Historisch Archief 1877-1940
HV 1694
DE AMSTERDAMMER
A°. 1909.
WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
redactie
Dit nummer bevat een bijvoegsel.
. L. "WTTHSSUSTGh.
uitgevers: VAN HOLEEMA & WA&ENDOBF, Keizersgracht 333, Amsterdam.
Het auteursrecht voor den inhoud van dit Blad wordt venekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124).
tent per 3 maanden f 1.50, fr. p. post f 1.65
foor Indiëpar jaar, bij vooruitbetaling, , . mail 10.
r.. Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar , 0.121/»
Zondag 12 December.
Advertentiën van 1?5 regels f 1.25, elke regel meer. .
Advertentiën op de finantieele- en kunstpagiaa per refd
Reclames per regel
. .03»
. .010
INHOUD:
VAN VERRE EN VAN NABIJ: Bescher
ming van monumenten. De schenking
Diocker en. het Rijksmuseum, door W.
Steenhoff. Kroniek. Brieven uit het Noorden,
III, door Radboud. Voor ons een toe
komst...!, door G. van Hulzen. FEUIL
LETON: Berry, Naar het Engelsen, van
Walter Frost. KÜN3T EN LETTEREN:
Torze, tragedie van hartstocht, door Anton
van Wartevelde, beoord. door Frans Coenen.
Griote denkers, II, door dr. A. H. de
Hartog, beoord. door dr. L. H. Grond ij s.
Berichten. VROUWENRUBBIEK: Anna
Maria van Schuurman, I, met portret, door
J. K. van der Veer. ALLERLEI, door
Vlinder. UIT DE NATUUR, door E.
Heimans. De Nationale Konst-gallerg en het
Koninklijk Museum, met afb?door J. H.
Bössing. Tooneel, door Frans Mjjnssen.
Tb. van Bysselberghe, Rotterd. Knnstkring,
door Plaschaert. Cook's bestqging van de
Mount Mc. Kinley, door prof. J. F. Niermeyer.
Wetenschappelijke varia: Water op Mars,
met af b., door P. van O st. Een nieuw domi
nospel, door dr. C. J. Wqnaenda Francken.
FINANCIEELE EN OECONOMI=CHE
KRONIEK, door V. d. M. en V. d. 8. Brieven
yan Oom Jodocus.-LVIlI - INGEZONDEN.
HAMRUBRIEK. SCHAAKSPEL.
ADVERTENTIËN.
«nilllHIfflIlllllltllllllMIIIIIIMIHIIIIIIIHIIMIIIIIMIIIIIIIMIlMIIIIIIIIIIIIIIII
Bescherming van monumenten.
Verleden week heeft de heer Plasschaert
in dit blad de zoo juiste opmerking ge
maakt, dat niet genoeg gewaakt kan
worden voor het behoud van déarchi
tecturale kunstschatten der kleine steden
en dorpen, daar deze uitteraard minder
in den gezichtskring liggen der kenners
en voor «choonheid gevoeligen.
Hij zeide: In de groote steden is het
er beter mede gesteld.
Betrekkelijk gesproken is dit volkomen
juist. Wanneer men echter mocht
meenen, en dat heeft deze schrijver ook
niet gezegd, dat de om historie of
boawkündig schoon merkwaardige mo
numenten in de groote steden.... be
staanszekerheid hebben, dan zou men
niet rekenen met het gering vermogen
tot respecteeren, en Bewonderen, eigen
aan publieke en particuliere colleges.. *.
Met hand en tand moet men zich immers
Terzetten, telkens als het kostbaarste zal
worden gesloopt of geschonden, ea met
de grootste moeite verkrijgen de tot
oordeelen bevoegden, dat tenminste de
voornaamste monumenten worden ge
spaard.
Zie thans eens met het
Amsterdamsche Arsenaal," van welks schoonen
massieven bouw, aan Hollands beste
tijden herinnerend, wij de vorige week
een afbeelding gaven. Hier geldt het in
de grootste stad een der beste gebouwen,
eigendom niet van een particulier, niet
van een maatschappij of van de gemeente,
maar van het Rijk zelf, dat een Afdeeling
Voor Kunsten heeft, een Rijksacademie
onderhoudt, schilderijen aankoopt en zelfs
personen heeft aangesteld, met het be
schermen van monumenten belast. En
liier moet strijd gevoerd worden
? Tevergeefs zal het, hopen wij, niet
wezen. Reeds bemoeiden zich verschil
lende kunstvereenigingen met het geval.
De Kamer, die binnenkort zal hebben
te beslissen, ontving adressen. Dat van
den Oudheidkundigen Bond zy hier, in
, den vorm van het verkorte bericht in
de kranten, nog eens afgedrukt:
Het best nar van den Nederl.
Oudheid: heidkundigen Bond heeft zich tot de Tweede
Kamer gewend met een adres ter zake van
den voorgenomen verkoop aan de
vereeniging: Beurs voor den Diamanthandel van
het gebouw Het Arsenaal" aan het
Waterlooplein te Amsterdam.
Het bestuur geeft z\jn verwondering te
kennen over d«n voorgenomen verkoop,
om? dat de hier bedoelde gebouwen zoowelnit
historisch als uit bouwkundig oogpunt
zeer belangrijk zjjn en gerekend mogen
worden te behooren tot de monumenten
van geschiedenis en kunst, waarvoor de
Staat op verschillende wijzen zijn belang
stelling toont en tot wier behoud jaarlijks
op de Staatsbegrooting belangrijke bedragen
worden uitgetrokken. Door den bedoelden
verkoop met de aangewezen bestemming
vooral, zou, zegt adress. o a., niet slechts
een groot verlies worden toegebracht aan
den monnmentenechat van Nederland,
maar bovendien een hoogst gevaarlijk
voorbeeld worden gegeven aan particuliere
bezitters van monumenten; een voorbeeld
van gemis aan verantwoordelijkheidsgevoel
op dit gebied.
Adresa. verzoekt de Kamer hare goed
keuring aan den voorgestelden verkoop
nut te verleenen, of alleen oader zoodanige
voorwaarden, dat het behoud van het ge
heel, zeowel in- als uitwendig, verzekerd zjj."
Wij stemmen geheel in, ook met dït
adres. In het nummer der volgende week
zullen wij over de bouwkundige
beteekenis van dit werk aan een meer be
voegde gaarne het woord verleenen.
En wij komen op deze zaak, die trouwens
niet alleen dit enkele Arsenaal betreft,
maar wederom een quaestie is van
algemeene stedenbescherming, zonder
mankeeren terug.
De schenking Drucker en
het Bgksmnsenm.
De schenking Drucker en de opening
van den nieuwen aanbouw zullen voor
de toekomst een gewichtig moment in
het geschiedkundig overzicht van de
Rijksmuseum-verzameling blijven uit
maken. Toen er met het optrekken van
nog een toevoegsel aan het gebouw werd
begonnen, kon er twijfel bestaan aan
den vasten grond van de beweegredenen,
al te zeer afhankelijk van de gezindheid
van een particulier persoon. Nu de gang
van zaken echter zijn verloop heeft ge
nomen tot een voldongen feit, 't welk is
de volkomen vervulling van een ver
wachting, zullen de twijfelmoedigen nog
wel 't meest verrast zijn en te gretiger
hunne hulde brengen aan den man, dien
men hier als de aandrijver wist. Tegen
over zulk een daad van werkelijk fabel
achtige mildheid, deinzen nu verder alle
verder kingen van minder edelaardige
drijf veeren, ja, zou men nog eerder geneigd
zijn in onzen praktischen tijd dezen
mecaenas van dweepzuchtige kunstzinnig
heid te gaan verdenken. Want het blijkt
nu achteraf dat de beweegredenen, die den
heer Drucker hebben geleid tot deze be
schikking, voortspruiten uit meeningen
van zeer communistischen aard omtrent het
eigendomsrecht van kunstvoortbrenselen.
Hij redeneert, dat wat door de besten
uit een vojk werd voortgebracht met
edelst menschelijke vermogens, gemeen
goed moet wezen van de natie en niet
opgesloten mag blijven iu de kabinetten
van enkele geldmachtigen. En hij toonde
daadzakelrjk den ernst van zijn overtui
ging, stond geheel en al af een collectie
schilderijen en aquarellen, van moeielijk
berekenbare waarde, waaronder ongeveer
dertig werken van Maris en twintig van
Mauve, en maakte voorts de testamen
taire beschikking, dat later als legaat
zijn overige schilderijen, waarbij ver
scheidene Israëlsen, den Nederlandschen
Staat ten deel zullen vallen. Neme
men hierbij nog in overweging dat de
h«er Drucker in Engeland gevestigd is,
eigenlijk engelsch burger kan heeten
tegenwoordig, en niettemin zijn
hollandsche kunst aan een hollandsch museum
wegschenkt. Onder zulke omstandigheden
kan er dan ook niet meer gewaagd
worden van aanmatigende eisenen, der
regeering gesteld door een vermogend
particulier, en was zijne voorwaarde dat
hij steeds door zou schenken, zoo er
maar voldoende en passende ruimte tot
berging wa», volkomen gerechtvaar
digd ! Een gunstig getuigenis voor zijne
kunstlievende gezindheid is ook, dat hij
bij zijne voorwaarde de wat onvoordeelig
geplaatste collectie van Lynden gedacht,
die mede in het nieuwe huis onder dak
zou komen.
En nu de nieuwe aanbouw bij
defragmentenafdeeling van het Rijksmuseum
er is, en de localiteiten zpo'n bebagelijke
tentoonstellingsgelegenheid vormen, is er
zoo goed als zeker vooruitzicht dat her
haaldelijk nog nieuwe schenkingen van
dezen Mecaenas de schatten zullen komen
vermeerderen. Hij heeft zich althans het
recht voorbehouden, de ruimten erin voor
nieuwe zendingen steeds beschikbaar te
vinden.
Zooals ik zei, de schenking Drucker
en de opening van den nieuwen aanbouw
zal voor de historie van het Rijksmuseum
een feit van gewichtig belang blijken.
De verzameling is nu reeds aan verte
genwoordiging van moderne kunst op
overvloedige wijze, en plotseling, uitge
breid. Het wordt daar als een afzonder
lijk gewest van de wijde terreinen der
kunst, in de bovengalerijen te doorkrui
sen. Dit is van onschatbaar belang voor
het weren van eenzijdigheid in kunst
kennis en kunstgenot. Want deze zullen
verhoogd worden en verfijnd bij het in
zicht dat de openbaring van het schoone
door de beeldende kunst in oneindigheid
van gedaantewisseling zich vertoont, en
slechts in de omzetting van formules
haar eeuwige leven behoudt door alle
tijden heen.
."W. STEENHOFF.
KRONIEK.
ZEER VREEMD.
Het wordt nu werkelijk zeer vreemd.
Wij zouden willen zeggen: het wordt nu
pijnlijk...
Waar wij de houding van Hit Volk in
de Lintjeszaak als in flagrante tegenspraak
lieten zien met de meer verantwoordelijke
houding van den heer Troelstra, zegt dit
blad:
De groene Amsterdammer" schijnt
zich te verbeelden, dat wij thans een
discussie met haar zouden moeten aan
gaan over haar radika Je vergissing van
dezen zomer, toen zij door haar op
onvoldoend politiek inzicht berustende
aarzeling, zoo mal naast het
Kuypergeval kwam te staan. ?
Wühebben beter te doen.
De groene Amsterdammer" schijnt
zich" ook te verbeelden, dat haar weifelen
van toen, ook maar een ziert je gelijkenis
vertoont met de verpletterende tweede
rede van Troelstra in de Kamer.
Een bewijs hoe mis een mensen over
zich zelf denken kan.
De groene Amsterdammer" lucht nu
haar zelfmisnoegen jegens ons en noemt
ons een zich telkens overijlende redac
tie, die daardoor, als in deze, ieder
fatsoenlijk doel wel eens voorbyschiet."
Heel duidelijk is deze zinsnede ons
niet, maar wij vestigen er beleefd de
aandacht op van de klerikale pers, voor
wier anti-socialistisch arsenaal z\j al
licht goed genoeg is.
Dit is zeer dun. Wij verzekeren het op
ons eerlijk woord"!
Primo hebben wij geen discussie ge
vraagd, doch gewraakt de doofpot-discussie
van Het Volk. Die discussie was er, had
den schyu van ons recht te doen en ver
zweeg het voornaamste en, in alle beschei
denheid zy 't gezegd, interessantste!
Secundo, indien men weigert met een
onrechtvaardig optrtedea' mede te doen en
men komt dan zoowat alleen te staan, zoo
kan dit genoemd worden: mal er naast
komen staan". Wij hebben daar niets tegen.
Men ging bij Kuyper om inlichtingen"
en begon toen, zoem a t algemeen, op 't
oogenblik dat men aanbelde, figuurlijk
gesproken de ruiten in te gooien. W
zeiden: dank u, gedraagt u eerst naar recht
en fatsoen. En Het Volk roept: Wat 'n
malle daar! Wat 'n sufferd! Gooi dan
toch, kerel! 't Is immers geen van de
partij" die hier woont! A la bonheur!
Tertio was er niet maar een ziertje''
gelijkenis tusschen wat wij in Augustus
zeiden en hetgeen Mr. Troelstra (ten opzichte
van de LISTJESHANDEI/', o Volk, die dit
verzwijgt!) heeft te berde g*bracht, maar
er was volkomen overeenstemming. Wij
wezen die overeenstemming met drie, vier
bewijsplaatsen aan. Het Volk had over ons
kunnen zwijgen. Nu het over ons betoog
sprak, had het deze bewijsplaatsen moeten
behandelen.
Quarto mogen wij niets zeggen, schijnt
het, dat wapens in banden geeft aan de
clericale pers. Het wordt al angstiger...
Een redactie schiet haar doel verschillende
malen voorbij op laakbare wijze, wij
constateeren eens zoo'n geval, en nu zijn
wij het die de wapens leveren...
En ten slotte: wij zouden misnoegd" zjjn.
Neen, wij zijn alleen bodemloos verdrietig,
bodemloos melancholiek, dat de lezers van
Het Volk arme, arme lezers! niet
weten mogen hoe de vork in den steel zit!
* »
*
CRIMINALITEIT iy HET ZI-IDE.V.
In antwoord op 's heeren Duys'
oprakeling van de crimineele statistiek der zui
delijke provincies hebben eenige kopstukken
der katholieke partij het opgenomen voor
de eer van hun Gewesten.
' Het Centrum geeft daar aitvoerig verslag
van en beklaagt zich met deze heeren over
den valschen schijn, door de statistieken ge
wekt. Het beroept zich op mr. Loeff,
die verzekerde, dat er in de groote steden
zeer veel delicten onvervolgd bleven; op
jhr. van Sasse van Ysselt, voor wie de
oplossing van het raadsel lag in de vele
marechaussee-brigades, die men in 't zuiden
vindt en die meer verbaal-zuchtig zijn dan
de veldwachters... en in de hoogere mo
raliteit, welke de Eoomsche bevolking
kenmerkt (men is daar spoediger geërgerd"
zeide deze heer!). Dan. beroept zich het
Centrum op de opinie van het Kamerlid
Van Wijnbergen: In 't noorden heeft men
de ongestrafte onzedelijkheid van het
nieuw-malthusianisme...
En toen wij dit alles .gelezen hadden en
wij keken bladerend verder over de kolom
men van het blad, dat wij peinzend in
handen hielden, viel onze blik op de rubriek
allerlei... Te Helmond had een bloedige
vechtpartij plaats. Vier personen werden
ernstig met het mes verwond"... En vlak
daaronder nieuws uit Roermond: In de
buurt van deze stad zijn gearresteerd vier
personen, landbouwers en fabrieksarbeiders,
beschuldigd van het plegen van onzedelijke
handelingen met een en hetzelfde veertien
jarige meisje..."
Het is een toevalligheid, Centrum, dat
dit nu in 't zelfde nummer van uw blad
moest voorkomen! Wij weten het wel.
Maar het is een zeer illustratieve toeval
ligheid! Daar zijn ze weer aan den gang,
zegt de onbevooroordeelde lezer lachend.
Nu is het niet zoozeer het getal der delicten,
waardoor het zuiden zich onderscheidt: het
is vooral de soort der delicten, die ieder treft.
Op oud-Hollandsche schilderyen ziet men
de bekkesnijders afgebeeld... Het is een
bewijs van achterlijkheid der zuidelijke
provincies, dat ongeveer daar alleen, in elk
geval daar alleen in die mate, het snijden
en kerven nog in eere is.
Dat wil het Centrum ons wel toegeven.
Uit het Noorden.
in.
Op sociaal-politiek terrein is het in Fries
land in de jongste 30 jaar in sommige op
zichten op dezelfde wijze toegegaan als op
het gebied van het kerkelijk leven
Hier splitsten zich evenwel aanvankelijk
de aanhangers der nieuwere denkbeelden
in twee hoofdgroepen, welke groepen echter
al spoedig in een federatief verband tra
den en een tijdlang daarin eensgezind
samenwerkte!».
Onder de eigenlijke arbeiders vonden
Domela Nieuweuhuis en de zijnen in deze
provincie den meesten aanhang, evenwel
ook nog niet in die mate, dat de afdeelingen
van den (vroegeren) Sociaal-Demokratischen
Bond sterk werden in ledental. Hierin wer
den ze over 't algemeen overtroffen door de
afdeelingen van den Bond voor Algemeen
Kies- en Stemrecht, voor welks beginselen
vooral de reeds genoemde O. Stellingwerf
en Dr. Vitus Bruinsma ijverden, bij wie
zich voor en na voegdeu J. v. Wijk, hoofd
der school te Oldelamer, H. Oosterling, id.
te Oenkerk, A. Eauwerda en A. Dijkstra,
onderwijzers respectievelijk te Stiens en te
Leeuwarden en nog tal van andere school
hoofden en onderwijzers, benevens G. L.
v. d. Zwaag.
Hoewel de buitenstaanders weinig of geen.
onderscheid maakten tusschen
sociaal-demokraten en algemeen-stemrechters, was toch
in de onderscheidene afdeelingen dit verschil
wel aan de maatschappelijke positie der
leden te merken. Waren, zooals gezegd is,
de leden der sociaal-demokratische afdeelin
gen meest eigenlijke arbeiders, in de afdee
lingen voor algemeen kies- en stemrecht
vond men menschen van allerlei stand bijeen,
hoewel ook hier de welgestelden, ook rela
tief, het minst in aantal waren.
Toch telde men een enkelen fabrikant of
rijken neringdoende en in de kleistreken
enkele bezittende boeren onder de leden,
terwijl overigens het klein burgerlijk ele
ment zeer sterk daarin vertegenwoordigd
was. Ook de onder wijzers wereld leverde een
fliak contingent en de onderwijzers stonden
in vele afdeelingen in de voorhoede. Eigen
aardig was het bijv., bij eene te Leeuwar
den gehouden meeting, waarop ik aanstonds
nog eren terugkom, 't hoofd eener school
uit de Friesche gemeente Het Bildt, geflan
keerd door een paar onderwijzers, aan het
hoofd te zien mareheeren van eene
afdeeling van Broeder trouw", eene vereeniging
van landarbeiders in genoemde gemeente,
die eenigen tijd veel van zich heeft doen
spreken.
Later trok zelfs te Beets, een dorp in de
gemeente Opsterland, het schoolhoofd Nawyn
aan het hoofd van een troep werklooze
veenarbeiders naar den burgemeester te
Beetsterzwaag, ofschoon deze burgemeester
dien optocht vooraf verboden had.
Naast de afdeelingen voor Algemeen
Kies- en Stemrecht en die van den Soc.
Dem. Bond bestonden ook nog eenige af
deelingen van het Alg. Ned. Werkl. Verbond
en kwamen verder nog eenige
vakvereenigingen, hoofdzakelijk van landarbeiders,
tot stand.
Al deze vereenigingen sloten een federatief
verbond, onder den naam Friesche Volks
partij 'i die geruimen tijd een zeer opge
wekt leven leidde. Meer dan honderd
vereenigiegen waren daarbij aangesloten en
aanvankelijk werkte men, bij alle verschil
van gevoelen omtrent sommige vraag
stukken, zeer eendrachtig samen. Onder
de meetings, welke in dien tijd werden ge
houden, trok vooral ne, die te Leeuwarden
plaats had, zeer de aandacht. Zij had plaats
in twee kwaliteiten, n.l. in eene der grootste
zalen in de stad en, b\j weigering van andere
zalen, in eene kolosale boerenschuur even
buiten de stad. Onder de gegoede inge
zetenen der stad scheen groote vrees voor de
te verwachten gasten te bestaan, vooral
voor de stoere, zwaargebouwde Bildtkers.
Van enkele boerenhuizen waren op den
meetingdag de blinden gesloten of de stores
neergelaten en hadden de bewoners voor
dien dag de stad verlaten. De troepen stonden
in de kazerne geconsigneerd en de
meetinggangers moesten de meeting-lokalen bereiken
langs een 'haag van gemeente- en
rijksveldwachters, welke laatsten van geladen
geweren waren voorzien; men zag zelfs hier
en daar bajonetten schitteren in het zonne
licht.
Niettemin had de meeting een kalm ver
loop. Indrukwekkend was het de scharen
zwijgend te zien mareheeren, met opgerolde)
vaandels, daar het optrekken met. ontplooide
banieren verboden was. 's Avonds, bij het
vertrek der treinen en booten, zoomede van
hen die loopende, sommigen zelfs uren ver,
waren gekomen, was het zwart van menschen
en blauw van uniformen. Later had eene
nog drukker bezochte meeting plaats te>
Meer. een dorp büHeeren veen, welke door
ongeveer 12000 deelnemers bezocht werd;
doch toen waren de brave burgers en de
autoriteiten al wat wijzer geworden en
bestond onder hen niet meer die ongegronde
en bespottelijke vrees voor ongeregeldheden.
Aan den burgemeester der kleine landelijke
gemeente Aengwirden, binnen wiens ambts
gebied het meetingterrein gelegen was,
komt de eer toe daarbij voor het eerst
toestemming voor het houden van een op
tocht met muziek en onthulde banieren te
hebben gegeven. Yoor deelname aan deze
meeting arriveerden toen o.a. ongeveer
1200 Amsterdammers met een extra trein.
Niet alleen de hiergenoemde en andere
meetings, hetzij voor algemeen kies- en
stemrecht, hetzij voor het socialisme, werden
druk bezocht; ook de gewone openbare en
huishoudelijke vergaderingen trokken veel
bezoek. Er heerschte dus langen tijd een
opgewekt politiek leven in Friesland, maar
eindelijk kwam hieraan een keer.
De Hollandsehe socialistische propagan
disten, vooral Domela Nieuwenhuis, hadden
weinig met de Friesche Volkspartij op. Z
beschouwden die niet alleen als kweekster
van- kleinburgerlijke begrippen, maar ook
als bevorderlijk aan eng provincialisme
en gingen er dus steeds heftiger tegen te
keer.
Aan den anderen kant begonnen1 voor en
ca vele der gegoede elementen ia de
kiesrecht-afdeelÏDgen terug te krabbelen. Nadat
op Het Bildt een werkstaking onder de
landarbeiders, leden van Broedertrouw",
was uitgebroken en na eenige weken stryds
door de arbeiders glansrijk gewonnen ge
worden, begonnen de gegoede boeren, die
tot dusver lid van eene kiesrechtafdeeling
waren geweest en als zoodanig aangesloten
waren bij de Friesche Volkspartij, tegen
deze partij te sputteren en trokken voor
en na er geheel tusschen uit
Onder die bezittende boeren van de.
Friesche klei, vroeger vurige
voorstandersvan Algemeen Kies- en Stemrecht en zich
overigens ook zeer radicaal voordoende,
treft men thans menig verwoed conserva
tief aan, gezworen vijand van alles wat op
meerdere recfiten of verbetering van positie'
van de arbeiders betrekking heeft.
Ook hier dus eenzelfde verschijnsel als
op vrijzinnig-kerkelijk gebied: eerst eenige
gegoeden vóóraan, prat op den naam
vooruitstrevend'', maar terugkrabbelend
en zelfs vierkant omdraaiend, toen ze merk
ten dat de arbeiders niet met schijn tevreden
waren te stellen, maar consequent voor
lotsverbetering en rechtsgelijkheid bleven
ageeren.
Aldus van twee kanten bestookt, werd
eindelijk de Friesche Volkspartij
uiteengerukt en verdwenen later voor en na de
afdeelingen voor Algemeen Kies- en Stem
recht. Van de zijde der landeigenaren,
zelfs buiten Friesland, werd in denzelfden
tijd met kracht geageerd begen de Bildtsche
landarbeidersvereeniging Broedertrouw".
Ronduit werd medegedeeld dat de h
uurboeren, indien ze zich wilden verzetten
tegen de eisenen dier arbeiders, eventueele
schade, door werkstaking geleden, vergoed
zouden krijgen, doch integendeel, gedurende
de loopende huurjaren de volle pacht zouden
moeten betalen, indien ze aan de looneischen
of andere eischen der arbeiders toegaven
en daardoor meer voor arbeidsloon zouden
moeten uitkeeren.
Een tweede staking van Broedertrouw"
had dan ook een voor de arbeiders nadeelig
verloop, niet alleen door den steun in den
rug welken de boeren hadden gekregen,
maar ook omdat, mede door den strijd in
de Friesehe Volkspartij, de vroegere eenr
heid onder de arbeiders zelve verbroken
was. Deze voor een oogenblik zoo sterke
en gevreesde landarbeidersvereeniging be
staat thans feitelijk niet meer; als een
komeet is zij verschenen en verdwenen,
eenige verwoede anarchisten en andere ge
desorganiseerde elementen als dwaalsterren
achterlatende.
En, het is bekend, niet alleen de Friesche
Volkspartij en hare kiesrechtafdeelingen
verdwenen voor en na; ook de oude
socialistenbond ging den weg van al het tijde
lijke. Op de puinhoopen van het oude
verrees wel is waar een nieuwe partij, de
S. D. A. P., maar vele krachtige afdeelin
gen heeft zij in Friesland niet en zal zij
waarschijnlijk ook niet krijgen. Het
sociaalpolitieke vereenigingsleven is voor langen
tijd in Friesland geknakt.
RADBOUD.