De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1911 1 januari pagina 3

1 januari 1911 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

M».. 1749 D E A M S T E R D A M M E R \V E EK BLAD VOOR N E D E RL A N D. A. AMnStky. mooie- gem e&talgea op een; vrijgawwms titeraa,. oAa&osm ar goede ea minder goede: <Tn»«tteBad0Qi- lüop«r. Vervolgens de eerste* Sjunp&ani» v«n Scrwbirre, waarbij it lananr wali sttlgtMik Hate wmfc i» aMdMSg van weHte er vijf HafcaLotkaor een. hymne : radene*-. Deefa dairom lijkt mq d« uitvoering ?e» grapte misgreep van Safonoff. Waarom 'nam hq niet liever Scriabines 2de of- 3de eymphonie op zqn programma? Hetaccoord waarmee de 5de Satz der eerste eindigt, maakt niet eens den indruk van een tonika doch van een dominant. Men verwacht nog wat. Een andere even geldige rede om de Hymne niet te schrappen, lijkt mq de een tonigheid van het geheel, Het 3de deel is een copie van het eerste, het vijfde van het 2de. Wordt dit gebrek aan verscheidenheid wellicht vergoelijkt door het slotkoor, vraagt men? en ik d ai f er den componist ook niet lastig om vallen. Ook stoot men herhaaldelijk op een hinderlijke stijlloosheid, liever gezegd of een combinatie van twee stijlen ; een voortdurend contrast van dioDysi ca enapolItnigch sentiment is duidelijk waarneembaar. Hoe werd dit bedoeld? Een finale apotheöHe bad misschien ook in deze onzekerheid kannen voorlichten; Wladimir Metzl is een jonge Bas van 28 Bij oomponeenfe groot en klein werk, reisde met Wassili Safonofi en woonde fflf de uitvoering b$ var* ztya Versvmkene tttockt. Bq concipieerde des» muziek naar Serard Hauptmanns sprookjes- drama van «b» titel. ?;. ... - ,s Ik «et: voorop dat Haupttnamrt tooneelstuk M> meesterwerk i» dat langdradige passages fait en in zijn hoofdfiguur Heinrich mank fBst door een teveel aan lyriek.' Hy is een Awemer en praat voörtdftMWi droomeiig, 't komt er niet op aan of hq doodziek, wwedend, ongelukkig of enthousiast is. Dit hindert weinig by Hauptmanp, omdat het Woord elke gemoedstoestand genoeg piecüeert oa» er het groote verschil van te voelen. Maarwaoneer de muziek hartstochtelijk klin kt, Wie vertelt mq dan of doodskoortsen, strqd of begeestering .worden uitgebeeld? Metzl achter wilde Heinrich'a karakter muzikaal tMkenen in zijn psychologischen levensgang : Beurtelings neemt hq het tooneel uit het Ie bedrijf waar Heinrich zwaar-gewond bij de hut Van het Bosch vroowrje belandt. Hq qlt tegen Rautendelein. Later waar hij ziek te bed ligt in zqn huis. Hij qlt tegen Magda. Bq Banptmann stoort de herhaling niet. Bq Metzl mat ze af. Beurtelings neemt de componist een trotsche apostrophe uit het 3e bedrijf, de.n dialoog tusschen den pastoor ea Heinrich, een viertal gloeiende regels uit een samenspraak met K mtendelein en een uitbarsting van geestdrift uit den 4 en act, bq' zqn strijd mei. het volk. Dat zq'n al lemaal overtollighcdan, allemaal tautologieën, stemrjaingsnuatcep, onmogelijk te teekenen in mvziek. Hier bereikt bq dan een hoogtepunt en men verwacht da Klok. Eilacyl De klok klinkt niet: eerst later na een vredig tnsschfenspelletje dat opnieuw de aandacht verlamt. Dan luidt zq eindelqk, luider en luider; en de componist gaat opnieuw aan 't bonwen. Heinrich's geweldadige wroe ging en wanhoop-. Ai I Hoorden we die klanken al niet in zijn doodstrijd en in zijn bezieling? Is er een voldoende merkbare gcbakeering? Wladimir Metzl verbrokkelde dus zijn geheel door het te bouwen van te veel stemmingsfragmenten. Maar ook in de détails mistft hq dikwijls het gewenschte effect. B.v. de. mvrakale illustratie van het verhaal van Waldsehrat: hos hij de klok n*ar broeden deed bolderen. Men merkte w«l zoo iets in het orkest van hortend hotsen, maar plastiek ontbrak er. Strauss zon dat heter gedaan "habben. Vervolgens de stem van Rauiendelein, welk« Heinrich wit bannen in klokken erts? Hebben wq ze gehoord? Neen. Hier faalde de jonge meest er. Ik noem hem niet ondoordacht zoo l Wladimir Metzl beheergcht het muziek-materiaal volkomen en met ontzaglijk talent. Wanneer 'c hem maar gelukt zich zelf te worden, dan zal hij nog groote dingen doen. MATTDIJS VEKMEDLEN. Zoetende. Veel folianten heb ik doorgelezen Bij nacht. Met moeizaam onverstoorbaar staren Verslond ik 't schrift der gele mnöe bJ&ren, Ea zocht en zocht: Waar het Geluk mocht wezen ? Toen ging ik buiten, onder de onde boomen. De wind, met ritslend heesch geblaas Door 't loof, zei zuchtend tot me: Dwaas". Ea diepe weemoed is in mij gekomen. Toen, stil, ben ik het t rap j en opgeslopea Naar 'c kamerkq'n, waar Pauwken" lag. Zqn lachend mondjen riep: dag dag l", Terwijl het streelde moeders roode wangen. Twee teedare armen hielden hem omvangen. 't Geluk deed tranen langs mijn wangen loopen. PEERKB DEN BELG. BELANGRIJKE MUZIKKCATALOGUS. Zooeven verscheen het eerste deel van den Catalogue du fond» de musique anciennede la Bibliothèque Nationale, samengesteld door Dr. Jules Ecorcheville. Dit werk, dat wordt uitgegeven onder de hooge bescherming van de Acaciéor'e des Beaux arts, zal compleet zijn in acht & tien daelen in groot kwarto-formaat en zil meer dan tienduizend muzikale onderwerpen bevatten. Slechts twee honderd exemplaren zullen van het werk worden gediukt, waar van er honderd vrjftia; in den handel komen, tegen den prijs van 500 fiancs, bij inteekening. De voorraad gedrukte en geschreven oude muziekstukken aanwezig in de Bibliothèque Nationale te Parijs, is de belangrijkste ver zameling op dit gebied van de geheele wereld. Een overzicht daarvan kwam tot nog toe in geen enkelen catalogus van die bibliotheek voor. Dank zij het initiatief van de Académie des Beaux Arts en de Sociétéinternationale de Musiqne is deze belangrijke arbeid ter hand genomen en tot een goed einde gebracht. AUATOLE FEANCE heeft een nieuw werk voltooid dat in Februari a.s onder den titel £<« angei a Paris zal verschijnen. BEVORDERING VAK DEENSCHB BESCHAVING IN OVERZEESCHE LAMOEN. De deensche Bgksdag voteerde voor de bevordering van deensche beecbavicg onder Denen in overzeesche landen 15000 kronen, de door het Ministerie van B litenlandsche Z iken verdeeld werden. Onder anderen ont ving de ieecsche volkshoogeschool te Nebraska 1000 kronen, de deemche school te Tandil 2000 kr., die op St. Croix (Deensch West- Indië) 3000 kr., deensche vereenigingen te Johannesbnrg, Melbourne en Brisbace elk 200 kr?verder een groot aantal biblio theken van deensche vereenüingen te Londen, in Siberië, Minnesota, Ttxae, Montreal, Sao Paolo, Chili, enz. bedragen van 100 tot 500 kronen, tot aanschaffing van boeken. De kenze der boeken, die vroeger aan de be trokken vereenigingen was overgelaten, is thans aan bet oordeel van het deensche Ministerie van Onderwijs onderworpen, dat van de verschillende vereecigingen opzaven ontvangt van het aantal voorhanden boeken en lijsten van de werken waarvan aanschaffing wordt verzocht. Mwe itiaven. Dr. C. TE LINTUM, Het oorlogsipook en de 46 mülioen. Rotterdam, Neder!, kiosken Mij. Verslag aan de Koningin betrekkelijk den dienst der Bijkspostspaarbank in Nederland over 1909. Den Haag, Gebrs. van Cleef, Mr. H. M. MEBKELBACH, Het Collectieve Afbeidi contract. Amsterdam, S. L. van Looq voor de Mq. tot Nut v/'t Algemeen. G. VAN BUN, Nwolaas Beet», deel I. Rotter dam, J. M. Bredée. J. VAN VONDEL, NuoJh. Van een inleiding en aanteekenJDgen voorzien door M. E. Kronenberg, Zntfen, W. J. Thieme & Cie (Klassiek Letterk. Pantheon). MARIE METZ KONING, Fazen, 3e bundel. Z»lt?Bommel, N. V. Oitg. Mij. en Boekhl. v/n. P. M. Wink. M. H. WERKMAN, Museum van plaitiiehe verzen. Groningen, H. N. Werkman. Geschriften v/d. Nederl. Ver. Sahoonheid in opvoeding en onderwijs No. 9. De op voeding van den schoonheidszin, hare rechten en beloften, gevaren en eiechen. Een geStenografeerde improvisatie van Prof. Dr. H. IJ. GBOENETVEGEN, gehouden £6 Maart 1910 voor de Vereeniging Schoonheid in opvoeding en onderwijs. 's-Graveuhage, N. Venn. Uitg. Mif. Oatwikkeling". Kerk en Seete, Serie I V, No. 10. J. QUAST HZN , Dt)Grie£3chek.erk,B*»rn,Hollaüdia Drukkerij. Redi van Dr. H. HEMMES, ter inleiding van de vraag: Moet d« toekomstige Middel bare Suhool tegelijkerlijd onderbouw zijn van het Lyceum, of moet zq van de laatstge noemde inrichting worden geïsoleerd'' Uitgave van het Departement Noord Holland van de Vereen, van Leeraren bq het M O. Dr. F. J. SOKSMAN, School en Sport, met inUilend woord van J. van Dam vanlaselt. Amsterdam, W. Versluy. Jaarlijkse ie uitgave van de Zweedsch Nederlandsche Vereeniging (Jul) geredigeerd door Mevrouw Thétèe B x>n-C emens, ge .lustreerd door H. Hcyenbrock. De Heillooze Geest. Een wooid aan de geloovige arbeiders, uitgegeven door de Persconmissie, ingesteld door de ri. D. A. P. Amsterdam, Brochurenhandel v/i. S. D. A. P. ROBERT E. PEAKY, De Noordpool ontdekt. Reisverhaal van den ontdekkingsreiziger, ingeleid door Theod. R)oaevelt en Gilb. H. Grosvenor, met ongeveer 100 illustraties en een kaart van het poolgebied. Haarlem, H. D. Tj^enk Willink "Wil TJ ilX liet Tie-U.-W-eia.a.r Indnstrieele naatsrhappJJ TROMPENBURG, Het laatste type Spylser O ar -- Amsterdam- -- . . _ Of Toeter meegaat met den tijd. Maatschappij Geen, cLie er zoo g-ertiisclxloos rijdt TROMPENBURG, - - Amsterdam. __ 'llillllliillllliilimililimiiiillimiillimlilliiinlilliimiilmiiiiiiiiiiiiiinii is voor mij zoo'n marteling dit aan te zien. En van avond vrees ik het ergste." Ik ging de datums eens na. Maar het is ongerijmd," zeide ik, te .denken dat zijn alltenepraas hem juist van "avond tot erg*r dingen zal voeren dan in een anderen nacht. Hij laat zich door zrjn zenuwen beheeiecben tn dat is een verbaztnd slechte eigenschap van hem. Maar 'dat zal wel overgaan. Vermoei er uw hoofd r,iet verder mee, mevrouw Geddes; u zal zien dat het overgaat en dan zal A. W. zich J schamen voor fclchzelf, dat hq zóó heelt ge. f intaseerd. Onderneem dien antomobieltocht. Ga naar Spanje. U zult er een massa dingen zien die uw gedachten zullen afleiden." Maar n zult naar het station gaan, van avond, niet waar?" O ja ... ik zal gaan . . . natuurlijk, als u er op staat." Ik dank u," zeide zij zacht, o, ik dank u. U is sterk, u is vetl sterker dan A. W. nu is. En ik weet dat u zult doen wat moge lijk i1, als van avond de trein verder gaat." De gehouven die bij het station Geddes Cftitle behooren zijn niet groot. Aan de hoofdlijn staat een klein gebouw, dat het loket en de algemeere wachtkamer bevat, en verderop, aan den overkant der ran geerlijnen, staat een kleine, open loods dia als wachtkamer dienst doet. Een houten goederenloods verspreidt een zwakke creosootlucht. De laatste trein die volgens de niea wste dienstregeling hier stopte was die van 830 en om 9 uur had het geheele personeel het station verlaten en waren de gebonwen gesloten. 't Was ongeveer 1120 's avonds, toen ik aan het station kwam, met een gevoel dat ik hier eigenlijk in 't geheel niet 'c huis behoorde, en met een vurig heimwee c aar de binnen landen van Afrika. Ieder fatsoenlijk mensch voelt zich een schurk als hq spion moet spelen. Ik keek in het rond, maar kon tnsechen de onaanzienlijke gebouwen geen plaatsje vinden waar ik «enigszins gedekt was. Toch wilde ik, dat A. W. Gaddes me niet dadelijk zou opmerken. Zonder me lang te bedenken of ik me den schijn zou geren een inbreker te zqn, drukte ik een init stuk van het wachtkamervenster zoodat ik den sluitbout kon bereiken, trok den bout uit, lichtte het raam op, stapte naar binnen en sloot het venster achter mij. De volgende minuut was A. W. Geddes op het peiron en stapte op en neer. Hij rookte een iware sigaar; in zenawachtigen haast stiet hq de rookwolken de lucht in en hield het uiteinde in een mooien, rooden g'ans>. O ja de zeventig seconden raad pleegde bij zjn horloge. H j rookte de sigaar op, stak een volgende op en eindigde zijn wandeling. Hij stond in hst naidJeri van het hoofdperron, tuurde lacgs de lijn en hU'ld nu en dan zijn hund boven de coger, om scherper te kunnen zien. Opeens hield hij ttii en bekeek zich van boven tot, onder, felotji ijn broekspijpen om laag en klopte er eeniüe modder?patten af. Hy zag er op Gaddes Cistle tamelijk ^ysi?^ uit, maar in de ouie Camöridge-dagea had ik hem gekend als een echten danriy. Hier scheen iets saa die vroegere fatleriïhsid te zijn teruggekeerd. Eindelijk scheen het te komen, waarop hij had gewacht. Hij wierp de nog gloeiende sigaar op de lijn, schikte zijn boord recht, knoopte zijn jas dicht en betante dja dae. Dan ging hq een halven pas achteruit alsof hq teiugwte'i voor den luchtdruk eener voorbij'snellende locomotief, en dan... Groote God l daar zag ik het ook l Daar was eea machine en daar was een trein, met ver lichte wagons en met menschen in de zit banken die een gchok kregen, toen de trein, juist vóór de wachtkamer, met een ruk stil hield. In een der wagens stond een man met een pelsjas, hij had yeel \an een au'omobilist! De g-heele omgering schitterde in het heldere licht. JNu en dan kon ik zelfs de loods zien op het tegenovergestelde perron, en Geddes' sigaar lag daar te rooken tusschen de rails; soms leek alles bijrjaaieof er weikeIqk een dergelijke trein stond. Bijna... op ver ra niet geheel, want er heerfcbte vol komen stilte. En daar stond A. W. Geddes te praten met een meisjs onder een bruinen stroohoed, in het portierraampje van een 3e-klassewagen. Het was L'jcy, daaraan be hoefde ik niet te twijfelen. Mevrouw Geddes had me haar portret met haudteekening laten zien, een aardig uitziend meieje met groote zwarte oogen en een Spaan^ch uiterlijk. Ik ben nu geen specialiteit op dit gebied, maar ik zou zeggen dat ze schamel gekleed wa?. Ik hoorde Gaddes praten, maar daar hij met zqn mg naar mij toe stond, kon ik slechts weinig verstaan van wat hq zei. Het meisje scheen hem lot iets te willen oyerhalen. Zij deed blijkbaar alle moeite, hem te overreden en dit scheen zq met veel slag te doen. Zq behoorde tot dat soort meisjes, die ik, voor mq'n persoon, liever meed. Wat ze echter ook van hem verlangde, hij was klaarblijkelijk niet van plan, toe te geven. Herhaaldelijk schudde hij beslist en heftig het rood-grqze hoofd. Tweemaal hoorde ik hem zeggen: Zie je dan niet in, Lucy, mijn lieveling, dat niemand het zou begrijpen ? Zs zouden het geeu vlucht noemen, maar een zelfmoord l" en : Ea het zou zoo ont zettend zijn voor mijn vrouw." Maar laat ik er bij voegen dat ik niet alleen naar hen beiden keek. Het geheele pchou\v?pel was buitengewoon le?endig en de werkelijkheid getrouw, en na de eerste uitbarsting van het koude zweet, hield ik met vasten wil mijn zenuwen in toom. Daar was d« cmducteur, blijkbaar eea oude kennis van G ddes, die op en neer trippelde en nu en dau aan zijn pet tikte, loerende op fooien. De machinist was van de locomotief gestapt en ik zeg dat hij bedenkelijk keek naar een ij teren bus aan de achterste as van het voororderstcl der machine. Hij lag plat op het perron om zijn hand naar het voorwerp te brengen, maar trok ae haastig terusr, alsof het ding heeter was dan hij had gedacht. Een damp van niesende olie maakte de zaak voor mij bijna tot volkomen werkelijkheid. Ik was benieuwd cf die heete bui iets te maken had met het onaeval. wanr, ik was er geheel en al van oyertuigi i'a'. de het Ie gebeurtenis zich hier opnituiv af-«peel Ie. L^ter heb ik de documenten nagesnufT.Md, maar in het amb telijk onderzoek was niets vernield van die heete bus. De stoker gebruikte de halte om op de machine zijn boterham op te eten en narn nu en dan een slok u'.t een blinkende tinnen flesch. Mair het oponthoud was zoo lang gerekt als maar eenigszins geooloofd wa?. De conducteur ijlde langs de rijtuigei), de machinist klo o op zijn standplaats en legde een handel om, en nu had Geddes te be slissen. L'icy smeekte met uitgestrekte armen en met die groote, zwarte oogen vol smach tend verlangen. O, wat smeekte ze innig l Ik hoop dat geen vrouw mg ooit zóó op de proef zal stellen. Bijna had ik het uitge schreeuwd: Gsef toe, kerel! Geef toeP Ik vergat geheel en al mevrouw Ga Ides en elke belof e dat ik haar zou helpen. Ik zou er e»en spoedig aan gedacht hebben den loop der planeten te gaan verand<-ren, als hier bij Geddes in te grijpen. Buitendien was ik zóó in de macht der betoo/eriug van alles wat ik zag, dat ik aan geen gevaar dacht. En het wezen ?an Lucy nagelde mij als het ware vast aan mijn plaats. Ik voelde zelfj een geheimen wenscb, haar te helpen. Maar zy won het pleit zonder mij. Geddes tastte in zijn zak raar een geldstuk voor den aandringenden conducteur en hij gaf het hem ... een werkelijk stak geld... in die ontastbare hand?... Ik keek toe of ik het niet zag vallen, maar dat gebeurde niet. Het werd dus ook ontastbaar l En, dat leek mij het meest ongerijmd, met eigen oogen zag ik Geddes de klink van het portier grijpen en in den wagen stappen. Toen sloot de conInhoud m T Tijdschiift voor Wijsbegetrte. Nov. 1910: Dr. B J. H. Ofink, Godsdienst en Zedelijk heid. Dr. W. Meyer, Pro Domo. H. van Treslong, Het sociologisch begrip van den invloed. Dr. W; Msyer, Heldenvergoding en heldenmiskenning, enz. D; wewoe School, afl. 12: Thyasen, Ondo de B u-baren. Hatelike kroniek V. B. v/d. Vlist, Leu«en (3e bedrijf). Di Aarde en haar Volken, N o. 4 : Wilde dieren van Afrika bij hen thuis gefotogra feerd Eadclyfle Dngmore's verhaal. Esn Belgisch Koloniaal Instituut", het Congo Museum. U it bet Comcaanscue volksleven. Eigen Haard: Gunder", door Truida Kok. J. C. W. Cossaar, door A'y Brunt, met afb. Een kfckje in de Friesche Wouden, door P. Fransen J '. . met af &.. II, slot. Dikkie, door Edith Heide. Feu lleton. l Januari 1911. Het Gymnasiumfeest. Kerstmis te Amsterdam. Het Prinsenhof. Kol. M. G. W. A. Schuemann. f Devgarelv&n. het nieuwe gebouw der fl ma Wisseling!» & Cbi op de plaats van de afgebroken N. Z'. Kapel aan het Kokin, alles met afb. CORRESPONDENTIE. Voor wat betreft abonnementen, adver tenties, bezorging van het Weekilad, uit betaling van bet honorarium, e d., wende men zich uitsluitend tot de ADMISISTBATM. van De Amsterdammer, Keizersgracht 333, Amsterdam. Voor wat betreft artikels en ingezonden stukken, uitsluitend tot de REDACTIE en aan hetzelfde ad-es. Om teleurstellingen Ie voorkomen is het gewenscht, dat de inzender?lederen keer, dat hij een bijdrage zendt zoowel op zqn brief als op zqn bijdrage zqn volle lig adrea, duidelijk leesbaar vermeldt, dat de inzender een voldoend bedrag ia postzegels toevoege (los in den brief) indien bq niet-plaatsing terugzending verlangd wordt. 40 cents per regel. BOUWT te NUNSPEEÏ. Inlichtingen bij het bouwborean Ar t i" aldaar. VORMEN Een Handboek voor Dames. BEWERKT DOOK JOHANNA VAN WOUDE. Het nieuwste en volledigste handboek der Etiquette. In prachtband ?2.50. In satijn ?2.90. e van Van Holkema& Waren dorf, Amst. Klimaatkuuroord in Zuid-TyrolSeizoen: Sept. Juni. Bezsek in l!-09/;o 27.000 gasten. Stedelijke Kuur- en Badplaats; Zanderinstituut, Kondwaterinricating, koolzuur en alle geneeskundige baden, zwembassin. Inhaleerings-geneeswqze, druiven-, mineraalwater drinkkuren, terrain- en vrije lucht ligkuren 4 geka naliseerde hoogebronwaterleidingen. Theater, Sportplaats, C >ücerten. 2') Hotels Ie Bang, Sanatoria, talrijke Pensions en vreemden villa's Piospectus gratis bij de KURVORSTEHUNG. fiüDÜNTIPIEOER STUK DATKRIMPT ImHHIlIlL WORDT TERUGGENOMEN FABRIKATEN VflLTOII ZODEN ftM5TERDflH VerKrijgbaar te Amsterdam tij: ATT T?rw Miunm?" Kalverstraa*. AU BON MAR,HL RjguiierBDree8traat, J. G. HERBERVUN, Dam.ak. JACOBSOS & MANÜS, Kvlverstiaat. H. MEYER hofl., KoBing plein. ADR. SCHAKEL, htfl., Heili^nweg. SCHADE & OLDENKOTT. Neuwenlqk. Hebren Kleeding Mag. M. DE KOXISG, Batavia. Wiokel-Mq EIGEN HUL0", Batavia, W. SAVELKOÜL, SoeraSBJ*. Verdere adressen verstrt-kken wij BORMES-US-MIMOSAS. Fr- R'"era. L'jn Mareeille?Toulon?Hyeres?St. K^haël. Pracht. . , .. Jigiiicp. Alle kamers c/ i Z. mat heerlijk uit/.icht op Zae pn e;lanbrand-HOtei. der. Park van HO.OOO M-. Pdnsion fru. 8?15. P/osp. gr. en fr. Intern. Verkeersbur., Raad -nisstr. 16, A'dam. Eig. G.B lGGES3TOSZ.yoorb.ei?. Ritz-Hotel,Londen. Koopt UITSLUITEND BOTEB OUDER BIJKSCONTROLK. De STAAT OABA9TDEEBT F een ONVEBVAL.NCHT product, Boterbandel ZF1 DI.A BEBT'% PRINSENGRACHT 313. TELEFOON 8931 ducteur het rijtuig en weckte met de hand: klaar l" G oote hemel l Daar zat Geddes, een tast bare, levende man, in dien spookachtigen trein, met Lucy's onvoelbare armen om zijn ha's en zijn rood-grija hoofd tegen haar wang l Er was geen twijfel mogelijk. Het volle licht der lamp viel op beiden en ik zag ze voor het laatst, toen de train vaart kreeg, gcruischloos weg reed en uit mijn ooa: verdween. Geddes' eindje sigaar gloeide nog zwakjes tusBCüen de rails. Ik keek het ledige perron, op en af, met een paar oogen, waar een nevelfloers \óór begon te komen. Toen moet ik bewusteloos zijn geworden. Hoe laat het was, toea ik mijn bewustzijn herkreeg en rechtop ging zitten op den vloer, weet ik tiet. De zwakke teerlucht van de houten wanden herinnerde mij het eerst waar ik wa=. Gosde hemel, ik was uitgezonden om voor GedJes te waken ea ik had hem aan mijn zor^ laten ontglippen. Zooals ik vertelde, waren de redenen daarvoor over wegend geweest, maar ik had een voorgevoel dat de:e niet het minste gewicht zonden hebhen voor mevrouw Geddea. Zij was een eigenaardige, practische kleine vrouw. Maar het was me zoo helder als glas, wat ik nu had te doen. Ik wierp het schuifraam om hoog, sprong op het perron en rende dwars door de landerijen naar het kasteel, zoo hard ik kon. Mevrouw Geddes stond in de zitkamer voor den grooten, ledigen baard, geheel ge kleed om uit te gaan. Oadanks haar kinderlijk voorkomen werd men toch dadelijk getroffen door haar doortastendheid en haar beslist heid van optreden. Ik had hasr eerder willen huwen dan Lucy, zelfs al hai zij geen aanapraak kunnen maken op het landgoed. U is alleen teruggekomen ? Du3 A, W. is met den trein vertrokken ?" Het kwam in 't geheel niet vreemd voor, dat ze alles wist, maar toch verwondert het me uog steeds, dat ze me nimmer verweet, A. W. te hebben laten vertrekken. DÜC!I zij scheen alles te hebben voorzien en haar plan reeds te hebben vastgesteld. Er is niets meer aan te veranderen. Breng me met uw auto naar de Fyle-bruif. U zitt dat ik: gereed ben. Daar zullen wij hem vinden. Ik heb den wagen al in don tuin laten brengen." Ik voelde me niet in staat, invloed te oefenen op den gang van zaken. Ik liet me geheel door hare bevelen leiden. Die rit zuidwaarts in den, na-nacbt is een gebeurtenis, de vermelding waard. Mijn zware 60-H P. gedroeg zich onberispelijk en iilniiiitttiiiiu nu moet ge be Wecken, dat ik het grootste tand wiel had ingeschakeld, met d r ie naai meer tanden dan eigenlijk wel goed was. In de vlakte, waar de weg het ons toeliet, raas den we voort met een ^55 & 60 mq'lper uur, en, gingen we berg-af, dan werd het er natuur lijk niet langzamer om. S >mmige van die hellingen _mo8ten we zijn t f gestoven met een snelheid van over de 80. G5en enkelen keer was het noodig de tweede versnelling in te schakelen. Is reed met de g*ootste snelheid die voor mij te halen was. Nu kreeg ik eerst recht kijk op de capaciteit van de macMne; en dan zoo'n pres'atie in eea dergelijk land! Mevrouw Giddes was een dame die weinig in een automobiel had gereden; ze had me dat te voren reeds verteld. Maar ze was be wonderenswaardig gedurende di« wilde jacht. Iedereen, ook die gewoon ie, eiken dag te tuffen, raakt bij zoo'n snelheid zijn hoofd kwijt. Doek zij gilde zelfs niet als de wagen een zeer bedenkelijken zwaai maakte, greep mijn arm niet als een kuil in den weg ons door elkaar smakte; en ik verzeker u dat bet allesbehalve een leuningstoel was, waar we in zaten. Zelfs haar voile en haar hoed schoven niet het minst van hun plaats en dat zegt een massa. Als ik van plan was geweest te gaan trouwen, en als ik niet had behoeven te denken aan den armen A, W, dan zou ik eea oog hebben geslagen op dat meisje. Midden in de Fyle is een rotsachtig eilandje dat den middelstea pijler draagt van de spoorbrug; daar vonden we hem met behulp van een visschersboot en een mijner groote acetyleenlantaarns. De plek is juist 93 mijl, dit ia bijna 30 uur gaans van het station Geddes-Castle verwijderd en... o, wou der l... hij was er gebracht door den geschorsten mailtrein. Het punt vanwaar hij gevallen moest zijn, bevond zich ongeveer hoüdtrd voet boren de rotsen ea hij lag juiit op de plaats waar Lucy en de trein te pletter waren gestort, in dien ontzettenïen Augustusstorm. Hij was natuurlijk morsdood en geheel kond, maar zijn gelaat was ongeecborderj. H-it trof mij dat de rimpfls om zijn oogen verdwenen waren, evenals de lijnen om zijn neus; ze schenen weg geboetseerd. Zy'ne trekken' drukten vredige voldoening uit. Eene eigenaardige bijzonderheid merkte ik nog op, de roode glans van zijn haar was verdwenen. Hat was wit als sneeuw toen we hem volden.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl