No. 1721 DE A M S T E II D A M M E R \V E K K B' L A !><?' VOOR D E R L A N IX wandeling atek«n (nu b«greep n.l. dat het sjjn1. téów w»s, F. C.) ea d* baas haastte zich! maar vor«a, want domence'g genoten zeel ?fju achting. Onderwrjl had BenurduB siefa hersteld ea vertrad het deeg met cjjn Toeten, in zichzelf glimlachend, dat d« {guste lai van Waterkerk het -roggebrood mot «maak souden nuttigen, ' irasmaa h$ alteen met afkeer kon denken. Ho glimlachte ook om het idee, dat sjjn vader ham daar zon zien glibberen, de goede ?aan, die meende dat by tot de katten door d* wetenschappelijke bry waadde, die de professoren in Leiden opdi.chten . . ." enz. -Is dit niet een kostelijk tafrea], van den «x-candidatus theologiae, die eerst vanwega IQ a uitbarstende levenspret den boel herig opschept, om vervolgens, met blijmoedige lydiaamheid, voor de oogen s|jns verbaasden en vertoornden vaders blootvoets in het rog gemeel rond te ploeteren? Jammer dat het citaat uit een vorig boek is. . Van stonde aan, dat J. Eigenhuis in de literatuur wat men zoo wel eens noemt op trad," maar vooral sedert agn bundels Uit Waterkerk en De Wijigeer, betoonde hu zich een gemoedelijk, stevig, zeer Hollandschaateur. Het nationale is bijzonder opvallend ia dien glrmdeien, w»lg«muteteB,kalm-reeb.tuitenkijk van hem. Dat bjj een naturalist of zelf s maar een realist sou zjjn, kan men niet zoo ter stond zeggen. Er is te veel kleor vanschoolsche artifctiekerigheid aan die termen, dewelke jnet Eigenhuis' natuurlijken eenvoud en frissche onopzettelükheid vloekt. De Naturalist, 'de Rtalist gaat hoogernstig, schriklijk-mee nend tot de dingen. Hjj gevoelt zich kun stenaar, gekomen om ben te verheffen in de sohoone vergeestelijking van zyn talent en strak*, als bjj gazien heeft, zal het proces beginnen. A nous deux l roept hjj tot de werkelijkheid. Dat is n kant van denKealist. Menjkan echter ook zoo zeggen, dat hij in het bezit is van een zeer bij zonderen kyker, door hem met innige belangetelling in het gtheclc leven, garicht op een enkel deel daarvan. Hu gedraagt zich daarbij als de man der wetenschap, zonder weerzin of voorkeur, zijn vondsten zamelend zonder bijgedachte, als een die nog alles te leeren heeft en het oordeelen voorloopig aan anderen last. Niet dan de roeper wil hrj zyn waardoor het Leven spreekt, niets dan de lens, waarop zich in de camera iet beeld projecteeit, dat anderen mooi of feelijk, goed of slecht mógen vind»» naar hun jujt. En evenals de geleerde, acht hjj daarbij verbeelderieg in den zin van phantaisie en verstandelijk conclndeeren zeer verwirpelyk . . . Aan z.ulke kunstenaars is nu Eigenhuis geenszins gelijk. Hu wil niet allereerst weten van dergelijke theorieën, hij gevoelt zich niet, em te beginnen, de luguber ernstige kanttenaaf, waarin het Groote Leven zich tot be wustheid stollen" gaat, hij is eenvoudig iemand, die zich half ontroerd, haif lachend veel menschen en taken herinnert uit zy'n jonge leven van Waterkerksche dorpsbewo ner en, dit alles naiefweg op t eekenen d, be merkt dat hu een aardige, een leuke' ver teller kan zjjn. Ziedaar wel de natuurlijkste, en van onds gerenommeerde wijze om een prozaïst te worden: iets te vertellen hebben en niet aan zichzelf of zijn proza denken. Ea «ij lezers denken er ook niet aap, zelfs niet in dit aardige fragment, dat ik aanhaalde. D« volzin is hier, op de keper beschouwd, vaak zoo heel mooi niet, maar het geheel doet zoo wél, dat wij, om de genoeglijke beweging van het gancche tooneeltje, eigenlijk vergeten dat het gttdrei-tn is. Bg Bruysse doet zich dit geval ook wel voor, dat wij volop genoten hebbend van een dwaze scène, achteraf be merken, dat het heerlijk dwaze,- toch niet geheel in de beschrijving zelve steekt maar meer in de suggestie, in het opwekken onzer verbeelding dcor den auteur. Maar op den duur wotden groote vertellers toch ook wel tot groote prozaïsten. Ook hierin blijkt Eigenhuis geen Realist, in den trant van de groote Fraiechen, dat hij niet een algemeeae belangstelling en liefde tot het geheele lever, maar een zeer bijzon dere ingenomenheid met het WaterkerkEche boereabestaen bezit. Dat hij een Waterkerker is, die Eckrrjft van de dingen die hem meer of min penooi.lijt: aangingen en dat hij de menschea daar kent als zich:elv«D. Ik ken se dóór en dóór, van binnen en van buiten"; zegt Eigenhuis in De Gulden Winckel van Januaii j.l. en ik duif zelfs te z«ggen begrijp me goed, natuurlijk afge scheiden van elke litteraire gave dat ik ze beter begrijp dan Zola deed". Zeker is dit geen grootspraak, maar enkel vaststellen van het feit dat Zola het leven over zag naar alle windstreken en dat Eigenhuis vooral Waterkerk overziet en doorziet als het in innig-sigene. Niet alleen dat dit zijn horizon enger maakt, maar het beteekent ook dat hij uit gauech anderen drang en levenssfeer schrijft. Zyn talent is in die eerste buadels tamelijk verwant aan dat der ond-Hollandsche blijspeldichters. Het oubollige, zot maar kleurig en fleurig levende trok hem aan, die potsierlijke deftig'beid, de k wasie- gewichtig heid der dorpsche hoogteden ra et hun geraaasmakend theologisch geharrewar en bjzonder deze Bernardus Theophilug, genaamd Nata, is een heerlijk i ype van ouTeririgé! Belgengerechtigden, boesterig levenden, onverzet telijk opzijn beenen staanden mallen kerel, die hoe hy omtuimelt toch altijd weer op zijn voeten terecht komt. Deze en dergelijke typen, mannetjes en vrouwtjes, heeft Eigenhuis er verscheidenen gegeven in zy'n bundels, als bewijs van zijn onbevangen oolijken blik en zy'n weldoende levensvreugd. Maar nu is by aan het veranderen, helaas ! en zijn werk het oude niet meer. In dat voren geciteerde interview" in De Gulden Winckel bleek het reede, dat zy'n ontwikkeling hem allerlei onvoldane wenschen bracht. Hij zou allereerst voor het volk" willen schrijven. . . . dat zou ik zelf ook graag willen dat ik een werk kon schrijven, waar ook de minder ontwikkelde menschen n»ar grepen, zooals bijvoorbeeld De Schaap herder" van Oltmans ... Wy geven te veel de realiteit, wat kan het den arbeider, die 's avonds vermoeid van zijn werk komt, schelen, hoe deze of die ongelukkige menachjes-als-zij -zelf het leven doorworstelen; ze zien al genoeg misère en beroeidigheid om zich heen..." enz. En verder : Waarom zou een arbeider niet net zoo goed een boek kunnen lezen als ieder ander ... maar onse boeken boeien hem niet,... Da groate fout i J, dat we te realistisch zijn;... we weten de verbeelding van het volk niet te treffen en dat is juist wat zij zoeken. Zij verlangen van een «chryver dat hy' hen, door hen in een nieuwe schoone wereld te voere», de .droeve werkelijkheid van deze doet vergeten. Ook myn boeken doen dat niet... maar myn ideaal is het zeker nog eens zoo iets te schrijven," Ziedaar de eerste klacht van een onvoldaan verlangen. Maar Eigenhuis vergat alvast twee zaken : dat hy zeer zeker geen realisme in den scherpen technischen zin echreaf en vervolgens dat in zy'n lyn, met zy'n gemoedelyk-comischen kijk op de dingen, wel degalyk populariteit bereikbaar was, gelijk ook die oude blij«peldiqhters het oor der menigte hadden. Zg'n kunst had alleen nog mair wat forscher, wat monumentaler en bewuster moeten worden. Van de tweede onvredigheid" spreekt dan dit citaat uit hetzelfde interview: Ik ben nooit tevreden over wat ik maak, misschien ... daardoor dat ik als schry'ver realist ben en dat deze richting mij als mehsch niet bevredigen kan. Ik voel heel duidelijk dat er iets meer te geven is, iets diepers. Vooral ook door my'n studie in de ocnlte wetenschapper, waarvan ik theosofie wel haast de mooiste acht, ben ik tot die overtuiging gekomen." Dit spreekt duidelijk en ik vrees dat Eigen huis' laatste werk een uiting is van zijn ver langen naar eenheid van geloof en kunst. Een zeer begrijpelijk verlangen, waar toe ten slotte iedere kunstenaar komen moet, die sich de weelde van een algemeene levens beschouwing gunt, maar toch een verlangen dat gevaar meebrengt, vooral voor een Hol lander. Er bestaat nl. een manier om kunst en levensinzichten is vereenigen door de eerste vierkant over boord te smijten. Het beroemde voorbeeld hiervan ligt voor de hand in de abdicatie vanden oolyken,fijntjes opmerkenden Hildebrand voor Nicolaas Beets, den zielvollen, plechtigen dominee. Ik kon mijn instrument voortaan beter ge bruiken", zoo luiddeimmersdegedenkwaardige uitspraak, waarmee de man van moraal en religie dien anderen van de kunst meer dan half den nek omdraaide; en ik vrees, dat de heer Eigenhuis iets dergelijks tenminste gedacht heeft, toen hy het noodig vond in zijn laatste werk van zijn theosofisch geloof te getuigen en de profane wegen van het comische al te angstvallig vermeed. En dat is toch wel jammer, want h(t ver haal leverde genoeg van die comische ele menten op. Er is nl. een boerengezin, waar de vader zy'n tijd doodt met gestaag bittertjes drinken en ouda reisbeschrijvingen te lezen, als daar zijn China tn de Chineezen of De Rei» van Jfagelaen, enz. Twee jongens uit datzelfde gezin zijn joviale dronkenlappen, twee dagen in de week werkend en de overige ruitend, als men dit van drinkebroers en onvermoeide biljar ters zeggen kan. Wijders is daar nog een eeuwig grommende trouwe-ziel van een oude huishou iste>-, een dwerg met een breed en grof oudekerihgezicht m de boerinnemuts en heel kleine waggel beentjes. Mij dunkt, dat is, literair gesproken, een sappige familie en Eigenhuis had zich vroeger gewis den kans niet laten ontgaan, daar Oj'ade tjes en Jan Steentjes van te fabriceeren tot ome oprechte jolyf. Maar nu laat hu, zonder noemeaswaarde karakteris tiek, dit alles droogjes langs ons henen trekken. Die vroegere oly'de bokkesprongen, die hij voor rea isme" hield, geven nu geen pas meer, waar het geldt de grootheid en ernst des levens te laten doorklinken. Ea vervolgens probeert hvj ook zyn verhaal naar dea kant van het R >mantHche" te dringen, dat hij voor volksgBweteljjke kunst wenachelijk acht. Beida pogingen te zamen hebben dan be werkt, dat in deze oppervlakkige en suffe historie, van ean braven jongen, die een braaf meisje, na veel wederwaardigheden en edele opoffering, ten slotte krijgi'1, al het grappige en sappige ontbreekt, dat anders Eigenhuis zoo genietelijk levend maakte. Zijn boek is een ouderwetsch-zeurige roman geworden met goede" en slechte" menschen, met veel moraal, n Theoaofisohen middernachtsendeling en een troostrijk slo', als wanneer de edele jonkman, door het vuur en de kracht van zijn nieuw theosofisch geloof het meisje van z'ijn hart, dat roomsch is, insgeiy'ks tot de theosofid bekeert, en aldus de telooning wint, die hem vanwege zijn bravigheid reeds lang toekwam. ludien er niet nog al vaak aardige dicrenbealding in voorkwam en gevoelige stuhjss natuurba Echrijving, als er niet soms raet zooveel smaak pyer boerenbedrijf en yeldproducttïi«:,'fi3Proken we?d, dan zou'men niet r:" 'Berken Eigp,;hnis voor zich te hebben, zoo iierbaai" is fcy gewordtn, róó heeft hij do kunst verwaarlooid ten bate eener overtuiging, die £6?wis in zijn leven een groote troost zal zijn, doch voorloopig geen kans heeft tot vader van een eiger, bijzondere kunstuiticg te worden. Kunstenaars als Eigenhuis zullen er zich bij moeten neerleggen, denk ik, dat het ver band tusschen hun kunst en hun dieper moreel inzicht steeds blijft ontbreken. Immers, ge moedelijke Hollanders als zij zijn, stijgt hun geloof waarschijnlijk nooit tot die hitte van visionair en passioneel gevoel, die de kunst baart en ten andere is hun kunst van waar nemen en guitig combineeren toch te een zijdig om den ganschen, dus ook den geloofsmenscb,jte omvatten. En zoo hebben zij de keus of kunat te blijven maken zonder religie, of religieuze tractaten te gaan schrijven zonder kunst. Tenzij zy liever verkiezen geen van beide te doen, waar hun ideaal toch onbereikbaar bly'ft. Niemand kan zijn eigen ontwikkeling tegen houden, ook niet als die. in plaats van versterking, vermindering *an vermogens mocht brengen. Maar wel kan men steeds trachten te weten, waar naen aan toe is, om niet op verkeerde wegen te belanden en in die eigenaardige zeer nationale fout van Hollanders te vervallen, die moreele ver heffing voor kunst aanzien of wel kunst pas verheven rekenen, als zij er hun niet immer verheven moraal in herkeuren. FKANS COENEN. Berichten, ADRESBOEK WEEKLIEDEKOEGANISATIE. De Directeur-generaal van den Arbeid deelt mede dat door hem is saamgesteld een Adresboek van de werkliedenorganisaties in Nederland, bevattende gegevens omtrent 420 vakbonden, bestuursbonden, arbeidafecretariaten en an dere groote organisaties, benevens omtrent ruim 1900 plaatselijke vereenigingssfdeelingen. Het werk beslaat 275 pagina's imperiaal formaat en is voorzien van twee klappers om het naslaan te vergemakkelijken. De prys van dit voor velen zeker "belangrijke werk is gestald op 40 cents pet f x-emplaar, gebon den in cartonnen band. VICTOEIEN SAEDOU. Jules Claretie vertelt in de Ttmps dat in de archieven van het ministerie van onderwijs te Parijs een on bekend werk van Sarden voorbanden is. Toen zy'n Thermidor in de Comédie-Fratciige verboden werd omdat de anti- revolutionaire strekking tot rnsUerstoringen aanleiding gaf, ontwierp Sardou in allerbaast een monoloog voor zyn held, waarin bij het edele karakter van de revolutie prees. Claretie schreef hem op terwy'l Sardou dicteerde en 'zond het manu script direct naar het ministerie. Hier meende men echter dat deze inlawching den indruk van het stuk niet veranderen kon, en bleef het verbod gehandhaafd. Ook Bardon kwam tot de overtuiging dat het toch beter was niet? aan het stuk te veranderen en zoo bleef het manuscript van den monoloog aan het ministerie liggen. OFFICIEELE BiuuoüKAriiiscuE ONDEENEMISQ. Met ingang van l Juli a.p. zal de Afdeeling voor Documentatie door de Regeering aan de Kminkhjke Bibliotheek opgelicht, met benoeming van dr. H. E. Greve tot conser vator, overgaan tot de uitgave van een biblio grafie van alle artikelen in nederlandsche tijdschriften en serie werken, na l Januari 1910 verschenen. Deze uitgave zal geschieden op losse kaar ten van het internatioBale standaard-model, met de bedoeling deze te verstrekken aan wetenschappelijke instellingen in binnen- en HIIMIIIIIIIIIIIIHIIIIIMIIIIIIIIinilllMMIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIItllllllllllllJllllllf 46 c»nt« p«r regek. BOUWT te NUNSPEET. Inlichtingen bij het bouwbureau Ar t i" aldaar. pRATIS -ekt Uw winkelier i Huishoudelijke Artikde KRUMEICH's IMMAAKPOTTEN (met Metalea Deksel) MEER DAN 1OOOOOO IN GEBRUIK. Geen dure K ook (o est dien Sptingen als bij gla» onmogelijk Eenvoudige en zekere sluiting Geen Inwerfcing van licht en temperatuur op den inhoud, JOH. H. VAN DER MEIDEN/ AMERSFOORT. fiDDÜNTIf IEDER STUK QflTKRIMT UHKHm II WORDTTÊRUfiGEflOMfN FABRIIWITEN VALTOI1 ZONEN AMSTERDAM Verkrijgbaar bij '? KIRSCH & Cie., flcfl., Leidschepleiü. ADRIAAX SCHAKEL, Hofl., Heiligenweg. H. MEYER, Hofi., Koningsplein. Mag. KEIZERS HOF, Nieuwendijk. F». JACOBSON & MANUS, v/h. E. VAÏ" EMBDEN, Kalverstraat 128. Kleeding-Mag. M. DE KONING, Batavia. Winkel-Maatschappij, EIGEN HULP, Batavia. Verdere adressen onzer contractanten ver strekken gaarne VALTON & ZONEN, A'dam. buitenland, welke daarvoor in aanmerking komen. ' De kaarten zullen, behalve auteursnaam, titel en vindplaats, een korte aanwijzing geven over aard en inbond van het artikel. In verband met deze uitgave deelt de redactie van den Boekzaal-Index mede, dat z de uitgave van dezen Index staakt. BELAKQSIJKB UITGAVEN. De firma C. L. van Langenhuysen te Amsterdam, sluit het seizoen '09?'10 met vier noemenswaardige uitgaven. Voorop gaat het Denkersboek van prof. J. V. de Groot, waarin v\jf groote tjjdgenooten worden bestudeerd. Volgt Vondel, een vol ledige en toch goedkoope uitgave zijner werken, bezorgd en toegelicht door den kundigen conservator van het Amsterdameche Vondelmnseum H. C. Diferee. Een nieuwe prijzenswaardige poging om den dichter in zijn grootheid algemeen te doen kennen. De Groote Zondares van Anna Freiin von Krane behoort in Duitschland tot de meest gelezen boeken; de Nederlandeche vertaling is in staat hetzelfde resultaat te bereiken. Een biy loek dat, binden korten tyd het bracht tot het 50ste duizendtal ig het uit het Duitsch vertaalde Meer vreugde", van bisschop von Keppler, een krachtige aansporing tot het vinden en genieten van het ware levensgeluk. Nog is bij dezelfde firma" ter perae een Nederlandsche vertaling van de Borromaeusencycliek. NEDERLANDSCHE LEGENDES. IQ October a.B. zal brj de uitgevers H, Piazza & Cie te Parijs vejwchijnen Contes des Pays Bas, door Cyriel Buysse, geïllustreerd doorHénri.Cassiersmet 50 gekleurde aquarellen en talrijke versie ringen tuaechen den tekst. Van dit buiten gewone prachtwerk zullen slechts 300 exem plaren worden gedrukt, nl. 10 ex. op japansch papier, waarin een origineele .aquarel van den illustrator, waarvan de prijs per ex. is 750 francs; 40 ex., eveneens op Japanse h papier, maar zonder aquarel a 450 francs en 250 ex., op velij i papier, a 2CO francs. Een expres voor dit werk vervaardigde marokjjnen band (?roen of rood) zal voor 100 franci verkrijgbaar worden gesteld. EEN ONUITGEGEVEN KOMAN VAN ToDHGENEFF. Uit Parys wordt gemeld, dat onder de na gelaten papieren van de onlangs gestorven beroemde operazangeres Paulina Viardot Garcia, het manuscript is gevonden van een tot nog toe OL uit gegeven roman van den bekenden russischen auteur Tourgeneff. Vol gens den wensch van de kunstenares zal de roman eerst over tien jaren mogen uitgegeven worden. Mm Uitm. Dr. J. V. DB GROOT, Denken van omen tijd, Herbert Spencer, Em. Dnbois Reymond, Louis Pasteur, Ferdinand Brnnetière, Joh. Henri Newman. Amsterdam, L. J. Veen en C. L. van Langeihuygen. KARÊL VAN DB WOESTUNE, De Gulden Scha duw; de Rei der Maanden; het Huis van den Dichte; Pcëmat», BUBSUIH, C. A. J. v. Dishoeck. P. M. WESTEA, Over Multatuli als auteur in het bijzonder alt navolger van Alphonse Karr, Amersfoort, G. J. Slothouwer. ANNA FKBÜN VON KRANE, De groote zonda~es. Amsterdam, C. L. van Langenhnyaen. Die Evangeliën van den Spinroeke. (A.ntwerpen, Miehiel Billen van Hoochstraten, c. 1520). 's Gravenhage, Martinus Nijhoff.. M. SCHAETEN ANTINK, Sprotje'i verder leven. Nederlandeche Bibl., No. 82. GKOEGE BEENABD SHATV, Menich en oppermentch, Vertaald door J, A. SIMONS-MEES, We reldbibliotheek, No. 128. BBBLLEY, Promefheus ontbaeid. Vertaald door ALEX. GUTTELING. Wereldbibli. No. 127. Amsterdam, My. v. Goede en Goedk. Lectuur. Katholiek jonrualisme, Wenken en voorechriften. door. G. CHIAUDANO, 8. J., (uit het Italiaansch vertaald). Rotterdam, N. V. de Courant de Maasbode". Dr. A. J. LUYT, Kliktpaans Studtntenschetsen, Bijdrage tot de kennis van Kneppelhout als mensch en als schrijver. Leiden, A. W. Sythoff s TJitgerers Maatschappij. J. J. M. H. 1« IJST, Het vraagstuk der economi sche organisatie (overdruk uit de Economist"). Nedeil. boek- en steendrukkery, voorh. H. L. Smit, Wes'einde 135, den Haag. Oit onzen Bloeityd, Serie II, No. 6, Dr. S. D. van Veen, Kerkelijk opzicht en lucht. - Welk weer hebben w\j morgen ?, No. 5, Jon. G.v. BKÜKENSLOT Jr., Het weer van heden. Baarn, Hollaidia-drukkerrj. ASEIMA, Oehuwde onderwijzeressen. Naar aan leiding van het Wetsontwerp-Heemskerk. Verkrijgbaar bij mej. H. G. Luyks, Tolstraat 198m, Amsterdam. AUGUST BEBEI,, Uit mijn leven, afi. I. Amster dam, brochurenhandel der 8. D. A. P. Dr. C. TE LINTU.M, ffandeliaardrijkskunde, I. Handel en bedrijf in Nederland, den Haa?, G. Del wel. M. M. WITVLIET, Ffansche Handelscorrespon dentie. Zntfen, W. J. Thieme & Co. iimiiinmiMimmiiiHimimiiiiiiimjiHiiliMiiiiiiii Hofleverancier. ^VI DEVENTER Handelsmerk -Elven JNI adenken JLvedt. Wij kunnen U niet verbergen dat U groot gevaar loopt, wanneer U een Burgers rijwiel koopt. Qns BURGERS E. N. R. rijwiel wordt n.l. nagemaakt, doch Even Na denken Redt. Herinner U dat maar. Eenige Fabrikanten '.BenerSöhne Hoofddepót te AMSTERDAM: Kalverstr. 157 E. F. BEUSCHLE-BENGER. \\ AMSTERDAM lU.Stadhouójrakade LEONATO3 LA Om aan goede eischen te voldoen, moet een rijwiel zijn: sterk, niet te zwaar, goed afgewerkt, mooi van model, gemakkelijk van gang en niet te duur van prijs. Dit alles vindt men vereenigd in eaOr FONGKRS. DE GRONINGER RfJWIELENFABRIEK A. FÖKISERS. Eipen filialen te Amsterdam, Naesaukade 50r; Arnhem., Bakkerstreat 5; Den j Haag, Spui 45 en Re'nkenstiaat 121; Groningen, Heereweg%5; Leiden, Breeéir. 86; Middelburg, Lange Delft 19; Rotterdam, West-Nieuwland 16; Utrecht, Neude J2. ' LUZER BALAHCES en BELLEVOE Aan het meer. Eig. I. H AC KI geheele jaar geopend BEAU RIVAGE HOTELS GRAND HOTEL TIYOLI Aan het meer. Ei?. C. GIGER geopend van 12 Maart tot 20 October. Aan het meer. Eig. C. NEUKOMM geopend van l April tot l Nov, 1« H AM G. VICTORIA HOTEL en MLETEBBE Nabij het station. Eig. ALB. RIB D WEG geheele jaar geopend. y J^ FAMJLIE-HOTELS met alle Comfort van den tegenwoordigen tyd ingericht. De Eigenaars zijn gaarne bereid c p aanvraag de Hotelprijzen te zenden. Zeer mooi gelegen met uitzicht op het Meer en de Bergen. Men wordt beleefd verzocht Prospectus N°. 23 aan te vragen.