1730 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND recLa.crbL< Bit nummer torat een bijvoegsel. . DP. L. WTBSSXlsrGK Uitgeven: VAN HOLKEMA ft WARENDORF, Keiserigraoht 333, Amsterdam. Het auteursrecht voor den inhoud van dit Blad wordt venekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staattblad No. 134). p* 3 maanden f 1.50, fr. p. post / 1.65 *«r UU f* jaar, bjj vooruitbetaling . mail . 10. Nummert »an de Kiosken Tefkrjfebtar 0.121/» Zondag 21 Augustus Advertentiën TUI 1?5 regels ? 1.25, elke regel meer. . Advertentiën op de finantieele- en kunstpagina per regel Reclames per regel . O30 .040 PREMIE voor de abonnés van Be Amsterdammer, Wij stellen onze abonnés in de gelegenheid zich de geregelde ontvangst van het Kort vervlag der vergaderingen van de Tweede Kamer franco aan huis te verzekeren voor den prijs van 95 cents voor een, geheel zittingsjaar. Zooals men weet is de abonnementsprijs anders ? 1.?. Wie van deze Pre mie wenscht gebruik te maken, gelieve dit bedrag per postwissel, vermeldende zjjn nauwkeurig adres, aan ons op te zenden. B/rectie van de Amsterdammer, Weekblad voor Nederland. XMIUiflIMIIII INHOUD: VAN VERRE EN VAN NABIJ: Een hul p TOOI onze regeering I SOC. AANGELEGEN HEDEN : De zoogenaamde Katholfeke Sociale Actie in Nederland in haar 81 rij d tegen het Katholieke ge l oef, IV, door Peregrinns. Kinder-politie, door A. J. Ort Jr. FEUILtETTON: De behaarde hand. I Jslandseh verhaal, T«rt. van E. Wegelin. - KUNST EN LETTEXEN: Muziekbeoordeelingen, III, door Ant. Aveikamp. J. S. Spejjer, De Indische Theoaopbie en hare beteekenis voor onp, beoor deeld door prcf. dr. H. Kern. Hofatad, door Joh. Broedele*, beoordeeld door J. Everte. Uit de Oade Doos, door C. Belichten. VKOUWENSTJBBIEK: Nog niet geijkte Vrouwenberoepen, II, door Anna Polak. INGEZON DEN.?ALLERLEI, door Allegra. WETESSCH. VARIA: Cinematogr. opnamen faa insecten, met af bi, door dr. P. van Olat. De Brand te Brussel, met afh. door v. d. E. Een brief van Florence Nightingale, met por toet, door ds. L H. Boeke. De Vliegproeveo van Clement van Maasdijk, met portret, door Torn Schilperoort. Tentoonstelling Boltema, door W. Steenhoff. Japansche Kunst, Rectificatie, door W. S. Portret van ?koning Nikita. Klacht van den Souffleur, Monoloog, door Michel Mok. Af b. van den Viiegwedêtryd in Noord-Oost Frankrijk. ALLERLEI. FINANCIEELE EN OECOKOMISCHE KRONIEK, door V. d. M. en V. d. 8. Een gemeentelijk armhuis, door H. 8 piek man. SCHAAKSPEL. DAMEUBBJEK. ADVERTENTIEN. l llllllllllllllllliiill muil UMI Een hulp voor onze regeering! Duitschers wonen er, gelijk bekend is, tienduizeaden in ons land. Daar zij bij ons goede burgers worden, en zelfs voor een niet onbelangrijk deel rerhollandschen, en er sympathie bestaat over en weer tnsfichen die energieke verre neven" en ons, hun nieuwe landgenootei, hoort men nooit of nimmer vaneenige wrijving tusschen de twee (verwante) elementen. De Duitschers voelen zich bij ons dan ook heel goed thuis. Zij weten, dat wij hun Hei ma t mooi vinden, en voor hun in beteekenis groeiende Natie bewondering Toelen. Met wat in Holland gezegd wordt over hun Keizer of over hun jonkers en Leut'nants" kunnen zij, voorzoover ze esprit" hebben, instem men. En dat wij niet wenschen te worden opgeslokt, en ons bij voorbaat verweren, begrijpen zij en zullen zij zonder twijfel waardeeren. Maar omdat dit alles waar is, is het jammer, dat het eenige (ons bekende) Doitsch-Nederlandache orgaan, in Neder land verschijnend, de Deutsche Wochenxeitung für die Niederlande und Belgien", een redactie heeft zoo weinig voor haar taak berekend als nu en dan blijken moet. Het is nl. eene redactie, die niet voldoende, en niet het voornaamste, vindt dat wij, Nederlanders, het Duitsche VOLK icspecteeren, in alle zijne groote qualiteiten, maar onze onderdanige liefde wenscht voor het Duitsche KÉGIME ... Eene redactie, die vlijtig toeziet of de Nederlandsche persorganen (er zijn er helaas zoo) met voldoenden eerbied om den Keizer heen kwispel staarten en voor zichtig" genoeg over Duitsche diploma tieke bedoelingen (ook de slechtste!) zich uitlaten... Een redactie, die kortom vooitdurend DUITSCHE POLITIEK drijft Mtr in ons eigen land! Zoo nu weer naar aanleiding van ons artikel over de veertig millioen voor kustverdediging. Wij zeiden in dat artikel, dat ons volk gaarne de lasten zou dragen, noodig ter verdediging van zijn onafhankelijkheid, en dat wij-voor-ons bereid zouden zijn een uitgave van veertig millioen goed te keuren, maar dat wij dit niet kunnen doen zoolang tegenover Frankrijk en Engeland zelfs iedere beleefdheid achter wege blijft en elke nieuwe daad onzer regeering een daad van Duiteche be voorrechting schijnen moet. Zooals het er nu mee staat, zeiden wij, moet ieder aannemen, dat wij onze kusten dekken niet voor onszelf, maar voor den Keizer. Wat is de taak van een redacteur eener Deutsche Wochenzeitung für die Niederlande" tegenover djrgelijke woor den <n een Nederlandsen blad? In geen geval dunkt ons: met bombarie den advocaat te spelen van de Nederlandsche regeering. Primo niet: omdat het in 't algemeen ongepast is zich als vreemdeling met hartstocht te mengen in nationale quaesties van een ander volk, als men bjj dat volk vertoevend tot landgenooten van dat volk zich wendt. En secundo niet: omdat het van slechten smaak ge tuigt partij te kiezen in een dispuut, ten opzichte waarvan men nu eenmaal niet zoo belangeloos staat als de disputeerenden. De redacteur nu van een Duitsch vlug schrift in Nederland, indien hij werkelijk tot doel had (wat hij voorgeeft te hebben) de vriendschappelijke relaties te versterken tusschen Duitschers en Hollanders, de waardeering te vergrooten voor elkanders goede hoedanigheden, een spoorslag te geven voor vermeerdering van handels betrekkingen,?indien hjj, zeggen wij,dit tot doel had (en niet, gelijk reeds te duidelijk bleek, Duitsche en wel ALDuitsche politiek te voeren in Nederland), zulk een redacteur zou er niet aan denken over de 40 millioenen-quaestie iets anders te berde te brengen dan objectieve mededeelingen : en dan nog spaarzaam. Maar men moet dezen heer hooren. Das deutschfeindliche Weekblad voor Nederland glaubt wieder einmaal eine prachtige Gelegenheit gefunden zuhaben, gegen Deutschland scharf zu machen..." In de eerste plaats dachten wij niet aan Duitsehland maar aan Nederland. In de tweede plaats zijn wij niet deutschfeindlich, maar alleen al-deutscbfeindlich. Maar het was nog maar het begin. De man vervolgt: Der innige Hass, der den Schleuderer dieses Bannstrahls gegen Deutschland beseelt,..." welk een roman tiek toch in zulk een eenvoudigen redacteur! ist jedenfalls die Ursache davon, dass ihm der Verstand durchgegangen ist." Na welke prettige mededeeling onze vriend te kennen geeft: A., dat Engelsche admiralen dikwerf genoeg hebben gewaarschuwd in tijd van oorlog op de regels van het volken recht geen acht te zullen slaan. B., dat dus (dat dus" is noodig!) een inval van Engelsche legerscharen ge makkelijk te denken zou zijn, legerscharen die zich binnen onze waterlinie zonden nestelen. C., dat dit hoogst onaangenaam mocht worden voor ons Nederlanders (en voor die Deutsche Wochenzeitung!) Nu laten wij den onzin daar van dit betoog, dat de Engelschen voor waarlijk al te kwiek houdt immers voor kwie ker dan de Duitschers zelf, die zich deze kaas niet van hun brood zouden laten eten! en eerder te land de waterlinie zouden weten te bereiken, gesteld dat de Engelschen er aan dachten, dan de per vrachtbooten aangevoerde Tommies wij willen nu alleen vragen: hoe vindt men den Duitscher die al te naïef! ons de kustverdediging voorpreekt?! Is hij niet als een slimme" eerste ver koopster, die het sterke en elegante korset aanprijst op een wijze, als of zij aan het belang van mevrouw alleen dacht en de winste haar koud liet ? Kom! De man heeft ons artikel trouwens niet eens goed gelezen. Anders had hij kunnen zien : dat wij principieel tegen kust- en andere verdediging niet gekant zijn! Dat wij slechts betoogden: 't Is een Duitsche kustverdediging, en betreurbaar is het, dat wij alles doen met het oog naar den Ooster kolos. Het drijven van de Deutsche Wochen zeitung is een bewijs te meer.... dat deze kustverdediging een Duitsch zaakje is! Dit Duitsche heibeUje is een teeken te meer, dat wij het bij het rechte eind hadden. *.* Om vroolijk te eindigen drukken wij hier het slot af van het geweldige artikel, dat de Deutsche Wochenzeitung bevatte: Eine Nichtbefestigang der Kuste ware nnn vielleicht die Freundechaftatat, die der Verfasser des vorstehenden Artikels gegeiüber England und Frankreich ?HÜnscht (! Red.) Diese beiden Staaten köunen aber auch mit Recht Ansprnch auf die Dankbarkeit der Niederlande erheben. Denn ereterer bat den Niederlandern einen T t-il ifcrer Koloniën entstohlen und letzterer batte sich berhaupt das' ganze Land zngeeignet. (Jawel l Red.) Niederland lü-itet sich bereits zur Sakularfeier seiner Unabbangigkeit, die zum giöBsten Teil dem preussigchen General von Fü'ow und preuseiechen Trappen zu verdanken iat, welche die Franzosen zum Lande hinauswarfen. Wïr echlagen dem Schiiftleiter des Week blad" vor, gelegentlich dieser Feier den Preussen geine Verachtung ber diese scbandliche Tat in noch dentlicher Weise wie diesmal anszudiücken und sich penönlich mit gleicbgesinnten Seelen nach Paris zu begeben, urn der Grande tfation" den Dank der NiederJander für die Segnungen der franz sischen Regierucgsperiode und für die Hebung der nalionalen Kultur abzustatten. Welk een rommelig hoofd! Welkeen talent voor de geschiedkundige romantiek! Maar het is jammer, dat dit talent niet aan iets anders besteed wordt, dan aan de versterking der goede betrekkingen" tusschen Duitschers in Holland en hun hen achtende landgenooten. De eenige troost is, dat die Duitschers te verstandig zijn om het malle, te doorzichtig-propagandistische krantje ernstig te nemen. Sociafo aana&fóa&nficb&n. (Ingezonden.) De zoogenaamde Katholieke Sociale Actie in Nederland in haar strijd tegen het Katholieke geloof. IV. De verlamming der actie. Zaken van pplitieken en economischen aard liggen buiten de zuiver geestelijke bevoegdheid, aldus leert Pius X uitdruk kelijk in de II fermo. Zaken van tijdelijken aard zijn niet het voorwerp des geloofs, dan voor zooverre zij betrekking hebben op eene eeuwige waarheid, aldus Sint Thomas (2.2. IV 6.) Door Kuyper's antithese, -werd het tijde lijke: de politiek zoowel als de economie tot een voorwerp des geloofs gemaakt en deze dwaling werd door de mannen der Katholieke Sociale Actie in Nederland zoo gretig verspreid, dat men veilig kan zeggen, dat de eerste 1out der Sociale Actie in Nederland is, dat zij in dit grondbeginsel niet katholiek, maar kalvinistisch i*. Eene eeuwige waarheid der rede zoowel als van de Katholieke zedeleer en een punt des geloofs is het evenwel, dat alle winst ter wille van het geleende geld woekerachtig is 1). Dit is het hoofdbeginsel der Katholieke leer op sociaal gebied. Maar terwijl men nu er naar streefde om b.v. de yakvereenigingen ten onrechte onder de jurisdictie der bisschoppen te brengen, werd dit Katholiek Sociaal grondbeginsel over boord geworpen en de zoogenaamde K. S. Actie week zelfs zoover af, dat zij het kweeken van geld met geld, eene misdaad tegen de natuur volgens de Katholieke leer, ah de sociale deugd bij uitnemendheid ging aanprijzen door alom het oprichten van allerlei spaarbanken aan te moedigen en daardoor het bewijs te leveren, dat zij niet sociaal, maar kapitalistisch is. Immers de gronddwaling der kapitalistische ketterij is de leer, dat geld verhuurbaar kapitaal is. Van eene vereeniging, die zich katholiek noemt en toch van valsche beginselen uit gaat, die zich sociaal noemt en toch het kapitalistisch grondbeginsel als deugd aan prijst, moet het ons niet verwonderen, dat zij actie heet en toch feitelijk slechts eene verlamming der werkelijke sociale actie onder de Katholieken in Nederland te weeg bracht. Na het verschijnen der Berum Novarum, ontstond langzaam, maar toch met eene zekere kracht een sociale beweging onder de katholieken van Nederland, die de beste hoop voor de toekomst gaf. Tegenover de vastgeroeste conservatieve begrippen ontstond eene werkelijk demokratische strooming, voortvloeiende uit de katholieke begjnselen, maar na de oprichting der Kath. Soc. Actie werd die strooming aanmerkelijk zwakker en kregen wij allengs eene een heid van demokratische phrazen, burgerlijke ideeën en deftige daden en candidaten, ter wijl slechts langzamerhand onder het volk het bewustzijn levendig wordt, dat al dat sociale gedoe, waarvan Leiden het middel punt is, geen andere strekking heeft, dan om onder de katholieken van Nederland eene kunstmatige schijneenheid op politiek en economisch gebied in stand te houden. Tot heden toe is men in dit opzicht vrij goed geslaagd. Menschen, die binnenskamers 1) Zie Geen Schoolspaarbanken", uitgever Knijpers Mechelen, Gendringen, en K. Soc. Weetbl., 2de Jaarg. No. 24. zeggen, dat hun het sociale gedoe al lang verveelt, kloppen zich de handen wond op de vergaderingen der Actie en de werk man kiest_ vaak mee mannen, wier conser vatieve ziel zich tevergeefs onder het demokratisch phrazenpak tracht te ver schuilen. Maar dat de werkelijke actie er niet op vooruit gaat, begint men te begrijpen. Toen voor eenige jaren ook door den steun der R. K. werkliedenvereenigingen zich eene nationale vakorganisatie begon te ontwikkelen, was het vooral van Leiden uit, dat pogingen werden en nog worden aan gewend om haar dood te drukken door het beroep op eenen niet bestaanden gehoorzaamheidsplicht. En toen de kerkelijke vakvereenigingen onder bisschoppelijke leiding geboren waren, met een bult op den lug, trachtte men wederom haar uit de Leidsche flesch, tevergeefs met de Milch der fromrnen Denkart" op te kweeken tot krachtige bonden. Ook in onzen christelijken Boerenbond werd gedurende de laatste jaren de sociaalagrarische idee verzwakt ten koste van een kapitalistisch streven om zaken te doen. En dat b.v. in de hypotheekbankkwestie de gezonde ideeën van pater van der Eisen niet begrepen werden, was voor het grootste gedeelte toe te schrijven aan de Leidsche phrazen, waardoor zoo velen waren in de war gebracht. Het woord van Leo spoorde alom de katholieke geesten tot terugkeer tot de leer der ouden aan. In Oostenrijk had van Vogelzang reeds te voren zijn stem doen weerklinken en even krachtig als hij tot het handhaven der onveranderlijke begin selen der katholieke leer aanspoorde eren fier sprak hij het uit, dat h\j wel altijd katholisch", meer niet altijd klerikaal wenschte te zijn. Dan na het woord van Leo stonden van alle zijden de ver dedigers der Katholieke leer op. "Weisz, Toniolo, Mercier. Mannen, met wier namen de Kath. Soc. Actie parade pleegt te maken, terwijl men juist de ideeën der theologen, welke van de leer der kerk in de negen tiende eeuw afweken (Meijer, Pesch,Cathrein, Antoine) ging volgen. 't Is werkelyk wonderlijk, hoe de Kath. Soc. Actie in Nederland, dit spel zoo lang heeft volgehouden. Vooreerst lag dit aan eene zekere afkeer van alle polemiek onder een gedeelte van ons lezend publiek, 't Is vroeger zoo vaak gebeurd, dat er in onze pers gescholden werd over dingen, waarvan men over en weer niet de minste studie had gemaakt, 't Idee van mr. Aalberse om alle polemiek in zijn weekblad uit te sluiten vond bijval, en zoo werd hij koning in het rijk der phrazen. Maar het vuur der waarheid kwam niet te voorschijn, daar de botsing der meeningen onmogelijk ?was gemaakt. Nadat zich kort daarna Mr. Aalberse tot groot-censor en groot-inquisiteur der futurauitgaren had verheven, werd de eenzijdig heid nog grooter, maar zij bereikte haar toppunt, toen hij in de sociale weken het scheppingswerk ging overtreffen door met zijn hofstoet in zes dagen tijd niet een enkel menschenpaar maar honderden vol maakte sociologen in 't aanschijn te roepen naar zijn eigen beeld en gelijkenis. Hiermede was de zegepraal der phrase over alle diepere studie voltooid alsmede over alle krachtdadige actie, welke in de studie van gezonde en goed begrepen be ginselen behoort te wortelen. PEREGRINUS. (M. J. O. Knijpen). MeMiolitie, Boefje", het bekende Boefje", heeft vooral in onze groote steden een heele me nigte verwanten; velen zyn daaronder hem gel\jk, maar en gelukkig, vormen dezen de meerderheid- ook zijn er minder pathologisch dan hij. Zij zijn, of liever hunne onmaatschappelijkheid is het product of het gedurig prodnct van twee of meer factoren: aanleg, slechte of onverstandige leiding, lief de! oog heid of verwaarloozingderopvoeders,«rmoede, slechte woningtoestanden, verleiding der om geving, verleiding door kameraadjes. _ De bestryding dier oorzaken van jeugdige crimi naliteit is juist daarom van zooveel gewicht, omdat nooit n enkele op zichzelf voldoende is om een kind tot misdadiger te stempelen en het wegnemen van n dus zeer dik wij 11 den invloed van enkele andere zonder scha delijke, soms zelfs met muttige gevolgen doet verloopen. Geven onze Kinderwetten bij verwaarloozing door de natuurlijke opvoeders ot hunne onmacht door den aanleg van hnn kind een uitweg door ontheffing of ontzetting, waardoor opvoeding in een geschikter om geving, desnoods dwangopvoeding wordt mogelijk gemaakt, verder strekt haar preven tieve werking niet. Hierdoor blijft nog een ruim arbeidsveld open en ie aandacht op n deel hiervan te vestigen is de bedoeling van deze regels. De verleiding der omge ving en die door kameraadjes zijn niet goed te scheiden: waar de eerste sterk is, wordt van zelf een groot aantal kinderen er de dupe van en deze oefenen dan op een andere categorie een invloed uit, die gevaarlijker is dan de eerste. Vooral in onze groote steden kan de omgeving zooveel verzoekingen bie den, dat er maar weinig behoeft bij te komen om een gewonen jongen te doen struikelen: opkooperjjen, pandjeshuizen, snoepneringen met gelegenheid tot in bewaring geven van geld en tot 't maken van schulden, loomjjswagentjes, fietsenverhunrplaatsen, onafgesliten handelsterreinen, abattoirs, losplaatsen en markten, slecht geplaatste en onvoldoend afgesloten mnntgasmeters wat geeft een jongen om een zegel" ??dat alles en veel meer maakt slachtoffers. Alle verzoeking weg nemen zou onbereikbaar en ook niet aan te bevelen zijn, maar zeker is het niettemin, dat tegen het onbeteugeld voortwoekeren van vele dezer maatschappelijke kwalen, de jeugd moet beschermd worden, daar anders een toestand geboren wordt, zooals die hier en daar reeds bestaat en waarbij het b.v. kan voorkomen, dat een jongen 300 en meer keeren steelt zonder gevetbaliaeerd te sjjn, of dat in zekere wijken bedelen, snoepen, bierdrinken, dobbelen, kaarten, inbreken en stelen, katten en duiven stroopen, algemeen door 15 d 16 jarigen worden beoefend. Dan helpen geen gewone miidelen meer: komt een jongen, die 4, 5 of meer jaren gestadig zedelijk is achteruit gegaan, eindelijk in aan raking met den strafrechter, dan kan er in zijn bestaan worden ingegrepen, 't is waar, maar hoe weinig effect heeft dan een tnchtechoolstraf, hoe gering worden dan maar al te vaak en vooral bij de ouderen, de kaneen van slagen der d wangopvoeding l Nog; treu riger is het, dat velen er tot bun 17e, 18e jaar of tot ze nog ouder zijn, doorrollen, ze hebben een lui leven achter den rug: ruw werk, dat goed geld opbrengt als de haring vangst of bootwerk hebben ze soms periodiek waargenomen, maar meestal liepen ze leeg en leefden van straat- en anderen diefstal. Bij onze tegenwoordige strafmiddelen zijn zij zoo goed als verloren te beschouwen. Te zorgen dat het niet zoover komt, is een eisch van goede politie. Ontegenzeglijk een zware eisch: en 'C behoeft wel geen be toog, dat, wordt bij naar behooren vervnld, daarmee niet alleen veel kicder- en onderleed kan worden voorkomen, maar ook de maatschappij ten zeerste wordt gebaat. Daar om en omdat deze politie zeer bizondere eischen aan hare vertegenwoordigers zal stel len, is het niet te veel verlangd, als we wenschen dat ze in onze groote steden een geheel op zich zelf staande en uitsluitend onder de kinderen werkende organisatie zal vormen. Wanneer in iedere sectie of af deeling een vyftal van deze agenten- een andere naam was zeker beter een halfjaar zon gearbeid hebben, zouden ze de meeste rakkers uit hun wijk al wel van raam en woonplaats kennen: daarmee was al veel gewonnen, want al beteekeot een gewone politie-agent n iel veel in menig jongensoog, voor n, die je vader weet te wonen", heeft de bengel in den regel meer ontzag. Meer nog dan ze door eigen waarneming zouden te weten komen, hooren deze steeds ia burger gekleede beambten van onderwijzers e.t>. ook zonder dat ze tot het altijd verkeerde uithooren hun toevlucht moeten nemen. Niet dan in gevallen van hooge noodzakelijkheid nemen ze een kind mee naar het bureau: wel lichten ze steeds de ouders in en trachten met ben tot samerwerking te komen, terwijl in een centraal register al hunne bemoeiingen met de kin deren en de ouders worden vastgelegd. Lang behoeft het niet te duren, of zy kennen van hun klantjes de gewoonten, hnn huise lijke omgeving, kameraadjes enz. en zijn reeds daardoor in de gunstigste omstandigheid om ze juist te beoordeeiep. Door hun neer varing zal oordeelkundig kunnen worden opgetreden tegen houders van snoepneringen, pandjeshuizen e.d. en zij zijn de aangewezen menschen om het vele tijdroovende en voor leeken uiterst moeilijke recherchewerk voor voogdij raden enz. te verrichten. Is dit deel van 't werk der kinderpolitie reeds door betrekkelijk middelmatige krach ten te verrichten, stelt men de eischen wat hooger door te verlangen: menschen met liefde voor dit soort werk, kijk op een kin derkarakter en tact om met lastige natnren om te gaan, dan zal ook ongetwijfeld meer bereikt worden; de bekende fluweelen hand schoen om de ijzeren hand doet vooral tegen over jongens soms wonderen. Een betrek kelijk grooter mate van zelfstandigheid en vrijheid in zijn optreden kan men aan het hier bedoelde meer ontwikkelde personeel toestaan, wat aan dit werk slechts ten goede kan komen, terwijl de dagelijksche rappor ten den leider?hij zij een bekwaam pedagoog, maar in ieder geval man van de practijk" gelegenheid kunnen verschaffen tot bespre kingen, die den beambten stof tot nadenken geven, en hen tot betere vervulling hunner Echoone taak in staat stellen. Op tijden en bij gelegenheden, die zulks noodig maken, centraliseeren züzich op verzoekingrijke plaatsen als de markten en kunnen op die leerscholen voor jeugdige diefjes door hun optreden veelkwaad voorkomen. Aan de bedelarij en vagabondage door kinderen schenken zij de noodige aandacht en't inatitunt geeft den voogdijraden kennis van die ge val len, waarbij de tuss :henkomst van deia lichamen gewenecht schjjnt. Enkele vrouwelijke beambten zullen zeker niet gemist kunnen worden, daar tegenover het meisje, en speciaal tegenover het tot misdaad neigende meisje, door den man zeer moeilijk de geschikte toon wordt aangeslagen, en hoe goed ook bedoeld, zijne bemoeiingen soms zelfs niet-gewenschte gevolgen hebben. Het centrale register kan uitnemende dieneten bewijzen bij de beoordeeling der wenschelijkheid om van een gebleken overtreding of misdrijf proces-verbaal al of niet op te maken. De tegenwoordig nog maar al te vaak gehoorde enormiteit, op verzoek van den benadeelde is geen procesverbaal opgemaakt" zal daardoor wel mede uit de wereld worden geholpen, en men zal inzien, dat sedert de