Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAM Al E K WEEKBLAD VOOR NKDERLANÜ.
No. 1608
Lettergieter uit de löe eeuw.
Het boei in ome flap,
De letter en het lettergieten.
Laurens Janas. eens in den Hout wande
lende, sneed eenige letters uit beukenschors,
?welke hij in eenen doek knoopte, ten einde
zijnen kleinkinderen da letters te leeren;
doch by zyne thuiskomst ontwaarde hy, dat
deze letters, door het gap of vocht, op den
doek waren overgedrukt, hetwels Coster op
het denibeeld bracht, om met beweegbare
letters te drukken. Anderen beweren, dat hy
eene alzoo gesnedene letter in het zand liet
vallen, en door het indruksel op de gedachte
der uitvinding kwam."
Zoo luidt de o rei-levering, die reeds tot heel
wat twistgesc blijf, tot tal van veronderstel
lingen en weerleggingen aanleiding heeft ge
geven, en de balans der uitvinding van de
boekdrukkuustnu eens ten gunste vanLaurens
Janszoon, dan wel ten faveure van G
tenberg deed overhellen.
Maar al spreekt men dan algemeen ook
van de uitvinding der boekdrukkunst, het wil
ons toeschijnen, dat ongetwijfeld de loste letttr
de .eigenlijke pointe is. Hierop zouden latere
graveurs voortbouwen, zouden lettergieters
hun vernuft spitsen, zouden bekwame technici
hunne gecompliceerde machines bazefren.
.Want brachten de positief gesneden
beukenschorsletters, die in spiegelbeeld op
den doek of in het zand afdrukten, gtSteld
dat wij de legende eens onvoorwaardelijk
zouden aannemen, ons iets verder, men moest
toch holle vormen hebben, waarin de ietter
gegoten kon worden, en deze letters moesten
allen gelijk van grootte, gelijk van dikte en
hoogte zijn. Het materiaal moest meerdere
afdrukken kunnen gedoogen, zon Ier van vorm
te veranderen, alle voorwaarden, noodzakelijk
voor de bruikbaarheid van Coster's vinding.
Wy willen hier nog niet eens aan toevoegen
dat onze twintigste eeuw weer hare bijzon
dere eisenen van goedkoop en spoedig" aan
de letters en de vervaardiging zou voor
schrijven, wat een geheel nu u we wee ding
aan dit'bedrijf zou geveu.
Dat het een afzonderlijk bedrijf is, en nog
wel van niet geringen on. vang, zullen wei
nigen, die dagelijks couranten en boeken
onder de oogen krijgen beseffen, en als zij
hoorden van een Hollandsche,
Amsterdamsche firma, waar een vijftigtal gietmachines
geregeld hunne letter voorraad uitwerpen,
waar ruim een honderdtal menschen dage
lijks bezig zijn, drukkers, uitgevers en daar
door het lezend publiek van dienst te zijn,
zij zouden het bezwaarlijk gelooven.
En toch is dit zóó, de oude lettergieterij
van Tetterode op de Bloemgracht, sinds
eecige jaren verplaatst naar de
Bilderdykstraat, is op een dergelijke wijze uitgebreid
dat z\j een schitterend bewijs geeft van de
ondernemingsgeest der directie. Jnist een
bedrijf als dit heeft hare eigenaardige voor
waarden, waardoor telkens vernieuwingen in
machinerieën, die meerdere accuratesse in
afwerking waarborgen, noodzakelijk worden.
Doch ook een artisiieke zijde heeft het vak
van den lettergieter, daar hij door goeile let
tervormen, door fraaie typografische
ornamentatiea in niet geringe mate
opdeaesthetiek van het boek zijn invloed kan doen
geiden.
De eerste vereiscate voor het gieten van
letters toch is de teekening ervan, het ont
werp, en niet zelden, wij denken aan groote
buitenlandgche gieterijen, is dit het werk van
eerste kunstenaars op grafisch gebied, die dan
mede in verband met hunne boekletter, ini
tialen en ornamentaties maken, zoodoende
den zetter zijn taak reeds zeer vergemakke
lijkende.
Waar Holland in deze wellicht te klein is,
alleen de firma Enscbedéin Haarlem heeft
een oorspronkelijk stel initialen in den handel
gebracht, en als wij ons goed herinneren
bestond er bij de lettergieterij kmgteidam"
een der gel g k plan, dat helaas niet tot uit
voering is gekomen, daar zijn namen van
decoratieve kunstenaars als Morris, Grasset,
Otto Hupp, Behrens, Eek man, George Auriol
in frankrijk en
Duitschland zeer nauw aan door
hun ontworpen lettereen
versieringen verbonden.
Van de geteekende
letter wordt dan eerst
een positieve stempel
gegraveerd (de patrijs),
dit wisten reeds Cogter
en Gütenberg, die weer
dient, om een holle
stempel te maken, (de
matrijs), Waarin dan weer
de letter zelf gegoten
wordt. En vergelijken
wij de oude giet wy ze .
zooals Jost Amman ze
afbeelt met de nieuwste
gietmachiue, dan is het
in hoofdzaak nog het
zelfde gebleven, slechts
de machine doet thans,
n sneller n beter, wat ?
eertijds
menschenhanden in eindeloozen ty'd
vermochten.
De matryzen, door de
eerste letter gieters in een
gietvorm met houten
voet bekleed, vast gegre
pen, werden uit de hand
met vloeibaar metaal
volgegoten.
Hei is duidelijk, dat
er dan aan iedere letter
nog al een en ander viel
bjj te retoucheeren en
by te vijlen.
Meer en meer ging
men de gietvorm nu
verbeteren, en de 18e
eeuw geeft ons al een
toestel, ook van yzer
met hout omkleed, waar
bij de matrijs tusschen
twee verstelbare plaatjes
kon worden vastgezet
en aangedrukt door een
stevigen veer met spit
sen punt.
Aan de tegenoverge
stelde zijde werd ingegoten, de veer ont
spannen, de matrijs er uitgenomen en de
vorm, die uit twee deelen bestond geopend,
om de letter er uit te laten.
Deze vorm moest dan direct als de letter
specie ingegoten, flink geschud worden, om
te bereiken dat het vloeibare metaal zonder
te stollen de matrijs vulde, waartoe nog al
eenige slag of handigheid werd vereischt.
Vandaar dat latere vindingen er op uit
waren de specie in de matrijs te spuiten en
tevens het productie-vermogen te vermeer
deren, want raamde men het aantal letters
dat een werkman uit de hand kan gieten op
5000 per dag, de gietmachines bereikten een
cijfer van 20.000.
Hillerscheidt, Kisch en later Küatermann
te Berly'n brachten ze het eerst in den handel
en daarna trachtte men ze voortdurend te
verbeteren, want verbetering was noodig.
Zy werkten sneller dan de handgieter, maar...
Huis Bloemgracht.
iets minder solide, en daarbij moest er aan
een letter nog zooveel gedaan worden vóór
hy bruikbiar was, zoodat men steeds peinsde
en zon, en ten slotte in de compleet-machine,
een gecombineerd toestel bereikte, dat de
letters geheel af maakt.
Zij breekt den gietknop af, neemt , de
bramen" weg, zoodat slijpen,"
appreteeren", oazuiveren onnoodig is; schaaft er ten
slotte den voet in, en de letter is voor ver
zending gereed.
Zoo is du? door den loop der jaren het
bedrijf van den lettergieter aanmerkelijk
gewijzigd; bet heeft de veranderingen onder
gaan die van het handwerk een zuiver
machinaal vak hebben gemaakt, waardoor
het in zeker opzicht wel iets aan persoonlijk
heid, aan kunstwaarde, als wij het zoo noemen
mogen, verloren heeft.
Waar echter ter andere zijde de machinale
productie vele voordelen biedt, daar is het
len en ..
geregeld
aan hen die zich met
de versierde kunsten, in
dit geval met de grafische
in het bijzonder, bezig
houden, zich geheel te
richten naar de wijze
waarop hun werk uitge
voerd zal worden, reke
ning te houden met de
bijzondere eischen, die
de machine stelt. Kortom
hun werk te baseeren op
het eigenaardige karak
ter dat machine-werk
heeft, maar waardoor het
echter o.i. volstrekt niet
minder behoeft te zyn.
Set verkeerde resultaat
dat men in soortgelijke
gevallen dikwijls krijgt,
ligt dan ook hoofdza
kelijk aan het onjuiste
begrip, dat men met de
machine precies het
zelfde cachet wil
verkrij zen, wat met de
hand mogelijk is, en dit
gaat niet. L>e machine
stelt eveneens eenige
voorwaarden, die men in
asht dient te nemen.
Blijft in enkele be
drijven het handwerk
raast de machine nog
zijn plaats behouden ; bij
het gieten van letters
zal dit spaarzaam voor
komen, en wie de gie
terij der firma Tetterode
bezocht heeft, en al de
machines aan het werk
zag, zal zich levendig
kunLen voorstellen de
onmogelijkheid om dit
alle^ gesteld dat het er
beter van zou worden,
met de hand te moeten
dos'n.
De tijden zijn hiervoor
te veel veranderd, tele
foon- en telegraaf bestel
er moet geleverd worien, en om
n die letterbehoefte te kunnen
voorzien, was het noodig, dat de oude zaak
op de Bloemgracht werd verplaatst naar de
Bilderdijkstraat, waar -iet later onvermijdelijk
werd er nog een verdieping op te bouwen,
waardoor thans de lettergieterij Amsterdam"
eene inrichting H geworden, die aan alle
eischen beantwoordt.
En toch heeft 'deze gieterij, zij het dan
ook in^haar vorig verblijf, dejaren der
hanimachines ten volle gekend, en de geheele
ontwikkeling van het vak medegemaakt.
Opgericht te Amsterdam aan de Bloem
gracht, omstreeks 1729, door de heeren A.
en H. Bruyn kwam de fabriek in 1766 in
handen van den heer Hendrik Bruyn, die
er een deel der gieterij van den heer Nozeman
aan verbond.
In 1839 ging de zaak over aan den heer
Elix en een paar jaar later, na zijn overlijden,
Fabriek nu de verbouwing.
Gietvorm.
aan den meesterknecht De Passé, die zich
met den heer Menne associeerde.
In 1851 kwam zij in handen van de heer
N. Tetterode die eigenaar was der letter
gieterij van de firma Brolse en Co. en deze
ermede vereenigde. Naderband door diens
neef en diens zoon onder de naam der firma
N. Tetterode voortgezet, breidde zy zich meer
en meer uit en maakte een naamlooze
vennootscuap wenschelyk die in 1891 tot stand
kwam als de Amsterdameche lettergietery."
Het complex van huizen aan de Bloem
gracht bleek voor een dergelijke zich uit
breidende zaak onvoldoende en onpractisch,
zoodat in 1902 het gebouw aan de
Bilderdykstraat betrokken werd, dat onder het beheer
der tegenwoordige directeuren de heeren
Th. J. Verrijo Stuart en F. L. vanderTuuk
nog door het opbouwen eener geheele ver
dieping werd vergroot.
Dit is in het kort de levensgeschiedenis
eener fabriek, die, dit zij ter loops vermeld,
de volgende week met het bezoek van H. M.
de Koningin vereerd zal worden, en de
historie van een bedrijf, waar velen dagelijks
de resultaten van onder de oogen krijgen,
zonder er waarschijnlijk ooit bij te denken,
wat er aan vooraf moet gegaan zyn, vóór
zetter en drukker hun werk kunnen beginnen.
R. W. P DB VRIES Jr.
Sintels,
De meeste weldoeners zijn niet tevreden
met een erkenning van hun weldaden, indien
deze in de juiste verhouding staat tot bet
goed dat ze hebben gedaan. Conclusie: de
meeste weldoeners zijn ondankbare menschen.
Liefde tot de eenzaamheid leidt naar de
waarheid. Liefde tot de waarheid leidt naar
de eenzaamheid.
*
Levende in een atmosfeer van respect en
bewondering komt een groot kunstenaar,
een publiek persoon, een mooie vrouw er
ten slotte toe te vinden, dat deze dingen vol
komen onbeteekenend zyn ... en dat zy er
niet buiten kunnen.
Tegenwoordig is de jacht op reclame, de
behoefte om zich ten toon te stellen, zich
op een voetstuk te plaatsen, zóó groot ge
worden, dat menigeen moet betreuren de
afschaffing van de kaak.
De beschaving" verbiedt iemand op de
tapijten van zyn gastheer te spugen, maar
niet om het te doen op zijn goeden naam.
Een lijfspreuk er op na honden is on
voorzichtig of oneerlijk: want een lijfspreuk
is een biecht of een leugen.
*
Door hetzelfde alty'd weer te herhalen
eindigt men met er niet meer in te gelooven.
De geschiedenis bestudeeren? Waartoe?
Het verleden kan nooit de Baedeker ly'n
van de toekomst!
#
Wat zijn er een menschen verpletterd
onder het gewicht hunner lichtzinnigheden I
Aan het feestmaal des levens begint men
gewoonlijk met het dessert.
(Naar Louis LegendreJ
Graveurs- afdeeling.
Compleet-machines.