De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1911 2 juli pagina 3

2 juli 1911 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. 1775 DE AMSTERDAMMER W E E K B L A D Y O O R N E D E R L A N D. LUZERItf Vanouds gerenommeerde Hotels le Rang met alle Comfort. - Allen aan het meer gelegen. IMUHCES en BELLEVUL BEAU BWGL E8AHD HOIEL EOBOPL HOTEL JOHTAHA. EIWHi JgTCi mi ef -stia en franco het historisch 1910 geheel verbouwd. Voll. Pension vanaf Fr. 9.?Geop. 1910. Eenig mooie verhoogde Qroote Hal, Waxanda en Tidbt piachtwerkje AU Luzern. Geopend ran Hoogseizoen 11.?ligging. Door lift m.d. straatweg verb. aan den voorkant. Geheele jaar Dopend. 12Maarttot200ctober. Geopend r. 15 Mrt tot 15 Oct Geopend van l April tot l HOT.?Geopend ran l April tot l N»T. Vaa deze Hotels worden gratit en franco door het Intern. Verkeersbnr., Amst., R-iadhmsstr. 16, Tel. 7827, Oeïllnatr. prospv mot tarieven op aanvraag toe gezonden. hoegdraveadb" waarna* de heer B. V. berauachendb" werking toekent. het een Dezulken zifn, nalunrlijir, niet onbevangen <an bEnd. ZJj zigga maar niet bat belaogrÖkit», het karakterfceeteude, het kardinale, door dea keer B. V. ontdekt. Da schrijver van Het Beethoven- Hui» in immers volstrekt BM* «en doet krachtig» denkbeelden en fcooge gevoelens gedreven man : een griezelig-raneunenzen intrigant,, dw> »L w*en jaar lang wroet en komplotteert om, minmenwwking met een vereeniging in wier bestuur een M. A.' Bmndte Bays, aan Da Lang», een BöutfeéyMn Anto* Yerkay P. ». plaats namen, de TTmaflriJntifi t nnrOTti nttelUng . . . zoo maar ten val brengen ... De schreven, van. Set Beethoven Huis is niet een (foor een serieut begftuii besteld, sehorpainaig snaar* di» t» midden vlac het hem. xoo donker schonend muAUjkJerea d» geestkracht behield om een beten* foetomst t» profeteeron. en daarheen te wijzen: eer een verdacht mensch met onzuivere bedoelingen, met verzekeringen di» in t w|j fel te trekkenzyn, wiens, woord men naargeestig" of schamper" noemen, wiens aJgemeene kritiek men byppcritisch" insinueeiee, wiens betoog men uit het verband tukken, wi.4H taal men als?geblal" afwijzen mag... ? B* vtfoaatigltóid van n heer B. V. dit i\j . hem, op-den op prijs gestelden vaderljjk.-didactiseb^tó«tt.>*v«a»kJBrdrgaaA'a weinigitéveel H|j praat wel aves de onsaiMrlieLd" in apdeéer houding, maai zal toch eezst zelf zich dienen, lo» tt maken van «enige voorop gezette, misschien in de gezelligheid der aftemoon-tesrgespBekken gekweekte opvat tingen, eer hy den schrjvez vaa het boek, en di«as, motieven* en kat streven. der vereeni ging zuiver" uien *ac. Hij zal «eb. moeten dot oiVa rtrur-g naar verbetering voortkamt uit ontevredenheid, en als hij dan bedfcoM ao» d» uitóiukkmgiwi dier onbevrediging sterker sjjn naarmate de afkeer van d» besta*n<te toestand*» heviger is, dan kan sgn verbwiug «vwr woosdea ala ontaarding" en verwiMteifng* niet meer O7erbeerechend S^B. Een zuiverende bewering, als die van dertig jaar geleden in de literatuur van ons laad, woedt in haar wenen «n strekking niet beoordeeld wanneer me*. aan. eenige woorden van zeer krasse kritiek hangen blijft. Zoo moge de heer B. V. zich een» opwerken ait s3* kompas, standpunt en dieper leeren zien in dten oorsprong van den stroom. Dat de strooming hier dn elders vloeit, heb ik met aanhaling van Kretzschmar's woorden aangetoond. Handig heeft de heer B. V. van «enige daarvan gebruik gemaakt, maar ook weer het wezenlijke, dat vooi i' beteekmi* heeft, ter*ügefeban, aatniriük de kritiek op dénare verhoudingen' en toe standen in het mnueklevw, ginds door Kretïschmar even onoin worden en scherp uit gesproken als hier door Hutschemuyter. Giaag wil ik den heer B. V. nn, ten besluite, nog ?*» tweed» bewijs geven, dat ds stroo ming niet specifiek Amsterdamsen of Haagsch of Nederlatdech ia, maar een beweging die gedurende> eenig» jaren reeds almeer in den breede zicht baan breekt : bij leze wat de redacteu» der A.U^ire.d-ne Mumkzeitung 5 Mei j.', naar aanleiding van de Bsethoven-dagen in Den Haag, heeft gezegd over dis Idee die nichtsGericgereserstrebt als die Rtorganisation aoaezes masikaliscben Lebens aaf Grond eineridealen, von allen Sohlack en obeitiachlicher, gesc! aftsmatsiger B jtriebeamkeii gereinigteo, anf etaiscbenGrundJagen gestellten, harmonisch abgestimmten Kunst oung. Diese Bestrebni, gen, die sich natnrgemaisauchauf weitere Gebiete unsert s hentigen Masiklebens (soziale fü'eorg/o, Bekanpfung der geesl aflichen Ausnüchse etc.) erstrecken, eind nicht ju agaten Datums. Dnsere L^ser wisseov da» Miianer wie Piul Marsop, Kajl S:orck n,». seit langem eifrig nacti dieser Kichtung hin mit Schrif> und Wott und zum Teil namentlich auf soaialem Gebiet mit namhaftam Krfolg (atig sind. Herrn Willem IlntacheErnyter aber^getü'irt der Rnhm, die energische Initiative znr Verwirklichnng des i astleriscb, ethischen und iijthetisctien Teils dieser Beformideen er griffe n zn haben." De neer Verhagen zal toegeven: zelfs ait den vreemde komen wijze lessen", behartigenswaarèige lessen hem tegemoet! W. PlBMACHBR ZlJNBSy *.* Met den heer 3. Z, wensch ik niet verder te? dabatteeren. Den lezers, die myae artikelen van 11 en 25 Juni hebben gevolgd, laat ik k«t over te booordeelen, ef dit een waardige manier is om op mijne zakelijke uiteenzet tingen en positieve vragen te antwoorden. Waar ik bij herhaling den nadruk heb gelegd op de hoogst belangrijke en ernstige zij d a van dit vraagstuk, poogt de heer S. Z. mij in een. hoek te drukken mat gcoote weordec, hol gezwets, ean paar onbenullige toasten van zijne confrères, die n.b. als argumenten moeten dienst doen. En waar hu ten slotte vreest, het nog niet tegen my af te kunnen, recruteert bjj een half doiijn Pruisen. Met de moziektoeatanden ia Doitschland hebben wij geen steek te maken. Als het da£r den zoo'n janboel is, en de heereu hier zijn het er zoo roerend mede eens, dan belet hen niets, om met non hervormingsplannen over de grenzen, b.v. naar de verlatenheid der Lüuebm>gerh»:de te trekkev. > Hier, in ons land, hebben wüzulke be spottelijke experimenten in de duinen, met al dien door een Hutschenruyter uitgedachte myétamozoB koens-pocus waarachtig niet neodig. Wy hfibben ons heerlij t, wereld vermaazd Concertgebouw, wij hebben onzen sublieme a kunstenaar Mengel berg, die bij on» de muaekbeoefaning heeft opgeveerd tot een* cultonr-historische beteekenis van den allereersten rang, welk» tot ver over de grenzen erkend wordf. Mengelberg en het Concertgebouw hebben onsen naam luister bijgezet, ons land op muzikaal gebied groot en beroemd gemaakt, zij zijn de trots van toderen Xederlander, dien de muziek met «rast ter hart» gaat. Als hier, in ons land, een. hervormer" met zijn kliek j e optreedt, die zich buiten het Coccertgeoouw stelt, die in aijne afbrekende kritiek op het Concertgebouw: doelt en dus, probeert de populariteit van het Concert gebouw te ondermijnen, als die hérvormer" muziekfeesten organiseert waarbij het Con certgebouw wordt genegeerd en met vetMMar ? loozing van Mengelberg vreemde kapelmees ters in ons land worden gehaald, dan waargchuw i k het Nederlandtche publiek, dat het hi(r wel d/gdyk geldt eene vijandige daadjeyen» het Concertgebouw en dat aan deze ganse hèbe weging, die ons door het gescherm met den naam Beethoven niet vermag te verblinden, alle sympathie dient te worden onthouden. Door zijne negatieve polemiek op mijne betoogen heef c de heer W. Sibmacher Zijnen deze op vatting vo komen bevestigd. BALTHAZA.B VBBHAGBN. Geachte Redactie, Wat moet ik nu met den he»r Verhagen beginnen ? Dize heer komt in uw blad van 11 Juni merkwaardigerwijze juist naar aanleiding vaa een resultaat van m\jn werk, dat hg prijst mijn streven aan onzuivere motie ren toe schrijven. Hij dost die zonder schijn van bewijs, doch verlangt dat ik d» zniverheid mijner bedoelingen aantoon. Had ik nu ongelijk-, toen ik den heer V. er op wees, dat hij aldus de rollen omkeert en dat een schrijver, die vertrouwen, verUngt, zulk een beschuldiging slechts uit spreekt op grond van overtuigend bewijs? En wa3 het niet de meest practische en j agens uw redactie ook de meest correcte wijze van doen, om ter bestrijding van gebleken misverstand te verwijzen naar miJB. verschenen geschriften, in plaats van kolommen te vullen met woorden, welke reeds elders zijn gedrukt? Nu komt in uw vorig nummer de heer V. my weer verwijten, dat ik my er toe be paalde met om een h«ekj»te komen b'aifan" en my, vervolgen» tarajtrok- iij de verBihaBSing oujxer eigen pablfeatief." Mag ik het oordeel over den toon, waarop ik den heer V. in UT blad eren, te woord stond, nu maar aan u en aan uw lezers ovedaten? Ba acht gij niet met my critiak op het gebraakte teeid (hoe stelt deze echrq ver sich een openbare verschansing of een verschanste openbaarmaking toch voor?) het beat aan dés heeren Veihagen's letterkundigen Mentor toevertrouwd? S.echts eene opmerking mag ik hter niet onderdrukken, nl. dat zoowel die onzuivere beeldspraak als de overige inhoud van des schrijvers laatste stuk kenmerkend au n. voer de gebreken, welke zijn toch vaak zoo ver dienstelijk gestyleerde opstellen steeds ont sieren en die alle ontspringen uit hetzelfde kwaad: gebrekkig onderec'ieiden, minder zuiver denken. Want wat heeft de heer Verhagen nu in zijn laatste artikel weer gedaan? Eensdeels ter bestrijding van den heer Sibmacher Zijnen, die- zoo vriendelijk was hier voor mjj een lans te komen breken; anderdeels om daaruit het door mjj, verlangde bewijs zijner b«seknidiging te diatilleeren, citeert hij «enige gedeelten uit mijn geschrift Het Beethovenhoji»". Een ieder nu, wiens denkvermogen niet door vooroordeelen vol komen beneveld is, ziet onmiddellijk dat daaruit geen de minste conclusie te trekken is in den bedoelden zin, tenzij dan deze, dat ik geen aanleiding vond roor het Nederlandsch muziekleven of voor eenig Nederlandsch coacertiuatitnu: een uitzondering te maken bij het oefenen van kritiek op het openbare muziekleven in het algemeer. En op deze conclusie geef ik onmiddellijk en zonder reserve mijn fiat. Maar meent de heer V. nn dat hu daar door onzuiverheid van 'bedoelingen heeft aangetoond? Zoo ja, dan is dit een nieuw symptoom van die reeds bij hem vermoede en in ons land baast epidemisch heerichende muzikale krankheid, die vaak zooals ook in dit geval te vreezen staat zich in fanatisme openbaart Zy kenmerkt aich door dsze by' uitstek typische verschijnselen: abnormaal geluks gevoel bij aarraking met personen, die in het openbaar een uitstekende rol vervullen; als gevolg daarvan onderdanige, somsslaafsche aanhankelijkheid, gepaard aan gevoel van hoogheid tegraover derden (men zie ter con ti óle van deze f ymptomen de Herinneringen" van den heer V. aan G ast a 7 Ma hier in .het nummer van 4 Juni van dit blad); boosaar digheid tegenover hen, die bij bun oordeel een minder oppervlakkigen maatstaf gebiuiken en ook dan wanneer zij bewonderen, het voorwerp hunner bewondering als menich en uit menechelijk oogpunt blijven bezien. Nu zeg ik geenszins dat zulk een abnor male geestesgesteldheid niet ook haar syaapatieke zijde heeft. En evenmin beweer ik WILT GIJ AAJXfcJENAAM BIJDEN koop dan een SPIJKER AUTO, TYPE l«11. Industrieele Maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. Iiidnstrieele Maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. iiiiMiiMiiiimimiiiMiuiiiiiHnmiiiti T.. ja," zei F.ne, maar 't is teek beter | dat we samen gaan,... zie je... 't is maar voor getuigen zie je... als er eens wat ge- ) beurde"... ' Lonise was in haar kamer teruggegaan, kwam weer op 't portaal met lucifers... n 'n sigaar. < Als jelui meegaat," zei ze, mee naar beneden, dan ia! ik 'n sigaar rooken,... dat geeft veel meer idee dat er 'n heer- in huis is".;, Bertha en Fine bewonderden Lonise met zwijgend ontzag... dddr waren zij niet op gekomer Toen slipten twee paar vilten en een paar finweelen sloffen gernischloos de trap langs naar de plek des onheus, waar 'n vaal licht door de opening van 't ganglnik drong; de gang zelf was van misdadigers nog onge rept. Louise stak met martelaarsheldenmoed de sigaar aan, pufte, haalde, dempte, dampte gelijk 'n felgestookte fabrieksschoorsteen; toen liep ze op haar teenen naar de voor deur ea bliies onvervaard kaar rookwolken door de brievenbus. Gut, die Louise," zei Bertha bewonde rend. Hoe durft ze!" Hoe komt ze aan die sigaar," fluisterde Fine> fel ran nieuwsgierigheid. Lonise pnfl'elde met doodsverachting de brievenbus vol smook; ze antwoordde niet, zou.ncóit antwoorden, nooit zeggen dat 't een Heniy Clay was, geroofd uit het kistje ter herinnering aan dien dag der dagen be waard, den dag van Saacha Buwaroff, 'n Henry Clay... maar voor hódr 'n reliek, 'n heilig pand, gecfferd na op 't altaar van zusterliefde ea lijfsbehoud I... Op de stoep trappelden voet er. Za aijn er nog"... fluisterde Bertb». ,/lk ga naar boven, en zal op 't balcon lawaai maken... en de hooge hoed van Lou\t(e:la$*a,vallen," zei Fine wat onbenullig, bang1 dat haar wensch om zich lichtelijk te verwijderen van het tooneel des strijde, door haar zusters zon worden doorzitr. Bertha knikte vaag, Louise trok, haalde, dampte ... 'c heele ganget j e stond vo! smook. Wil jij eens"... sei ze opeens tegen Berth», ik ... ik word zoo raar" Boven kletterden de balcondeuren, galmde Fine met gemaakt gro?e stem: Wat moet dat lawaai in den nacht?"... toen petsckte met holle pof, de hooge zijden hoed op 't steen en stoepje. Rooken, lóóken," zei Bertha, nou ge bruik maken van hun schrik over Fine"; en nóg meer mansgeweld" impro7iseerend, begon zs met haar vuisten, op 't gangluik te slaan. Louise puffelde, vaalblesk en zweetbepareld; brievenbus, sigarenstompje en huisdeur dwarrelden scheef, met duizelingwekkenden vaart voorbij haar wee-starende oogeu. Toen werd ook van buiten tegen de deur gebonsd, ging de buieechel met lang-aange houden gerinkel heftig over: Ik ben de post... d'r is een spoedbcstelling... 't kan niet in de bus en u moet 't «f;u teekenen"..^. Louiae zeeg neer op de witte tuinbank die sinds den herfst binnengehaald, 't vestibnletje nauwer dan ooit maakte. Bertha schoof de knippen los en haakte 't luik van de'deur, toen deed ze 'c raampje open en keek. Hier is '(,''' zei de postbode met 'n ont hutste blik naar Bartha'rf bf jockey-pet hoofd. Guast" zei Bertha, oog-knippereïd tegen 't vale morgenlicht, bent u hier allang ... bent u ... hier aldoor gewee§{?.. ." Al zeventien j aai" zeide de besteller met trotsche voldoening, meenen de zijn identiteit te moeten bewijzen. O, gltest nea" stamelde Bertha, ik bedoel of u allang hier .,. gebeld ... enne ... leven gemaakt hebt,.'.. we dachten dat er dieven waren ziet u...." Achter haar kwam Fine vreemd strompe lend den trap &f: Ik heb met 't gooien, ook m'n panteflel verloren ... die echoot dóór de ijzeren krullen ? van 'c balcon... gut, gut... nou weten ze f toch dat... dat 't een vrouw was..." 1 Maar Louise die van den spijker naast den barometer, de huissleuiel had genomen, ant( woordde riet, deed de deur op 'n kier, en aanvaardde de ppoedbestellinp. 't Was aan Mor geadresseerd, maar de bode was haar terwille en zou over 'n paar uur, met de volgende bestelling wel 't rtru komen haler.... Op de witte tuinlack zegen ze neer; 't vale ochtendlicht bescheen de twee naohthemder, den koetsiersjas en den jockeypet, Louise scheurde het couvert open, haalde den inhoud er uit... 't Was haar manuscript en de drukproef ervan. Liefde" ... las Bertba Voor Saecha Snwaroff' spelde Fine, moei zaam hangend tegen Lonise's schouder om te kijken ... te wèteu.... A.lex ik heb u lief," O zeg niet dat een gril.,, een... eer..." Goeia genade Lou, hoe kom je dïidrtoe.., hoe kom je er in 's hemelsnaam toe?..." Fine ra! recht op, breedplooiig in kaar koeteiertjas : TieriEch hoe kom je er toe?..." | Toen, suydlustiger dan ooit te voren : dat je artiest bent, vinden we immers best... en dat je verzen maakt ook,.,. maar altyd . in 't fatgoendelijke...." '. Zs greep n«»,r de drukproef,.., Loaige l staarde wezenloos naar haar manuscript., . ' hos wisten ze, gut, gut, hoe wisten ze dat 't van haar was... 't duizelde haar. Toen keerde ze 't blad onnoozelig om,... en las: Zend ten spoedigste pruef. Stumperd dooiziek en al heelemaal kaal. Cnussewicckei, Dolce far niente." dat d» aard van de kwaal bedenkelijk, de kwaal zetve ongeneeslijk is. Immers reeds de overgang van uit deu dilettantenstaat r a ir dien vaa den beroepsmensch garandeert on middel ij fee en radicale genezing. Miar dit neemt nist weg, dat zoolang die niet or_- ympathieke, geenszins bedenkelijke, doch desniettemin abnormale gesteldheid bestaat, het oordeel des onderschei da daardoor schade leidt en onbevangen gedachtewisseling eenvoudig buitengesloten i?. Het is dan ook om die reden, dat ik ook te dezer plaatse van den heer Verhagen af scheid neem. Intueschen lijkt het mij gewenscht, dat tegenover de legenden, welka omtrent de laatste periode van het Nederlandsche muziek leven in omloop zijn en tot de verspreiding waarvan de heer Verhagen zich zoo ijverig heeft geleend, eindelijk eens de historische waarheid worde gesteld. Ik meen in staat te zijn en ben ook bareid dit op grond van feiten, op de meest objectieve wijze en met volkomen inachtneming van alle denkbare persoonlijke gevoeligheden, te doen. Dit zou dan echter een stukje_ muziekge schiedenis worden, waarvoor eenige plaats ruimte wordt verlangd. Men zal het müdaarom niet euvel mogen duiden, wanneer ik müter wille van deze bekendmaking, opnieuw achter myn eigen publicaties verschans". In het belang der waarheid bluft het mtuaschen zeer zeker te hopen, dat in de toekomst de muzikale beschouwingen dei heeren Verhagen in het binnenste binnenste vam diens meest hermetise l gesloten binnen kamer worden ... gepubliceerd. WILLEM HÜTECHENEUYTER. Bmc&fen. BOKKVBRKOOPIKG TB LffTDBS. Van 10 tot 14 Juli a. s. zal bij de firma Burgersdijk en Niermang te Leiden eene boekverkooping plaats hebban. O. m. komen dan ter veiling de boekerijen van de familie van O'denbarneveld, Doornspijk by Elburg, van Mr. H. W. de Graaf, oud vice-pre»ident van het serechtihof te 's Gravenhage, van Dr. D. H. Te'jer, hervormd predikant te Rotterdam en andere nalatenschapoe». De catalogus (+ 2600 nummer?) is verkrijgbaar. Hy bavat periodica, standaardwerken, nieuwere handboeker, zeldzame werken enz. op het gebied der Rechtsgeleerdheid en Staathuishoudkunde, Geschiedenis, Aardrijkskunde, Topojrraphie van Nederland, G idgeleeribeid en Wijsbesreerte, Klassieke philolojrie, Nieuwe letteren, KirBsfcescMedems enz. Te zien Vrijiag en Ziterdaa; 7 en 8 Juli. Nipe Neerlanii-lndü, afl. 9, 45 ets. Amsterdam, My. Elsener. De Grondslag van ons Volksonderwijs (uitgeverkte schets) ?040. Uitgegeven daor de Nutscommissie voor Onderwijs büS. L. van Looy te Amsterdam. Mededeelingen over 1910?1911 van de My. tot Nut van 't Algemeen. CORRESPONDENTIE. Wij ontvangen wel eens mededeelingen, die zouden kunnen leiden tot nader onderzoek en vervolgens tot behandeling vaa eens misscbien belangrijke zaak in ons Weekblad, maar welke men ons stuurt: anoniem. Brieven die ons aldus worden toegezonden vernietigen wij. Zy zijn zonder eenig nut geschreven. Voor wat betreft abonnementen, adver tenties, bezorging van het Weekblad, uit betaling van het honorarium, e d., wende men zich uitsluitend tot de ADMINISTRATIE van De Amsterdammer, Keizersgracht 333, Amsterdam. Voor wat betreft artikels en ingezonden stukken, uitsluitend tot de REDACTIE en aan hetzelfde adres. Om teleurstellingen te voorkomen is het gewenscht, dat de inzender iederen keer, dat hij een bijdrage zendt zoowel op zy'n brief als op zijn bijdrage zijjt voli«tn% adres duidelijk leesbaar wrm.eJ.dt, dat de inzender een voldoend* badkag h» postzegels toevoege (los in des brief) inttóa» bij niet-plaatsing terugzending verlangd worttt. llltllllllllllllHMIIIIHHIIIIIIIIIItlllllllflIlllllllllll 4 O -c e n t s per regel. BOUWT te inJlTSFEET. Inlichtingen by het bonwbnieaa A r 1 1", aldaar. In matters of commerce, the fault of the Dutch" Is: giving too little, and asking too much" meenen de Engelschen. Wij zouden zeggen: Het is een fout der Hollanders, dat zjj in zaken te weinig geven en te veel vragen." De groote uitzondering hierop is het BUR&fiRS E. M. R. rijwiel. Dat geeft juist veel waarde voor weinig geld. Heel wat anders dus als bij vele Engelsche rijwielen, vindt niet? Filiaal: Amsterdam,, Weteringschans 201-203. ' Dat is 't verschreven telegram voor piet, zei Bertha meewarig.,. Je hebt 't zelfde vel papier gebruikt. U heb ik lief, Alex, myn luisterrijken God !..." apelde Fine stotterend ... menecb, men&ch, hoe k Om je er toe,... zoo'n... zo o'n... 't Epitheton voor den luisterrijken God bleef Louise gespaard, want bo ?en knarste 'n deur, ruisckte Daal j o's styve dienstjapon vlug langs de trapper. Gommenikkie zijn de dames al op ?" vroeg de heftig nieuwsgierige gedienstige, eeaigszima vrijpostig, fel bettarend de jockey-pet en den koetsierajas, toen met oatentatie bisnuHe lend de zeer van sigarendamp bezwangerde almospheer. J ... ja... wij zijn wat vroeg, Alida" zei Fine stijf jes, met een wanhopige poging om den toestand te redden. Toen gingen zij, Fine op n slof, en n bloote voet, Louise en Bertha achter elkaar met manuscript en drukproef, nnar hun slaapkamers terug. Dan was 't ook gén half twé. toen je ons riep" zei Bertha peinzerd. X . .. nee" zei Fin* dof... ik aal den. kleinen wijzer voor den grooten hebben aan gezien. .. dan was 't tien minuten oyer zesee.." j O ... zoo ..." zei Bertha. Toen gingen ze hun toilet rnaker. Om half negen zat Ficeaehter't theeblad, stoomde brood met euiker en melk op den bouüloir-wasem. Louise drentelde rond, voelde zich zitk van Echsamte over haar onthuld geheim, en van nicotine; een vrouw rookt niet atrsffelocs binnen 'n half uur, een gaurche lïenry Clay op, Toch trok zo als naar gewoonte, ds scheurkalender af. Hora ruit" las zij voor, niet kinderlijko argeloosheid inén smeltend de Latijaecke u en i, tot 't Hollandsche ui. Gut, zie je ncu wel dat er nog meer ruien?... dan is 't ook wel degelijk rui» t^jd," IIMMHimillllfe zei Fine triomfantelijk ... d&iir is natuurlijk 'n ander beest bedoeld, maar hy rnit dan toch ook... enne... dan is 't ook geen pip." Dit laatste zei Fine met zeer bedoelde spitsigheid, in de richting van Daatje die bezig was de gekookte eieren onder de beige lakenechen kip op tafel te brengen, en die Fine meer dan ooit ge-irritiseerd had door met 'n hoogst vrijpostig air van nieuws gierige minachting, Fine's vilten slofje n den hoogen zijden hoed binnen te brengen, die zijbij 't dweilen van de stoep gevonden had. Met de middagpost kwamen onder kruis band drie brochures, uitgegeven door de vereeniging Avicultura", onder-afdeeling van de Maatschappij tot bevordering van Dieretliefde Amor Vincit Omnia": Handleiding by 't kweeken en verzorgen van pluimvee. Handleiding voor de hoenderteelt. Handleiding bij 't bestrijden van droes, snot, rui, pip, vervetting, en verder de meest algemeen voorkomende vogelziekten." Dien geheelen middag en avond besteedden de zusters om in dit labyrinth van weten schap, den weg te vinden tot de gezondheid van piet. Maar dien nacht werd piet allerheftigst verschrikt door 't maanlicht dat op zijn koper glinsterende kooi scheen, omdat de zusters vergeien hadden om zyn geelzijden kooigordijntje dicht te schuiver. Hij vloog als waanzinnig te;zen de fceornementeerde ruiten, plofte neer, adder-kruipend door al zijn delicatessen-klonters en koek-fragmenten, op vliegend weer in dolle vaart tegen de tralies, tot hij een Btck bemachtigde, waar hy zich aan een van zijn al te lange nagels verhing. En toen Bertha, Fine en Louise opnieuw ten ontbijt verschenen, toen had piet, voor goed, het tijdelijke gezegend.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl