10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOQRNEDERLAND. No. 17 32" «efépositie bevredigend, ctoch ia dat renrfag kon TM te*e hacwtting der dividend- betaling nog fttn iprake «gn. ZtoAftt dit uit de lucktgevallen bericht met «enige reaerve moet warden tegemoet getreden. In de locale afóeelingen waren het weer de p«troleum-aandeel«n die de meeste belang stelling in beslag name»; b*t koersverloop WM echter alles behalve gunstig. Aaad. GecomoHdeerde reageerden van 365 tot 333 pCt., aand. Koninklijke van 493 tot 466 pCt. en de overige soorten in yerhcading. Geruchten gingen, dat de Standard OU hare bendue prijien met 4 ets.- had verlaagd en daarmede d*n oorlog aan de Koninklijke, welker Bteig groeiende macht zq gaat duchten, had verklaard. Wat allicht op rekening eener verhitte verbeelding moet worden geschoven. Cultuurwaarden handhaafden eene vaste tendenz, doch Tabakken waren merkbaar flauwer gestemd; de handel hierin beperkte zich echter tot een minimum. £abb*twaarden, in den sanvaog der week belangrijk gereageerd, met name de Amster dam Bubbêr aacd* konden zich ten slotte weer flink herstellen. Mrjnaandeelen waren over 't geheel teer «wak van houding; *and. Eetaboca liepen «eoif» punten tdug, evenzoo Tot oké, die Wateom c%, 10 pCt. verteren. Ongetwijfeld werken de d ir* geldprijzen ?iwllfcraftd op den koen dezer speen! aüeve marden; ftctoten om de koersen te etimafoerai W^jve» t*n ememaafo uit en wie der halve dergeHjke foadeew mat geleend geld heeft gekocht, begint het moede te worden d» swar« rente-laatt» te drager. De hooRO geldttand is aldus een daad krachtig middel om de speculatieve foadsenraarkt in een meer gezonden toestand te brenger}. Vermelding verdient de ferme houding van Maiine-waarden, waardoor de 4% pCt. bond*; inim 2 pCt. konden verbeteren; vermocdeljjk houdt zulks verband met het enorme passagiers-vervoer in 1910. De beleggen*-fondsen toonden zich zeer indifferent. Men verneemt weer allerwege van leenings-plinnee. Zoo heeft Turkije opnieuw eene leening gesloten, die wel eerlang aan de markt zal komen; eene tot nu toe onbekende provincie van Brazilië, Cear», is het succesvolle voor beeld van de anderen gevolgd ea heeft met een FairJEch bankiers-huis eene leening af gesloten. Daarentegen verluidt, dat de plannen der Bulgaarfche regeeriug om de 6 pCt. Ie et ing van 1892 te converteer*», van de baan zijn geschoven, wijl zij geene bijzondere garantie wenscht te stellen voor de nieu we conversieleening, welke die van 1892 aal vervangen. Ook Turkije tornt voortdurend te dien opzichte aan de voogd\jechap der mogend heden; de Balkan-staten zijn zich in de laatste jaren tengevolge der politieke eve nementen mondig gaan gevoelen en wenschen ziob niet meer de wet te laten voorschrijven, zelfs niet door eventueele geldechieterp. De tijd zal leeren of Bulgarije althans toch genoodzaakt zal worden bakzeil te halen. De Norfolk & Western Spoorweg Mij. heeft besloten tot de uitgifte in beginsel van $50 millioen converteerbare obligaties en op grond daarvan vergrooting van haaraandeelen-kapitaal met gelijk bedrig. Er zullen wel gunstiger tijdsomstandig heden moeten afgewacht om tot die uitgifte te kunnen overgaan, tenzij dan dat 't in ge deelten geschiedt. 2 Sept. v. D. M. P.S. Wederom opdoemende geruchten, dat de spoorwegen bezuinigingen op hare exploi tatie-kosten zullen invoeren en politieke redevoeringen, brachten heden eene plotse linge wending in de stemming der Amer. markt, waardoor verschillende soorten eene niet onaanzienlijke reactie ondergingen. ' De jongste koper koningen. Kaact BockefeUer, Hill, Morgan, Carnegie en nog «enige tpongevende mannen op finan cieel en industrieel gebied in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika, heeft zich in de latere jaien een familie een plaats van betoekenia weten te veroveren, die vooral nu het koper-vraagstuk zoozeer op den voor grond treedt,wat meer bekend dient te worder. Men zou de zonen van Meyer Guggenheim thans gevoegelijk de koper-koningen van Amerika kunnen noemen, even als men reeds van van staaU, petroleum- en spoorwegkoningen spreekt. De grondlegger van het voorname stand punt, dat de Guggenheim's tegenwoordig op industrieel terrein innemen, de zoo even genoemde Meyer Oufgenheim, komt uit Langnau in Zwitserland en ging, nauwelijks 19 jaren oud, het groote water over. Als tusschendekspassagier leerde hij aan boord een jong meisje kennen, Barbara Meyers, eveneens uit Langnau. In hunne woonplaats hadden beiden elkander nauwelijks opgemerkt, maar het samenzijn op het groote schip voerde hen tot elkander. Ook Barbara ging naarAmerika om haar geluk te beproeven. In New-York vond Guggenheim niet spoe dig genoeg een middel van bestaan en ging dus naar Fhüadelphia, waar hij langs de straten ventte met kan t werk, voornamelijk Zwitsersch fabrikaat, waaraan hij naeenigen tijd andere artikelen, als echoensmeer, lak en lijm toevoegde. Spaarzaam en ijverig als hij was, kon hij wat oversparen en toen hij genoeg meende te verdienen, om in 't onderhoud van een gezin te kunnen voorzien, liet hij Barbara uit New-York overkomen en trouwde haar. In 1854 werd de eerste zoon, Izaak genaamd, geboren, de dynastie der Guggenheim's was gegrondvest; toenmaals echter was de grond legger ervan nog altijd slechts marskramer. Tot dusver had Meijer Guggenheim zijn lijm en echoensmeer van een grossier gekocht, nu kwam hij echter op het denkbeeld ze zelf te fabriceeren. En daarin slaagde hij naar wenscb, zóó zelfs, dat hij het venten eraan gaf en een kleine winkelzaak begon. In de achterkamer was de fabriek", waar Meijer werkte, in het winkeltje verkocht Barbara het fabrikaat. Met niet minder dan 11 kinderen werd het echtpaar gezegend, 7 zonen en 2 dochters zijn daarvan nog in leven. De oudste zoon, Izaak, bezocht slechts de volksschool, de andere kinderen echter kon den, dank zij de toenemend gunstige levens omstandigheden der cuders, leeren wat zij wilden. De oude heer was een gestreng, maar goed huisvader, die zijn kinderen een voorbeeld gaf van arbeidzaamheid, doch ze met een soort van epartaansche gestrengheid opvoedde. Inmiddels geraakten lak en Ijm allengs op den achtergrond «n was Guggenheim senior begonnen BÜA lieveling? artikel, kant- en bor duur ver k, uit Europa, speciaal Zwitserland, te importeeren. Hij had nu reeds twee zaken, een te Philadelphia en een te New-York, onder de firma Gnggenheim & Pnlaski. De zaken gingen zoo goed, dat de firma spoedig ertoe over ging in Zwitserland een eigen fabriek op te richten, waar zjj zelve hare kanten en borduurwerken fabriceerde. De tweede .zoon, Daniël, ging mar Europa en nam de leiding van de fabriek en in 't algemeen de vertegenwoordiging der firma op zich. De oude heer gaf hem slechts dezen raad op reis mee: leer talen en allee, wat rente kan afwerper.J' Thans is Daniël Guggenheim het hoofd van de groote (smelters trust, met een maatschap pelijk kapitaal van $ 100,000,000. Hij schijnt den raad zijns vaders goed te hebben opge volgd; in 1881, d. i. 34 jaren nadat zijn vader den Amerikaan schen grond had betreden, waren reeds 4 zonen in de firma werkzaam: Izaak, Daniël, Moritz en Salomon. De vroe gere compagnon Falaski was intusschen uit getreden en de firma Guggenheim's Sons werd het voornaamste importhuis in Zwitsersche kanten van Amerika. In de akte van oprichting werd nadrukkelijk bepaald, dat de jongere zonen, zoodra zij den vereischtea leeftijd hebben bereikt, als partner's in de firma kunnen treden. Met goed gevolg waagden de Guggenheim's een sprong in een geheel andere richting, n1, naar de kusten van den Atlantiechen Oceaan in de sierra's van het westen. Ook hieraan is echter weer een geschiedenis ver bonden. Een koopman in Lead rille (Colorado) was aan de firma geld schuldig, maar kon niet betalen. Benjamin, de vijfde zoon, werd er op afgestuurd, met opdracht te redden, wat nog te redden vie). Geld had de debiteur echter nier*-, maar wel het recht van optie op een zilvermyn, de A. Y. Minnie Mine". Deze optie bood hij Gnggenheim voor f 5000 aan, waarvan de helft cash, terwijl met de resteerende $ 2500 :ijn schuld aan de firma zou zijn vereffend. Het aanbod werd geac cepteerd, maar in den eersten tijd leverde het nieuwe zaakje slechts teleurstelling op. De mijn was er wel, maar vol water, dat moest worden uitgepompt, wat veel geld kostte. Toen dit was geschied, volgde een tweede teleurstelling: Meyer Gnggenheim had gedacht, het zilver te kunnen wasschen op dezelfde manier als het goud in Califoini langs mechanisch en weg. Maar dit ging niet, men vond zilvererts en dit moest worden gesmolten, waarbij doorgaans eenig lood en koper ah af?al wordt verkregen. In den Minnie Mine" was het zilver voornamelijk met koper vermengd en het wus dus zaak een bevoegd deskundige te vinden, die hieibij ejjn medewerking kon verleent n. De oude heer Guggenheim vestigde zijn keuze niet op dei minores, maar op den oudprofessor in de geologie Nathaniel P. Hill, die de wetenschappelijke oprichter en pionier van de smeltoven-industrie in Colorado en in de Ver. Staten is geweest. En deze bouwde voor , hem den eersten smeltoven. Maar Gnggenheim, toenmaals was er in geheel de Unie nog geen inrichting om metaal te raffineerec, moest tot dit doel de grondstof naar Europa zen den en wel voornamelijk naar Swansea in Walep. Transportkosten en arbeidsloonen verslonden het leeuwendeel van de winst Maar Guggenheim was een gelnkskind; op zekeren dag kwam hij in kennis met Edward B. Holden, een man, wiens naam thans in Colorado algemeen bekend if>. Toenmaals had hu een klein chemisch laboratorium, maar 't ging hem financieel niet voor den wind. Beide mannen begrepen elkander spoedig en Gnggenheim nam $ 80,000 aandeelen in de Globe smelterswerken, waarbij z\jn zesde zoon, Simon, als employéop f 60 salaris per maand werd geplaatst. Holden controleerde de onderneming als vertegenwoordiger van den groot-aandeel houder Guggenheim en reeds een jaar later kenden Simon en Holden de geheel e techniek van het smelten. De oude Gnggenheim richtte in 1888 in Pueblo den Philadelphia-Smeltoven op, die hem .f 1,250.000 kostte. Zijn zonen, die in de Oostelijke Staten waren gebleven, begonnen zich thans cok op de mün-induatrie toe te leggen. Izaak werd general representant" van de firma te New-York, David beheerde de vracht- en transport-afdeelinp, Moritz was de rechtsgeleerde raadsman der firma, Salo mon voerde de door Holden voorgestelde ont werpen uit en richtte de eerste metaal-raffinaderij in Amerika op in Ferth-Ambay (NewJereey), die onder beheer van zyn broeder Benjamin werd gesteld en waardoor men zich van de Europeeeche raffinaderijen had los gemaakt. William, de jongste zeon, ging naar Mexico, waar hij in 1891 te Montery een grooten smeltoven en raffinaderij oprichtte. Toen kwam 1893, het jaar van de zilverkrach, als gevolg van de ontmunting van zilver in de meeste Europeesche en Aziati sche landen. Vele kleine mijnen rendeerden niet meer en moesten gesloten, vele smeltovens moesten gedoofd worden. Zelfs de grootste onderne mingen werkten of met verlies, of met luttele winst. Er was slechts n middel, dat kon helpen: combinatie. En zoo kwam in 1899 de groote Smelting and refining trim" tot stand met een kapi taal van $ 65.000.000. Eerst waren de Guggenheim's niet tot medewerking geneigd; die tegenwerking werd door de tegenpartij als een wanhopige poging gekwalificeerd, maar ten slotte bleven de Gnggenheim's overwinnaar en moest de trust capituleeren. Toen traden de Guggenheim's tot baar toe, maar niet als deelgerechtigden, doch als een dictator, die den anderen de wet voorschrijft en thans beheerschen zij een onderneming met een kapitaal van $ 100.000.000, waarvan de werken zich als een keten van Mexico door de geheele breedte der Ver. Staten tot in het pool-gebied van Alaska uitstrekken. Dit alles is in een halve eeuw tot stand gebracht. En als men Meyer Guggenheim vraagt, hoe hij in zijn leven zoo echitterende resul taten heeft kunnen verkrijgen, antwoordt hij : ik ben altijd erg nieuwsgierig geweest, heb omtrent alles nauwkeurig geïnformeerd en mij nooit geschaamd, om te vragen, wat ik niet wist, 2/9 '10. V. D. S. Eei Druiy-Lane-theatre te Londen. Het is een natte donkere avond in het n» j aar van 1820. Des ondanks is er een stroom van memchen in cabs en hansoma, in regen mant els en otder paraplnies naar den schouwburg geko men om de vertooning bij te wonen van het drama De gevangene" van den DuiUchen tooneelechrrjver Kotzebue, die zich thans zeer bizonder verheugt in de gunst des volks, maar minder nog dan de populaire acteur Carlee, die in het werk de hoofdrol vervullen za), welke dank zij eenige handige trucs en effectvolle wendingen nu reeds gedurende veertien dagen avond aan avond de schouw burgzaal doet daveren van het applau». De aanplakbiljetten vermei len zy'n naam met reusachtige letters en men wijst er in 't voorbijgaan op, vóór men den schouwburg binnengaat. De ryk-gëorneerde, fraai verlichte zaal is weldra op alle rangen gevuld met een zeer gemengd publiek, dat reikhalzend uit ziet naar het begin der voorstelling. Boven in den engelenbak hangt men te halverlijve over de ballustraie, wuift naar de overzij, fluit of roept den naam van den een of ar. der en plotseling ontdekten btkendp. In het parten e staat men tegen de ruggen der voorbanken te leum n en gluurt door de l ooneelïijkers naar de loges, waarin men het gt tl dder ziet van teruggeworpen bontmantels en het schitteren van diamanten op kleurige damestoiletten. Door het huis gaat het diukke gezoem en stemmen gegons als van een reus achtige bijenkoif, dat een menigte maakt, die in spanning verkeert; en geen wonder ook, want dezen avond nog deed het gerucht de ronde, dat de lievelings:cteur nut zou optreder. Daar doet zich het viermaal klop pen hooren, dat het opgaan van het scherm aankondigt... plotselinge stilte in de geheele zaal... Als het doek ten halve gehaald is, blijft het staan... het tooneel is leeg... het stemmengegors verheft zich weder ea de engelenbak wordt reeds rumoerig. Tusschej de coulissen verschijnt een zwart-gerokte meneer... Heel Engeland kent hem... het is de sierke gestalte van den fijnen grooten acteur Bicbard William Eiliston, thaES manager randen Druiy-Lane Schouwburg. Als hij het voetlicht genaderd is en een lichte hocfdbuiging gemaakt heeft, wordt het nogmaals doodstil. Gaheel zonder inleiding begint hij: Ladiea and Gentlemen, Carles is hedenavond verhinderd op te tre den". .. en dearmee schijnt bij meteen het laatste woord gesproken te hebben, de storm barst lof. De engelenbak begint het vuur met sissen en scbreeuwen en fluiten, het parterre loeit reeds mede, hoog gillen klinkt uit de loges enamphitheater: Carles moet spelenl" wij willen Carles!" loeit en blaast het aan alle kanten, projectielen worden raar het tooneel geworpen ... Rustig, zonder een spier van zijn gelaat te vertrekken met de beide handen de opgevouwen zwart satijnen klak vasthoudend, blijft de directeur <oor het voetlicht staan, als wilde hij door zijn kalmte het rumoer bezweren... maar het bedaart ?iet, de storm groeit tot een orkaan en aan alle zyden brult en dondert hem de naam Cailes in de ooren. Vooraan in het parterre is een jong fatterig heertje, door een zijner makkers gesteund op de leuning van een bank geklommen, bij zwaait als met een vlag dea opstands met een rood zijden fonlard en bruit met een hooge kraakstem Carles!" Carles l" zoo luid, dat het door het rumoer heen duidelijk hoorbaar is. El'iston verlaat opeens zijn rustige houding, een minzame glimlach komt op zijn gelaat, hij brengt zijn beide handen als een roeper aan den mond, en met zijn geweldige sonore basstem don dert Lij: vrienden, ik versta u niet, ik be grijp u niet! (het rumoer mindert reed-). Allen gelijk spreken gaat niet 1... Elk op zijn beurt als 't u blieft!" En terwijl hy zich met een buiging en een hoffelijke handbe weging tot het jonge mensen met de loode foulard wendt.wordt het stil... men ia nieuws gierig ... Stilte:" klonk het, stilte!" en Elliston gaat op rustigen toon voort, terwijl zich (Ie blikken van alle toeschouwers, naar den aangesprokene wenden : Welnu, nei eer, aan u, den luidruchtigste van allen geef ik het eerst het woord!... zeg me ... wat wenscht gij?'' Hij ziet den aangesprokene, die zich benauwd voelt onder de algemeeue belang stelling, met strengen koelen blik in de oogen, en deze, die reeds half van zijn hooge stand plaats is afgedaald, is zoo bedremmeld, dat hij slechts met nauw hoorbare stem antwoord geeft: Carles! Carles!",.. het is als het druppelen van een verstopte dakgoot na een zwaren regenbui. Als ik u wel begrijp, wenscht u dus, dat de heer Carles optreden zal ?' en de ander, die weder een weinig moed gevat heeft en de gewichtigheid ge voelt van parlementair te zijn tusicheu het publiek en de schouwburg-directie, antwoordt met een zekere deftigheid: Ja, zeker, die staat toch op de aanplakbilletten l" Eiliston maakt een beweging, of er thans een licht in hem opgaat, of bij nu eerst de zaak volkomen begrijpt: O eb. zoo, dat is 't 'm ?' roept hij. Ja, ja," zegt hij, met een stem, die zich in sombere diepten beweegt, u hebt gelijk, volkomen gelijk, maar (diepe zucht) wat kan er al niet geschieden tueschen het uur, waarop het billet wordt aangeplakt en den avond der voorstelling. Gij allen hier, die denkende, verstandige menscben zij f, is het a niet bekend, dat ons stervelingen steeds het zwaard van Damocles boven het hoofd hangt, dat groote en kleine wisselvalligheden, onafhankelijk van onzen wil, zich vaak plotseling in onzen weg stellen en onze beste verlangens en voornemens verijdelen ... Gij, jongmensch, grj, die met zooveel vuur uw rechten verdedigt en uw lievelings kunstenaar opeischt, weet gij dan wat hem verhindert hier te zyn. Is 't niet zeer wel mogelijk, dat droevige, ja hartver scheurende ometandigheden hem verhinderd hebben u hier hedenavond te komen vermaken. Kunt gij u b.v. niet voorstellen, dat een ge vatte koude, na zijn vermoeiend en verhittend spel, bij het verlaten van den schouwburg, hem op het ziekbed heeft neergeworpen. Verplaats u in den toestand van dat hevig geschokte huishouden... De vrouw des huizes, die bemerkte hoe de kunstenaar zijn gewone opgewektheid van geest verloren heeft, wordt ongerust, ontbiedt den dokter. Moeder en kinderen staan aan het ziekbed met angstige gezichten te verbeiden, welk oordeel de geleerde zal uitspreken. Op het bed ligt de lijder bleek, in dcü'en halfsluimer, het gelaat vertrekt zich pijnlijk, de ademhaling gaat snel... Er komt een be denkelijke rimpel in des geneesheers voor hoofd, en half voor zichzelf, zonder op te durven zien, mompelt hij: Longontsteking in den hoogsten graad..." Een schok van aandoening doortiilt allen, met onderdrukt t nikken wendt de moeder het gelaat af, een der meifjee barst uit in zenuwachtig ge schrei .... De spreker wachtte een oogenblik, de geheele zaal was in spanning, was ademstil... Toen wendde 'hij z ch opnieuw tot den jonkman van den rooden foulard en vervolgde: En gij, jongeman, gij, die geen echtgenoot, geen vader zrjt... Stel 't u voor, stel 't u goed voor, opdat ge weet en gevoelt wat ge eigcbt voor uw persoonlijk genoegen, voor een giil l... zendt ge wenecben, dat te midden van een dergelijk toooeel van smart een onzer binnen trad om als een wretde spotternij den armen Iqder op te eisenen, om bij dit ziekbed, dit doodbed wellicht, te spreken van het vermaak en de weelde des levenp, en wellicht den stervende in een laatste oogecblik van helderheid te doen gevoelen, dat zij, die genot zoeken, meioogenloos zijn, en zelfs van hun lievelingen, die ze zoo even nog met lof overlaadden, ouder b:oemen bedolven, hetbovenmenschelijkeeiEchen. Ziet ge, jonge man, dat is wreed, dat is mon sterachtig!"... Terwijl Elliston Sprak was de belangstelling steeds grooter geworden, men hing uit de logis voorover om geen woord van het gesprokene te missen, en bij de laatste woorden waren verschillende dameszakdoefcjes aan de oogen gebracht en hoorde men op de verschillende racgen het geluid van neussnuiten, het eerste signaal van zin'nelrjke ontroering. Nauwelijks had de spreker dan ook het woord monsterachtig" met donderende stem de zaal ingcslingerd of de algemeene verontwaardiging gaf uit alle hoeken van de zaal de tcho. Monsterachtig l" klonk het, monsterachtig!" ... Het jonge menecfa, tot wien Ellistons rede gericht was, had intusechen de onvoorzichtigheid gehad, bedremmeld als bij was door de plot selinge wending Van des Directeurs toespiaalr, om te blijven staan.... z'n noodlot, want de volkswoede wilde een offer: Eiuit met hem!" gilde op eens een hooge vrouwestem uit den nok van t gebouw... 't Sein was gegeven, en de schaar barette los: Er uit! er uit l" herhaalde men boven en beneden ... Meteen had reeds een der buren van den foulard-man hem in den kraag gegrepen, twee anderen pakten tem met ijzeren vuist bij de armen, en in een ommoiien werd hij opgenomen, boven de hoefden geheven, en zwierde, van hacd tot hand aaogenomen, over het woedende parterre de zaal uit... Eiliston zag het met een fijnen glimlach aan... hij philosofeerda wellicht over de wisselvalligheid der volksgunst. .. maakte, toen de zaal weder een weinig tot rust gekomen v» as, een buiging en deed het scherm zakken terwijl een geeetdriftig applaus losbarstte ... Toen Elli; ton achter de coulissen kwam, etonden zijn mede-direc!euren hem op te wachten: Prachtig... prachtig l" riepen ze, een meesterstuk !... Je grootste praestatiel"... Maar ... is het dan niet waar wat hij verteld heeft?" vroeg een commisanis, die slecht op de hoogte was. ,,Wè'. meneer Die-en-die.... ik heb toch in de voorwaardelijke wijs ge sproken ... Stel u voor dat", indien zus en zoo"... Ga weet toch zoo goed als ik, dat Carles in 't geheel niet gehuwd is, dat hy voor z'n amante Mademoieelle B. zich tot over de ooren in de schulden gewerkt heeft.. En hedenmiddag op weg naar de repetitie is De gevangene" op last van zijn echuld«ischers gevangen genomen"... Neen!... riep de ander; is het waar? Hoe jammer!.. Ik wa? zelf onder den ikdruk van uw toe spraak !'' ". D. gelijke bate wil binnenhalen, hetgeen toch moeilijk aan te nemen is. Wanneer dus de t e voegde autoriteit gelast, dat in bet vervolg porttegels slechts voor hei beoogde doel gebruikt mogen worden, ttm deze maatregel m. i. alle on gerechtigheid op dit gebied beletten. Met dank voor de plaatsing, hoogachtend, E. H. DE KONIKG. Dordrecht, 27 Augustus 1910. Geachte Redactie! Dezer dagen te Hannover zijnde, viel mijn oog op een winkelraam, waarin met het op schrift Eintagtfliegen" een partü'je onge bruikte zegels tegen drie Mark per stuk ten verkoop uitgestald was. Het bleken mij de in den laatsten tyd veelbesproken gnldensportzegels, overdrukt met 3 cent, te zyn. Tegelijkertijd stonden met mij voor het raam twee Duitschers, die klaarblijkelijk hunne oogen eveneens op deze zegels gevestigd hadden, want op eens zei de een tot den ander Nederland begint op het gebied van postzegels zoo langzamerhand cp Nicaragua en Salvador te gelijken." Waar deze twee landen bij elk verzamelaar als eerste klas postzegelfabrieken gesigr aleerd staan, knrrt u allicht begrijpen, mij die op merking als Nederlander niet erg aangenaam aandeed, ofschoon deze m. i. toch wel eecige waarheid bevatte. Ik behoef slechts te herinneren aan de voor enkele jaren veelbesproken uitgifte der als portzegels overdrukte de Knyterzegelc. Wat de thans gedane uitgifte betreft, kan ik niet begrijpeu, deze eenig doel zou gehad hebben, Volgens de dagbladen werd toch direct bjj de uitgifte de geheele partij door of vanwege postzegelhandelaars opgekocht, dus voor het doel werden zij feitelijk niet gebruikt, hetgeen daaruit reeds blrjkt, dat men slechts onge. frankeerde exemplaren ter verkoop ziet aan geboden. De bedoeling van portzegels is toch te weinig betaald porto op de poststukken aan te duider, om dit bedrag bij den geadreseeerder alsdan te inkasseeren. De verkoop van onafgestempelde portzegels streeft dus het doel vcorby, tenzij de NederlanJEche staat door de posterijen een derLmm". Naar aanleiding van de wellustig" inge richte booten van de Norddeutsche Lloyd, besproken in bet stukje van D. A. H. in No. 1729 van dit blad, wil ik er even op wijzen dat niemand minder dan professor R. C. Boer dezelfde, laten wij zacht uitdruk ken, verschrijving begaan beeft in... De . Gids. Te vinden op de 10e regel, van onder tf, van pag. 411 van het Decembernummer van 198, in het opstel: Beieherincerirgen uit Noorwegen". A's de professor zich de weelde" veroor loofd tad hier bet Hollandsche wcord te gebruiken, bad ik nu niet met wellust," den speldeprik kunnen geven. Die Fransche woorden ook ! P. V. D, KtKBOOM. 7e Jaargang. 4 September 1910. E=»d.: C. H. BBOSKKAMP, Dam rak 59 Arast. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betreffende, te richten aan bovenstaand adres. No. 171. Probleem van den auteur J. Jacobson Aan, Haarlem. Zwart (11 schijven en l dam ) Wit (10 schijvet). ; Oplossingen moeten binnen 14 dagen worden opgezonden aan bovenstaand adres. Opl. Phanta«ie-probleem No. 170, vanden auteur: w 30-25, 15-10, 35 30, 47-4', 48 43, 31:2, 25 34, 2:16! ? Jammer, dat de insluiting ook op de vol gende manier verkrejen wordt: : W 20-14, 47 41, 48 43, 31:2, 30 34, 2-161 of i w 30-25, 47-41, 48 4S, 31:2, 25 34, 2-16! Meermalen hebben wy er op gewezen, dat, behalve het natuurlijke en echoone, hetgeen een phan<asie-probleem mist, er ook dikwijls gevaar is voor bij-oplossingen. In No. 170 : komt dit weder duidelijk aan 't licht. Dat de 1 auteurs dit verkeerde fyeteem van samen stellen tceh geheel loslaten, is onze oprechte wenscb. Maakt steeds frifch en natuurlijk werk; niet alleen dat men Mei van meer zelf voldoening heeft, mrar cok de oplossers scheppen veel meer genoegen in natuurlijke en cchocne composities. PERMAINAN-TABA'L. (Vmolg en slot.) Wy moeten rog eren opmerken, dat bij 't slaan van een of meer schijven, de meeste schijven niet behoeven geslagen te worden. De slagzet mag in elke richting dus ook naar de jijden en achteruit geschieden. Het schuiven mag in geen gtval achteruit plaats hebber/. Overigens schuift men naar links of rechts en schuin of recht vooruit. PARTIJ T A B AL", gespeeld 9 Januari 19 O te Oengaran, Java, tnsschen Mas Ansar; met rood (wii) en Mas Soepoio, met blauw (zwan). De analyse is van den heer Eggink. (Mas is een adelyke titel.) Bood (»it), Blanw (zwart). 15 21 l 2317 14 15 2 2423 13 .14 3 2519 14: 24 4 2325 15 14 5 2923 21: 20 6 33:24 8 13 7 3229 14 15 8 3532 15 21 9 3025 10 15 10 1718 98 11 2217 12: 22 12 27.9 6: 13 13 181!) 4 9 14 2827 l 4 15 1914 9 : 10 16 24:12 7: 17 17 2520 15: 25 18 26:24 49 19 2419 9 10 20 2322 87 21 22:12 7: 17 22 2928 Gids voor buitenlandsche Hotels. Berliin- Hotel Adlon BERLIJN. Unter den Linden l bij den BrandenburgerTor. 3 Minuten van het Tiergarten-park. Heerlijksi e ligging, Modernste comf., Matige prijzen,Voordeel!ge arrangementen. Tel.-Adres: Adlonum". LORENZ ADLON, Keizerl. & Koninkl. Hofleverancier. Wiesbaden. Hotel WILHELMA. Ie Bang. Termalbaden uit eigen bron. Prospectus Hotel Informatie-Bureau, Amsterdam, Raadhuisstraat 16. Dit blad ligt in bovengenoemde Hotels ter lezing.