10 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDKRLAND. No. 1803 T fe was, te maken van. den oniichtbaren steenkolenvoorraad des land». - Het resultaat was oogenecbynlijk geroststellend^ want deze commieeie kwam tot de conclusie, dat in den bodem des lands nog 146.500 millioen ton steenkool aanwezig waa, waarvan het te voorschijn brengen mogelijk zou «fln,, bij welke raming rekening werd gehouden met alle steenkooi-lagen van 0.3 M. breedte tot op een diepte v»n 1200 M. onder de oppervlakte. L»gen van geringere breedte, kwamen als niet rendable en evenmin rendable te maken niet in aanmerking. Maar bjj toenemende diepte nemen de ontglnningskosten zóbelangrijk toe, dat. de prijs der gewonnen kolen reeds buitengewoon hoog zou sjjn, vór nog de maximum diepte van 1200 U. zon zijn bereikt. In 1899 betoogde de ingenieur Longdon, president van het mijnbouwkundig instituut, in een voordracht over de toekomst der steenkool-del v ing in E; geland, dat in de laatste 25 jaren het jaarlijkse h verbruik van 120 tot 200 millioen ton was toegenomen en dat, indien het verbruik in de M ver houding bleef toenemen, Engeland resds na 50 jaren, met 't oog op sijn behoefte aan goedkoopere steenkolen, ijzer en staal, af hankelijk zon z}jn van de Ver. Staten van Noord-Amerika. En inderdaad is sedert het einde der vorige eenw détoename van het verbruik tot op heden grooter geworden, want volgens het officieel ambtelijk rapport, bedroeg de con sumptie in 1907 reeds 268 millioen ton, d, i. 6.7 pCt. meer dan in 1906. Bydney Lupton heefi, 25 jaren geleden, op ernstige wijze deze aangelegenheid onderzocht en behandeld. ? HU berekende dat, wanneer de verbruikstoename in Engeland jaarlijks 3 M pC . bedraagt, ala toenmaals, de geheele ondergronddchévoorraad tegen 1990 zon zijn verbruikt. Hy ging daarbij van de veronder stelling uit, dit de consumptie niet zal blijven toenemen tot men genaderd is tot de algehesle uitputting van dit onontbeerlijk verhittingj-miteriaal, maar dat deze feitelijk reeds vroeger een bepaald hoog niveau zal hebben bereikt en dan gelijdelijk zal dalen, terwijl de prijs tegelijkertijd gaat stijgen. 12/1 '12. (Slot volgt). V. D. 8. Eene Leer en een Karakter. (Du. OTTO EFFERTZ), I. Geheel eenig is de plaats der Staathuis houdkunde te midden der zusterweten schappen. Terwijl zij met hooghartig gebaar zich afwendt van de geesteswetenschappen, voorwendend dat zij een exact" karakier bezit evenals de natuurwetenschap en dus met het literaire" bedrijf der geestes wetenschappen niets van doen heeft, is toch duidelijk dat geen der andere wetenschappen in zoo hooge mate tot onmiddellijk prak tische gevolgtrekkingen leidt en aldus te worstelen heeft met subjectieve vooroordeelen, met hartstochten of door eigenbelang verblinde oordeelvellingen. In alte andere vetenschappen wordt enkel de intellectueele arbeid toegelaten; in de studiezalen der academie is enkel het intellect aan het woord; gemoed en fantazie moeten elders hun onderdak zoeken, in de kunstacademies of in de godsdienstige en politieke kweek scholen. In de staathuishoudkunde is het anders; de groote systeemstichters waren mannen van gevoel en verbeelding; een economisch stelsel is een dichtstuk, dat in de koele gehoorzalen der academie zijn ontleders en toelichters vindt. Is het dan te verwonderen dat de groote oeconomische ontdekkers (gelijk de ontdekkers in 't algemeen) op enkele uitzonderingen na geen plaats vonden in de offioieele academies? Een universiteitsprofessor, die dichterlijke wieken uitslaat, begeeft zich buiten het terrein der hem aangewezen werkzaamheden; een vurig" professor is een dwaze verschijning, een oneer voor allen die het waardig ambt bekleeden van den zelf bezonnen, zelf bezonken leeraar der jeugd. De veelzijdige, geniale economist Dünring werd smadelijk verwijderd toen hij zijne leer onder het vergaderingsplebs ging ver spreiden. Men verbeelde zich den hartstochtelijken revolutionair Marz als een eenvoudige, waardige professor, les gevend in de leer van het Marxisme en men zal voelen dat zulk een temperament niet passen zou bij zulk een ambt. Zoo Marx tot professor ware benoemd, hij zou of na eenigen tijd zijn stelsel gewijzigd of verloochend hebben, m. a. w. hu zou door het milieu van zijn temperament beroofd zijn; of wel hij hadde reeds in den aanvang zijn toga weggeslingerd om zijn vurigen geest den vrijen loop te laten. De stichter eener natuurwetenschappelijke leer wordt geheel anders beoordeeld dan de economische systeemdichter. De vurig heid van den eerste doet aan de nauw keurigheid der door hem verkondigde stellingen niets af; zijn temperament zal hem niet in conflict brengen met zijn milieu en met het gezag. Derhalve in de staat huishoudkunde is de universiteitsprofessor een tweedehands leeraar; hu doceert wat de economische dichters der wereld open baarden en hij zet die openbaringen om in zijne eigen taal; hij vertolkt de poëzie door een proza, dat in algemeenheid en correct heid wint wat het verliezen moest aan kern achtige, subjectieve uitbeelding. Zoo werd uit de verschillende systemen" het systeem der algemeene theoretische staathuishoud kunde geboren. De heer Effertz, dien wy aan het publiek wenschen voor te stellen, is een nieuw op gestane systeemdichter, en het behoeft dus geen betoog, dat hij geen academie-professor is; zelfs heeft hu, naar het schijnt, een poging om het tot p i vaat docent te brengen, zien mislukken. Zelfs een aankondiging, waarin hu privaatlessen aanbood, werd van het aanplakbord der Bonnsche universiteit verwijderd. Men scheen ginds in hem een onbeduidend querulant te zien, die zich door de faculteit vervolgd waande, wijl deze niet wen echte in te gaan pp zijn waan-ideeën van beweerde economische ontdekkingen. De Faculteit had zich echter kunnen verge wissen, dat het systeem van Effertz, dat de grondbegrippen van physiocraten en van arbeids-theoretikers vereenigt, een geheel nieuwe opvatting geeft, niet enkel van de leer van het economisch evenwicht, doch tevens van het begrip der productie en dat der distributie. Van deze merkwaardige leer, die reeds van de zijde van bekende professoren der Sorbprne (Andier, Sorel) openlijke huldiging ontving, hopen wij een verkleind beeld te geven. : (Wordt vervolgd). H. VAN TRESLONG. Twee pilanie eiioiuriiip, AMSTERDAMSCHE. GEMEENTERAAD. I. Het was in het jaar . . . We waren aan het debatteeren over ons Tramtarief. Of we 't zouden mogen wagen met een algemeen van vijf cents. Achter de tafel van B. en W. werden zér bedenkelijke gezichten getrokken. We stonden met ons tramvervoer op pl.m. 36' millioen passagiers per jaar. Volgens B. en W. kon het verlaagd tarief, dat ipmmigen wenachten, niet rendeeren eer die 36 millioen er per j «ar 48 ge worden waren. Uit de gegevens van 70 Engelsche steden van diverse grootten had ik de slotsom getrokken, dat Amsterdam met haar be volking het moest brengen tot minstens 65 millioen. Maar zoo'n fantast! Van 36 millioen te komen op 48 was toch immers al te gewaagd verwacht. "E a de Raad was voorzichtig. Dat was in 1903. De statistiek over 1911 spreekt nu van . . . 78 millioen passagiers per jaar. II. Het was in het jaar 1909 Het was in het jaar 1910. Bij het begrootingsdebat. In zake de Telefoon. Ik kloeg over dat; dwaze tarief van onze Publieke Telefoonstations. 25 Cents! Den Haag deed het voor 10et. per gesprek. Dat gaf, aan onze stations vooral, een indruk van Amsterdamsche prijzen, niet gunstig voor de hoofdstad. Maar van de tafel van B. en W. klonk het plechtiglijk officieel: Ons tarief zat vast aan onze Rijksconcessie. En zoolang die niet tot herzie ning kwam, viel aan ons tarief, voor zoo'n onderdeel, niet te tornen. Als een Raadslid zoo'n officieel antwoord krijgt, buigt hu natuurlijk in berustend zwijgen het hoofd. Vecht eens tegen de Bierkaai van een Rijksconceesie! Doch ziet Al zoo we schreven het jaar onzes Heeren 1911, kwamen B. en W. nu zelf met een voorstel tot verlaging van het tarief voor Publieke Telefbonstations. En van den boeman der Rijksconcessie werd niet meer gerept. Komt een Raadslid met een denkbeeld, Zeg dan pleoh.tig pee!" Maar wat later kom je er zelf Zelfstandig mee!' Is dat niet uit 'n revue: Drilschool-scène voor B. en W.? Er staat me zoo iets van voor! L. S. De gevaarlijkste rüanien m itaiie ia Tiplis. Zooals te verwachten was, zijn da Senonssis de Tu'ken in hu a strijd tegen Italië te hu p gekomen en zijn hierdoor de Italianen tegenover de grootste macht van den I-lam van Noord-Afrika geplaatst geworden. Wie en wat zijn nu eigenlijk de Senonssis,waarvan in de laatste tijden de dagbladen zoo dikwijls vol geheimzinnig eid gewagen? Waarom worden juist zij voor de gevaar.ijkste vijan den gehouden van de Italianen, die in Tripolis en Cyrenaika trachten binnen te dringen ? Een goed antwoord op deze vragen, een antwoord, dat van groote vakkennis getuigt, vinden wij in het werk van J. C. E Falls, dat onlangs ocder den titel Drei Jahre in der lybischen Wüste" verschenen is. Falls was lid van de zoogenaamde Frankforter Menas expeditie", die zich ten doel stelde in Noord-Afrika naar oude Christelijke monumenten te vorecheD, en terwijl hij voor deze onderneming werkzaam was, bracht hij verscheidene jaren onder de Bedoninen in de woestijn van Noord-Afrika door. Gedurende deze jaren kon hij overal schrede voor schrede de sporen vervolgen van de geheimzinnige macht der Senomsia, die zoowel op geestelijk als politiek gebied de banier van het PanI-lamismua in het heele Noorden en zei fa tot in het midden van Afrika ontrold heeft en die het uitgestrekte gebied der Bedouïnen van de Sahara tot in de Arabische woestijn onder haar invloed heeft gebracht. De Senoussia is een Mohamedaaneche broe der-orde, waarin een zeer strenge tucht heerscht en die zoo genoemd is naar den stichter Side-Mohamed-ben Aliea-Senonssi, welke nit Algiers afkomstig was en in 1859 stierf. Eerst was de invloed, die de orde uit oefende, gering, maar onder de leiding van den zoon des stichters, wiens werkzaamheden zich voornamelijk in het Oosten van NoordAfrika en de woestijn uitstrekten, nam de macht der Senoussia spoedig hand o verband toe. Daze zoon was de bekende Mahdt" wiens faam door heel het Noorden van Afrika ging en wiens ware naam Mohamed elBedr luidde. Deze 8 leik der Senoassi" stierf in Geron, den 30 Mei 1902; maar ofschoon Lord Cromer en andere geloofwaardige man nen zyn dood vastgesteld hebben, geïooven de Bedoninen, dat hu bun nog niet door den dood ontrukt is. Telkenmale verschijnt hij onder hen, en bezielt hen weder met nieuwen moed; plotseling verschijnt hij te midden van hunne verzamelingen, dikwijls zelfs op mér dan n p.'aats te gelijk. Zijn lange magere gedaante met de donkere ooger, gehuld in een witten mantel en een witten tulband, ziet men omgeven door witte gazellen en antilopen, op zijn wit lievelingsros voort ijlen door de wijde, zandige vlakten. En zoo Kien hem zyne deemoedige volgelingen dik wijls en niet in de valsche spiegelingen van een fata-morgana, maar in de meest witte werkelijkheid. Op deze wijze houden de oppersten der Senoueei het geloof in het voortbes aan van hun held bij de volgelingen staande en dikwijls verklaren zij openlijk, dat de sheik van een lange, geheimzinnige reis terugge keerd is naar de hoofdzetel der orde en dat hu ieder oogenblik bereid is, zich wederom aan het hoofd der beweging te plaatsen. En zoo ia hij dan de geheimzinnige heerscher der woestijn gebleven deze Sidi-el-Mahdi, de levende doode van Garon, en als hij terug keert in tijden van nood dan wordt de gioene banier van het Pan Islamismns ontplooid en dan breekt de heilige oorlog tegen de onge loovigen nit. En wellicht is de tijd niet ver meer, waarop de Mahdi verschijnen zal; echter staat aan het hoofd van de oide een bloedverwant van den stichter, Sidi Achmed. Men heeft de Senoossi, de Jezuiten van den Islam" genoemd en het kan niet ontkend worden, dat zy in de tegenwoordige MOLamedaanscne wereld van Afrika dezelfde plaats innemen, die vroeger in de Katholieke wereld de soldaten van Christus" ingenomen hebben. Zij willen de macht van den Islam opnieuw in de gemoederen der geloovigen bevestigen en een liauw bloei1 ijdperk van de religie des profeets zijn intrede laten houden. Watt de volgelingen der Santu.sia verkondigen geen nieuwe leer, maar gaan voort zich zonen van den Islam te noemen, die zy slechts in een zuiverder vorm brengen willen. De nauwe samenhang, die tr bestaat tu>echen de propa ganda voor de Senoussia en den Islam woi d c duidelijk bewezen door het feit, dat de eerbte zania (klooster») der Seuonesaia in de heilige plaatsen van den Islam in Mekka, Medina en Djiddja gebouwd werden en de Stnoussia hare werkzaamheden eerst van daar uit naar Afrika overbracht. In het begin was de hoofdzetel van de orde Ie oase Djarabnb in het binnenland van Barka. Hier werd een moskee, een klooster en een Echool opgericht, die een zjer belangrijken inv.oed op de omliggende streken u tgeoefend hebben. In 1895 werd de oase Kufra tot hoofdzetel der orde gekozen en sedert 1902 bevindt deze ch in Gerou, aldus op de plaats, waar de Mahdi gestorven is. De geestelijke inv.oed van deze orde is in den tegenwoordigen tijd buitengemeen groot en zg wordt niet ten onrechte het grootste Afrikaanse de ge vaar" genoemd. Systematisch wordt voor nieuwe oidansbroeders nit de Badouïnen-stammen g-zorgd. ladere mon nik", die een begaafden knaap voor de orde aanwerft, zorgt voor de koatelooze opvoeding van zijn leerling in een of ander klooster. Dikwijls worden deze leerlingen dan naar de beroemdste Mobamtdaamche nniveisiteit, t aar de 1000-jarige el-Ahazar in Cairo gezonden om hunne stuiten te voltooier. De leerstellingen van deze orde: de terugkeer tot de oorspronkelijke streng beid en eenvoud van den Islam; het gebod van onthouding; het verbod van tabak rooken, van het gebruik van koffia, het zich ont bonden van muziek en duiB maken de zendelingen van de Sanouesia het bekeeren van da eenvoudige woectijnbewonere zeer makkelijk, te meer zoo, daar de orde uit stekend georganiseerd ie. Dese zendelingen doorkruizen de woes:ijn tot aai hare zuide lijke grenzen, stichten kleine kloosters met moskeeën en scaolec, en verkondigen het einde van de heerschappij der ongeloovigen. Hierbij worden alle geweldmaatregelen zorg vuldig vermeden, diplomatisch passen ze zich aan de cultuur der b.ankeu aan en nemen zelfs Euiopeesche reizigers onder hunne bescherming. Ze zijn zelfs tot de heidensere negerwereld doorgedrongen en, daar de soort cultuur, die ze verkondigen, voor den neger zeer toegankelijk is en hem sterk imponeert, vormen ze een geduchten concurrent voor de Christelijke zendinggenootschappen in die streken. Zoo heeft dan de Senoussia langzamerhand een reusachtige politieke macht verkregen. Het waren de Sanonssi, die de Franschen in Wadaïzoo energiek het hoofi bcdan, en het zullen de Senou^si zijn, die de Italianen bij hunne verovering van T/ipolis nog handen vol werk geven zullen. Dr. A. B. D V. M. de R. In uw blad van 7 Januari jl. komt een m. i. zeer ongemotiveerde klacht voor van den heer A. R. te 's-H. De heer A R. wont opgebeld. Wit moet hij nu doen? Hier in Nijmegen staat in de naamlijst der aangeslotenen aan het locaal -Ri;'A«telefjonnet (het telefoonboekje) een in structie te dien opzichte op bl?. 6: Als men opgeroepen wordt, neemt men de telefoon van den haak, houdt haar tegen htt oor, en begint met zijn naam te noemen". Nu zou het mij zeer verwonderen, als niet in alle in structies de quaestie op dezelfde wijze gere geld was. Maar bovendien is deze gemelde regeling veel logischer. Immers de aanvrager van een gesprek, die den heer A R. wil spreken, heeft zeer veel belaag, spoedig te weten, of hij met den heer A. K. of wel met een ander spreekt. Hij weet dan terstond, of hij goed, dan wel verkeerd is aangesloten, en iedereen zal m\j wel toegeven, dat het eerste belang bestaat bij den aanvrager van een telefoon gesprek. Om de eerste reden dus is men verplicht, om de tweede is het alleszins wenschelyk, dat de opgeroepene begint met zijn naam te noemer. Gelukkig, dat ook menigeen nog deze mee ning ia toegedaan, en hoop ik thans, dat de heer A. R. zich niet meer voor een ander nit zal hoeven geven. U dankend voor de plaatsruimte N ij m e g e n, 10 Jan. 1912. Mr. H. v. S. * ** M. de R. De heer mr. H. v. S. zegt en hoop ik thans, dat de heer A. R. zich niet meer voor een ander uit zal hoeven gever." De heer i. R. cc. de ondergeteekende antwoordt hu zeer gevoelig is voor den wensch van mr. H. v. 8., dat hu zich niet meer voor een ander nit zal hoeven geven, maar het middel lokt hem niet aan, ook niet uit en ook niet in. Ik ben, M. de R., een tij ibesnaard man. Laat deze" bekentenis, nu ik ze geschreven heb, voor eenmaaHn 's Hemelsnaam drukken. Reeds als knaap was niets mij onsympathieker dan in een diepe put, waarvan ik den bodem niet zag, hallo te roepen, en steeds ben ik in latere jongelinngdagen zuinig geweest met MIJN NAAM in open ruimten, ja met mijn blikken zelfs, die ik niet in het nachtelijk firmament verloor noch in die stukjes even heilloos firmament, die de oogen vormen van bij den burgerlijken stand ingeschrevenen van vrouwelijke kunne. Ik ben schroom vallig. Na zegt de heer mr. H. v. S., die blijkens zijn stijl iemand is van duif en doortasten: doe a's ik: roep uw naam in de telefoon, zoodra n opbelt. Die. , die ment chelyke onbestemdheid maakt mr. H. v. S. niet bang! H. v. S", roept büdat plaatslooze en namelooze toe, H. v. S. l H. v. 8.1" Ziedarr If. de R., ik kan dit niet. Ik zeg als ik thuis ben, en opgebeld word zachtjeeneur'ënd allo"! ?n dan vraagt men. als men beleefd is: spreek ik met mijnheer A. R.?" en is men hofljlyk dan zegt men: u spreekt met zu:-er>zoo, spreek ik met het huis van mijnheer A. R.?" O! op mijn kantoer, M. de R. (laat ik mijn firma Slok" noemer), d d ir roep ik, zoodra er gebeld wo: dt Kick"... het is immers MIJN NAAM niet, hier past geen ichroomvatligheid, geen fijabesmardheidl Klok, k'.okj" zag ik, en ben r dar, op kantoor, gaarne in geestesgemeenEchap mat de gemeenschap, die Rijkstelefoon, en den geest, die Mr. H. v. S. heet. U moet mij vergunnen, M. de R. nu n mij eenmaal een onierschiifi" gevraagd hebt, rfl'j a'/oo uit te spreken over d- z belangrijke / taK [Ik dank u intuESchen voor de iizijie van de vele protesten tegen mij ae klacht. Zij veranderen mij niet. 'dHage. A. R. Kiem e Uitgaiei. Vertlag v. d. Alcobolcursnasen over 1910 1911. Uitgegeven in opdracht v. d. A l g. Verg. van de Nederl. Onderwijzers Propaganda C.ub (voor Drankbestryding). Heeft Jetus het Pautdom gesticht f Een historisch onderzoek, ingesteld door den katholieken trof. dr. JOSEPH SCHNITZER, van de Universiteit te Müuchen. Vertaald naar den 21en verb. druk, door W. F. C, VAN LAAK, Em. Pred. Met een aanbevelend woord van ds. J. H. MARONIBK, SOpag. Amsterdam, C. L. G. Veldt. Het Werk van den Nederl. Protestanten Bond. (Nieuwe oplage. 6j tot lüa duizendtal) 38 pag. f 0.15. Baarn, Hollandia-diukkerij. Mr. P. H. FROMBKRO, De Ckineetche beweging op Java, 63 pag. Amsterdam, Uitg. My. Elsevier." AKNA J. JUNGMANN, De ontwikkeling van de meiijet-vakophiamg in Nede-iland. No. 17 der Gotdkoope Uitgaven, bewerkt door het Na tionaal Bureau voor Vrouivenarbuid te 's Gravenhag', 96 paf. Prijs franco per post ? O 65. JOIIANNA W. A. NABER, De opleiding onzr,r miisjes en het rapport van de Siaaiscommwie voor de reorganisatie van het ondeiwiji, 42 pag. Prijs ?0.60. Groningen, G. Römelinga & Co. Ree ame-Boekje van de Aanterdanuche R\jtui^aaatschappy, waarin beschrijving mee fraaie illuuratiea van de inricnting der kintoren, gebouwen, stallen, werkplaatsen, enr. 6LZ. Portefeuille Alm/mak 1912 van de Algemeene Mij. van Levensverzekering en L'jfrente te Amsterdam. Arbeidfuet 1911 metnitvoeringemaatregelen, 74 pa?. Prijs ?0.25. Groningen, PJ Ncordhcff. Oeïtluitreerae Prijscourant (No. ]5b) vaa de Koninklijke Boomkweekeiijtn KOKNEWKGBH & ZOON te de iilt bij Utrecht. 17e Jaarvertlag v. d. af l AnsterJam de, Nederl. Ver. teerste Hulp by Oagelnkken'r ?1810. Tweede Zionistisch Studentcnjaaiboek 1911. Uitgegeven door den Boek- en JSrochurenhandel v. d. Nederl. Z.onistenbond te 'aGra ven t age. Jaarboekje der Mij. tot Nut van 'c Alge meen 1911. Mededeelitigtn der My tot Nut van 't Alge meen 1011?1912. Lis DORIS. e Roman van een Nederlaridsch Schilder, naar het Eugelsch van Maarten Maartene, door J. L. van de Moer, 2 d!n., pi. m. 450 pag., ? 4.50 in?. Amersfoort, Valkhofl & Co. J. EIGENHUIS, uit het Zeedorp, 265 pag., J 2.50 ing. A uersfoort, Valkhi ff & Co. ASTBID EirEENCROS MULLER, JvffcrtjtS in 't Orotn. Geauiorueerde uitgave uit net Deensch. door G. P. Bakker, 225 pag., ? 2.50 ing. Amersfoort, Valkhof en CP. A. E. TIIIBRENS, Reïncarnatie en Karma, 39 pag. Den Haag, Drukkerij Lactor et Emergo". UU Zenuw- en Zieleleven. Sarie I, No. 9. Jon. H. VAN BREUKELEN, Alcoholisme, Tuber culose, i-yphins. L»e ouders veiamwoordelijk voor het lijden der kmdtrer, 30 pag., ?0 40. Baai n, Holiandiadrnkkeiij. Am terdimi Raadhuis in de Tweede Kamer, 19 DEC, 1911. In memoriam, door Jhr. Mr. Vic o.' de Steurs, 15 pag. Den Haag, W. P. van S;ockum & Za. Administratieve kennis Hatdleiding ten dienste der Arbeiders-vereenigingen, tevens voor cnrsu?-onderricht en zelfstudie, door S. J. POTHUIS en J. G KEESING, 305 pag. Prys ing. /' l 50, geb. ? 2. Amsterdam, S. L. van Looy. Levensvragen. Serie V, No. 10. Dr. J. RUTGEES, De ontwikkelingsgeschiedenis van de zedeiykh il, 38' ^pag., ? 0.40. Baarn, Hollandiadrukkerü.' Neerlands Ind-ië, tfl. 17, ?0.45. Amsterdam, U.tgave My. Elsevier. Inbond ran WcMlen. Groot N(d rland, t fl, 12 : Marcelles Eruants, Uit Vrees. Karel v. d Woestijae, De Paar den van Diomedes (Fragmenten, I) Top Naefi, Voor de Poort, II. Jan Wa'ch, Gedichter. Dr. Edward B. Koster, Paro dieën, enz. De Nieuwe Gidi, tfl. 12: Hendrik v. d. Wal, Nero en Agrippin». A. E. Tnierens, Reïn. carnatie en Karma. Edmond Visser, Peer Gijnt. J. B. Schepers, Wondan en Loke. Joannes R^ddingins, Verzen, enz. Eltevier'i Geïllustreerd Maandschrift, Dec. '11: Baitentekatplaat: De Schild weent, naar de schilde/u van Carel Fabritios. Aty Brunt, Carel Fabritius. Corn. Veth, Benige twintigste-een wsche Franeche teekenaars. ?J. E. Jasper, Technieken en ornamenten van IndiaanEcae en Indische vlechtkunst. Karel v. d. Woestyne. Da vlie;ende man (slo-) Jurriaa»Zoetmulder, In retraite (s'ot). J. Everts, Kracht naar krui?. J. Reddingiu-i, Levensvreugd, enz. De Beweging, Jan. '12: Albert Verwey, Nieuwe Woorden. H. P. Berlage Na., Grondslagen en Ontwikkeling der Architec tuur, -r- Prof. Ie. P. de Vooys, Da Noodzakelijkheid der Arbeidersbeweging. Dr. C. G. N. de Vooys, Spreken en Schrijven in Noord- en Zuid-Nederland (I) enz. V: agen van dtn Dag, en. 12: M. H. Lem Jr., P ychologie der massa. M. J. S., Justu Karl Hasskarl (6 Dec. 1811-5 Jan. 1894). Dr. H. Blink, Italië en Tripoli?. Dr. Georg Brandes, Voltaire en Fi e der ik de Groote. Van Maand tot Maand. De Holl&ndsche Revue, No. 11: Frontiepiece, Is. Querido. Wereldgeschiedenis. Dr. E. A. Koch. Het Werk der Heide-Maat schappij. De Kultnur van het Zuidelijk landschap. Karakterschets: Pastoor dr. A, M. A. J. Ariëns (ilot). Revue der Tydachriften. Lerentkracht, No. 12: H. Ehrbecker Jr., Protest tegen de Nederl. Huwelij kg wetge ving. Lod. van Mierop, Het vraagstuk der ges achttlike onthouding, enz. eni. Belang en Recht, No. l, '12: C. H.deJotg, Hoe kweekt men achterlijke kinderen? Dr. Catharina van Tussenbroek, L skepraatjes op heb gebied van levensleur en byjjèae. enz. Het Reddlngwizen in vredes en oorlogstijd. Tijdschrift uitgegeven door den Kon. Nat. Bond voor Rjddingwezen en de Eerste Hulp by Orgelukken Het Oranje Kruis" en de Veieeniging Het Nederl. Riode Kru>. Redacteur dr. J. M. van 'c Hiff te Zaitt, Rotterdam. W. L. & 3. Bru-rse, Abonnements prijs (I2maandel. nummers) ?3 by vooruit betaling. Ie Jaargang No. 1. Inhoud: Lectori salutem. Officieel mededeelinger. Van Set Nederl. B o ode K'uie. Van Het 0/acje Kruis."?Voor dracht van dr. R >mey'n. Aanteekeningen. De Rtvue der Uitvindingen en Ontdekkingen, No. 8: Thomas Al va Edison. Vochtmeter van granen voor den groothandel. Steriliseeren van vloeistoffen door ultraviolette s ralen. Een nieuwe inrichting voor het zuiveren van rioolstc ff M>. De voedings waarde van de banaan, enz. De Vrouw en haar Huis, No. 8: lohanca A. Wolters, Gezondheid. O.ena M hlenfeld, Het aandeel der vrouw in de Biblio theek. A. B.enfaU, Door duisternis tot licht. J. F. de Jager, De Huisvrouw en de TarUfwet. A. W., De taf el versier in g voor Kerstmis, en?, enz. De Indische Kroniek, No. 38: K., Een ver blijdend verscbytsel. W. Luoberink, De. geest by de.Marine, enz. Het Thtosophitch Pad, Nov. '11: Gertrnde' van Pelt, Het Har iel e ven. F. S. Jarrow,, De Gulden keten der Platonische op volging. H. P. Blavatsky, Kosmiecn denkvermogen. (slot) Ean Leerling, Krachtige Lsveus, enz.. Moletchott, No. 24: Prof. Otto Lunz, Orer blinaed*rmontsiek>ng. Rijst ea meel, enz.. Moleschott, No. 25 Dr. W. Posthumus M ijjes,, O >-er neuzen en nog wat. Over blindendarmonts^ekiag. enz. Mulescholt, No. 27: Dr. W. Posthumus Meiijes, Over neuzen en nog wat. Ic&ewandswormeD. De veiligheid der Vliegmenechen, en?. Moleschott, No. 28 : Boni ter behartiging van de gezondheidsbe'angen van het school kind.?Ziekenhuis Consolatio Afflictorium" te Zerenaar. A&romegaüe, enz. De Levende Natuur, ifl. 16: Jac. P. Thijsse, O ;er PadJestoeler. Geertruida Carelsen, Natnnotndie en Tuirkrtnst, fnz. Di Aarde tn haar Volkt.n, No,3: Perziëeen Aaiaüsca Poli n. R-tis door Satzkammergnt,, de Sil -.bnrger Alpen en de Hohe Tanern, enz. Geïllustreerde Periodiek voor het A>g. Kunst wezen aft. VII. G. A. v. d. itok (iqaêfortist)i door Jan G esniff. Cturles Dankmiyer,. door H. de Boer. Rondschouw. ??J. fl.. Jurree, Eeretentoonstellicg Jozef Israelsenz. De Boekzaal, t&. 12. Annie C. Geohard,, 8 u lie af deeling van de Centr. Ver. voor Open b. Leeszalen en Bioliotheken. M. D.. Henkei, Drukkersjaarboek 1910. S. J.. Ribitech, Leeszalen voor laidloopers en7. Schoonh r,d en opvoeding, Jan. 1912. A. G.. Dyeei-iLck, O /er den invloed van bet lied. J. D. Ros, Penseel werk I. Taraxacum, Eenige gegevens over het mondelinge examen leekenen M O Vakknnatgeschied*nis I tnt. Hit Theoiophisch Pad, Dep. 1911. Een leerling te Point Lorna, O/er honderd jaar. Gaerirnde W. van Pelt, Het werk der vrouw in de XXste eeuw. Evana, Ofierande en ma;ht. H. T. Edge, L-jven de mineralen? Sin Diego Uüion, Het afba kenen van het terrein voor den voorgenomen bon v van de school der oudheid. Elizabeta Bonn, lavoed en voorbeeld. W. Q. Juige, Christelijke Wetenschap enz. De Revue der uitvindingen en Ontdekkingen,, No. 9: Louis Troost. Draadloos besturen van booten, enz. De elementen. BaWüegkracht door de zonnestralen. De stoom'urbine Teel». Enzymen. Schotwer kingen aan het mecschelijk lichaam. T- De indirecte tastzin, enz. De Levende Natuur, afl. 17 : G. Wolda, Cul tuur van in 't wild lever.de planten. J. J. de Jong, Het fret en het fretteerec. Dr.. A. C. Oudemans, Uit ome Koloniën, enz. De Aaide en haar Vo'ken, No, 6: TaeO' Labonchere, Hoe ik zonder gids en geheel. alleen den Mont-Blanc beklom. Karl Stan gen. Een enclave van Sparje, enz. Overzicht van de behandelde of aangeroerde onderwerpen in Gemeentebe'angen", tydtchrift voor gemeentebesturen en gemeente raadsleden. Jaargangen I?VI (ISept. 1905 15 Aug. 1911, bewerkt door C. D. Donatb, 100 pag., ? 0.75. Zwolle, W. E. J. Tjeenk Wi'iink. De Indische Kroniek, No. 37: K. China. Democraat, Nationale zelfstandigheid. Jannemao, De geest by de marine. Horatie, De aesthetiek van de machine, enz. enz. Weekblad voor Indië, No. 30: V. d. M., Duitsculand en Frankrijk in sociaal-econo mische tegenstelling. Soetjokro, De opening van-de inlandse ie Meisjesschool te Blora. Henri Borel, De vierentwintig incarnaties van Orion, enz. Het Iheater, No. 37 : Op't omslag: Portret van Joh. Seb. Bach. J. H. v. d. Hoeve»,. Iets over den proloog op 't tooneel. Antoon Moortgat, O .-er de vertaling van Cyrano de Bergerac. Overzicht van de Week. Het Theater, No.35: Op 't omslag: Willem Andriessen. H. C. J. Roelvink, Freule ken". Het levende lijk. Het nagelaten drama van Lio ToMoi, door Frederik Monsjou. Overzicht van de Week. Jeugd, afl. 11: Mevr. O rink- Soer, Aan boord van de Orania.' G. J. Meinen, Van Hemel en Aarde, en?. De Ploeg, No. 6 : Augusta de Wit, Brieven uit Ind:ë, I Da Passar van D jok j a. R. Cisimir, Geestelijke Stroomingen. Dr. Rad. Eisler, Sociologie. Jules Schürmann, Na Heifstwind. Dr. F. H. Fischer, De psy chologie der menigte.