De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1911 24 september pagina 3

24 september 1911 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

No. T78T D E A-M &T E R':DLA-M-M E l \t E E& B L A D' TOUR - N E D^E'E LAND. stond een fluïdum, boe zon 't doordringen tot de einnen l Om Borodine'a kunst zweeft wél een atmosfeer, maar se lijkt me atraalbcekead, das ietwat gedeiacineerd l Het vercafegniel verklaart men alt de analogie van doen Boa, die een Beriicz had kannen zijn, met Brahms. Voor de oprechte Oostenrijkers ea Frawchen meet diens atmosfeer, voor soraer «i K» zich tallen fantaseeren, ook atzaalrbrekeiui zijn maar waarlijk van nature l Een. inval Voor een verhaaltje , la Po» I Edtfur Poe (in 't voorbijgaan) wordt bêeomponeerd door Claade Debasay; de Qadergang van het Huis Uaher" ig bewerkt ata opera tektt en. komt dit seizoen in Parijs TOOI het voetlicht, Tosschen Maeterlinck en FM, dankt me, bestaat alle w verschil in graad van hoedanigheid. Toch mag men nieuwsgierig zyn hoe dat avontaar tfljoptl Louis Zimmerman ia Zondagmiddag opniea w geïnstalleerd als concertmeester. Hij speelde Baethotons Concert; ernstig, nobel en kundig. ICtar z«n ziel mist het clair-obscur. HU kent noch cTen ht riatocht noch de smart, zelfa niet imttactief en daarom, ontbreekt er aan zijne voordracht veelzijdigheid en diepte. Onbegrijpelftk b.v. was het me, dat hij die wonderlijke paaaage uit het Larghetto, (hoofdthema soloviool, Btrijkerapizsioati) speelde met vele en vlugge streken; dat verbrak de geheimzinnige raat. Dooh Zimmermann heeft alle bekwaam heden van een voortreffelijk concertmeetter. MATTHITS VKBMEDLBN. . (Madame Angot.) Uit de fidele operette Angot weet men, hoe Mlle. Lange ia 'c ootje genomen werd. Met de mooie juffrouw ze'f en baar ware gegchiedvnto » 'i ee» beei j» anders gelegen, dan da aperatte-diehlare OHB willen doen gv» loovea.^ d» JCoV>. 2*5. woxdt baar rol uit Be* w** au iBtemntf» tijê, de trjcf nm het BteeetDhre), toen Pirgi>, na, den heksen. dan* «?? ha* aafazftowiw», afoh owgirf aan 4e gftgpiatonBte. ""e>H en d» zedantyramta». vaw aan» vecwluelde voor een zedenloosheid, die in de tijden van 'tanden. régime tot de /onontbeerlijke eigenschappen v«n da regeerders scheen te betaooren. Op deze samenleving werpt Alfred Ma'q*iget,in een levendig geschreven schildering Qwnd JfaarM etc.it roi een helder licht. De vijf directeuren, die het uitvoerend grMg vertegenwoordigden, hielden verblijf in bet kleine Luxemburg en strekten in kan pronkerige uniformen, die een FeUx Faure hnn een honderd jaar later lou benijd heb ben, tot een Echonwspel voor de Parij zo naare. ZJJ sagen er nagenoeg alt als de hel para in een c'reus; in blauwe rok, overvol met gondgarneersel, engsluitende pantalon, braede dciek'earige sjerp, schoenen met ges pen en over dat alles heen ean scharlaken roode mantel van antieken snit. Daar hoorde nog een Bomeineeh zwaard bij, waarmee de beereu zich eventueel den rag konden krabber. JEU rouw Lange (L'Ange ?) behoorde niet tot de hoogste kringen. Schuw was zjj niet en zij zou daar gekomen zijn, maar zij werd niet gei oe per. Dcch ly was koningin over een bat ta'j on aanbidders, waartoe zij voor?eker wet geroepen w*s. Slaak en buigzaam, met flu woelen oog«p, een fraaien neus, kleinen mond, flor e taille, zceht als de onschuld en pet een bekoorlijke stem, verscheen zij op c Chttiec jarigen leeftijd alsGalatbéin PygmaKan op de planken van het TMd>,reFrar.fMf, ip een wazig kostuum, dat haar als een ademteetit onaimlde, met een bladerkrans in het Icahangeid baar. E- ging een gemurmel door d» zaal ea de jonge debutante werd dadelijk de oogappel van de mannenwereld. Voor twee jonge menschen werd zy nood lottig. Het waren twee broers, zoons van een eorsaam borger. Da eene^ Jean Agasap, notariaklerk, werd op baar verliefd en vond, helaas, bij haar gehoor. Z|jn weinige spaarpenningen smo'ten snel weg onder haar betooyerende blikken, waarna de sukkel, in vereenigirg met zqn broer, die de gunsteling van een danseres van de opera was, zich ging toeleggen op het realiseeren van valsche wissels, wat hen den Saten Febiaaii 1790, volgens het toenmalige, pijnlijke recht, het leven kostte. Voor de lieftallige Lange was dit een voorbij ? gaand aróntnnrfj a, meer niet. Geboren te Genua, als docater van een tooneelspeelster en een muzikant, opgegroeid tusjchen de coulieser, had zij'treurspelen en opera's be leefd, waarin aan het slot de grootste helden, onder 't geachetter van klinkende Alexan drijnen, elkaar voor de mooie oogen van een hartelooze achoone om 't Leven brachten. Waartoe zon zjj zich iets aantrekken van den ondergang van een jongmengch? Het geval werd druk besproken; het bracht haar naam op ieders tong, en zij zelf trok er de moraal uit, haar hart voortaan slechts te doe a kloppen voor zulke mannen, wier middelen hen ver oorloofden, geld om zich heen te werpen, zonder dat zy tot zulke onhandigheden hun toevlucht behoefden te nemen. Wat zy dan ook heeft gedaan. 't Eentoonig tooneelleven van jnffr. Lanje, vol jaloezie en nijd, werd door 't Schrik bewind afgebroken. Op een goeden dag kwam zy met ean aantal beuydsters en mededingsters in de gevangenis terecht, waar men eendrach tig eau vrool§k leren leidde. Zalke kopje*, die heel Parya in beweging brengen, werden door 't gerecht wel ontzien; daar waren allen zeker vao. Kr werd volop getafeld, ge schertst en gedronken, terwijl andere ge ran genen in stomme lijdelijkheid en ala wezen loos hnn oproeping voor de guillotine af wachtten. Want het Comitévoor da openbare veiligheid bad meer gardi voor de jolig» tooneeldamei", dan voor de Koningin van Frankrijk, geboren Aartshertogin van Oos tenrijk, en n* eenige dagen werd onze heldin dan ook in vrijhe:d gestald. t WM weer een nieuwe emotie geweest, die zy intereaaant wist te maken, door in Echonwbargen en balzalen op te treden met versierselen van Mari» Antoüoette, die zij van baar aanbidders gekregen had. Onder deze aanbidJera traden drie bijzonder op den voorgrond. De eerste was een rijk bankheer uit Hamburg, Hoppe geheeten. In drie jaar richtte hij zich in den minnedienst te gronde, en kon haar niets anders overlaten dan een pand hunner liefde, een dochter, die den naam Palmyre ontving, en het onderwerp weid van een proces, dat groot opzien ver wekte. Hoppe had namelijk dat kind bij de geboorte een vermogen van 200.003 francs verzekerd, en eiecbte nu het kir d op. Zijn eisen werd echter afgewezen. N'a sfljop van deze «aak kwam de beurt aan een zoogenaamden agioteat", een ty pische verschijning van dat tijdperk. Uu heette Lsuthraud en waa om zijn mooie laarzen bekend door de geheele stad. Van bar bierebediende was hy door allerlei machinaties ! rrjk geworden. Hu waa ean gunsteling van i bet D rectoire, waarmee htj groote contracten i af jloot voor de leverantie vankanomen.diehrj j niet lererde, terwijl hij overigens speculeerde in mijnen, waaruit bij kolen verkocht, die niet verzonden werden, enbosschen aankocht en weer verkocht voordat zy betaald waren; kortom, bij waa ecbatrijV. Hy verzekerde l zich het hotel de Salm, tegenwoordig het l paleis van het Legioen van Eer; hij verzekerde zich ook van juffrouw Linge, em wel tegen den prijs van 10000 francs per dag. Ka na kon by aan den arm van zijn schoone, met ! zijn lakeien manieren, in zijn prachtig paleis j heen en weer promeceeren. In dat paleis, dat ' met zyn lieveiingebloem den gelen narcis, j vereieid wa?, werden ruiechende feesten geI geren, en daar hij van vroeger een groot | respect voor den adel bad behouden, liet hij | zich Comte de Bsauregard noemen. Deze 1 rol speelde hij met zooveel ernst, dat hij zoetjes aan volbloed royaliat werd en voor den. terugkeer dar prinaen werkte'; wat ten gevolge had, dat hij op een goeden dag ala samenzweerder gearresteerd werd. Tot vier jaar kerkerstraf veroordeeld, dwaalde hu in de gevangen s van Melnn, en sedert hoorde men nieta meer van hem. Juffrouw Lange deed geen onderzoeknaar zijn verblijf en verdere lotgevallen. In haar kring was e dn andere liefhebber opgeloken, de zoon van .een rijken rijtuigfabrikant uit Bi uasel. De 36-jarige minnaar,MichelJeanSimon,nam de zaak dadelijk ernstig op, en vroeg baar ten huwelijk. Maar papa Simon waa met dese dolle streek van zijn spruit niet inge nomen. Inlichtingen over de aanstaande" van zijn zoon in te winnen, viel hem niet moeielijk, daar genoeg menschen haar kenden, die heel wat van haar konden zeggen, zonder haar bapaald te belasteren. Hy schreef du9 den verloren zoon een zwaarwichtigen brief, waarin zoo vat alles stond, wat in dergelijke omstandigheden een braaf vader te zeggen heeft, eindigend met de bedreiging met den vaderyloek en onterving als sloteffect. Onze Traviata" zou die vloek niet al te tragisch opgenomen hebben, maar de mogelijkheid van onterving verontrustte haar. Het CaaLe Civüwas nog niet verschenen, en wellicht wae ook de legitieme portie voor haar ontoereikend geweest, hoeveel te meer het vooruitzicht van nieta te ontvangen. Zy ried voorloopig den geliefde aan, de vader lijke ontboezeming niet te beantwoorden. Mic'aeL Jeaa volgde dien wijzen raad op en wachtte met een angstig hart het verschijnen van den ouden beer af, die dan ook niet lang aitb'eef. Terwijl de zoon ineenkromp, haalde juffrouw Lange, die de papa's van het tooneel kende, een tooneelvriendin te hulp. Het was de bevallige Jolie Candeille, die, naar het heette, de geliefde van Vergniaud geweest was; in elk geval bad zij de godin voorgesteld in den Eeredienst der Rsde. Zulk een rol eischte een statige houding en daarmede vereenigde Jnlie een romantieach temperament, en waa zijn po tieschsmachtend. Haar zij was ook bij-de-hand, begreep dadelijk da bedoeling der vriendin, en verscheen, toen d* onwa" kwam, om dat onwaardig ciéatunr, dat baar den zoon wou wegkapen, te genezer. Óp 'c aangekondigde uur verscheen, vol geladen reet toom, met rood gelaat, de rijtuig fabrikant bij Lange. De beide dame» ontvingen hem met hnn betooverendateiacbjea. OnmogeIjk was Int heir, zijn donderende verwijten zoo dadelijk te plaatsen. Hij praatte dus verstandig met her. Ook met zijn zoor. De door zijn plicht voorgeschreven vermaning aan dezen bleef wel niet uit, maar was in gematigde woorden vervat en 's avonds zaten in 't vroolijke Parijs twee jolige paarljac, vader en zoon Simons en de beide tooneelgpeelsters, ia een gezellig hoekje te Bonpeerer. Waarbij Jnlie de hoogste- registers van haar verleidiBggkuKet ai tb t a'de. Mea bleef prettig büelkaar, ook den volgenden dag, ook den dag daarna, en verdere dagen, totdat eindelijk Simons Senior zijn straf predikatie ist volgen door een regelrecht huwelijksaanzoek aan de voormalige Godin der Bede. En er werd een dubbele bruiloft gevierd: L-\nge ging den eeuwigen bond aan met den jongen Simons, terwijl Candeille den ouden nam. De vreugderoes duurde niet leng. Het vermogen der Simons glipte in depoezelehaudjep, die het zoo jioed wisten te gebruiken, weg als zand. Papa Simons kon dier niet tegen en verloor zyn verstand, en voor t wee had zelfs da Godin der Rade geen voldoenden voorraad, maar zij had genoeg redelijkheid overge houden, om a's huishoudster in een burger' l ij k e familie staande te blijven. Het echtpaar Lange?Simons trok zich met haar geringe have in 't onbekende Parijs terug en verhuisde daarna naar Zwitferlaüd, waar Palmyre, de dochter van den Hamburger, gehuwd was. Later zakte het paar af naar Fiorerce, en daar stierf de voorKOOPT EE3T SPIJKEfit AUTO MODEL 1911 OF ndustrieele maatschappij TROMPENBURG, Amsterdam. Indnstrieclo Maatsclxappij TROMPENBURG, Amsterdam. IIIHUIIIIIIHtrlllnMIIIHiflIIIMIIIIIIIMIIIlnlIIIIIIIHIIIIIIIIII net goed van breedte... en de tekst precies op de hoogte van meneei'j baren, dus kwam daar aan weerszoden van z'n hoc f d nog heel wat van te zien. En nu waa 'c oogen blik gekomen, da1; de jubilaris zon worden rondgele'd; mevrouw Taythoorn en Fine gaven elkaar een blik van de innigste verstandhouding; 't w&s gelukt... volkomen gelukt, al tad 'c hur, wegens nacht werk, aan de arbeiders, du abele looten ge kost Ze gingen in op t echt door den t niu,'t was Enikwarm; de zon bebrandde de pulverige tuinpaadjes «n de langzame stoet erop, met meedogenloos ge'aai; meneer die voelde dat zulk een wandeling, voorgesle'd onder zoo'n temperatuur van bijzondere beteekenis moest zijn, hield zich argeloos, en onderging met minzamen glimlech, de beproevingen van dit openingsnummer des feestprograms. Totdat, handig geleid iacga kortgeleden geplante coniferen, hij plotseling te staan kwam voor een miniatuur vijver, mitsgaders zijn eigen pas voltooid eendenhuis dat daarmee in niet al te schrijnende disproportie wa°.... En rondo ai den vijver... O vrouwelijk ver nuft, o wondere kronkelingen in een liefde vol vrouwebrein... rondom den vijver stonden minster» zeven sluik zwiepende, dunne peppel) j es.... 't Was werkelijk een roerend oogenblik; meneer veegde z'n oogen. n z'n heftig transpireerend hoofd af; Fine lachte trotechbascheiden, want lij was't die't ongeloofely'ke tot stand' had weten te brengen, om in de maand Juli boomen te verplanten... boomen vol in blad en minstens drie meter hoog.... Mevrouw raakte opgewonden, en begon uitleggingen te geven, hoe zij 't.p'an had uitgewerkt, en hoe de vrjrer nooit droog kon raken omdat 't groote oude Spons-bad op den bodem stond, en dat-ie dfórom van boven zoo verschrikkelijk veel wijder was dan beneden, en dat je er af en toe maar 'n paar emmers water bij bad te gooien, dan was. j« weer 'klaar Maar Loaiae en Her mine waren de kluts wat kwijt, omdat 't eendenhuig, de vijver en de minstens zeven peppels een vreemde ver andering hadden gebracht in 't aspect vau hun openlucht-natiurtooneel. Kinderen," zei meneer Tuythoorn ganeeh van streek, «kinderen, och, de Peppels" en Dolce far-Nientb" waren a huisgezin, j ^ui hebt me een allemachtig groot pleüer gedsan met m'jn lievelingsplek als 'D ware hier t-s doen herleven... ik dank jelui... ik filak jelui l artelijk" ... hij brak snuffslig af. Za BBuflslden huilerig a'lemaal mee. Kom," zei Bertta, willen we nu in de veraidah gain zitten?... dat is nog eres gezellig" ... Ze gingen alle, gedwee; 't was er gezellig, hoewel de zonneblakeriog op 't glazen dak, een broeikas-temperatuur teweegbracht, meneer zonk betamelijk in zyn nieuw bekleade mail-stoel waarvan hij den kleuren-ry'kdom en den tekfct reeds dien morgen op a'n nuchtere maag had bewonderd. Mavrouw en Bartha flankeerden hem ;n pit-riet leunstoelen, Fine giug eau-de-cologna halen. Louise en Hermine hadden zich verwyderJ. En opeens, voor dat iemand in de verandah iets had kunnen bemerken, was 'C grootsche moment aangebroken, 't begin van het open lucht natuurspel, en verscheen in zwaarplooiend sleepgewaad, Hermine Taythoorn boven op 't platte dak van het bergscüuurfj \ waar heel dicht tegen den gootrand, Lonise gesluierd te slapen lag. En droomerig mom pelend begon Hermice-Ss'ysette haar alleen spraak Lieve hemel," fluisterde mevrouw, wat doen ze nou?... Als za d'r maar niet af rollen". ... Bertha bestaarde angst-vervuld, 't zinken pla'je en 'c vreemde gedoe erop. Dan stond ze zenuwachtig overeind,... ging weer zitten. Hermine Selysette had intusschen LouieeAglavaine gevonden, en prevelde vol ont roering: Ohl.elle ne eait pasl... elle est au bord du reservoir, et si elle se retourne, elle tombe dans la citerne... il a plu, elle s'est voile la ie te, mais ea poitrire est d coa verte-,.. elle est trempée ... elle a fro/id .. elle néeoanait pas Ie pays... est-elle tonabéa ou b'ien, est-alle malade,... oh l elle trembte en dormant,... .jsvaislu'donnermonmanteftu"... Tjonge, Ijorge," zei meneer Tuythoorn, z'n hoofd afdrogend, ze voeren 'n komedie op... dat is verduiveld aardig" ... 't Werd om te bekieuweu in 't smoorheete veraodahtje, mevrruw ^reep 'n courant, birg die voor da helft opengevouwen, dakvormig over haar hoofd en beiuatte. Bertha werd van haast onbedwingbare zeruwechtigteid. Op 't zinken platje waa Aglavaineontwaik'.- Oiïsuia-se?"EnSalysett6: ,,Au lord des reservoirs d'ean douce da ct;"reau... vons ne Ie eaviez pas?... vous1 y ies venue seule? i) fallait prendre garde, c'est l'ecdroit dangerf ux" ... Lieve dtagd," fluisierda mevrcuw hevig geschokt, , zie ja, EOU zegt ze 't zelf dat 't daar gevaarlijk is ... wat doen ze d'r ook op!"... Sat," zei meneer, zich kwistig! ij k verfrissehend met de werkelijk broodnoodige eau-de-cD'cgae die Fine was gaan ba'en. Toen zonk bij puffend terug rvp de plek van de ingeweven liefde en trachtte i-ijn aandacht blijvend te eoncentreeren op 't, zinken pla'je en wat daar gebeurde. Ik ga wat citroenen uitknijpsn,' fluisterde mevrcuw schichtig loerend caar 'c operiluchtnatuurspel... ik verpuf hier... 't is niet te t arden" .... Avez-vcus froid ? fermez donc Ie manteau".. vervolgde teeier-dringerd Hermine Se'y^ettr; en Louise-A^lavaine antwoordde met lief devolle verbazing: ,,Qa'eat-ceq»ecemanteau? O'eat Ie tun Saiyastte? C'est toi q'Ji m'as couverte tandis qaa je dormaie?... Mais c'cst toi qui as froid... Viens ici que je te couvra auesi!... Tu trembles plu? q ia moi" ., Er ritselde iets in 't bergschuurlje; de deur kierde e/en alsof iemand daar binnen niet recht wist of bij die dicht zou laten of opendoen. Maar Aglavaine enSalysette bemerkten niets, zetten ongestoord hun zielsopenbaringen op 't zinken dakje voort. Bertba sfaerde; meneer Taythoorn zccM Eogmaals soulaas bij een overvloedige beeprerke-ling van Fine's eaa ds cologne... 't was smóórheet. .,Ne; restons pas ici" zei Sdysette C'est l'endroit de la fiévre"... Hier Fine," riep op gedempten toon me vrouw van uit da kamer ... Suiker is er malige tooneelspeelster in 1825, diep betreard door baar gade, die wellicht onder den invloed van zijn B.-aiselsche herinneringen aan de krankzinnige Johanna van Arragon ?iet van het geliefde lijk kón scheiden. Hjj Met het balsemen en naar het leven gri meeren; een glazen deksel werd over de kist gelegd en deze moest overeind in zrjn kamer blijven staan. P. M. WA. RffltektH. MONA LISA. Toevallig gelijktijdig met de verdwijning van da Vinci'a rchildery uit het Lou f re, verscheen te New-York een roman onder den titel Mona Lisa, or the gutst of the woman soul door G. Scala. De roman, welke voorin eene afbeelding bevat van het verdwenen schilderij, veron derstelt eene vertaling te zijn van een onlangs onder de puinhoopen van een oude villa te Florence gevonden handschrift, een lang ver mist dagboek van Leonardo da Vinci, waarin de geschiedenis van zijn liefde voor Mona Lise wordt beschreven en de wijze waar-op hij langzamerhand onder bare bekoring geraakte. HOE GOITHE HïHMANW UND DoBOTHEA." VEBKOCHT. Den 29.m Januari 1797 schreef Goethe aan Schiller: ik heb mijn episch gedicht verkocht en daarbij hebben zich eenige aardige gebeurtenissen voorgedaan." De dichter bad den 16en Januari 1797 het handschrift van Herman* twid Dorothea aan dea uitgever Hans Vieweg in Barlijn aangeboden en daarbij het volgende voorstel gedaan: Wat het honorarium betref c," zoo Echreef hij, ik overhandigden heer Bötiger, Oberkonsistorialrat, een verzegeld biljet, waarin mijne eisch is vermeld en hoor gaarne wat de heer Vieweg mij voor mijn werk meent te kannen aanbieden. I» zijn bod minder dan hetgeen ik vraag, dan neem ik mijn verzegeld biljet ongeopend terug, en gaat de koop niet door; is het hooger, dan wenech ik toeh niet meer te ontvangen dan in het alsdan door den heer Böttiger te openen biljet vermeld is". Dat briefje luidde: Voor het episch ge dicht Hermann nnd Dorothea verlang ik Een Duizend Taler in goud". Weimar, den löan Jan. 1797. Goethe. Het werk werd gaarne aangenomen, en het aardige,1' blijkt daarbij uit Goethe'a brief aan Vieweg van 30 Januari 1797 waarin hij tcbrijft: Uw aanbod ia juist evem hoog als door mij op het briefje, dat de heer Böttiger in handen heeft, is gevraagd, en ik sta U het gedicht gaarne at op de door U gestelde voorwaarden zoodat gij alleen het recht van uitgave hebt voor het jaar 1798 en da beide daarop volgende jaren". DE KOMENDE OOBLOG. Mogen er ook al zijn die met angstige geYoslens zijn vervuld over het lot van Frankrijk bij eenerentuaele oorlog met Duit-cblard in de naaste toe komst, in dat laad zelf ontbreekt het niet aan goed vertrouwen, getuige de aangekon digde uitgave van een strategische studie onder den titel La- France Victorieuse dam la gutrre dedtmain door kolonel Arthur Boncaer. BIDEE HAGGAED. In den loop van de vol gende maand zal een E ie u w werk van dezen echry'ver verschijnen onder den titel The Mahatma and the hare: a drcam stoiy. EïGEL'CII-NEDERLANDSCHE WEDIJVEH, Het voiig jaar werden door den predikant George Edmunson, eerelid van het Historiich Ge nootschap te Utrecht en buitenlacdsch lid van de Maatschappij der NsJerlandsche letter kunde te Leiden, aan de universiteit te Oxford een aantal -lezingen gehouden over den wedyver tusfchen EugeUchen en Hol landers in de eerste helft van de zeventiende eeuw en de oorzaken daarvan. Deze lezingen worden nu in beek vorm uitgegeven onder den titel Anglo-Dmtch maliy dwing the fi'st ha!f of the sevtnteeih century. ?^?-^ Hienwe REINAERT DE Vos, Uyt het Middelnederlandsch, herschreven door STIJN STREUVELS, opgelmisteri met teekenirgen, door GÜSTAAF VAN DE WOESTIJJJE. Uitgegeven door L J. Veen te Amsterdam, in 't jaar O, H. MCMXI. Pry's ing ?0.90, geb. ?1.25. al ia ... maar je kan mér krijgen ... Il ne faut jamais faire attendre des mcments comme eeux ei Selysette... ils ne reviennent pas deux fois" ... 't DeuMje van de schuur ging nu werkelijk open, en met licht Basaal geluid toeterde een kolossale gramophoon: Ou peut-on tre mieux, qa'au sein de sa familie"... Loniïe en Hermine lieten z?ch niet dadelijk van hun stuk brenger. J'ai vu ton ame, Selysette parc'qae tu m'as aircéa malgrétoi tont-& l'heure." Ei Selyaette: Nousallonsprendrefroil"... Bertha trachtte zenuwachtig naar 't schuurt j a over te loopen, werd daarin echter verhinderd door meneer Tuythoorn wiens hoofd zeer maatvaet op Waar liefde woont, gebiedt de Heer zijn zegen", heen en weer wiegeldp. Laat u me,"... smeekte Bertha in opperste nood, Lonise zal woedend zijn ... woedend ! Gat och gat. Wist ik nou dat ze daar bovenop komedie zou en spelen ... ikke heb besteld, dat de gramophoon na dat... in leidinkje... de héleoperaFaustzonafiingen... omdat U er zoo ... EOO dol op bent... 't was 'u verrassicg voor U" ... 'c Ding waa er al mee beug. ,1 moi les p'aieirs L3S jeunes meitreasea ... enz. Aglayainöblei-f heldhaftig 't muzikaal ge deelte negeerf n ... speelde door... . Mevrouw Tuythoom kwam rcès 'n waaier en 'n glas caroenwater in de verandahdeur: Jee ... musiek ... dat is er wel aardig bij", zei ze goedkeurend. Bertha zat vernietigd. Le- veatr d'or est encore debout... Oa encense ... Sa puissance ... L'an bout du monde a l'antre bout,.." 't Hindert mekaar niks," sei goeiig meneer Tnythoorn, mee-fluitend en vinger-tikkelend. ,.Faitea lui mes aveux... Portez mes voeux ... Fieurs closes pres d'elle ... Diteslui qü'elle est balie... Qae min coeur nuit et jour ... Largait d'amour..." Seïysette snikte hartbrekend: ... et tu peux l'embrasser quand ja ne Ie vois pas..." Ze drukte haar hoofd hartsjochtelijk'tegen Louis ConpMTüB, ITarttteit, 63 enk, ?1.50 ing, ?1.90 geb. Uitgave ven L. J. Veen te Amsterdam. Louis CODEJIEUS, De Stüle Kreukt, 2 a goedkoope drnk, ? 1.50 ing., ?1.90 gel». Uit&av» van L. J. Veen te Amsterdam. r- ^ Uit Zenuw- »n Zieleleven", serie I, No.6: Dr. J. CASPABIE, Ervaringen vit de bijzondere t'rafijevanffern» te '» Herlogenboick. Prijs ? 0.40. Baarn, Hollandia-drukkerij. SehoolhervOTming", No. 5; J. C. WIRXZ Cz., Gttchiedeni», 45 paf., ? O 40. Baara, Heiland iadrnkkerjj Groote Godsdiensten", aerie I, N o. 7: Pref. dr. J. S. SPEIJEB, Hindotumt, 48 pag.^0.40, Baarn, Hollandia drukkerij. De gevolgen der Biiner Conventie, populair besproken door EL C. C. CLOCEENEK BEOOSSON, directeur van het op te richten Bureau voor Auteursrechten U Batavia, ?öpag., ? 0.25. Uitgave Pedro Clignett, Bureau voor Auteurarechten td Amsterdam, Koningsplein I. NtêrlamJs Indië, *fl. 12. Prija^O 45 (Ie deel thans complee ). Amsterdam, Uitg. My. Elaevier." P. M. VAN BBMMEL, Dl Sitimtedriehoek »f D.-ievlatshoe*., 2& pag.^n 7 platen. Prijs ?0.50, . Leeuwarden, Meijer & Schaafema. J. C, AUF DER HEIDE, S. H. D., Handbotk voor verzamelaar* van pntiegtli. Met 180 af b, 100 pa?., ? O 35. Uitgegeven door den achry ver, Hilversum. Catalogus der Tentoonstelling van moderne schilde rjen en aquarellen in Sept 1911, by E. J. v. WiasKLisaa & Co, Rokin 70?80, Amsterdam. Verslag over het Bond* j aar 1910?1911 van den Nederlandscbei C<. operatie ren Bjnd, Den, Haag, N. V. drukkerij Trio." Notitbuch müSchhushrminliête. Aoagab» von Rudolf Mosse, Annoncen Expsdïdon in Berlin. Jaarvtrriag over 1910 van d» Sichting Hoenderloo." 5» Jaarverslag van de Nutseommiesie voor Onderwijs 1910?1911. J. J. LELIVELD, Engelech leesboek veer Handelmcholtn, 175 psg,, f 1.50 geb. Groningen J. B. Wolters. 40 centa per regel. BOUWT te NUNSPEET. Inlichtingen bij het bouwbureau Arti", aldaar. DELHUNAY BELLE1LE AUTOMOBIELEN. IIoofd-Ajjfnt voor Nederland: J. LEOHARD LANG, 114 Staclhouclerslzad-e, AMSTERDAM. 5AM5DN Badpkatsin ZnidTiroi. Heerlijk kdmaat. Seizoen September - Juni 1910/H 30826 uaüg»Mei'. Stedelijke Kar-en BadimichtinK. Zanderirstituut. Koudwaterinrichtintr. Koohuu-- en alle geneeskundige baden. Zwembassin. Inhalaties. Druiven-, Mineraalwater-, terrein- en openlucht ligkuren. 4 gekanaliseerde hoogebronwaterleidingen. Theater. Sportterrein. Concerten. 20 Hotels la Rang. Sanatoria. T«lrijke pensi ons en villa's voor vreemdelingen. Prospectm gratis bij -de Kurvorstehung. Aglavaine's Behouder, maar deze, niet voorbe reid op de zwaartepnnt-verp?aatsing, kan telde, trachtte z!.eh nog op de been te houden en tuimelde tosn over 't dakgootje, in den vij ver en 't eendenhnis. ... Sa'u t! demeure chaste et pure cüse devin* La préaence d'ane dme innocente et divine..» Que cle richesse en csïte pauvret En ce reduit que de félciï.." toeterde onverstoorbaar de nasale gramophoop. 't Was 'D hevige catastrophe; gelukkig was 't schuurtje niet hoog en de vijver niet diep; Aglavarnt-Louise kwam er met den schrik en een paar natte beenen E f, 't eendenhuU was licht beschadigd. Dat komt- er niks op aan," zei orHimietisch meneer Tuythoorn, dat geeft meteen, weer werk aan de winkel enne.,. dan kan ik meteen nog een verbetering aanbreufes " Hermine-Salysette die langa 't laddertje van het kippenhok Echter het schuurtje naar beneden was geklauterd, voelde zich, ont goocheld ... hè, 't was zoo jammer ... neit 't slot moest' nog komen: II ne faut pas b'attarder trop longtemps aux endroits oüi notre dtne a téplus heureuse qa'une A me humaine ne peut l'ê're"'.., Louise ging droge kousen aantrekken.. E a de man van den gramophoon kwam uit 't schuurtje en vroeg onderdanig of hij kon afwerken," en meneer Taythoorn, met een (Ztritig knipoosje naar Bertha, zei jovialer dan ooit: Wel wis en drie ... ik vond 't allemachtig aardig hoor... allemachtig aardig bedacht... enne... 't hinderde niks niemendal aan de komedie-vertooning ..." Nee," zei mevrouw, warempel niet... 'fc sloot als een bus..." De catastrophe wierp geen schaduw op*-: der familie Tuyihoorn's zonnigen feestdag'; en tot laat in d«n avond vierden de bewoners ' van De Peppels" en van ole3-far-niente''': als n huisgezin feest. Maar a'.s Hermine en Louise weer eenfr een openlnchtnatunrspel opvoeren, dan blijven' ze op den beganen grond en... maken er gén verrassing van.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl