No. 1845 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Notre Ltune du bout du pont, aidez-moi & eette hture", een, landelijk yolksliedje uit die streek, en een aanroeping Van het miraculeuze beeld der Heilige Maagd, patrones der moeder?, dat in de kleine kapel aan het einde van de Pan-er brug stond. Henri kwam tijdig genoeg om het kindje van de moeder in zjjn armen te ontvangen. Met groote omzichtigheid, wikkelde hjj het in de plooien van zjjn kleed en legde, aan de af spraak voldoende, het gouden doos j e in de han den van zijn dochter. Hier, dit is van jon, ma fille," zeide hjj, maar dese" daarbij wijzende op het pasgeboren kind in zijn armen is van my." Met deze woorden droeg hjj het naar zjjn eigen apartementen, waar de mi hem wachtte. Maar vór hjj het kind haar gaf, gedroeg hjj zich naar een oude fisarneeeche gewoonte,- wreef de kleine lippen met snjjdsel van look, en bracht een gouden beker met wyn aan den kleinen mond. Het spinnend brein der legende zegt dat het voorljjk prinsje aan den wijn rook en het hoofdje met groot vermaak hief en daaraa met andere teekenen van kennelijk welbe hagen" de roode rijke droppels indronk, die zjjn grootvader hem op de tong goot. Va, tu seras nn vrai Béarnaisl" riep de verrukte Henri nit;... de baby was detjjdgeioot van Oargantna, die ook dorstig in de wereld kwam, en Rabelais, de prediker van de joie de vivre, was daainit aog slechts korten tjjd geleden gescheiden. Na dus aan de Bearneeeche traditie eer te hebben be wezen, droeg zjjn Majesteit van Navarre den nieuwen wereldling in de overvulde anti chambre. Mijne Heeren" riep hjj met een aanmerkelijke uitzetting van stem, het kind tillend boven de hoofden van de in spanning beidende hovelingen, «e en oordeel l Het schaap beeft een leeuw gebaard." Het arme schaap" was ondertueschen een droeve erva ring rijker geworden. Wümogen als zeker aannemen dat hare groote uitputting haar niet weerhield onmiddeljjk het kostbaar doosje te onderzoeken, waarvan de inhoud zoo gewichtig voor haar was. Maar boe groot was haar spijt, toen zij bevond dat haar arglistig vader haar de sleutel niet had gegeven. Het testament was veilig genoeg, maar haar nieuwsgierigheid niet bevredigd. I. BIBLIOBOPHIB is volgens het zooeven ver schenen werk .Fine boots door A. W. Pollard, de nieuwste term voor de zucht om boeken te verzamelen zonder het minste plan om ze ooit te lezen. Van Lncianns af tot op onzen tjjd zjjn er altjjd hoogstaande personen geweest die lachten om de zotheid voor een ander doel dan om ze te lezen, oude uit gaven van boeken te koopen tegen hooge prijzen wanneer nieuwe drukken goedkoop te krijgen zjjn. Daarbjj komt nog, dat de latere drukken beter kunnen zjjn, omdat van de ondervinding bjj vorige uitgaven opge daan, party1 kan worden getrokken. Hoever de hartstocht voor het bezit van zeldzame boeken gaan kan, vertelt Joseph Saylor in zjjn pas verschenen werk The fatcination of b»kt. Een fcibliomaan kocht voor eenige duizenden ponden sterling een boek, dat hjj reeds bezat en vernietigde toen het duplicaat, waardoor zjjn andere exemplaar een nn'cnm werd. BOEKVBBKOOPING TE LBiDB». Bjj de firma Bargersdjjk en Niermans, Templam Salomonih", zal van 18 tot 27 NOT. a.s. eene uitgebreide boekverkooping plaats hebben. De catalogus (5300 nre.) vermeldt standaard werken, nieuwere handboeken, tijdschriften, oude nitgaver, curiosa enz. op het gebied der rechtsgeleerdheid, staatswetenschap, staat. huishoudkunde, geschiedenis, aardrijkskunde, volkenkunde, reisbeschrijving, godgeleerd heid, kerkgeschiedenis, wijsbegeerte, Oostersche en Europeesche talen, klassieke philologie, geschiedenis der oudheid, kunst- en muziekgeschiedenis, o.m. afkomedg uit de nalatenschappen van de H.H. mr. C. Phaff, advocaat en procureur te Nijmegen; G. van Rijp, bibliothecaris der gemeentelijke open bare bibliotheek te Rotterdam; ds. A. H. Claasen, Ned. Herv. predikant te Someren; ds. J. J. v. d. Lip, Ned. Herv. predikant te Leiden, waarbij de omvangrijke boekerij van een ond-hoogleeraar in de klassieke letteren. Alles te zien op 15 en 16 No7ember. Geachte Redactie, Zonder een bediller te z|jn en zonder daarentegen de eer te hebben Charivarins te heeten, zon ik gaarne een opmerking maken naar aanleiding van uwe opmerking, dat over ruime giften van vorstelijke personen voortaan liever moet gesproken worden als over Morgansche giften, daar een vorstelijke gift" gemeenlijk zeer klein is. Acht n, die nog al eens anderen op de vingers tikt (ik zeg bet met gepasten eerbied) dat woord Mor gansche zniverjNederlandsch? Zon Morganljjke of, misschien nog beter Morganatisehe niet meer aanbeveling verdienen? Eene tweede opmerking: U gaaft de portretten van de vrouwen der Balkan vorsten, maar die van Mehemet V. niet. Deze nn te zien zonde uwen lezers zeker het meest interesseeren. Als n van deze kaart melding maakt, ver zoek ik n mjjn naam niet te noemen. Hoogachtend, Uw dw., Morganistische schjjnt ons een gelukkig overgangswoord, dat voor de vorsteljjkheid minder ruw klinkt. Aan het verzoek betreffende Mehemet V konden wij wegens plaatsgebrek niet veldoen. BED. Rotterdam, 28 Oct. 1912. Mijnheer de Redacteur l Naar aanleiding van eenige geruchtmakende gerechtelijke lijkschouwingen nit den laatsten tjjd zon ik gaarne een der stellingen, welke ik bjj mjjn promotie verdedigd heb, even ter sprake brengen. Deie luidt: Het is dringend noodzakelijk, dat na gerechtelijke lijkschouwingen de deelen, waarin de deskundige veranderingen Wintersport. Pontresina. - Hotel Pontresina. Hotel laten Rang met allen comfort. Voortreffelijke S k i velden. Geïllustreerd prospectus gratis. Intern. Verkeersbnrean Raadhuisstraat IC, Amsterdam. WINTERSPORT. ADELBODEN. ???FAMILIEHOTEL BEAU SITE. 1 ' '" LIFT, BAR, CONCERTZAAL MET EIGEN ORCHE8T. _ GR. VESTIBULE. PENSION. ZOMER 7?12 Fr. WINTERS 8?15 Fr. PROSP. GR. INTERN. VERKEER8BÜR., AM8T., RAADHUISSTRAAT 16. Wintersport Pontresina. Schlosshotel Enderlln. Voornaam Hotel Isten Rang. Prospectus gratie. Internationaal Verkeersbnreau Raadhuisstraat 16, Amsterdam. meent te hebben waargenomen, worden bawaard, totdat bjj onherroepelijk ge wijsde over de betreffende zaak zal zjjn beslist." Gelijk het een defendens past, zal ik my op dit oogenblik van het verdedigen dezer stelling ontbonden. Ik wil er slechts op wjjzen, dat invoering van den door nu gewenschten maatregel ten gevolge zon hebben: 1. dat het verslas: en de slotsommen van den deskundige behoorlijk konden beoordeeld worden door hen, aan wie de verdediging of een hooger rechtscollege een nadere mee ning zonden wenschen te vragen, 2. een heilsame preventieve werking, door dat de door den rechter aangewezen desknndlga" (scil. des-onkundige) een met zekerheid te voorziene aan de kaak stelling zon voorkomen. Dr. S. ELIAS. 40 cents per regel. BOUWT TE NUNSPEET. Inlichtingen bjj het bouwbureau DE VELUWE", aldaar. PrimaAnthraciet,Gascokes, Brecbcokes enz. Firma HliBBEEMEN, Lgribaansgr. 296. ? Telef. N. 4276. BELLEVILLE AUTOMOBIELEN. Hoofd- Affect TOOT Nederland l J. LEONARD LANfi, AJCSTERDAJL DELILA CIGARETTES VLfXELSTRAAT-36 58 6O HEERENGR4 INRICHTING TOT MET MEUBILEEREN-EN VER-SI ER-EN-DER. WONING kooper te krijgen dan naast de deur. 't Kaakte 'r alles niet meer. 't Ging over 'r heen. Eens toch zouen ze voor haar ook sjouwen: als ze begraven werd! Dan werd tij gedragen, 't Was 'n troost, ofschoon nog in verre toekomst. Eerst moest ze nu de ijzeren wieg verduwen, mét de kleine, de heele gang door en de keuken naar de achteruitbouw. 't Was 'n gevaarte, voor haar postuur 'n schip. In 't Paradijs klonk gemorrei en gepiep van ijzer over hout; ook 't geblaat van de allerjongste Henkeman. Dan ging 'H deur dicht; 't schip, zeevaardig, stevende de gang in en 't werd rustig. Nn kan 'k tenminste weer denken!" riep Jos gemarteld uit. Hij greep naar z'n hoofd, alsof de ideeën daar weer loskwamen. Bang, dat we daar moeilijkheid mee zouden krijgen, leidde 'k 'm af. Waarom maak je niet us wat maak werk P" vroeg 'k. Zoo voor de verkoop. Je bent toch zoo handig." dit laatste moest 'm vleien. HU keek me aan, voor zijn doen tamelijk rustig. Ook scheen-ie langzamerhand aan m'n sigaren te wennen. Althans, hij trok geen vieze gezichten meer. 'k Heb van alles geprobeerd" bekende-ie open, als 'n groot artist. Maar zelfs als 'k tot de plebejers probeer af te dalen, be grijpen ze me nog niet. 'k Heb naar 't nieuwe weekblad De Zon" 'n prul, tusschen twee haakjes! 'n serie satyrieke charges gestuurd. Kostelijk l 't Heele Kabinet werd er door gehaald. De redactie stuurde ze me terug, omdat 't publiek geen gruwelkamer-impressies bliefde!" 't Wou liever wat vroolijkers. Ja, roei daar maar eens tegen pp! 'k Heb voor 'n koperen bruiloft allerlei komiekigheden in elkaar geüanst. Je begrijpt wel: bruigom met scheeve hooge hoed, enzoovoort. De ezels hebben niat eens gelachen. De bruigom heeft me 'n pak slaag gepresenteerd en de bruid wil me nooit meer zien. Ja, je moet je best maar doen l Wat nu ? 'k Kan toch geen uithangborden schilderen? Dat is anders wel hooge" kunst, haha!" Hij begon weer verwoed te rooken, zoodat 'k al naar m'n koker voelde, of 'k nog voorzien was. Maar 'k vind 't toch hartelijk van je" zei-ie dan, met 'n haal, dat 'k 'm 'n oogen blik niet zien kon, dat je nog aan Co's feestdag gedacht hebt. Dat bewijst tenminste, dat 'n mensch in z'n misère niet vergeten wordt". 'k Sprong op, voorzichtig, want de stoel, waarop 'k me na lang aarzelen gewaagd had, was niet tegen heftige emoties bestand. Feestdag?" vroeg 'k onhandig. Ja Co is immers jarig" moedigde Jos aan. k Trad snel op de jubilaresse toe, drukte 'r warm de hand. Nog vele jaren!" wenschte 'k van harte. .Dank je" zei Co. Wil je 'n appel ?" 'k Sloeg dit aanbod af. Maar 'k wou wel 'n glas water, zei 'k. Hiermee echter bracht 'k de Henkeman's in groote moeilijkheid. Er waren geen glazen. Chris brak zooveel! En al m'n penseelen staan juist uit te weeken" verklaarde Jos met 'n eerlijk ge zicht. Of 'n kopje ook goed was? 'kDronk 't liefst uit kopjes, zei 'k. Toen kreeg 'k er een, wat stoffig en zonder oor. Maar als je wérkelijk dorst hebt, let je daar niet op. 'k Zon ook nog les kunnen geven" ver volgde Jos z'n afgebroken rede. Maar daar heb je 'n meer, hahaha, wereldsch intérieur voor noodig. Want van de dames moet je 't hoofdzakelijk hebben. En dan die jaloezie van Co! Je kent 'r niet! Als ze los komt.... l Nee, daar begin 'k niet aan". Flauwtjes keek de jaloersche naar 'm op. Ze had warempel alweer 'n appel I Jos vloog van z'n tabouret. Blijf zoo zittes l" riep-ie. Verroer je niet. Wat 'n expressie! Kerel, zie je dat? 'n Madonna!" 'k Keek, wat 'k kon. Maar voor 'n Ma donna met den appel" kon'k weinig voelen. Integendeel, 'k vond dat Co er vrij ver velend uit zag, vadsig als altijd, en voor 'n feestdag bijzonder slaperig. Jos echter, met z'n artisten-oog, ontdekte altijd heel andere dingen dan 'n gewoon mensch. Hij zag van alles in Co. Hij had 'r op alle denkbare wijzen op 't doek mishandeld. Ze fungeerde er als moeder, als nimf, als bruid, als Venus! Je kon 'r in a He mogelijke toe standen aantreffen in 't Paradijs, vór, in de uitbouwen: zich kleedend, in négligé, in 't bad; lezend, peinzend, aan de wieg, in 'n bloemperk. Maar altijd ontlokte ze je weer 'n gaap, zoo verveeld kon ze kijken. En ook nu, met 'r zooveelsten appel, ging er voor mij geen groote bekoring van 'r uit. Opeens rende Jos de achterkamer in. 'k Krijg 't weer!" riep ie smartelijk uit. 't Komt! O, dat conceptie-hol!" 'k Zweeg, eerbiedig. E a Jopie, die me juist met 'n handvol bruine boonen be kogelen wou, krneg 'n moederlijke ver maning. Stil, jongen" zei Co. Je vader werkt l" 'k Keek naar dat werken. Doch voorloopig bestond 't daaruit, dat Jos op krampachtige wijze z'n hoofd vasthield en ijselijk stamp voette. Dan trok-ie z'n broek weer op en, zich tot me wendend, zei-ie met 'nflauwen lach: Nee, 'k dacht, dat 't wat was. 'n Mensch raakt eens uitgeput". Hij trok me mee in z'n hol. Begrijp je?" vroeg-ie onstuimig, hoe hier 't werk op je aanstormt ? Als_ 'k m'n oogen dicht doe kijk, zoo! , zie 'k, wat 'k wil. Die mode schilders met hun divans en draperieën! 't Is m'n illusie, eens 't Niets te kunnen schilderen. Voel je? 't Niets, dat eiglijk alles is! De Eenheid en de Veelheid, alles bij elkaar en toch nog nul! Ha, 't blijft natuurlijk ideaal, dat te bereiken zónder materie, zonder doek, zonder verf! Stel je voor: Mevrouw, 'k verkoop u dat. Niets en alles!" En je wijst in de lucht en 't is grijpbaar en toch niet te vatten. Welk 'n triumf van de geest! Dat alles gaat in m'n hoofd om. Begrijp je nu, dat 'k er wel eens pijn aan heb?" 'k Stemde toe, dat 'k me dat best kon indenken. Ea onderwijl streed 'k in mezelf 'n heftigen kamp. M'n nuchterheid verzette zich tegen 'n edelmoedige opwelling, welke 'k op 't laatst toch niet kon bebazen. Neen, als ^k alles bedacht: Co jarig, God wist misschien zelfs geen appel meer in huis, Chris geweigerd door alle bourgeois, Jopie met z'n onverkwikkelijk harde boonen, Jos straks weer bijtend op z'n pijp... 'k kon 't niet langer aanzien. En 'k kocht, voor't eerst van m'n leven, op staanden voet, kunst, 'k Bemachtigde 'n ding, dat me wel aardig leek: twee uien naast 'n sinaasappel met, op den achtergrond, schemerig, 'k meen 'n gemberpot. Jos vroeg, of'k krank zinnig was, dat 'k De doode kraai" niet nam, z'n meesterwerk! Maar 'k zei, dat 'k dat voor die zestig gulden niet nemen mocht. Toen drukte-ie me geroerd de hand. Ik voelde 'm zoo, sprak-ie zacht. En hu stak nog 'n sigaar op. Je blijft toch eten ?" vroeg Co. 'k Keek aarzelend naar de aardappelen. En die Jopie, die zoo royaal met z'n boonen om sprong! Toch wou 'k ook niet teleurstellen. 'k Stond in twijfel. Natuurlijk kom t-ie l" loste Jos 't geval voor me op met 'n geweldigen slag op m'n schouder. Hij zou er niet bij zijn! Op Co's feestdag! Er komen er nog meer. Anders haal ik ze! 'n Mensch kan niet altijd werken. 'n Beetje ontspanning zal ons goed doen. Je komt, hoor! En wat de pot schaft I Haha, bij zou er niet bij zijn". 'k Beloofde. Toen 'k wegging, werd er juist gebeld, 't Was 'n beertje. Doch die ging dra op de vlucht voor 't lapje van zestig. Van zooveel had-ie niet terug. Jos zwaaide er mee, of-ie 'n vaandel veroverd had. Bescheiden stapte 'k hees: 'k voelde me 'n goed mensch. * ** 't Is 'n overdadige fuif geworden, 'k Had nog wat meegebracht, om de tafel 'n royaler aanzien te geven, blikjes-goed en zoo. M'n jaszak puilde er van uit. Maar toen 'k 't feestmaal aanschouwde, schaamde 'k me en 'k heb alles bij me gehouden. legen zooveel richesse kon 'k niet op. 'k Herinner me niet, de laatste jaren ooit zóte hebben gesmuld. En 't zag er aardig uit met al die gemberpotten, eindjes kaars en gedroogde bloemen. Servetten hadden we niet, maar waar de Henkeman's opeens al die glazen vandaan haalden, is me nog 'n raadsel. En gevuld dat ze waren? Met wat je wou! Er is veel getoost, op den bloei der kunst, op Co, 'k meen ook op De doode kraai". Even werd de vreugd verstoord, doordat Co, -met. extra nonchalant Clep-haar, zich plots herinnerde, dat er zeker in gpen vier uur naar de kleinste gekeken was. We zijn toen allen op 'n holletje naar den achtersten uitbouw getogen en daar vonden we 't wurm net nog in leven, maar al heelemaal blauw van 't schreeuwen en 't op-z'n-buikjeliggen. We hebben daarop de wieg in feestelijken optocht naar 't Paradijs gesjord en daar met lampions behangen, wat 'n heel aardig effect maakte. Verder herinner 'k me geen stoornissen. Alleen stoof Jos telkens naar z'n conceptiehol, omdat 't weer bij 'm begon te werken en klonk er op 'n gegeven oogenblik 'n benauwde kreet van onder tafel, waar Jopie, dien we allang in bed dachten, zieh te buiten ging aan 'n oesterschelp. Dat alles echter maakte den avond niet minder ge animeerd. In tegendeel! 'k Begon er me al over te verwonderen, hoe Jos zooveel weelde bij elkaar had gebracht voor m'n ongelukkig, blauw lapje. Er moesten bepaald weer nieuwe winkels bij gekomen zijn! Maar dra verklaarde zich 't geval. 'k Was de gang ingeloopen, even m'n handen te wasschen. De gasten zaten ver spreid op de avontuurlijke stoelen of liepen de kamer rond, alsof er haast bij was, de heeren met 'n zuigstengel" 'n exquise Havana l , de dames met 'n snoepje. Co zat weer over een van 'r roman-afleveringen gebogen, slaperiger dan ooit. En Jos kreeg opnieuw 'n bevlieging, greep al naar 't potlood: De lezende Madonna." 'k Stond aan 't fonteintje, goochelde met 'n stukje zeep. Zóhad je 't, zóhad je 't niét. En de handdoek was zoek. Chris kon me niet helpen, want die was voor uren naar huis gestuurd met 'n halve ham en 'n flesch port. 'k Sloeg m'n handen uit, spatterde van Stralen in 't gezicht. Van Stralen is 'n aardige kerel, die iets bij de belastingen" doet. Hij was me zoo maar achterop geloopen en wou zich nu ook wat verfrisschen. Gezellige pan, hè?" vroeg-ie enthousiast. 'k Stemde van harte toe, gestreeld, want eiglijk beschouwde 'k 't feestje toch als mijn fuif. 't Gaat ze tegenwoordig goed" vervolgde van Stralen opgewekt en ep zijn beurt begon-ie 't spelletje met de zeep. Hij verkoopt meer dan-ie maken kan. 'k Heb vanmiddag net nog 'n aardig ding op de kop getikt. Twee uien met 'n sinaasappel en 'n achtergrond, 'n Fijn stukje." M'n handen waren opeens droog. Twee uien ?" vroeg 'k. Ja" blies van Stralen, die bepaald te veel gegeten had, en 'n sinaasappel en dan nog iets, dat je niet erg goed zien kan. 't Is heel mooi. Ga maar eens mee kijken." Hij ging me voor, onafgedroogd. We traden weer in 't gezellige vór." Doch daar zag 'k juist Jos in druk gesprek met Bouwer k 'n heel aardige kerel, 'k geloof aan 'n ministerie vlak voor mijn uien, die nu van van Stralen waren, 'k Begreep de situatie, troonde van Stralen onder 'n voorwendsel mee naar 'n anderen hoek van de kamer. Geen drie minuut later, of Jos drukte Bouwer stevig de hand: de zaak scheen beklonken. Toen kregen we nog champagne. * * * Den volgenden morgen 't was laat geworden 's naehts en 'k lag nog te bed kwam Jos büme met 'n mismoedig gezicht en ... de uien. Zoo? Zijn ze daar dan toch?" vroeg 'k verheugd en 'k richtte me half op. Ja" bromde-ie, maar als je 't me niet kwalijk neemt, wou 'k er wel mee op stap." Hoe bedoel je ?" vroeg 'k, op alles voor bereid. Die uien doen me de dood aan!" riep-ie woedend uit. 'n Croüte, 'n ding zonder idee! Wat is in 's hemelsnaam 'n ui! En ze zijn er allemaal dol op, stapel, gek. Ze vallen er op aan als uitgehongerde wolven. Jij, bij, zij! En die gehate dingen zullen op 't laatst nog m'n uitkomst zijn! Jij wou ze gister met alle geweld hebben, weet je nog wel ? 'k Heb je nog teruggehouden, gezegd: kerel, neem de doode kraai. Van dat dier zul je plezier hebben." Maar nee, jij zou en moest de uien. Nu, je hebt ze dan ook." Hier wou 'k protesteeren, want 'k dacht aan Bouwer en van Stralen. Doch als Jos eenmaal op dreef is, krijg je er geen woord tusschen. 'k Heb 'n dinertje voor je ingericht, omdat 'k je handelwijze zoo attent vond" vervolgde Jos met 'n razenden pluk aan z'n haar. Ook is Co maar ns jarig. J. LE MINJE, Amsterdam. OUDE GENEVER merk Nectar". ?1.38 per D literflesch. WIJNEN, COGNAC etc. y Eenige Fabrikante W.BengerSöhne Shittga Hoofddepöt te AMSTERDAM: Kalverstr. 166 K. F. DEUSOHLE-BENGER. GRANDS V1NS DE CHAMPAGNE Perrier-Jouet Epernay. Concessionnaires, Sauter & Polis, Maastricht. Eenvoudigjes natuurlijk, onder ons. Maar 't valt toch niet mee. Er komen altijd meer lui dan je denkt en je wilt toch ook geen honger lijen. En vlak nadat je 's middags weg ging, kwam die fielt van 'n schoen maker met zó'n rekening. Die had wél terug van zestig. Toen van Stralen dan ook hij was wat vroeg absoluut die uien wou (hij was er gewoon niet van weg te slaan, idioot!) heb 'k ze 'm maar gelaten, voor vijftig gulden, 'n krats, cadeau. O, dan krijg jij nog tien van me, hè? Ach, nee, hoe zit dat nu ook weer ? M'n kop loopt om van al die misère en 'n ideeën als 'k vanmorgen weer had I Dat krijg 'k altijd na zoo'n avondje, 'k Kan er eiglijk niet tegen. Enfin, we rekenen nog wel af. En 's avonds kreeg Bouwer 't ook al te pakken. Hij wou er 'n moord voor doen, zei-ie. Nu, je begrijpt, dat wou ik niet, voor nog geen honderd uien l En we moesten den volgenden dag toch k nog leven. Met die paar blikjes zalm doe je niet lang. Dus, om van 't gezeur af te zijn, heb 'k 'm maar niet teleurgesteld, voor veertig gulden. Belachelijk! Maar vanmorgen hebben ze gewoon de bel bij ons uit de deur gehaald of ze 't ruiken, de hyena's! Chris heeft geen woord kunnen inbrengen en nu heb 'k nog precies dertien en 'n halve cent. Haha, 'n kunstenaarsbestaan! Je verkoopt al je hebben en houwen voor 'n krats en nog lijd je armoe! En je echte, zuivere, mooie werk 'k bedoel nog niet eens de dooie kraai" willen ze niet aan! En nu wou 'k je vragen, beste kerel, omdat jullie alle drie die uien toch niet kunt hebben en omdat daar nu zoo'n verkoop in schijnt te zitten, leen me even 'n fatsoenlijk over hemd en 'n boord en vijf pop. Dan rij 'k naar die nieuwe kunstzaak in de Langstraat en 'k ben weer in bonis en je neemt maar uit m'n hol" wat je wilt. Je weet, vrienden kan- 'k niets weigeren." 'k Dacht weer aan Co, Jopie en 't aardappelmandje en ... 'k was overgehaald. Jos trok m'n beste overhemd en m'n hoogste boord aan en 'k gaf 'm vijf pop, om mijn uien te verkoopen. Toen ben 'k nog maar wat blijven liggen. En 'k heb veel nagedacht. Jos heeft de uien niet verkocht. De kunstzaak wou ze niet aan. Daarop heeft Jos, zonder aan de drie eigenaars te denken, ze uit kwaadaardigheid verscheurd mét den sinaasappel en den onduidelijken achter grond. En hij heeft gezworen, dat-ie nooit meer n ui schilderen zou, al moest-ie ook verhongeren. Tegenwoordig loopt Jos elk oogenblik bij me op, of 'k niet eens iets bij 'm kom uit zoeken in ruil voor 't vernietigde stilleven. Maar 'k durf niet goed. 't Komt altijd duurder uit, dan je denkt. En Jos is zoo slordig met everhemden! Van Stralen en Bouwer laten zich niet meer zien" verfcelde-ie me met 'n zucht. En dat allemaal om die verwenschte uien! Heb 'k gelijk, dat 'k ze nooit meer schilder ?" Of je!" stemde 'k toe En 'k heb 'm beloofd, dat 'k morgen bij 'm zou aanloopen. Maar 'k ga niet!