De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1908 4 oktober pagina 10

4 oktober 1908 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 1632 Onder die van diversen aard vestigen we de aandacht op de verdere koersrijzing in Santaféaandeelen; Fernrians bewogen zich nagenoeg op dezelfde koersen. Voor Staatsfondeen valt over 't geheel genomen eene vaste tendenz te vermelden, waarvan o. a. onze eigene schuld en ook de Russen blijk gaven. Venezulanen verbeterden tot 46% % on danks het meer dreigend karakter, dat ons geschil met dezen Staat aanneemt, nu ver luidt, dat Castro onze tweede nota niet door den ons vertegenwoordigende!! Duitschen gezant wenscht te zien overhandigd, doch door een specialen gevolmachtigde. Wat de geldmarkt betreft, was in den loop der week eenige verheffing der prolongatie rente merkbaar, waardoor deze tot 3 M % steeg, daarna echter weer gemakkelijker werd. Bedroeg de gemiddelde prolongatie-rente over het eerste kwartaal 1908 circa &% %, voor het tweede stelde zij zich op circa 3.65 * en voor het derde op 3 %. De geldmarkt is derhalve steeds ruimer geworden en bluft gedurendede laaüste maan den zeer constant. Wederom zijn nieuwe leenings-plannen te vermelden ; Rumeniëis reeds met een Duitach Consortium klaar gekomen voor eene leening van circa fr. 70 millioen; de Staat Sao Paulo heette reeds geslaagd te zijn met een FranschDuitsch-Engelsche groep voor een leening op onderpand van koffie, nu bericht wordt dat de onderhandelingen zijn afgesprongen op iet weigeren der Brazil. regeering om garantie te verleenen. In den loop der week werden hier geïn troduceerd de cert.v. aand. der African City Proporties Trost, waarvan de koers al dra ruim 5 pCt. opliep, zoodat voor dit fonds wel belangstelling blijkt te bestaan. De Nederlandsen Indische Levensverze kering en Lijfrente Maatschappij1' te Batavla, zendt ons een kort verslag van hare operaties, winst- en verliesrekening en balans over 1907. Haar bijna SOjarig beetaan alleen reeds schept vertrouwen in deze maatschappij; immers het pleit niet slechts voor hare levens vatbaarheid, doch tevens voor haar goed beheer. De gegeven cijfers op zich zelve kunnen natuurlijk slechts door deskundigen op eigen gebied worden beoordeeld. 2 Oct. v. D. M. * * * Wallstreet-agitatie. Wallstreet is ongerust geworden over den afloop der presidentsverkiezing, en de belang rijke daling van het begin der vorige week was het uitvloeisel van de agitatie, waaraan de, beurs te New-York ten prooi was. En geweken is die onrust nog geenszins. De kansen van Taft achtte men zoo goed al s verzekerd, althans zoo lang het woord van Roosevelt het orakel scheen voor de groote masaa, die hem van 't oogenblik af, dat hu den strijd tegen de machtige trusts aan bond, als den eenigen eerlijken man in de Vereenigde Staten verheerlijkte. Men geloofde onvoorwaardelijk, dat zoodra de door hem aangewezen opvolger was gekozen ??de vroe gere welvaart en bloei zouden terugkeeren, Maar toen ,de kandidaat der tegenpartij, Bryan, zich eveneens bereid toon ie, dien Btrjjd aan te gaan, had die massa, in dit op zicht tenminste, geen reden meer diens kan didatuur te bestrijden, vooral niet, toen allengs de meening veld won, dat Taft een minder hardnekkig vijand van het groot-kapitaal en de trusts zijn zou, dan zijn voorganger RooseveltDaarbij kwam nog de veronderstelling, dat deze het uitbreken van de criais van het vorig jaar, waaronder vooral de arbeidende klassen in Amerika nog gebukt gaan, zooal niet ver oorzaakt, dan toch voor een deel door zijn houding tegenover de machtige trustmannen verhaast heeft. Hij bleef daarbij getrouw aan zijn beginsel; sedert vier jaren toch heeft hij 't verkondigd: De trusts zijn de vloek van het land, zij benadeelen het niet alleen eco nomisch, zij dernoraliseeren het tot in het merg der beenderen." De Bryan-vrees heerscht ter beurse en wél in nog sterkere mate, dan de meest verstokte contra-mineurs hadden durven hopen. Hill, de president der Great Northern en Harriman, diens collega van de Union Pacific, die geruimen tijd in 't Westen hadden ver toefd, bevestigden na hun terugkomst te iNew-York, dat Bryan'd populariteit in de Westelijke Staten op onrustbarende wijze aan 't toenemen was. En ter «vijl Bryan zich als Brieven van Oooi Jodocus. XXV. Waarde Neef! Je hebt in je nummer van verleden week weer eens een onberaden zet ge daan, waarvoor ik je aan de ooren trek ken of op de vingers tikken moet. Daar laat je een van je medewerkers den draak steken met een man die meer verdiensten heeft dan bijna eenig ander aardbewoner. Verdiensten niet alleen in den zin van inkomen maar ook in dien hoogeren, waarvan terecht het spreek woord zegt, dat ze niet altijd beloond worden. Den heer Andrew Garnegie bedoel ik. Dat is dwaas en gevaarlijk. Die brave oude heer heeft toch maar de stad. die ons zoo na aan het harte ligt cmdat daar al wat hoog en edol is zich kandidaat geducht weerde en zijn toehoor ders tot geestdrift vervoerde, was de houding van z}jn mededinger tot dusver tamelijk passief. Dit bracht een groote verandering in de berekening van de verkiezingskansen en de Herald, die buiten de partijen staat, kwam reeds met een becijfering, volgens welke Taft 77, Bryan 81 twijfelachtige stemmen noodig heeft, om de overwinning te behalen. Natuurlijk komt de tegenwoordige econo mische depressie den democraten ten goede. Vroeger heeft de republikeinsche partij haar voordeel gedaan met de verzekering, die meer en meer bij de massa ingang had gevonden, dat aan haar politiek de welvaart des lands is te danken, maar die meening is door de jongste crisis ernstig aan 't wankelen gebracht, evenals die, volgens welke de hooge invoerrechten de krachtigste factor voor den voorspoed des lands zijn. Want ondanks die hooge rechten, moesten bijna alle takken van nijverheid maanden lang het bedrijf tot beneden de helft der normale activiteit inkrimpen en op 't oogen blik zelfs is de arbeidscapaciteit over 't algemeen nog weinig meer dan die helft. Ware de crisis gekomen na, een verlaging der invoerrechten, dan zou het algemeen verwijt zijn geweest, dat men aan de hooge invoerrechten niet had moeten raken. In zoover is de crisis dus te juister tijd gekomen, dat onder den nog frisscheu indruk daarvan de bestrijders van de hooge rechten, de voedsters der trusts, een krachtig wapen daaruit tegen deze machtige combinatie's kunnen smeden. Maar die trusts zijn reeds in het econo misch bestaan der Vereenigde Staten zóó vast geworteld, dat ze te bemoeielijken of haar krediet te benadeelen feitelijk uitloopt op een verlamming van de algemeene be drijvigheid. Roosevelt's poging moge goeden eerlijk zijn bedoeld, zijn manier van uitvoeren was onhandig, misschien te veel op effect berekend, terwijl het eenige middel tegenover de overheersching van de magnaten in de republikeinsche partij, nl. verlaging der in voerrechten, niet tot zijn beschikking stond. De strijd om of tegtn de trust is het middenpunt der verkiezingsagilatie. Beide par tijen richten hare pijlen op dit doelwit, zeker echter zijn de democraten meer begeerig het te raken, dan de republikeinen. Maar nu is er een omstandigheid bijge komen, die den toestand bij de vele punten van overeenkomst in het program van beide partijen nog meer verward maakt. Daar komt onverwacht Hearst, de groote couranten-uitgever, met heel leelijke beschul digingen, volgens welke de voornaamste mannen van beide partijen aan den leiband loopen van de Standard Oil Co., en, terwijl zij deze trust in schijn bestrijden, zich door haar met geld hebben laten ornkoopen. De beide kandidaten, Taft en Bryan, staan hier buiten en zijn mannen van onbevlekte reputatie en eerlijkheid, maar hun naaste omgeving wordt door die beschuldiging ernstig verdacht gemaakt. Een der voornaamste strijders is reeds buiten gevecht gesteld: de senator Foraker van Ohio, een der meest beschaafde en be kwaamste der republikeinsche politici, heeft wegens die beschuldiging het veld moeten ruimen en is uit het comitégetreden, dat voor de verkiezing van Taft werkt, hoewel hij de beschuldiging van Hearst als laster kwalificeert. Maar de democraten worden evenmin ge spaard, hun ofl'er is Sibley, een der partij leiders, die veel- kans had haar kandidaat voor het vice-presidentschap te worden. Ook hij wordt door Hearst beschuldigd zich door de Oil trust te hebben laten omkoopen en de gouverneur van Oklahama wor it van die zelfde zijde verdacht gernaakr. De bron, waaruit die beschuldiging komt, moge niet van het zuiverste water zijn, Rooaerelt ver weet Hearst in der tijd, door zijn ophitsen en lasteren moraliter den aanslag op Mac Kinley te hebben veroorzaakt en, naar be weerd wordt, zijn de brieven, waaraan Hearst zijn beschuldiging ontleent, op verdachte wijze in diens bezit gekomen, rnaar het groote publiek vraagt niet daarnaar, maar wél of die bewijzen echt zijn. En het tegendeel schijnt door geen der partijen tot dusver te zijn aangetoond. Uit alles blijkt opnieuw, dat men in de keuze der middelen van bestrijding bij deze verkiezingscampagne niet bijzonder kies keurig is. Wat zullen de kiezers nu doen f Personen, die met de toestanden in Amerika door jarenlange ondervinding volkomen op de hoogte zijn, verzekeren dat de oogenblikkelijke situatie zóó verward is, dat iedere kansberekening omtrent den uitslag on mogelijk is. Dezelfde beschuldiging treft beide partijen en behalve de reeds genoem den worden door Hearst nog meer personen, zoowel republikeinen als democraten, in een ongunstig daglicht geplaatst. Op 3 November a.s. moeten de kiezers hunne gevolmachtigden aanwijzen, die dan den eersten Dinsdag van December d.a.v. den president en den vice-president moeten kiezen. Door den blaam op de partijen geworpen, worden onwillekeurig ook hare kandidaten indirect getroffen; een nieuwe partij organiseeren in den korten tijd, die er nog over blijft, is zoo goed als onmogelijk, De verwarde toestand en de onzekerheid omtrent den afloop maken de zenuwachtig heid der New-Yorksche beurs alleszins ver klaarbaar. Amerika is het land der verrassingen... Wie weet, of men onder deze omstandig heden, geen beteren uitweg ziende, niet alles laat zooals 't is en Roosevelt weer tot presi dent der Vereenigde Staten herkiest? 2/10 '08. V. D. S. heeft neergezet ten bate van den lande, en waarvan reeds de oude Ooustantijn zoo aardig zei: Het heele land in 't klein; de waege van [den Staet; De schave van de jeugt; de schok- van dedaed; Het Dorp der Dorpen; geen daer veder steeg j een pad is, Maer Dorp der steden : een daer veder straet [een stad is ... Die oude heer, zeg ik, heeft toch maar van ons lierlijk Haagje het centrum ge maakt van heel de wereld, wat het sedert Wiïlem III den stadhouder bedoel ik niet geweest is. Als hij boos wordt koopt hij morgen een lapje grond bij Brussel en bouwt daar een concurreerencl vredespaleis, en dan liggen alle deftige hotels en andere instellingen van diplo matiek nut en vermaak overmorgen op apegapen en loopen onze jonge aan komende diplomaten niet alleen met hun edele zielen onder hun armen, maar ook nog een mooie kans op de deftigste ridderorden mis. Welk een teleurstelling in Nederlands meest aangeziene familiën! En dat zoudt gij met zulke onberaden spotternij op je geweten hebben ! Dit is de gevaarlijke kant; maar bezie nu eens den dommen. De heer Carnegie heeft immers zijn Paleis aan den Haag gegund niet alleen uit liefde voor do vredige en vredeslucht, die men inbaar straten opsnuift, of voor den lieer Karne beek, (die voorzitter zijner stichting ge worden is. zooals een van je geestige vrienden eens zei omdat het lot zoo'n liefelijke alliteratie in zijn naam gelegd heeft, niet slechts met Carnegie-zelf, maar ooi: met karnemelk, alias diplomatenbloed), of zelfs niet b;j alle ziels- | verwantschap, voor de boiiwspeculeerende o:gcnaren van Zorgvliet. Xeeu, door JOUAN KAVIAAR. tfw De eigenlijke reden, broeders, waarom ik voor Ommen aanneem, ia een stut en Lalpe te zijn voor dien goeden broeder Theodoor Heemskerk. .... 't Spijt me, m'neer, ik kan trr niks aan doen; de auto reed 10 kilometer, ik heb er op gelet; 't diug was dus in z'n recht." Mijnheer <Je, HeJocteur, Nu wij aan den vooravond staa-.i van groote moeilijkheden met Venezuela en (,'uravao met zijn uitnemende goede natuurlijke haven, driewerf neen, hij heeft dat ook gedaan uit sympathie, uit eerbied, uit bewondering voor het Xedeiiandsche volk. ,,Xog nimmer," zoo moet hij ge sproken hebben, ..nog nimmer zag ik eene natie, waar de diplomatieke aan leg zóó in de harten is geborgen en in do gelaatstrekken is gegrift. Van schoenpoetser tot minister hetzelfde kalm over leg, dezelfde slimme berekening, het verzetten der Lakens als het tij verloopt, het spieringen uitgooien om kabeljauwen te vangen." En dat was in een tijd. dat hij nog geen kennis had kunnen ma leen, met Theo, met 'halma en nier Marees! Xeeri een man met een dergelijk klaar inzicht in ons volkskarakter moeten wij in eere houden; de l'ers dienr in dit opzicht, zooals in zoo vele. voorop te gaan, de .l'ers die geboren staatslieden als Abraham en Charles, j'iemp en Marchant onder haar corypheëen telt. Hoe klaar dat inzicht is werd mij juist deze week weer zoo frettend be vestigd. Zaterdag werd er een J/ioiiit-nbond voor /'Vo."/i'<'n-kie*rccht gesticht zooals j^ zult gelezen hebben. De Voor zitter, Mr. E. W. van Straaten. gaf ah; redenen der stichting op: A^ele mannen zijn makkelijker te be reiken en te beïnvloeden door een orga nisatie van uitsluitend mannen dan door een vereeniging, die ook vrouwen onder haar leden telt. Bovendien heeft de erva ring in versi'hilleride hinden geleerd, dat er mannen zijn, die, hoewel voorstanders van vrouwenkiesrecht, niet geneigd zijn lid te worden van een organisatie, die ook vrouwelijke leden in haar midden heeft." En ik vraag: is hier nu niet een tresi'end voorbeeld van dat schitterend diploma tiek beleid onzen iand.ioriooten a-m-, of de aandacht van de geheele wereld trekt, lijkt het mij niet te onpas, onze positie tegen over Curacao eens nader te beschouwen en te overwegen wat in het werkelyk belang van Nederland moet gedaan worden, om van die gevaarlyke bezitting verlost te worden. Een ieder zal mij toegeven dat het bezit van Curagao voor ons Nederlanders niet alleen geen voordeel oplevert, maar de bron kan worden ? van allerlei verwikkelingen waarvan het eind nog niet te voorzien is. Cmagao is van ouds her de toevluchthaven geweest van de onder liggende partij in Venezuela. Steeds heeft er tusschen het gouvernement van Venezuela en Cura<;ao eene gespannen verhouding be staan. Van uit Curagao is er, zoo beweren de achtereenvolgende regeeringen, steeds tegen Venezuela gekuipt; mijn vraag is nu : schrijft het welbegrepen belang van Nederland niet voor, ons vaa dien lastpost t9 ontdoen en Curagao thans te verkoopen aan N. Amerika. Dit laatste land als uitvoerder van het Panama kanaal heeft Curagao zijnde de eenige haven in den omtrek in afzienbaren tijd bepaald noodig en zal gaarne voor Curagao een flinke som betalen niet alleen, maar voor de over dracht van dat eiland aan onzen handel extra voordeelen willen toestaan bijv. voor invoer van velen onzer stapelartikelen. Wat thans vrijwillig kan geschieden zou wel eens later als het Panamakanaal gereed is, noodgedwongen worden geeischt. Wij die met ons groot bezit in Oost en West zoo noodig ruimte van geld behoeven, zouden door den verkoop van Cuiagao vele zaken d:e broodnoodig zijn, kunnen tot stand bren gen, waarvoor thans helaas het geld ontbreekt. Tevens zouden wij aan Venezuela een buurman bezorgen die korte metten zou maken met den onhandelbaren Castro en zou tevens door Amerika's energie en geld macht, Venezuela aan zijne bestemming kunnen gaan beantwoorden. Thans is het lijkste en vruchtbaarste land ter wereld over geleverd aan de uitbuiting van eenige zijner regeerders. Nederland behoeft zich werkelijk niet te schamen een kolonie te verkoopen, Frankrijk, Rusland en andere landen zijn ons in vroeger en tegenwoordige tijden daarin reeds voorgegaan, zonder dat de eer van die landen er iets bij heeft verloren. Nederland is te klein om zijn uitgestrekte bezittingen to ontwikkelen en de Regeering die deze zaak van Curacao tot een goed eind brengt, zal zeker de dankbaarheid van geheel ons volk inoogsten. Zij die het goed met Nederland meenen zullen zullen indachtig zijn dat Nederland thans trop embrasse. VRACTICUS. 5e Jaargang. 4 October 1908. Rel.: C. H. BROEKKAMP, Damrak 59 Amst. Verzoeke aïie mededeelingea, de^e rubriek betreffende, te richten aan bovenstaand adres. Wij geven heden onderstaand probleem van Miège, Frankrijk, verschenen ia L'I ustraticm, onder No. 2308. Men kan echter ditzelfde probleem thans oük vinden in het September-nummer van bet Damspel", onder No. 305, No. l in klasse A, auteur J. van Leeuwen. Wat blief? Zwart i'lS schijven.) ,3, 49:29,29-24, (ongelijk hoe zwart slaat), 50-44, 45:1 (slaat 10 stukken in een slag). Probleem No. 119 is goed opeelost door. S. Abram, A. Damstra, K. C. de Jonge, A. D; Querido, W. v. Rumt, P. Pels, J. Swart, A'dam. K. Bouwes, N. Bouwes, F. H. Hernkamp, D, Kikke, Edam; J. Luteijn, Groede; J. Meijer: Haarlem; K. Koster, Hoog Carspel; J. J. Oskam, Utrecht; F.Happe, K. Slagter, A. Vink.Jb. Wijngaarden, Zaandam; L, Olreé, Zand voort. NATIONALE SIMULTAAN-WEDSTRIJD. PER CORRESPONDENTIE. A. z 12-18, w 31-26. B. z 12-18, w 37-31, z 26:37, w 42:31. C. z 10-14, w 36-31. D. z 10-14, w 49-44. E. z 12-18, w 37-31, z 26:37, w 42:31, F. z 7-12, w 31-26. G. z 17-22, w 28:17, z 11:31, w 36:27, z 14-20, w2ö:14,z 9:20, w 41-36. H. z 12-18, w 37-31, z 26:37, w42:31. Zwart moet spelen. UIT DE DAMWERELD. Wij kunnen de amateurs mededeelen, dat het volgend jaar een groot Internat. Congres en Concours zal gehouden worden te Genèver Zwitserland. Deze samenkomst belooft veel, daar dan getracht zal worden het Poolschsysteem als het uitsluitend te volgen spel in de damwereld te doen doorvoeren, terwijl tegelijkertijd het mogelijke zal geschieden, om een uniform damreglement vast te stellen. Meer en meer blijkt reeds, dat ons damreglement, behoudens enkele kleine afwij kingen daarbij flink op den voorgrond treedt, hetgeen zeker niet onverdienstelijk is voor hen, die vóór enkele jaren dit mochten ontwerpen. Wij behoeven er niet aan toe te voegen, dat de ziel van dit Congres wederom de sympathieke leider Bolzévan Lyon zal zijn. Deze capitaine en retraite, voorzitter van de Lyonsche Damclub, ontziet moeite noch opofferingen om dit schoone plan in vervul ling te brengen. Hiervoor reeds verdient deze strijder voor ons geliefd spel, een eere-plaats in de damwereld. Zij, die zich een buitenlandsch uitstapje voor het volgend jaar in uitzicht hebben gesteld, doen er wel aan, deze interessante en veel belovende reis naar Geneve, als No. l op hun lijstje te zetten. Wij hopen hierop nog terug te komen en dan iets meer over deze reis te vertellen. Dezer dagen heeft te Romans (Fr.), een groot conceurs plaats gehad. De uitslag was: No 1. M. Sonier; 2 en 3 (ex aequo) Dentroux en Molimart; 4 en 5 (ex aequo) Garoute en Laurent; O Bonnard; 7 Puthod; 8 Gonon; 9 Beudin. In 't Concours voor amateurs was Roger No. 1; Savoye 2, en Gniot 3. Er hebben vijf en zeventig spelers uit ver schillende plaatsen in Frankrijk en Zwitser land aan dit concours deelgenomen. Gisteren (Zondag), kad in Caféde Karseboom" alhier, de eerste ontmoeting plaats uit den match tusschen de beide sterkste tien tallen van Constant" te Rotterdam, en het Ver. Amst. Damgenootechap". De uitslag was: V. A, D." S- en Constant" 12 punteu'. De return-match ?,al plaats hebben op Zondag 18 October a.s. te Rotterdam. N. v. d. D. Bladprobleem van M. Raphaël, Fr. Zwart (l dam en l schijf.) Wit ( T fecbJjVen ) Wij vinden den stand te onnatuurlijk, om de oplossers ook nog met zoeken te vermoeien, en laten daarom de oplossing gelijktijdig volgen. Wil: 15-10, 35-30, 40-34, 38:29,-12-3S. 43-39, j nog lic ver ingeboren P Door de/en slimmcn i vogelaar zullen zelfs, do meest hardnek kige misogynen in liet net komen. Zoo ?wordt eindelijk dat- oupractisch echtv-rouwelijk gedoe onnoodig en knappen wij hoeren der schepping dit zonder haar op de eenvoudigste wijze op. Ik beu daar sterk vóór, omdat ik er tegen ben, dat de vrouwen zouden ineenen haar reeht te kunnen v/roccrcn. Het is een eisen. dei1 galanterie haar ta voorkomen en het te schenken. En daar ik mij dus terstond iieb aangesloten, voel ik mij geroe pen je op te wekken mot mij dczo vrij ze en nuttige vereeniging met al onze krachten te steunen. Ik zie er vooral dit groote voordeel in, dat wij daar nu eens, zoo onder elkaar, ronduit kunnen zeggen, dat al die vrouwelijke agitatie en druktemakerij ons drommels vee! last bezorgt en hovendien heel wat vrouwelijke kracht ont rooft aan onze gezinnen, waar ze zooveel beter besteed zoude zijn. Dat wij dus om der wilie van onze rust moesten toe geven en de dames laten medekiezen. Ik zeg met opzet dames omdat geen verstandig man liet kiesrecht aan zijn keukenmeid en zijn werkster zou wenschen te geven, en nog minder aan de vrouwen van zijn arbeiders die er zoker een slecht gebruik van zouden maken. En wij zullen ook zoo onder elkaar dit argument kuanen gebruiken, dat wij immers tegen do proefneming niet behoeven op ie xi«n, omdat zelfs de meest heftige dametjes al heel gauw bekoeld zullen zijn. De aard der vrouw is nu eenmaal zoo meegaande, zoo zacht en bovenal, zooaïs reeds do oude lïomeinen wijten, zoo plooibaar en veranderlijk. Dezer dagen nog was aan mijn disch een van die j on 20 vriendinnen van onze Arner, wkv levendig enthousiasme en -x// '?'', "",?' x~n? ',/,/ '4 / / ' / Wit (5 schijven.) Optelossen van het Wad, zonder boid of schijven. Na 8 dagen geven wij de oplossing. vurige strijdnatunr, wier ouverwelkbare jeugd mij steeds zoo weldadig aandoen, al kan ik er een glimlach niet bij terughouden. Zij is natuurlijk waar om zoude zij niet vrouwenkiesrechterin, aocialiste, spellingherrormster, geheelonthoudster, reformdraagster (zonder sleep) en misschien nog veel meer modems wat in den huiselijker! kring niet zoo aan den dag treedt. En toch vertelde zij, dat zij O'p haar zomerreisje in het buitenland getooid met onze nationale kleuren vooraan in een koor van oudere en jongere landgenooten uit volle borst onze vaderlandsche liederen gezongen had met zoo beleed zij erbij een van warme liefde voor ons land kloppend hart. Zie, zeide ik tegen tante 31artha, die met mij lachend naar het vroolijk gesnap der beide ineiskens luisterde, zie, daar gaat al de grootspnuk, daar vliegen de principes", daar ver andert de strijdvaardige kemphenne zich onder veranderde omstandigheden als vanzelve in een rockceënde duive. Waarlijk onze mannenbond kan goed werk doen als hij zoo diplomatiek blijft als hij begint. Laat al die kemphennen binnen in onze staatswoning, opent haar de deuren van het parlement en gij zult zien, dat binnen weinige jaren, als het geen dagen of uren zijn, ons Binnenhof een i/iüventil is, waar het zacht roekoa, om van het nog lieflijker trekkebekken niet te spreken, een vredigen, weldadigen invloed heeft op onze politiek en natuurlijk op onze politici. Wees diplomatiek mijn jongen, dan blijft het gaan zooals irij dat nu eenmaal willen. De mannenbond doet Carnegie's inzicht eer aan. Je zult zien, straks krijgt Karnebeek zijn opdracht om het voor beeld te volgen van en lid te worden als Je OOM JuDuci'.s.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl