Historisch Archief 1877-1940
No. 1774
DE A M- S T- E HO A M -M « R W E E- K B L A I> V O O R
--E ELAND.
LUZERN
Vanouds gerenommeerde Hotels le RangumJitt alle Comfort. - Allen aan het meer gelegen.
BWNCES en BELLEVOL BEAU RIÏAEL ERAHD HOTEL EUBOPE. flOïl HOUTJE ERliS «TOL Ml
Gratis en franco bet historisch 1814 geheel verbouwd, VolL Pension vanaf Fr. 9.?Geop. 1910. Eenlg mooie verhoogde Groot» Hal, Waranda en Tuin
praehtwerkje Alt Luzern. Geopend van Hoogseizoen 11.?ligging. Door lift m.d. gtraat weg verb. aan dan voorkant.
Geheele jaar geopend. 12 Haart tot £00ctober. Geopend T. 15 Mrt tot 15 Oct Geopend van l April tot l Nor.?(toepend van l April tot l OT.
Van deza Hotela worden gratit en franco door het Intern. Verkeersbnr., Amat., Riadhnisstr. 16, Tel. 7827, Geïllustr. prosp. met tarieven op aan vraag toe gezonden.
Verdreven uit bet paradijs der R-ymantiek,
waar alle mofelykhedca bloeiden, kwam de
Nieuwe Mensen, die Karel v. d. Woestjjne ip,
tot da bittere kennis ran zQn beperkten zelf,
totkenniszijner zeer beperkte werkelijkheid.
Maar c$a hart haagt Min bet romantiicke,
al «walgt ook qj* rebuo*t« levenslust aan
bet algkfl ea se* hem zgn klaar vwstand,
dat het absolute, onbeperkte en eeuwige te
begeeren dwaasheid ia. Maar liever toen wil
hu den strjjd, den nooit rnetenden en soms
vel zeer ver moeien den strijd, dan de matte,
energie-leoze, ideaaUcoze felaieahekl van het
burgerlijk lev«i. En zoo komt bq er toe beur
telings, in verbeten pgn, te «potten met «$n
romantisme, maar niet minder met zjjn leven
:tast en verstandelijk begrepen, wordt de
iroaie ben eemge toertocht en troost in
de oogenblikken, dat zjjn wezen zich ver
wart ia de zoo benamirende
tegenstrevigbeden dar wereld.
t Dan boent bjj zichselven om den ernst van
«gn willen en vindt nut in de overweging,
dat het alles voor den enkeling en per slot
?iet veel op aan komt.
Waarin btf, dankt me, wel zeer gelijk heeft.
FRANB COKIIK.
een BeettoTei-Hiiis?
(fngttondtnj.
Mgn artikel in dit blad van 11 dezer
beeft een antwoord uitgelokt van de heeren
W. Hutscb.enrD.yter en W. Siebmacher Zijner.
De eerstgenoemde heeft sieh er toe bepaald,
Met even om een boekje te komen blaffen
en zich vervolgens terng te trekken in de
verechantfng zijner eigen publicatie». Dit
brengt de zaak natuurlijk gg^ gtap verder.
Het antwoord op zjjne slotvraag moge de
beer H. vinden in de opmerkingen, waartoe
bet artikel van den beer 8.Z. mg aanleiding
«e* ff.
Deie baar mjjn dank voor zgn w$se lessen,
en vooral voor hetgeen hy omtrent Herm.
Kretzïchmar beeft medegedeeld. Wat b) p t
daaruit? Dat een Berljjnsche professor, het
tegenwoordige maziekleven aan een
ondernek onderwerpende, gelegenheid heeft ge
vonden om met lof te spreken over hetgeen
in Nederland wordt gepraesteerd. Na wan
immers juist mjjn grief tegen den heer
Hntschanrovtar dat ttjj als Nederlander de
juiste waarde der huidige macUkbeoefeniap,
ook in Nederland, willende vaitstellen, zulk
eam woord van waardeer ing niet beeft kannen
vinden. De heer S. 1. reveleert thans een
uitlating in dien geest van den hear H. op
een mnziekcosgres te Züricb. Ik wil dat
niet in twjjfol trekken, maer wie ziek op de
hoogte wil stellen van de motieven welke
tot de oprichting van het Beethoven-Hais
moeten leiden, beeft aan een gesproken
woord bitter weinig, doek is uitsluitend
aangewezen op bet geschrift van 1906.
In dat bock, van ruim 90 bic. druk», waar
in zóó veel wordt afgekeurd, heeft «ene ap
preciatie van bet vele goede zelf* geen be
scheiden alinea kunnen vinden, en vaar,
naar wQ en vernemen, de Vereeniging hare
vertakkingen ia het buitenland heeft, het
boek das allicht ook over de grenzen gaat,
daar wordt zoodoend* in den vreemde de
indrak gevestigd, dat bjj ons de toestanden
zoo barbasrach ajjn als de beer H. wil doen
voorkomen, dat hier te lande -,de
muziekbeoefening too duidelijk itn pre f aan kertkter
vertoont" en den ttempel van ontaarding, van
verwildering draagt?' (bic. 29).
Hiertegen m«end« ik protest te inoaten
aanteekene*, gedachtig aan vele schoone en
gelukkige oren, in onze concertzalen door
leefd. Nu bestempelt de beer 8. Z. mij als
een particularistischen ijveraar" voor eene
bepaalde instelling. Ma foi! Als wij t et hoofd
niet in de struiken steken, dan z'en wjj toch
wél, dat bet openbare tnuiieklevon in ons
landje hoofdzakelijk door die se instelling
wordt beheerEcht, dan weten wij dat zij onze
roem ia tegenover het buitenland en dan
behooren wij ook tot het besef te komen,
dat wij haren naam boog dienen te honden
tegenover eenzijdige, hypercritigche (of. moet
ikzegganbypocritiscae?) kritiek in den c
aargeestigen toon van den heer Hntschenrnyter.
Het muziekleven beschouwen over wat
ruimer veld dan het echt-Hollandsche ?"
Maar de heer H. voert ons in zijn boek
immers juist Ea lange omwegen door allerlei
historische bijzonderheden eindelijk terug
naar het Hollandsche veld"'! Nadat het
optreden van v. Bü'ow en de Meininger
Hofkapelle jyn behandeld, volgt op blz. 60:
Welke zijn daarvan voor h«t openbare mu
ziekleven de vruchten geweestt Door het stellen
van d>zt viaag bttndtn wij den bodem van het
muziktle heden". En wanneer wij dan, ter
beantwoording van die vraag dat heden" acm
eene nadere beschouwing onderwerp:n, dan vinden
wij in onze naatte omgeving daarvoor een voor
treffelijk waarneming tteld, omdat zich daarop
een door omen Nederlandtchen Ham v. Bülow
Willtm Kei gelegden grondslag, het
concertwezen op voor het muatkleven van dezen tijd
bizonder kenmerkende wijze hei ft ontwikkeld".
Wat is er nu voor mideidends in gelegen,
als men hier concludeert: zie zoo, daar brengt
de heer H. ons eindelijk op ons eigen ter
rein, waar wij kunnen beooxdeelen, in hoe
verre hy gelijk heeft? Kan de heer P. Z.
my op zy'n vaderljjk-didactisdien toon uit
leggen, dat dit beden" iets anders is dan
de tegenwcordigetjjd, deze naaste omgeving",
iets anders dan ons land, dat bet
waarnemingsveld" waar Kes den grondslag heeft
gelegd, ergens anders gezocht kan worden
dan te Amsterdam, in het concertgebouw?
Noopt de heer K. zelf ons stiet, om hier,
behalve naar het wat", eindelijk ook naar
het wie dan toch" te vragen? Da heer S. Z.
die klaarblijkelijk behoort tot de door den
heer H. bedoelde anderen", welke in zijn boek
een logkcb pleidooi" zien, zal toch niet ont
kennen, dat d« geciteerde zinsnede volgens de
logica, waarmede men een boek tamenstelt,
als inleiding dienen tot hetgeen daarop volgt,
en daarmede in nauw verband moeten wor
den gebracht. Na is juist dat volgende eene
beschouwing over de uitvoerenden van
bedeu" en vinden wij daarin de vele
fciamperheden aan het adres van den or
kest-virtuoos" waarop ik wee?.
En die scbamperheden zqn dan toch het
resultaat van de exploraties, welke de heer
H. op het boven omschreven
waamemingaveld" verrichtte! In dit ganache gedeelte
(olz 60?72) vindt men vel wederom Kes
genoemd, maar voor het vale, dat vet groote
opcffaringen, met reusaehtigen arbeid en
bezielde overtuiging té. Kes door zQn opvolger
Men gel berg tot stand is gebracht, ontbreekt
nut alleen iedera schijn van «aardeering,
maar zelfs bet geringste spoor van erkenning.
Waarlijk, het persoonlijk feit", waarover
baide heeren zoo verontwaardigd zijn opge
sprongen, is door mij tójh met
alchimist!sche daivelskunst uit het boek das heeren
H. gedistilleerd, i d jh er met arglistige
spitsvondigbeid hineininterpretiri", maar de
onbevangen l«ier ziet bet rustig dicht on der"
de opper f lakt e van den stroom dezer demon
stratie medevlotten, en zoo na en dan zeer
duidelijk even aan het daglicht komen.
Als de heer H. zich in de inleiding van
een gedrukt boek, das in het openbaar, be
roept op zijne ervaring vaneene reeks vanjaren
op en ook achter het concertpodium verworven"
(blz. 11) dan hebben wij, die ons van de
geheele strekking dezer
Beethoven-Huir-Seweging op de hoogte weucchen te stellen,
toch het recht in bet openbaar naar die er
varing te vragen, zonder daardoor benepen"
en klein van opvatting" te zijp.
Wanneer men ons oproept, om aan de
ve*wezenlgkirjg van een geheel nieow plan
mede te werken, dan kan in eene vreedzame
polemiek het voor en tegen worden afge
wogen. Miar als wy ontdekken, dat ter wille
van het nieuwe al bet mogelijke wordt
gedaan om het bestaande, dat zijne voor
treffelijkheid sinds laag heeft bewezen, in
een ongunstig daglicbt te stellen, dan
laten wij ons door geen idealismb"
berau-schan", hos hoogdravend ook de bewoordin
gen zijn, waarin het wordt verkondigd, maar
wüblijven zulk eene houding onsaiver
noemer.
B. VERHAGEN.
Berichten,
MAÜRICB MAETEKLTKCTK. Onlangs werd in
een Fr au ach blad verteld dat Maeterlinck in
zijn jeugd in de geneeskunde heeft gestu
deerd. Hierop heeft de dichter met een brief
in een Fransen geneeskundig tijdschrift ge
antwoord.
Ik beb nooit in de medicijnen gestudeerd,"
schrijft hij. Ik deed mqn plicht sooals onze
familie-traditie dat wil, welke bepaalt dat de
oudste zoon'advocaat moet worden. Tot den
laatsten dag van mijn leven zal ik er spijt
van hebben dat ik aan die traditie mij onder
wierp en m ij a beste lerentjaren besteedde
aan de studie t an de dwaaste aller wetenschap
pen. Mijn geheele neiging en al mijne zinnen
trokken mij naar de studie der medicijnen,
welke volgens mijne overtuiging hoe langer hoe
meer de beste sleutel is waarmee toegang
kan worden verkregen tot de werkelijkheid
des levens."
Nieuwe uit»,
Muzikale Brieven, tevens bevattende de han
delingen van de Vereeniging Het
Beethovenbuib", onder redactie van WILLEM
HUTSCHEKKTIYTER, sfl. I, f 0.50. Uitgave der
Vereeniging Het Baethovenhuip."
Muzikaal Nt derland (1850- 1910).
Bio-Bibliographiech Woordenboek van Nederl.
Toockunstenaars en ToonkungteEareesen, alsmede
van Sabrijvers en Schrijfsters op
mnziekliterarisch gebied, door J. H. LETZER, 200
pa?., ing. f8.60, geb. /4.2f>. Utrecht, flrma
J. L. BeüerB.
Euf. M. EOGGE en LCDISE H. WILDT, Kumi
handwever!. Geïllustreerde handleiding ten
gebiuike van school en huis voor het aanleeren
der technieken van kunst- en spoelweven op
den handweefstoel, l'ZO pagina's. Prijs
gecartonneerd f 1.90. Amsterdam, Van Holkema &
Warendorf.
Groote Danken»", serie III, No. 3 : JULIÜS
DB EOIB, Spir.oza, 48 pau., 40 ctr.
Scboolbervorming", No 3 : /AN IIGTHAET,
Nederlandtthe Taal, 42 pag., 40 ets.
Da Protestantsche Zending", serie I, No. 4:
WILT GIJ AANGENAAM RIJDEN koop dan een
SPIJKER AUTO, TYPE 1911.
Industrieele Maatschappij TROMPENBUKG},
Am sterdam.
Indnstrieele Maatschappij TROMPENBURG,
Amsterdam.
ook altyd zoo orerdreren, die Bertha en
Lonise"....
Ze sneed Daatje's wel willend antwoord met
'n flkscben houw af. Nn ... voor 't
ooganblik zullen we 't nog maar eens aanzien,
Alida... we weten tocb eigenlijk nog niets
zeker»".... Daatje ging, wat traag, met
spottende tronie over bet in twjjfal trekken
ran haar wetenschap.
Weet je wat we doen moesten", zei Fine,
we moesten 'm eruit nemen,... Schoon
tand en nieuwe stokjes geren, dat frischt
nog '»s op, en dan wat rersche lekkertjes
roor de arme lieverd"....
Zon 'm dat niet te reel rezmoeien?"
waagde Bertha te veronderstellen.
Louise zei niets, keek wezenloos naar
't vuile zand, de beklonterde stokjes, de
kluiterige orerbl$fsels van veel goed bedoelde
gaven. En als altijd nam Fine 't initiatief,
haakte wilskracht ig 't koperen bad j e uit de
opgescaoren kooi-deur, duwde 'tin Louise's
banden met 'n kort boa's rut"... en stak
grijpend haar rechterhand in de kooi.
't Kanariebeest, reeds op zijn qui-vive door
't vele gekjjk rondom zijn woning, zag, on
rustig, de uitgespreide vingers als 'n roofvogel
hem benaderen;... hg schoot van zijn vy
getroon, onder 'n vlierstok, klepte met de ont
redderde vlerken, sperde valschelijkzünsneb
open, en bewoog zyn ipits tongetje als 'n
kwaadaardige elan?, op en neer.
Fine greep... in den leegen vijge-klonter;
piet had zich nog jnist bijtijds onder den
stok b\j zön drinkbak verechar st; Fine's arm
veranderde van richting, fel bedreigend het
pas veroverde toevluchtsoord.
Maar in 'c barnen des govaars was ook
piet's moed gestegen, en met veel noodcloos
geklep met de vleugeletouapjes, werkte hy
zich, eerst plat tegen de tralie*, toen nog
eens op den grond, eindelijk op 'n stok.
Maar dit werd z$n ongeluk; Fine's hand
koerste met itnarman's zekarheid naar baar
doel, plofte neer en omklemde stok n piet.
Ik beb 'm," iel ze met wat tombtre
triomianteljjkheid, als een detective die na
veel worsteling en schokkend gebeuren, de
hand legt op een misdadiger.
Toen, opschrikkend de twee zusters uit
baar anditoriam-lethargie: toe, vooruit, eeef
non gauw wat om 'm in te leggen, i&üw,
gauw... bij is dood-op."
Louise greep onbenullig naar 'n
vruchtenschaaltje op 't baffet, toen naar de beige
lakense hen kip-eier warmer.
Maar Bertha was haar vóór geweest door
opeens het chrysto'eum-beschilderde, in
cuivrepoli gevatte kaartenba'ije onder Fine's ge
vulde hand te houden, op 't zelfde oogenblik
dat de zich heftig verwerende piet, tnsechen
duim en wijsvinger, uit Fine's handholte
trachtte te ontsnappen.
Nu 'n deksel... g&üv..." gilde Fine,
haar twee handen uitgespreid over 'c
chrystoleum-geechilderde Walltüren-tafreel en den
getergden piet... s:law dan toch ... geef
de kaasstolp maar uit 't buffet"....
Sufferig gaf Louise 't gevraagde voorwerp
aan. Toen zat piet veilig. Hij keek boosaar
diger dan ooit, langs de geslepen facetten
van zjjn nieuw verbljjf, naar zijn drie ver
zorgsters, drukte zijn staart veeren pruik schok
kerig op en neer, deed iets onvoegzaams op
den bechryatoleumden Wodan, en na wat
heen en weer hntseleu van den eenen poot
op den anderen, verzonk hij in hautaine
apathie.
Ik zal uit den tuin wat nieuwe vlierstok
jes halen"... prevelde Louise sullig, in 'n
opwelling van hulpvaardigheid, en schoof
meteen de serre-deurtjes open, en weer ach
ter zich dicht.
O, o ze snakte naar eenzaamheid, naar de
vrije nataur, o, o ... je gedachte bij die zieke
kanarie te moeten houden, en vervuld te
zijn... gut... tot berstens toe vervuld van
hem dien ze liefhad,... hem dien ze nau
welijks kende, en toch niet vergeten kou,
nooit, nooit meer....
Alex, ik heb je lief,... o zeg niet dat"....
Ze zei 't zacht prevelend als 'n kind dat
baar les leert, en mompelend, soms met 'n
hiaat, dan weer vlug rijgend veel
woordklanken te samen, liep zij 't tuintje in, langs
de regenton, 't bezemhok, 't looperrek, naar
de goudvlier.
ik heb je lief'....
O zeg niet dat een gril"....
Lonise was bezig een gedicht voort te
brengen; daarmee was ze al vele dagen bezig;
vele nachten zelfs; en ze wilde er niet mee
ophouden, kón er niet mee ophouden, omdat
de echeppingsdracg haar niet losliet. Want
hoe zou zij ooit beter dan juist nu, een vers
kunnen dichten, een zang waarin zij heel
de gloeiende smart en toch ook de liefde
weelde van haar hart kon uitstorten.
Als zij ooit de overweldigende macht, de
al doorvlijmende ontroering van de liefde
zou bezingen, was 't dan in niet, nu zij
gansch vervuld was, ja, gebukt ging onder
haar liefdeleed als 'n bloem, zwaar van dauw,
weemoedig neergebogen ?...
In de voorkamer zaten Fine en Bertha te
overleggen; zij zonden naar Avicnltnra",
een haar bekend vogel- en zaadwinkeltje in
de stad hunner vroegere inwoning, scbryven
om speciaal voedsel voor 'n ruiende kanarie.
Weet je wat," zei Fine, ik telegrafeer ...
dan begrijpt-ie dadelijk dat er baast bij ie."
Ze ging naar haar gemeenschappelijke
schrijftafel en schreef: Avicultura", Am
sterdam.
Zend ten spoedigste proef. Stumperd dood
ziek en al heelemaal kaal.
Cnussewinckel,
Dolcs-far-niente, Gooi.
Ze las 't Bertha voor.
Ik zou er niet bezetten dat-ie al zoo erg
is,... dan denkt de man misschien dat 't
al niet meer noodig is."
Jawel," zei Fine, dat moet er juist
bij" .... toen tellende... ik heb te veel
woorden voor 'n kaartje.'
23 nam 'n ander ve).
Avicultara". Amsterdam,
Kanarie doodziek. Zend dadelijk proef.
Cnassewinckel.
Dolce-far-niente, Gooi.
Dat zijn er maar acht... dat is goed."
Bertha rekende 't niet na, keek alleen
ncdenkend.
Ik vind 't best... Maar weet-ie non wét
voor proef of t-ie sturen moet ?" ...
Wel gut natuurlijk 'n proef van zijn ruiend
A. LIMBURG, De School <n het ZtntKngtwirk,
48 pa?., 40 cti«.
Groote Godsdiensten", serie I, No. 5: P/of.
dr. B. D. EERDMANS De Godidienst der
BabyIon rs en Aseyriëre, £6 pa?., 40 ets, Baarn,
Hollandia-drn Uer|j.
L. DORSMAN Cz , De Schelpen van one strand
(n hoe ze te herkennen, 125 pag. Amsterdam,
Sjheltens & Giltey.
Sportbibliotheek, So. 35.
Practiiche Bibliotheek, No. 16?39?40?41
42. Baarn, J. F. van de Ven.
Een papiermonopolie ? Gedachten in zake de
voorgestelde nieuwe twieven op het artikel
papier, van een ond papierman.
K. VELDKAMP, Practische Jfvzieklter, met
bübehoorend oefenboek, deel I, 2e dr., f 0.90,
W. HARDBNBEKG, Illuttratitf teekenen op het
zwarte bord, gecartonneerd, ?1.25.
Bibl. van Nederl. Letterkunde", No. 11 :
(Bloemlezing uit de Willem Lsevend1', van
E. WOLFF en A. DEKEN), f 0,60. Groningen,
J. B. Wolter?.
Jaarvenlag over 1910 van den Nederl. Boad
tot Bigt rijd ing der Vivisectie.
8e Jaarverslag (Mei 1910?Mei 1911) van
de Ver. Voor de Jeugd" te Amsterdam.
Jaarverslag over 1910 van de Vereenigin;
tot verzorging van gebrekkige ea mismaakte
kinderen in Nederland.
lllllllllllllllllHlllllllllllllllllllllllllllllflIIIIIIUIIIIHIIIIIllHltllHIllllllllll
COGNAC MABTELL.
PARK-HOTEL BELLE7ÜE.
Geheel verbouwd.
Vl Modern eomf. Lift.
. BEHNEB OBKBLAKD. Pen sior prijs 7?lOfr.
1105 meter b/1 Zee. Geïi). proep. gratis.
BSTAAD
HOTEL. NATIONAL
BBrnerODsrlanJ 1060 Meter boven ie Zei.
Met alle comfort ingericht. 4 minuten van
groote dennenbosschen. Prachtig mitacht op
het gebergte. Gletscher, Middenpumt voor
talrijke uitstapjes. Met «rooien Tuin en
Tennisveld. Pensioneprijs 6?10 fiaac.
40 cents per regel.
BOUWT te NUNSPEET.
Inlichtingen bij het bouwboreau Art i"
aldaar.
Eenige
Fabrikante
W.BengerSöh
Stukga
Hoofddepót te AMSTERDAM: Kalverstr.166
K. F. DEOSCHLE-BENGEB.
Piano-, Orgel- en Huzidhandel
Hleyroos <4? Halshoven,
ARNHEM, KONINGSPLEIN 9.
Interc. Telefoonnummer 913.
VLEUGELS en PIANO'S
in Koop en in Huur.
REPAKEEREN STEMMEN RUILEN.
ZELFVERTROUWEN
is een factor, absoluut noodig niet alleen voor het individu, maar
ook voor de Maatschappij. Een volk, dat geen vertrouwen heeft in
zijn eigen rfracht is even goed op een dwaalspoor als een, dat lijdt
aan zelfoverschatting. Men moet vertrouwen op zijn nationale kracht.
Het Nederlandsche Volk heeft voor zoover het rijwielen betrof, dit
vertrouwen op eigen industrie een tijd lang gemist, bijtijds zag het
echter in, dat de Nederlandsche Rijwiel-Industrie niet onder doet
voor de buitenlandsche en dat het Nederlandsche Rijwiel
BURGERS E. tf. R,
elk ander fabrikaat ver overtreft.
Filiaal: Amsterdam, Weteringschans 201-203;
kanarie-voer, dat kan nou 'n kind begrij
pen" ... zei Fine geprikkeld.
Nochtans nam ze 'n derde vel en schreef:
Avicultura". Amsterdam.
Zend dadelyk proef ruiend voedsel, kanarie
doodziek. Cnussewinckel.
Dolce-far-niente, Gooi.
.Dat zijn er warempel toch nog elf", telde
ze, schrapte toen nog kanarie", en las de
dépêche aan Bartha voor.
Als ie 't maar begrijpt," zei Bsrtha, die
'n zwaar hoofd in 't geval kreeg.
Maar hemelt je-lief er til'.t niks te begrij
pen," viel ze boogely'k geïrriteerd in, de
man krijgt z'n telegram en stuurt z'n ruiend
kanarievoedael... dat is alles... ga je mee
of tiet, dan brengen wü'm maar dadelijk
naar 't telegraafkantoor."
Maar toen de twee zusters al tien kwij
nende kastanjeboompjes ver, op weg naar 't
dorp waren, bedacht Bertha, dat piet onder
de kaasstolp zou kunnen stikken en holde
terug om, niet zonder gavaar voor piet's
gevangenstaat, de stolp te verruilen voor
de blauw gazen vliegenkap uit de provisiekasf.
Louise kwam met de veische vliertakken
teiug, vond gén zusters, en bestaarde de
vliegenkap en haar inhoud met onverholen
minachting-. Toen begon ze weer c p te zeggen :
Alex ik heb je lief....
O zeg niet dat een gril, een vroaweluim
mij noopte...."
Za hield even op, gut, wat 'n moeilijke
rijm ... noopte....
Noopte ... stroopte ... sloopte... dit kon.
O zeg niet dat 'n gril, een vrouweluim
münoopte.
Te biechten , 't geheim, dat gansch mijn
krachten sloopte,
't Geheim dat als 'n vuur, 'n ziedend
stuk metaal
Zich vastwroet in mijn ziel, verteerend
t' eenemaal
Mijn rust, mijn stil geluk, mijn vreedzaam
stille leven....
Alex ik heb u lief... O liefd' die mij
doet beven....
imiiliiiimiiiiiiiiiniuimuii
Louise was op gang; de woorden rolden
haar in ontembare vaart van de lippen. Dit
was 't begin van baar gedicht, dat zjj ook
als slot wenschte te herhalen; 't middenrif
was daar ttraks bij de gondvlier, naast 't
looperrek gecompleteerd, ze schoot das op.
Ze begon van voren af aan.
.,. .'t Geheim dat als 'n ziedend stuk
metaal...
hemeltje, daar was de maat in de war...
ze kwam minstens 'n «aar versvoeten te
kort... gut, gut, wat 'n y'selpheid non
och....
O, zeg niet dat 'n gril, 'n vrouweluim
my noopte
Te biechten 't geheim dat heel mijn
krachten sloopte,
't Geheim dat...
(jee, tjee daar had ze 'm weer...
't Geheim dat als 'n vuur, 'n ziedend stuk
metaal...
...Nou was ze de rest ook weer kwijt...
gut, gut, had ze 't nou toch maar opgeschreven.,.
't Geheim dat als 'u vuur, 'n ziedend stuk
metaal
Mijn leven gansch verwoest.... Metaal,
banaal, portaal...
Wat rijmde daarnet nou op metaal
O, goeie, goeie genade, had ze 't maar op
geschreven?"
Louise liep gejaagd de kamer op en neer,
beet op haar lippen, kreukelde vlier blaadjes
van de versch gesneden takken tusschen
haar zenuwachtige vinger?, begon toen nog
eens van voren af aan:
Alex ik heb u lief....
O zeg niet dat een gril, een vrouweliim
n»ij noopte..."
O Lou is 't lieve dier goed onder z'n
horretje blijven zitten?..."
Da engel... o Lou ... daar zit ie nog!"
Fine en Bertha waren door de openge
bleven serre deurtjes, thuisgekomen.
(Slot volgt).