Historisch Archief 1877-1940
No. 1682
D E A M S i E U D A M M K U W E E K £ L A D , V O O R N li D E R LAN D.
HET IS DIKWIJLS ONBEKEND
welke voordeelen het gebruik van MAdljl S AROMA biedt. Niet alleen zwakke soepen en bouillon, maar ook sausen, groenten, salade enz.
geeft eene kleine toevoeging ervan een onvergelijkelijk fijnen, geurigen smaak. Volledige gebruiksaanwijzing is bij elk fleschje.
llllllllflllllllllllllllllllllllll
o ^
Jus Suffragii, Orgaan van den Wereldbond
voor Vrouwenkiesrecht, onder redactie
van MASTINA G. KRAMERS, Rotterdam.
Op nieuw ligt eenjaargang, thans reeds de
derde, van Jus Suffragii, Orgaan van den
Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht, in zijn
geheel voor ons. De verschillende nummers
daarvan nog eens doorbladerende, vindt men
er in bonte mengeling berichten uit niet
minder dan 26 landen, waar de strijd om het
bezit van politieke rechten voor de vrouw
nu eens met meer, dan eens met minder
goed gevolg wordt gestreden, hier en daar
zelfs reeds gewonnen is. Men vindt er berich
ten omtrent het eerste groote vrouwencongres
in Rusland; omtrent het candideeren eener
vrouw voor den Boheemschen Landdag;
omtrent den strijd der volksvertegenwoor
digsters in het Finsche Parlement om te
komen tot een herziening van het huwely
kagoederenrecht en om der moeder eenig aan
deel te verzekeren aan de ouderlijke macht;
omtrent het gebruik, dat de Noorweegsche
vrouwen van haar pas verworven kiesrecht
denken te maken; omtrent het communale
kiesrecht der Deensche vrouwen; omtrent
nog zoo veel meer, het een al dieper van
beteekenis dan het andere. Maar het merk
waardigste in dezen jaargang bluft toch wat
wij daar lezen aangaande het verloop van den
strijd in Engeland, een strijd rijk aan span
nende momenten en dramatische verwikke
lingen. Hierin vooral komt het aan het licht,
(en in dit internationaal verband mogen wij
er trotsch op zijn, dat de vrouw, die het blad
op zoo uitnemende wijze redigeert, eene
Nederlandsche is) dat Jus Suffragii blijft be
antwoorden aan zijne bestemming om te zijn,
niet enkel een communicatie-middel
tusschen de leden van den Wereldbond onder
ling, maar bovendien het middel om te komen
tot vollediger, betrouwbaarder berichten dan
de niet altijd onpartijdige dagbladpers die
brengt. Feiten zooals ik hierboven noemde,
zouden door andere bladen toch wel tot ons
komen; de strijd om vrouwenkiesrecht is een
te belangrijke factor ge worden in ons modern
openbaar leven dan dat de pers zich niet
zonde haasten iedere nieuwe phase van dien
strijd ter kennis van het groote publiek te
brengen. Maar de wijze, waarop de Is oningin
der aarde op dit gebied haar berichten kleurt,
is niet altijd te vertrouwen; zy geeft de
feiten niet altijd volledig weder; de samen
hang, het v e band tusschen oorzaak en ge?
volg worden dikwijls door haar zooal niet
weggedoezeld dan toch verzwegen.
O zeker, ieder nieuw opzienbarend optreden
der strijdbare suffragettes wordt ons haastig
overgebriefd ; doch niet wordt ons in de groote
dagbladpers gemeld door welke grieven zij tot
zulk hartstochtelijk optreden werden geprik
keld. Maar Jut Suffragii, in deze eene groote
leemte aanvullende, leert ons, Nederlandache
vrouwen, die aan zooveel zuiverder toestanden
en verhoudingen gewend zijn, tot onze ver
bazing aan hoeveel rechtsverkrachting de
Engelsche vrouwen voortduren l bloot staan,
of liever aan welk buigen van recht en wet,
aan welk meten met twee maten, waar het
mannen en waar het vrouwen geldt; omdat,
UIT DE__NATUU^.
CCCXL. Aan het Groene Strand.
Het witte strand kent iedereen, het strand
van Domburg, Scheveningen, Noordwijk,
Zandvoort, Egmond. Langs onze geheele kust
van Noord tot Zuid blikkert het geel
witte duinzand en als de zee heel hoog
gaat, slaat het grauwgrijze of schuimwitte
water tegen den duinvoet; dan is er geen
strand meer, alleen nog hier en daar een
randje kust. Waar moet ik u dan het
groene strand wijzen?
In Noord-Brabant, waarde lezers, en
wel vlak by Bergen op Zoom aan de Ooster
Schelde.
Waarschijnlijk zal een enkele geografisch
aangelegde my al dadelijk op de vingers
gaan tikken en beweren, dat ik hier oever"
moet zeggen en geen strand"; maar die
bediller heeft ongelijk. De Oosterschelde is
geen ri7ier, zelfs- geen estuaire meer; er
stroomt geen ziertje schelde water in;
alleen sy'pelt er zoo nu en dan wat door
de sluis by Wemeldinge, maar dat mag
geen naam hebben. De Oosterschelde is
een zeearm en Bergen op Zoom heeft een
strand, een echt zee-strand, en dat is groen ;
zoodat ik gelyk heb.
En van dat groene strand wil ik wat
vertellen; aan hen, die het al kennen ter ?
herinnering; aan hen die het nog niet
kennen ter aansporing, om spoedig die
kennis te gaan maken; want het is de
reis en de kosten waard.
De natuur heeft maar n middel, om
een strand groen, genuanceerd groen te
kleuren, plantengroei, dat spreekt. Het
kon gebeuren met zeegras, zeewier, zee
kraal, zeepostelein en nog een paar andere
zoutwaterminnende gewassen, en voor het
strand van Bergen is geen van al die
kleurmiddelen versmaad. Maar het meest
gebruikte materiaal, als dekverf om zoo
te zeggen, is gras. Eén heel bijzonder gras,
een soort kweldergras, dat van zeewater
houdt en tegen zeewater kan. Het groeit
er onder andere geholpen door een merk
waardige klaversoort, de aardbeiklaver ,
zoo dicht en zoo dik en zoo kort, dat op een
paar kale plekken na, waar op de westerstorm
het maar steeds weer verzien heeft, het strand
n lange en smalle geraseerde weide is;
hier en daar zwak golvend, ginder volkomen
vlak.
Zoo heel smal is de weide niet, minder
smal dan het breedste strand bij lage ebbe
ergens aan de- Noordzee; de lengte, een half
uur gaans ongeveer, dus een gezicht ver, doet
het evenwel smaller schijnen dan het is. Aan
het zuidereind reikt een geïsoleerde heuvel
zooals Engelaads Eerste Minister openlijk
heeft verklaard: a man is a man and a
woman is a woman." Ju» Suffragii leert ons
ook beseffen, dat bij de beoordeeling der
handelingen der suffragettes wel degelijk
rekening moet worden gehouden met de
onder een uiterlijk vernis van beschaving
nog kwalijk verborgen ruwheid ?an zeden
van het Engeleche volk, welks mannen zich
ook niet ontzien het grauw op te hitsen om
vrouwen te beschimpen, te bespuwen, ten
bloede toe met steenen te werpen en woon
wagens, waarin ijverige propagandisten het
platteland afreizen, te bestormen en te ver
nielen. De handelingen, waarvoor de suffra
gettes worden veroordeeld mogen vaak weinig
onze sympathie hebben, ons al te vreemd,
soms te ruw, soms ook te kinderachtig toe
schijnen, wij kunnen ons toch slechts erge
ren, wanneer bij hare veroordeeling trots
alle recht en wet de rechter weigert om door
de beklaagden gedag Baarde en aanwezige ge
tuigen te hooren; en wanneer, terwijl in
Engeland de mannen bij politieke misdrijven
alkrlei voorrechten genieten: worden vrij
gesteld van dwangarbeid, hunne kamer mogen
meubelen en uit eigen middelen zich beter
voedsel verschaffen, de voor hare poli
tieke bemoeiingen veroordeelde vrouwen
altijd worden veroordeeld tot impiisonment
as ordinary crimimals in the 2nd division,"
dat wil zeggen: worden gelijk gesteld mat
misdadigsters van de laagste soort, verplicht
tot dwangarbeid, onderworpen aan al de ont
beringen van het gevangenisleven in zijnen
hardst denkbaren vorm. Het is hare
machtelooze verontwaardiging over de vernedering,
die er schuilt in dat laatste bij herhaling en
altijd opnieuw aan haar begane onrecht, dat
de suffragettes in den laatsten tijd heeft doen
grijpen naar een wanhoopsmiddel, dat het
eerst in de Russische gevangenissen in toe
passing is gebracht, namelijk de zoogenaamde
hunger-strike," de hongerstaking, het wei
geren van alle voedsel tot invrijheidstelling
door de Regeering wel volgen moet, zal niet
de Dood zelf de gevangenisbanden slaken.
Wel mag ook bij de beoordeeling der suffra
gettes worden bedacht welk tergend onrecht
er ligt in die uitsluiting der Engelsche vrouw
van het den Engelschman grondwettig toe
gekende recht van petitionement. De Engel
sche wet geeft deputaties van ten hoogste 8
personen freedom of access to the King or
either House of Parliament," recht van toe
gang tot den Koning, (of diens vertegen
woordiger) en beide Huizen van het Parle
ment. Maar zoo dikwijls als, zich houdende
aan de letter der wet, eene deputatie van S
vrouwen toelating vroeg, even zoo dikwijls
is haar dit door den Eersten Minister als
vertegenwoordiger der Kroon geweigerd.
Toen op 29 Juni 11., zoo lezen wij in het
Juli-nummer van Jus Snffragü, eene depu
tatie van 8 vrouwen opnieuw werd af ge we sen
niet alleen, maar gevangen genomen op de
gebruikelijke beschuldiging van obstructing
the police in the execution of their duty,"
van de politie hinderlijk te zijn by de uit
oefening van baar plicht, volg ie op die
eerste deputatie onmiddellijk eene andere
HMMHimiimiimimilmiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiimiiiimiiimiliiiiiHiiiii
tot aan de vloedlijn, maar daarachter begint
het vlakke strand opnieuw; en ge kunt
doorwandelen, een uur ver bijna tot aan den
spoordam over het Krekerak.
Evenals van ons heele witte strand is de
hoofdrichting Noord-Zuid en duinen zijn er
ook. Als ge van de stadszijde komt moet ge
Zeekraal.
(Illustratie uit De Levende Natuur.)
er tegen opklimmen.Ook die duinen zjjn groen,
met gras, brem, asperges en eikenhakhout
en met flinke eiken en populieren bewassen;
die boomen leiden u in lange slingerende
dreven en zonder vermoeienis naar boven ;
tot ge op eens op den top staat, de kale
afgebrokkelde zandhelling uw vaart stuit
en ge de zee voor u hebt; een verbluf
fend gezicht. Op het eerste oogenblik
schijnt het watervlak eindeloos als de
Xoordzee zelf; eerst als ge turen gaat en het oog
den dijk en de duin-omlijsting rechts en links
langs glijdt, bespeurt ge in het verschiet nog.
de lichtgrijze kustlijn van Zuid-Beveland;
maar met zekerhei i kunt ge niet zeggen of
vlak voor u in de verte nog land ligt of dat
daar de open zee begint. Aan de Noordzijde
en weder eene, tot binnen den tijd van
weinig meer dan een uur 108 vrouwen in
hechtenis waren. Toen dezen bij het ver
hoor er op wezen, dat ditmaal de politie in
het ongelijk was, daar de vrouwen slechts
gebruik maakten van haar grondwettig recht
om deputaties te zenden, geraakte het hoofd
der politie dan ook zoo zeer in twijfel, dat
hij de behandeling der zaak schorste, en
de vrouwen gaan liet in afwachting van
nader instructies van hoogerhand. Deze zaak
is nog altijd hangende.
Voor ons, Nederlandsche vrouwen, die ons
nog nimmer door eenig Nederlandsen minis
ter eene audiëntie geweigerd zagen, is er iets
verbijsterende in die hardnekkige weigeriag
van de vertegenwoordigers der Engelsche
Kroon om de vrouwen ook zelfs maar te
woord te staan; en weinig waardig schijnt
ons de houding van Engelands Eersten Mi
nister, die, om toch maar eene ontmoeting
met de vrouwen te ontgaan, zijne ambtswo
ning in Downingstreet door politie laat
afzetten en reeds sedert maanden, dag in
dag uit, nu langs deze dan langs gene ach
terdeur het Parlementsgebouw heimelijk
binnensluipt, om dan weder opeen ongedacht
oogenblik zyn op een binnenplaats verdekt
opgestelden auto te bestijgen en in pijlsnelle
vaart, den uitgang daar, de aem op wachtenden
voorbij te snorren. Maar de vrouwen zyn
vast besloten om, het koste wat het wil, tot
hem door te dringen. The Social and Political
Union, die in deze de beweging leidt, laat
nu het Parlementsgebouw omsingelen dag en
nacht, want gedurende de Augustusmaand
werden de zittingen vaak gerekt tot lang na
middernacht. Maar wanneer de Parlements
leden ook huiswaarts gingen, laat in den
avond of in den vroegen ochtend, steeds
vonden zij de vrouwen op post aan den uitgang
trots stroomenden regen, brandenden zonne
schijn of ijzigen nachtwind. En ten einde goed
te doen uitkomen, dat alle rangen en stan
den van vrouwen het kiesrecht wenschen,
laat de Union afwisselend de wacht betrek
ken door onderwijzeressen, door arbeidsters
met de attributen van naar bedrijf, door
verpleegsters in costuum, door gedoctoreerde
vrouwen in het in ingeland gebruikelijke
academische gewaad van toga en barret: eene
stille, zwijgende wacht, die door het enkele
feit van hare tegenwoordigheid een indruk
wekkend getuigenis aflegt.
Het verdere beloop van deze dingen zullen
de volgende nummers van Jus Suffragii ons
leereo. JOIIANNA W. A. NABEE.
Modes: Robe Jfo^ret; pamerg. Maillot.
Onderkleeding, ? Gestreept Jluweel.
Mode-tint. Kleine hoeden.
De Poiret-robe is Ie dernier cri op mode
gebied.
De heer Poiret is een vijand van het
slaafsche volgen der mode excentriciteiten.
Dit bewy'st, dat^ de hervormer Poiret-, smaak
en verstand bezit. Is 't niet om bij te schreien,
of om 't uit te proesten (kwestie van tem
perament en stemming) wanneer wij zien,
hoe een aantal vrouwen zich bespottelijk
maken, door onnadenkend om-en-aan te
MiMiiiiliiiiMiiiiiiiHiiiiiiinniiiimmiiiunii mi i iiiiinmii
breekt het eiland holen de lijst naar het
oneindige; maar verder op is ook daar geen
land meer te zien en de botters verdoezelen
in de nevelige verte.
Ge hebt daar boven van de duinen of van
den hoogen dijk, die naar het zuid en de van
elkaar verwijderde toppen verbindt, een uit
zicht waarvan ik tot nu toe in ons land, de
weerga niet gevonden heb. Vooral op den
zuidelijksten heuvel van het Bergensche strand is
het uitzicht in den vollen zin van het woord
een rondzicht, een panorama; en n, dat brj
de mooiste en belangwekkendste gerekend
mag worden, die in een vlak land als het onze
te genieten vallen. Ik hoop voor u, dat ge
het treft en ge het eerste kijkje krijgt op een
helderen morgen bij een flinken westenwind
en vloed; dan hebt ge de zon achter u; dan
blikkert en glinstert de wijde baai niet hin
derlijk en stormt het water aan op het strand
met lange en breede golven ; dan schuint het
op tegen het strand en roept plasjes meeren en
kreken te voorschijn op het groene strand.
Hebt ge u moe gezien aan het levende water,
kijk dan naar het zuiden, daar is rust voor 't
oog; daar begrenst de spoordam naar
ZuidBeveland het gezichtsveld. Ge onderscheidt nog
even den trein zelf en volgt den rookpluim
nog ver op het eiland, tot lerseke; en nog
even, voor het bloote oog misschien, anders
in den kijker, komt zich toren na toren boven
het eiland uitrekken, tot ge heel in de verte
er nog een schijnbaar uit het water ziet op
komen. Dan dwars over het einde van het
zichtbare heen, komt ge uit het verschiet,
waar eens Reimerswaal lag, weer op duide
lijker landgrenzen en langs de noordzijde
onderscheidt ge de hooge Tholensche dijken,
de stad met zijn torens en huizen in het
geboomte. Tot ge aan de noordpunt van Ber
gen op Zoom stuit op iets, dat vloekt met de
omgeving, dat ontnuchterend werk', op iets
dat een hartelijt scheldwoord verdiende,
indien het niet zooveel menschen werk en
brood verschafte, op de spiritusfabriek van
Bergen op Zoom.
't Benige goede, dat ik van die groote
leelijke fabriek weet te zeggen, is dat zijn
eeuwige pluimen op de ontzaglijke hoogs
schoorsteenen uren ver in het rond te zien
zijn en ons steeds als wind-, weer- en weg
wijzer dienden. Maar n valache toon bederft
geen goede symphonie, niet waar? (!e
behoeft er immers niet langer naar te kijken
dan ge zelf wilt; glijd er over heen en keer
u naar de landzijde, den oosterboog van het
panorama; die brengt u dadelijk weer in
goede stemming. Zie, hoe daar op de hoogte
Bergen op Zoom voor u oprijst met zijn
ouden toren, de huizen dicht o p een, saam ge
drongen op een vluchtheuvel, veilig voorde
zee. Hoog boven de boomen van de vlakke
hangen al de buitenissigheden, voorgeschre
ven door de sarcastische, zich door der
vrouwen-zotheid sterk-voelende Madame Mode?!
Poiret schrijft voor: robe princesse.
Niet het verbreken van lijnen, door rok en
corsage in tweeën te deelen. Robe princesse
(altijd flatteerend) voor iedere vrouw. Doch,
kleur en garneering van 't kleed moeten
streng persoonlijk zyn. Geen twee vrouwen,
kunnen in dat opzicht 't zelfde dragen, vol
gens Poiret.
De gestalte der vrouw; de kleur van hoofd
haar en o ogen ; haar gelaatstrekken ; de uit
drukking van het gelaat; haar houding ; haar
gang, geven aan, of't kleed weelderig of sober
moet gegarneerd zijn; bepalen materiaal en
kleur der robe Poiret, die door vrouwen
van eiken leeftijd gedragen wordt.
De motieven voor de garneering worden
door Poiret bestudeerd op oude en moderne
doeken; de meest uiteen-loopende garneering
herkomstig uit China, Japan, Indië, Egypte,
Spanje en Italiëal te gader bakermatten
van weelde en kleurschittering weet
hy absoluut in stijl te brengen met zyn
sujetten."
Poiret en onze Hollandsche geneesheer
dr. ThéT van de Velde, kunnen elkander broe
derlijk de hand reiken. Beiden vertellen ons,
hoe de vrouw, uit esthetisch en hygiënisch oog
punt beschouwd, zich behoort te kleeden.
De paniers" door Engelsche mode-autori
teiten lang tegengehouden, de Engelsche
zweert bij haar slankheid, zullen in 't aan
staand najaar een niet onaanzienlijk gedeelte
van 't modeprogramma uitmaken. Zoo iets
getuigt van 's Levens cirkel-gang, dan is 't
heel zeker de mode.
***
Mooi gedrapeerde tunica's worden gelan
ceerd door bij uitnemendheid elegante
Parijsche tooneelspeelsters; tunica's, peplums en
stola's geven een harmonisch, rustig geheel
van lijnen, dat met de woelige onziiinigheden
der laatste mode-bedenksels, niets te maken
heeft. Die klassieke rustigheid en soberheid,
voorspellen veel goeds voor de aanstaande
najaars- en wintertoiletten.
Wat garneering betrefc, zullen de schitte
rende modieuse borduursels, verrukkelijk van
tint, motieven en bewerking in 't aanstaande
gure gety een voortzetting blijven van 't geen
op dat gebied ons oog streelde in den vervlo
gen bibberzomer van 't jaar 1909.
Amerikaansche en Engelsche modemaga
zijnen handhaven het oude, steeds nieuwe,
altyd flatteerende wit-en-zwart.
Met het verdwijnen der overdreven
gemouleerde robe, sommige verdwaasde joffers
geleken opgerolde regenschermen gestoken
in schuttende hoes, zoo strak, zoo spannend
dat men bij iedere beweging of buiging
'd ergste kon duchten!?komen voor smaak
volle, verstandige vrouwen, keurige,
echtvrouwelijke, lang verwaarloosde dessous"
weer in de mode, Gelukkig! als 't maar
mode" is fatsoenlijke Onderkleeding te dra
gen, dan bestaat er kans, dat, zelfs
zottinnetjes weer zullen begrijpen wat voor eerbare
vrouwen betamelijk, of verwerpelijk is.
Clowns, circus-ryders en rijdere»sen,
balletpoldera, reiken de roode daken en torens
uit, en over de diepe polders achter den
dy'k golft het land verder door naar het zuiden,
overal bebouwde of beboschte duinen, met
dorpjes er boven op. Zacht stijgen de korenvel
den op naar de daken en torenspitsen, een krans
van heuvels en dalen tot ver in het zuiden;
daar kijkt de stompe ruïne van Woensdrecht
juist heen door den hollen weg tusschen de
heuvels, waarin de trein naar Vlissingen ver
dwijnt, om op den dam weer te voorschijn
te komen.
Die oude diluviale duinen, zij maken de
schoonheid uit van het landschap aan de
Oosterschei de bij Bergen op Z^om, dat eventjes
aan Zuid-Limburg doet denken. Zij zijn
het, al waren ook zij meer dan eens bedolven,
die zoo vaak aan de zee het tot hiertoe en
niet verder hebben toegeroepen; en waartegen
later de wilde breede Schelde zijn kop stootte
zoodat hij westwaarts een uitweg zoeken moest.
Zij zijn niet, gelijk die andere witte duinen,
de jongste kinderen van de zee, maar oude
beproefde wachters, even oud als de heuvels
van (Gelderland, Utrecht en de Veluwe.Waar
de zee ze nu nog een enkelen keer bestookt
en hun flank openrijt, zooals aan dezen
zuidelijksten heuvel, waarop wij ons panorama
genieten, daar hebt ge maar even te graven
met uw plantenschep en groote steenharde
roestkleurige brokken komen te voorschijn;
het is ijzer, limoniet, dat in den heuvel
gegroeid is en van zijn ouderdom getuigt.
Laten we nu het rulle zandpad afdalen en
het groene strand eens van nabij bekijken,
het wordt een holletje als van een gewoon
jong zeeduin en de schoenen raken vol
roodgeel zand. Maar nu staat ge al p het strand.
Treft het u niet, hoe hard de bodem is? Zoo
hard, dat ge ondanks de golvingen er heel
lekker fietsen kunt.
Het gras is ook zoo kort, en het ligt boven
dien plat neer; niet alleen het gras, alle
plantjes, die er tueschen groeien eveneens.
Als ge u bukt of even knielt, doe het
gerust, het is er niet nat, zoo dicht bij het
hooge duin en den dijk ziet ge overal
fijne bloempjes: rose, witte, gele en paarse
tusschen de ronde grassprietjes liggen, als
groeiden ze zoo zonder stengels uit den grond;
indien ge aan botanie doet, kunt ge hier
smullen van zeldzaamheden; maar het is
allemaal kleingoed, dat de groene kleur niet
overstemmen kan.
Het is of ge op geschoren gras wandelt;
en inderdaad het is geschoren; door twee
machten, die geen hooger opschieten van
de planten gedogen; en het heet er naar,
want ge loopt immer op een schorre. Die
twee scherende, raseerende machten zijn de
zee en de schapen.
Daar komt juist de kudde aangehuppeld,
Anita Stewart, de schatrijke Amerikaansche
erfdochter, die onder veel praal verleden
Woensdag in Schotland gehuwd is
met Prins Miguel van Braganza.
iiiimmiiiiiiiiiimMiiiiiMiiiHiiiiiiiiiiiiiiHimMiiimiiiimiiiiMiimmmi
danseressen, (geen Duncan's),
leeuwentemsters en. krachtmenschen die met gewichten
werken, joffers die aan de trapèze zweven,
hoofd omlaag aan n voet hangen, jongleurs,
quilibristen, en hoe zij al te gader heeten
mogen, die steken zich in maillot en tricot,
c'est leur métier, maar een vrouw, die,
pour conserver la ligne, daarin glipt, en
de brutaliteit heeft daarover haar robe
fourreau" aan te trekken dat is er eene, die
nooit begrepen heeft, of, die totaal vergeten
is wat Hollandsche netheid", degelijkheid
en deugdelijkheid beteekenen.
Die malle naode-maillot-dames hebben ge
dreigd dat wij een pittige spreekwijze uit
onze registers zouden moeten schrappen: Het
hemd is nader dan de rok".
Mooi van snit, van fijn materiaal, smaakvol
gegarneerd zijn de modieuse dessous",waarop
elke gedistingeerde vrouw zoo hoogen prys
stelt, niet om er mee te pronken, want, dat
is uitgesloten, maar, om de rustige, aange
name gewaarwording van gesoigneerd-sijn,
die 't dragen van onberispelijke
onderkleeding wekt.
Het Chineesche en Japansche modetje
gehuldigd in snantung, tusfor en kimono,
blijft zich voorloopig handhaven.
Het ietsje zwart" blijft nog het pikante
détail der elegante toiletten.
Koningin Alexandra's lievelings tint mauve
met zwart gegarneerd zal dezen winter
opgeld doen.
Soupel, gestreept fluweel in de nieuwste
mode-tinten, zal by voorkeur 't materiaal zijn
voor wandelcostuums.
Nog een modenieuwtje dat Engeland'»
koningin genoegen zal doen, is 't feit, dat de
fine fleur der Parijsche modisten er zich op
toelegt zulke snoezige, kleine hoedjes en
toques te crceeren, dat de reuzenhoed der
laatste jaren zoetjes aan in ongenade zal
vallen. CAPRICE.
een goede honderd stuks, met den
bjjbehoorenden herder en den hond. Hoort ge dat
scheren van de schapenbekken? En begrijpt
ge nu hoe alle sprietjes, die, zooeven nog
boven het tapijt uitkeken, verdwenen zijn ?
Afgeschoren als met een scherp mes is het
gazon; het gaat in snel tempo, haast dravend
er over heen; wel grondig; maar er is ook
niet veel meer te scheren.
De groote rasémaakt de vloed een paar
keer per maand, als zon en maan samen
werken op het water en het zoute nat tot
bijna aan de duinen raakt; dan scheren en
schaven de ondiepe golven en laten alleen
leven wat diep wegduikt en geen weerstand
biedt. Alleen de planten, die tegen zeewater
kunnen en plat liggen houden het uit, dat
herhaalde geschaaf en gescheer.
Dezen keer kwam de vloed niet zoo hoog;
het is een gewoon getij en het kentert al. Ach
ter de groene strook komt een golvende vlakte
bloot, met rimpels en kuilen en plassen en
ondiepe breede meren, diepe smalle kreken.
Dat is de slikke, de grijze kleiige, hier en daar
zandige slikke. Kaal is ze niet, kijk maar:
overal staan nu op eens groene planten voor
u, waar zooeven de zee woelde. Ze vormen
geen aaneengesloten veld, ze staan bij hoopjes
en afzonderlijk, die vreemde planten; de meeste
zyn een twee tot drie decimeter hoog en
hebben dikke sappige stengels, geen kenbaar
blad; het is de zeekraal.
Maar langs de kreken, waaruit het water
nu weg loopt, en vooral op den door de zee uit
gevreten hoogen buitenrand van de schorre,
staan ook grooter en hooger planten, en mooi
bloeiende zelfs, met trossen van fijne paarse
bloemen; die stonden zooeven onder water,
wat u de draden en vellen wier, welke er aan
vastkleven, konden bewijzen, als ge het al niet
voor uw oogen gezien hadt; dat zijn de
lammetjesooren, die hier even als de zeekraal als
sla gegeten wordt; ook heel bijzondere planten:
zeepostelein met grijsgroen blad en geelbruin
met goudbronze bloemen, ware liberty kleur,
komen boven water. Verbazend, wat loopt
het water snel en diep weg.
Hoe is het tooneel zoo opeens veran
derd ! Tot een gezicht ver reikt al de slikke;
en de strandjutters zijn al aan het werk
getogen. Jongens en meisjes, op bloote beenen,
met groote grauwe zakken bij zich, pikken
met de hand de groote krabben op, die bij
honderden achterbleven; en massa's
strandvogels strijken schreeuwend neer bij de kre
ken: meeuwen, wulpen, scholeksters,
strandloopers, alle komen ze aanzetten en ook zij
eischen hun rechtmatige buit van dt zee.
S. HEIMANS.