De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1910 30 oktober pagina 5

30 oktober 1910 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

A N SI X £ II; D A M JM Kil , -W, K k 4 D ^00 R N E|> E R L A N LIBERTY SCHILDERACHTIGE HOEDEN VOOR DEN HERFST ARTISTIEKE MODELLEN VAN GOEDE QUALITEIT VILT FL. 8.90 GEGARNEERD MET DAS VAN .PERZISCHE ZIJDE GEÏLLUSTREERDE CATALOGUS FRANCO LEIDSCHESTRAAT AMSTERDAM EENIQE VERTEGENWOORDIGERS IN NEDERLAND IIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII (Machten orer de Trouw, De oorzaken van den vroegtijdig geestelijken dood van den man heeft zooals in het vorig nommer van het Weekblad werd aan geduid Herman Graf Keyserling voornafrientlük toegeschreven aan het inboeten zijner onmiddelbaarheid en het worden tot machine; en die van het langer innerlijk levend blijven der vrouw juist aan die onmiddeibiarheid, de oorspronkelijkheid en den dran< tot voortbrengen. Deze onmiddelbaarheid ia een wezenlijk kenmerk van de natuur der vrouw, en geen gevolg van historische ont wikkeling. De man was ook in vroegere tijd perken, slechts bij uitzondering, levend. Hoe talrijker toen deze uitzonderingen ook waren, de moderne levenloosheid beteekent daarom geen breken met de natuur. De man als zoodanig schijnt, van het standpunt der mensebheid geoordeeld, werkelijk zonder pereoonlijke beteekenis te zgn, en vindt in zoo ver de specifiek manlijke wereldbeschouwing weerspiegelt, waarbij het óp den eenling niet ' Terliest echter déi vrouw hare ónmiddelbii&r? held, hare oorspronkelijkheid dan houdt zij Op zich- zelf te z\jn; dan .wordt haar natuur vervangen door het kunstmatige. Dit' is in desën tijd geen zeldzaam verschijnsel. litiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii - UIT DE NATUUR. Het Leuvenumsche Bosch. Het is nu net veertien jaar geleden, dat ik er in De Levende natuur" t en reeks van op' «tallen over schreef, en het eerst de aandacht giïe op dit mooie, uitgestrekte en geheel bos eb. iert mocht het Lenvenumsche bosch zich verheugen in een druk bezoek van jonge en oude natuurvrienden, die er kwamen lusten of studeeren, n dapje; soms twee, en dan bij Den Zwarten Boer den nacht door brachten. Daar komt kort geleden opeens de tijding: Het Ijètl 'et umsche Bosch wordt verkocht en gekapt!" , . jTer dood veroordeeld ! Nood- en hulpkre ten van velen, die het bosch hadden leeren kennen en waardeeren l De wakkere voor zitter van de Vereeniging tot Behoud van . Natuurmonumenten", dr. J. Th. Oudemans, had al lucht gekregen van het gevaar, vóór nog de eeis'e noodkreet per post bij hem inkwam, ' hu had al maatregelen geL omen, om te trach ten althans uitstel van executie te krijgen. Pet uitstel i» gelukt; evenwel, het gevaar , ij nog niet voor goed afgewend, al staande kassen voor het behoud niet kwaad. Kaar miffchien weten niet al my n lezers, waar het Lenveoumeche Bosch gebonden wordt; of wat een heerlijk oord het is. Om het te vinden stapt ge te Hulshorst uit den Centraal; het eerste station benoorden Harderwijk, Steek na het uitstappen de spoorIjjn maar over, PB ge staat meteen in' het Letivmumsche Boech. Ge moet u echter geen aaneengesloten, eenvormig dennen- of bëukeiibosch denken, Het bedoelde bogch is een ontzaglijk complex van ruim 700 H.A. oppervlakte, zoo groot als het Naardermeer. Het bevat alle typen, zuiver zoowel als gemengd van het diluriale NoordNederlandache bo&cb. Er zijn leemige ge deelten in; d*ar groeien hoog loofnont, eiken, beuken en berken dooreen, met dicht onder hout van lijsterbes, bramen en sporkenhout. Dit loolbosch bedekt de vlakkere plaatsen dicht bjj en langs de Hierdsnsche beek; een van de mooiste beken, zoo niet de mooiste van ODB land, als ge Lim onrg niet meerekent; die slingert door het gebeele bosch. Hooge zand- en grintbenvels draden zwaar naaldhout: g- ove dennen met een enkele spar en fijne den er tusschen. In de kommen tuÈuchen de heuvelf, waarin de b umus af spoelt en zich ophoopt, } ebben zich weer berken en eiken genesteld; in de diepste van die kuilen reiken de hoornen met hun toppen niet of nauwelijks zoo hoog als de hooge weg die er langs loopt; zoodat ge op enkele plaatsen over een golvende zee van boomtoppen heen ziet. Weer ander gt deelten, aan den noord- en den snidkant vooral, veitoonen het heidetype; de struikheide vormt er hooge heesters waar tuBBcben groote struiken van jene»erbessen als- donkere zuilen opschieten; de grove den nen en berken staan er dun gezaaid en grintheuveltjea liggen er als witte eilandjes in een grauwe heidezee. Thans is een steeds stijgend aantal vrouwen gedwongen macbinaltn 'arbeid te verrichten en daar het machinale in strijd is met de natuur der vrouw, boet zij daarbij het eigene van haar, beur wezen in. Men kan het betreuren, een feit is het. Een deel der vrouwen zal voortaan uit de gemeenschap der levenden moeten scheiden en eene nieuwe, nuttige kaste vormen, ongeveer gelijk aan die in de bijenkorf. De vrouw zal opgaan in het machinale, in bet algemeen. Wij kunnen slechts hopen dat daardoor het geheel beter werken zal. Slechts verzet en ernstig ver zet zij aangeteekend tegen de theorie, volgens welke iedere technische volmaking voor de vrouwen een ideaal zon zijn. In tegendeel: hoe betere machines de vrouwen worden, hoe minder zij als mensch zullen beteekenen. De centrifugale neiging bij de vrouw, die heden bedenkelijk valt waar te nemen, staat geluk met een groot ongeluk voor de menechheid. Wanneer ook de vrouwen tot maclinea worden, gelijk de meeste man nen het reeds lang zijn, zal het blanke ras spoedig ontaarden, alle diepere cultuur zal vergaan en de niets dan uiterlijke beschaving, die reeds heden Amerika tot een schrikbeeld maakt, Europatotvloekworden. Wantdevrouw heeft van den aanbegin af alle diepere cultuur in' wezen gehouden. Technische uitvindingen, wetenschappelijke ontdeskingen, volmaking in de politieke organisatie zijn gevo'gen van ortvermijdelijkin vooruitgang, omdat de mensch verstand heeft, door ervaring ver mag te leeren en de hem omringende wereld steeds hetzelfde blijft. Op dit ge bied heeft ook het genie geen wesentlyke waarde, daar zijn werk voorgeschreven if, en wat de een verzuimde, door den ander ingehaald kan worden. In zulken vooruitgang zijn ideaal te stel len, wijst op een groot misverstand, en het is werkelijk belachelijk wanneer vrou wen het als krenkende achternitzetting beschouwen dat züaan dit deel derculiuur weinig werkzaam geweest zijn. In Amerika, waar het kunnen der vrouw op eene voor Europa onbereikte hoogte staat, is deze mede arbeiderschap reeds aan de orde va a den dag en gaat als op rolletjes. Maar wie zijn deze Amerikaanscha vrouwen met hare verbazing wekkende talenten, met hare voor niets terug deinzende energie?... Pianolas, geen Klavieren. Daar de vreuw meer te verliezen heeft dan de man, als zij het haar eigene,als zij haar menschzrjn ten offer brengt, zoo verliest zij ook feitelijk meer en het des te waardevoller,naarmate hare natuur vreemd is aan het gebied, op 'c welk zy zich begeeft. Daarom ML der t zelfs hun, wien de armzaligheil van den tot machine geworden man ontgaat, de minderwaardig heid der tot machine geworden vrouw; zij hebben voor de louter cerebrale vrouwen weinig achiinp. De cerebrale vrouw mist juist dat wet de ware beteekeiis der viouw is: de onmidde1baarheid des levens. Slechts omdat z onmiddelbaar was, heeft de vrouw bij het voortschreden der meuschceid de beslissende rol ge-peeld; alleen omdat züle»end bleef. Bij wat züook denken of doen mocht, heeft züMuze en Sybille kunnen zyn; al U en omdat zy den samenhang met de werkelijkheid nooit vt rloor. en terwijl de man die altijd ert altijd weer voor een orjS-erkelüke schijnwe reld vérWet', teelt züden dwalende steeds teruggebracht tot de waarheid en daarmee het heilige vuur bewaard voor uitblusfcbiDg. Werkelijk te zijn en onmiddelbaar dat ia meer dan boeken schrijven, redevoeringen Ook het gewone eentonige dennen bosch is er te vinden; daar is de bodem door onze twee soorten van boech bessen, de roode en de blauwe, verborgen; op andere gedeelten dekt geen ander groen den grond dan het elaapmos, waarop een heel enkele plant van havikskrnid al naar de soort, bleek-gele of gouden sterretjes teekent. Naar het Oosten toe krijgt het bosch weer een ander karakter; daar staat het grondhouden in vergadering of parlement. Onmiddelbaarheid haMtiechter niet saam met afwezigheid 'Van beScnavicg en OLtwikkeliig. Zonder cultuur kan de natuur niet tct volkomenheid komen, de rchoonste bloe men van' het vrouw- zijn ontluiken niet zonder zorgvuldige verpleging. Zonder cultuur is of wordt de vrouw ruw, en, de .ruwheid bij de vrouw is nog iets ergèrscan büde grootste mannelijke barbaren: De, vrouw atreve naar de grootst mogelijke ontwlkkelfng, beschaving en volmaking, zij neme aan geestelijken en zedelijken arbeid deel en late zich niet af schrikken door eenig vooroordeel. Alleen . . . zij blrjve vrouw bij alles wat zij wil en doet ; zij ontwikkelde zich tot het hoagervrouwelüke, tot een vrijer( edeler mensch, zij vervorme zich echter niet tot machine. Dat staat voor haar gel^t met in den dood te gaan. Zg weze en bly ve zich zelf : Vrouw. Om echter btt edelste niet in gevaar te brenger, om op de hoogte te blijven en hooger te stijgen, moet de vrouw zich thans beter leeren kennen dan vroeger, Niet in het grenzenlooze licht haar gebied; de grenzenloosheid verleent slechts' haar vrijheid, die innerlijk onrry is. De ivxouw blqve binnen de grenzen van haar jjfinj-.zu'r, zübly've zich zelf.. Dit heelt ten ailgn Jjjde ae groot heid van de vrouw uitgemaakt ; dit bewees haar diepte, haar innerlykht id, dit eindelijk maakte en hield haar levend" in de hoog ste beteekenis, en verhitf haar tot priesteres der ware cultuur. J. H. R. tlllUIIMlIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIMIIMIIIHIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllll AlrErE^trEI. 't Vliegend tooneel. Bom 4 heeft kort geleden de primeur gehad van 't a'lernieuwsie snufje op tooneelgebied. Den 22jten September vond er een eerste uitvoering plaats eener operette van Alleseandro Pnglia en TJmberto Fici Corsi, geti teld Ladisalwa. , In dit stuk vindt een schaking plaats, en deze geschiedt op de meest moderne wijze, natue ijk per . . .vliegmachine." Het gevaarte kimt in optima forma op het tooneel en men ziet de beide gelieven zich in de wolken verliezen. . . Moderner kan het niet. * 4 * '( Moderne epinnewll. By een voorstelling van Gounod's Faust te Monireal in Canada, werd de beroemde Ballade: II y avait unlfRoi 'de Tdulé" door Margcérite gezongen niet aan 't spinnewiel, maar met accompagnetuent van een . . , naai machine. Het ding liep volkomen gerniechloos, zoodat het ia geen enkel opzicht de muziek stoorde, en deze schitterende eigen schap werd met grooten ophef op het pro gramma geadverteerd. Midden op het tooneel verscheen boven de moderne spinster een hangende electrieche licbt-reclame, die den naam van den fabrikapt reraeldde. !. ? . S/s-, >£? o. **>.'. Voor immer is de arme kunst gedwongen Te beedlen van des-leyeBS overvloed. Kntitk. - ~. w Vj De groote pianist erreotnpbBiet Fra'nzïJszt was een man van zeldzame beschaving en gratie van vormen,, Indien hij iemand iets minder prettigs moe>t aejigen, trachtte büdit eteeds te doen op eeH^jijV/e, die zoo min mogeIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIlflllllllllllltUl.lllllllllll11lllllllllllllnlllllllHIIIIIIIII water veel hooger. Elzen en wilgen boorden er de vochtige bogchpaden ea langs den grooten weg groeien de zonnedauw en de blauwe heide- gentiaan; ook de gele viersterren van de ganzerik zeggen aan ieder die er verstand van heeft, dat het hier nog niet lang geleden een moerassige boel is geweest; wellicht een meer of een heidepias, of een en l dal van de beek; op enkele plaatsen liggen dikke korsten van veenmos, Het Leuvenumfche Bosch. luk kwetsend was. Op zekeren dag kwam hem n' jonge pianiste voorspelen, die van den maestro een oordeel wenschte te vernemen over haar spel. Zij was een mooi, geestig meisje, en Liszt, die voor dergelijke eigen schappen allerminst onverschillig was, be handelde haar met veel voorkomendheid. Zy zette zich aan 't klavier en speelde een nocturne van Chopin met tamelijk veel tech niek, maar met weinig voordracht. De kun stenaar zat aandachtig te luisteren, en toen zügeëindigd had en opstond, trad hu met vriendelijken lach op baar toe, nam haar hand in de zijne,'kuste baar op't voorhoofd en zeide: Ma chère demoiselle, mariez vous bien vitel"... « * * Uitkiezen ! Een alleraardigste noviteit treft men aan in sommige hotel» in de groote steden van Japan. In het midden van den heteltnin heeft men daar groote glazen bakken gebouwd, die voor aquarium zijn ingericht, en waar men alle soorten smakelyke tafelvisschen, die het land van den Mikado oplevert, kan zien zwemmen. Wenecht men te genieten van een vischdiner dan kan men büdezen bak zelf de visch uitkiezen, die men voor zijn middag maal begeert. De kellner verschijnt dan met eenechepnetje,weet dea ongelukkigen ter dood veroordeelde handig te vangen, en over weinig meer dan een half uur hebt ge het stomme dier geurend en gebraden op tafe'. Toch wel een beetje een aardigheid om teerhartige dierenbeschermers hun eetlust te benemen. * * Waterland. Men zegt weieens, de t wij Hollanders zin delijk zy'n: doch in Engeland wordt niet minder gezorgd voor het straatspoeien dan in Broek en Waterland, of in Amsterdam, waar men soms uit louter zindelijkheid door de straatspoeleis van de kleiue steentjes ge spoten wordt. Nochtans Londen schijnt het in properheid van ons te winnen: de straat kranen der waterleiding in de City" ver bruikten alleen in 19U9 zes honderd zestien millioen drie honderd twee en negentig duizend liter water, of dicht büde twee millioen liter per dag. Kan het nog natter? De City is slechts een gedeelte der wereldstad en voor den gehcelen metropolis met zij n voorsteden kan men dus het getal nog gerust met 10 vermenigvuldigen. *** Om te griezelen. Onder de voetgangers va» Newski Prospect, de hoofdstraat te St. Petersburg, vond dezer dagen een groote paniek plaats ... door een voertuig. Het was geen in razende vaart rennende automobiel, die de mensehen naar alle zijden deed vluchten, maar een soort hondenkar, waarvan de bespanning bestond uit twee wolven en een vos. De politie legde dadelyk beslag op deze zonderlinge troïka en zijn berijder, die met dit menschen- en kip pen verslindende driespan, dat zich overigens volstrekt niet bloeddorstig gedroeg, reeds een weg van ettelijke mylen in het binnenland had afgelegd. * * * Een verrassing. Een Doitsche dame kwam in den vroegen morgen op zekeren mooien zomerdag b haar kippenhok, waar een welgedane kippemaoaa op 12 eieren zat. Tot haar blijdschap die zich bij vochtig weer vol zuigen en het ons onmogelijk maken, tusschen de boscbjes door te dringen. Vlak naast zulke inzinkingen, met het moerasbosch bedekt, sty'gt de bodem weer meters hoog op; daar is het natte dal onder het s uif',and begraven, en dit werd langzaam weer vastgelegd door zandzeggen en haarmossen, die nog de toppen bedekken; de zijwanden zy'n ingenomen door verbazend hooge adelaars-varens waaruit jonge dennen opschieten en waartusschen jeneverbes en bremstruiken donkere, bijna zwarte massa's vormen. Wie niet alleen den hoofdweg volgt, maar ook eens zijpaden inslaat, of den vermoeienden tocht langs de beek onderneemt?een ongebaanden weg die krijgt nog beter indruk van de verscheidenheid in den bouw en begroeiing van dit groote botchgebied. Er liggen blin kende zandheuvels die door het kappen van het hout weer aan het stuiven geraakten en door konynen worden ondermijnd; ge komt onverwachts op een plek die er als een oud verwaarloosd park uitziet, met een vijver en begraasde hellingen; het is ook werkelijk een park geweest, een poging tot verfraaiing door iemand, die de eenzaamheid zocht. Er zy'n ook gedeelten, waar de boomplant mi-lukte en die nu met hun duizenden doode boompjes op r yen, alle omkleed met een dikke vlokkige deken van korstmos, een zonderlingen en somberen indruk maken; en al dwalend staat ge dan weer voor een warwinkel van varens, bremstruiken, berken, eiken, bramen en jene erbesaen, zoo wild en woest en weelderig dooreen gegroeid, dat het een oeriosch lijkt, waar de groeikracht van den bodem onuitputtelijk is. Ook voor wie, behalve op een machtigen indruk van het geheel, gesteld is op de waar neming van fijne détails, en plekjes zoekt, die boeien door innige tchoonheid, heeft het Leuvenuoisehe wat wils. De plantengroei langs de beek is van voorjaar tot herfst ongewoon ryk te noemen; niet zoo zeer in soorten als wel in indi viduen, en is van zuiver wilden en noorde lij ken aard; de anemonen en helmbloemen zult ge er vergeefs zoeken, dat zy'n eigen.ijk verwilderde buitenplaatsplanten uit zuidelijker botschen overgebracht. Hier heerscht vooral bet wintergroen, de rapunsel, het dalkrnid de salomonszegel en de boschklokjes; de varens en de mossen bieden een soorten rijkdom als op weinige plaatsen in ons land; al is er door r et ondoelmatig kappen en ook door boachbranden menig mooi plekje ver armd en verdroogd. Op de hooge gronden is, naast de boechbeEsen, de hengel met de aardige gele leeuwenbefcjes, de overheerschende plant. Ook de dierenwereld is er nog ruk genoeg; voor de vogelvrienden en de entomologen vooral, is het een goed stndieveld; al onze nuezensoorten, op het baardmannetje na, nestelen er, en vandespitsbekjesdiein April en Mei uit Algiers terugkomen, mist ge er niet een. Hommels en by'en zy'n er in ongelooflijk aantal en soorten aangetroffen, en wie de zandloopkevers met hun larven in hun doen en laten wil bespieden,- behoeft LIBERTY TEEKENINGEN ELDERS NIET VERKRIJGBAAR DE HANDWERK" AFDEELING BEVAT EEN FRAAIE COLLECTIE ' GETEEKENDE EN BEGONNEN HANDWERKEN OP LINNEN, ZIJDE. ENZ. ALS: KUSSENS, TEA COSIES, BUFFETEN TAFELLOOPERS,THEEKLEEDJES KINDERJURKEN, KINDERMUTSJES BENEVENS EEN ONGEËVENAARDE FRAAIE COLLECTIE BORDUUR-, HAAK-, BREI- EN MACHINEZIJDE, KRALEN EN WEEFSTOELEN VOOR KRALENWERK EEN GEÏLLUSTREERD BOEKJE BEVATTENDE VOORBEELDEN EN BESCHRIJVING DER TECHNIEK VAN KRALENWERK VERKRIJGBAAR A FL. 0.6O HJimrV 0 f*f\ LEIDSCHESTRAAT IVIETZ & CO AMSTERDAM EENIGE VERTEGENWOORDIGERS IN NEDERLAND lllllllimillllllllllMIIIIIIIIIIIIIIIMHIIIIIIIIIMIIIIIII zag z=-, dat tien van 't dozijn waren uitge komen en all ronde gele bolletjes uit de doppen kropen. De beide Andere eieren even wel schenen dood. Ze nam ze uit het nest, om ze volgens de regelen der kunst thuia te onderzoeken, en stak ze elk in een der zy zakken van haar mantel. Toen ze thuis kwam, wachtte haar een vriendin, met wie ze naar de stad zou gaan. Maak voort T' zei deze, anders komen we te laat aan den treik". Dadelijk gingen ze samen op stap, en eerst aan den trein bemerkte de kippenverzor^ster, dat ze de beide eieren in haar mantelzakken had gehouden. Ze vreesde en dat ze de eieren kapot zou glooten en op deze wy'ze haar kleederen bederven. Om ze dus tegen botsingen te bescherme», stak ze haar beide handen in de mantelzakken en hield de eieren vast. Na ongeveer een uur voelde ze in de linkerhand gekriebel, het ei begon te leven. De warmte harer hand had aan het kuikentje, dat nog. in z'n witte; h nip j e verborgen was, juist gegeven wat het voor z'n ontwikkeling nog noodig had en 't verbrak z'n kleine gevangenis en kwam in nacht en duisternis naar buiten. Met het andere ei ging het evenzoo, en toen ze thuis kwam, had ze twee levende kuikentjes in den zak, welke ze dadelijk b\j de moederhen bracht, die er zich met onver valschte kippenliefde over ontfermde. ALLEGEA. maar ergecs een zonnig plekje voor rast-; plaati te kiezen. Of er nog reeën wonen, zooals voorheen, weet ik niet; hazen waren er vroeger veel, maar er is misschien geen bosch in ons land, waar zooveel gestroopt wordt als in het Leuvenum-' sche. Een van de laatste boommarters, die,. ? in Gelderland gevangen werd, kwam ait dit bosch, en ik zelf heb er op een mooien neve-\ ,v ligen zomermorgen een groote wilde-kat ge- ' ' zien, die met haar verbazend grooten kop en dikken staart op een lagen boomtak lag, en die ; .; met z^jn groote blanwgroene oogen heel vér- ' wonderd keek, dat 's morgens OM vier uur al een menschenhoofd uit de dichte varens, kwam opduiken. Dit groot park bosch is het eenigetnsschen ,' de Soerensche bosschen en de Zuiderzee dat" nog veel van zyn oorspronkelyken boomgroei ;?behouden heeft; de andere zijn niet veelmeer' dan restantjes naaldhont; en ook dit bosch, dat altijd vrijen, misschien te vrijen toegang bood, aan ieder die het betreden wilde, wordt bedreigd met bijl en zaag. Menschen, die het alleen taxeeren naar de waarde van het homt, als dat gekapt en gevild en gestapeld is, zullen het s ooper, indien vele natuur vrienden in Nederland er geen stokje voor steken. Die stokjes zijn te koop tegen »andeelen van n duizend gulden per stuk, welke 3 % rente geven. Een kleine rentederving dus; niets meer. Er zy'n er 250 van noodig en er waren er van de week nog een zeventig te kort. De voorzitter dr. J. Th. Ondemans, Paulos Potterstraat 12 te Amsterdam, is nog steeds bereid de inteekenbilleten, gehecht in een boekje met prachtige foto's van het Bosch,toe te zenden aan ieder die er om vraagt. Maar wie zoo'n grooten s'eun op eens niet ' bijbrengen kan, doet ook al veel, indien b$ of züzich als lid opgeef t van de Vereen igin g voor het Behoud van Natuurmonumenten," de minimum-contributie is ?250 per jaar. Als er zich dezer dagen een groot aantal nieuwe leden aansluiten, is het behoud van het Leuvenurmch bosch toch verzekerd, al ontbreken er dan ook op den laatsten termijn nog enkele steunpilaartjes. Ga herinnert u misschien nog de tijd, dat het Naardermeer, de neatplaats van lepelaars en roode reiger», de mestvaalt van Amster dam dreigde te worden. Dezelfde week dat het bekend werd, hebben Thysse in het Handelsblad en ondergeteekende in deze Groene Amsterdammer" een oproep om geldelijken steun gedaan, om zoo noodig het , Naardermeer te koopen; ik kon den volgenden Zaterdag Thijsse al n heel pak brieven met ; handteekeningen van de lezers van de Groene brengen. Alles werd overgedragen aan de Ned. Nat. Hist. Vereeniging, die een afzon derlijke, nu ry'k bloeiende vereeniging deed . ontstaan: Tot het Behoud van Natuurmonu- ;menten in Nederland." (Adres hierboven ge noemd). Daardoor is de zaak veel eenvoudiger ' en practischer geworden; wie nu wat wil doen voor het instandhouden van o*d en eerj waardig natuurschoon in Nederland, hetzij door het geven van geldely'ken steun, hetzij dóór onmiddellijk te berichten als erger s gevaar dreigt, die weet het adres. E. HEIMANS.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl