Historisch Archief 1877-1940
Na 1813
DE AMSTEKDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
l
*
QHTWERP y« KUriSTËMAARSHUIS % ROELOF H ART.5TRAAT TE AMSTERDAM.
PERSPECTIVISCHE SCHETS'.
ARCHITECT: H.PBERLA&E.
Ontwerp van het KuBsteDaarshnis, dat het mtddenpnnt vormen zal Tan
net artistieke leven in Nederland «n het centrale gebouw aal weien Tan
den Bond van Nederlandsche Kunstenaars-Vereenigingen. De hierboven
gereproduceerde schetsteekening is ontleend aan eene brochure, welke, Tan
de hand Tan 'sBonds voorzitter, den heer Herman Bobben, verschijnen
gaat en eene oproep inhoudt tot medewerking aan de realiseering van dit
pin. De hoofdzaak is in orde. Een leening gaat worden gesloten. Men vraagt
?leehta om een 250 tal garanten, diéToor den dienst Tan die leening willen
borg Maan tot ean niet grost jaartijksch bedrag (?100.?) gedurende
vijftien jaren. Wjj wekken gaarne alle meer weigestelden onder de
knustenaars en kunstmlnnenden tot deelname op. Het geldt een uitstekend doel.
iiHiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii
Hoe**** de Japanners «elven de bijzondere
fijnheid van deten kunstenaar hebben
gewaardéerd, M8kt uit d«H Boeddhirtisohen
«eretitel brui der w«t" die hem is geschon
ken een titel die men sou verwachten
aan «W priester to zien toegekend.
RêtfU i»min eerste artikel wees ik «r op
>M TOOT den Ariaat de inspiraties
vankun«taaaar en heittge als gelijkwaardig worden
tMsehouwd. ?
Mét füao«*4 tamaro begint de rg der
frterk geprononeeerd* individualisten. Toch
breken ook bf hem de oude stijltradities
vaak nog door en enkele zijner prenten
?ouden wanneer s| niet zjjn hendteekening
droegen, zeker aan ouderen worden toege
schreven. ':' ' '
Kivonaga sou bflv. aansprakeiyk worden
gesteld -mar de smr fraai* prenten nos. 75
«n 70 interieurs. Toch sgn z^ ontwijfel
baar vmn tamaro. '.?? "
Daar hij zijn geheele leren bijna uitsluitend
aan de setiitdering van n bepaald
ondervet»wödde: het leven der courtisanes in
d»Yosfciware^, waarvan bij een getrouwen
geestdriftig bezoeker was, is het
verontsehuldigbaar, dat hij ij da uitbeelding van dit
onderwerp om zich niet tot in het onein
dig* te herhalen tot gezochte variaties
kwam.
D* oorspronkelijk teergevoelde slankheid
der flruren wardt som»spkü^ige,. ultgaMkt-,
heid (zoo bq déoverigens zeer Jraaie prent
ito. 25 met de aan een geschilderden draak
«fferends vrouw -^ en ook bij no. 28) het
ibloeme»gelgk wiegelen der hoofden op den
halienstengel, wordt soms topzwaar.
i echter Tan deze, slechte sporadisch
voorkomende oaaangenameafwijkingen, geven
net meerendeel der prenten hqk vaneen zeer
voornune visie en een buitengewoon fijn
gBTpel voor de kleinste beweging-modulaties.
IIMIIIHIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIII
TINSCHAPPEÖJKl;
Hoever is den glorie en pest der moderne
'beschaving al Tergroot of verergerd? Wat
«gn de snelheden, waarmee wil ons door eigen
spierkracht of door dierenspierkracht of door
machinekracht kunnen voortbewegen? Prof.
JShaie heeft de .moeite genomen een hoog
«tandpunt te beklimmen en van daar uit
?om* aardsche banen en snelheden te over
aten; en wat hty zag i»in het volgende op
gesloten.
Zaoala wel vooruit' te verwachten was
heeft de mensen al vrijwel zijn maximum
snelheid bereikt, bij het gebruik van zijn
eigen spierstelsel. Hoe snel de oermensen
geloopen heeft bij het achtervolgen van wild
<hij zal allicht nog wel iets sneller geloopen
hebben bij het achtervolgd worden 'door
wild 1) is natuurlijk niet na te gaan. Ook de
prestaties uit de oudheid zijn te vaag
be«cbreTOn om getal-opgaven toe te laten.
Haar dat reeds 66 jaar geleden een record
gemaakt werd voor hardloopen over 200
yards (193 Heter), dat sinds dien nooit
ge«tagen is, ia een der Vele Overtuigende be-'
wfissn 4at een mensch niét Teel harder ion
ieopen dan dat gangetje, en dan alleen nog
naar in buitengewone omstandigheden. Er
«Dn neg een v^jf en twintigtal
hardlooprecords voor verschillende afstanden, alle
nog on verbeterd TOOT de laatste 26 tot 60
jaar. . -. ., ? - :.
Met behulp Tan paardenspierën hebben
we deze snelheden wel verbeterd, maar ook
hierbij is de grens al vrijwel bereikt. In fig. l
i> ia den vorm Tan een grafische lijn de
«nelheids-toename aangegeven, die de over
winnende paarden der. Derby-wedrennen
ver«oenen gedurende de laatste 65 jaar. Op de
horizontale lijn staan de jaartallen, p de
verticale de snelheid in mijlen per uur (l
mfll is ongeveer 1600 Meter). De stippen
geven telkens de snelheid der overwinnaars
Tan elk Jaar aan. Vereenigt men deze stippen.
door een lijn, dan vertoont deze Teel
schem«nellngen maar toch een zekere neiging tot
«tijgen; maar Tergeleken' met de enorme
?onkosten en de angstvallige selectie der
«llerbeaten by het kweeken der renpaarden
toegepast, is de snelheidstijging niet
noemenswa«4 meer. De 30 nOJl-snelheid is wel iets
verbeterd in die halve eeuw maar zooals bij
selectie van dieren of planten is hier
Immers daarop alleen berust de groote
uitdrukking der seriën van telkens twee of
meer Trouwenkoppen, wier strakke gelaats
maskers bijna alle hetzelfde type
vertoonen, terwijl door een bijna onmerkbare
buiging Tan het hoofd op den nek of een
zacht begeleidend handgebaar zeer duidelijk
de gemoedsbeweging wordt aangeduid. Hoe
fijngevoeld is bijv. de bijna devote liefde der
Trouw die op no. 37 het haar Tan den jongen
knaap kapt.
De geduchte heerschersnatnur der grande
amonreuse" voelen wij in de keizerlijke ge
stalte der courtisane op no. 46 met den
praehttgén zwarten mantel met gestyleerde
Tis«cheo. '
Liefelijker Ton inborst schijnt ?$ op no.
26 het bloemetje Tan het ontloken bloembed
Tan een nieuw huis" dat zeer sofcer van
kleurgeving is, terwijl eenvoudige vrouwelijke
lieftalligheid straalt uit de beide figuren
tusscban de Irissen wandelend op no. 61
slechts met n voorname doffe tint bedrukt
Aan het Toshiwara karnaval het
NiWakafeest iQn de prenten nes. 20?24c gewijd.
Vooral belangrijk is no. 28, zoo fraai opge
bouwd, en no. 23, met de prachtige vrouw
in de zwarte kimono, terwijl no. 20 buiten
gewoon mooi van de tinten-combinatie is.
Majestueus van bouw is no. 69, waarschijn
lijk het eerste deel van een triptyque. Prach
tig ia de voorsteven van het schip met dei
phantastischen vogel snijdend door het zoo
fraai geityleerd water, terwijl daarboven ep
de voorplecht de fijne gestalte van het eene
meisje verschijnt.
De kleuren zQn wat hard, maar de com
positie zoo meesterlijk, dat wij dit bezwaar
bgna niet meer tellen.
Interessant voor de behandeling Tan het
naakt ii de groote prent met de
Awabidaiksters: no. 86. De compositie en de kleu
ren aljn echter niet bijsonder fraai,
een pnctitche grens bereikt waar men niet
boven zal komen.
De zeden d«t mensch en paard niet
sneller vooruit kunnen komen is niet de
lüchtweerstand. hoewel deze geweldig stijgt
bij groeter snelheid (o.l. 8 maal grooter wor
dend als de snelheid tweemaal grooter wordt)
maar moet voornamelijk gezocht worden in
de wijze Tan voortbeweging. Bij de snelle
beweging zijn er voortdurend llchaamsdeelen
die telkens tot rust gebracht en weer aangezet
moeten worden. Hiervoor ia zeer veel arbeid
aoodig, die ten slotte een snelheidstoename
onmogelijk maakt Het bestndeeren van
kinematografische opnamen van snel bewegende
dieren (loopers) heeft opgeleverd dat men in
de beweging Tan een paard of hond bij zeer
snellen gang een soort van heen en weer
schommelende wlel-beweging moet zien, onge
veer op dezelfde wijze als de onrust in een
horloge heen en weer schommelt. Depooten
zijn dan de spaken van het wiel. In dit heen
en teruggaan van de verschillende
lichaamsdeelen ligt weer 't geheim.der snelheidsgrens;
de beweging is niet continu genoeg, en juist
dese continuïteit in de beweging is dereden
dat door mechanisc ie middelen de dierlijke
snelheid verre overtroffen is. De continue
beweging wordt gegeven door een wiel, een
der vele grondleggende uitvindingen waarvan
de uitvinder onbekend is om twee redenen,
n.l. omdat.de uitvinder al vele dnizende jaren
oud moet zijn en ten tweede omdat vermoe
delijk op meerdere plaatsen ongeveer tegelij
kertijd de vinding gedaan ie. Misschien ook
om de derde reden, n.l. dat van een uitvinder
van een manchetknoop tegenwoordig meer
ophef gemaakt wordt, dan vroeger van den
uitvinder van wiel, mes, e. d.
Het wiel geeft een draaiende en dus con
tinue beweging in plaats Tan de dierlijke heen
en weergaande en wisselend-snelle beweging.
Op no. 74 ia echter een zeer gevoelige, pas
uit zee opgedoken, dpikjter«
Een «wartwit druk ie no. 79 , een
bloemenvaas door kikvorsen gedragen die in stijl
geheel afwijkt van alle overigen.
OokDo. 77 met twee kleine prentjes, die
aan Hokuaai doen denken, wijken van den
stijl der overige collectie af.
?Zon wij hier met een anderen meester te
doen hebben, dip, om de verkoopswaarde te
doen stijgen, Vtamarp'snaam heeft gebruikt?
Wij weten, dat deze truc door Telen is toe
gepast, en wij bevinden ons reeds in het eind
der 18e en begin der 19e eeuw.
Een afzonderlijke bespreking vereischen de
twee' prachtige kamer-schutten uit de 18 a
eeuw: bleeiende prutaenboomen van Kano
Eytuei Fujivtara no Smnmobu in Sepia op
gouden acb ter grond.
Zooals wij weten, was d~e Kanoachool een
cbineeeche renaissance, opgekomen in tegen
stelling tot de streng nationale krachtige,
maar vaak stroeve Tosaschool.
Beeds in een vorig overzicht heb ik ge
weien op twee boomstudie»op kamerschutten
uit dezelfde chool maar uit de 19e eeuw
en móest daar een zekere grof beid naast
onmiskenbare genialiteit constateeren.
Bty-daxétwee soUniten, echter past ons
slecht bescheiden n eerbiedige bewon
dering.
Vooral het eene tunchen deur en venster
vereenigt op bewonderenswaardige wijze
stoute kracht Tan conceptie en fijngevoelige,
heewel strakke teerheid Tan uitvoering;
dezelfde hand die met'krachtige groote vegen
den stam neerboratelde, schetste met gevoelige
maar aarzeüooze lijntjes ue fijne bloesems
aan de sierlijke twijgen. Mooi zijn ook de
nevel-strepen door lichter en donkerder vegen
in het goud aangegeven.
Wanneer wij het nog niet wisten, souden
w$ door dit werk overtuigd worden Tan de
Bmperieuriteit Tan bet vrije-scheppen boven
het naturalistisch nabeejbtan van de natuur.
Dit ii geen studie-naar het levend model
neen, het is dévrije schepping naar het
beeld, dat in den kunstenaar is ontstaan na
IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllUIMMIIHIllllllllllllllllllltlllllllllMlinilllllll
DéTiiegenier Védrines, op een auto staande op de markt te Ltmonz,
spreekt de menigte tos in 't belang van zijn candidatnnr Teor de Fransche
Kamer. Het scheelde niet zooveel of hj had gezegevierd. Het tooneel is
-._..-?? puur-Frautcb. '..?.'.. '..',:.
iiiu ui HUI iiiiuiniiiiiiiiiiiiirmiiiiiiiiiMiMiiiiiiiiuiii""liiiinin«Miiiii|iiimiiiiiHiiiiiiH IIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII iiui
het herhaald en langdurig doorleven Tan d*
ontroering die hij by de beschouwing en het
daarop volgende schouwen van dien boom
beleefde.
Een eerbiedige liefde, Ter want met religi
euze devotie, heeft de geest en de hand van'
den kunstenaar geleid en. slechts door
hare genade zijn de enkele kunstwerken In
den hoogsten zin des woords ontstaan, die
in den loop der et n wen'op die plekken van
den aardbodem zijn gemaakt, waar groote
groepen menschen nog vatbaar waren voor
diepe, mystieke ontroering. Dese kunst toch
kan slechts door gelijkgestemde zielen worden
doorvoeld, o adat zij het fijnst e en het diepste
Uitdrukt waarvan in onze tijden slechts enke
len bet bewustzijn hebben.
Voor de groote menigte héft zjj slechts de
beteekenis Van doode hieroglyphen, de
beteekenis die de fijnste melodie heeft voor
den dporë ;
Het andere scherm, van gelijke artistieke
kracht, toont echter niet dat, zuivere gevoel
Toor rbythsaische vlakverdeellng dat de
oorsaak van de groote schoonheid bq het
eerste is het is nog te veel portret met
, teevalUge biJkomatigbeden; de beschouwing;
van het model ia niet volkomen in
schonIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIUtlU
|fe dan aanslag bp Vietor Emmannel II juicht het toegestroomde Romeinsche valk Koning en Koningin toe,
? die op het balkon zijn verschenen van het Qalrinaal.
iiiiiiiimiiiiiiliimiMmii MhiiiiiiiinnMiiiiiniiiiiittfiiiiiiiiiiii iiiiiinii iiiiiiniiiiii iitiniiii tiinii i iiiiimiiiiiii 111 iiiimii 1111 iiiiiu iiiiiiiiiiiiniiiiii
Dit heeft de. snelbeiCtoo verbeterd dat de
toepassing van het wiet alleen als hulpmiddel
van de spierkracht van de menschen, zonder
andere krachtmiddelen, de snelheid deed
stijgen Tan 24 . mijl per uur (b
schaatsenrijden) tot 36 m\jl per uur, bij het fielten.
Hierbij i> geen rekening gehouden met de
record-anelheden Tan tbtaera die gangmakers
gebruikten, omdat daarbij niet alleen de spier
kracht in rekening te brengen is maar ook
de trekkracht der luchtzniging veroorzaakt
door den gangmaker. Toen in Amerika gepro
beerd werd 60 mijlen per uur op de fiets af
te leggen, gebruikte défiatser een locomotief
als gangmaker, die met een snelheid van 60
mql per uur voortvloog. Dat hier werkelijk
de luchtzniging de grootste rol speelde bleek
toen de man stoppen wilde, waarbij de lucht
stroom hem echter sqp te pakken nam dat
hij zijn leren alleen te danken heeft aan het
feit dat hij op de locomotief getrokken werd.
Dergelijke toeren behooren niet in deze rubriek.
Nu ia een wiel wel een verbetering maar
het ideaal is 't nog niet, want om een wiel op
volmaakte wijse te laten werken moet het
volmaakt rond en zeer hard zijn, terwijl de
weg waarover het loopt ook volmaakt hard
en glad moet zijn. Zoodra er n.l. oneffenheden
in wiel of weg optreden en beide elkaar iets
indrukken treedt wrijving op, die de beweging
hindert. Vandaar dat
van da oudste tijden af
steeds pogingen gedaan
zijn wiel en weg beiden
te verbeteren, te ver
harden en zuiver af te
werken. Zandweg, kei
weg, klinker weg,
grintweg, asphalt en einde
lijk een stalen weg n.l.
rails is de ontwikke
lingsgang van den weg
geweest, terwijl het wiel zijn eindpunt vond
in de stalen wielen der locomotieven. Ean
stalen wiel op een stalen weg is voorloopig
het allerbeste. Maar het bezwaar zit er onmid
dellijk aan vast n.l. de noodzakelijkheid van
het bestaan van een weg; we wilden juist zoo
graag een snelle voortbeweging hebben zonder
een weg te maken. Vandaar dat het maken
van esn loopmachine, die met'een vaart van
30 K.M. en meer per uur vooruitZpopl door
dik en dun, over ongebaande terreinen, nog
n desideratnm blijft der menschheid. Jules
Verne'a kunst-olifant, waarin een locomotief
zit, is er een voorbeeld van.
Maar eenmaal de bezwaren van ean wiel
aannemend tegelijk met alle veordeelen kun
nen wij deze voordeelen benutten door onze
spierkracht te vervangen door een onbe
grensde machinekracht, en in flg. 2 is ook
al weer graphisch aangegeven welke snel
heden bereikt zijn met verschillende mecha
nische middelen, terwijl ook de snelheden
bereikt door spierkracht ter vergelijking er
bijgevoegd «ju. Op de verticale lijn staan
de snelheden in tientallen van mijlen, terwijl
op de diagonaal de bereikte snelheden cgn
opgeteekend. Alle snelheden veroorzaakt door
onze eigen spieren staan zeer laag op de lijn.
Zwemmen met een maximum van 3% mql,
loopen met een maximum van 10 mijl,
hardA
v
'
rxA"
wv
i/V^
v
7 ?
"^
353 .000 1865 1870 1875 1860 188S 1890 J89S 1900 1905 19
JOAH
= «o
STOOM
OLtUMMOT
n ETS-/
KKNPAARO
^
Fig. 1.
mat RMPAAEDWT DO w
Dl LAATBM 66 JAAB DB DlBBT/WOMRni.
Fig. 3. TABEL VAK'MAXDUU SNBLHKDXX,
[kereitt door wrttMttende vervoermiddelen.
loopen met een maximum van ruim 20 mijl,
schaatsenrijden met een maximum van 24
mijl worden gemakkelijk overtroffen deor de
itauretaiia die door den oceaan schuift met
een vaart van ruim 30 mijl per nur, wat
toch nog minder is (weinigen zullen 't ver
wacht hebben) dan de maximum snelheid
bereikt door renpaarden, n), ruim 36 mijl
per uur; maar de Manretania houdt 't langer
Uit l Spierkracht en wiel gecombineerd bij het
fietsen, overtreft de paardenspieren, tot een
maximum van 36 mijl per uur.
Dan volgt een der snelst loopende at
oombooten die ooit gebouwd zijn, nl. de Viper"
der Eogelsche oorlogsmarine. Deze
turbineboot liep 43 mijlen per nur. Dan komen de
sneltreinen aan de beurt, die met eenmini
mum, een gemiddelde-, en
maximnm-snelheid vertegenwoordigd zijn in fig. 2. De
motorboot Maple leaf" door Thornycroft
gebouwd, ligt juist tnasehen het
sneltreingemiddelde en het -maximum in. Da
vliegmachines overtreffen de sneltreinen weer,
en hun plaata in dit diagram is alweer te
laag aangegeven daar het record van 63
mijlen op 't oogenblik al lang weer ver
beterd is, zoodat dit punt meer in de buurt
van de 70 mijl moest liggen.
De limiet-snelheid die een locomotief, door
stoom gedreven, ooit bereikt heeft, ligt ech
ter nog boven die der vliegmachinea. Deze
limiet ligt in de buurt van 100 mijl per nur,
en dit getal ia voortdurend gestegen, voor
namelijk naarmate de mogelijkheid om in
korten afstand tot staan te kunnen komen,
verbeterd weid. Immers, alleen die snel
heden nagaande die nog gebruikt kunnen
Worden met groote veiligheid, ziet men in,
dat een locomotief veel sneller zal kunnen
rijden als de machinist weet dat hij dat in
veiligheid doen kan door signaalsystemen
enz. enz.
Het is opmerkelijk dat in betrekkelijk
gevaarlijker omgeving de snelheden nog
geategen zijn; petrolöummotoren hebben
automobielen een maximum bezorgd van
122 mijl, terwijl -?stooinfietBen" dat opvoer
den tot 126 mijl. Dit is echter nog over
troffen door de,;-W«ctriach gedreven treinen
tusschen Berlijn 'en' Zossen, die meer dan 130
myl per. uur bereikt hebben, en dat is ons
uiterste maximum ... op 't oogenblik.
Das ruim 200 K.M. per'uur l Fraai maar
niet geaoeg wanneer we ons meten willen
met met-mechanische vervoermiddelen. De
aarde Toert ons op 't oogenblik mee met een
Taart Tan ruim 100.000 K.M. per uur om
de zon heen; En niemand protesteert daar
tegen, dus, waarom zouden wij op aarde ons
dan bij een 200 K.M.-maximum neerleggen.
P. TAV OUT.