No. 1774 DE A M- S T- E HO A M -M « R W E E- K B L A I> V O O R --E ELAND. LUZERN Vanouds gerenommeerde Hotels le RangumJitt alle Comfort. - Allen aan het meer gelegen. BWNCES en BELLEVOL BEAU RIÏAEL ERAHD HOTEL EUBOPE. flOïl HOUTJE ERliS «TOL Ml Gratis en franco bet historisch 1814 geheel verbouwd, VolL Pension vanaf Fr. 9.?Geop. 1910. Eenlg mooie verhoogde Groot» Hal, Waranda en Tuin praehtwerkje Alt Luzern. Geopend van Hoogseizoen 11.?ligging. Door lift m.d. gtraat weg verb. aan dan voorkant. Geheele jaar geopend. 12 Haart tot £00ctober. Geopend T. 15 Mrt tot 15 Oct Geopend van l April tot l Nor.?(toepend van l April tot l OT. Van deza Hotela worden gratit en franco door het Intern. Verkeersbnr., Amat., Riadhnisstr. 16, Tel. 7827, Geïllustr. prosp. met tarieven op aan vraag toe gezonden. Verdreven uit bet paradijs der R-ymantiek, waar alle mofelykhedca bloeiden, kwam de Nieuwe Mensen, die Karel v. d. Woestjjne ip, tot da bittere kennis ran zQn beperkten zelf, totkenniszijner zeer beperkte werkelijkheid. Maar c$a hart haagt Min bet romantiicke, al «walgt ook qj* rebuo*t« levenslust aan bet algkfl ea se* hem zgn klaar vwstand, dat het absolute, onbeperkte en eeuwige te begeeren dwaasheid ia. Maar liever toen wil hu den strjjd, den nooit rnetenden en soms vel zeer ver moeien den strijd, dan de matte, energie-leoze, ideaaUcoze felaieahekl van het burgerlijk lev«i. En zoo komt bq er toe beur telings, in verbeten pgn, te «potten met «$n romantisme, maar niet minder met zjjn leven :tast en verstandelijk begrepen, wordt de iroaie ben eemge toertocht en troost in de oogenblikken, dat zjjn wezen zich ver wart ia de zoo benamirende tegenstrevigbeden dar wereld. t Dan boent bjj zichselven om den ernst van «gn willen en vindt nut in de overweging, dat het alles voor den enkeling en per slot ?iet veel op aan komt. Waarin btf, dankt me, wel zeer gelijk heeft. FRANB COKIIK. een BeettoTei-Hiiis? (fngttondtnj. Mgn artikel in dit blad van 11 dezer beeft een antwoord uitgelokt van de heeren W. Hutscb.enrD.yter en W. Siebmacher Zijner. De eerstgenoemde heeft sieh er toe bepaald, Met even om een boekje te komen blaffen en zich vervolgens terng te trekken in de verechantfng zijner eigen publicatie». Dit brengt de zaak natuurlijk gg^ gtap verder. Het antwoord op zjjne slotvraag moge de beer H. vinden in de opmerkingen, waartoe bet artikel van den beer 8.Z. mg aanleiding «e* ff. Deie baar mjjn dank voor zgn w$se lessen, en vooral voor hetgeen hy omtrent Herm. Kretzïchmar beeft medegedeeld. Wat b) p t daaruit? Dat een Berljjnsche professor, het tegenwoordige maziekleven aan een ondernek onderwerpende, gelegenheid heeft ge vonden om met lof te spreken over hetgeen in Nederland wordt gepraesteerd. Na wan immers juist mjjn grief tegen den heer Hntschanrovtar dat ttjj als Nederlander de juiste waarde der huidige macUkbeoefeniap, ook in Nederland, willende vaitstellen, zulk eam woord van waardeer ing niet beeft kannen vinden. De heer S. 1. reveleert thans een uitlating in dien geest van den hear H. op een mnziekcosgres te Züricb. Ik wil dat niet in twjjfol trekken, maer wie ziek op de hoogte wil stellen van de motieven welke tot de oprichting van het Beethoven-Hais moeten leiden, beeft aan een gesproken woord bitter weinig, doek is uitsluitend aangewezen op bet geschrift van 1906. In dat bock, van ruim 90 bic. druk», waar in zóó veel wordt afgekeurd, heeft «ene ap preciatie van bet vele goede zelf* geen be scheiden alinea kunnen vinden, en vaar, naar wQ en vernemen, de Vereeniging hare vertakkingen ia het buitenland heeft, het boek das allicht ook over de grenzen gaat, daar wordt zoodoend* in den vreemde de indrak gevestigd, dat bjj ons de toestanden zoo barbasrach ajjn als de beer H. wil doen voorkomen, dat hier te lande -,de muziekbeoefening too duidelijk itn pre f aan kertkter vertoont" en den ttempel van ontaarding, van verwildering draagt?' (bic. 29). Hiertegen m«end« ik protest te inoaten aanteekene*, gedachtig aan vele schoone en gelukkige oren, in onze concertzalen door leefd. Nu bestempelt de beer 8. Z. mij als een particularistischen ijveraar" voor eene bepaalde instelling. Ma foi! Als wij t et hoofd niet in de struiken steken, dan z'en wjj toch wél, dat bet openbare tnuiieklevon in ons landje hoofdzakelijk door die se instelling wordt beheerEcht, dan weten wij dat zij onze roem ia tegenover het buitenland en dan behooren wij ook tot het besef te komen, dat wij haren naam boog dienen te honden tegenover eenzijdige, hypercritigche (of. moet ikzegganbypocritiscae?) kritiek in den c aargeestigen toon van den heer Hntschenrnyter. Het muziekleven beschouwen over wat ruimer veld dan het echt-Hollandsche ?" Maar de heer H. voert ons in zijn boek immers juist Ea lange omwegen door allerlei historische bijzonderheden eindelijk terug naar het Hollandsche veld"'! Nadat het optreden van v. Bü'ow en de Meininger Hofkapelle jyn behandeld, volgt op blz. 60: Welke zijn daarvan voor h«t openbare mu ziekleven de vruchten geweestt Door het stellen van d>zt viaag bttndtn wij den bodem van het muziktle heden". En wanneer wij dan, ter beantwoording van die vraag dat heden" acm eene nadere beschouwing onderwerp:n, dan vinden wij in onze naatte omgeving daarvoor een voor treffelijk waarneming tteld, omdat zich daarop een door omen Nederlandtchen Ham v. Bülow Willtm Kei gelegden grondslag, het concertwezen op voor het muatkleven van dezen tijd bizonder kenmerkende wijze hei ft ontwikkeld". Wat is er nu voor mideidends in gelegen, als men hier concludeert: zie zoo, daar brengt de heer H. ons eindelijk op ons eigen ter rein, waar wij kunnen beooxdeelen, in hoe verre hy gelijk heeft? Kan de heer P. Z. my op zy'n vaderljjk-didactisdien toon uit leggen, dat dit beden" iets anders is dan de tegenwcordigetjjd, deze naaste omgeving", iets anders dan ons land, dat bet waarnemingsveld" waar Kes den grondslag heeft gelegd, ergens anders gezocht kan worden dan te Amsterdam, in het concertgebouw? Noopt de heer K. zelf ons stiet, om hier, behalve naar het wat", eindelijk ook naar het wie dan toch" te vragen? Da heer S. Z. die klaarblijkelijk behoort tot de door den heer H. bedoelde anderen", welke in zijn boek een logkcb pleidooi" zien, zal toch niet ont kennen, dat d« geciteerde zinsnede volgens de logica, waarmede men een boek tamenstelt, als inleiding dienen tot hetgeen daarop volgt, en daarmede in nauw verband moeten wor den gebracht. Na is juist dat volgende eene beschouwing over de uitvoerenden van bedeu" en vinden wij daarin de vele fciamperheden aan het adres van den or kest-virtuoos" waarop ik wee?. En die scbamperheden zqn dan toch het resultaat van de exploraties, welke de heer H. op het boven omschreven waamemingaveld" verrichtte! In dit ganache gedeelte (olz 60?72) vindt men vel wederom Kes genoemd, maar voor het vale, dat vet groote opcffaringen, met reusaehtigen arbeid en bezielde overtuiging té. Kes door zQn opvolger Men gel berg tot stand is gebracht, ontbreekt nut alleen iedera schijn van «aardeering, maar zelfs bet geringste spoor van erkenning. Waarlijk, het persoonlijk feit", waarover baide heeren zoo verontwaardigd zijn opge sprongen, is door mij tójh met alchimist!sche daivelskunst uit het boek das heeren H. gedistilleerd, i d jh er met arglistige spitsvondigbeid hineininterpretiri", maar de onbevangen l«ier ziet bet rustig dicht on der" de opper f lakt e van den stroom dezer demon stratie medevlotten, en zoo na en dan zeer duidelijk even aan het daglicht komen. Als de heer H. zich in de inleiding van een gedrukt boek, das in het openbaar, be roept op zijne ervaring vaneene reeks vanjaren op en ook achter het concertpodium verworven" (blz. 11) dan hebben wij, die ons van de geheele strekking dezer Beethoven-Huir-Seweging op de hoogte weucchen te stellen, toch het recht in bet openbaar naar die er varing te vragen, zonder daardoor benepen" en klein van opvatting" te zijp. Wanneer men ons oproept, om aan de ve*wezenlgkirjg van een geheel nieow plan mede te werken, dan kan in eene vreedzame polemiek het voor en tegen worden afge wogen. Miar als wy ontdekken, dat ter wille van het nieuwe al bet mogelijke wordt gedaan om het bestaande, dat zijne voor treffelijkheid sinds laag heeft bewezen, in een ongunstig daglicbt te stellen, dan laten wij ons door geen idealismb" berau-schan", hos hoogdravend ook de bewoordin gen zijn, waarin het wordt verkondigd, maar wüblijven zulk eene houding onsaiver noemer. B. VERHAGEN. Berichten, MAÜRICB MAETEKLTKCTK. Onlangs werd in een Fr au ach blad verteld dat Maeterlinck in zijn jeugd in de geneeskunde heeft gestu deerd. Hierop heeft de dichter met een brief in een Fransen geneeskundig tijdschrift ge antwoord. Ik beb nooit in de medicijnen gestudeerd," schrijft hij. Ik deed mqn plicht sooals onze familie-traditie dat wil, welke bepaalt dat de oudste zoon'advocaat moet worden. Tot den laatsten dag van mijn leven zal ik er spijt van hebben dat ik aan die traditie mij onder wierp en m ij a beste lerentjaren besteedde aan de studie t an de dwaaste aller wetenschap pen. Mijn geheele neiging en al mijne zinnen trokken mij naar de studie der medicijnen, welke volgens mijne overtuiging hoe langer hoe meer de beste sleutel is waarmee toegang kan worden verkregen tot de werkelijkheid des levens." Nieuwe uit», Muzikale Brieven, tevens bevattende de han delingen van de Vereeniging Het Beethovenbuib", onder redactie van WILLEM HUTSCHEKKTIYTER, sfl. I, f 0.50. Uitgave der Vereeniging Het Baethovenhuip." Muzikaal Nt derland (1850- 1910). Bio-Bibliographiech Woordenboek van Nederl. Toockunstenaars en ToonkungteEareesen, alsmede van Sabrijvers en Schrijfsters op mnziekliterarisch gebied, door J. H. LETZER, 200 pa?., ing. f8.60, geb. /4.2f>. Utrecht, flrma J. L. BeüerB. Euf. M. EOGGE en LCDISE H. WILDT, Kumi handwever!. Geïllustreerde handleiding ten gebiuike van school en huis voor het aanleeren der technieken van kunst- en spoelweven op den handweefstoel, l'ZO pagina's. Prijs gecartonneerd f 1.90. Amsterdam, Van Holkema & Warendorf. Groote Danken»", serie III, No. 3 : JULIÜS DB EOIB, Spir.oza, 48 pau., 40 ctr. Scboolbervorming", No 3 : /AN IIGTHAET, Nederlandtthe Taal, 42 pag., 40 ets. Da Protestantsche Zending", serie I, No. 4: WILT GIJ AANGENAAM RIJDEN koop dan een SPIJKER AUTO, TYPE 1911. Industrieele Maatschappij TROMPENBUKG}, Am sterdam. Indnstrieele Maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. ook altyd zoo orerdreren, die Bertha en Lonise".... Ze sneed Daatje's wel willend antwoord met 'n flkscben houw af. Nn ... voor 't ooganblik zullen we 't nog maar eens aanzien, Alida... we weten tocb eigenlijk nog niets zeker»".... Daatje ging, wat traag, met spottende tronie over bet in twjjfal trekken ran haar wetenschap. Weet je wat we doen moesten", zei Fine, we moesten 'm eruit nemen,... Schoon tand en nieuwe stokjes geren, dat frischt nog '»s op, en dan wat rersche lekkertjes roor de arme lieverd".... Zon 'm dat niet te reel rezmoeien?" waagde Bertha te veronderstellen. Louise zei niets, keek wezenloos naar 't vuile zand, de beklonterde stokjes, de kluiterige orerbl$fsels van veel goed bedoelde gaven. En als altijd nam Fine 't initiatief, haakte wilskracht ig 't koperen bad j e uit de opgescaoren kooi-deur, duwde 'tin Louise's banden met 'n kort boa's rut"... en stak grijpend haar rechterhand in de kooi. 't Kanariebeest, reeds op zijn qui-vive door 't vele gekjjk rondom zijn woning, zag, on rustig, de uitgespreide vingers als 'n roofvogel hem benaderen;... hg schoot van zijn vy getroon, onder 'n vlierstok, klepte met de ont redderde vlerken, sperde valschelijkzünsneb open, en bewoog zyn ipits tongetje als 'n kwaadaardige elan?, op en neer. Fine greep... in den leegen vijge-klonter; piet had zich nog jnist bijtijds onder den stok b\j zön drinkbak verechar st; Fine's arm veranderde van richting, fel bedreigend het pas veroverde toevluchtsoord. Maar in 'c barnen des govaars was ook piet's moed gestegen, en met veel noodcloos geklep met de vleugeletouapjes, werkte hy zich, eerst plat tegen de tralie*, toen nog eens op den grond, eindelijk op 'n stok. Maar dit werd z$n ongeluk; Fine's hand koerste met itnarman's zekarheid naar baar doel, plofte neer en omklemde stok n piet. Ik beb 'm," iel ze met wat tombtre triomianteljjkheid, als een detective die na veel worsteling en schokkend gebeuren, de hand legt op een misdadiger. Toen, opschrikkend de twee zusters uit baar anditoriam-lethargie: toe, vooruit, eeef non gauw wat om 'm in te leggen, i&üw, gauw... bij is dood-op." Louise greep onbenullig naar 'n vruchtenschaaltje op 't baffet, toen naar de beige lakense hen kip-eier warmer. Maar Bertha was haar vóór geweest door opeens het chrysto'eum-beschilderde, in cuivrepoli gevatte kaartenba'ije onder Fine's ge vulde hand te houden, op 't zelfde oogenblik dat de zich heftig verwerende piet, tnsechen duim en wijsvinger, uit Fine's handholte trachtte te ontsnappen. Nu 'n deksel... g&üv..." gilde Fine, haar twee handen uitgespreid over 'c chrystoleum-geechilderde Walltüren-tafreel en den getergden piet... s:law dan toch ... geef de kaasstolp maar uit 't buffet".... Sufferig gaf Louise 't gevraagde voorwerp aan. Toen zat piet veilig. Hij keek boosaar diger dan ooit, langs de geslepen facetten van zjjn nieuw verbljjf, naar zijn drie ver zorgsters, drukte zijn staart veeren pruik schok kerig op en neer, deed iets onvoegzaams op den bechryatoleumden Wodan, en na wat heen en weer hntseleu van den eenen poot op den anderen, verzonk hij in hautaine apathie. Ik zal uit den tuin wat nieuwe vlierstok jes halen"... prevelde Louise sullig, in 'n opwelling van hulpvaardigheid, en schoof meteen de serre-deurtjes open, en weer ach ter zich dicht. O, o ze snakte naar eenzaamheid, naar de vrije nataur, o, o ... je gedachte bij die zieke kanarie te moeten houden, en vervuld te zijn... gut... tot berstens toe vervuld van hem dien ze liefhad,... hem dien ze nau welijks kende, en toch niet vergeten kou, nooit, nooit meer.... Alex, ik heb je lief,... o zeg niet dat".... Ze zei 't zacht prevelend als 'n kind dat baar les leert, en mompelend, soms met 'n hiaat, dan weer vlug rijgend veel woordklanken te samen, liep zij 't tuintje in, langs de regenton, 't bezemhok, 't looperrek, naar de goudvlier. ik heb je lief'.... O zeg niet dat een gril".... Lonise was bezig een gedicht voort te brengen; daarmee was ze al vele dagen bezig; vele nachten zelfs; en ze wilde er niet mee ophouden, kón er niet mee ophouden, omdat de echeppingsdracg haar niet losliet. Want hoe zou zij ooit beter dan juist nu, een vers kunnen dichten, een zang waarin zij heel de gloeiende smart en toch ook de liefde weelde van haar hart kon uitstorten. Als zij ooit de overweldigende macht, de al doorvlijmende ontroering van de liefde zou bezingen, was 't dan in niet, nu zij gansch vervuld was, ja, gebukt ging onder haar liefdeleed als 'n bloem, zwaar van dauw, weemoedig neergebogen ?... In de voorkamer zaten Fine en Bertha te overleggen; zij zonden naar Avicnltnra", een haar bekend vogel- en zaadwinkeltje in de stad hunner vroegere inwoning, scbryven om speciaal voedsel voor 'n ruiende kanarie. Weet je wat," zei Fine, ik telegrafeer ... dan begrijpt-ie dadelijk dat er baast bij ie." Ze ging naar haar gemeenschappelijke schrijftafel en schreef: Avicultura", Am sterdam. Zend ten spoedigste proef. Stumperd dood ziek en al heelemaal kaal. Cnussewinckel, Dolcs-far-niente, Gooi. Ze las 't Bertha voor. Ik zou er niet bezetten dat-ie al zoo erg is,... dan denkt de man misschien dat 't al niet meer noodig is." Jawel," zei Fine, dat moet er juist bij" .... toen tellende... ik heb te veel woorden voor 'n kaartje.' 23 nam 'n ander ve). Avicultara". Amsterdam, Kanarie doodziek. Zend dadelijk proef. Cnassewinckel. Dolce-far-niente, Gooi. Dat zijn er maar acht... dat is goed." Bertha rekende 't niet na, keek alleen ncdenkend. Ik vind 't best... Maar weet-ie non wét voor proef of t-ie sturen moet ?" ... Wel gut natuurlijk 'n proef van zijn ruiend A. LIMBURG, De School <n het ZtntKngtwirk, 48 pa?., 40 cti«. Groote Godsdiensten", serie I, No. 5: P/of. dr. B. D. EERDMANS De Godidienst der BabyIon rs en Aseyriëre, £6 pa?., 40 ets, Baarn, Hollandia-drn Uer|j. L. DORSMAN Cz , De Schelpen van one strand (n hoe ze te herkennen, 125 pag. Amsterdam, Sjheltens & Giltey. Sportbibliotheek, So. 35. Practiiche Bibliotheek, No. 16?39?40?41 42. Baarn, J. F. van de Ven. Een papiermonopolie ? Gedachten in zake de voorgestelde nieuwe twieven op het artikel papier, van een ond papierman. K. VELDKAMP, Practische Jfvzieklter, met bübehoorend oefenboek, deel I, 2e dr., f 0.90, W. HARDBNBEKG, Illuttratitf teekenen op het zwarte bord, gecartonneerd, ?1.25. Bibl. van Nederl. Letterkunde", No. 11 : (Bloemlezing uit de Willem Lsevend1', van E. WOLFF en A. DEKEN), f 0,60. Groningen, J. B. Wolter?. Jaarvenlag over 1910 van den Nederl. Boad tot Bigt rijd ing der Vivisectie. 8e Jaarverslag (Mei 1910?Mei 1911) van de Ver. Voor de Jeugd" te Amsterdam. Jaarverslag over 1910 van de Vereenigin; tot verzorging van gebrekkige ea mismaakte kinderen in Nederland. lllllllllllllllllHlllllllllllllllllllllllllllllflIIIIIIUIIIIHIIIIIllHltllHIllllllllll COGNAC MABTELL. PARK-HOTEL BELLE7ÜE. Geheel verbouwd. Vl Modern eomf. Lift. . BEHNEB OBKBLAKD. Pen sior prijs 7?lOfr. 1105 meter b/1 Zee. Geïi). proep. gratis. BSTAAD HOTEL. NATIONAL BBrnerODsrlanJ 1060 Meter boven ie Zei. Met alle comfort ingericht. 4 minuten van groote dennenbosschen. Prachtig mitacht op het gebergte. Gletscher, Middenpumt voor talrijke uitstapjes. Met «rooien Tuin en Tennisveld. Pensioneprijs 6?10 fiaac. 40 cents per regel. BOUWT te NUNSPEET. Inlichtingen bij het bouwboreau Art i" aldaar. Eenige Fabrikante W.BengerSöh Stukga Hoofddepót te AMSTERDAM: Kalverstr.166 K. F. DEOSCHLE-BENGEB. Piano-, Orgel- en Huzidhandel Hleyroos <4? Halshoven, ARNHEM, KONINGSPLEIN 9. Interc. Telefoonnummer 913. VLEUGELS en PIANO'S in Koop en in Huur. REPAKEEREN STEMMEN RUILEN. ZELFVERTROUWEN is een factor, absoluut noodig niet alleen voor het individu, maar ook voor de Maatschappij. Een volk, dat geen vertrouwen heeft in zijn eigen rfracht is even goed op een dwaalspoor als een, dat lijdt aan zelfoverschatting. Men moet vertrouwen op zijn nationale kracht. Het Nederlandsche Volk heeft voor zoover het rijwielen betrof, dit vertrouwen op eigen industrie een tijd lang gemist, bijtijds zag het echter in, dat de Nederlandsche Rijwiel-Industrie niet onder doet voor de buitenlandsche en dat het Nederlandsche Rijwiel BURGERS E. tf. R, elk ander fabrikaat ver overtreft. Filiaal: Amsterdam, Weteringschans 201-203; kanarie-voer, dat kan nou 'n kind begrij pen" ... zei Fine geprikkeld. Nochtans nam ze 'n derde vel en schreef: Avicultura". Amsterdam. Zend dadelyk proef ruiend voedsel, kanarie doodziek. Cnussewinckel. Dolce-far-niente, Gooi. .Dat zijn er warempel toch nog elf", telde ze, schrapte toen nog kanarie", en las de dépêche aan Bartha voor. Als ie 't maar begrijpt," zei Bsrtha, die 'n zwaar hoofd in 't geval kreeg. Maar hemelt je-lief er til'.t niks te begrij pen," viel ze boogely'k geïrriteerd in, de man krijgt z'n telegram en stuurt z'n ruiend kanarievoedael... dat is alles... ga je mee of tiet, dan brengen wü'm maar dadelijk naar 't telegraafkantoor." Maar toen de twee zusters al tien kwij nende kastanjeboompjes ver, op weg naar 't dorp waren, bedacht Bertha, dat piet onder de kaasstolp zou kunnen stikken en holde terug om, niet zonder gavaar voor piet's gevangenstaat, de stolp te verruilen voor de blauw gazen vliegenkap uit de provisiekasf. Louise kwam met de veische vliertakken teiug, vond gén zusters, en bestaarde de vliegenkap en haar inhoud met onverholen minachting-. Toen begon ze weer c p te zeggen : Alex ik heb je lief.... O zeg niet dat een gril, een vroaweluim mij noopte...." Za hield even op, gut, wat 'n moeilijke rijm ... noopte.... Noopte ... stroopte ... sloopte... dit kon. O zeg niet dat 'n gril, een vrouweluim münoopte. Te biechten , 't geheim, dat gansch mijn krachten sloopte, 't Geheim dat als 'n vuur, 'n ziedend stuk metaal Zich vastwroet in mijn ziel, verteerend t' eenemaal Mijn rust, mijn stil geluk, mijn vreedzaam stille leven.... Alex ik heb u lief... O liefd' die mij doet beven.... imiiliiiimiiiiiiiiiniuimuii Louise was op gang; de woorden rolden haar in ontembare vaart van de lippen. Dit was 't begin van baar gedicht, dat zjj ook als slot wenschte te herhalen; 't middenrif was daar ttraks bij de gondvlier, naast 't looperrek gecompleteerd, ze schoot das op. Ze begon van voren af aan. .,. .'t Geheim dat als 'n ziedend stuk metaal... hemeltje, daar was de maat in de war... ze kwam minstens 'n «aar versvoeten te kort... gut, gut, wat 'n y'selpheid non och.... O, zeg niet dat 'n gril, 'n vrouweluim my noopte Te biechten 't geheim dat heel mijn krachten sloopte, 't Geheim dat... (jee, tjee daar had ze 'm weer... 't Geheim dat als 'n vuur, 'n ziedend stuk metaal... ...Nou was ze de rest ook weer kwijt... gut, gut, had ze 't nou toch maar opgeschreven.,. 't Geheim dat als 'u vuur, 'n ziedend stuk metaal Mijn leven gansch verwoest.... Metaal, banaal, portaal... Wat rijmde daarnet nou op metaal O, goeie, goeie genade, had ze 't maar op geschreven?" Louise liep gejaagd de kamer op en neer, beet op haar lippen, kreukelde vlier blaadjes van de versch gesneden takken tusschen haar zenuwachtige vinger?, begon toen nog eens van voren af aan: Alex ik heb u lief.... O zeg niet dat een gril, een vrouweliim n»ij noopte..." O Lou is 't lieve dier goed onder z'n horretje blijven zitten?..." Da engel... o Lou ... daar zit ie nog!" Fine en Bertha waren door de openge bleven serre deurtjes, thuisgekomen. (Slot volgt).