r. iel? BE AMSTERDAMMER VOOR A'. 1908. EKLAND Onder r©cLa.otL© Dit ttnmmer berat een . 'il'» ;.i, IMx. H. F. L. w Uitgevers: VAN HOLKEMA & WARENDORF, Keizersgracht 333, Amsterdam. Het auteursrecht TOOT den inhoud van dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad JVo. 124). Abonnement per 3 munden f 1050, fr. p. post f 1.66 Yóór ladÜper jaar, bjj TooruitbeUding . , mail , 10. AfeondafiQtëNuinmtti un de Kiosken verkrijgbaar Zondag 21 Juni Advertentiën van 1?5 regels / 1.25, elke regel meer ? 0.25 Reclames per regel m 0.40 Annoncei alt Daitochknd, Oostenrijk en Zwitserland worden uitsluitend (ingenomen door de ftmw KUDOI J1 MOSSK te Kenle» CD door alle filialen dezer firma. De prijs per regel if 40 Pfennig. INHOUD: VAN VERRE EN VAN NABIJ: Conser vatisme en Gezag. Na den moordaanslag, door "d. K. Geloof en Ge vecht B waard e, door F. Yaa d«r oeOi OpToeding van neMei-ijke kinderen, door P. H Spbrenf^gf-f. T_ «frtf"*T A T '*'" * * Tvrj?T7-T- ^*«-« t^teru i.< QCi UI. ?? LjU(jiM.JJlil JLAU U UJUliAJ 1UUIIIU» DEN: De Werkloozenverzekering en de DHgeorganiaeeydeB, door J. Genritss. FEUILLETON: De verloving van Gerald Rosecourt, II. Naar het £ngelech, ran Barrie Pain. KUNST EN LETTEREN : Aankon diging van Jrang Mjjnggens tweeden bundel Dramatische Studies, door P. H. Ritter Jr. Joseph in Dothan.beoordeeld door E.Rijpma. Berichten. VOOR DAMES : Zonnelicht en buitenlucht voorde zwakke kinderen, met afb., door 8. ALLERLEI, door Caprice. UIT DE NATUUR, door E. Heiman?. Mr. T. M. C. Asser, met portr., door G. A. van Hamel. De Delftsche Lustrumfeesten, met afb., door Frederik Rompel. Prof. Pel als docent, met afb. door F. B Klaverweiden. Gaston Boissierf, met portr.. door P.-H. Harlem. Ten toonstelling bij Tergteeg, door Plasgchaert. Tentoonstelling van hedendaagscbe kunst nijverheid in Fulchri Studio, den Haag, III, door R. W. P. de Vries Jr. Portret van dr. A.Folmer. FINANCIEELERNOECONOMISCHE KRONIEK door v. d. M. en v. d. 8. Lectuur over da perverse harts tocht, door Prits van Raalte. De Rijmkroniek van Meester Penne^ip, Brieven *6» Ow» Jodowas, XVIf. _ BBÏ, - £A2ffiT725IEE, SPEL. ADVERTENTIE». miiHiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiitmiimiuiiiiiiiimiiiiiiiiiiiim Conservatisme en Gezag. Mrjn Heer de Beaufort is uit jagen gegaan op de jachtvelden van het Sticht. Mrjn Heer de Beaufort is een goed jager; hij weet het juiste oogenblik, waarop men moet uittrekken op het wild. Hij heeft den hoorn aan zijn mond gezet en een aanvalakreet uitgestooten en reeds krioelen om de pooten van zijn rijdier als lustige honden alle Nederlandsche conservatieve instincten. Het is wel een kranig gezicht. De pruikestaart van den koenen jager danst OD en neer ^anjaehtü'iêiiicï. "u a»t jagen c0 wai hiL noemt «doldrifoge" herrennen?! ***p .Uergeeiue , . . . ach J Wie weet zelfs op de Meester! ? Göuk! ouderwetsehe, edele ridder van het Behoud! Geluk! Aan uw pruikestaart klampen zich wel de vieze vliegen van bet eigenvttn uw banden. TT at neust vooruit l «p jacht? Let aelf edelman niet op uw nasleep, dij maakt nog een .mooi tftblean", een Mooie» dag. ***. De weldenkenden" in den lande zijn trotsch op hun jagersman. Wat spreekt De Beaufort mooi! Hoe grijpt hij hun de denkbeelden uit het hart! Aan welke dwaasheden coquetterie met het radi calisme voelen zij zich thans goddank ontsnapt! Hoe rood werd de Meester! Herinnert ge 't u nog? En begon Borgesius niet reeds over het Hecht te spreken van den vierden stand tot het uitbrengen van zijn stem P 't Was nogwel een blanco-recht, maar 't woord recht" doet hier al zoo gevaarlijk; doet hier zoo revolutionair! Met een eerlijken uitroep, een waar schuwing, een verzamelingskreet, een cry heeft De Beaufort hen wakker geschud. De Fransche Eevolutie, juffrouw Vrijheid-Geljjkheid-Broederschap, is de oude liefde van ons, weldenkende Burgerij. Soms voelen wij zondigen lust om onze wettige eêga, de Welstand, een oogenblik te laten schieten" en geven wij een ongeoorloofde kus aan die ideale, maar magere schoone, onze liefde van '89 en van '48 J Maar we schrikken bij tijds te zeggen, dat het heel leelijk was van de menschen bijna ongevoelig ! '? om van hen,' die in deze wereld het lang zaamst vooruit willen, te( zeggen, dat zij mee Tooruièstrevend" Eijn. De Rechtvatief, eninen denkt bij dit conservatief" behoudend in den zin van ttlle hervormin gen bestrijdend uit beginsel, of wel uit achterlijkheid en zelfs uit eigenbelang". En dien naam conservatief dringt men ons dan op. Hoe onrechtvaardig ! Zijn wij tegen alle hervormingen ? Wie waagt het te zeggen! Zeker, wij zijn conservatief maar er is een conservatisme in de staatkunde, dat heilzaam en gezond is, dat eigenlijk in den grond der zaak voor een goed staatkundig beleid onmisbaar ~ is, een conservatisme dat uitgaat van de stelling, dat elke wettelijke hervorming niet ig het scheppen van een nieuwen toestand, maar het veranderen van een bestaanden, dat over het wenschelijke harer totstandkoming niet uitsluitend moet worden te rade gegaan met de af getrokken begrippen omtrent de functies van den staat, maar ook met de practisdbe ervaring elders opgedaan en met de eigenaardigheden de» >«Afttschnr>py voor welke eöbestemd is. Dit POCBPTYatisme noudt nel er voor, dat geluk overvoeding voor het lichaam schadelijk: is, zoo ook de maatschappij niet te veel hervormingen tegelijkertijd kan verdra gen, om straks te noemen redenen, maar ook omdat de krachten die voor de tenuitvoerlegging vereischt worden, be perkt z\jn en zoo zg overwerkt worden, hunne taak niet behoorlijk kunnen ver vullen". Nu is er natuurlijk voor geen sterve ling, ware bij katholiek, anti-revolutionair, unie-liberaal of zelfs sociaal-democraat, eenige_ reden om zulke woorden op zich zelf niet van harte te onderschrijven. Wie is er immers, die, een wettelijke her vorming tot stand brengend, iets anders wenscht te verrichten dan een bestaan den toestand veranderen"? Wie wil te veel hervormingen ineens? Wie zou niet gaarne zrjn voordeel doen met de prac' * ULUUUU znei ecba ea ecbaade verkregen f Allemaal iiaap ais ^>~>~~~> ~~t?-~*~~ >>*aM>«u»an aﻫl.QaLQUV 1?ÜVreezen e met l W« imhlaan &T\ aan\oa wnnndatx «on !J 1 ' M Wij «& sp«e<l:g e& rel aan den weideenden boezem onzer Dank, De Beaufort, voor uw Jiieii xuu xuu - ~~, __ ,?,- -, UUUL UUIAJ UliUWJl UUIUUJU De heer De Beaufort ziet dus, dat een regeering allén ons niet kan waar borgen, dat we kalm blijven spelevaren op de wateren van het behoud. Een flinke partij van weLfankende conser tige hervormers" (genre Borgesius i), van den wal houden. Zij moet maken, dat er niet te veel hervormingen serieus in behandeling komen. », Nu acht ik het plicht van een ver standig conservatisme, om op dit eischen van yoortdnrendehervormingen matiging te betrachten, om niet alles tegelijk te eischen, om te bedenken, dat groote maat regelen op sociaal wetgevend gebied ge wichtige gevolgen hebben, op financieel gebied van big venden aard, en dat het voor een ernstige en verstandige regee ring niet mogelyk is, om zware financieele verplichting tegelijkertijd aan den staat op te leggen." Nu is de muziek toch wel voor ieder verstaanbaar geworden: démuziek van het behoud? Ook sommigen, meer vooruitstrerenden" clericalen zelfs valt deze financieele menuet wat kil op het lijf. Dit z.g. ge zande conservatisme", ziegt het Centrum, zicht, sterk denken aan stilstand"... Maar de lozer, waarvan de tot heden vooruitstrevende" N. E. Ct. gewaagt, leest in Zondagochtendsehe kerkstemming, bij het vallen van den regen, deze muziek van het blad... met een we zenlijk genot." Het bekome u wel, conservatief! * * Wij hebben verleden week, op het zelfde oogenblik, dat de heer De Beau fort alle conservatieven bij elkaar rede voerde van een verzakking gesproken, een wegachuiving van een groot deel van het liberalisme naar het erkende behoud. Wij constateerden hierbij demonstreerend op de Amsterdamsche wethouderskeus dat de z.g. groote liberale^ pers", de pers, die haar lezers vindt in de hoogere lagen des volks en die in den lande de meeste autoriteit Leeft, met een gerust hart de oude van zoo'n tirade juist de kraoht. Op den regenaohtigen Zondagochtend" leest de abonnévan de Nimium Rotterdammer die woorden. En hij knikt. Ja", zegt de man, niet tó ree? her vormingen in eens!" Tra J __ «>-.! i _____ » ____ _»_.! ____ J ---- ----- »__ .LXX> K.UI&U vtetiteu«i\. u\ei uiii u» wuuiu«u. die hq ks% maar om 3en toon", die er de Tn»>7.nk- »r?,,i^r?,,?H«» ?,!!?t> T. J . --- 1, --- ---- _ ----- . , J?_,_-..?.._ tendsohe orgelmuziek , , , Bewust of on bewust, hij heeft den heer De Beaufort begvèpm. Daar wandelt in den tempel van het Behoud een gewezen vooruit strevende" naar binnen! Het bekome u wel, conservatief! Yoor wie niet dadelijk het goede con tact met hem mocht hebben gevoeld, heeft de heer De Beaufort de dingen nog eens duidelijker gezegd. Wanneer nu een regeering zich ge plaatst ziet tegenover den krachligen wenich naar een bepaalde hervorming op het gebied der sociale wetgeving, dan staan haar eigenlijk slechts twee wegen open. Zij moet een wetsontwerp indienen, of wel zij moet een staatscommissie be noemen. Het laatste is voorzeker gemak kelijker dan het eerste, maar men kan niet in het oneindige van dit middel gebruik maken, omdat ook het getal van personen, die voor dergelijke staatscommissies in aanmerking komen, beperkt is en daar enboven, het is slechts een middel van tijdelijken aard, want nadat de commissie haren arbeid heeft volbracht, wordt de prikkel der openbare meening gewoonlijk nog gevoeliger en moet de regeering wel iat «en regeering, dis komt te tegenover een krachtigen wensch naar een bepaalde hervorming" als eerste plicht EOU hebben op alle middelen te kleinigheid van de machtspositie dier kringen' en vaa h&u» ?fin&nm&ft-n6T6T.wicht" in gevaar komt. Nu werpt men echter geen beginsel weg, ronder van iets anders gauw een beginsel" te > ., j Wü-BBZES er TBB&S oo. geeft? Heeft een man als Henri Polak geen gezag, naar binnen n naar buiten ? In hoeverre is dafr gezag minder gezag" dan hefr gezag der diamant-patroons? En moet men hier steads, en blijkbaar . 7Ti..ï«, ? -ïTTï«.;-? <.«?. S«Ï4««Ji.«««ï/ vooral wijzen en niet op ae neiging tot orde (het _ essentieele), dat er het veolbeloovende" van is? Er is zoo juist een boek verschenen, dat Dn Tijd in verband hiermee zou kunhen raadplegen. 1) Het heet te handelen over poëzie" maar in wezen handelt het over de maatschappij". Wij hebben in lange niet een boek gelezen, waarin de orde" zoo gekoesterd, het gezag" zoo gehuldigd werd, waarin zoo nauw verband werd gezocht tusschen samenleving, moraal en kunst, waarin zoo opbouwend" gewerkt werd, en dat boek is van iemand, die heel wat rooder" is dan dit bescheiden groen-omhul de blad van een sociaal-democraat! Wij hebben ons verkwikt aan zijn orde en aan zijn zin voor gezag. Wat voor recht heeft De Tijd dan het gezag alleen veilig te noemen in de armen van het clericale behoud ? * * * Maar ach, het seznz men wil daarmee zoo gaarne bedoelen mO'H cmge positie! .Behouders, als de Beaufort, ais de N. R. Ct., als Df. Tijd, vereeren niet het gezag, maar hun gezag. Het past daarom in hun politiek die twee met elkaar te vereenzelvigen, den stempel van revolutie", van anarchie", van woelgeestery", vaa bloedrood socia lisme" te drukken op het voorhoofd van elk nieuw beweginkje,hoe normaal zijn ver loop ook zij. Radicalen moeten voorgesteld als op weg de samenleving te ontbinden. Een welwillende man als de heer Ketelaar is het beeld van anarchie"! Telkens, na een klein tijdsbestek, overwint echter zoo'n jongere zonder dat de samenleving uit elkaar valt.... Laat ons eindigen met een kleine anecdote, die dit verduidelijken kan. Wij bieden haar het jonge echtpaar De Beaufort- N M. Ct. als huwelijksöadeau aan. Toen Tijorbfi«!ffl B-pAsteJiiir vader van X» Jl .»»,. ---- J- l ----------- .-_. A_S ,it.v_t\>., V>UA MO »^5VL4« N a.11 \\V5\\ ^^^4 i.ö^?i, __ l __ l- _____ " __ V.! _____ Jl ___ wijze naar voren schoof, er een gezag" van TBftftfete r»6r gr<>ote letters gedrukt, een gezag als beginsel van beginselen, ? een gezag omglansd van iets ideaals, iets bovennatuurlijke, iets, zeiden wij haast . . . godsdienstigs. Het zou wel lijken of De Tijd gelijk heeft, d_ie maar twee wegen open ziet voor den liberaal: den weg der huiveringen, die naar geloof en clericalisme", en den weg der dolzinnigheid, die naar socia lisme en anarchie" voeren ; of De Tijd gelijk heeft tenminste in zooverre, dat de pasontpopte conservatieven blindelings aanbidders worden van een in de luchthangend gezag" . . . Ook De Tijd heeft het (in haar nr. van 15 Juni) over het gezag". Zij, die wijs zijn, zegt het blad, komen tot een gezag uit God". Wie, zooals de bloedroode Amsterdammer" ('t is de pik zwarte Tijd, die het zegt) den anderen weg betreden, komen onherroepelijk tot loochening en tot bestrijding van het gezag, tot, zooals die geachte redactie zegt: socialisme en anarchie". Dat en" is niet onaardig! Het is of men zeggen zou: gij vindt zoodoende uw eind aan noordpool en zuidpool . . . Heeft de redactie van ons zuster-orgaan oo stee/is _ . U H'Wïlll.HIMlWll } fiifür ivift. \ . ,. _ i . vau umn i noTtus^KB waardigheidabekleeder, aiaar door dan 4-..0 -m-m .-.n ?»-, n. 4-».! ^.ï--. n--.^- l J-1* ,-1 lnr.4-ïrt" UULUVU-LllAUU. IJ14UJ. 1AJLVJL "VJ£^ VU1LU1J1A W<J UL1.UJVJ genoemd, stond naast sÜ2 Isiisstcel. -Vader", zei hij, .en wat denk je vaa Thorbeoke?" De oude vader keek op naar zijn ouden zoon. En zijn hoofd schuddende, zei hij, inlichtend: Een roervink, Jantje! Een roervink anders niet!" - Zoo is de naaste toekomst, altijd roer vink" genoemd. Dat mag De Tijd welwillend beden ken, en ook haar zuster de N.B.Ct. 1) C. 8. Adatna van Scheltema, Be Grond slagen eener nieuwe Poëzy, Proeve tot een maatschappelijke kunstleer, enz. l Maar in aimat! waav haalt won rtia L't/ult/rïw/iuïiiuaaii, uai, UB voarnitstrcTcndcn in beginsel hi zouden moeten loocnenenen het bestrijden? t t MM*. U.UKNA.U LUUU. llGu VÜUVXU»Ü»U, VlUlU zemand, het ciericaal gesag moet om^ __ ,: ___ ____ j _ oa4 haaatuiui had gevraagd voor den beganen misslag. Men zou dan in het vervolg niet alleen van Treub's onvoorzichtigheid, Treub's onnadenkendheid, Treub's hartstochtelijk heid hebben kunnen spreken maar »to-<iT* van zijn ridderlijk hart. Maar ziet terwijl hij onder den af keer, dien zijn daad heeft gewekt, den moed mist de reden van zijn moordaanslag te handhaven in plaats van veront schuldiging, niets anders dan een insi nuatie, om toch nog te beproeven zich met een dragelijk figuur uit de impasse te redden. Wat hem natuurlijk onmogelijk is, daar wel niemand zich het recht zal mogen toekennen, een man van eer, eerlijk en niet in corruptie, in de Statengeneraal, waartoe de mishandelde geen toegang heeft, aan te vallen, zóó!dat ieder verstaat en verstaan moet, dat de bedoelde persoon wordt aangewezen als een corrupt, oneerlijk individu. Wat maakt deze houding Treub tot een klein man. Als de heer Treub na verklaard heeft, dat de heer Plemp niet tot oneerlijkheid, niet tot corruptie is gekomen, verschijnt hij niethcèreddingsmiddel voor zichzelf V»iïlaaV rt«»> -vf\lo^Y> . TYiaai« A<» AAva4-& «Var-v U ' o'J'fl"'"" ??????'??'?'????*? daartoe was het wei." De eerste stap op een weg van Amster dam naar Peking of van Amsterdam naar Buiksloot ? . . . Wij vragen dit alleen om te doen gevoelen hoe nauwkeurig de heer Treub zich uitdrukt. De bedoeling zal zijn: dat ook Plemp na korteren of langeren tijd bücorruptie terecht komt. Wat is dit nu anders dan een insinuatie ? Het wil zeggen : Plemp is niet zóó sterk, dat hij eerlijk en incorrupt kan blijven. Want kon hij volgens Treub wel als man van eer zich vol doende krachtig betoonen, dan zouden wij het toch al te curieuse geval hebben, dat een kamerlid in het parlement iemand» naam ten schande heeft willen maken» ofschoon hij wist dat de betichte, man van eer, eerlijk, incorrupt was, onmoge lijk sterk genoeg om staande te blij yen ! f Op deze wijs zou de heer Treub de beele DBT-S we? ter soraire hebben rnn n an gen, kwam zijn naam ook doordringen tot soa sisiï:? '"ss 2is"isl"roto'S ts 's srtogenboscb. De nog lerende ?t«mr»(ier van het gesiaoht, een oud-presiöent yan het Hof voor orimineele zaken (hij had er ? - " .--. _ ____ _ ___ __ __ . ____ UL~CU!£.eu* ULJ ««U U49UH.I UVUL* L 4-n4-'n -rcn-n c. ~ ~ ~?? ?-,~ ~ ~~ < TltT ^ ~ ____ ~J ___ «M«*CJ l MU U(JU<J* f» «J^UU l (f U UAJU14JU UUÜJ aan, dat Treub na den moordaanslag wel «MM* (SY\e,MMvjfev>p,iM MS t^rruptie 932 PJeisp waarneemt, maar dan toch een luchtje. uaurvtui. Eii uit eiui iogisoh tot de opmerking, dat Treub zelf, in de om' ' e«r C. -Avvi U.IUH uwiivtiit « v mummie KTaontiff UUU. (-.fci* «JtiltiU O Ui. | \Y are Treub een man, die sichself asNa den moordaanslag. Treub had dan zijn werk verricht. In de Tweede Kamer: ten aanschouwe der natie, was de heer Plemp zedelijk ver moord. Wat toch is voor een journalist vernietigender dan de beschuldiging zich aan geldschieters te hebben verpand of verkocht ? UU1L VJlll UBWBLBll Bil IliUBU. 111 1)1 «.Ut» W*AJU. tftw ' UWA\AW U IJ' mjt-^tji ijn i ? i ;-.-.=-.-=-."»gen, fcjj zou, in het besef ras eigen onwrikbaarheid, eerst in de aller laatste plaats aan de omkoopbaarheid van zijn tegenstander denken. En ligt misschien hier niet het aanvangspunt vaii deze nu zoo in het helle licht ge bleken malle en miserable historie? Nu mogen wij hierbij niet vergeten hoe Treub eigenlijk niets van al dat gene wist wat noodig was om hem met grond te doen oordeelen. Hij kende niet het contract, hij was evenmin op de hoogte van de samensprekingen, die tussehen directie, hoofdredacteur en de bij dragende Werkgeversvereeniging waren gevoerd, hij fantaseerde eenvoudig maar, rekenend naar zijn eigen kracht of zwak heid, dat, zoo een Werkgeversvereeniging een conservatief blad mee in het leven hielp houden, de conservatieve redacteur ontrouw aan zijn overtuigingen moest worden; en in een later schrijven heeft hy die insinuatie nog eens herhaald met de woorden: als de heer Plemp in gemoede overtuigd is, dat de verhouding tot de V. v. Ned. W. niet den minsten invloed heeft op de wijze, waarop in zijn blad geschreven wordt, kan men Xlïll . . . goed de eeuwigheid in te schoppen, begint %m i__U1 J5i ^ , -i.^. S \JV>llir_\J VJULlJUAVUiVLJVJtJ « V1VJL liV1-1^ UVJ UA.UtU.VJU. Die Plemp, cegt hu, dien ik aan de l --D ? U a «ÏVTi is er B6)ïs geroera van en poetiscu gestemd I Een aeer sohoone rede", nogt zij, ,, die, opgenomen in ons blad van Zondagochtend, aan menigeen van onze lezers op den regenachtigen morgen ooganbMkken van wezenlijk genot zal hebben ^^ -.- ~^--~^^ 4 UU i AJWU UUllkiU - »^»,^ _ UUUUUU t Laten wij over die rede spreken, ter toelichting van dit genot". De heer De Beaufort is begonnen met schenken. Neen. De regeering wordt door den heer De Beaufort gesteld ala iets, buiten en tegenover de kinderen des laads. Gemakkelijker" komt ae van zoo'n wenech af, zegt hij, door een commiaaio". Maar ach, dat ia slechte een middel r.aa fcijdelzjkea aard". Ten BÏWTO WöPöl- HHH6PS OÏS . . . iBaMrJgBtei1, die rare ^openbare meening", juist ge voeliger" door het gerapporteer van zoo'n staatscommissie en woef de regeering wel handelend optreden". l *j**U K-lM.ULl*9l UU 1«5 tAJRB.UlllaL f «« II W OU3U niet wat er alles geboren kan worden Uit Cl G YGriYZilflïCAÏiï^Cu. TÜ. GuuCH u Ij u.» Het is niet voldoende om op wat ver warring m* Frankrijk te Trijaen en op het losgaan van veel banden. Zijn niet, TA ft V» . VC9t-UH.IKK.l W «.B li _*liieöt*« .*» uw WM4A 1IAUWU UIUU^ U U U. UU UUUU.VJ nen tairyk, dat een liefde voor gezag, vuur UNB, viwr- »atttBCflapp6ii]R wicht in de massa sluimert en reeds ontwaakt? Ziet men die niet omhoogkomen in haar vakvereenigingen, neutrale en katholieke zelfs, waar orde macht lijkheid", ook geen «corruptie" ... -__ ____ ^^ «Jl_L U.UUILULU. _ , , V, 'i 1U. LLV>U_L U J LU. l j 11. ~ loca, Trreed gedrag. Ach ja, zoo had bet moeten zijn. Met uumut^ W*J l^i «u<u(uii< «jan KBU111S _ U, __ . V» gewapend, heeft hij dan nu alles teruggenomen te nebben wat een mf)t)*f1aanalafy of uu u«u , . . de N* CL *in sdn ware gestalte" heeft r, hu heeft hierbüHU no£ ees cieuTT toefje; hij apreekt liever over de N. W, dan over den heer Plemp. znen aan Treub hebben kunnenjieflken langer durfde voorstellen als een man zonder eer, als een die verraad pleegde aan eigen overtuiging, dezen, al ware het ook in bedekten vorm, vergiffenis juiat die JV. Ut. iets ware, buiten haar BAMnrBniiAtfiïi^ op -men, naar ieders overtuiging ook die van den moorde naar zelf de aanslag in de Tweede Kamer was gemunt. Zoo zou hij het ook zoo goed vinden, als de N. Ct. zich