10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1602 wet van 19 Februari 1903, veroordeeld tot het betalen van. een boete van D. 29.240.000. Voor het vaststellen van dit aanzienlijk bedrag strekte de volgende berekening tot grondslag: In de (wee voorafgegane jaren had de Company 1462 vrachten petroleum van Whiting (Indiana) naar East St. Louis per Chicago Alton d^pen vervoeren waarvoor 6 Amer. cents per 100 pond was betaald ge worden. Beweerd en bewezen werd, dat bij het gepubliceerd tarief een vracht van 18 cents voor dergelijke zendingen waa vastge steld en de Company derhalve te haren bate een tarief had toegepast, dat niet zooals de wet voorschrijft ter kennis van het publiek was gebracht. Volgens de aanvullingswet van 19 Febr. 1903, is wegens deze overtreding niet alleen de spoorwegmaatschappij, maar ook de afzen der strafbaar met een geldboete van hoogstens D. 20.000 voor iedere zending en daar 1462 zendingen werden geconstateerd, veroordeelde het gerechtshof de Standard Oil Co. tot het maximum. Natuurlijk kwam de veroordeelde bij een hoogere rechtbank iu verzet en staat haar daarna nog het beroep open bij het hoogste gerechtshof der Vereen. Staten. De zaak is dus nog niet in laatste instantie behandeld en het eerste vonnis moet nog door de beide hoogere rechtbanken worden bekrachtigd. Tusschen de Standard Oil Co. en de spoor wegen bestaan zoo nauwe relatiën, dat men de laatste veilig als hare bondgenooten kan beschouwen. De ruwe olie nl., in Amerika gewonnen, is niet voor gebruik geschikt, doch kan eerst, na geraffineerd te zijn, voor verlichting, smeeren en andere doeleinden worden aangewend; eerst na de raffinage wordt ze een handelsartikel, dat dan van de raffinaderijen naar de plaatsen van verbruik kan worden vervoerd. In. 1905 werden 134,800.000 vaten ruwe olie, meer dan 60 pCt. van de geheele wereld productie, in de Ver. Staten gewonnen, maar het aandeel der Standard Oil Co. in het ruwe product bedraagt nauwelijks 30 pCt. Zij heeft dan ook nooit getracht alle olie-houdende terreinen in Amerika machtig te worden, daar zij dit overbodig acht, zoolang zij meester is over het vervoer van de ruwe olie naar de raffinaderijen en zij het monopolie van het raffineeren in bare handen heeft. Dientengevolge werd zij feitelijk de eenige kooper der ruwe olie, kon derhalve eigen machtig den prijs vaststellen en had het risico, in 't algemeen aan het winnen van minerale producten verbonden, niet te drager. Zij heeft zich het monopolie weten te verschaffen van het vervoer der olie naar de raffinaderijen, d. w. z. hare eigene raffina derijen, en verder van het vervoer van het gezuiverd product en de bij-producten naar de plaatsen van verbruik en eindelijk, tot zekere hoogte, van den detail- handel in licht en smeer-olie. Dit monopolie heeft zij niet kunnen ver krijgen en behouden, dan door de hulp der groote spoorwegen, die haar voor het trans port heimelijk vrachtverlaging toestonden en haar daardoor in staat stelden goedkooper te verkoopen dan andere concurrenten en dezen een voor een te verdringen. Maar nog een andere omstandigheid be wees haar daarbij goede diensten, n.l. de aanleg van eigen huizen-leidingen en de ge leidelijke aankoop van bestaande leidingen. Ook daarbij verschaften de spoorwegen haai de noodige medewerking, dikwijls misschien zonder te bedenken hoezeer zij zich zelf daardoor benadeelden. Zij stonden bijv. geen andere onderneming dan de Standard Oil Co. toe, de' spoorweg-terreinen met buizen-leidingen te doorsnijden, maar welke voordeelen deze daarvan trok, is duidelijk. Want zij vervoerde met hare eigen leidinBrieven van Oom Jodocns. Aan den WelEdelcn Heere Hoofd redacteur van De Amsterdammer, Weekblad voor Nederland. Waarde Neef! Tante en ik zijn Maandag in onze beste spullen naar den Haag geweest. Annet, met haar nieuwerwetschige denkbeelden vond het puur malligheid"; zij wou niet mee; n om ons genot niet te bederven, mocht ze nu ook niet. Zoo'n nest! Maar zij heeft nu den heelcn dag naar de sneeuw en den rögen mogen koekeloeren, terwijl wij ons volop laven konden aan de edelste geestelijke genietingen, die voor den wel-denkenden en rechtgeaarden Nederlander zijn weggelegd. Het was ons, dat begrijpt ge reeds, om de P«al te doen. 'De Paal, waarop als het ware bijna ons Yolksheil was gestrand. Aan welke, met andere woorden, de zijden draad was opgehangen, die het zwaard van Damocles zwaaide boven de Hope onzes Vaderlands. Ik heb deze beelden niet, ge mocht het eens denken! onttooverd aan eigen pen, maar ik ontleen ze aan den mond van een braven vaderlander, die onze medereiziger, ik mag wel zeggen: onze mede-bedevaartganger was, en die bleek niemand minder te zijn dan de heer gen alleen hare eigen olie en die van de weinige nog zelfstandige raffinaderijen niet andere, dan tot exorbitante prijzen. Zoo werd allengs het petroleum-vervoer in Amerika alleen nog mogelijk door tusschenkomst van de Standard Oil Co. en hare bondgenooten, terwijl de concurrentie zoo goed als verlamd was. Thans behooren meer dan 90 pCt. van alle raffinaderijen in Amerika en ongeveer 56.350 Kilometer buizenleiding aan de Standard Oil Co. Daarnaast bestaat nog slechts n maatschappij, die ca. 1200 Kilometer buizenleiding bezit. Door de lei dingen der Standard Oil Co wordt ongeveer 90 pCt. van het geheele buiaen-transport vervoerd. Dat zulk een machtig lichaam ook ge makkelijk het petroleum-vervoer voor den handel in 't klein aan zijn wil kon onder werpen, is begrijpelijk en ook in deze richting heeft zij haar macht doen gelden en elke zelfstandige mededinging zonder erbarming den genadeslag toegebracht. Voorts heeft zij haren invloed ook tot ons werelddeel uitgestrekt en filiaal-maatschap pijen opgericht in Duitschland, OostenrijkHongarijen, Engeland enz., die zich naar het voorbeeld van hare stichtster hebben te ge dragen en met haar samenwerken. In de Ver. Staten gevoelt men de nideelige werking van zulk een monopolie ten duidelijkste. Het betreft hier een artikel, onontbeerlijk voor de massa-, waarvan de hooge prijs vooral drukt op den minderen man. Maar tot dusver heeft men geen middel kunnen vinden om het den kop ia te druk ken. Slechts eens is het de overheid gelukt een onrecht, dat bijna uitsluitend ten voordeele van de Standard Oil Co. was, op te heffen. Een der eerste bezwaren, ingebracht bij de in 1887 hiervoor van staatswege aange stelde ambtenaren was, dat de vracht per vat petroleum, in taiik-wagens vervoerd, enorm lager was dan bij transport in ge wone goederen-wagons, en wél 08 pCt. Een onderzoek bevestigde de juistheid dezer bewering en men verkreeg de over tuiging, dat alleen de Standard Oil Co. de olie in hare eigen tank-wagons vervoerde. Niet onmogelijk, dat zij zelfs op die lage vrachtprijzen nog reductie genoot. Daarop verklaarde de overheid het ver schil in vracht niet geoorloofd en werd het inderdaad opgeheven. Om echter het middel te vinden, waar door ongeoorloofde vrachtreductie verboden en de Standard Oil Co voor haar vervoer aan dezelfde tarieven onderworpen werd als alle andere afzenders, was een geheele wijziging van de wet op het verroer noodig. Een eerste stap in die richting was de wet van 1903, waardoor de gerechtelijke vervol ging is mogelijk geworden. Maar 't was niet afdoend en toen onder den indruk van Roosevelt's boodschap in December 1904 opnieuw een werkelijk ingrijpende wetswijzi ging aanhangig werd gemaakt, eischte de openbare meening, dat nu ook maatregelen moesten worden genomer, die speciaal en rechtstreeks tegen de handelwijze der Stan dard Oil Co. waren gericht. Die bepalingen werden in de week van 29 Juni 1910 opge nomen. In de eerste plaats wordt daarbij vervoer door middel van buizen-leidingen (gas- en waterleidingen uitgezonderd) onder de open bare middelen van vervoer gerangschikt. Dientengev olge is de Standard Oil Co. ge noodzaakt vo&r het vervoer tu>gchen de ver schillende Staten van Amerikp, wat voor haar van de groatste bateekenis i°, hare vracht-tarieven te publiceerer, "oor ee ieder die tarieven op dezelfde wijze toe te passen en is het haar verboden, zelfs voor hare eigene zendingen, eenige geheime be gunstiging toe te staan. Voorts strekt zich het staatstoezicht nu Albert van der Horst, voorzitter van den Nationalen Or.:njebond Wat ook Vall' trouw staat pal." Zijn rolc, witte das, en hooge zijden, zijn ongedurigheid en zijn enthousiasme ten laatste, dat een wel dadige warmte in het compartiment ver spreidde, hadden onze aandacht al ge trokken, doch een goed Hollander is op reis op zijn hoede: alle kennismaking worde geleid door het toeval. Zoo ook hier. Ik zeg zoo tegen Tante: Martha", zeg ik, lieve, hoe weinig is het Maartsche weer daar buiten in overeenstemming met het gevoel onzer harten. Valt er geen regen, dan valt er sneeuw, valt er geen sneeuw dan valt er regen." Wat ook vall' mijnheer," zeide toen opeens onze overbuunnan, wat ook vall', trouw staat pal. Al regende het vandaag oude wijven mijnheer, in plaats van ?maagdelijke sneeuw. Albert van der Horst zou naar den .Haag zijn gegaan." Het ijs was door deze warme woorden gebroken en wij bleken tochtgenooten. Meer dan dat. Onze medereiziger ging met een even schoone als verhevene op dracht: Hij zin juist, dien dag, waarop de ramp der Berin* n jaar, n week en n dag geleden zou zijn, aan Z. K. H. Prins Hendrik een gedenkpenning aan bieden vergezeld van" een album; een en ander bekostigd uit de bijdragen van ruim tienduizend personen in binnen- en buitenland; onder deze tal van vereenigingen, waarbij niet minder dan vijf en twintig Oranjevereenigingen hier te lande, vier Hollandsche Vereenigingen in Belgi en de Hollandsche Club te Londen. Hij gloeide bij dit relaas van dat echte vuur, waarop het ijzer der groote daden ge smeed wordt. (Ook dit beeld is van hem). Wij mochten, na eenig aandringen, album en penning zien. De penning, vervaardigd in de werkplaats dor firma Mogeer,?het Gij zult niet begeeron" schijnt voorde numismatieke wereld toch maar niet ge schreven te zijn! do penning vertoont het borstbeeld van Z.K. H. den Prins, als viceadmiraal. Waarom zóó ?" waagde ik op te werpen : ..zou het niet karakteristieker geweest zijn den Prins af te beelden in het rcddingskostunm en met do sigaar, die immers daarbij zulk een belangrijke rol speelde? En waarom een /wrx/beeld y Het karakteristieke is juist, dat deze daad onzen held bij onze landgenooten min of meer op de been hielp en zelfs uit tot de administratie van de Standard Oil Co., maar blijkens het ambtelijk rapport is deze vooreerst nog niet geneigd, zich daar aan goedschiks te onderwerpen. Eenige be heerders der buizen-leidingen hebben ge weigerd den ambtenaren inzage te geven van de tarieven en olie voor' anderen te vervoeren. Verder worden tarieven vastge steld slechts voor die stations, werwaarts niemand petroleum verzendt, terwijl de pu blicatie voor de voornaamste verbruiksplaatseu achterwege blijft. Zij heeft verder de mededeelingen om trent hare statistiek van productie, trans port en voorraden zoodanig beperkt en gewijzigd, dat men er niet wijs uit worden kan en 't onmogelijk is te controleeren hoe veel ea op welke wijze zij petroleum vervoer*-. Uit alles blijkt, dat ondanks de wetten van 19U3 en 1906, deze handels-despoot de overheid nog altijd te slim is en de strijd tusschen regeering en Standard Oil Co. nog lang niet is uitgevochten. V. D. S. iiiiiiMHiiiiiiiiimmiiiiii Een hoogst belangrijke kwestie". M. de R. Het aandeel Duüschland toegeschreven in den Zuid-Amerikaanschen handel gelijk, te vinden in mijn art. Een hoogst belangrijke kwestie" in het nr. van l Maart 1.1, is bij nadere kennisneming gebleken thans nog onjuist te zijn. Immers uit een briefwisseling d.d. 14 Januari uit New-York in de N. R. Ct. o?er Zuid-Amerika's Duitscho kolonisten wordt men gewaar, dat thans nog Engeland het leeuwendeel van dien handel in handen heeft, zooals prof. Rowe, de uitmuntende kenner van Komaarsch Amerika voor de Association of American Univergities" ver kondigde in zijn rede over de moreele en intellectueele invloeden, welke de Z.-Am. volken van uit Europa hebben ondervonden. Hoewel Engeland ginds het leeuwendeel in den handel heeft weten te verwerven, zoo zegt hij, heeft het zich in de Latijnsch Am. wereld op moreel of intellectueel gebied niet merkbaar kunnen doen gelden. Duitschland echter heeft in menig opzicht op geestelijk gebied zijn stempel op Zuid-Am, meest voor spoedige republieken gedrukt. Met vrucht ijvert de Duitsche handelswereld tot het uit breiden der reeds zoo omvangrijke coinmercieele gemeenschap. Aldus spreekt de hoogleeraar. Wanneer men nu weet, dat in Chili, Ar gentinië, Braziliëen Peru, Duitsche opleidings stelsels beslist ingang hebben gevonden, het lager en middelbaar onderwijs wordt gegeven en meerendeels georganiseerd door manne lijke en vrouwelijke leeraren, bijna alle uit Duiischland afkomstig en deze intellectueelen op alle mogelijke wijzen de banden met Duitschland, hun Heimat" versterken, dat stroom Duitsche landverhuizers aanhoudt, zich vereenigend in kolonies, dat overal om zoo te zeggen in Z.-Am. Duitsche scholen zijn en worden opgericht, waardoor de band met het moederland krachtig wordt onderhouden, dan kan het niet andeis of wat thans nog niet is?n m. dat Duitschland het overgroote deel van den Z-Atn. handel in handen heeft. binnen niet langen tyd zoo zal zijn. Zaandam, l Mrt 'OS. P. H. STUURMAN. een wit voetje bezorgde. Zou dat niet s\ mboliseh aangegeven hebben kunnen ziju ? Tevens ware er dan toch ook gelegenheid geweest te laten zien dat Z. K. J l. inderdaad reeds zeebeenen heeft, zooals een vice-admiraal past'. Maar dat was het juist, waarde heer", riposteerde Albert, ,,dat was het juist, de Krui a Begeer vond de zeebeenen niet decoratief genoeg, terwijl toch ook de Uuyter..." Neen zeker, z>3ker" haastte ik mij ti- zeggen, een borstbeeld is inderdaad niet verwerpelijk, 'A. K. II. heeft zich dan toch ook mot de borst toegelegd op het heil des lands". Pre cies", zeide Albert, ik zal dat beeld vanmiddag in mijn speech te pas brengen. Ziet", ging hij voort, ..op de keerzijde ..." Op de keerzijde", riep ik verontwaardigd, maar, mijnheer Van der Horst, ik dacht dat er hier niet van een keerzijde mocht worden gesproken". ...luist mijnheer, precies mijn idee, maar de lirma Jiegeer beweerde, dat een medaille zonder keer zijde niet was te maken, toen hebben wij maar bedacht daar het wrak van de lïerliu op te zetten met een rand schrift: Hulde van het Nederlandsche volk' en Nationale Oranjebond, Wat ook Vall' Trouw staat pal". Men had er nog bij willen zetten: < >p initiatief van den voorzitter Albert van der Horst", maar daartegen verzette zich toch mijn bescheidenheid. Toen is het vóór in het Album gezet, ziet U maar: op een apart blaadje". Fin wij bewonderden het keurige album met do foto's van de redding en de meer dan tienduizend namen van de schenkers. Enkelen hadden dichtregelen gezonden, die getrouwelijk mede waren geoalligrafeord. Ik mocht er een paar '.-vernomen. Zoo schreef J h r. Hora Siceam;i van de Jlarkstedo, voorzitter van den Oranjeboni van Orde en eere-voory.itter van de Kwartguldensvereeniging: ik stuur i een kwartg ilden Voor uw l'rins Hendrik-hulde!" Even zakelijk maar met iets meer gloed dichtte .Jannetje Stoffels, weduwe l'ieters, stovenzetster in de kerk te Siddeburen, lid van de (Iranjevoreoniging ..Wat ook ro!l', trouw houdt vol": Leve Oranje! ik zend uwe Het penningske der weduwe". Uitvoeriger en meer in den htijl der 5e Jaargang. 8 Maart 1918. Bed.: C. H. BBOKKKAMF, Damrak 59, Amst. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betreffende, te richten aan bovenstaand adres. Probleem No. 100, van den auteur W. van Daalen, opgedragen aan den heer W. J. A. Matla, Haarlem. Zwart (13 schijven.) Wit (13 schijven.) Oplossingen moeten binnen 14 dagen wor den opgezonden aan bovenstaand adrep. Oplossing van pr. Xo, 105, van den auteur J. Rem. w 31-26, 20-21, 28 22, 35-30, 44-40, 34-30, 29 :38, 33; 11! De oplossing van dit probleem is zeer adrem", zooals een onzer oplossers zich geestig uitdrukte. LEERZAME OEFENINGEN". Stand van het eiudspel. Zwart (8 schijven). ?^ Wit (7 schijven j. Zwart moet spelen, De heer C. (;i. Vervloet, heeft onlaugs in een open schrijven aan de dammers beweerd, dat in bovenstaande stellirjg, zwart zich van een iijne remise verzekert. En andere hebben deze bewering geaccepteerd en, als eenstudie voor de amateurs, de damwerekl ingezonden. Onze meening is echter, dat voor zwart, de remise i iet geheel zeker en voor wit, de winst wellicht verkrijgbaar is. Om nu uit te maken wiens opvattting de juiste is, hebben wij er een leerzaam vraag stuk van gemaakt voor de dammers, en bieden dit aan, a's volgt: Zij, die willen trachten de remise te ver krijgen, zenden ons, vóór Maandagavond 10 Maart a.s,, hun zet voor zwart, waarop wij in de eerstvolgende rubriek, ons antwoord ware poëoten maakte het de heer K. L., achter welke beseheiden initialen het zeker niet moeilijk vult den aehtb'ren bard te ontdekken: "NVij deuken aan dat bange uur, l)at bange uur terug! Wij zien l' staan met jeugdig vuur, Met jeugdig vuur en vlug. Gij leidt de redding met beleid Met Moed, Beleid en Trouw, Wij eeren Uwe dapperheid l']n Uwe Hooge N'rouw! De heer Jacob Israël de Haan gaf i twee besliste volzinnen": I. Voor den Vorst is het goed op den penning te zijn. 11. Ren album moest wit zijn, ook van binnen. Ook F ree van Heden had een bijdrage, maar ik kon er nie; meer van overnemen dan de eerste regels : Ik leefde onlangs een schipbreuk mee van duiten en van ideeën...'' want wij naderden de Hofstad en alles moest nog netjes worden ingepakt voor het groote doel. Daar Albert nog een uurtje over had j vóór hij ten Hove gewacht werd, gingen wij eerst te zamen naar de Paal. Het was niet moeilijk hem te vinden, daar de Haagsche Oranjevereeniging Wat ook zink, wij zijn Hink", een specialen gidsdienst heeft ingericht, die de van alle windrichtingen komenden, door de stad naar do Parkstraat leidt. Het gezicht daar is inderdaad treffend. Het is inder daad belangwekkend, dat </< t rum daar iinij elke ~> min. voorbijrijdt l Dank zij de welwillendheid der politie is het geoor loofd de Paal aan te raken en de scheur te betasten. Albert mocht haar zelfs meten, Ui cM. lang en, op de breedste plaats, U1/.. eM. breed. Zich indenken dat op die zelfde plaats .. . neen mijn jon gen, dat wil mijn pen niet! Ik zag Tante Martha's tranen al vloeien! Middelerwijl had Albert een druk gesprek met een, als al zijn stadgenooten welgekleed, .Hagenaar, die zich over zijn achteruit zetting beklaagde. Hij had namelijk bij het ongeval li<-n in'nnifrn lang de lieve hondjes van het vorstelijk Echtpaar, te verschrikt om op eigen pootjes te staan aan zijn borst gekoesterd, tot een lakei die taak van hem overnam, zooals hij de diertjes had aangenomen, van voor wit laten volgen. Verder moet men ons wekelijks, uiterlijk Maandagavond, den vervolgzet per briefkaart toezenden. Er blijft ons dan nog n dag over, om alléingekomen zetten afzonderlijk te beantwoorden, aange zien de copie 's Woensdags al ter perse gaat. Bij den len zet vermelden wij tevens den naam des deelnemers en plaatsen hierachter een hoofdletter, benevens ons antwoord. Vervolgens plaatsen wij wekelijks slechts deze letter bij onzen zet. Elke deelnemer behoeft dan zijn aangewezen letter maar te volgen, om onzen tegenzet gemakkelijk terug te vinden. Ieder speelt zijn eigen spel en ia dus vrij in de keuze, welke voortzetting voor zwart hij wil volgen. Het deelnemen is strikt persoonlijk; daarom moet ook elke toegezonden zet, van de handteekening des spelers voorzien zijn. Gedwongen slagzetten worden direct opgegeven met den vervolgzet. Om nu het deelnemen aan deze leerzame oefening nog meer te bevorderen, stellen wij een premie, ter waarde van ? 5 beschikbaar, voor dengene die de remise verkrijgt. Zijn er twee winnaars, dan ontvangt ieder een premie, ter waarde van ? 2.50. Bij meer dan twee winnaars, beslist het lot. Zij, dieremise spelen, worden als winnaars beschouwd. Het mededingen geschiedt geheel kosteloos. Wij rekenen dus op een flink aantal deelnemers en vooral op degenen, die reeds te voren het spel remise" verklaarden. EEN FRAAI STUKJE KRITIEK. Naar aanleiding van onze analyse, bij partij No. 71, in de rubriek van l Maart 1.1., waar oij een stukje fraaie kritiek van den heer J, de Haas, over den oen zet 7-12, contra 14-20 van zwart, als volgt: zwart moet 7-12 spelen. Speelt hij 14-20, dan speelt wit 27-22. z 18:27, w 31:22. z 21-26, w 41-37, z 7-12,w 37-31, z26:37, w 32:41, z 23:32, w 38:27. Men moet toegeven dat dit een heel ander resultaat heeft, dan zooals de heer Br. beweert. Het is orn deze variant te vermijden dat zwart 7-12 moet spelen. Ik wist echter vooraf dat deze variant er niet in kon staan (hier wordt ons boek de Dairi-peler" bedoeld, Red).; de heer B. had hem van mij niet en in oorspronkelijkheid munt hij r.u juist niet uit (letterlijk overge nomen uit het November-nummer van iet Damspel")," verzoekt men ons van bevriende zijde, de dammers nu eens te wijzen op de onderstaande onlangs verschenen theorie over dien zelfden bewusten 5en zet van zwart 7-12 contra 14-20.. Gaarne volleen wij hier aan; temeer, daar het vooral nuttig kan zijn voor degenen, die door dat November-num mer soms in dwaling zijn gebracht. Wij ver nemen dan: De 5de zet voor zwart is 7-12". En verder: z 1420, dan wit 31-iü, z7-12, w 2ti:17, z 11:31, w 30:27. Ook nu is de stelling van wit zér goed, en zijn er in de stelling van zwart geene nadeelen op te merken; want 14-20 als oen zet van zwart is ongeveer gelijk aan 7-12, den zet, dien wij aangeven". ,,Nu zou men verwachten," zoo gaat ouze vriend voort, dat deze theorie uit een rteds vroeger door den heer Broekkamp geanaligeerde partij is geknipt, niet waar? Temeer, daar hier letterlijk hetzelfde wordt beweerd, wat B;oekkainp in de Damspeler", met korte woorden zoo duidelijk zegt. Mis men den ! Men vindt deze theorie letterlijk op genomen in... het pas verschenen da-janoek van de heeren De Haas en Battefeld", hij de verhandeling dier zelfde opening, op bl. 90 en 91. Wat moet men nu van zoo'n man denken?" vraagt die vriend ons aan het slot van zijn schrijven. Welnu, ons antwoord hierop kan kort zijn: Hoe wij er over denken, is reeds genoegzaam bekend en, een damspeler is iemand met herstnen", zoo lezen wij ergens in een dammaandUaadje. Z. K. H. zelf. Doch de kranten had den dat niét vermeld. .En het Vail<'rl<in</ dat hij om rectificatie van zijn leugen achtig verslag had verzocht, had die wel gegeven iu zijn avondblal van '21 Febr.. maai1 hem slechts aangeduid als een geacht stadgenoot', en zijn naam ri-r-irt'iji'ii. Hij voelde zich diep gegriefd, doch was bij Albert aan het gi>ede kantoor. Zijn naam zal nu komen op het eerste blad van het nieuwe album, dat overgereikt zal worden een jaar. een week en een dag na het gedenkwaardig ongeval, ter begeleiding van een herinneringspenning, op initiatief van den Nationalen Oranjebond: Aan de Paal, allemaal", uit te reiken aan de Paal in de eerste plaats en verder aan alle erbij betrokkenen waarbij dan de hondjes en hun brave koesteraar niet zullen worden vergeten. Zie hier mijn jongen, de schoone vrucht onzer kennismaking. Het heeft mij ge leerd, dat er nog Nederlanders zijn van den ouden stempel, nog exemplaren van dat ras, waarvan ik vreesde dat het in den maalstroom des modernen levens uitsterven zou of ondergaan. Stranden als de Berlin. Neen! Neen! Onze vorste lijke Redder redt ook deze uit die gevaar lijke branding. Hij heeft slechts te verschij nen en zij steken de hoofden weier man moedig op! Wilt ge nog een bewijs? Denk dan aan dien geloovige die in de Koninginnekerk te Rotterdam, Zondag 100U gld. in het kerkezakje wierp met het bijschrift: uit dank voor de redding van II. M. en Haren Gemaal". Welk een edelmoed! Welk een Christenzin! Welk een Oranjemin ! Wij moeten hierbij niet aan een taxatie deuken. Integendeel, weet ge waaraan ik dacht .' Ik dacht hoe rechtvaardig de Historie toch is, hoe ze <?//',? onrecht wreekt, zij het ook niet altijd even snel. Deze gift in de Koninginne kerk doeteindelijk, ? ach wel eindelijk! boete voor die andere gift in Amsterdam nu '_T)T jaar geleden met het bijschrift: De l'rins is dood, mijn gift vergroot'". Er is dan goddank nog Gerechtigheid en Gericht! Is het de eerste vrucht van ons Christenministerie'.' Jk weet het niet maar ben er desniet temin dankbaar voor, en, groeiend in hope. ben en blijf ik je OOM J'JlliMTS.