Nö. 1753 D E A M S T E II D A M MER WEEKBLAD V O O II NEDERLAND. Merronw Curie. Mevrouw professor Curie, Russische van geboorte, die met baar sedert overleden man, professor Curie, het radium ontdekte. Met n stem minderheid werd zy dezer dagen niet toegelaten als lid van de Parjjschu Académie des Sciences. Weldra komt zjj te Leiden proeven doen en wellicht lezingen honden. boekje^?wrarin die honderd machthebbers zijn opgenomen, dan ziet men achter elke naam A. R, U. L, S D. enz. Die letten duiden aan, voor welke meerderheid van kiezer* zo'n Kamerlid de woordvoerder is. Wie ónder mijn lezers wil staande houden, dat zo'n z.g. t'o/A-svertegenwoordiger eer aan stemloze vrouwen dan aan de kiezers, die hem zijn plaats hebben gegeven en kunnen ontnemen, zal vragen, hoe hu stemmen meet over enig wetsvoorstel ? Welnu, dat is de cardo quaesti«nis, waar alles om draait. Het is nonsens te zeggen, dat de Ver. v. Vkr. enig kiesstelsel moet of zal aanvaar den, verwerpen of voorstellen; dat doen alleen de partyen en een politikus als v. d. Göes moest aan stemloze vrouwen zo'n vraag niet stellen. Laat hij eens aan iemand zonder tanden vragen, hoe hu in een lekkere appel zou bijten! Maar die vraag is erger dan onmogelik, züis arglistig, berekend om er ons in te laten lopen, en onze vereeuiging te ver delen. Zooals ieder (behalve de sociaaldemokraten naiuurlik) weet, bestaat de Yer. v. Vkr. uit leden van alle partijen; dat kan, daar züenkel tot taak heeft, als er over kiesrecht gesproken wordt, tot de kiezers te zeggen: Waarom kiest uw moeder, uw vrouw, uw zuster niet mede, even goed als gij?" en daarmee kunnen personen van elke gezindheid instemmen. Als men nu van de uit 'zo heterogene bestanddelen samenge stelde Vereniging eist, dat zij grenzen van het kiesrecht zal stellen, wegnemen of goed keuren, dan brengt men daardoor die ver eniging van haar neutraal terrein af op dat der verschillende partijen. Zoals bekend is, vertoont zich de nuancering en strijd der partijprogramma's tegenwoordig juist het meest op het gebied der grenzen van het kiesrecht en bijbehorende urgentie van Grondwetsherziening. Wie dusde Ver.v.Vkr. naar dit terrein wil lokken, die zoekt ver splintering en verdeeldheid der leden. De leidsters der Vereeniging zijn echter verstandiger: zij doen niet, zoals v. d. Goos het voorstelt, nl. trachten haar wens, Alg. Kiesrecht, trapsgewijze te bereiken, maar zij hebben beslist elk een eigen overtuiging UIT DB NATUUR. CDXL. Levermos en Raderdiertje. Even als een' vochtige, warme nazomer een buitengewone weelde aau paddestoelen kan te voorschijn roepen, zoo geeft een lauwe natte winter, als deze, aan allerlei mossen en algen, een extra gelegenheid om zich voordeelig te ontwikkelen. Wie dezer dagen aan den duinkant of aan den westzoom van een bosch den bodem en de boomstammen bekijkt, vindt maar heel weinig plekjes waar niet een groen, grys of bruin tintje verklapt dat er zich levende organismen gevestigd hebben ; zoo svel omtrent de grenzen van het kiesrecht, doch dringen die niet op aan de Ver. Zii sturen met vaste hand tussen alle politieke klippen door en zorgen, dat de Ver. als zodanig tegenover alles en allen kan blijven roepen: Denkt bij uw kiesrechtvoorstellen aan de vrouwen!" en om dat met sukses te doen, moet zij haar groot aantal leden en haar alomtegenwoordigheid in alle partijen be houden. Nog n ding moet mij van 't hart omtrent die strikvraag. Men zou die ten minste voor zich als persoon en niet voor de Ver. kunnen beantwoorden, indien zij minder onbepaald was; maar nu, zoals die vraag daar staat, is zij voor geen antwoord vatbaar. Wat is : vrouwenkiesrecht op grondslag van de wet van Houten" ? Dat moeten wij eerst weten, ?want, ziet u, mijnheer v.d. Goes, -wij spreken geen oordeel uit zonder kennis van zaken. De vigerende kieswet brengt het kiesbiljet thuis aan al wie op l Maart zijn belasting voldaan heeft. Bedoelt u, dat die belasting betaling, zooals in Noorwegen en Dene marken, gelden zal voor beide echtgenoten of voor de man alleen? In 't eerste geval ?wordt uw voorstel heel wat aannemeliker. De vigerende kieswet rekent voor de loonkiezers het loon van vrouw en kinderen mee. Hoe luidt art. Ib 2o naar uw veronder stelling ? En zo voort. Eer u amtwoord kunt krijgen, of een kieswet aannemelik is, moet u die wet, uitgewerkt en wel, voorleggen aan de persoon of vereniging, die u interpelleert. Dit kan ik u wel zeggen, dat de Vér. v. Vkr., als een dusdanige vraag tot haar gericht werd en zümeende de zaak van het Vrouwen kiesrecht met antwoorden te kunnen bevor deren, nauwgezet zou gaan overwegen, hoeveel vrouwen in Nederland en van welke klasse, leeftijd, en omstandigheden door die wet het kiesbiljet zouden krijgen. Zeker zou züniet zoo maar zonder onderzoek zeggen: Alles of niets", of wel: Wij nemen met elk vrouwenkiesrecht genoegen." Van andere zijde dan van de heer v. d. Goes heeft men mij dezelfde vraag gedaan, aldus geformuleerd: Wordt de groote massa uwer leden, wordt kortom de Ver. v. Vrouwen kiesrecht, ten minste gedeeltelijk bevredigd, indien morgen aan den dag, tegelijk met de invoering van het algemeen kiesrecht voor mannen, aan de vrouwen een kiesrecht geschonken wordt, waarbij de maatschap pelijke stand van ineloed is, of men kiezeres zij f geen kiezeres?" Daarop antwoord ik dit: niet de Ver. v. Vrouwenkiesrecht maar de partijen in de Kamer bepalen de grenzen en voorwaarden van het kiesrecht. De steller van deze vraag kan in het Maandblad der Ver. v. Vrouwen kiesrecht" van 15 April 1910, het antweord vinden, dat het Hoofdbestuur daarop ge geven heeft. Daar wordt uitgelegd boa, in geval een voorstel van enig beperkt vrou wenkiesrecht door de regering wordt aange nomen, diegenen onder de leden, die niets meer verlangen, de vereniging kunnen ver laten, terwijl zij die nog niet tevreden zijn, evenals dat in Noorwegen is geschied, voortgaan samen voor uitbreiding van het vrouwenkiesrecht te strijden. Dergelijke onderstellingen zijn echter voorshands ver kopen van de huid, vóór de beer geschoten is \ en wij laten onze macht, die grotendeels juist op de verschillende richting onzer leden berust, door zo'n veronderstellende vraag niet uiteendrijven. "Wij willen zelf zeggen, boe wij denken en oordelen, en geven noch v. d. Goes noch iemand anders het recht om vooruit te antwoorden, die in zijn taktiekkraam te pas komen, ons in de schoenen te schuiven. Men doet zulks door steeds te herhalen: Gij aanvaardt de wet Van Houten, uitgebreid tot de vrouwen." Hat is inderdaad een misleidende fraze." Men vergunne mij ook eens het vragenstelsel van de heer v., d. Goes na te volgen en hem op mijn beurt een paar vragen te stellen, niet omtrent onderstelde of te onder op het zand als op de afgestorven kurkschors. In het polderland zoowel in klei-als veenstreken vindt ge het meert een fijn, hard, groen beslag van algen of wieren op de wilgen- en peppelstammen; ook de olmen, vooral de stadsolmen, vertoonen aan dan westkant, hun groene zijde, althans zoo lang het vochtig weer is; de oost- en noordkant is er bij droog en koud weer dikwy Is spiegel glad, als gepolyst; en die glinstert vooral bij avond in het licht der gaslantaarns; zeer waarschijnlijk is dit een gerolg van het scherpe straatzand dat er tegen opwaait, dat alle organismen doodt en het buitenste laagje van de schors afalijpt. Bladvormende korstmossen op boomstam stellen mogelikheden, maar reëel en op de werkel kheid slaande. lo. Welk voorbeeld kunt U geven, dat in een land beperkt vrouwen- (of ook mannen-) kiesrecht is ingevoerd en zulks nadelig gewerkt heeft voor de arbeidersklasse en de verdere uitbreiding van het kiesrecht? 2o. "Welke aanmerking hebt U op uw partijgenoten in Noorwegen en Engeland, die vóór het kiesrecht van een groep vrou wen, niet voor 't merendeel uit de bezit tende klasse, gestemd hebben ? 3o. Wanneer van ons Kristelik ministerie volgens zijn programma een voorstel tot het invoeren van gezinshoofdenkiesrecht komt, dat het stembiljet geeft aan een groepje vrouwen nl. de weduwen, hoe zult u dan bewijzen, dat dit beperkt vrouwenkiesrecht" ondemokraties zal werken" daar immers het grootste aantal dier weduwen tot de arbei dersklasse zullen behoren ? Ik twijfel niet, of het antwoord op deze vragen omtrent het kiesrecht zal leerrijk zijn en de lezers licht in het duister geven. * * * ? Ten slott* zou ik niet gaarne in gebreke blijven ook nog antwoord te geven op de vraag van onze voorlichter in de theorie der sociaaldemokratie, of ik, die zoals hij wel weet, 8 jaren lang even hard voor het Algemeen Kiesrecht alt voor het vrouwen kiesrecht heb gewerkt, in deze tijd van het petitionnement niets beters Kan doen, dan kritiek uitbrengen op de S. B. Handleiding, die, zoals v. d. Goes het uitdrukt, de Ver. v. Vkr. niet met de verschuldigde achting bejegent". Neen, mijnheer v. d. Goes, de Ver. v. Vkr. vraagt geen achting, maar kennis van zaken en waarheidsliefde van hen, die over haar schrijven, en waar zij onjuist heden en insinuaties aan haar adres aan treft, daar komt zij op, en ik had nu juist de eer op verzoek dier vereeniging de noodzakelike rechtzetting van blz. 40-45 dier Handleiding te schrijven en te publiceren. Van deze rektifikaties is noch door u noch doer iemand, anders, en allerminst door de schrijfster dier bladzijden, die daarover met mij zou debatteren, een woord weerlegt. Het is niet waar, dat zij futiliteiten en beuzelingen betroffen, want het ging om het ganse doel en streven- der vereeniging; en inderdaad werd deze Handleiding ge bruikt tot het verdachtmaken harer bedoe ling zonder voldoende kennis van haar werk. Die fouten in het boekje doen echter niets af aan m\jn bewondering voor het S. D. petionnement voor A. K. en voor de ijver, waarmee die aktie gevoerd wordt, en gaarue zou ik daaraan meegedaan hebben. Alleen stelde ik in een schrijven aan de sekretaris van het Rotterdams Komitee, dat ten minste daar ter stede de aktie der S D. A. P. voor het Alg. Kiesrecht niet zou dienstbaar ge maakt worden aan bestrijding der Ver. v. Vkr., en daarop heb ik tot nog toe generlei antwoord ontvangen. Dus medewerken aan de petipnnementsaktie doe ik niet. Daarin zit juist de fout van de S.D.A P.", dat zij de vrouwenbeweging vooral de politieke ongekend en ongehoord ver oordeelt, en daardoor krachten van zich vervreemdt, die haar anders steunen zouden. Dat is de fout niet allé*!} van de heer van der G-oes, -.,.* V '^^T* -,?-.-. . E'dam, 24 Jan. '11. MARTIJ G. KKA.MEKH. iitttiimtiMMnimiiMiiiitiumniii ADDE^DEI. Dure kippen. Op de pluimvee-tentoonstelling te Philadelphia werden twee kippen, Orpingtona" met ravenzwarte veeren, verkocht voor res pectievelijk 2000 en 2400 pond sterliag. Het zijn misschien de duurste kippekopje?, die ooit werden aan de markt gebracht: buiten gewoon fraaie exemplaren natuurlyk van een zeer zeldzaam en gezocht ras. Maar ze geven bovendien ook goede rente, want ze leggen in den waren zin des wooicU gouden eieren. Ieder ei n.l. is 5 pond sterling of in goed Het Eoestmos met een'Kaderdiertje. Links het levermos Frnllania op een stnk Fsshdoornichors (oat. grootte). Rechts een takje er v»n vergroot met ingesneden schubben (aaphigastriër) en twee rijen water-bekers waarin raderdiertJAS wonen. Bovenaan bfl 4 e«-n enkele beker, met een diertje dat «r uit steekt, en bij 5, het radejdiertje Calbdina in zy'n geheel. Onderaan een open gesprongen iporenkapsel, met de werpdraden (elateren) die de sporen helpen wegslingeren. men ziet ge in de steden zoo goed als nooit; dat schynt te liggen aan de onzuiverheid der lucht, die zooveel roet- en rookdeeltjes bevat, dat deze gevoelige planten het leven er in onmoge'ijk wordt gemaakt. Zoo gauw ge onder den rook van de greote stad vandaan zyt, ziet ge de .korstmossen op de boomen komen; op een unr afstand vormen ze een dikke veerende laag van grillig vertakte blaadjes op alle boomen; aan de zuid- westzyde is de laag bij vrijstaande boomen het dikst, maar ook aan den oost en noordkant ontbreekt zelden het epipbytisch lever. Behalve deze korstmossen of lichenen, dat eigenlijk geen mossen, maar een combinatie van zwammen en wieren zijn, groaien er op boomstammen gewone bladmoesen en wel het meest het slaapmos waarvan de takjes zeer veel op cypressen-tafejes in miniatuur gelijken. Ook dat komt niet vaak in de steden en Log veel zeldzamer zijn er de levermosserj. De blaadjes daarvan missen zonder uitzon dering de middennerf en deze bleekgroene loovertjes zijn daarbij in den regel maar n laagje cellen dik. Dat deze teere gewassen in een vochtige omgeving het best gedijen, ia al af te leiden uit hun bouw; en waar niet een groot deel van het jaar vocht of althans waterdamp aanwezig is, daar behoeft ge ook niet naar een weelderige flora van levermos te zoeken. Onder het loof van boomen met wijd aitppreideade takken, is het maar zelden zonnig, bij hoogen zonnestand nooit; daarbij vloeit er na elke regenbui wa! vocht langs den stam, dat niet door de bladeren bnitenwaarts wordt afgevoeid. Dit centripetaal af w aar t g gevoerde water bevat tevens nog al wat stof dat uit de lacht op de bladeren viel of zich aan de takken en twijgen bad gehecht, ook stuif ineelkorrels, sporen van varens en mossen die door den wind wat hoog werden opge voerd, en een leger van bacteriën vinden zoo een weg naar den weg. Dit rijke" water vloeit door de gleuven en spleten van den stam, die zelf ook al heel wat stof" verzamelen, naar onder; en het is geen wonder, dat de mosplantjes daarin voldoenden voorraad water en voe dingsstoffen vinden om zich flink te ont wikkelen. Om ook, als er maar heel weinig water ter beschikking staat, dit toch te kunnen gebruiken, is het noodig dat de dunne levermosplantjes met hun geheele oppervlak tegen de schors rusten, dan dringt er tngichen plant en schors bijna altijd een laapje Het huwelijk in Amerika: De vrouw: de schoonheid; de man: de machinist. Hollandsch 60 gulden.waard, en de kiekentjes, die hun donzige zwarte kopjes uit de witte doppen dezer eieren steken, vertegenwoor digen een nog veel grooter waarde. *** Bijgeloof. Groote mannen zijn niet zelden bijgeloevig. Van Victor Hugo vertelt men, dat hu een afschrik had van 'c getal dertier. Op zekeren dag was hij op een intiem diner by goede kennissen. Het uur, dat men aan tafel zou gaan, was reeds lang verstreken, en nog altijd bleef de wenk der gastvrouw uit, die de gasten aan den disch zou roepen. Waarop wachten we toch eigenlijk ?" vroeg schertsend de broeder der g-astvrouw: Op den 14de in 't gezelschap l" was 'c antwoord. Een der genoodigden is plotseling verhinderd en we mogen niet met z'n dertienen sijn, want een onzer vrienden is bang voor dat getal." Een nog jonge man, die in gesprek was met Hngo en de mededeeling naast hem had aange hoord, wendde zie a plotseling zy waart s en vro«5 lachend: Wie zou die idioot zijn?" Hugo werd bleek, kneep de lippen op elkaar, zette zich in postuur en zei: Meneer, die idioot ben ik". * * * Amazone. De sterkste vrouw van Amerika ij een zekere Margaret Graham te Ludlosv in Massachnsets, dochter van een molenaar. Haar geheele jeugd ging met hard werken voorbij en ze droeg de zakken graan op den rag als de beste meelmuis. Thans op haar 19de jaar is ze zes voet en 8 duim lang, weegt 189 Engelsche ponden,en is ono vertroffen in allerlei takken van sport. Zij legde per schaa's de halve Engelsche mijl af in l minuut en 40 seconden, won den hardloop over honderd ellen met een tijd v&n 115/:, seconden, en zwom honderd voet in 23 seconden. Alle records! In 't gewichten tillen vind zij baars gelijke niet. Zij is een frissche, goed-gebouwde blondine met heldere blauwe oogen en een vriende lijk gelaat. *** Dierenvriend. Weer een heel zonderling testament van een Hongaarse h edelman ! Een rijke Hongaarsche graaf, Etnil von Besony, vermaakte bij uiterste wilsbeschikking het grootste gedeelte van zijn vermogen, namelijk twee en een halve ton.... aan zijn twaalf rijpaarden. Als exe cuteuren in zyn boedel beroemde hij de bestuursleden van de Vereeniging tot be scherming van dieren" te Budahpestb, met de bepaling, dat onder leiding dezer vereeniging de interest der vermaakte som moest besteed worden voor het onderhoud dezer twaalf paarden, die de last en 't genot van zyn leven wa.ea geweest, ei aan welke hy'uit dankbaarheid, na zy'n dood, een onberorgden ouden dag wilde schenken. Sterft een der paarder, dan zullen de uitvoerders van het water, het blyfc er hangen eveaala in iaarfijue buisjes en zakt niet verder weg. Verdampen doet het ook niet snel, daar het plantje zelf het vocht van de lucht afsluit. Bekijk eens met een sterke zak-loupe een heel fijn levermosplantje, dat voornamelijk op populieren en eechdoorns voorkomt. Het is een onregelmatige ster van roesckleurige stralen; elke straal bestaat uit twee ry'en ronde of langwerpige blaadjsa als miniatuur acacia-b!ad. Komt dit uit, neem dan een stak van het plantje mee naar huis om het daar bij sterkere vergrooting nog eens te bekijken; daar zult ge verrassingen van kunnen beleven. De achterzijde, dus de zyde die tegen den boomstam aangedrukt is, vertoont behalve de gewone levermar-blaadjes nog drieërlei organen; ten eerste een derda rij kleine ingesneden blaadjes daaronder fijne wortel tjes, waarmee de plant zich vasthecht en waarschijnlijk ook vocht opsuigt; en dan een dubbele ry zeer vreemd gevormde dingetjes; het lijken emmertjes van ean Jacobsladder; maar beide ry'en zijn omgekeerd met de opening naar beaeden. Twee rijen kopjes of napjes schijnen het, die alle vol water blijven al zijn ze omgekeerd; trouwens de geheele achterzijde ligt steeds in het water; althans zoo lang er water is. Komt er een tijd van droogte, dan staakt ook het levermos tijdelijk zjjn werk, het verstijft of verlept, wor Jt als een dooi vliesje; maar duurt de tijd van tegenspoed niet al te lang, dan is er maar een droppel vocht, anders wat dauw of nevel noodig; om het weer in gang te zetten, het drinkt en ademt en groeit er dan weer even flink op los als te voren. Het mooiste is zoo'n takje levermos als ge het bij zwakke vergrooting in een paar droppels water beziet; het geheele j aar door hebt ge kans, om de levermoa-bloam of liever de sporen doosjes te zien openspringen. Nu het niet vriest, is ook de kans op een extra-verrassing nog al groot; want dan zal het n tegen drie keer gebeuren dat ge een paar vreemde wielt j i-s uit zoo'n bekertje te voorschijn ziet komen, draaiende wieltjes boven een zonderling lijfje; het is een raderdiertje, dat geregeld huist in de bekertjes van een soort levermos; dat Roestmos, zooals het bij ons genoemd w«rd, is volstrekt niet zeldzaam en het diertje dat er in leeft dus evenmin. Het spreekt van zelf dat het samenleven van die twee by de biologen groote belangitelling heeft gewekt, en dat getracht is na te gaan, of het levermos ooi voordeel trekt van zijn bewoner. testament gehouden zy'u, een ander oud rij paard op te koopen, dat dan in de rechten van den overleden rosinant treedt, en op zijn gemak tot aan het einde van zijn dagen een ideaal oude-paarden-leven leiden kao. Zoo blijven de renten van bet geld steeds ten goede komen aan het levensgeluk van oude knollen, die na vele jaren van hard werken ten slotte met hun neus op een gansje val len. De interest bedraagt ongeveer 12,000 gulden, en elk paard heeft dus een pensioen van 1000 gulden per jaar. De beestjes kan nen het goed hebben. ? In een hoenderpark nabij Nizza bezit men een wonderkip. Dit bennetje heef t het nieuwe jaar ingewijd met een oogeloofelyk groot kippenei, misschien wel het grootste, dat ooit in een kippenhok werd aangetroffen. Het ei, dat zuiver wit is, weegt 3% ons, is 20 cen timeter lang en 16 centimeter in omtrek. ; De hoenderhof moet in rep en roer zijn geweest van de kakelende kippetjes, toen dit wonder voor den dag kwam. * * * Fluweel, dat door regendruppeli of waterspatten is nat geworden moet niet worden droog ge wreven. Men slaat het een paar maal voor zichtig uit, op de wijze, zooals men 't een stofdoek doet, en laat het dan rustig liggen. Naar alle waarschijnlijkheid zal het water dan verdampen en geen moet nalaten. Wrrjft men het echter droog, dan plet men de haren van het weefsel, die nu hun veerkracht ver liezen en niet meer omhoog komen, zoodat de vlek zichtbaar blijft. * * Rooken. Zoo zijn ze er niet veel l.... Een niet meer jonge man huwde met een mooi en veel jonger meisje, zangeres, die niet tegen rooken kon, en hoewel de echtgenoot een hartstochtelijk liefhebber van dampen was, wende hij zich deze liefhebberij geheel af. Toen een zijner vrienden hem in gezelschap een sigaar presenteerde, wees hu dien terug met de woorden: Neen dank je, ik rook niet meer; m'n lieve vrouw heeft voor mij al de pretjes en uitspanningen van haar jonge leven ter zode gezet.... ik vergoed het haar met de opoffering van tnyn uitspanning". ALLBGRA. Ge kunt het dag'lijks met uw eigen oogen zien, Dat tien X n net-zoo veel is als n X tien. 't Is mog'lyk zei een grenadier?maar ondertusschen Zou 'k liever n X *»'«« dan tien X n vrouw kussen. PEEEKE DEN BELG. iimiimiiiimiiimiimii > nu iiiiiiniiiii iiiiuimiiiiimi Met zekerheid was dit evenwel niet uit te maken al is het waarschijnlijk wel het geval. En stellig heeft het raderdiertje het er best, want in die bekertjes geraakt heel wat, dat als voedsel voor het kleine wezentje kan dienen. Het zal ook niemand verwonderen dat studenten en verzamelaars van Ie ver mossen dit merkwaardige plantje oog al eens vaak meenemen en het, na de studie onder den microscoop, gaan drogen, om het zoo noodig later nog eens te bekijken. Maar wat wel verwonderen zal, dat is het feit dat, als maanden na het inleggen van het mos, het fijne plantje weer eens wordt bevochtigd om het zijn vroegeren vorm en omvang eenigszins terug te (even en het op het voorwerpsglas van het microscoop wordt gebracht, dikwijls ook de opgedroogde raderdiertjes weer zwellen en beginnen te wielen met hun machientje. Kerner, de schryver van Plantenleven, vertelt dat zoo'n geval hem zelf eens over kwam ; vijf jaar nadat hy het plantje had gedroogd en in een kast opgeborgen. Zoo lang zal het diertje het wel zelden uithou den. Taai is het andera genoeg, zoodra het door droogte of koude onaangenaam wordt getroffen, trekt het zich samen tot een nauw merkbaar bolletje en later komt het weer tot zijn volle lengte en beweeglijkheid. Een ondarzoeker Zicbarias heefc proeven met deze Callidinatymbiotica genomen en hij heeft ze in lev«n gehouden bij temperatuursverlaging tot 20 graden C. onder nul en tot 70 graden er boven. Het plaatje hierbij, naar Kerner von Marilaun, is door Francéafgekeurd sla foutief, maar ten onrechtedunktmy. Francébeweerde name lijk dat Kerner het raderdiertje nooit EOO had kunnen zier, daar het in de lucht zyn radertjes niet uitsteekt. Alsof Serner het water er bühad moeten teekenen. E. HEIMANS. CORRESPONDENTIE. D. L. Dat de pauw den tijger om diens excrementen zou volgen, zooals de muMSchen de haveretende paarden, heo ik meermalen hooren beweren en betwijfelen ea ik heb het ook al eens geschreven, maar dat maakt de zaak immers nog geheimzin niger. Wat kan er juist in de tügermest zitten, dat juist de pauw, een hoenderachti gen vogel, zoo aantrekt? Een bepaaldeingewands-worm? Dat wordt nog wonderlyitert Van de witte pauw als mutatie heb ik al eerder verteld. H.