Historisch Archief 1877-1940
No. 1629
DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
DAMEjSf.
NIEUW
NIEUW
MAGGI
BOUILLON-BLOKJES
MET DE KftUISSTER
voor de oogenblikkelijke bereiding van
voortreffelijker! Bouillon in afgepaste porties.
MAGGI'8 BOÜillON-BLOKJES
zijn uitgedampte, natuurlijke
bouillon van prima kwaliteit,
waaraan het noodige keuken
zout en de noodige kruiden
zijn toegevoegd.
zijn zeer praktisch voor op reis,
voor militairen,
touristen.sportslieden, in het kort, overal, waar
vlug goeden bouillon per kop
moet worden bereid.
leder blokje geeft, allén door er kokend
water op te gieten, zonder zout of eenige
verdere toevoeging, een K°P
heerlijken bouillon.
Vraagt uwen Kruidenier.
2ICt. PRIJS PER BLOKJE 21 Ct.
Yan Hora's Kieswet ie te, in 't lebniilL
ie Tooitelsle,
i.
Aan den schrijver der Staatkundige Brieven
ia een eeresaluut gebracht, zooah hy zelf het
zich vermoedelijk niet gedroomd heeft.
De heer Van Houten is voorstander van
een zeer beperkt vrouwenkiesrecht. Reeds in
'84 brak hy daarvoor een lans, toen hij z'n
ontwerp-grondwetsherziening den 29sten Aag.
van dat jaar bij de Kamer indiende. Van de
overgangsbepalingen luidde nl. artikel 1:
Van het tijdstip der invoering dezer
?wijziging der Grondwet tot op eene nadere
regeling bij de Kieswet zijn kiezers, zoo voor
de Tweede Kamer der Staten Generaal als
voor de Provinciale Staten en de Gemeen
teraden alle meerderjarige mannen en meer
derjarige ongehuwde vrouwen, die Neder
landera, ingezetenen, in het volle bezit hunner
bmrgerlyke en burgerschapsrechten, en in de
belastingen op het personeel op de loopende
kohieren aangeslagen zjjn, en die voor zoover
zij ook in het vorige dienstjaar belasting
schuldig waren, die belasting hebben voldaan."
Wel beweerde de heer Van Houten drie
jaar later, bjj de besprekingen over de Grond
wetsherziening op 18 Maart 1887, dat de
kwestie van 't vrouwenkiesrecht nog niet
spruchreif was (wat volkomen juist
wasdestjjd»), maar op zulke onbelangrijke inconse
quenties behoeft niet gelet te worden. Te
minder waar inden Staatkundigen Brief van
24 Oct. '07 de schrijver zich nog eens uitdruk
kelijk voor een examen-, belasting- en woning
systeem in zake vrouwenkiesrecht verklaart.
De grootste grief tegen den bestaanden toe
stand is, dat vrouwen, vooral weduwen, die als
hoofdbewoners van huizen in de personeele
IIIIIIIIIIIIIIMII
UIT DE NATUUR.
? In het hooggebergte.
III.
Ieder die het ooit geprobeerd heeft, weet,
hoe moeilijk het valt, een landschap te
beschrijven zooals je het ziet, indien je
eenmaal goed door kaartstudie en wandelin
gen in alle richtingen omhoog en omlaag,
te weten bent gekomen, hoe het is. Geldt
dit al voor een weinig geaccidenteerd
terrein, voor een landschap als Engelberg,
waarin zoowat alle gegevens by'een liggen
die samen het karakter van het hooggebergte
uitmaken, is dit in bijzonder sterke mate
het geval.
Indien mijn lezers, die zelf in Zwitserland
zyn geweest, en dat zijn er stellig vele, in
mijn opstellen maar een weinipje terug
vinden van hun eigen indrukken, zal ik
al zeer tevreden zy'n; toch stel ik mij
in hoofdzaak ten doel duidelijk te schrijven
voor hen die er nog niet geweest zijn, maar
hopen er nog eens te zullen komen.
Daartoe moet ik mijn gewone manier
volgen en krapht zoeken niet alleen in de
algemeene indrukken, maar vooral ook
in opeenvolgende kleinere bijzonderheden,
om zoo geleidelijk tot een geheel te komen;
ik wil trachten perspectivisch te beschrijven,
als ik het zoo eens mag uitdrukken; en de
vogelvlucht eerst gebruiken als ik hem
noodig heb by' het combineeren of bij het stem
ming teruggeven.
Waarop wij uitzicht hadden aan de achter
zijde van het hotel, heb ik u al verteld en
geschetst. Nu eindelijk de voordeur uit; we
staan op straat, een straat van de breedte van
een gewone grintweg, glad en hard als asphalt,
maar gr ij s wit en fijn bepoederd door een
kalklaagje, dat weer en wind en zware schoe
nen met spijkers er af hebben geslepen.
Een straat is het, door de huizen aan
weerszy'den: hotels, villa's en winkels; maar
wy staan nabij het westelijk einde en door
boomgroen heen en tusschen huisgevels door
krijgen wij 'westwaarts omhoog kijkend, bij
stukjes en brokjes iets te zien van hooge, steile,
naakte rotswanden; ze zijn te ver om met
het bloote oog de steenplooien en de
kleurschakeeringen te onderscheiden; het lijken
weer vlakke muren, die uit den groenen grond
oprijzen en hoog tegen den blauwen hemel
belasting zijn aangeslagen, niet te dier zake
als kiezers erkend wordec. Tegen dadelijke
toelating van deze ca'egorie kan ik geen enkel
bezwaar vinden." En verder: Dat vrouwen
zich ook als woningkiezers volgens art Ib, 1
der kieswet zullen kunnen opgeven, zal even
tueel ook wel worden goedgekeurd, daar hier
voor dezelfde reden bestaat, als voor de be
lastingkiezers ter zake der woning.
Het naast komen na dezen in aanmerking
de vrouwen, die aan de bepaling van art. Ib,
4°voldoen, wegens eenig afgelegd examen."
De schryver ontwikkelt dan verder dat de
kenmerken aan maatscbappelyken welstand
ontleend, het echtpaar voor de kieswet als
n doen beschouwen, dat by de examen
kiezers de persoonlijke geschiktheid echter
op den voorgrond staat: de getrouwde
vrouw, die een examen gedaan heeft, blijft
dus kiezer naast haar echtgenoot.
Verdere categorieën kunnen niet in aanmer
king komen." 1)
Zyn menschelykerwys volmaakte" kieswet
van '97 verdient dus maar betrekkelijk dat
adjectief: voor de vrouw zoekt de heer
Van Houten de volmaaktheid ergens anders.
Niet aldus de Vereeniging voor Vrouwen
kiesrecht die plus royaliste que Ie roi
het stelsel van examen-, belasting-, huur-,
loon- en spaarbankkiezers, blijkens het ge
nomen congresbesluit het eenig juiste vindt
en ten spoedigste examen-, belasting-, huur-,
loon- en spaarbank kiezeressen in de rijen der
stemgerechtigde Nederlanders wenscht te
zien opgenomen. Alsdan zal de wetgeving
aan zulke volmaakte handen zyn toever
trouwd dat we rustig de verdere lotgevallen
van het kiesrecht aan de dan bevoegden
kunnen overlaten. De betreffende slotpassus
uit de congresresolutie luidt aldus:
[Wy concludeeren] dat het de volle plicht
lUIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIII
donkere ruïne-achtige lijnen teekenen. Zy
sluiten den westelijken horizon af, daar buigt
het dal immers naar het noorden om. Een
eindje loopen we dezen kant op, tot voorbij de
boomen die 't uitzicht beperken. In een zadel,
en inzinking tusschen twee hoekige
piekbergen, de Hutstock en de Nünalphorn, ligt
sneeuw, die blinkt in de zon; langwerpige,
witte plekken zijn het, hooger op weer een
paar tot in bet zadel, waarheen een geel paar se
helling opstijgt (tot 2170 M. zegt ons boek),
en daarop rust de hemel. Dat is een bergpas,
de Juchli-pas, een die op ons program staat,
van wege zyn ry'kdom aan planten en ver
steeningen; daarachter de steile hoogte gaat
het weer steil in de diepte in een ander
dal het Melchtal. De pasweg is door
stippeltjes aangeduid op my'n vorig kaartje ten
n. van Meiringen; op het bijgaand figuurtje
door een pijlpunt aangegeven.
Maar zoover is het nog niet, dien kant
moeten we vooreerst nog niet op. Wy maken
rechtsomkeert en trekken oostwaarst de
straat in. Rechts groeten we naar ons hotel,
links kijken onbekende gezichten uit alle
vensters; op alle veranda's menschen die
ontbijten met brood en honing, in den voor
tuin menschen, die klaar staan met bergstok
en rugzak om op stap te gaan, allemaal blij
met het mooie weer.
De hotels zyn hoog en de straat is smal,
er over heen zien naar het Noorden kunnen
we niet; maar tusschen twee van die
logeerhuizen klimt zwak hellend de groene weide
op, omhoog naar donkere sparrebosschen, die
daarachter en daartusschen liegen; hier en
daar koeien en huisjes, half verscholen achter
groene of grijze terreinplooien en, schijnbaar
vlak daartegen gedrukt, een rij lage kale rotsen
met brokkelige toppenlyn. Maar die bedriegen
ons nu niet meer; we beginnen het land hier
al te begrijpen; we staan te diep om over hoog
en laag, over dichtbij en veraf van rotsmuren
te kunnen oordeelen; wie te dicht achter een
hooge tuinmuur staat, kan zich immers een
oogenblik verbeelden dat de spits van hel
verre dorpstorentje er boven op gezet is. Dit
gezichtsbedrog, zoo sterk in de doorzichtige
lucht van het bergland, moeten we telkens
van ons wegdringen, om geen verkeerd denk
beeld te krijgen.
We loopen de dorpstraat verder door, naar
het Oosten tegen de felle zon in. Ik weet niel
of er nog veel zulke dorpstraten in de wereld
zijn, maar alledaagsch is deze stellig niet; ge
kunt er zelf eenigszins over oordeelen, als ge
van de vrouwen op dit oogenblik ie zich
den steun en de medewerking te verzekeren
van alle krachten ten gunste van vrouwen
kiesrecht, zonder te letten op hun overige
politieke en godsdienstige inzichten; aUe
verwikkeling door bijkomstige zaken te ver
mijden en eenvoudig te vragen, kiesrecht
op dezelfde voorwaarden als het nu door
mannen wordt uitgeoefend, de verdere uit
breiding overlatend aan de beslissing door
mannen en vrouwen samen, wanneer beiden
hebben gelijk stemrecht en daardoor gelijke
macht". 2)
Was het wonder dat Mr. S. van Houten
als eenig politicus van beteekenis het
congres-diner in Scheveningen meemaakte
en in warme bewoordingen speechte ? Reeds
z'n positie als een der oudste feministen in
den lande zon hem daar gebracht hebben,
hoeveel te meer waar men hem een zoo
schoone kroon om de grijze slapen gevloch
ten had.
Intusschen, was voor den heer Van Houten
het cpngresbesluit ontworpen door een
commissie van drie dames, waaronder een
lid der Vereemging voor Vrouwenkiesrecht
hier te lande, en eenstemmig door die
Vereeniging aangenomen 3) alleszins vleiend,
voor alle strijders en strijdsters voor vrouwen
kiesrecht is het hoogst belangrijk.
Na jaren lange neutraliteit is thans de
groote massa kiesrechtstrydsters via het
ilgemeene vrouwenkiesrecht, gedurende en
kele jaren beleden, en 'n verwarrende zoo
genaamde alzijdigheid der laatste jaren by
een vast stelsel aangeland. Het vrouwen
kiesrecht merk Van Houten is het beste en
in 't gebruik voordeeligste gebleken.
Ik kan niet anders dan mij hartelijk over
dit besluit verheugen. Eindelijk schenkt men
nu klaren wijn in, en zij die zich (als de
redacteur van het Haagach Weekblad) inbeel
den dat het doel'': het verkrygen van
kiesrecht voor de vrouw" beteekent voor
alle vrouwen" zullen die illusie thans moeten
laten varen. Daarme Ie zyn de lijnen scherper
getrokken, wat altijd wenschelyk is.
W. WIJNAENDTS FRANCKEN-DYSKEINCK.
_^^_ (Slot volgt.)
1) Ik cursiveer.
2) Maandblad van de Vereeniging voor
Vrouwenkiesrecht, 12e jaarg. No. 9.
3) Natuurlijk stemden alleen de afgevaar
digden. Een protest is echter van geen enkele
zyde vernomen en op een, na het congres
plaats gehad hebbende, algemeene vergadering
zyn de afgevaardigden niet ter verantwoording
geroepen. De V. v. V. K. gaat derhalve
accoord.
IIIMItllllllllllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIInlIIIIIIIIIIMMMIIIIIIIIIIIII
Kunethandweven. Mode der Ruche.
Kunsthandweven, is het belangrijk, nieuw en
aantrekkelijk onderwerp, helder en vlot door
de redactrice Elis M. Rogge behandeld, in
het door haar en R. W. P. de Vries Jr.
geredigeerd, geïllustreerd maandschrift voor
vrouwen en meisjes: De Vrouw en haar Huis."
De September-aflevering van gemeld tijd
schrift opent het uitzicht op een nieuwe
kunst-industrie voor Nederlandsche Vrouwen,
te weten: het Kunsihtódweven.
De redactrice van de Vrouw en haar
Huis" vraagt: Kan het kunsthand weven in
ons land tot bloei komen? Zou het hier,
evenals in Scandinaviëeen bron van bestaan
kunnen worden ? Is er uit een economisch oog
punt gezien een toekomst in te ver wachten?"
Zeker! mits .. . mits, wij in ons knus, ge
zegend landje, niet al te lang naar
Bataafschen trant, de kat uit den boom kijken;....
mits, wy het nieuwe niet al te zér op zyn
elf-en-dertigst aanpakken; mits, ook in óns
midden, die belangstelling ontgloeie voor 't
nieuwe van industrie, kunst en wetenschap,
die ópaait in 't koude Noorden.
Wanneer, evenals in Engeland, vermogende
en invloedrijke vrouwen, ook ten onzent, geld
en tijd willen schenken aan het openen van
scholen tot onderricht in deze verruk
kelijke huis-industrie; wanneer in Neder
land, aanzienlijke vrouwen zich niet te goed
limHIMIIIIIIIIMIIIimilMitllllllMMIIIIIIIIIIIIIIIIMIUIIIIMIMIIIIHIllllllllll
u voorstelt dat de huizen er van gevormd
worden, door hotels van de grootte en het
genre van de kurhótels van Scheveningen,
Ostende, Wiesbaden en dergelijke, met en
zonder parken er om of er naast. Het publiek,
dat ge er ontmoet, is naar evenredigheid;
en de prijzen in de keurige fruittentjes op
de hoeken eveneens. Deemoedigend is het
voor iemand, die zich een beetje
polyglottisch waant, dat er op zoo'n klein bestek
nog zoovele talen gesproken kunnen wor
den, waarvan je geen stom woord begrijpt;
en de lui, die weten dat geen mensch ze ver
staat, spreken alle zoo luid. We zeiden altijd
maar Hongaarsch, als het klonk als
kribbelkrabbel met weerhaakjes; toch wel leuk
zoo'n mengelmoesje van menschen uit alle
hoeken van de wereld by elkaar te zien; de
hoofdmassa leek ons Amerikaansch en Itali
aan sch.
De straat lijkt in andere opzichten wel
iets op de Kal verstraat, maar ze is korter
en loopt naar het Oosten, tusschen een
paar hotels en een theehuisje, bot uit op een
aóvice on
latioq
decoration
IIMMIMIIIMlIllltllMIIIMIIMII
zullen achten, naar het vorstelijk voorbeeld
van Carmen Sylva, zelf de blanke handen
aan 't weefgetouw te zetten, d£n behoort
het tot de mogelijkheden, dat ook door
Hollandsche vrouwen zullen geweven worden:
kussens, gordijnen, vloerkleedjes, motorshawls,
tasschen, enz., en, dat deze sierlijke en ijzer
sterke artikelen, een even grif debiet zullen
hebben, als de geweven voorwerpen,
herkomstig uit Windermere, van oudsher het
middelpunt der spin- en weef-industrie.
De wekelyksche inkomsten voor een vrouw,
werden voor het handweven in 1907 te
Londen, geraamd op 36 a 48 gulden. Dit is
allicht een geflatteerd balans-je, iets, dat riekt
naar 't voetlicht, waarachter met nobel ge
baar gezegd wordt: Hier hebt gij een mil
joen, red u voorloopig!"
Acht-en-veertig gulden in de week ver
dienen met handweven, wel l ik zou alle
stumperig raden: pen, teekenstift,
borduurnaald en muziekpapier, over de heg te werpen,
de naaimachine den rug te keeren, niet
langer te ploeteren en te scharrelen met
dingen, die een hongerloon produceeren, en
zich met hart-en-ziel te gaan toeleggen op
het handweven.
In verschillende werelddeelen" zegt
Elis M. Rogge valt een streven op te
merken om het handweven evenals in de
Scandinavische, landen te verheffen tot een
tak van volksbestaan, het te brengen onder
het bereik van haar, die in haar onderhoud
moeten voorzien".
Juist l voor haa>, voor de moedigen, de
duldzamen, ? de zwijgend-onderworpen vrou
wen, die in haar, onderhoud moeten voorzien,
voor ha^r, zou het opbloeien dezer merk
waardige band-industrie een zegen zijn.
Zü, die in haar onderhoud moeten voor
zien, stellen haar eischen niet hoog. De
lokvink der Londensche Tentoonstelling, ontdaan
van de helft zijner vederpraal, herleidend
zijn wekelijksche inkomsten tot de helft,
biedend een eerlijk loon van 18 gulden in
de week, is in staat, tal van Nederlandsche
vrouwen gretig de handen te doen strekken
naar 't weefgetouw.
Pr&chtig zijn de kussens ontworpen en
iitniiiimiiiiimimi
groot klooster met een kerk en een begraaf
plaats waar de grafzerken vertellen, dat veel
Engelschen er een genoegen in vonden daar
begraven te worden.
Wij die daar kwamen om de vrije en ware
natuur, vonden het heusch niet onaangenaam
eerst door die wereldsche winkelstraat te
moeten gaan om er te komen; de wetenschap
dat er alle geriefelijkheden des levens voor
geld en goede woorden in een dorp te ver
krijgen zijn is ook wat waard, voor iemand
die er een poosje pied-a-terre wil hebben; een
slechte barbier en het gemis van een boek
winkel of een degelijke schoenmaker, kunnen
een goede reis bederven.
In dat opzicht waren wij tenminste
geruitgestel d en eens voorbij het klooster, lag de
drukke wereld achter ons en de stille
bergwereld voor ons. Rechts van ons trokken
groepjes gasten langzaam in klimhouding
een steil pad op, dat tegen den noordrand op
voert; wij lieten ze stijgen en sloegen rechts om
't klooster den weg naar het dal in, dat dadelijk
in de volle breedte voor ons ligt; een klein
Een pas over het gebergte, uit het dal gezien.
geweven door de dames A.
Monnickecdam?Mouzin, te Amsterdam en Mej. T. J.
Gorter, te Haarlem; beeldig en bekoorlijk
is het gordijntje, vervaardigd door Mej. L.
H. Wildt, te Amersfoort met geestig inge
weven viscbjes naar teekening van den kunst-.
schilder G. W. Dijsselhof. De reproducties
van deze artistieke voorwerpen illustreeren
o m. het boeiend artikel der redactrice.
* *
Het ruche-modetje maakt fureur: het dragen
van ruches van geplisseerde zijde, chiffon,
tulle, mousseline de eoie, enz. is aan de orde
van den dag.
Cirkelgang.
De brcél-uitslaande, hoog-opstaande ruche,
zich vleiend om vrouwenhals, neerdalend op
vrouwenpols, moest als pikante tegenstelling
volgen op de weinig flatteerende boordlooze
japon, en op de bloote-armen-mode.
Madame Mode valt gaarne van 't ne
uiterste in 't andere.
De hooge, tot aan de ooren reikende ruche,
kan natuurlijk niet gedragen worden door
klein propje, met kort, vleezig halsje.
De uitgerekte zwanenhals a la Sarah
Bernhardt, past bij die mode. Slimme modistep,
die wel inzagen, dat zij van haar niet
zwaauhalzige clientèle een paskwil zouden maken,
door het laten dragen der modieuse ruche
quand même (motto van la divine Sarah)
nebben er iets op gevonden, iedere vrouw
op 't voordeeligst te doen uitkomen. Onder
de kin en op-zij van den hals, is de ruche
niet zoo heel hoog, en niet zóó gevuld als
in den nek, waar zij zoo wijd en uitslaand
is, dat zij een herleving gelijkt van de stijl
volle Méiicis-kraag.
CAPRICE.
Kip & la Marengo l Kip, 60 gr. boter,
3 d.L. spaansche saus, % d.L. madera, 2 lepels
tomaten puree, 5 champignons, fleurons.
Snijd de kip uiteen, sauteer ze met de boter.
Maak een spaansche saus, met madera en
tomaten puree. Stoof in deze saus de kip
20 minuten. Plaats de stukken kip op een
schotel, doe de saus er overheen en gameer
het geheel met de champignons. Plaats
fleurons rondom op den schotel.
iMuiiiiiiiiiiiliiilltMilllllirlMlliiiilillilllllllllllliiiiiiilillllitilliniillllltil
kwartiertje zijn we nu beoosten ons hotel en
het station, en we kijken in de zelfde richting
als uit ons venster, maar hier is niets storends
meer in het vrije uitzicht over de vlakte.
't Is een effen groene weide mooi versierd
met menig Zwitsersch huisje en veel vierkantjes
van steenen walletjes gemaakt. Oud
Engelberg, het verspreide dorp ligt links van ons,
rechts naar achter het complex van
kloostergebouwen, hotels en winkels.
Hoe breed de vlakte voor ons eigenlijk is
tot aan den voet van die donkere naald- en
loofbosschen daar aan de overzijde, kan men
moeilijk op 't oog gissen, de kaart zegt een
zeshonderd meter, maar het lijkt ons toe of
het geen tweehonderd is.
Dat komt, denk ik, door de hooge grijze
bergen die achter en boven het boech oprijzen;
en die op hun beurt weer overtopt zyn door
de sneenwpruiken van den Titlis en zyn buren;
de wandeling dwars over, langs leuke harde
slingerpaadjes, om hoeven en huizen heen,
duurt werkelijk zoo lang, dat we de kaart
gelijk moeten geven. We passeeren een beekje
dat in het dal ontspringt en staan dan eerst voor
de Aa.de wielende woelende Aa,hier een meter
of vijf breed, die het riet en de biezen aan zyn
oever doet buigen en ruischen of er de wind
op stond,en die over zyn steenbedding klotst en
klappert met alle kracht van een jeugdige
bergstroom. Maar de brug is veilig, want de rivier
heeft hier zyn kalmste oogenblikken, het
verval van hier tot aan het westelijk eind
van het dal is maar een meter of twaalf;
toch is de snelheid zoo groot, dat een
ingeworpen bloempje in een oogenblik uit het
gezicht is.
De wandelweg loopt aan de zuidzijde van
het riviertje, een mooi altijd beschaduwd
slingerpad; want de zuidzijde van het dal is
immers de noordzijde van de bergen, en die
zijn hoog en bovendien onderaan beboscht;
de zon kan den voet alleen bereiken, als ze
nog laag of al weer laag staat, zoodat die
wandeling een ideale is voor zonvliedende
menscben; een half uurtje lang kun je op
dien Philosophen-weg flaneeren en droomen;
ge hebt alleen op te passen dat ge me met
een elleboog niet telkens tegen de rotsen
stoot. De weg is bovendien zoo goed als vlak
en het behoeft u niet zoo te verwonderen
als ons, dat we er dames met wit-satynea
schoentjes zagen wandelen.
E. HEIMANS.