No. 1842 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Tntfl ML Barones Bartba von Snttner vertoeft op het oogenblikin Amerika, waar «y de vrouwen in Evisconzin helpt, door op vergaderingen te spreken over het groote aandeel, dat de burgeresaen kunnen hebben in de vredes beweging. Da ondervinding heeft geleerd, dat het overal en in alle landen, voornamelijk de juristen zijn, die het vrouwenkiesrecht be strijden. Een vronw, die zelf meester in de rechten ia, geeft daarvan de volgende verklaring: In de reebten atudeeren beteekent, steeds den blik achterwaarts slaan. Het precedent is ia de wet iets heiligs. M". Gertrude Atherlor, die aan de opera te Mücüen verbonden ia, het f t eenige maanden verlof aangevraagd, om in haar geboorteland Californië deel te kannen nemen aan de Presidente-verkiezing l Miss Margarete Moore Ellis, een jong meisje van 20 jaar, heeft, nadat zij de slechte wegen in hare omgeving had waargenomen, een bepaalde studie gemaakt, op welke wijze desa te verbeteren waren, en hoe dit in andere Staten geschiedde. Toen zy meende daarvan voldoet.de op de hoogte te zijn, bood zii hare diensten aan bij het gemeente bestuur van Frankitown (Pansylvanië) en deze vroede vaderen benoemden haar als opziehteres bij weg en werken". Voor het eerst werd op de jaarvergade ring van den Amerikaanschen Geneeskun digen Kring een vrouw benoemd tot bestuuislid van een der secties. Dr. Bosalie Slaughton?Morton uit New York was vieepresidente van detddBeUngPrttentieviHys'iëne en leidde als zoodanig vele vergaderingen. De stad New-York heeft aan de architecte, mevrouw Darkic, opgedragen een school te boawen, waarvoor f 480.000 is uitgetrokken. In Hamburg is na ook een vrouwelijke dokter, me f r on w ElseKisenbaum?Pailipbrj de Post aangesteld. Naar we hopen, zijn daarbij niet «ulke bewarende bepalingen ingevoerd IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIMII1I1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIII UIT DB NATUUR Nat. historie van een woonhuis. CDxcvm. Ia een ai der opzicht nog, dan door zijn bodem alt de krijtperiode, doet Berlebeck aan Zuid Limourggche dorpen denken, name lijk door de woonhuizen. Toch ia er by nader bekijk «en karakteristiek verschil. Wel treft de oppervlakkige gelijkenis door het sterksprekeade vakwerk, de bruine of witte latten die als schilderij-lijsten "talrijke witte vakken omsai'eu; maar dat heeft wel met de wijze van opbouw, doch weinig met den bonwtrant en de rnimteverdeeling te maken. De boeren huizen in vele van de Zuid Limburgsche dorpen, indien ze niet geheel gemoderniseerd zijn, vertegen woordi <en meestal het Frankische type, de dorpswoningen in het Tentobnrgerwouï, vooral in het midden en noorden, vertoonen nog den ousi-Siksischen boawtrant. Een paar heel oude gebouwtjes nit de 17de en volgens het opschrift nit de 16de eeuw hebben wij nog ge den in Holihanaen en aan den Ha-nberg bij Berlebeck, se worden echter vernieuwd, wat jammer is; indertijd in 1903 heb ik in Denekamp een halsje gezien en voor Da Lavende Natuur geteekend, dai pre cies hetzelfde type had; ook dat is sedert verdwenen. Het is goed, dat tegenwoordig ook in ons land aan het onde Saksifche en F/ankisch woonbnis wat aandacht geschonken wordt; misschien blijven de laatste restanten dan nog 'n poosje bestaan, en voordat ie geheel vervallen, zal er ter minste een goed gelijkend model op natuurlyke grootte naar gemaakt worden. Het meest karakteristieke van dit ongewij zigd oud Saksisch boereneif is wel, dat de voor zijde, die naar den dorpaweg is gekeerd, niet het woonV nis of de woonkamer bevat, maar alleen de deel, met de groote deur, een ware poort, waar de volle hooi- en oogstwagena met gemak inrijden. De woonvertrekken liggen aan de achterzijde, zoodat de bewoners, althans zoolang ze in ban kamer zijn, weinig van de buitenwereld gewaar worden. De groote deur voert naar de dee'e, die net heet als bij ons in Overijssel en ook een vloer heeft van vastgestampte leem en zand met wat kalk of cement, links staan de koeien, als te Barly'n, opdat deze benoeming beter aan het doel zal beantwoorden. Mejuffrouw Dr. Elisabeth Macdonald is benoemd tot eenige scheepsdokter op een Engelseh landverhnizersschip, dat 1200 emi granten naar Bydncy kan brengen. De AfJeeling 1913 zal drieërlei wonin gen demonstreeren, die aan de werke lijkheid ontleend zijn, t. w. een arbeiders woning, een woning voor den middenstand en een voor de alleenstaande werkende vronw. Deze laatste zal natuurlijk het vraagstuk coöperatief wonen" ten nauwste raten. Maar de woning voor den middenstand is berekend voor een gezin, dat van een inkomen van 8000 gld. leven moet. Waar zoo dikwijls geklaagd wordt over de hooge eiechen van de hedendaagsche jong lieden en deze eischen dan als een motief worden aangehaald om vrijgezel te blijven, zal deze woning een juist beeld geven, wat men met beknopte middelen toch nog be reiken kan. Zelfs het asehbakje voor den pater-familias zal niet vergeten worden, zoo verzekerde men mij. Onlangs kon men in de couranten een oproeping lezen, door het best aar van het Carnegie-heldenfonds aan alle burgemeesters gericht, om personen, die voor een gift uit dat fonds in aanmerking komen, by dat bestuur op te geven. Of er ook vrouwen in die beoordeelingscommissie zitting hebben, kon ik nergens ontdekken. In afwachting daarvan geef ik dan maar vast den raad, de eerste gift uit te reiken aan de huisvrouw, die van het kleinste inkomen het grooMt g«zin onderhoudt. Zoo'n huismoeder verricht 365 maal in het jaar een heldendaad! Om de belangen der tentoonstelling de Vrouw 1813?1913" ook op journalistiek gebied te beoartigen, heeft zich, onder leiding va a mevrouw dr. G. Docters van Leeuwen va a Maarsevesn, lid van het hoofdbestuur dier teatooittellinr, een p ra-comitégevoxmd, bestaande at mcjufl oaw J'h. W. A. Naber, presidente, mejuffrouw Nella Boissevain, secretaresse, (inize Drafna, Bussnm), mejnfir. E. Behnfaotp, mevr. A. de Haas en me vronw N. Man&feldr?de Witt Haberts. iiiiiimiiMiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiimiiiiitiiii rechts de paarden; het achterste gedeelte is de keuken waar de zij ien spek en de hammen en worsten hangen, daarachter in de al wat nieuwerwetscher woningen door een beschot gescheiden de eigenlijke woonvertrtkken: een kamer en twee of drie slaap kamers, die samen de geheele smalle achter zijde v,an het huis bealaan en die eik een deurtje naar den moestuin of de blaementuin hebben. Een schoorsteen is in de oudste ?ergens te zien ; de rook van het vuur in de keuken gaat door en groot gat in dezolderin* naar boven, binnenstnU eenigs.ins ge leid door een soort koker, waartegen ook de wintervoorraad te rooken hangt. B)ven de koeien en paarden is een plan kier aangebracht, dat twee meter ongeveer hoog boven den grond. In groote boerderijen en in al de nieuwere is dit vloerije in gebruik als bergplaats voor gereedschap pen, paard-ntu'g. manden, touwen en dergelijke onmisbare zaken, voor zoover ze niet op den deel verspreid liggen; in de meeste nieuwere huizen is zoo'n hoekig vlierinkje aan de voorzijde afgedekt door planken, soms met dwarsschotten, en zoo in kamertjes verdeeld. Midden boven de deel ligt een tweede zoldering maar veel hooger met gaten er in. Door deze gaten reiken de werklui elkaar de koren schoren aan, die op de zo'der geborgen worden; en daar kan wat op, het dak is hooz genoeg. Rechts en links van het hoofd gebouw staan elk op zichze f kleine huisjes voor bergplaats, aparte stallen voor klein vee ingericht, gedeeltelijk ook bestemd voor het dienstvolk, dat ook nu nog dikwijls met vrouw en kinderen en eigen vee by den boer op het erf woont. 't Sareekt van zelf, dat de welstand van den landbouwer beslist over vernieuwing en ver betering. Van vele nieuwere huizen is de keuken afgeecbeiden van de deele, heeft een tchoorsteen, ook de woonvertrekken bebben een eigen deur; naast of liever achter de koeien zijn door het hooger optrekken van den zijwand ruimten vrijgekomen, die voor woonkamertjes zyn ingericht, zoodat ook op de lange zijden van het huis vensters met gordijnen te zien zijn. Het dak is met riet gedekt, vroeger ten deele ook de voorgevel; deze maakt altijd De paarden voor de dorschmachine. Op verzoek van air John Cocibnrn, voor zitter van den internationalen Mannenbond voor Vrouwenkiesrecht, gewezen eersten minister in Australië, heeft de Ergelsche Mannenbond alle andere dergelijke nationale bonden nitgenoodigd om afgevaardigden naar Londen te zenden, ten einde daar van 24?30 October e.k. de statuten van den Mannen wereldbond voor Vrouwenkiesrecht vaat te stellen en besprekingen te honden ter voor bereiding van bet groote congres te Bndapest in Juni 1913, waar da Mannenbond tegelijk met den Vrouwenbond vergaderen zal. Toen dr. Aletta Jacobs en mrs. Chapman Catt in Zuid-Afrika vertoefden, is daar te Durban in October 1911 de eerste groote samenkomst geweest van voorstandsters van het vrouwenkiesrecht. Als gevolg daarvan is nu een bond tot stand gekomen, waarbij 10 vereenigingen zijn aangesloten, te weten 2 te Johannesburg en een in de volgende steden: Pretoria, Kaapstad, Port Elizabeth, Kimberley, Grahamstown, Bloemfontein, Durban en Pieter Maritzburg. N. MANSFBLDT-DB WITT HUBEHTS. Alt BEITEL Tarief, De goedkoopste spoorweg ter wereld is de Trans-Sioerische". Zelfs indien men zeer deftig en re yaal in de eerste klasse plaats neemt, betaalt men nog maar 2 cent per Kilo meter, en wie de gevaren en onaangenaamhedfn trotseeren wil van een derde klasse reis (maar die moet niet kitskeurig zijn op het gebied der zindelijkheid!) kan voor een balven gulden een reisje maken door Rusland, van 150 Kilometer. « * Klok. Op een der markten in Barly'n heeft men thans een zeer merkwaardige klok gebouwd: een klok, die niet de uren ilaal, maar die de ur in af reept door middel van een krachtige, ingebouwde gramophoon. Men had dit mis schien nog geestiger kannen doen, door voor elk uur een oad-daitschen nachtwachten sroep op de gramaphoonplaat te brengen, gelijk Wagner die zoo verrassend fraai toepaste in zijn Mehtersinger." *** Fa»Stroo. In Lissabon draagt men thans algemeen regenjassen van gevlochten stroo, die, naar ean der smalle zijden van ht-t huis uit en twee lange breede plarken of i we i gespleten eikeiboompj s, kru'swys geplaatst markeeren de fcauinedakzyde. Ztf staken een eind boven de first nit; ook de nok wordt gevormd door twee in de lengte schuin tegen elkaar ge plaatste planken. De top van het rieten of strooien dak vormde zoo aan de voorzijde een driehoek. De beide schuin naar rechts en links uitstekende planken waren gesneden als paardekoppen, ook wel als allen; ze heeten de wind vangen of windvanen en dienden metdenokplankenomhetstrootegenloswaaien en wegrukken te beschutten; ze badden tevens een vergeten beteekenis met betrekking tot de ond Germaansche goden. Een heel enkele boer smeert tegenwoordig zoowel het vlechtwerk, als de steunlatten met leem en kalk in zoodat het n witte massa wordt; dat ziet wel soliede maar ook veel nuchterder uit. Anderen met meer smaak en in Bjrlebeck hebben de boeren alle maal smaak of het is hun aan het verstand gebracut brengen nog stennplanken aan, al metselen ze de muren met baksteen of tandst eenplaten op. Dan blyft alles in har monie. De oude manier van muren optrekken, met stroorietvlechting tuaschen vooraf ge stel Je planken wordt echter ook nu nog wel toegepast; dat konden wy toevallig zien vlak by ons huisje; het moet trouwens veel goedkooper en ook warmer zijn. Om de goedkoopte schijnen de bezitters van groote erven anders niet veel te (teven; ze zitten er hier goed bij, heet het. Het zyn meeren deels eigen-erfden van onder op onder; mosselkalk en kenper zijn voo>deelige gron den voor een boer; maar laat ik dezen keer nog niet van de geologie reppen, dat komt nog wel. Liever wat boven den grond b ij 'en, ik zon den indruk dien dete mooie ondSaksische hn zen op my maakten niet vol doende hebben weergegeven, als ik vergeten had te zeggen, dat boven de poort steeds een of andere inscriptie voorkomt. Gewoonlj;k zijn die in het eikenhout gegrift of liever gestoken; veel variatie en oorspron kelijkheid zit er evenwel in deze inachriften niet. Het is altijd de naam van den boer of boerin die het huis lieten bonwen, meeetal ook die van den bonwmeeaer; dan het jaartal, en geregeld komt er een spreuk op voor, die luidt met weinig variatie: Wer Gott veriranet, bat wobl gebanet," of wat langer in gouden of hemelsblauwe diepliggende letters: Durch Fenersglntti nnd strenge Hand, das alte Hans ist abgebrannt, bewahr o Gott das eeue hans vor Fener Schaden Starm nnd Bran*. Er moet ergena s'aan in phonetisch laty'u: O ra EdJa Bora, zooals my iemand vertelde; ik heb het huis zelf niet kannen vit den. Oorspronkelijk bestond het Saksisch buis waarschijt ly k nit een dak op twee palen waarvan de zijkanten den grond reikten ; een schuin dak dus boven een nitgranngin den grond, met verticale planken voor en acoter ; de deur bevond zich aan de zijde, van het pad afgekeerd. Zoo staan er nog enkele in de Lunebnrger heide; en zoo heb ik er zelf nog een zien staan, dat door een verarmde boer Jan Ban se gebouwd waa op de Vel u we by Emelo, waar na bet gesticht Veldwyk te vinden ie. Die primitieve buitjes heetten grond Dutten, ze zyn ait on$ land zoo goed als verdwenen, ook nit Drente* en Twenthe. In myn jongensboek Willem R'da is zoo'n primitief grondbaisje door Joh. Braakensiek geteekend naar een schets, die ik in 1887 naar de natuur heb kunnen maken. Welstand en gebrek aan ruimte maakten van de vier palen er zes, acht, tien en meer; het dak dat eerst op den grond matte, kreeg na steun van de palen. Nog meer rijkdom, en er werd ook een laag zjjmnn tje aan de beide lange kanten op getrokken. Het huis was in vakken" ver deeld door elke twee palen, en o eteen de boe ren In stand" naar bet aantal vakken van hun huis; de voorkant werd met vertikale planken gedekt tot boven de poortdenr; in sommige atreken met horizontaal liggende planken of half om half, en met een drie- of vier hoekig venster of licht l nik in het midden. Er was echter een maximum voor de hoogte van het puntdak; in sommige streken aan den men zegt, zeer goed moaten voldoen. Dit lijkt me iotusschen ten opzichte der elegance een bedenkelijke mode, want dit stroo vlecht werk plooit natuurlijk in 't minst niet, en de heeren en dames welke deze nieuwe kleedingstnkken dragen, moeten er aitzien als wandelende lantaarnpalen. 13. Treize, nombre fatale! De bijgeloovige vrees voor het getal dertien is in Frankrijk tot een uiterst merkwaardige hoogte gestegen. Sedert eenigen tijd het f c men thans aan de spoorwegen 24 uurs-klokker. Ei aldus ge schiedt het, dat geregeld per dag eenige treinen vertrekken om 13 nar zooveel. De stations-beambten hebben inlusschen gecon stateerd, dat deze treinen belangrijk minder worden gebruikt dan de andere. Deze malligheid is overigens in Frankrijk niet van vandaag of gisteren. Men weet o. a. van verschillende groote mannen, dat ze het getal 13 vreesden. MaEsenet b. v., de korte lings gestorven componist, gebruikte nimmer het ongelnksgetal als datum boven zijn brie ven, en in zyn manuscripten werd by' het pagineeren geregeld het cijfer 13 overgeslagen. Wtl merkwaardig is het, dat deze toonkunstenaar stierf op den dertien de n van een maand in bet jaar 1912, de som van welks cijfers dertien bedraagt. Ia den goeden romantischen ty'd van Frankrijk, gaf een dame uit de groote wereld een diner aan eenige letterkundigen. Al spoedig merkten de gasten op, dat er bizonder lang gedraald werd voor men aan tafel ging. Ean der heeren, die op intiemen voet met de gastvrouw stond, hie.d deze midden in de salon staande en vioeg: Zee eens, waarom gaan we toch niet aan tafel?" Ze zag hem lachend aan en zei: Ja, zie je, er is iemand weggebleven, en in ons ge zelschap is een gast, die volstrekt niet met dertien personen aan tafel wil zitten, we zoeken das nog naar een veertiende!" De ander, een bekend wiskundige, barstte in lachen nit, en zei tamelijk luid: En wie is die idioot ?" Nauwelijks echter had by dit gezegd, of Victor Hngo, die vlak bij hem met een paar hearen stond te praten, draaide zich om en zeide: Die idioot ben ik l" Het getal 13 heeft nochtans in 't leven van so innige groote mannen de rol vervuld van een gelukg-getal. Nagenoeg alle groote gebeurtenissen nit Bichard Wagners leven vielen op den dertienden van de maand, en indien men ooit van een geslaagd leven spreken kan, dan ia het toch wel het zijne. ? * * D/uk. Dat is nog wat anders dan een drukke Zaterdagmiddag in de Kal vers t raat te Am sterdam : de straten by 't Mansion-honsa te Londen, hebben den naam, datzededinkate verkeersweg voor voetgangers zyn in de ge heele wereld: *r passeeren daar namelijk meer dan 500.000 personen per gewonen werkdag. Het recird van het r\jfnigverkeer evenwel houdt niet Londer, maar Pary'p. Op da Place de l'Opéra" kotien en gaan eiken dag niet minder dan 50.000 rytaigen en auto's, die zond»r veel ongelukken manoen rreeren tnsfchen het dagelijks rantsoen VBB 450(00 menschen, welke hun zaken nog heel onderwetsch afdoen per pedes apoitotorum." * * * Fetrtntooï. Ik sp;ak kortgeleden over de veeren op de hoeden... Ik moet er nog weder over spreken want myn hart is er vol van. Geen tijdperk der mode heeft zulke veeren gekend, ze zijn sjiek, pracntig, geweldig ... het zyn bergen, het zijn. torens, het zijn cascaden en stroomversnellingen, het jjn wonden en plantages van vearen, die tegen woordig de hoeden versieren. Boven op den hoed torenen ze zich op in stouten bouw als een rots die ten hemel streeft, en ginds storten ze zich in wilde golven omlaag als een reu zen water val. .. In allen ernst... de veeren, die onsen modernen winterhoed kronen, zyn het kostelijkste en kostbaarste op het gebied van vedergarnit uur dat ik nog ooit zag. Het moet een groot artiest geweest zyn, die deze impressionistische hoeden mode in zwang bracht. Niet alleen de struisvogels echter leveren het product, dat onze hoeden versiert in zoo kwistigen overvloed, ook de andere echcongevederde vogels brengen kostbare en fraaie bijdragen. Hoeden met een geheele paradys-vogelsiaart, met twee rechtopstaande, goudglanzende fatsan ten veer an, hoeden met een rand van rechtopstaande zwalawstaarten, walt re-boeden met witte dnivenvleu^ela, zullen zich e ver zeer handhaven; maar het prachtigste, het indrukwekkendst zijn toch de ry'zgolvende treurwilg-struisveeren op breedgerande bollen van wollig vilt... de zomernachtsdroom van een geniaal chapellenr. ALLHGRA. Saksisch Bcerenhuis. Frieschen kant kwam de afzonderlijke hooi berg in zwang, een kopie van de onde grondhnt, maar dan met een pyramidaal en opschnifbaar dak. Hoe lager echter de zij muren van een Saksisch boerenhuis waren, hoe minder het in aanzien was. In Overysel voegde men in myn jeugd een boer, die op zijn eigen huis tegen een stedeling pochte, nog toe: ,,'n (h)uns, ow (b)nns? as ow kat op hetdakzit, (t')iDgt zien steert op den grond!" Hoe mooi wij nu ook het oud-Saksische boerenhuis vonden, dat inBerlebeck vlak tegen over ons ook mooi, maar modern bakateenen huisje stond (wy waren gelukkig uitbesteed in een rustig schoenmakersgezin), dat genot werd wel wat vertroebeld door het ontzet tend geraas dat tecenover ons eenige dagen lang werd gemaakt. Er weid name ij k gedorscht met een primi tieve dorschmachine, die gedee te'yk vór de oprij poort, gedeeltelijk achter de poort op de deel was opgesteld, en wel met dien ver stande, dat de motor buiten, de vlegels bin nen werkten. De motor maakte alleen wat piep- en knars-gelnidjes, het waa een havermotor: vier paardan liepen, ala in een ouderweteche gruttersmolen, om een ronde plank. Deze plank, waarop een jorgen je 8'ond te schreeuwen en met d*n zweep te klappen, bracht door middel van een tandrad, een liggende ijzeren as in beweging; die draaide onder een planken vloer je dat in de poort leidde, en bracht daar een aantal dorschklepela in ronddraaiende beweging; binnen een hoaten traliewerk klepperden die vlegels met geweldig lawaai op het koren. Een wolk van stof neet kaf steeg nit dedeelpoort op, waarachter, binnenshuis dus, «rouwen" bezig waren met samenvegen van de graankorre s. Ook met het wannen door middel van blaasbalgen, die eveneens door de as in beweging werden gebracht, maar zeker weet ik dit niet, het waa door de stofwolk heen niet beat te zien. We hebben een dezer helsche dorscbmacbines, die 'B morgens tegen vijven al begon te da veren, gekiekt; van verre en van naby.Ik dacht dat ze by ons nooit in gebruik waren geweest of niet meer in zwang waren; ik had er nooit een gezien. Maar verleden week, toen ik bij een voordracht een lantaarnplaaf je er van vertoonde en er naar vroeg, zei my een collega, dat er by Oidenzaaal en in de Graaf schap nog een enkele in gebiuik was. Die ontzettend rumoerige dorsc'imaehine had ons byna een leelyke kool gestoofd; wij waren aan het bot e niseer en in de bouwlanden boven het dorp; mijn zoon een eind vooruit en hooger op. Daar hoor ik weer die machine, nn vlak by, of-cboon we een half uur van het dorp waren Ik keek naar onder, maar zag geen hniB, boorde wel geratel en gedreun, maar het werd hoe lanper hoe erger; en het gekste was dat het geluid van alle kanten echeen te komen, ook van boven; daar zag ik nit de hnizen in de diepte menseden komen loopen, en de band boven de oogen honden. Ik k\jk ook naar boven, en daar gaat een grcote Zeppelin, de Har fa, die over Berlebeck en Detmold van Friedr chshafen naar Hamburg motoide, over my heen. Ik val haast om van PCI rik en loop bard naar mijn zoon: Het Lnchtscbip, het Lnchtschip!" En EU eerst ky'kt ook by in de Incht boven zicb; ook hu had bet geluid al een kwartier lang geboord, maar gedacht dat het weer de dorscbmachiene waa. Jammer genoeg l Wy~ badden het geweld-ge Incbtschip -eeleerder kuDien zien aackrmen. Fen medegast in het dorp, een ingenieur oog wel, ia geheel en al dupe geworden van de doracbmachine. Hij was woedend toen hi] de ve> gmsing bemerkte, maar te laat, by kon bet schip met den kijker nog net boven Detmold zien manoenvreeren en achter een beooschten berg verdwijnen. E. HEIMANS. CO REESPON DE StTI E. Een collega ait Enschedéscbryft mij, dat in het Volkepark te Easchedéeen paar mooie pyramide-eiken staan. Ook een Ginkgo, waarover ik weer eens wai ver t el jen moet, blijkt het. H. H. B., Schiermonuikoog. Uw plant is een hecnip, en wel de ster-geurende variëteit, waarvan in zuidelijker landen de haachiech wordt bereid. J. T., Locbem. Het zyn inderdaad plankjes en wel nest-zwammen (nidula< iën) de eiertjes" in de nap j es zijn verzamelingen van sporen.