Historisch Archief 1877-1940
No. 1612
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERÏTAND.
overdragen aan jongeren, in wier handen
bet veilig en wel verzekerd v-as en die de
i ware taak konden aanvaarden, gesterkt in
het bewustzijn, dat de ergste moeilijkheden
op den weg reeds door die oudere
wegbereideters waren weggenomen. Wie van ons
jongeren heeft iets gekend van den smaad,
van de bespot'ting, van de beleedigingen, vaa
lichamelijke aanrandingen zelfs als de
steenworpen, om hier van rger nog te zwijgen,
waarmede Susan Anthony meermalen is
beproet, van geweldenarijen als het in biaud
steken eener schaar, waarin zij met- eetige
gezellinnen was vergaderd, zooaU Josephme
? Butler dat heeft ondervonden? Ik weet wel,
ouderen onder ons, in ons Nederland, zouden
ook xog wel van soortgelijke bejegeningen
kunnen verhalen; maar de algmeene
waardeeiing van de bedoeling der feministen is
toch zoo ten eenenmale gekeerd, dat het
groote publiek zich nauwelijks meer kan
indenken, dat het zich, ook ten onzent, aan
dergelijke ruwheden schuldig heeft gemaakt.
Toch, al is de vorm van den strijd ver
anderd, ja verzacht, de tegenkanting, die het
streven naar politieke gelijkstelling van man
en vrouw ondervindt, is er niet minder
hardnekkig om. Sleur en traditie, onver
schilligheid en lauwheid zijn taaie tegen
standers; bovendien schuilt er een ernstig
gevaar in de betrekkelijke populariteit,
die bet beginsel van vrouwenkiesrecht geniet
bij velen voor wie het bijna een mode
artikel is geworden, maar waar van den
diepen zin van dit beginsel, van de heiligheid
der verplichtingen, die zijne verwezenlijking
Mevr. CARRIE CHAPMAN GATT,
Presidente van den Wereldbond voor
Vrouwenkiesrecht.
Een nationaal belang,
Sedert de Vradesconferentie heeft het groote
publiek weinig meer gehoord van hev, voor
bereidend bureau van de stichting v. n Inter
nationalisme.
Tijdens de conferentie heeft bet bureau
zich duchtig geweerd. Een eigen club met
gastvrijheid voor vreemdelingen ea
landgenooten de marque", conférences, soirees etc.
Niets werd verzuimd om progaganda te maken
voor de i iee 's Gravenhage de intelektueele
hoofdstad der wereld".
Zeer velen in den lande en o ik daarbuiten
juichen dit schema toe en ondersteunen het.
Er schijnt zich nu eene groote commissie
van Nederlandsche invloedrijke mannen te
vormen om het werk van bet voorbereidend
bureau over te nemen en de noodige
maatregelen te overwegen welke ons land tot het
centrum van internationale studie kunnen
maken.
Zeker is een degelijke voorbereiding voor
zulk een werk, dat, hoewel stre-end naar
internationalisme, toch zóó het nationale
voordeel beoogt, iets van de allergrootste
noodzakelijkheid, en wij twijfelen niet, of de
lange studie, die de H.H. Eykman en Horrix van
de zaak gemaakt hebben, zal een schat van
gegevens hebben opgeleverd, bruikbaar bij
het opzetten van het definitieve plan.
Nu weet ik, die slechts als belangstellend
toeschouwer, de ontwikkeling der oerge
dachte tot den op breeden onderzoeksbasis
steunenden huldigen toestand, volgde, zeer
wel, dat alle voorbereiding van groote onder
nemingen veel tijd en overleg kost, maar men
denke tcch steeds aan Saguntutn dat, ge
durende de lange deüberatiën over haar
bevrijding, verloren ging.
Er zijn hier kapers op de kust.
In de eerste plaats schijnt nu te vreezen
de concurrentie van Brussel. Deze vooruit
strevende hoofdstad, heeft het volste recht
met geringschatting te zien naar de pogingen
die bij ons gedaan wolden om de residentie
van koningin Wilhelmina tot capitale du
monde" te maken. Want, houdt n?en in ons
land van wikken en wegen, in Belgiëhoudt
men ook van uitvoeren en dat wel met
snelheid en energie.
Men oordeele:
Het Office Central des Institutions
Internationales" te Brussel, doet met Maart 1908
verschijnen het eerste nummer van zijn Bul
letin." Dit bulletin is het tijdschrift, dat de
bevoidering beoogt van de vestiging van een
internationaal centrum te Brussel.
In het eerate nummer van dit tijdschrift
komt voor het verslag van eene Algerneene
Vergadering, welke bovengenoemd Office Cen
tral op 29 Januari 1908 heeft gehouden.
Op deze vergadering werden o.m. de vol
gende resolutiën opgenomen:
II. (Zie pag. 7.) L'assemblée exprime toute
sa satisfaction pour les déclarations faites par
M. Ie Baron Descamps, Ministre des Sciences
et des Arts relativement au patronage du
gouvernement bel^e et la mise a la dis
positie n par lui, dans les futurs Palais du
Mont des Arts, de locaux destinés anx Insti
tutions internationales.
III. (Zie pag. 7). L'assemblée met !e voeu
de voir voter par Ie Parlement beige dans
Ie plus court delai Ie projet de loi sur la
Personnification civile des Associations
inter, nationales.
LX. (Zie pag. 9.) L'assemblée décide qu'il
y a lieu d'organiser, en 1910, a Bruxelles, un
Congres des associations internationales,
conformément aux conclusions dn rapport qui
lui est présentéet dans l'esprit de des con
clusions.
den vrouwen eens zal opleggen, maar weinig
wordt gevoeld; zoodat vaak dreigt te ont
aarden in een belangenstrijd, wat in zijn
innerlijkst wezen is een strijd voor het
algemeen belang.
De *ttjverheid en de belangeloosheid van
den stryd voor vrouwenkiesrecht hoog te
houden, het hoog ideëele beginsel ingang te
doen vinden in den zin zooals de groote voor
gangsters, die van ons gingen, het hebben
beJoeld, dat is het werk, dat de Wereldbond
voor Vrouwenkiesrecht hoopt te volbrengen
en waartoe hij zijne kracht zoekt in het be
leggen van openbare internationale samen
komsten, geljjk er. sedert de oprichting te
Berlijn reeds n werd gehouden, te Kopen
hagen en nu binnenkort, van 15?20 Juni de
tweede zal plaats hebben te Amsterdam Op dit
congres zal evenals bij het vorige uitsluitend
worden gepropagandeerd voor het beginsel
zelf van staatkundige gelijkstelling van man
en vrouw. In den politieken partijstrijd der
verschillende aangesloten landen stelt de
Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht zich geen
partij,noch spreekt hjj zich uit omtrent eenigen
bepaalden vorm van kiesrecht .Het programma
van werkzaamheden, dat voor de aanstaande
samenkomst te Amsterdam wordt ontworpen,
geeft daar getuigenis van. Op de vier groote
openbare avondvergaderingen, die
indecongresweek zullen worden gehouden, zal aller
eerst worden medegeeld wat vrouwen kies
recht heeft uitgewerkt in de landen, waar
het reeds bestaat en wel door afgevaardigden
uit Noorwegen, Finland, Australiëen de vier
Staten van Noord-Amerika, waar de vrouwen
reeds in het bezit van staatkundige rechten
zyn. Den tweeden avond wordt aan de orde
gesteld de vraag: waarom behoort in landen,
waar een representatieve regeeringsvorm be
staat, de vrouw te worlen ontvoogd? terwijl
in de 3e en 4e avondvergadering zal worden
besproken: lo. Waarom behoeven de huis
moeder, de huisvrouw en zij, die in den huis
arbeid werkzaam zyn het kiesrecht? en 2o.
Waarom is het kiesrecht noodzakelijk voor
de arbeidster, de philantropiete, de armver
zorgster, de opvofd-iter en de onderwijzeres?
In eene namiddagvergadering zal het
vrouwenkieerechtvraagstuk door Protestantsche
en Roomech-Katholieke spreeksters van chris
telijk standpunt worden toegelicht, terwijl de
ochtendzittingen van het congres bestemd
zijn voor de behandeling van huishoudelijke
zaken.
Daar teeds van tal van uitnemende vrouwen
de toezegging om eene spreekbeurt te komen
vervullen, werd ontvangen, belopen deze
besprekingen groote beteekenis te zullen
hebben voor wie zich rekenschap wil geven
van den zin van het gewichtig vraagstuk
van de politieke ontvoogding der vrouw.
Nu Grondwetsherziening in ons Nederland
niet kan uitblijven onder den drang van
verschillende politieke partijen, waarvan
nagenoeg alle het kiesrecht voor de vrouw
onder eenigerlei vorm op hun programma
plaatsten, biedt dit Congres eene geheel
eenige, ten onzent wel nimmer welerkeerende
Mevr. MILICENT GARREET FAWCETT,
Vicepresidente van den Wereldbond voor
Vrouwenkiesrecht.
gelegenheid om zich op de hoogte te stellen
van het verloop der beweging in andere
landen, van de groote nationale belangen,
welke er mede gemoeid zijn, van de resultaten,
verkregen bij de natiën, waar dit vraagstuk
reeds eene oplossing vond.
Zij, die by deze besprekingen als voorzit
ster de leiding in handen zal hebben, is Mrs.
Carrie Chapman Catt, onder wier presidium
de Wereldbond werd opgericht en zijne
Statuten werden vastgesteld, door wie de
samenkomst te Kopenhagen op meesterlijke
wijze is geleid. Ook haar lag de gedachte
om zich te wijden aan den strijd voor zoo
genaamde vrouwenrechten oorspronkelijk
ver. Na eenige studie van staatswetenschap
pen te hebben gemaakt, aanvaardde zij eene
plaats als hoofd eener middelbare school
voor jongens en meisjes, om driejaren later
in de Amerikaansche Staat lowa
totintpectrice bij het onderwijs te worden benoemd.
Haar huwelijk met den heer Chapman, den
redacteur van een groot aagblad, leidde haar
tot journalistische werkzaamheden en door
hare helder gestelde, logisch gedachte arti
kelen trok züweldra de algemeene opmerk
zaamheid in hare omgeving tot zich. Naden
vroegen dood van haren echtgenoot werd
de journalistiek haar middel van bestaan en
zij was de eerste vrouw, die in Californiëals
dagbladreporter optrad. Door dezen arbeid
kwam zij te San Francisco in aanraking met
de nachtzijden van het leven in eene groote
stad en de ondervinding toen door baar op
gedaan, vormde baar tot wat zij thans is, de
strijdster met al de kracht, die in haar is
voor de opheiliog, de lotsverbetering der
vrouwen, voor haar onvervreemdbaar reeht
op arbeid en loon. Avond aan avond trad
zij als spreekster op, hopende langs dezen
weg verbetering der zeden en gewoonten in*
haar land te kunnen verkrijgen, om reeds
spoedig, als zoo velen voor haaf, die sociale
hervormingen hadden nagestreefd, tot inzicht
te komen van het nauw verband, dat er
bestaat tusschen de politieke gelijkstelling
van man en vrouw en de verbetering van
zeden en wetten. Zoodra dit haar duidelijk
was~ geworden, wijdde zij zich geheel aan
den strijd voor Vrouwenkiesrecht. Door
lezingen over deze zaak, waarbij hare
welsprekendheid steeds volle zalen trok,
ofschoon de toegangsprijzen tamelijk hoog
waren gesteld, kon zij niet alleen in eigan
onderhoud voorzien maar ook alle uitga
ven voor de propaganda bestrijden en de
kas der Vereeniging voor Vrouwenkies
recht stijven. In 189L huwde zij den heer
Catt, een ingenieur van erkende verdienste,
uitvoerder van verschillende groote
gouvernementswerken, wiens naam zij aan dien van
haren eersten echtgenoot toevoegde en beider
naam bleef zij vereenigd dragen, ook nadat de
dood van den heer Catt haar ten tweede male
weduwe maakte. Maar eigen leed en persoon
lijke rouw mochten zich niet stellen tusschen
haar en het werk, waaraan haar hart was ver
pand. Niet enkel hare groote gave van het
woord, maar ook baar ongemeen talent van
organisatie bleef zij daaraan dienstbaar maken.
Na in Amerika tal van Vereenigingen voor
Vrouwenkiesrecht met bloeiepde afdeelingen
te hebben opgrricht, was het internationale
organisatie ten bate van het groote doel, die
zij in navolging van den Internationalen
Vrouwenraad wilde uitlokken. Reeds lang
voor het tot de oprichting van den Wereld
bond kwam, had zij door de besturen van
Vrouwenkiesrechlvereenigingen in verschil
lende landen comité's van drie leden doen
benoemen, welke comité's door uitwisseling
van gedachten over de beste wijzen van
propaganda met elkander in verbinding zou
den blyven. Van dezen Bond zonder statuten,
zonder reglementen, zonder bestuur, en zelfs
zonder financiën, was mrs. Chapman Catt
niet alleen de leidster, maar zij verrichtte
ook al het werk, zij droeg alle kosten. Vasten
vorm ontving dit begin van internationale
samenwerking door de oprichting van den
Wereldbond te Berlijn. Toen deze Bond op
de samenkomst te Kopenhagen blijk gaf
levensvatbaarheid te bezitten, wilde zij de
organisatie al weder verder uitbreiden.
Vergezeld van dr. Jacobs reisde zij bijna onmid
dellijk na afloop van het Deensche Congres
naar Hongarije om ook bij de Slavische
vrouwen de propaganda voor hare staat
kundige ontvoogding te helpen organiseeren.
Onvermoeid op haar post zal mrs. Chapman
Catt in de eerste dagen van Mei in ons
midden aankomen om .de organisatie van de
Amsterdamsche samenkomst voor te bereiden,
daar de Nederlindsche Vereeniging voor
Vrouwenkiesrecht enkel met de ontvangst
en niet met de regeling van het Con
gres is belast. De vele daartoe te nemen
maatregelen, de uitgebreide correspondentie
Mimimmiiiimi
milllllllMMHIIII
X. (Zie pag. 9.) L'assemblée estime, qu'il
y a lieu d'attirer l'attention du Mécéat inter
national sur l'Oeuvre d'entente et de co
rdination des eflorts internationaux entreprise
par les associadons affiliées a-FOffi:e central
des Institutions internationales en signalant
spéoialernent la? grandeur et l'importance du
but poursuivi par elles et qui aétéproclam
au sein de la Conférence de La Haye.
L'assemblée charge son Bureau de faire, ft
eet gard, toutes démarches qui seraient de
r ature a lui obtenir Ie concours de hauts
protecteurs et de genereus donateurs, con
cours indispensables
pour completer Ie
travail des membres
actifs des associa
tions.
(Pagina 17), dat
het Office Central in
1907 zijn bijzondere
vertegenwoordiging
had in Den Haag om
voor zijne belangen
te waken, bij de
groote buitenlanders
bij gelegenheid van
de 2e
Vredesconferentie en dat de ge
hoopte uitslag voor
het grootste deel is
bereikt.
(Pagina 18), eene
huldiging van
Carnegie.
(Pagina 19), een
felle critique op de
beweging en het stre
ven om een internati
onaal centrum te ves
tigen in Den Haag.
(Pagina 21), dat Ba
ron Descamps in een
rede op 21 Dec. '07 met veel nadruk heeft
besproken de oprichting te Brussel ?an een
monumentaal Centraa paleis, dat de inter
nationale bureaux moet bevatten en genaamd
zal worden: Le Mont des Arts". Vaa dit
paleis komt eene afbeelding voor, vooraan
in dit nummer van dit tijdschrift. Deze
afbeeldin» overtreft in monumentalileit het
ontwerp, dat voor het Vredespaleisis gekozen.
(Pagina 30), dat de groote wereldtentoon
stelling, die Belgiëvoor 1910 voorbereidt te
Brussel en waaraan door Vorst, Regeering,
gemeente en particilier kapitaal ontzettende
middelen worden gewijd om bij die
gelegenheil de prioriteit van Belgiëvoor het inter
national isme met veel ophef te vestigen, zal
worden gesloten met een Congres dee Con
gres", dat den grondslag moet uitmaken voor
de vestiging van een internationaal centrum
te Brussel, waartoe ook moet medewerken
de oprichting van de Ecole Mondiale" te
Ter Vueren, waarvoor millioenen worden
ter beschikking gesteld.
Tegenover dit alles geldt de vraag:
Wat heeft Nederland gedaan om het
internationaal centrum te vestigen in den
Haag, waarvoor Nederland zulke belangrijke
gegevens vÓDr heeft boven Brussel?"
Nederland is het land, waarheen gewezen
wordt door President Roosevelt, de Ameri
kanen, door den Czar van Rualand, Nederland
heeft zijn Permanent Hof van Arbitrage,
heeft zijn Ie en 2e Vredesconferentie gehad
en krijgt zijn derde en eerlang permanent
alle volgende.
Door alle staten is op de 2de
Vredesconferentie unaniem te kennen gegeven, dat in
Nederland moet worden gevestigd de Uni
versiteit voor Internationaal Recht. Neder
land komt 't meest in aanmerking voor het
Parmanente Bureau der Interparlementaire
Unie, die gereorganiseerd wordt en waarvan
het permanente Bureau Bern gaat verlaten,
etc. etc. etc.
Het is voor Nederland nog niet te laat.
Maar krachtig en spoedig moet de hand
geslagen aan den ploeg en het is waarlijk
te hopen dat het voorbeeld van vele groote
en invloedrijke mannen, waaronder, naar ik
verneem, ook Amsterdamsche geleerden van
wereldreputatie, die reedj tot de te vormen
commissie zijn toegetreden of verklaard heb
ben haar met alle kracht te zullen steunen,
m
agentessen
in thee,
Ontwerp voor een Centraal paleis van Internationalisme te Brussel
zal gevolgd worden door hen die tot nu toe
geaarzeld hebben aan de beweging deel te
nemen, een beweging, die, voor de
intel'ectueele en materieele ontwikkeling van ons
vaderland, van niet te overschatten belang is.
CAREL L. DAKE.
m Parus.
Naar het Daitsch, van ANNA JULES CASE.
Door de snellere evoluties, waaraan onze
moderne maatschappij in de laatste tientallen
van jaren onderworpea was, door de
financieele rampen, die burgerlijk en maatschap
pelijk leven dagelijks ondervinden, wordt het
aantal van hen, die uit de welgestelde klassen
gestooten, aan den zelfkant blij ven leven van
de weelde gedurig grooter. Zoo leven in de
groote wereld-centra, en met name in Parijs,
een groot aantal menschen, die nader.kend
hun zoo Iraai afgeronde nagels beschouwen
en zich afvragen wat zij wel zouden kunnen
doen met hun blanke vingers. Mannen
gebruiken gewoonlijk hun relaties, als deze
ten minste niet zijn ondergegaan in de schip
breuk van hun bestaan, om huizen te ver
tegenwoordigen of zich bronnen van inkom
sten te verschaffen, op het groote gebied der
sport. Vrouwen hebben het gemakkelijker.
De steeds stijgende weelde en de steeds ver
fijnder wordende behoeften der bezittende
klasse scheppen nieuwe beroepen, waarvan
onze voorvaderen niet droomden.
Allen die van middelbaren leeftijd zijn,
herinneren zich dat, als er vóór twintigjaar
gesproken werd over vrouwen die achter
uit waren gegaan", er van niets anders
sprake was dan van les geven'', gezelschaps
juffrouw worden", waaiers schilderen" of
van de onvermijdelijke handwerken". In
Parijs zijn er nu bij deze oude, eerwaardige
reddingsgordels in de schipbreuk des levens,
een aantal nieuwe gevoegd. Er zijn nu bronnen
van bestaan voor vrouwen, die dikwijls hun
aanwezigheid alleen danken aan eene behoefte
van het oogenblik, maar eens in werking
getreden, een precedent scheppen en een
tak van verdienste worden. Het heirleger
van masseuses, manicures, waarzegsters,
haarverzorgsters, tafeldeksters, en
bloemenschiksters voor diners en soirees,
handelaarsters in diamanten, paarlen en kanten,
ver vaardigsters van
schoonheidsmiddelen,
vreemdelingengidsen (vooral voor
inkoopen in winkels)
en tolken, wordt nog
vermeerderd door een
heel regiment onder
nemende dames, die
in geen der bekende
categorieën passen.
Uit Amerikaansche
couranten, hebben wij
al eens vernomen,
dat aan gene zijde des
Oceaans menschen
den kost verdienen,
door bij diners de
veertiende te zijn, ten
einde het gevaarlijke
getal (dertien te ver
mijden, of door in de
wachtkamer van een
dokter den nieuwen
patiënten moed en
vertrouwen voor het
hun wachtend con
sult in te boezemen,
door de rol van een
door den dokter
genezene te spelen.
Schoone, jonge meisjes leenden hoofd en
buïte aan een kapper, door zich tnet de
nieuwste haardracht, voor het winkelvenster
te zetten en zoo de dure wassen poppen
overbodig te maken.
Dergelijke dingen gebeuren ook te Parijs
alle dagen. Het nieuwste echter schijnt wel
het beriep dat den titel de goede klant"
zou kunnen voeren. Daarvoor zijn trouwens
alleen die schipbreukelingen geschikt, die
nog elegante toiletten en manieren hebben
behouden, 't Zijn resolute dames, die in de
winkels naast langzame klanten, die moeilijk
een besluit kunnen nemen, schitterende in
koopen doen. Zij laten zich, zonder zich lang
te bedenken, zes dozijn handschoenen met
20 knoopjes toezenden, betuigen op luid
ruchtige wijs, hoe blij ze zijn een occasion"
in kant te hebben gevonden, waarvan zij
absoluut gebruik moeten maken en zoo
koopen, uit zucht tot navolging, de naï^e
toeschouwsters,in plaats van'én paar handschoe
nen met twee knoopjes, waarvoor zij gekomen
waren, een half dozijn dure, met 20 knoopjes.
Met de kant gaat het evenzoo.
Maar dezelfde goedeklanten" worden nog
op andere wijs gebruikt. Zij spelen de rol van
dames die in zekere confectiemagazijnen of
corsetwinkels, die nog niet veel klandisie
hebben, juist aan 't passen zijn, en op wie
de echte klant dus wachten moet. En ter wijl
deze in den salon, ongeduldig de modieuse
koperen ornamenten bekijkt, en de bemin
nelijke verkoopster troostend tot haar zegt:
Madame la Duc]te*se X, of la Marquise de T is
dadelijk klaar"... gaat de deur open, en de
Hertogin" komt, majestueus ruischend, uit
de paskamer te voorschijn, vergezeld van de
directrice, die bij hoog en bij laag, bezweert,
dat zij het toilet op zijn allerlaatst, morgen
tot vaststelling der agenda, tot uitnoodiging
en aanwijzing der spreeksters en zoo veel
meer zullen haar dan werk genoeg geven.
Toch peinst de moedige vronw op het plan
om tusschenin nog een bezoek te brengen
aan Frankrijk en Belgiëom daar, nog voor
het Congres in Juni samenkomt, tot aan
sluiting en deelneming op te wekken.
In het Hoofdbestuur van den Wereldbond
wordt Mrs. Chapman Catt ter zijde gestaan
door Dr. Anita Augspurg, de scherpzinnige
Duitsche juriste, wie het recht tot uitoefening
der rechtspractijk in haar vaderland nog altijd
onverbiddellijk wordt ontzegd, door Mrs.
Fawcett, de leidster der
Vrouwenkiesrechtbeweging in Engeland, die haren echtgenoot, de
minister Fawcett, door hare trouwe toewijding
de voor'zetting zijner ministerieele werkzaam
heid mogelijk heeft gemaakt nog lange jaren
nadat hij door blindheid was getroffen, de
schrijfster ook van verschillende werken op
economisch gebied. Secretaressen zijn Mrs.
Rachel Foster Avery, die in de school van
Susan Anthony tot deze werkzaamheid werd
gevormd en Dr. Küthe Schirmacher, die aan
vankelijk als journaliste werkzaam, zich
naam heeft gemaakt als spreekster en als
schrijfster; sommige harer litteraire kritieken
verschenen in het hier in Holland veel ge
lezen tijdschrift, La, Revue Suisse. Nederland
is in het bestuur van den Wereldbond ver
tegenwoordigd door Mej. Martina Kramers,
de onvermoeide arbeidster op velerlei gebied,
wier hoofdverdienste mijns inziens daarin is
gelegen, dat zij voor tien jaren ongeveer het
denkbeeld van aanénsluiting in eenen
Nationalen Vrouwenraad van Nederland heeft
gepopulariseerd in woord en geschrift en de
oprichting van onzen Raad heeft voorbereid.
JOHANNA W. A. NABER.
Mevr. Dr. ANITA AUGSI>UKG,
Vicepresidente van den Wereldbond voor
Vrou iven kiesrecht.
avond zal zenden tans faute Madame,
sans fautei"...
De wachtende treedt nu 't kleine salon
binnen, en laat geduldig vele spelden op zich
steken, en de zoogenaamde hertogin, die
niet anders is dan eene vertegenwoor
digster der schipbreukelingen" licht zorg
vuldig haar eenigen goeden japon omhoog,
koopt in eene donkere straat een paar
broodjes, en begeeft zich terneergeslagen
naar de afgelegene wijk, waar Parijsche
schipbreukelingen" een niet te duur onder
komen vinden!... M. K.
miiMiiiiMMHimiiMiiimimmimiiimMMiiiimmMuiiilimiiMimiMiiiii
Kunst.
Ean Kunstenaar is iemand, die schildert
wat hij meent te zien.
#
Een Amateur is iemand, die meent te
schilderen wat hij ziet. ?
*?
Een Impressionnist is iemand, die schildert
wat andere menschen meenen, dat hij ziet.
*
Een Populair Kunstenaar is iemand, die
schildert wat andere menschen meenen te zien.
*
Een Kunstenaar van Naam is iemand, die
schildert wat hij meent, dat andere men
schen zien.
*
Een Groot Kunstenaar is iemand, die schil
dert wat andere menschen zien, dat zij meenen.
#
Een Mislukt Kunstenaar is iemand, die
ziet wat andere menschen meenen te
schilderen.
*
Een Portretschilder is iemand, die schildert,
wat andere menschen meenen, dat hij niet ziet.
#
Een Landschapschilder is iemand, die niet
schildert wat andere menschen zien.
#
Een Realist is iemand, die ziet wat andere
menschen niet schilderen.
-*
Fen Idealist is iemand, die schildert wat
andere menschen niet zien.
*
De Jury bestaat uit menschen, die niet
zien wat andere mengchen meenen te
schilderen.
#
Een Lid van de Koninklijke Academie
(officieele schilder) is iemand, die geen mee
ning heeft en schildert wat andere men
schen zien.
#
Een Genie is iemand, die niet ziet, en
schildert wat andere menschen niet meenen.
*
Een Criticus is iemand, die niet schildert
en meent wat andere menschen niet zien.
*
Het Publiek bestaat uit menachen, die
niet zien noch meenen wat andere menschen
niet schilderen.
*
Een Kunstkooper is iemand, die ziet, dat
menschen, die schilderen, geen meening
hebben, en die meent dat menschen, die
nitt schilderen, niet zien. Hij ziet menschen,
die niet menschen zien, die schilderen, hij
meent dat menschen, die schilderen geen
menschen zien, die zien; en hij ziet wat
menschen, die niet schilderen meenen.
Ten ilotte: »
Een Lezer is iemand, dien het voor de oogen
gaat draaien. (Punch).