No. 17J D E A M S T E R D A 'M M K H \V K E K B L A D' VOO R NE D E 31 L A N D. VA» BBDBK, '( Paleii mm C act. fcmrtwdaro, W, VewJoy», 1910 D0 populaire dïeirtet en bekende maatsrhapprj-bwvofiner Vraderik v»ttBed*»bw>it dit, «öorer wfl iretea, jongste zijner tooneetepelen i»grieid m»* MD voorwoord, waaruit blijkt, dat wft hier het seKte-atttk eeeer dramaii«hèreek» voor ons hebben, alle gelijk de «cbrrjver ondubbelzinnig verklaart als luide woorden, elk met een bepaalde klank en beteekenia, onder de menschen uitge roepen." Geen enkel er van is gesproken 200 Ter rolgt b(j zond er innerlijke nood zaak, zonder zwaarwichtige beteekenig." Het kan niet anders of een auteur, die ?oovete vlotte popnlariiatiesheefteaamgesteld, geeft ook in een voorwoord moge het, blykens den weinig-verzorgden stijl en de Terwarde compositie, wat al te haastig zyn neergeschreven menig verstandig zinnetje ten bette. Zoo kan men bjjna volkomen met den heer Van Eeden instemmen, waar hjj zegt, dat er feitelijk nieta te ontooneel matig is om vertoond te worden, mils het een zekere waarde of betcekenia heeft, of iel f s maar schijnt te hebben." Hy noemt dan als voorbeelden: Elkerlyck Adam in Ballingschap Schillet'* Boovera FrühlingsErwacben?Pelleae etMélieande Spoken Twelfth Night." Zeker, men kan gerust Ar istoteles en Leasing over boord setten; een smaakvolle regie, een goed spel redden veel. Maar ik zou toch zeer oen nadrnk willen leggen op d* belangrij «beid en de schoonheid van het stuk. Ergens anders zegt de beer Van Eeden: De meest onbestaanbare, onmogelijke figuur an op 't tooneel aannemelijk worden, wan neer er bij 't publiek voldoende geloof en naïeve ontfankelijkheid ie." Ook deze woorden bevatten veel waarheid; echter achrjnt het mij verkeerd hoewel ik niet geloof dat de schrijver hier een oratio pro domo hield te veel van die ontfankeljjkheid te verwachten, daar bij een publiek van idioten allicht zeer bedenkelijke zaken grooten ingang zouden vinden. Het ia intusechen goed en praktisch over legd, dat de dichter deze, en nog vele andere, verklaringen gegeven beeft. Immers men heeft hem, blijkens de uitingen van hen die schrijver toon-aangevers" noemt, niet altijd volkomen begrepen. Er blijkt zelfs, constateert Van Eeden, een scherp meenings- en smaak verschil te bestaan tusschen den schrijver en het toonaangevend publiek." Ongetwijfeld, zonder dit inlichtend en ver klarend voorwoord zou men by bet lezen van het tooneelspel 't Paleis van Ctrce gewatmd hebben zijn tijd te verbeuzelen met een dier goedmoedig-satirieke stukjes uit 's schrijvers studentenjaren. Maar wij kunnen nu weten, dat de dicbter van de trotsche hoogte" van De Broeders en Lioba ia afge komen in den natuurlijken gang zyn er ont wikkeling en zelf- bevrijding," en dat het zestal tooneelspelen, waarvan 't Paleis van Ctrce het laatste ia, de welgeslaagde uitingen z|jn van 'a schrijvers dramatische bedoe lingen. Het einddoel zegt Van Eeden dat ik voor oogen had was de schoone taal, bet schoone decor, en de dramatische situ atie en dat alles in moderne toestanden gebracht, het nieuwe komende leven ge?tyliseerd." Alleen met Shakespeare wil Van Esden ?ick vergelijken: Saakespeare wist haar (v. E. bedoelt de hoogere toon" van het drama) op wonderbare wijze met het dagelij k se a leven te verbinder. Ik voel in onzen tijd dezelfde opgave, en de zes door mij opge noemde laatst-outstane tooneelwerken toonen allen het streven de zuivere toon en sfeer van werken als de Broeders" en Lioba" in meer onmiddellijk verband te brengen met hel; leven om ona been." Van Eeden wil het publiek door middel van gewone alledaagsche gesprekken opvoeren tot de f-f ter vaa het grootschp, echoone, verhevene.'1 Mij dankt, deze citaten volstaan om eiken twijfel weg te nemen aangaande 'd dichters bedoelingen en eigen oordeel over de vol brachte taak. Echter komt my de iet wat-bittere toon van dit voorwoord, de?voor een zelf-bewnst dichter overbodige appreciatie van zijn eigen werk, tamelijk tegenstrijdig voor met de houding van wijsgeer en profeet, door den heer Van Eeden elders zoo gaarne aangeno men en waarvoor bij blijkbaar wél een naitfontfankelyk publiek" vindt. Ik zou van den kunstenaar die gelooft en zich niet haast", van den wijze die zijne miskenning met ironiicbe gal uk moedigheid draagt, aniere woor den, en eenander voorwoord, verwacht hebben. Daarbij komt dat ik mij meen te herinneren neen-, daarin vejgis ik mij toch wairlijk niet hoe de heer Vaa Eeden waa het niet van Guernsfy uit? indertijd den wen?ch te kennen heeft gegeven, uit de Nederlandeche litteratuur te worden geschrapt en bij een bnitenlar dache ingelijfd. En zoo vraag ik mij af: waarom heeft Van Eeden nu toch wér in het Hoiland'ch geschreven? Ja, laat ik bet maar zonder omwegen zeg gen: het ware geen betreurenswaardig verlies geweest, indien de heer Van Eeden dit Palei» van Circe ormiddellijk aan de Uuit-che cf Amerikaansche litteratuur had cadeau gedaan. Want bet kan waarlijk niet alleen door weer zin tegen 's mans buitensporige zelfverheffing en gekreukte ijdelheid zijn, dat het lezen van dit tooneelspel mij tijd-verbeuzelen bleek. Daar is nu, met de gemoedelrjkste bereidwil ligheid, letterlijk niets in dit werkje te waar deeren. Noch van Eeden's geestigheid, noch zqn helderheid, noch zijn satire zijn in dit New-Yorkaehe drama terug te vinden. Van Eeden spreekt minachtend over Ibsen; a aar hoe onsympathiek men desen harden Noor ook moge vinden, wie zal ontkennen dat zijne stukken technisch onvergelijkelijk htcht iceen sluiten, zoodat elk woord van den dialoog zijnonmisbarendienstdoet.?Enbij VanEcdeii? De dialoog is mat, zonder eet i ge spanning; hij kan zonder gevaar verlengd of verkoit worde». Ibsen's karakters, mogsn zij in de verschil lende drama's ook met kleine variaties tel kens terugkeeren, zijn scherp belijcd; Van Eeden gaf hier niefa dan schetsmatige vaag heden. Hij bjdoede iets 01 gehoorde en on geziene te geven en teekende typen, die uit Amerikaansche !;ranten-correspondenties reeds lang in vasier trekken bekend zijn l H\j zfgt zelf dat zijn drama een diepe, ernstige, ja gruwelijke beteekenis beeft" en het maakt op een volkomen-onbevooroor deeld lezer den indruk van studenten-werk l Heeft Van Eeden dan te vluchtig gearbeid? Heeft bij zulk een baast, hij die zelf ver kondigt een s er k geloof in eigen voortreffe lijkheid te bezitten? Ten slotte nog dit, wat niet den litteiator naar den popularieator Van Eeden betreft: Hij verklaart in zijn voorwoord, dat al de meeninpen en gevoelens vandenjoodBarucb. Bosenow door hem uit joo Jschen mond zijn opgeieekend. Maar gaat het daarom aan, voor een naar waarheid en verheldering strevenden geest als Van Eeden, door dezen joodacben mond het oude praatje te laten beamen, dat Jeztn een jood was? Geen enkel bewijs im mers kan er worden aangevoerd voor de onderstelling, dat Jezus, de bewoner van het door de Judaeërs gehate en door vele Griekeche kolonisten bewoonde Galilea, het zuivere joodsche bloed in de aderen bad. P. H. VAN MOERKBKKEN Jr. Kaar mltMi m de Tentooistellins yen Tot de karaktervolle menschen, die de leelijke voorwerpen, op deze tentoonstelling geëxposeerd, zouden willen verdedigen, be hoor ik niet en 't is dan ook niet daarom, dat ik op het betoog van den heer Coenen, in de Giotne van 8 Januari een betoog waarvan de algemeene strekking naar 't mij voorkomt volkomen juist is inga. Maar waartegen mijn grief gaat is de ten toonstelling zalve, welke m. i. de smaakmisleiilinu trachtend te keeren, de smaaken begripsverwarring in zake kunstnijverheid helpt b.-.vorderen Het «ijn vooral de onderschriften bij de voorwerpen, welke hiertoe aanleiding geven en het zij mij vt-rguid dit met enkele voor beelden aan te toonen. Ouder een glas in den vorm van een tulp en vervaardigd door P/of. Zitzmann, staat de afkeuring*]: niet inecitnemirg van de zwakheid van het materiaal." M«ar, eilieve, de argelooze betoekT dezer tentoonstelling vindt in het Nederlandsch Museum en in het museu-n Willet Holthuijsen Venetiaansche glazen op een jareplaats tentoongesteld, welke glazen zóó xwak van ma'.eriaal zijn, dat een enkel adeintoehtje ze baast zou doen breken. Wat moit de arme man nu denken? *) Onwillekeurig komt mij, bij deze ietwat Bcbooluieesterachligt- expositie, dit schrik beeld mijner schooljaren voor dtn geest. Waren ze ook toen al den kluts kwijt? Zo» niet, waarom ia dan het glas van Prof. Zitunarm niet goed? Dat dit glas in ander opzicht, wat kleur en vorm betreft leelrjk ip, leert hem't onder schrift niet. Onder een bakje van Japansch porcelein of aardewerk, een bazaar product, noch door bjjzordere leelijkheid, noch door bijzondere schoonheid uitmuntend, vitd ik de opmer king, dat de vorm naar het model van een Japacsch bonten emmertje is gemaakt en daarom is af te keuren. Dezelfde argelcoze bezoeker, door de tentoonstelling opgewekt cm eens iets over ceramiek te lezen, vindt in het eerste 't beste boek over Chineesch porcelein, dat de modellen, welke in China en daarna in Japan sinds eeuwen voor por celtin worden gebezigd oorspronkelijk copieën zy'n van voorwerpen in biors en jade (cflervazeu, wierook-vaten etc.) en welke voorw ei p en sinds van bestemming zijn veranderd. DUB vraagt de arme man zich weer af: is de geheele Chineetche en Ja pan f ch e ceramiek e"éne groot e vergissing geweest of is mijn Japangch bakje aoms fout omdat 't naar een houten origineel werd gemaakt? In onze Musea kan een ieder z.g. ,Witje»" bewonderen. Ik geloof, dat alleen een harts tochtelijk purist deze dingen afkeurenswaar dig ial vinder, maar alweer: stellen deze schilderingen soms niet een ander materiaal voor, ja zijn ze ze! f s niet geschilde! d om 't oog te bedriegen ? Wee alleen mijn argeloozen bezoeker, wiens arm hoofd nu wel totaal verward ia. Dameahoeden, m. i. zeer weinig tuitennissig, zijn blijkens 't onderschrift, onwaar van vorm. Het kan zijn, dat de moderne" vrouw baar ware hoofd alleen onder ware" hoeden wil steken; een gang door onzeecbilderijenmusea zal haar anders leeren, dat in alle tijden, ook in die, welke ons als de beste voor de kunst! ij verheid zijn voorgehouden, haar zusters bare onware kopje) meestal met onware, ja zelfs onwaarschijnlijke hoofddeksels hebben getooid. Dat zij er toen, laat ik maar neggen noinctens even lief uitzagen als de moderne" vrouw is naar myn ach terlijk begrip nog altijd de hoogste lof voor een vrouw«-nhoed l Ik geloof, dat deze enkele voorbeelden vol doende zijn, om het verwarrende dezer ten toonstelling aan te t oor. en. 't Ware verder een wreed genoegen, uit de voorwerpen, welk e als streven in de goede lichting" worden gewaarmerkt, eene nieuwe tentoonstelling van tmaakmisleiding saam te stellen. Een paar candiöaten heb ik al klaar: een gestikte of geborduurde Wandsmuck" met 't opschrift Eigen hsard is gcua waard", waar van de peuterige onbenulligheid wel iedereen moet opvallen; een tafelkleed of sprei met eene voorstelling van naar bed, naar bed zei Duimeloi' die door de wezeiJiJk monsterachtige teekeuiug geschikt is om de kinderen naar led te jagen; aardewerk, dat door zijn som berheid ieder krematorium tot sieraad zou strekken ; Reform japonnen, en dito tasfcaen, misschien alierwaarst van vorm, maarzeker allernaarst van kleuren ach nog zoo veel meer! Maar zouden wij dan nitt beter doen om in zake smaak en emaakmisleiding Goda water wat meer over Gods akker te laten loopen en diea beteren tijd af te wachten, welke ons ook een betere kunstnijverheid, ongeforceerd, zal brengen? Amsterdam, 10-1?'11. F. BODENHEIM. ALFKED ADÜTIK, de En^eleche dichter, sedert 1896 poet laureate", die in Mei a.s. 76 jaar wordt, heeft zijn mémoires geschreven. Zij zullen binnenkort in twee deelen ver schijnen. Ofscboon by ook eenige jaren als advccaat is werkzaam geweest, zullen zyne herinneringen voornamelijk betrekking heb ben op zijn journalistieke en letterkundige loopbaan. AMSTEEDAM is WOORD BN BEELD. Het Januarinummer van de ftparo illustrêis geheel ge wijd aan Amsterdam. De tekst is van Gabriel Mourey, terwijl het nummer 65 illustratiëa bevat van de voornaamste gezichten der stad uit vroegeren en tegenwoordigen tijd, naar teekeningen, sq'iaiellen, schilde rijen en gravures van Birisoen, Breitner, Dupont, Greive, Paillard, Lspêre, Rossert, Werckebach tn Witsen en naar eene serie onui'gtgeven photographiën. Het omalag in HTTEUW 1911 Indnstrieele Maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. jiiiiitiiiiniiiiiiiiiHiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiitiii Want als je in je bed ligt, en je kan niet in slaap kooien, is 't nog slimmer. Als-ie 's 'n slaapdrankje innam. De kleine sliep er altijd zoo goed van. Hij kon licht 'a probeeren. Hij zocht 't flascbja uit de kast en dronk het leef. Maar het zoete stroopvocht vloeide natuurlijk in de kies en het begon weer te steken, heel z'u gezicht door. Pats,... daar vloog het flsschje door 't openstaande raam en over de at raatkeien. Toen z'n vrouw weer binnenkwam, stond büop z'n eene been, het andere been er om been gestrengeld, in mekaar gedoken, en op z'n gezicht beukend met de 'vuist. Laat 'm «och 'd trekken. Bagin ja alweer? 'k Doe 'c niet. Als je niks beters weet l Geef me liever 'n anderen raad. Ea zoo pas wou je Och, zeur nou niet, dat was (óén. Zeg non maar gauw wat'. Enfin. Stop dan 'a 'n watja met Eau ds C^rmas in ja kies. dat zal je wel helpen. Als m'n vader kiespijn had.... Wat kan my je vader schelen. Geef maar gauw dat goed hier ,.. Werkelijk, het hielp, de pijn verlichtte. Die Marie wist toch maar altijd wat.... Nu gauw naar bed en zien, wat te slapen.... Pa hoorde niet meer, dat de kinderen uit Echool kwamen. Klots klotaend de trappen op, met geschreeuw en geroep en neergegooi van gchooltasechen op het portaal, met hooge, BC helle kindergeluidjes, in de zwaaratille een tonigheid van verstellende vrouw en slapenden man.... besteld door H. M. de Koningin. 12, 16, 18 en 25 P.K. Imliistricele Maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. De boterhammen waren op en moeder was in de keuken bezig. De kinderen speelden op het verandatje. De deuren vna de kamer, waar vader sliep, stonden open. oan ze thuis kwamen, waren de kinderen nieuwsgierig in de slaapkamer geslopen, om naar rader te zien, en ze waren een poosja muisstil ge weest, maar al spoedig waren ze vader ver geten en speelden ze luidruchtig als altijd.. . Da kinderen speelden zoet.... Zeg, Henk ie, dos j 9 mee? We spelen verhuizinkie, dan was diit de verhuiswagen en dan was j g de kruier, hé? Henkie stond met een touw en een klosja allerlei dingen omhoog te hijscben Hij liet het touw even zakken, om te luisteren. Né, ik was d ) verhuisbaas, meende hij, met verheerlijkt gezicht. Och stomme jongen, da's immers het zelfde, wees wijs terecht Dina met o/erwicht van kennis. Dan legge we 'n plank over 't bed en dan moete jullie angeve, hé? Mat z'n drietjes sjouwden ze een plank over het voeteneinde van pa's ledekant. Wat echt, hé? Daar kan 'n boel op! Nou, ge TB jullie maar ar. Terat destoelel Henkie probeerde een van de kamerstoelen aan te dragen, hijgend z'n kleine kracht j es inspannend. - Né, die kleintjes die daar, com mandeerde Dina van boven op een stoel. Die mot je op mekaar zette, net als bij 'n echte verhuizing. Nel en Henkie kwamen de poppestoeltjes aandragen met langzame bewegingen, alsof ze iets heel zwaar s te dragen hadden. Dina, op haar stoal, pakte aan, schikte alles netjes op de plank, groot-doeneiig van achter af beginnend, met ilulsterstem intusschen bevelen uitdeelend. Nou de taf.4 en de kanapé. Och né, Henkie, dat kan je immers niet alleen doen, dat moete jullie samen doen... Zóó, help nou 's effias opgave, anders veri.il ik m'n ei<e nog. Hè, hè... de tafel stond en het kanap ija ook. Nou de koppies en de schoteltjes I Né, rst de store, vond Nel. Och, malle meid, wat weet jij d'r van, zei met ellebooggebaar van loop-nou-door-jij, Dina, die 't wist. Die stop je d'er toch later tusscheD. Een voor een droegen Henkie en Nel kopjes aan en schoteltjes, toen 't melkkannetje en 'c guikerraasje. Wat nou, vroeg Dina, hoog-staand op haar stojl, met de handen in de heupen, rondziende naar wat nog te bergen zou zij a. Henkie stond met z'n mouw zich over 'c voorhoofd te vegen. Dat deëde echte verhuis bazen óók. Nel zat effiei te gchafta". Nou de stove dan? Oah, jij met je stovel Nee, eerst de vaassiee, die komen bij de koppies. Voor zichtig hoor l Langhaam verdwenen de vaasjes een voor een in den wagen". Nóütoch de stove, hè? Né, ssbaap, nog niet, eerst alle razen. Van 't andere kastje toch ook. Pas op hoor, dat je niks breekt. Dat mot je allemaal zelf betale. Zeg, kruier, geef me dat touw 's an. kleuren bevat een afbeelding van de molen de Gocyer" door Claude. Monet, terwijl twee gekleurde platen buiten den text, naar ecbilderyen van Witsen en Roseet, zullen worden opgenomen. Met dit nummer wordt de serie Heofdstedei", waarin reeds verschenen Rome, Madrid, Conatantinope), Bruseel en Athene, voortgezet. EEN VERVOLG OP MARIE CLAIEE. Volgens bericht heeft Oetave Mubeau de proeven gelezen van een nienw werk van Marie Adoux, fn oordeelt dat nog beter dan MarieClaire. Zooals men weet is het voormalige herderinnetje en naaistertje door dezen roman eensklaps binnen en buiten Frankrijk alge meen bekend geworden. De datum van verEcbijniEg van Marie-Claire a Pari», zooala het nituwe weik zal heeten, is nog niet vast gesteld. *VOOE DE GROOTS BEBTHOVENFEESTEN, die tegen balf April 1911 zijn georganiseerd door de ?ereeniging Het B ietho venhuis" te 's Gravenbage, is door den directeur van het Dtrechtfch stedelijk orkest, den beer Wou'er HutfchenruyUr, een programmaboek bewerkt, dat meer dan 200 pagina's groot is. Het bevat never.8 bet programma een uitvoerige inleiding, buonderlijk voor dit doel bewerkte analyses van al de uit te voeren werken met talrijke notenvoorbeelden, en etn groot aai tal reprod cues van prenten en teekeningen, die betrekking hebben op Beethovena persoon en werken Ue omslagteekening van dit lijvige boekdeel is vervaardigd door .A n toon Molkenboer. Het wordt gedrukt op de Amsterdamsche drukkerij de Erven van Munster. De Beethovenfeesten duren volle 14 dagen en de verschillende uitvoeringen hebben beur telings plaats in Dehgentia" en in het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen". Mwe Dr. PAUL DVEOIS, Zelfoprocding. Geauthoriseerde vertaling van ITIA VAN DEK TUOK. Met een inleiding van dr. A. W. VAN TBEGHEM, Almelo, W. Hilaiius WZD. Grooie godsdiensten, serie I, No. l: Dr. M. W. DE VISSER, Shinto, de godalienit vaa Japan. Uit Zenuw- en Zieleleven, serie I. N«>. 1; J. VAN DEVBNTBR SZN?Genie en Waa\zin. Baarn, Hollandia-drnkkerii. S| Vrouwewjaarbotkje voor Nederland, 1911. Be werkt a »n bet Nationaal Bureau voor Vroawenaraeid. door MAHIËHEINEN (adjauc''directrice) 7e jaargang. Verkrijgbaar: J. v. d, Doefstr. 68, uen Haag, prijs 15 et, plns portokosten. Mr. B. BLES. Het onderzoek naar het Fadertchap, eeb. ?1.75. Groningen, J B Wolters. De Gemeenteraad. Wettelijke voorschriften waarvan de kennis vereUcbte is bij de vast* stelling van gemeenteraadsbesluiten. Verza meld door C. F. JAS, burgemeester en secre taris van Nienwescbana. Uitgege«en vcor rekening van den verzamelaar Prijs 1. Stoomdruk Oldambt", Winschoten. Hrt Leven in. Een handboekje voor hen, de de volkgscbool bebbfn d^oriiopen, door J. MULDER en G E. VKENDOKP, 3a druk. Gorinnf HM F r>uiim. iiiiiiiiliiiiiiiliiiiiiiiiimimlltlllllliiiiimiiiinilllliiiiiiiimilirtllllliliiiii CORRESPONDENTIE. Voor wat netreft abonnementen, adver tenties, bezorging van het Week Jad, uit betaling van het honorarium, e d., w«-nde men zich uitsluitend tot de ADMINISTRATII van De Amsterdammer, Keizersgracht 333, Amsterdam. Voor wat betreft artikels en ingezonden stukken, uitsluitend tot de REDACTIE en aan hetzelfde adres. Om teleurstellingen te voorkomen is het geivenacht. dat de inzender?iederen keer, dat hij een bijdrage zendt - zoowel op EJjn brief als op zijn bijdrage zijn volle iin adres duidelijk leesbaar verm-Ut, dat de inzender een voldoend bedrag in postzegels toevoege (los in den brief) indien bij niet-plaatsing terugzending verlangd wordt. 40 cents per regel. BOUWT te NUNSPEE1. Inlichtingen bij het bonwburean Arti" aldaar. UNAY BELLEV LEONA!\p LA Klimaatkuuroord in Zuid-Tyrol. Seizoen : Sept. Juni. Bezoek in 15-OP/10 27.000 gaatert. Stedelijke Kuur- en Badplaats : Zanderinstituut, Koudwaterinricoting, koohuur en alle geneeskundige baden, zwembassin. Inhaleerings-geneeswijze, druiven-, mineraalwater drinkkaren, terrain- en vrije lucht ligkuren. 4 geka naliseerde hoogebronwaterleidingen. Theater, Sportplaats, C >ncerten. 20 Hotels Ie Bang, Sanatoria, talrijke Pensions en vreemden villa's Prospectus gratis bij de _ KURVORSTEHUNG. VORMEN Ken Handboek voor Dames. BEWERKT DOOK JOHANNA VAN WOUDE. Hii nieuwste en volledigste handboek der Etiquette. In prachtband ?2.50. In satijn ?2.90. Uitgave van Van Holkema& Warendorf, Amst. fiflDDIVTIPIED£R STUK DATKRIMPI UHKHIl lic WORDT TERUGÜEHOMEH FABRIKATEN VALTOI1 ZOREIl ftM5TERDMM te AU BON MAROHÉ" . W y : KaljersUaat. R-guliersbreestraat. J. G. HERBERMAN, Daro.ak. JACOBSOX & MANU8, Kilverstraat. H. MEYER, horl., Koning plu'n. ADE. SCHAKEL, hrfl.. Heiligpnweg. SCHADE <S OLDENKOT''. N enweniyk. KEI). INDIK: Heeren Kleeding Mag. M. 1XE KOSING, Batavia. Wink«l-Mij EIGEN HULP". Batavia. W. SAVELKOUL, Soera-«sja. Verdere adreseen verstrekten wij eaarne. BORMES-LES-NIIMOSAS, Fr- R i «era. L'jn Marseille?Toulon?Hyeree?St. Rïphaël. Pracht» p j u * i ligging. Alle kamers o/1 Z. met heerlijk uitzicht op Zee en eilanUrana-H0lel. ,jep Park van no.OOO M.2. Pension frs. 8?15. Prosp gr. en fr. Intern. Verkeersbur., Raadjnisstr 10, A'dam. Eig. G.B i.GGENSTOSZ,sroorh.eig.Ritz-Hote),Londen. Koopt UITSLUITEND BOTER ONDER RIJKSCONTROLE. De STAAT QARANDEERT U een OXYERVALSCHT product, Roterhandel ZUIDLAREÜ", PRINSENGRACHT 313. TELEFOON 8935. Hè, j J, we gane hijsche, riep Henkie. Over de leuning van den stoel werd alles nu opgeheechen en aangepakt door Dina, die op een andereu stoel was gaan staan. Wat speeldtn ze echt, hè! Geef nou de stoven maar an. Zie zoo, nou hebbe-we de heele boel. Nou ginge we naar 't nieuwe huis, bè? Nou waa jij 't paard, Henkie, O, ja, en dan ging ik op hol en dan kwamme jullie onder de wage. Ja! Henkie werd voor den wagen gespannen en trok en snoof en stampte ah razend, beelemaal een echt-wild paard. Aan pa dacht nu niemand meer. Het fluisteren van de meifjes werd schreeuwen en ze sloegen op 't paard los, en hu-bo-den, om het in be dwang te houden... Piois een gerink-kink in bed en een dreunend-nijdig: Hier tuig! Pa, in ondergoed, mtt dikke wang en woeste oogen vloog uit het bed op het groepje verhuizenden toe. Hier, tuig ! l Hier I ... Hier, zeg ik je ! ... Bier l ziende dat Nel en Dina de gang in bolden. Henkie kon niet weg, die stond vastge bonden aan bet ledikant. Pats, een oorveeg, die aankwam. Henkie brulde met wijd-open mond, vuisten voor de oogen, opdat pa maar niet weer zou slaan. Pa, struikelend over den drempel, strom pelde de gang in. In de keuken, weggescholen achter moe, stond Nel... -- Né, pa, né.... o, né, jammerde ze. Hier, zeg ik je l.... En tegen moeder: Kon je die kinderen nou niet by je houden ?} Meteen had Nel een paar draaien om de ooren te pakken, dat ze er van rondtolde. Bina was op het kamertje gevlucht, dat gewoonlijk van binnen met een haakje wordt afgesloten en zat daar beverjg-beangst af te wachten, wat er komen zou. Als pa 't eens niet merkte, dat ze hier zat, la-ie 's voor bijliep..,. Maar daar begon pa al te trekken en te rukken, dat het kraakte, Pas op, Henk, riep moe uit de keuken, je breekt de boel I Kan me niet schelen.... Doe open, gauw, of ik zal je.. .. Né, pa, kermde het achter de deur. 'n Buk, ineens vloog de schroef van het haakje los en de deur pats'e te^en het voor hoofd van pa, die languit in de kameropening viel. Au, duivelsche meid, brulde hij, als ik je niet vermoord.... En opvliegend pakta hij haar bij een schouder en schudde haar zóó heen en weer, dat alles baar voor de oogen diud de. En toen ketste het rond haar ooren, dat pa's handen er zeer van deden Toen hij was uitgeraasd, hijgend-moe, in onderbroek en met een dik gezicht bij z'n brullende kinderen, en aan zijn kiespijn niet meer dacht, schoot hem daar weer opeens zo o'n venijnige knauw door zijn gezicht dat hij trappelend naar de slaapkamer terug liep. De kiespijn was weer teruggekomen.,..