10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1601 de meest verwyderde hoeken der wereld worden geëxporteerd. Amerika's handel met het buitenland heeft eveneens in de laatste jaren gestadige uit breiding ondergaan, waarbij de uitvoer in niet geringe mate den invoer overtreft, het geen de volgende cijfers (in niillioenen dol lars) aantoonen: invoer. uitvoer. totaal. 1905 1179 1027 2806 1906 1320 1798 3118 1907 1423 1923 3346 Uit de Vereenigde Staten komen voorna melijk de grondstoffen, die door de trust's op prijs Worden gehouden en een aanzienlijk kapitaal vertegenwoordigen. Katoen b v., werd in 1907 tot een bedrag van ca. 470 millioen Dollar uitgevoerd, d.i. ongeveer 25 pCt. van het geheele export, dan volgen granen, ge conserveerd vleesch en petroleum, tot een bedrag van resp. 204, 175 en 85 millioen Dollar. Voorts is ruw koper een belanrijk uit voer-artikel, waarover de Amerikaanscbe producenten een soort controle uitoefenen. Maar als gevolg van den belanrijken terug gang van den koperprijs in het afgeloopen jaar, werd de productie daarvan verminderd en was de uitvoer kleiner. Met het oog op de groote commercieele kracht, welke van de drie natiën uitgaat, kan men ze veilig als de beheerschers van den wereldhandel beschouwer. 28 2'08. V. D. S. Een hoogst belangrijke kwestie. De taal van een volk, dat is zijn geschiedenis, zijn liefje, zrjn ge loof, zijn tehuis, zijn h oop, zijn beweegkracht, zijn poëzie, zijn ziel. CUAKI.KS BOISSEVAIN'. Overal ontwikkelt zich, steeds in meer dere mate, een zeer prijzenswaardig streven naar verbroedering der naties, naar inter nationalisme in den goeden zin des woords. Dat streven zal strekken tot wel van de geheele menschheid, daaraan mee te werken is de zedelijke plicht van iedereen, zich hiervoor in te spannen is een heerlijk iets. Maar een in wezen goeden internationalen band vormen is slechts mogelijk bij het aanwezig zijn van krachtige nationale schakels of in andere woorden gezegd: eerste voorwaarde voor het welzijn der mensch heid is, dat de naties op rechtvaardige wijze alle krachten inspannen om hare zedelijke en stoffelijke kracht te verhoogen. In economischen zin zal deze versterking ten zeerste bevorderd worden, wanneer niet alleen de binnen de landsgrenzen zich bevindende leden hieraan arbeiden, maar Yooral ook als degenen dit doen, die uit zwermden. Deze laatste moe ton gidsen zijn om voor het moederland het terrein te verkennen, opspoorders van de bronnen, ?waaruit het stamland kan putten, verbin dingstukken als het ware tusschen het land van hun oorsprong en den vreemde. Hoeveel meer vertakkingen een natie op de wereld heeft, zooveel te meer zal haar handel zich kunnen ontplooien, haar nijverheid en land bouw zich kunnen ontwikkelen, kortom zooveel te hooger zal haar stoffelijke'kracht kunnen stijgen. Eerste vereischte nu om dit te bereiken is, dat de trekkers met het moederland verbonden blijven door een vasten band. Die band zal er zijn, wanneer zij de moedertaal het dierbaarst pand van een volk krachtig onderhouden. Daarvoor moeten noch kunnen zij alleen zorgen, maar die zorg moot ook ter harte gaan aan het land, waarvan zij zonen en dochteren zijn en welks eigen belang hier op het spel staat. Is nu Nederland, en met name het cen traal gezag, zich van deze plicht bewust, en ziet het zijn eigen belang goed in !J Volstrekt niet! Een diep treurig verschijnsel is het, dat de kinderen van tal van Ncderl. families in Argentinië, gelijk in zooveel andere streken der wereld, b.v. om dicht bij huis te blijven te Londen en in Duitschland, geen woord Hollandseh dikwijls verstaan, omdat de Staat der ^Nederlanden socjert ta! : van jaren niet verder heeft gezien in dit opzicht dan de enge landsgrenzen en zich niet heeft bekommerd om de trekkers, die zélf op alle mogelijke wijzen veelal den band met het moederland hebben trachten te onderhouden. Deze voorposten van Nederland in den vreemde hebbon niet weinig medegewerkt aan de uitbreiding der handelsbetrekkingen onmiddellijk en mid dellijk met hun moederland en werken dus doende krachtig mede om 's lands welvaart te verhoogen. Maar de Staat der Neder landen liet hen in hun sop gaar koken, tot in 19(13] door den Minister van Binnenl. Zaken ? 2000 subsidie aan het thans wijd en zijd bekende (maar helaas nog altijd arme) Alg. Ned. Verbond werd gegeven, welk Verbond zich ten zeerste het lot der pioniers aantrekt. Later steeg hot subsidie met de som van ? 10(X), terwijl het ten slotte nog onder het Ministerie Kuyper de hoogte van ? 3600 bereikte met de bepaling, dat de ? 600 zouden gebezigd worden voor het onderwijs in de Nederl. taal te Sinyrna, waar een Holl. kolonie bestaat, die de Ned. Eegeeringen tot dien links hadden laten liggen, gelijk ook thans nog op zooveel plaatsen van den aardbol geschiedt. Treurig, treurig is het, dat een land met slechts een groote 534 millioen inwoners zijn zonen en dochteren, die uitzwermden naar den vreemde (gewoonlijk niet om met hun ^Keimat" de banden te breken en waarvan er in de jaren 1886?1005 niet minder dan 411,000 emigreerden), aldus aan hun lot overliet in plaats, door zijn zorg over deze uit te strekken, gebruik te maken van zoodanige personen, die voor ieder land immers machtig veel waard zijn. Thans in de eeuw, waarin miljoenen voor den gewapenden vrede worden uitgegeven, verleent de Ned. Ilegeeriiig slechts /'3000 j subsidie aan den Bond, dio beoogt Neder land en zijn Koloniën zoo sterk mogelijk te maken inden economischen strijd. Holland heeft een zeer groot belang bij flinke Nederl. kolonies in liet buitenland. Zou om een voorbeeld te noemen de afzet van het Nederl. fabrikaat in Londen, Parijs, Brussel, Antwerpen, Ne\v- Vork, Buenos-Aires, llosario de Santa Fó, Kio de Janeiro, Smyrna, Petersburg en-/., enz. dien omvang van thans hebben genomen, wanneer we daar niet onze landgimooten niet een warm hart voor Holland's welzijn hadden 'f Maar doorliet ..laisser faire, laisser passer" van den Staat der Nederlanden is het geschied, dat eigen landskinderen van het land der vaderen zijn vervreemd ge worden, dank ook de beruchte wet op het Nederlanderschap, die blijkbaar uitgaat 1) van het standpunt zooveel mogelijk de natie te verzwakken, aan dat laisser faire, laisser passer" is het te wijten, dat mannen en vrouwen in het bezit van het Neder landerschap onze taal niet meer verstaan." 2) Toch niettegenstaande dit aartsdomme en schandelijke optreden van het moeder land hebben velen hun sympathie voor het stamland behouden en door daden meer malen bewijzen hiervan geleverd. Plaats tegenover het gedrag van onze regeering de houding van de regeering onzer ooste lijke naburen en vrienden, die weet wat het zeggen wil zonen on dochteren met flink nationaliteitsgevoel in den vreemde te hebben. Duitschlands handel en nijver heid, de Duitsche gemeenschap weet dit op prijs te stellen eu de regeering overtuigd, dat Duitschland machtig veel te danken heeft aan de overal op de wereld verspreid zijnde krachtige kolonies, spant alle krach ten in, getuige het ,,Auslandschulfonds des Deutschen Eeiches" 3) en het schitterend voorgaan der Duitsche diplomaten en con sulaire ambtenaren, om de leden voor de Duitsche natie te bewaren en wel door te zorgen voor de instandhouding der taal, die den hechtsten band vormt, waarmede men met zijn moederland verbonden is en die door alle tijden heen het scherpste wapen is gebleken . in allen strijd om be staan 4). Maar n lichaam in Nederland tracht nog te bewaren, wat niet verloren is en dat lichaam wordt door 's lands regee ring, die in eigen land voorgaat op onderwijsn'ebied, gesteund niet het peulschilletje van ? 3600. Gezien deze treurige toestand zou ik 't willen uitschreeuwen heinde en verre: mag het zoo langer ? Neen en nogmaals neen. Ten bate van Holland abroad" en eigen Ileimat" moet de hand aan de ploeg geslagen worden. Geen chauvinisme, de kanker voor de menschengemeenschap, maar nationalisme en internationalisme drijven ons hier beide. Vooruit dan allen, die do honderdduizenden in de wereld verspreide landgenooten niet willen vergeten. Vooruit dan in de eerste plaats diegenen, die het volk van Nederland in binnen- en buitenland vertegenwoordigen. Dat het centraal gezag met het voortref felijk voorbeeld van Duitschland dat dank zijn vele en flinke kolonies in Zuid-Amerika om iets te noemen het overgroote deel van den Zuid-Amerikaanschen handel in handen heeft voor oogen, voortaan blijk geve van een minder bekrompen gezichtskring en zoo spoedig mogelijk een eind make aan dezen ellendigen toestand. P. 11. Sn i KM vx. 1) De door Minister van Kaalte aange brachte wijziging heeft hot beginsel onver anderd gelaten. 2) In een nota van den heer Maurits Wagenvoort, den bekenden reiziger, aan Min. Kuyper over het onderwijs in de Ned. Taal te Smyrna en elders kan men lezen, dat de Nederl. kolonie te Smyrna gevestigd is sinds de eerste jaren der l ie eeuw. dat zij thans ongeveer 300 ingeschrevenen telt, ongerekend de beschermelingen," dat van de 300 als Nederlanders ingeschrevenen, Levantijnen en dus bij uitstek veeltalig, op zijn meest 15 onze taal, welke de hunne behoorde te zijn, machtig zijn. 3) Alleen reeds Die Kaiser "\VilhelmSchulo in Amsterdam" kreeg in het afge loopen jaar uit het Auslandschulfouds des Deutsches Reiches" een subsidie van 10.000 Mark. (Zie het betreffende artikel in Die Deut sche "VVochenzeitung für die Niederlande und Belgien" van 20 (Jet. 11)07, blz. 4, zie ook in hetzelfde weekblad on wel in het nr. van 22 Deo. 1.1. het art. van lïatavus ..Hollandische Arbeiter in Deutschland", dat een trett'end bewijs levert van de zorgeloos heid, die van hieruit aan den dag gelegd wordt, waar het Holland abroad" geldt.) 4} Denk om de Vlaamsche beweging, dio ten zeerste een economische is gelijk die van Finnen, Polen, Ieren enz. niet te vergeten den machtigen taalstrijd in Zuid-Afrika. met afb. De laatste der Bragianen, A. Winkler Prins, 1817?1908, door Jer°. de Vries, met afb. Con amore, door Xenia, met afb. Verscheidenheid. Jhr. mr. W. Six. f Schietwedstrijden te Curaoao. Me^r. M. W. Coelingh-Vorderman. SadaYacco, ? Beethoven-avond. De NieuweZijds Kapel. Jan van Dommelen. Nog eens: De Culliman, alles met afb. NIEUWE UITGAVE». Kerk en Secte," No. 2 : He', Stun-li^mc, door dr. S. D. VAN VEEN. Baarn, Hollandia-drukkerij. De ontii'ikke/inysya'n;/ d,-r Nt'<lerln';i<hc><i' /<?:terhmde, 3e afl., door dr. J. TE WINKEL. Haar lem, De Erven F. Bohn. Liomlavernij. Alleenheerschappij dt-r werk gevers of medezeggenschap der arbeiders'.' Ef.n (n ander over de machtsverhoudingen in industrie en bedrijf, over modelfabrieken en arbeidersbeweging, door H. Si IKKMAN. Amsterdam, Brochurenhandel S. D. A. P. Moet het hoofd eener reclh'atsiiye s?]* oei l eere taste klasse hebhen? Uitgegeven door de vereeniging van hoofden van openbare lagere scholen te 's Gravenhage. Amsterdam, M. de Vries. Nededandsche £ibliolii«'l;,"Sos 36 37,Studiën, door Is. QUEHIDO. NOS. 38 J'.l, De jonge dominee, roman door J. EIGENHUIS (2e druk). NOS. 4o 41, Gedichten van EDNTAIID B. Kot IER. Wereld Bibliotheek. NOS. 7 i 72,De Schandvlek, een verhaal uit het Oostenrijkscb boerenleven, doorLuDWio ANZESCRUBICK,vertaald doormevr. i G. LOMAN' - VAN UILDKIKS. Amsterdam. Alles uitgegeven door de Maatschappij voor goede en goedkoope lectuur. Inhoud van Tijdschriften. Het Toonee.l, No. K!: O. K. Deelman, In Me moriam prof. dr. J. II. Gallée. W. S., Rotterdam whe Kroniek. C. A. V., Een belangrijk tooneelsUik. Iv, en B...\msterdamsche Kroniek. Knipsels en .vnippors. Tijdschrift mar <>i:'!t':-n:ijs fii 'muidenurbeid, No. 3 : De leermiddelen en ds handerun ':v:id van het Philantropinum van Banedow, N. F. Perk, Engelscbe critieken van J^pausche teekenins-en. V. d. M"., Herinneringen aan (nto Salornou. Trryum, D^ cursus te Mid delburg. liet gebruik van rupscnkasten iii de scho .1. D. Been, Niet terug, vooruit ;;aan we! J. Stam, Iets over de toepassi.ig van den handenarbeid op bet gebied v AU in't on derwijs in natuurkunde-!. Reeks van ?"> ? kartonmodelien in gebruik bij At. Avnhemsehe Sehoolvereeniging, - - Daan Polderman*, Bloeiipotstandaard. D. V., Et'ii 1~> jarig bestaan en een prijscourant. J^itjen llunrd: liïhet. 'ZielcMiliti.^, u ior II. v D'. _ De lotgevull.'n vr.u het '..'>,mpa^uie?.:hip Prins Wiilem." l i'*-i'.) -- !<'<>:.', naar n;mieiding VF.II een seheepsmodt-'i iu !;et livjltsMusaum. door .1. F. L de Balbu.n Vergier, SCHETSJE. Iets oyerLetend en o?er wintersport ia Zweden. De afstand was lang... en de trein ging langzaam. Half 11 's morgens hadden we Stockholm verlaten en om 5 uur waren we in Emsjo. Vandaar ging 't per stoomboot over het meer naar Leksand. We waren 3 man, zegge 3 vrouw, sterk; een Zweedsch ziijterpaar en ik. Alle drie hadden we sk'utor mee, want we waren hier gekomen vooral om ski te loopen en verder een 10 dagen te genieten van een Ziveedschen winter buiten. Leksand is het eldorado voor liefhebbers van wintersport en heel Dalarne is een geliefde provincie in Zweden, Nu, 't is waar, de natuur is hier heerlijk, en 't is een krachtig volkje, dat hier woont. Na een verblijf van een week, kan ik me zoo goed begrijpen, dat ik mijn Stockholmsche vrienden beloven moest toch vooral het land en het volk hier hartelijk te groeten. Het geluk wil, dat 't echt winter is ge weest die dagen; 27, 28 gr. onder O (Celsius), ja n avond wees de thermometer 30 gr. vorst l Er moet heel wat ski geloopeu en schaatsen gereden, om de menschen warm te houden. Toch is 't niet zoo koud, ais men zich in Holland denken zal, want 't is meest windstil, en 't is merk waardig zooveel minder men de kou dan voelt. Voor een eerstbeginnende in het ski loopen, is de kou bovendien zeker geen bezwaar. Die lange latten aan de voeten gebonden, doen in liet begin zoo raar; de inspanning om behoorlijk, al zij 't langzaam, vooruit te schuiven, niet al te hard neer te komen bij het vallen, en last not least, na een val weer op de been of liever op de latten ta komen, dat alles zou een meiHch bij een 50 gr. vorst gevoegelijk warm houden! Maar ook al is men geen eerstbeginnende meer, de ski-loopers hebben van de kou geen last. Toch moet men voorzichtig, zijn! Stelt u voor onze angst toen wij hoorden, dat bij zooveel graden vorst, het aangezicht bevrie zen kou. Men verzekerde ons, dat stukjes vel, die eens bevroren waren, nooit de natuurlijke kleur weer kregea. Dadelijk bij den apotheker een pot zalf besteld! Geen vaseline, brrr.' dnar glom je zoo van, maar iijne zalf, die haast onzichtbaar was en zorgvuldig wangen, neus en ooren inge smeerd. Niets kon ons nu verder deeren eu behalve een bevroren zakdoek, die heel moeilijk te gebruiken was, waren de onge mak sen nihil en de vreugde groot. De bosschen toch waren zoo heerlijk mooi; de sneeuw lag enkele meters hoog zoodat alleen op skidor de paden begaanbaar waren. Alles leek daar op een sprookje ! De boomen, meest dennen, maar ook veel berken, waren bedekt met vele massa's sneeuw, telkens waren er plekken schitterend door de zou verlicht en de hemel was heerlijk blauw. 't Was er heel, heel stil, en men verwachtte bijna, dat het werkelijk een sprookje zou worden, met elfen en kaboutertjes, kiekeboe spelende, tusschen de s,ruiken. Eén dag, toen het somber was eu wij een sleetocht door de bosschen maakten, dacht je aan Gösta Berling en de wolven, die komea zouden, gedreven door honger ia Aer.o felle kou. Ski loopeu was intusschen het prettigst van alles. Eu waarom? Ja, het is gemakkelijk te zeggen. Het voortglijden over de witte sneeuw door een prachtig landschap, door bosschen eu over weiden met het gezicht hier dikwijls op de valeien en het Siijanraeer. De gezonde beweging, het werken met armen, beenen, ja het heele lichaam, vandaar het wel dadige ge/oei, dat men krijgt. Ook gevende ! verschillende stadia die men door maakt, een ! voortdurenden prikkel om vooruit te komen en een volgend stadium te bereiken. Als men j de eerste, moeilijke tochten achter d,n rug ] heeft, voelt men, dat men niet minder in spanning vlugger vooruit komt. Dan komt het genoegelijke, je verder en verder door de bosschea, op steeds onbekend;; wegen Ie wa gen. Dikwijls werkt men zich met moeite een hemel op, om dan vliegenssnel van den ande ren kant weer neer te komen. Ik herinner me een kritiek ge va'. Wij kwamen met ons drieën achter elkaar. Pe voorste, een kleintje, maar een, die 't goed kon, ziet plotseling een steile helling, ja . . . j /eggen wij 'n afgrond vóór zich. De moed ont breekt haar, jij valt liever daar boven, dan op de gevaarlijke helling. Ze kemt zacht neer, No. 2 gewaarschuwd door baar geroep eveneens, en No. 3 op 2 en 1. Wij lachen onbedairlijk, maar kunnen niet overeind. Vreeïeüjk is de verwarde hoop van armen, beenen, skidors en staven! Telkens is men half op, maar telkens ook wordt men door de anderen weer neer ge haald. Ik durf niet te zeggen hoe lang de strijd duurde, maar nu no.» kunnen we lachen om het ski-avontuur bij den afgrond. Het laatste fctadium, een stadium, dat vrou wen meen ik zelden bereiken, is het jpringen j van een hoogte en het neerkomen op een punt, dat soms ettelijke meters lager ligt. Op de daartoe ingerichte banen in Kristiania en Stockholm kan men ze zien, de waaghaisen on 't is, dat moet gezegd, een heerlijk gezicht. ze mooi recht |op hun skidors staande, den sprong te zien doen. De eigenlijke bewoners hier gaan intusschen door met hun werk en velen hebben het dubbel druk in dezen wintertijd. Ook zij doen aau sport; algemeen gebruiken ze iets als ver voermiddel dat uiterst practisch is en tegelijk een goeie sport moet zijn. Op twee uitten van bamboe slaan Twee verticale atten. verehuigd door et a plankje, dat tot zitplaats dienen kan. Achter her plankje slaan weer twee latteu vereenigd door een derde, waar degeeu, die dir.vt en stuurt o,< mst. liet geheei is uiterst lic'it. Men *uiat met eer: been op een der horizontale latten, mot hei andere zet men af op den grond. Het gaat ongeloilhjk snel over de gladde, harde sneeuw. 'Van arrl»U' afstanden komen xe, alleen of Uvee (/rn zit tend en n duwend) en gaan zoo uuur «t; kerk of naar <ïe dorpen <i;:i hoo'isci,;ij>:u-n te doen. Oud-, hrdjes, <Iie aich niH <?:> <K' gladde weïeu ni,-.-r wagi n, voelen 7.;ri: ???.?:!ii; achter ten ,«/,-<i/'/.' .v('n(/.;.;/ en v.vti::i s-1 /.>.?': vlug mee voort te bewegen. 5e Jaargaag. l Maart lSs-8. ieü. i C. li. iiaoüKKAi.-s', Eaiiirak 59, AiuFt, Verzoeke alle mededeeiingeii., deze rubriek betrefl'eude, te lichten aan bovenstaand adres. LEKRZAMN OEI'KXIXGEV'. De heer G. C. van Gulik, Alkmaar, zendt ons onderstaande euidsielling, welke door '?-en der leden in do Alkmaarsche damclub, or.iang- in een spelende partij is ontwikkeld. Zwart ('' schijnen.) Vandaag zag ik een oud vrouwtje, dat zoo energiek met haar been werkte, dat ik vol bewondering was; nu en dan rustte zij en stond dan met beide beenen op de van zelf voortglijdende s-ee. maar werd de vaart minder, dan begon zij weer met nieuwen moed. Prachtig is de kleeding van het landvolk hier! Die van de mannen is meer eigenaardig dan mooi, maar die van de vrouwen ij char mant. De mannen hebben witte kousen, korte leeren broek, leeren schootsvel en 's winters een lange jas, gemaakt van sehanenhuiden, met de vacbt naar binnen gekeerd, die aan de hals en onder aan de mouwen omgeslagen is. De vrouwen dragen ook 's wiuUT*jakken van schapeni'acht; verder gekleurde schorten, keuisen m< t gebloemde halsdoeken en muts jes. De keursen zijn rood met v,at groen en zwart gestreept; de mutsju'3 en schorten vertoonen de meest verecliil'ende kleuren, en bet gebruik biervan is zoo eigenaardig, dar il: er graag iets van vertellen wil. Kleine moii-jes onder de 7 dan zijn beeiemaal in 't oranja, met rood mutsje en ro d schoitje. De grcote en ongetrouwde hebben roode kappen voor dagelijksch gebruik, Gebloemde Zonlags, als zij naar de kerk gaan. Getrouwde hebben witte en witte zijden, i ij feesten en Zondags, terwijl dia van de weduwen weer van een ander lint zijn voorden. De schorten zijn kleurig, meestal warm rood gestreept, maar als men rouwt, zijn ze getl, bij feesten blau w-paars en den eersten Zondag na een religieusen feestdag, green. Vroeger word de wol bij het weven gebruikt door de vrouwen zelf geverfd en nog zijn er streken, waar men de oude bewerking trouw is gebleven. Het mooie rood wordt van de cochenile verkregen, het blauw en paars van da erica, bet bruin, geel en groen van het berkenloof. Helaas zijn er velen nu, die goed koop fabrieksgoed koopen, maar hier eu daar worden scholen opgericht waar mende meisjes leert te verwen en te weven en zoo hoopt men de oude bewerking weer algemeen te doen worden. 's Zondags kan men ze 't best bewonderen, als bet volk in groepjes naar de kerk {raat. Sn daar binnen op Oudejaarsavond, wat heb ik gerjoten! Kleine meisjes met roode muisjes kwamen met zwaar beepijkerde schoenen over de kerksteenen getrippeld, oude vrouwtjes zaten er in gedachten verzonken ; door kaars licht beschenen deden de lieve gezichten zoo mooi! Het orgel speelde zacht, het altaar was omringd met verlichte denneboornen en toen de priester zijn preek begonnen was, en ie niet erg mo >i bleek te zijn. toen, ja toen had ik er toch nog uren willen blij ven I Nu 't dooit . . . zitten wij bedroefd te kijken? Nu, wel wachten wij weer op vorst en hopen wij de 2 dagen, die ons nog resten, weer op skidar te komen. Poch ook bij dooi weer kunnen wij veel hier doen. Wij wandelen over de bergen en ademen diep de lucht in, die ons aan een komend voorjaar doet den ken, zoo zonderling warm komt ze ons voor na de E;O er. vorst. 's Avonds dan?en wij om den Kerstboom, die iu Zweden blijft staan totdat de naalden afvallen. Hij staat hier in een vertrek, dat oud Zweelsch irgericht is, met een groote open haard, waar de brandende blokken het zoo gezellig maken. Of anders vereeni>;t zich een groep om een jong Zweedsch fchilderesje, dat in ons Laren een tijd heeft gewoond en opgetogen verhalen over Holland kan doen. /ij heeft de leiding genomen bij een grootsch werk, het maken van een sneeuw'ooerin. Onvermoeid dragen wij sneeuw aan, en de ruwe vormen zijn gauw klaar.. Nu laten wij haar stil begaan. Een uur is j zij nog bezig met ijver, ja met hartstocht, en handig weet zij met eeii lepel de vormen al scherper en duidelijker te maken. Het boerinnetje is klaar, een echt kunststukje is het geworden i En nu wordt het gezelschap kleiner en kleiner; de Kerstvacantie is haast om. Dage lijks reizen er terug naar Stockholm, Gntenborg en andere steden, allen met een blijde herinnering aan het heerlijke Lek?and! BEHTA A. ?. S. Wit ('.i ?chijv-;n.i Zwart, aan den xet, speelt 22-2^'.' i waarom niet. 21-27'.'). waarna wit op ?ehittetemte wij/.e, het spel beslist: w 32-27. 20 14, 3'i 21 40-34, prachtig slot. Probleem lo[ is goed opgelost door: (-f. C. van Gulik, Alkmaar; S. .A'-Tam, A. Pnmstra. A. Hakker, K. C de Jonae, L. S. Koperhcrg, J. Pols. A. D. 'Jüurido. W. van Kuuit. D. Tates, ] A'dam; C. V. L. Nagel, "1,'e.lfi; K" Bouwen, N. Jiouwes, D. Kikke, Kdam; J. l.nteijn. ( i roede; W. van Uiuleu. W. J. A. Matln, ,1. Meijer. Haarlem; i i. IJsikker \V;.n., I !c'-jui-.'ede; k. Ko^h-r. lloi.irc?,!siiul: -1. Miilgen-'. Jioerji; C. W. j ^wager, PiKH'ii; ."l. 11 M.-. <W,k, 'l'irc'ciit; J. j Keiü, K Sisxgter. Ziut;; ia:n. ':KI;I-' ,i'-ii n una ,>i";:rïi'i^ in .:el (.'.'l'J ..Ams'ei ijue,,!i n S;:; t1: iu:s:: ;X;U. ^eu d:i}-: t :i i:;;!i: o- ;-.':,??;,cïUair- ^( -L: - ve:i-i "-. :ifi ue! i Vereenigd Amsterdamsen Damgenootschap. N. v. d. D P.S. Wij zijn bepaald nieuwsgierig naar die nieuwe ontworpen rooster en reglementaire gegevens voor het spel van het Ver. Amst. Damg., daar wij te voren hiervan nog niet gehoord hebben, of zou hier wederom ge dacht moeten worden aan eene vergissing, waarop wij, in de rubriek van 17 Nov. 1907. ook verplicht waren te wijzen? Het bestuur van den Algem. Nederl. Dambond" verzoekt ons, den belanghebben den te berichten, dat de op 8 Maart en vol gende Zondagen te honden clubs-wedstrijd. wegens sterfgeval, eenigen tijd is uitgesteld geworden. M. Kavertégat is kampioen van Marseiile geworden met 20 van de 31) te behalen punten. Hierna volgden: Dumaine, 23 p.; Carle, 20 p.; .Taufrei, 18 p.; Bouillon, 15 p.; Auréas, 12 p., ei: Eabre, met 11 punten. De match van l!) partijen om 150 fr. ti Sscuen Dumaine en Garoute is op het laatste oogenblik afgesprongen. CORRESPONDENTIE. Het dambord wordt genummerd op de. zwarte vakken, bovecaan links beginnende rnef, l, daarnaast 2, ">, 4 en 5. Tweede regel ti. 7, 8 enz., zoodat 5U onderaan rechts komt te s'aau. Men noteert de nummers vanwaar het stuk genomen en waarop het weder her plaatst wordt. Partij No. 71, gespeeld in de damvereeniging Amsterdam" tusschen de heeren S. S. van Baa'en, met wit, en A. A. Snijders, met zwart, KORTE CENTRUM-OPENING. Wit. Zwart Wit. Zwart. l.:;;;2S 1823 28.32:21 23:32 2. 0127 2024 20. 8N;27 11 10 3. 34 30 17 21 30. 31 26! 20 24 4,3731 1218 31.4238 '.i 14? 5.3933 1420 1)32.3882! 1823 O', (1. 31 2C>! 2025 33.2117 12:21 7.20:17 11:31 34.20:17 812 10) S. 30 27 25:34 "5.17-8 3:12 !> 40:2d 15:24 ,".(>. 3(131! 2328 11 10.4540 2) 712! 37.32:23 19:28 11.4034 1014 38. 3120 1318 12.3430 (i 11 39. 43 ,",8 2429 12) 13.4137 1117 40.4440 27?? 14 4041 17 21 41. 4034Ü29.40 15.3731 5]() 42.4944 40:49 10. 3025 1015 43.3833 49:21 17. 4430! 21 20 3) 44 2(5:8 2832 18.4130! 20:37 45.8328! 32:23 19.42:31 1420! 40. 83 1822 20. 25:14 9:20 47. 3 25 23 29 21.4742 4) 49 48.2514 711 22. 50 44? 5) l 7? G) 49. 14 20 22 27 23. 44 40 7 11 50. 20:0 27 32 24. 4(1 34 24 29? 7) 51. 48 -12 10 21 25. 33:24 20:40 52. O 22 21 20 20. 35:44 1520 53.2230 opgegeven 27.2721! 8)10.27 1) Wij prefereeren 7-12, omdat hiermede beter dan me' 14-20 wit verleid wordt 44-3ii te spelen. Een ander motief voor het betere van dien zet, is niet te geven. Verder ver wijzen wij naar de Damspeler", vooral bi; de opening Van Ernbden". Niet onbelangrijk is, wat hierover verkon digd werd door den heer J. de Haas, in het November-nummer van het Damspel". Wij doelen hier slechts op het technische van den inhoud en lezen dan : Zwart moet 7-12 spelen. Speelt hij 14-20, dan epe-elt wit 27.22, z 18:27, w 31:22, z 21-20, w 41-37, z 7-12, w 37-31, z 26:37, w 32:41, z 23:32 w 38:27. Men moet toegeven dat dit een heel ander resultaat heelt, dan zooals de heer Br. beweert." Stand na 38 : 27 van wit. 'M m Volkomen ]uistl. en wij zullende laatsten zijn om dit letten te spreken, maar en let hier vooral op, dammers! , er staat; een heel ander" er. niet; een lieter resultaat". Nu kan, als de nood aan den man komt, nog naar ytuur- of bakboord gelaveerd. l);:ar echter de bedoeling niet twijfelachtig is, betreuren wij het, dat een dusdanige stelling als be'er voor wit" hierom gaat het toch , de damwereld wordt ingezonden. Janmer dat de lieer de H., volgens zijn eigen getui genis, verzuimde om ons te voren met deze theorie in kennis te stellen. Hierdoor toch is de schoone gelegenheid, om in de Dam speler" het onjjiste er van aan te toonen, ons geheel ontnomen, of was zulks ook te voren voorzien V 2) Met 41-3) het centrum versterken, was op dit moment beter. 3) Beter was, eerst de schijven l en 7 op O en 11 brengen. Ook de afruiling met 14-20, verdient nog de voorkeur. 4) Het spel staat gelijk. Beiden hebben echter verzuimd hunne korte vleugels tijdig te versterker), hetgeen minder gotd is. 5) Be.-'ii-t fuut. In deze opening- en zelfs in het middeuspel is 50 45 voor wit en 1-t; voo' zwart de eisch. lij Thans ontwikkelt zich een minder krachtig spel. 7) Fout. Hier wordt wit's korten vleugel beduidend versterkt, terwijl zwart hiermede zijn eigen kracht verbreekt. 11-17 was in dezen stand het eenige juiste antwoord. S'i Wit profiteert onmiddellijk van de voor gaande zwakke afruiling, en gaat tot den aanval over. Zeer juist! 9} Wij achten de afruiling met 12-17 ook minder goed, daar de zwarte schijt op 37 m oei el ij k blijft te verdedigen, en een hinder paal is i;m het overige spel goed te ontw:kkelen. i"j U'ij prefereeren de afruiling met _3-2> enz , om !en aanval van wit nog zooveel mo^e'.ijk af ie breken. l!, !)(>«: ;-.i'-r is 31 u niet rneer zoo krach tig 1 ?_' Ni>-x .-t'.'ik. In tik geval was 2.^-32 to verkir-;:("i;. tninhtende hierdoor de remi;-t ai