordt aangebouwd, eu daardoor de huurprijzen stijgen, <!aa blijkt wel dat, al moge aan neming der belastbare huurwaarde, als maats!ui, wijl die van rijkswege wordt vast gesteld, begrijpelijk ziju, ze toch weer tot onjuiste verhoudingen zal moetea leiden. eii tweede en grocter bezwaar is, dat de hoeren de gemeenten slechts alleruiterst langzaam tegemoet willen komen. Alle jaareen lepel! Otn ze niet te verwennen! 't D jet donken aan Olivier Twist. * :.': liet nieuwe ministerie zal nu in elk geval de kwestie onder de oogen te zien hebben. Het zal de algemeene verruiming voor liet belasthiggybied der gemeenten hebben in to voorn;;, en voorts het rijk moeten doeu optreden in de rol van den Londensohen gras'.fschapsraad tegenover de besturen van de Lomieusche gemeenten: die van aei/iiilinator of raten. Want d<*t is en blijft der langen Rede kurzer S/nu. Verruiming van het eigen belastinggebied der gemeenten kau enkele, o a. Amsterdam, helpen aan een betere en voordeeliger regeling en sr.o aldus ia staat stellen eigen behoeften eindelijk weur eens béter te bevredigen. Mia." 23 kan njoit de gemeenten helpen aan 't geen imn < nge grenzen heu belet: het gold halo*.'. >yaar hot te vinden is voor do t;roüt9 volksbelangen feu behoeve der wo i n i g (3 raa gk rach tijen. Dtaivoor m-), t bet Rijk als s:old-inner optreden, rn da kosten aan de gemeenten, die deze bel.;r:uen best behartigen, terugbefulon, gtheel of althans voor drie-vierden. L. SIMONS. _NrASi MUIIT. Onze Hoofd-Controleur dor (iemeentebeisistirigrn wijst mij er op, dat de slotsom, in IUH-I vorig artikel getrokken uit een vfergolijkinr tusjchen de statistische opgaven voor do i-ren 1898 en 19')Üniet juist waj, t!ii:vr i:: het laatste jaar eene nieuwn \fr;>r4«ü\- 4 op onze Inkomsten belasting in v.: j-kiM-r g'-creden was, met een belangrij1-;' lw;o;- iio'ii'i.TS-percentage voor de eerste k!".:i?i, n, terwijl sints dien teTfins de koning vo>'r do kinderen niet meer vaa het be ha:.' tit-r bebisti"»', maar direct van het belastbaar > 'komoüvvorJt afgetrokken. Van hè; on-.-rH ?,?.-:s do daling in de op brengst der i;!-..-,; '.'i.üsen bij tooiieine; d aantal ra;:»!;;: ei.', vvi het (weedüie si;hij ibare du!, i-g in l, t 'joi.'t-stbjiar inkoujpn. waarop ik vv.°c -, hè' ' ->voi;:. Ir; i!o opmer kingen, dit- au- ?'-; ? .'. .-.k1!: j lar uitgegeven tabellen VO<>IY. Ujiia;;, i op «leze nieuwe ver ordening r; >t ????'??.?>??-?:'.?.'?, tn ik heb er niet aan i«»i,).J-,- <!-> <>?>-/,;;;!{ 'isr opgemerkte j to /oeke>', M-'i> ':???'['' ring van den heer j UaeiH :i:)--r .'?;.- '??-: ;>?? !; .'-ud' l igen geeft aan, dat in i'JU.- (i.- Tl'J- -m-. r aanslagen gebeurd zijn over o-->!i ./,'/?/? .:.-i; h-:-lostbaar inkornsn \a~! f \.l(',-'.'(.'??) s .: i;;t co.i iti'ndi/i- als ik i uit ue cijt-j' s [.. 4 ? i'-j-eluid O e in Ophitsiüg'. De Y:)<I,';I<"-:, .a-.diulaifedc oüs, dat wij. werkvn'i :? n.lün-^\ -.10!, do Katholict-:n tC5«?ii K-t bib.s--'ii'")ppolij!: gezag «prutsen. .?J !;:!? W;.!KO bekende persoon lijkheid (ïo.'t o1!-;- O.-L ve;'vv-'jt? Men weet toch van ?/'??? \'oi»'/i')a!e alloen, dat zij iet onder de rc-duct-le staat van den secretaris der Jvatl;. Suc. Aetie. Dit verwijt, op dif-n toou gericht, be wijst reeds, dat er iets ongezonds is ia de verhoudingen der Kath. Pers. In plaats van onze kalme beweringen aan te voeren en die zoo mogelijk te weerleggen, begint men dadelijk met on» verdacht te maken. Wij hebben beweerd, en voor het tegen deel is er nog geen schijn van bewijs bij gebracht, dat de vakvereenigingen, krach tens de natuur der dingen en volgen* de beginselen van het kerkelijk recht, niet vallen onder de jurisdictie der bis schoppen ; dat verder de leeken krach tens diezelfde beginselen eene groote vrijheid van handelen en schrijven be zitten in alle punten, die niet recht streeks zaken van geloof eu zeden be treffen. Men weerlegge onze beweringen, wan neer men bewijzen kan aanhalen voor het tegendeel. Maar is dit niet het geval, dan noeme reen het verdedigen van waar heid, vrijheid en recht geen ophitsing. Wij hebban beweerd, en 't moet aan De Voorhoede bekend zijn, dat deze meening door tal van mannen van aanzien. onder ons wordt gedeeld, dat namelijk de vakorganisatie niet onder de rechtstreeksche leiding, gezag, rechtsmacht of toezicht der bisschoppen valt en dat deze dus ten onrechte b.v: den eisch van indeeling volgens de bisdommea stelden. De vakorganisaties als strevend* met tijdelijke middelen naar een tijdelijk doel vallen niet onder de rechtsmacht van de Kerk, maar onder de rechtsmacht van den Staat. Zij behooren dus natio naal te zijn. Waar nu het Doorluchtig Episcopaat yan Nederland ten minste gedeeltelijk die rechtsmacht wel opvordert, maakt het aanspaaak op iets, waar hot geec recht op heeft. Dat hier te goeder trouw en zonder nevenbedoelingen werd misgetast, staat buiten verdenking, maar dit te constateereo is toch geen ophitsen. Dit ons standpunt vrerd nogmaals be vestigd door hetgeen Z. H. de Paus nog onlangs schreef aan den Italiaanschsn Kath. Soc. Bond. Wel wordt daar nog eens gezegd dat de algemeene inrichting (va,n den Katk. Soc. Bond) onder de hoede der bis schoppen moet worden gesteld1'; iets wat wij evenmin als (ie wevers van Uuitaaontkennen. Taak dor algemeene vereeuigms: w te zorgen, d;tt zij, die aan do v«kveroenigingen deelnemen, behoorlijk /.ijri voor bereid." Bij die voorbereiding uar- de medewerking der geestelijkheid veel vrucht opleveren". .Maar dit is j«i:4 het ftinr.'lpuüt door de Twentsche wevers ins^uoiiea. Ea omdat zij dit standpunt ir.n'-uïvon, \verdes zij buiten do algemeane organisütio ge sloten! Want met den Pau.; aan to nemes, i dat de geestelijkheid niet vrucht bij <?> j r/iorbu'i-i/inff incc/f !:nn >i'<irke». is heel ' iets anders dan to bnvcren, d.-:t in de ' ii ;gon de ijee^ldijkln i l In". vakvn^uigüig'.'n /ij kr-r;lüocs bard natuur, krachtens do wi-tk1'1. der Kerk c:i de raadgevingen vr=iïd;:;i i'.ius rechtstreeks onafhankelijk van hei kerke lijk gezag, dasrom is de lioudinïvan ons Doorluchtig i-pisoopaat ir-beoiiijK-rik, Darirtogeuover «rebeurden t-r dingen nio !>og; onbegrijpelijker >:ijn. Ir> de btkencle lluurlemsciie kwestie, waarbij leder. van do hoogere geestelijkheid b--t rokken waren, kon hot bestuur der li.-K. jouriiiilistenvereenigi -g uiers uitrichten, het bestuur van don neutralen jourmlit>tenkring kon evenwel spoedig eene bavredigendo oploK;;in:; verkrijgen. Elders zag zioh eene R.-'K. oadere s. KA JARENLANGE PROEFNEMINGEN MET VERSCHILLENDE FABRIKATEN, HEEFT HET LEGERBESTU TR THANS UITSLUITEND FONÖERS RIJWIELEN BESTELD, DAAR DEZE ALLEEN AAK DE ZWARE EISCHEN, DIE IN DEN DIENST AAN DE RIJWIELEN WORDEN GESTELD, HEBBEN VOLDAAN. Piano-, Orgel- en Muziekliandei Meyroos <t? Halslioven, ARNHEM, KONINGSPLEIN. VLEUGELS en PIANO'S i in Koop en in Huur, i REPAREEREN STEMMEN RUILEN, BOUWT , NUNSPEET VELUWE. Inlicht, b/d. Vereeniging Kantoren voor Vaste Goederen in Nederland te Nunspeet.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl