Historisch Archief 1877-1940
No. 1754
DE A M S T E R D A M M E R W E E K B L A D V O O R N E D E R L A N D.
doen handelen, van een eenïgszins red*lyte
psychologie r ie t s overbluft, is wel diiidelgk,
maar kan men eigenlek geen positieve
eigecschap van zulk denken en voelen uosmen. Het
is meer het geheel van deze geestesuitingec
zelf, de grond waarop zij staan en leven,
n.I. een zwakke txaltatie, die slechts het
hooger geestelijke erkent en een flauw besef
heeft, dat in dien sfeer de starre
persoonsafschcidingen niet gelden. Maar ofVchoon zjj
nn, ter wille van baar idealisme, laag meent
te moeten neerzien op al het lichamelijke,
als zondig en verdeifelijk voor het hoogere",
*er-8toffe)y'kt zulk een verbeelding die
vervloeiing der persoonlijkheden en de inwerking
van geest op geest toch weer door haar roozge
nevel", die dan het geestelijke opnieuw
verzlnnelgkr, ala een bljjk dat het enkel ideëele
toch geenszins voldoet.
Maar het bedenke) jjkste voor zulke geesten,
die niet zooieer overvloed hebben van gevoel,
all wel gemia aan juist onderscheidend
verttand, is wel dit.
Zy veracht*n de eenvoudige gebondenheid
der bnrgerlyk-maatEcbappeljjke inzettingen
(die anders juist op hun maat zjju) in naam
van zekere van buiten aangebrachte principes,
Mkere hoog-levingen", die inderdaad be
palend eallen zijn voor hen, die ze niet eerst
aanleerden, maar ven binnen uit, als de eigen
gemoedsgesteldheid, ontwikkelden. Voor zulke
nitzonderingsnatnren geldt, dat zij moeten
dow ... wat tii niet laten kunnen, zonder
hun aard te vernietigen. Maar de duizenden
navolger?, wier flauwe verwantrcbap mtt die
eersten daarin bestaat, dat zjj hun k'o'ne
ge voeler s en neigingen liever geen redelijk
geweld aandoen en gaarne verheven noemen,
wat anders heel leelijk heeten zou en die in
ban gebrekkige zelfonderscheiding, zonder
het te weten, telkens gevaarlijk dicht bij
dat verfoeide gebied der zinlqkheid komen,
d*ie navolgers achten zich thans ook ge
rechtigd op die maatschappelijke verbint
enisten neer te zien, op de kans af dat,
terwijl zy de godheid vertneenen te dienen,
de duivel hen in zjjn klauwen kiygt.
Hetgeen dan ook wel eens meer vertoond ig.
Dit alles moge nu 'in laatste instantie een
tceken van onrust en weerzin zijn tegen den
geest, gelijk hij in onze huidige wereld leeft,
en daarom op zich zelf niet laag te achten.
Men vreest echter, dat deze menechen, met
hnn gemia aan zelfbesef, met hun
eensjjdigen afkeer van het Btcffely'ke en ocbe
merkt» veretoffelüking van het geestelijke,
maar een zeer verkeerd spoor volgen om uit
de ellende te geraken en eindigen zullen in
een anarchie van gevoel, bij een
geforceerdheid van levenshouding, die rog minder
duldbaar kunnen blaken dan de nuchtere
en vlakke burgerlijkheid van heden. Omdat
zij, welbeschouwd, niet anders zyn dan...
deze zelfde burgerlijkheid, maar zonder de
gematigdheid en soliede verstandelijkheid,
die er precies de eenige waarde van uit
maken.
FBANS COKNKN.
De YierlaarliiMe,
Geheel als te verwachten was door wien
de inzichten van den heer Steenhcff omtrent
onze wel wat be vriezende kun et niet on bet end
zyn, is zijn beschouwing ven het nnt der
Vieijaarljjkeche en haar kans op een wezen
lijke wedergeboorte geworden tot een schulp
vantwijfel, waar in noeilauwl j es tiert het zwakke
beestje van zijn verlangen naar haar behoud.
Hy is gat n wezenlijk tegenstander van haar
?fecbaftiDg; en al schijnt hij in de
omgekeeide rol van B leam?uitgetogen om haar
te zegenen, de logica der verschijn a alen heeft
hem inderdaad gedwongen om baar. .. laat
ik da vergelijking niet tot onjuistheid uit
spinnen en geen te sterk woord ala
verVloeken" gebruiken. Maar vraig hem of het
ar aan bestede geld eenig waardevol nnt op
levert of belooft op te leveren en hij blijkt
geneigd neen" te zeggen, met een enkele
uitzondering.
Zoo waardevol een tegenstander, dia
eigenIjjk medestander blijkt, wil men wel heele
maal cp zü'n hand hebber. En zoo ga ik
pogen hem het laatste argument uit de zijne
te nemen.
Tn het program van ieder wetgevend
lichaam eener beschaafde maatschappij maakt
de ondersteuning van de geestelijke strevin
gen onder de natie, of de aanwa ikering bij
het volk van den schoonheidszin, een
beJaagry'k nummer uit. Hierdoor wordt den
kunstenaars torens verleend recht van aan
spraak op de hoede van overheidswege voor
hunne materieele belangen. Nu is de Vier
jaarlijksche de eenige gelegenheid om te
exposeeren voor hen, die niet bij eenige
vereenigirjg zy'n aangesloten, nemen we
aan om het bezwaar der contributie, maar
dit doet er niet toe. Een tentoonstelling ia
voor hen een middel tot behaal van voor
deel in dubbel opzicht: stoffelijk en geeste
lijk. Ze vinden er gelegenheid tot de voor
hun heilzame vergelijking van eigen werk
met dat van anderen, en... ze hebben er
kans tot verkoop. Met het opheffen der
Vierjaarlijksche wordt hun die gelegenheid
ontnomen."
Ia de eerste plaats nn is het feit dat hij
constateert omtrent de overheidsbemoeiing
tot het aanwakkeren van denechoonhaidazin
des volks helaas wel constituendnm", maar
geenszins constituto". Op het program van
niet n onzer politieke par l ij en komt het
voor, en zoo is het allerminst cnderdeel van
het program der gekozenen. Althans in ons
land, en in onze stad. Het is een leemte,
die ik betreur, en een tekort waaromtrent
ik beb geijverd om het te doen verdwijnen.
Niet gangen en al, als onze Begrooting over
191L bewast, s onder succes. Toch, met veel
te gering. En omdat ik nu met den heer
Steenhcff de wenschelykheid in meerdere
werkelijkheid wil omgezet zien, ijver ik tegen
het besteden van geld uit de Openbare Kas,
zoogenaamd ten behoeve derkunstbevordering,
op een wijze, die dat niet wezenlijk doet.
Wil men dat Amsterdam, millioenen per jaar
uitgevend, eindelijk eens n twintigste
millioen zal gaan overhebben voor de kunst,
dan is eerste en voorname eiech aan a'len,
die onze stad dezen weg op willen zien gaan:
dat men de overhaid niet bedrenae om geld
uit te geven voor het batelooze.
Men heeft die Vierjaarlijksche verdedigd
om het belang der schilders bij het tentoon
stellen. Maar er is Arti en er is Sint Lucas
en er zijn Groepstentoonstellingen in ons
Stedelijk Museum. En de Viejjaarlijkfche
is allerminst een Salon, waar we de Vrij
buit er ij in onze kunst zien bloeien Ze is bet
cfficialisme zelf. De heer Steenhoff geeft
het (03, doch «preekt nn voor hen, die buiten
deze kunst genootschappen staan. Moet ik uit
de warmte, waarmee die kunstgenoots ehappen
zelf voor de Vierjaarlijksche opkomen, af
leiden dai ook zij, in grcoteche zelfverloo
chening van hun Genootecbappelijk karakter,
allereerst opkomen voor deze zelfde buiten
staanders? Hat schijnt me onaannemelijk.
Ea trouwens, als men dit alleen beoogde,
laten we dan eenmaal 's j aars, wat beter is
dan eenmaal vierjaarlyksch, in ons Stedelijk
Museum deieu'.tgeslotenen of zichuitsluitenden
te gast nooden. Het kan interessant en nuttig
wezen. Meer dan de Vierjaarljjksche. Im
mers zonder haar pretenties : Een Salon der
Buitenstaanders". Zonder gouden lijsten. En
zonder medailles.
Ei als we, wat ook ik heel noodzakelijk
vind, buitenlandsche kunst hier willen
vertoonen; op de Vierjaarlijksche, die geen
cajhet heeft, lukt dat niet. Maar waarom
zou het niet lukken op
keuze-tentoonetellingen, in ons Stedelijk Museum te organiseeren,
gelijk te Crtftld zelfs gebeurt? Men kan er
zich tevens om verstaan met andere steden
in ons Jaud, met kunstvereenigingeu of ge
meentebesturen diJir. Ea mita die tentoonstel
lingen worden hoog" gehouden, en vooral nie"
eenzijdig" worden bijeengebracht, is ook
hiervan te verwachten wat de Vierjaarlijk
sche n:èi geeft: verhooging van den
volkskunstzin.
De Vieijaarly'ksche, in haar sloome
gryzigheid en doekec-volbeid is voor mij het tegen
deel van wat ik met O rerheidsfondsen graag
bevorderd zie.
Wat z\j beoogt, is teler te volbrengen langs
anderen weg. Zoo is zij feitelijk een
sta-inden-wefe" en het tcos'en of dreneen om taar
te behouden a', naar ik vree?, juist tegen
houden wat, ca te jagen is: steun, veel meer
steun, an overheidswege, ter bevordering
van dan kunstzin der burgerij.
Inlussehen, ik twijfel er niet aan: men zal
in 1912 de proef herbalen.
Maar ala zij dan niet wordt: een
wezerlyke openbaring van het beste, meest levende,
schitterendate'van onze eigen Nederlandsche
en vreemde kunst, dan wenfch ik den heeren
die nu haar afschïilingals een heilizfcbernis
bekryten, geen geluk met hun laatste over
winning.
A'dam, 3L Jan 1911. L, SIMONS.
«utea,
OLIVE SCHBEIKER'S boek Woman and labour
dat in dit vooijaar zal verschijnen, heeft een
belangwekkende geschiedenis gehad. Voor
een aantal jaren vatte de schrijfster het plan
op een werk te gchry'ven over de sociologische
ontwikkeling van de vrouw in Zuid-Afrika.
Dit werk was vol'ooid in 1899, toen Mrs.
Sehre Eer te Johanneshurg woonde. Door
ziekte was zij genoodzaakt Zuid-Afrika voor
geruimen ty'd te verlaten, en tijdens de
Boerenoorlog werd haar huie (loor de
Engelfchen?) geplunderd, waarbij het manuscript
ven haar boek verloren ging. Na den oorlog
zette zij zich opnieuw aan het werk, waarvan
het aangekondigde werk het resultaat is.
EICHAED WAGKKE, MKIN LEBKN". De in
alle kringen reeds levendig besproken
levensherinneringen van Riehard Wagner zullen
in het begin van April verschijnen. Die
mémoires zijn, volgens mededeeling van een
der weinige ingewijden, werkelijk zeer
belangry'k; Wagner beschrijft zijn leven vol van
gewichtige gebenrteniesen zeer levendig, en,
wat zeer veel waard Is, hy schrijft gemak
kelijk verstaanbaar, zonder philosophiecbe
beschouwingen en dergely'ken. Hij beschrijft
de gebeurtenissen nn eens met tumor, dan
weer aangrijpend, echter nooit langdradig.
Eene der belangrijkale hoofdstukken van het
werk is dat waarin Wagrei's herinneringen
aan de jaren 1861?1864 worden beschreven.
Bijzonder vermeldersweard is bet feit dat
Friedrick Metzsche de «nirectie van het
werk op zich beeft genomen toen Wagner
in Pazel die herinceiingen in enkele exem
plaren op zy'ne kosten als manufcript drukken
liet, om het handschrift voor eventueel ver
lies te bewaren.
Voor het recht tot uitgave van een ver
taling in het engelsch van de'e
levensherinreringen, ia door een Londensch uitgever
O.Oi O gulden betaald.
KN NAGELATEN ROMAN VAN WlI.HELM EAA11E.
In de echiijftafet van Wilnelm Kaabe ia een
geheel voltooide roman gevonden, welke
binnenkort deer dr. W. Brandep, een vriend
van den overledene, zal worden uitgegeven.
Dr. Brandes is ook bezig aan een uitge
breide biogiaphie van Raabe.
BOENKO EN DE AJAKs. Zoowel de
anthrcpolocg als z^, dia in 't algemeen belang
stellen in alles wat onze bezittingen in
OoetIndiëbetreft, sullen met belangatelling kennis
nemen van het eerstdaags te verschijnen werk
Sevenieen years amory the Sea-Dnjaks of Borneo
door E. H. Gome?. De Echrijver heeft ge
durende zijn langdurig verblijf onder de Di
jaks hen nauwkeurig bestudeerd en in deze
oorspronkelijke bewoners van Borneo vele
goede kariktertiekken ontdekt.
Y2n
Eigen Haard: Loe", door Marie
Spantheim, II, slot. Nederland voor honderd
jaren, door Generaal Wüppermann, met af b.,
II. Onderaardseh Nederland, door J. A
1O11
Industrieele Maatschappij
TBOfflPE!ÏBUR«,
Amsterdam.
besteld door H. M. de Koningin.
12, 16, 18 en 25 P.K.
Indnstriecle Maatschappij
TUOJIPENBURK,
Amsterdam.
iiiiiiiiimiiiiiiimiiMmiimmiimMiMii
...Den dooi!' vulde met holle stem de
monnik aan.
Een glaapja op de gezondheid van Paolo!'"
risp de domino.
Ken jullie Paolo?' vroeg Mancecca eens
klaps.
Wel zeker, grappige oude! Haal Paolo
hier ! Ik wed dat hy' ons wel zal kennen,
signor ! Dan kunnen we nog even afscheid van
hem nemen vóór hy naar het regiment gaat."
Paolo ia uitgegaan," zeide Prati opgeruimd,
maar hij zal gauw genoeg terug komen....
Ik hoor hem al, geloof ik." Een hevige
windstoot, vergezeld van een huilend gieren
om het huis was echter alles wat men hoorde.
,,'c Is de wind," mompelde de monnik,
terwyl de gastheer een tweede flesch
ontkurkte. Maar Harlekijn scheen het al mooi
te vinden. Schei uit met zuipen" riep hij
zijn kameraden toe, n flasch is genoeg!
Wat moet onze gastheer wel denken ? ' Doch
deze had het glas reeds weer van de lippen:
Jullie houden nog niet op! Per Dio! 'c I«
maar ns carnaval, en jullie zy'n jolige
knapen !... Die wijn van de kust schijnt
mij ook nog te willen pakken.... Ba, ha!'
Ah, demonio!" lachte de domino; als ik
er aan denk dat wij zoo juist hi, hi
ik moet lachen!"
Plotseling legde de monnik met een hand
beweging allen stilte op: Hu, ik hoor in het
geloei van den wind het wetten van messen....
ik hoor gerochel in den wind ...."
Ho, hol" viel Prati hem in de rede, ,,'aat
ons niet schertsen op die manier; het geweer
zou vanzelf van den muur komen l"
Maar de monnik ging voort, somber: Die
wijn doet het hem, hy is rood l Per Asmodé,
rood als bloed!"'
Harlekijn scheen het een beetje verregaand
te vinden en hief een carnavalswijsje aan.
P/ati zette de derde flesch op tafel.
Signorl denk er om! 't Is geen tijd om
dronken te worden, voor u Kent ge de
Vescotelli'a? Pas op l Pas op!" grijnsde
Harlekyn.
Ik heb nooit met dat tuig gesproken,"
zei Prati verachtelijk. Maar als ze voorbij
mijn deur komen om te stelen, zal ik ze
neerschieten als wilde beesten."
Onze gastheer ij in staat een half dozy'n
Vescotelli's naar da andere wereld te zenden.
ala hij daar achter zijn glas Taüano zit,"
riep de domino.
Zoo waar als wij hier met zijn vijven zijn!"
schreeuwde Prati met de vuist op tafel slaande.
Met Jt'n zessen!" se'oreeuwien de anderen in
koor. Da slapende makker telt ook mee!"
Pardon, met z'n zessen. Ja, die telt ook
mee,"gaf Prati toe, zijn vergissing bemerkende.
,, Maar ik weet no# zoo zeker niet of we mat
z'n zessen zijn," zwetste de domino.
Wat zijn je woorden duister," merkte
Prati op.
. ...4.1s onze zielen, sigaar della C )rba,
als onze zialen!" dreunde de stem van den
monnik, gevolgd door een uitbundig gelach
der beide anderen. Intussen liep Mancec,;»
zenuwachtig op en neer, tölkeni luisterend
aan de deur. Prati kreeg haar in 't oog en zei:
Kom, Mancecfis, drink eens mee op de
gezondheid van Paolo!"
Neen, signor," antwoordde ze. Hat kind
ia nog steeds niet hier en het, is al acbt uur.
Bai;en hoor ik niets meer dan het gaLuil
van den wind.... ik wét zeker dat Paolo
niet meer by zijn tante Cortona is".
Deze woorden maakten Prati plotseling
nucht-fr; hij meende dat Mancecca wel eens
kon gaan kijken, ,,Ik durf niet, Sigaor ! De
wind is te sterk en de dood waart lang} de
wegen".
Een stilte trad in die echter onderbroken
werd door het gejank van den wind. Harlekijn
amuseerde zich met het aansteken en weer
uitblazen der lantaarns. Daar hoorde men
een torenklok acbt uur slaan. Prati sprong
op : lis ik niet wist dat de Vescotelli'a in
de bargen waren, dan zou ik ongerust zü*i,
vrienden.... Jullie hebt ze niet gezien ?'?'
Ze waren itraks in de kroeg l" merkte de
monnik op met een dommen lach, die het
gebrul der anderen uitlokte.
Is 't waar? Scherts niet!" riep Prati.
Ik fcherts noor,", hernam de monnik met
holle stem.
Dan ga ik Paolo zoeken i' zei Prati heftig.
Ge zult hem vergeefs zoeken, de nacht is
donker !" lachte Hariekijn.
..Waaioru heb ik hem toch laten gaan?
Waa itc maar doof gebleven voor zijn vragen.
Maar ik word oud", k'aagde Prati tot
Mancecc». Pa wini schean nog w'.lder te worden
en rammelde met woest geweld tegen de
vensters.
Nog steeds de wind", zei de domino
lachene'. Liat ons nog eens drinken!"
Er gebeurt daar buiten iets ernstig, mijne
vrienden'' zei Prati, ten prooi aan de hevigste
onrust, terwijl da anderen lachten, scherts
niet meer ! O God l''
J*, de tijd om te schertsen is voarbij !''
rolde de stem van den monnik. ,.S:gnor, er
zijn bloedvlekken op uwe muren... bloed
besmeurt den drempel van uw daur... en
er is bloed op de plavuhen. ..."
Bij de Heilige Madonna... makker! Ik
ben een goede kere! l Maar hou op met zulke
grappen. De zaak is mij te ernstig, ... Ik
heb ta veei gelachen ... en te veel gedronken !
We moeten scheiden l Ga ergens anders pret
maken. ... Ik ga Paolo zoeken !"
Maar kijk dan toch!" ging de monnik
bijna hefiig voort, terwijl hij dreigend zijn
arm ophief. Bloed!,.. Er is bloed op uwe
muren!"
Toen kwam Harlekijn tuaschenbeide. Houd
je bek, Antonio ! ... Basta I... Verontschuldig
hem, Signor, uw wijn heeft hem voor goed
van streek gebracht".
'o Is niet zoo erg'', zei Prati opgelucht,
toen hij zag dat het gezelschap aanstalten
maakte om te vertrekken. Goeden avond!
Maak de deur open, Mancecca l"
Gaarmd en zingende, onder een masaa
buigingen zouden de gemaskerden heengaan,
toen de domino bleef staan en met zware
tong uitriep: En als we het nu toch eens
verklapten ? ,.. Maar neen, de grap is te
mooi!"
Luister niet naar hem, signor!" zeide
Doesburpr Lannooy, met af b. naar foto's van l
R. H. Herwie. Jong leed, door S. W.
Sa'le. Feuillleton.?Vlissingen op Europa's
tcng. Henri Albers. Tentoon stel UB g
van werken van jonge schilders te
Am40 cents per regel.
BOUWT te NUHSPEET.
Inlichtingen bij het bouwburean Arti"
aldaar.
Eenige
Fabrikanten
V/.BengerSöhne
Stuttgart
Hoofddepót te AMSTERDAM: Kalverstr.166
K. F. DEÜSCHLE-BENGEE,
Piano-, Orgel- en Muziekhandei
Meyroos es Halsliovens
ARNHEM. KONINGSPLEIN 9
Interc. Telefoonnummer 913.
VLEUGELS en PIANO'S
in Koop en in Huur
REPAREEREN STEMMEN RUILEN
sterdam. Da opening van het
Kijksopvoedingszesticht te Amersfoort. Een harts
tochtelijke visscher. Mr. G, W. Baron van'
der Feltz f, alles met af b.
COGNAC MARTELL
Apten: ROOPMANS& BRÖIN1ER,
r.nnnMTic IEDER STUK D AT KRIMPT
UHKHIl l IL WORDT TERUGGENOMEri
FABRIKANTEN VALTOH ZONEN AMSTERDAM
AU BON MAEOB
J. G. HERBERMA.N, Darniak.
JACOBSON & MANU8, Kilverataat.
H. MEYER, bc,fi., Koning plein.
ADR. SCHAKEL, hofl.. Heiligenweg.
SCHADE & ULOENKOT r'. Nipuwtniijk.
NE1>. IK U IK:
Hepren Kleeüing Mag. M. UE KOXISG,
Batavia.
Wirk*!-Mij EIGEN HULP", Batavia.
W. SAVELKOUL, Soeraheja.
Videre adre^pen verstri-kknn wij "name.
'Stokpaardjes
lelJenmelK-Zeep
1 van BERGMANN &Ci, RADEBEUL-ORESDEN -f
maakt uw huid zuiver en zacht met jeu;di; £"
fmsche iDse.verbiindendschDone teint, <n
: 'verdrijft zomenproeten, puisten enz *
en alle verdere huidonremheden. j
Verkrijgbar'a 50 tent per Stuk <i
' bijApotóers.drojislen.encoiffefo. ,
BORMES-LÉS-MIMOSAS. Fr- Riner». L:jn Marseille?Toulon?Hyeres?St. Riphaël. Pracht.
p j u?i0t ligging. Alle kamers o/1 Z. met heerlijk uitzicht op Zm en
eilanuidliu-noiei. den. Park van 110.000 M2. Pension fr*.8?15. P/oap gr. en fr. Intern.
Verkeergbnr., Eiad mïsatr. 16, A'dam. Eig. G.B iGGENT3TOSZ,voorn.eig.
Ritz-Hotel,Londen.
(ITALIAANSCHE MEREN). Schoonste
Winter- en Voorjaar-verblijfplaats 1ste
klas Hotel, prachtig gelegen, met groot
Pdnorama. Kamar vanaf fr. 4 , Pension
vanaf fr. 9.?E'g.: C. CAMKSZÜND. p -oap.
gr enfr.Int.Verk.bur.Riadhuis8tr.l6,A'dam.
Hotel Bristol.
Koopt UITSI.IITKN» BOTEB O NI» E11
De STA A.T GAKANDEERT U een O^VKIlVALWt IIT proditci,
Boterhandel Zul» L A H EK", PRINSENGRACHT 313. TELEFOON 8935,
Harlekijn geruststellen i. Hij kletst wartaal."
Met een iïinken duw schoof bij de waggelende
kerels naar buiten, terwijl hij zei: indiamol
Wat is hier die grap kostelijk gespeeld l Ha,
ha, ha ! ' E 'en draaide hij zich nog om en
wuifde met do hand: Addio, signor della
Corba!" en plots zijn toon veranderende:
Bocsoir, monsieur della Corba !'|
Een wild gelach eu het geielschap trok
heen. Jlet een zucht van ver'ichting wilde
Prati weer de trap opklauteren, terwijl
Maccecca zich naar de tafel begaf om het
glaswerk op te ruimen, Da?.r viel haar blik
op 'de witte (isdaante van den P:errot, die
vergeten in da schaduw van de lamp zat.
Sigaor, r.e hebben hun ka-neraad vergeten!'
Na /,ag ook IVati ham zilten Hij ging
naar de deur en riep raar buiten: Hallo!
Ja hebt je vriend hier gelaten i"
Miar hij hoorde mats ckn het gieren van
den winti, toen opeens een snijdend gelach
aiju 00' trof. 'A? lachen", mompelde hij bij
zichzeif. Hoor je rnfc;... Ja hebt den slapenden
Pieirot vergeten!. .. Neani den jongen mee!"
Een nieuw g'^lüch, nu verder vs-rwijderd, waa
het antwoord. Dat maak'e hem woast. Als
je hem niot kamt halen, laat, ik hem in de
goot smijten I" Hoonend klonk het terug:
P<io!o!. .. Paolo!"
Wat?" Ze roepen P-oio! Zou de jongen
daar aan komen, Mancecca ?"
Goddank, Paolo l" riep de huishoudster
verheugd en wilde naar buiten.
Wacht", zei Prati, we gooien eerst dezen
vriend bultea da deur. Pak jij hem bij de
voeten dan zal ik hem bij de schouders...
God in den hemel, do man is gewond! Er
zit bioed aan zijn kleeren! En hier ook al!"
en ontzet wees hij naar een rooien plas op
den vloer. Vreeselij k verschrikt boog Mancecca
zich over de witte gestalte.
Hij ademt niet meer! Zijn handen zijn
ijskoud!"
Beiden sloegen het teeken des kruisas.
Buiten hoorde men door het demonische
gehuil van den wind, die door de open deur
de lamp woest deed flikkeren nog tergend
schreeuwen : Paolo ! .... Paolo !"
Hoor je? Za ros pen nog steeds Paolo l':
mompelde Prati buiten zich zelf.
Santa Madonna!" bad Mancecca, terwijl
za op de knieën zonk.
Maar wat ia dat dan toch voor iemand?"
vroeg Prati, meer tot zich zelf dan tot zijn
huishoudster.
Tiodoro, zsiden ze.... de echrij ver !''stot
terde Mancecca.
Trek hem het masker af!" Seval Prati.
Ik durf niet,.... ik ben bani>'"
M»t esn ontzettend voorgevoel strekte
Prati zijn hand uit, maar hij aaraelde. Toen
kwam Maccêcca hem voor en rukte mst een
wilde beweging het mombakkes weg,
zoodat het lichaam met een d'ff en siag ter
aarde rolde ,Paolo !...." Teg-ly k stieten
beiden, als esn raiiiven kreet, dfn naam uit.
Een moment was Manc:-cca als versteend.
Toen viel ze, hartverscheurend gühnd, naast
het lijk neer.
Met een huiveringwekkenden lach op het
gelaat, dat vreesslijk verwroageu wac, srreep
Prati het lijk bij het hoofd en schudde de
zwarte lokken die samenklei'fien van het
bloed. Jij, j'j ? Paolo, uaijn jongen '.
Neen, dat ben je toch niet! Ze heoben je
dronken gemaakt.... en yerklee l, gegri
meerd ! .... Word wakker ! 't 1^ imners m- ar
gekneid ! Je houdt j9 maar dood ! . . .. niet
waar ? ' Maar met een. gehuil als van een
getroffen, wild dier sprong Bij overeind.
N"een ! Dio maledetto ! Zi hebben heen m;j
gedood!" Plotseling greep hij Mancecca bij
de schouders: Maar wat zijn wij tojh voor
ongelukkigen ! Die gemaskerden dat waren
immers de Vescotelh'd!.. .. Ea we hebben
zamen gedronken ! ....
O, Vendetta!" Met een sprong rukte hij
het geweer van den wand en ij!de naar de
deur. Hy' lette niet op het meisje dat naar
binnen stortte en met een wilden schreeuw
zich op het ontzielde lichaam van haar ge
liefde wierp.
En uit de verte klonk het dreigend, duivel
achtig : Paolo ! .... Paolo !"