De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1912 3 november pagina 5

3 november 1912 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 1845 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Eente Goura m (en Interiationaltn fMf eatiesrecbt. Terwijl der vrouwen Wereldbond voor 7rovMxnkiurtokt reeds vele malen bijeen kwam, is op het gebied van het vrouwen kiesrecht thans iets nieuws te melden en wel het eerste congres van den hier bovengenoemden bond, dat van 23 tot 30 October te Londen gebonden weid. Zalfs in Engeland, waar reeds meer dan 40 jaren deien strijd voor recht gestreden wordt, is men algemeen overtuigd, dat on ie saak een nieuwe aeta is ingetreden, nu de mannen uit looveel verschillende landen bijeengekomen «ijn, om te beraadslagen op welke wijs»men het vrouwenkiesrecht het beste en het snelste bevorderen kan. De wijze waarop de afgevaardigden en genoodigden ontvangen zijn, was wel het beste bewijs, met hoeveel symphatie de«e hulp begroet wordt In de prachtige iaat van het CecüHotel werd door 8ir John Cockbnrn, voonitter van den Internationalen. Mannenbond, in vereeniging met den Engelschen MannenbOE*, aan de afgevaardigden en hunne dames een diner aangeboden, waar 186 gasten aanzaten, en waarby menig woord van onderlinge waardeering werd uitgesproken. Telegrammen met symphatiebetnigingen werden voorgeleien van : Mr. Nicolasde Swmere, koninklijk-keizerijjk kamerheer in Hongarqp. Mr. Frederic Bayer, lid van de Eerste Kamer in Denemarken. Dr. Pail. L. Moltesen, lid van de Tweede Kamer in Denemaiken. Mr. M. Destree, lid van de Tweede Kamer in België. Professor H. Olrik, directeur van de rijks school voor onderwijsere te Kopenhagen. Professor dr. Henschen te Btokholm. Mr. Boberto Michels, professor aan de universiteit te Turijn. Professor dr. Dirner, te Budapesr. Mr. C. L. Lange, secretaris van l1 Union Interparlementaire" te Brussel. Mr. H. A. de Moreler, vice- president van de Z ritsenene Ver. voor Vrouwenkiesrecht te Qenève. Miss G. Jeffery, secretaris van de Katholieke Ter. voor Vrouwenkiesrecht te Londen. Mr. Barczij, lid van de Tweede Kamer in Hongarije en burgemeester van Budapest. Twee verschillende Vrouwenkiesrecht vereenigingen in Denemarken en Mr. Sam van Houten. Ik constateerde met voldoening, dat het telegram van Mr. 8. van Houten met warm applaus begroet werd. De inhoud daarvan Imidde als volgt : Gssondheidsredenen verhinderen mij te reizen en deel te nemen aan uwe beraad slagingen; maar ik uit hierbij mijn groote minimin ..... MIUIHII ...... inniiinniiiniiiiiiii ....... immiimmimum UIT DB NATUUR. D. Vreemde Vlinderbloemen en een verkeerd begrepen belang. Lnpine klinkt al niet vreemd meer; wel tiet het woord er nog uitheemse h uit, tuinlni en boeren echter noemen de plant evenals de schoolkinderen al is Wolftboontn voorge steld b(j den wetenschappeljjken naam, dit beteekent bij ons: de plant is ingebur gerd. Inderdaad dat is de Lnpine of Lupinui ook; de goudgele toren-kransjes" van de heidevelden in ontginning, evengoed als de blauwe, de roode en prachtige paarablanwe met witte lupine van de goed verzorgde tuinen en parken. Ook Lttbyrns is al familiaar; noch de roode bosch latbyrns, noch de bonte, genrende latbyrus vooral, schrikken door den naam de menschen meer af van koopen en kweeken; die naam, soms verflauwd tot Laterus, is hun even gelanfig" geworden als Fuchsia en Geranium. En 100 is het ook, of «al het binnenkort worden met Lutenu, Seradellt en Etparcette. Die woorden klinken nu al niet totaal on bekend meer ; ook niet in de ooren van hen die zich de planten zelf niet kunnen voor stellen. Zs worden dan ook nog al eens ge noemd in kranten en tijdschriften, in 't bijzonder wanneer er sprake is van ontgin ning; dan worden de vqf vreemdelingen dikwijl»in n adem genoemd met roode en witte klaver, alsof zjj hier al heelemaal thuis behoorden. Het spreekt van zelf, dat het nuttige plan ten zijn; de wilde, al «ijn ie nog zoo mooi, boezemen den menechen in ons land veelte weinig belang in, om vreemdklinkende plan tennamen te doen onthouden. B ij ons moeten da gewassen, die men kent, zeer nadeelig of zeer voordeelig lijn, in de beteekenis van schadelijk of nuttig voor den landbouw. En nuttig in dit opzicht zijn de vijf zooeren genoemde leden van de groote vlinderbloemenfamilie ongetwijfeld; in werkelijkheid zijn er niet veel planten van meer algemeen nut dan dit vijftal. fymphatie voor het doel, dat n bijeenbrengt. Gelijke opvoeding en gelijke levenskansen in elk opzicht beginnen gelukkig over de ge heele wereld voor de vrouwe»bereikbaar te worden. Daaruit volgt de toelating tot open bare ambten. Ten gevolge daarvan zijn vele vrouwen bekwamer om politieke macht uit te oefenen dan een groot deel van de andere sekse. Een verschillende behandeling ten op zichte van het toekennen van het kiesrecht kan dus niet langer blijven bestaan. Ik, voor mijn persoon, erken geen enkel argument, dat het tegendeel sou kunnen bewijzen". Van de vrouwelijke spreeksters werd vooral Mrs. Gespard zeer toegejuicht. Ook Mr. en Mrs. Pethick Lawrence, die pas uit de gevangenis ontslagen zijn en zich van de militante partij afgescheiden hebben, (wat bier the topic of the dav" ie) waren aanwezig. Toen een der sprekers hunne namen noemde, ging er een daverend applaus op. Een ander gewaardeerde gaat was dr. Thekla Hnltin, het Parlementslid in Finland, over wier politieke wedervaren ik nog onlangs schreef. Zangwil), de bekende schrijver, had de lachers op zjjn hand. Het was merkbaar hoe men zich bövoorbaat op zijn speech ver heugde. Hij vertelde o. a. hoe hu onlangs een politieagent (den vermaarden Bobby) over vrouwenkiesrecht geïnterviewd had. Deze antwoordde hem: geef de vrouwen toch gauw het kiesrecht, want al die op tochten belemmeren het verkeer zoo zeer". Hij gaf dit als een voorbeeld, dat, hoeveel verschillende opvattingen er omtrent het vrouwenkiesrecht ook zijn mogen, de eindcotclusie toch steeds dezelfde zal en moet zgn. Donderdag 24 Ociober had de eerste cfflcieele zitting (Business Meeting) plaats. De President, Sir Jotm Cockbnrn, sprak in zyn openingsrede met warmte over het belang van de zaak, die zooveel verschillende landen bijeenbracht. Een buitenstaander zon allicht denken, dat op du plaats zulk een woord o ver bo lig was, omdat het was piêcher pour les convertit". Maar de belangrij kneid van zijn toespraak bestond hoofdiakelijk dtarin, dat Sir Jota Cockbnrn 18 jaar geleden, als eerste M niater van Zuid-Australië, dezelfde belangen op dezelfde wijze behartigd heeft en daar den vrouwen recht heeft doen verkrijgen. Uit zijn persoonlijke ondervindingen kan hu das belangwekkende meiedeelingen doen over de goede uitwerking van het vrouwenkiesrecht, zooals: de verbetering der huwelijkswetten; gelijk loon voor gelijken arbeid; vermin dering der prostitutie; instelling van een jengd-rechtbaok, enz. enz. Deze feiten werden nog bevestigd door een zekeren Mr. Clark, thans een der afgevaar digden van den fingehchen Mannenbond, die vele jaren ean staatsbetrekking in NieuwZaeland bek eedde en de goede samenwerking van mannen en vrouwen ook daar te lande had leeren waardeerep. iiiininiiniinniiiiiiinniiiinnliiiimiiiiiiiinin nnmiiiiiiiiiiniiiiini Niet zoozeer, omdat ze zelf cnltnnrge wassen zijn; dat zijn ze in zekeren zin ook wel; maar veel meer nut doen ze als bereiders van den tchralen of pas ontgonnen nieuwen bodem, als voorloopera van de voornaamste landbouw gewassen op de lichte zand- en heidegronden. Hat zijn om zoo te zeggen de voorposten van da beschaving in de plantenwereld, en als zoodanig zijn ze niet altijd sympathiek voor den vriend van de vrije wilde natuur, al haat hu natuurlijk de cultuur daarom nog niet; maar een botanist die veel houdt van de wiide flora, ziet ze toch niet met onverdeeld genoegen komen. Za z<jn voor hem de teekenen van het naderend einde van een mooi begroeide duinpau, van een heidekom met zonnedauw, veenmos en orchideeën. Zoo is in den laatst en tijd voor de Amsterdamsche vrienden van een mooien en vrijen plantengroei en dat zy'n er duizenden het verschijnen van de wilde Lat b y rus mat zijn breedgevlengeld blad, de lange ranken en zijn mooie roode bloemen, de voorspelling geweest van het verdwijnen van een buiten gewoon belangwekkend studieterrein op een half uur sporen van de groote stad. Ean veld met Luzerne en enkele hoekjes met Esparcette en Saradelle zijn een poosje de vreugde geweest van jonge aankomende floriatjes; deze wisten nog niet, wat dat beteekende, die invasie van Limburgers en Galderalni in Holland en Gooiland; zrj had den nog niet geleerd van stikstofverzamelaars, wortelknolletjes en Bacillna radicicolnm. Het begon z o'n mooie natuur te worden daar in de Zanderij tusschen Bdssnm en Hilversum. Jaren en jarenlang was er zand ge dolven, van de Craüoosche brug tot aan den Hilversum- \ se hen grintweg by' den Water toren; jaren lang, zoolang ik mükan herinneren, stonden er rijen platte waggons tegen de hoogen zandwal en als ite vol waren, trok poffend en hagend de oude en ouderwetache rangeerlocouotief den zandtrein uit de kuil naar het gewone spoor. Tot op het grond-water toe, of tot dicht er by althans, werd het zand weggegraven; de heikorat die boven op het vier meter hcoge keienzand lag, stortte naar onder, werd op walletjes gegooid met het uitgezifte giint en met de groote rolkeien en zwerfblokker, die bij het vergraven van boven kwamen vallei». En zoo was daar ten noordoosten, maar vooral ten zuidwesten van de spoorlijn, de ijsbaan en den harden zwarten zand weg, een terrein ontstaan dat eenig was in o r. a land; een half uur gaans lang reide zich walletje aan walletje, elk een halven of heelen meter hoog. Er was daar niet opzette lijk maar uit noodzaak en als gevolg vnn om standigheden een zeer ongewoon terrein gevormd; een land vaneen twintig; paralelle henreltjesreekjen, kilometerlange Tichels van zand, Sir John Cockbnrn kruidde zijn speech met allerlei aardige voorbeelden. Hij wees op het leven der bijen, wier Keningin en de werkbijen (ook behoorende tot het vrouwelijk geslacat) de voornaamste plaats in die samen leving innemen; ontkende dat de vrouwen hare goede hoedanigheden souden verlieten door meerdere ontwikkeling, want dat hy niets beminnelijkere en vronwelijkers kende, dan een klasse meUjes-stndenten, die hij nog on langs bezocht had, maar, dat een duif, het symbool van zachtheid, k pikt, zoo haar onrecht geschiedt en dat het dus geen wonder is, dat de vrouwen haar snaveltjes roerden, nu haar, zooveel jaren reeds, onrecht werd aangedaan. Daarna werden de verslagen uitgebracht door de verechillende gedelegeerden. Engeland vertelde, dat de Bond die in 1907 is opgericht, sinds dien een massa werk had verricat en hoewel vele leden o wstelpt waren met het w.erken voor vrouwenkiesrecht door bet spreken op honderden, of beter gezegd op duizenden vergaderingen, U allen bereid waren dit werk voort ie zetten en, zoo coodi?, ióg meer te doen, tot het doel eindelijk bereikt zon zijn. Met trots werd no? even vermeld, dat het een lid van den Engelschen Mannenbond was, dr. C aar les Dryadale, door wiens toedoen in 1908 de Nederlandsche Mannenbond is op gericht. Uit Nederland konden de mededeelingen helaas niet zeer belangrijk zijn. De trekschuit is nog altijd een symbool voor ons Neder landsen acateraan-komen. Allee»kon ver meld worden, dat van de 9 politieke partijen thans vier vrouwenkiesrecht op haar pro gramma hebber, en dat de Mannenbond voor Vrouwenkiesrecht zich sterk ge roeit. Frankrijk was zeer optimistisch gestemd. Waar men in het begin volstrekt geen tegen werking ondervond, een onverschilligheid, even nuttig als het water dat van een eend afdruipt, zonder het beestje nat te maken, is sinds kort de belangstelling ontwaakt. De Gemeenteraden van vele groote steden heb ben het Vrouwenkiesrecht erkend en er zijn bij de landsregeering adressen ingezonden, om de zaak der vrouwen te bepleiten en te be vorderen. N. MAN«FELDT(Slot VOlgt). DB WlTT HCBBBTS. Effen paden. Als iemand verre reizen doet, kan zij soms wonderlijke avonturen heoben... Een Fransche dame, volstrekt niet Oud en heel gracieus, kwam aan zeker klein station in 't zuiden, vanwaar zij per wagen een rit moest maken naar een nog kleiner dorp, dat geen station had. De voerman, die mat zy'n primitief karretje op haar stond te wachten, nam haar van 't hoofd tot de voeten op en vroeg toen opeens: Mevrouw heeft tóch geen valsche tanden?" De ongelukkig», die op zulk een iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiimii iiiiiiiiimiiinnniiii iiniinu grof grint met groote ronde rolkeien en hoekig geschaafd moraine-pnin; tnsachen die hooge zandgolven lagen gedoken evenveel diepe geulen; vochtige dalen, waar hier en daar en vooral 's winters bij het rjjzen van het grondwa'er, een paar centimeter water stond. In die dalen en op die walletjes ontwik kelde zich, in een tien jaar tij ds, een voor natuur vrienden boelende flora. Het werd heidelandschap vol afwisseling en met alle typische gewassen van jong heideveen en jong heideboacb. In de smalle dalen was in korten tijd de bodem bedekt met zonnedauw, wintergroen en wolfsklanwen; de witte riekende orchidee, da gele ganzerik en de krnipbrem, Potentilla en Ganista waren al spoedig aangekomen, ze kleurden heele plekken geel met wit; de dopheide groeide er volop in de diepten en kreeg bezoek van dnlvelsnaaigaren; tuisohen uit zaad opgeschoten wilgen en elzen groeiden en bloeiden prachtige blad- en levermossen; op de heuveltjes stonden al berken en enfcele eik j es van een meter of drie vier; de pinns «ylvestria, de natuurlijke boom van onze heida echoot er spontaan op; ook degaspeldoorn en de groote bremstrnik vlamden er mat Pinksteren, pi de heide in brand stond. Het was een beat jachtveld voor vlinder- en keververiamelaars beiden; de hei- en de dnimhagedis, de ringslang en de heikikvorsch kwamen er wonen; er heeft al een kient en een tureluur genesteld, de kniflaenwerik en gee'gorsen kwamen er bij troepen foerageeren. Op ditgeheele terrein ontwikkelde zich blijk baar regelmatig en snel een natuurlijk parkimpertinentie niet was voorbereid, kreeg een kleur tot achter de ooren, en schudde ver ontwaardigd van neen l De voerman echter vertrok geen spier van zijn gelaat, en hernam: Na, mevrouw, dat is maar goed ook, want de weg is niet coo heel erg gelijk, weet n, en als n ze had, deed u maar beter, se in uw sak te steken... voor 't breken, weet n l" * * * Struiê. Nog eens ft propos van ons stinisvetrendispunt. IK tref daar zooeven in een Fransen tijdschrift een groote advertentie aan, die bewijst, dat de strnisvoKel-cnltnnr reeds niet meer uitsluitend aan Zuid Afrika beboort, msar ook tot En'opa is doorgedrongen. In 't bailje van bet mode-land, in de mondaine-badplaats Nisza, heeft men een Ferme Antraches", waar men de strniaveeren in natura kan zien groeien, en waar men zich overtuigen kan, dat de dragers deier kost bare pluimage, om der wille van hun gevederte geen leed geschiedt. *** Mild. Een eerlijk burgerman in Londen reed op zekeran dag ('t gebeurde ongeveer een week geleden) in een cab en ontdekte toen dat tnsscben het kusten en den wand van het rijttrgje een portefeuille lag, welke er vermoedelijk door den voorgaanden huurder in waa achter gelaten. Het bleek, dat deze portefeuille 400 gulden aan bankpapier bevatte en dat de elgeiaar ervan was een zekere meneer G. die op de Bankway" woonde. De eerlijke vin d w begaf zich zoo spoedig hu kon naar het postkantoor, maakte van de portefeuille een aangeteekend pakket en veriond dit aan het genoemde adres. Twee dagen daarna ontving hij het volgende schrijven: Geachte Heer J Ik dank a voor de terugzending van mjjn portefeuille en ben zoo vrij hierbij postzegels in te sluiten ter vergoeding der door n ge maakte kosten voor frankeeiing enaanteekening. Dit laatste leek me intnsschen een onnoodige uitgave, die n wel achterwege had kunnen laten. Hoogachtend Uw. dw. G. * « Dienstboden. Nergens schijnt de dienstbodenplsag tot zulk een crisis gestegen te zijn als in Bul garije. Alleen zeer groote armoede kan een Bnlgaarsche vrouw dwingen om dienstbode te worden. Jonge meisjes denken er niet aan te gaan dienen, en doorgaans zijn het alleen weduwen die zich daarvoor aanbieden, in 't bisonder voor de positie van keukenmeid. Maar ze stellen dan meestal de voorwaarde, haar geheele familie mee in huis te mogen brengen. iimmmiiiiiiiiiiiimmiiii nimiiimii iiiiiiiiniiiuiu n landschap met da hoornen en struiken, die er naar hun aard in behooren en er vroeger wellicht geweest waren; de dieren die bij deie formatie eveneens van nature behooren, waren ook al dadelijk aanwezig. Het liet zich aanzien dat hier mettertijd, als van zelf, een groot na uur-park zou on te taan, dat voor Hilversum en Bnasnm een aantrekkelijkheid zon worden; een attractie, zoo groot dat de geringe kosten van een beetje leiden en fatsoeneeren er best op konden overschieten. Het was toch zoo noodig, voor Bnasnm vooral i Daar is in de omgeving van dorp en trein haast geen stukje vrije wandeling meer. Wat er was en nog niet is bebouwd, werd omrasterd en verkocht voor villa terrein, vrije natuar voor sael en wandeling is er zoo goed als niet meer. Geen enkele poging schijnt er gedaan te zijn om voor vreemdelingen en dagreizigers nog iets anders te reserveeren dan afgesloten villaterrein en de grintwegen er tnsrehen. Dat had een park kunnen worden, die zanderij! zooals geen enkele stad of dorp in ons land er een bezit. Dat zon voordeel hebben opgeleverd, indirect misschien ; een dorp met een natuurlijk parklandschap van kilometers lengte, met hoog en laag, met een spoor alte, een ijsbaan, aansluitend aan uitgestrekte boach en heide, moet menschen lokken l Het was in het belang geweest van stad en dorp, dat in de hand te werken. Dat wil zeggen: nog een paar jaar stil de natuur te laten begaan, die al zoo mooi aan den gang was. Wat het had kunnen worden, kan iedereen zich nog wel voorstellen, die in deze heifatdagen bij den water toren op de hoogte van de ZwartenWeg gaat staan en het bosch van de zanderij overziet. Dat gezicht over het bosch in de diepte, al is het geen tiende meer van wat het was, beoosten den -weg tot aan de spoorlijn, is nu nog zoo mooi t n grootech, dat menig een, evenals ik, spijt moet gevoeld hebben, dat geen bevoegde hand heeft ingegrepen, om het onverstandig omverhalen van zooveel echoocs tegen te gaan. Wat er was, is grootendeels vernield en wat er nog over is, wordt ook hier spoedig geheel vernietigd. Aan de westkant van den Zwarten-Wcg is maar weinig meer over. Daar zijn alle berkenboscbjes, alle dennetjes en vogel kers gerooid, daar is de grond geëflend, Zonne dauw, Woifaklauw, Erica en Potentilla zy'n onder het zand bedolven. Ver leden jaar was een ge deelte bezet met Luzerne, om er het volgend jaar haver, rogge of gerst te zaaien. Dan hebben de stiketof-bacteriën in de wortelknolletjes van de Vlinderbloemen den grond voldoende van de uoodige stikstof voorzien, een deel van de bacteriën bluft leven in den grond en kan zoo noodig weer nieuwe knolletjes doen ontstaan aan de wortels van de klaver, die tnsschen de logge waidt gezaaid. Dan is alles voorgoed mager bouwland gewor den. En toch, de grond ligt Of de oorlog dezen wantoestand een weinig eorrige-ren cal? *?* Blovtet. Een dameskleedingstnk, dat alle modes der laatste jaren heeft overleefd, dat zich wel ia waar met groote plooibaarheid immer weer voegde naar de eisenen van den tijd, maar noctitans zijn individualiteit behouden heeft, is de blouse. Een goede definitie te bedenken voor een blouse" zon niet gemakkelijk zij». Een bakviscbje zon n vertellen, dat het een kleedingstuk is, dat bloest", maar dat soa u niet veel verder helpen, indien ge niet in staat waart dit elegante, losse, artistiqne klein goed der mode te onderscheiden van eiken anderen vorm van bovenlijfsbekleedlng. De blouses van den laatsten tijd waren lang niet altijd los en plooibaar, deden allen mtn of meer mee aan den strakken, geserreerden vorm, die een eigenschap was van onte geheele kleeding, nochtans zag men steeds aan enkele eigenaardigheden, dat het blouses" waren... vergissen was niet mogelijk. En thans ook handhaaft zich de blouse op schitterende wijze, en is voor de mode wat het sonnet is voor de dichtkunst: de oude vorm, die immer ver jongt en verfijnt, en waarover zij in kwistigen overvloed haar groo ste schatten uitstort. Men draagt blouses, in geheel effen witte, ragdunne Chineesche zijde, die preciens en schoon zijn door baar eenvoud, men draagt ze ook met het rijkste borduursel en met een kleuren weelde als vaneen Perzitch tapijt. Z|j ontleenen baar motieven zoowel aan de Japansche kimono als aan de Grieksche tunica en de Spaansche boléi o.... Alles reeds end, meent ge, maar nochtans nieuw, fonkel nieuw door de toepassing. Kant en rijke broderies, geeomtacheerde zijde en met pa jatten en glaakralen opgewerkte tule, genieten ook nu de voorkeur, dunne soepele stt Sta, die zich gemakkelijk en sierlijk plooien ook al wordt er slechts geringe ruimte gelaten, omdat ze zich nog immer min of meer te voegen hebben naar de nauwe, gladde rok. In tegenoverstelling met de gekleede toiletten, waarvan da mouwen heden lang zijn en zelfs met korte manchetten over de hander, zijn de mouwen der blouses kort of half kort gebleven. De hooge kragen zijn (ook: al schijnt de winter se te ehchfcn) geheel uit den tijd. Demie of fansse decolletée is bij de modeblouse een zachte dwang". P/achtig en caer nieuw is de aanwending van een Medieiskraag, met open coenr en gecombineerd met een bol er o acQtige schonderbedekking. Men moet de mode-artisten bewonderen, die op zulk een klein gebied blijk geven van zoo grcote phantasie. ALUGKA. iiiimtiiiiiiiimMtiitinimimiitittiitiiiiiiiiiiiiiitmttmiiiimmmmiiuM zoo laag, dat bet de vraag is, of op den duur met de opbrengst de kosten van verboawen gedekt kunnen worden; van waterafvoer kan geen sprake zijn, van villabouw even min, zoodat het mogelijk is, d<t de natuur lijke plantengroei die zich zoo r ijk ontwik kelde ten slotte toch voor niets vernietigd werd. Aan de overzijde van den spoortrein en de ijsbaan, lag ook een even lang, maar veel smaller terrein, waar de flora en fauna van de lage heide tot rijke omwikkeling kwam.; Daar is bijna alles met kalk van fabrieksaf val bedekt, dat de spoorwegmaatschappij kw£t moet zijn; nog een paar kampjes met erica en zonnedauw en k rui p wil g liggen groen'; voor hoe laug nog? Daar wordt met kalk in plaats van met atikstof-verzamelaars ge werkt, het resultaat is hetzelfde: armoedig bouwland, dat waarschijnlijk later toch weer woeste grond zal worden in plaats vaa een mooi heidepark". Ik ben bet eind van mrjn ruimte al een heel eind voorbij; maar ter gelegenheid van mijn 500ste opstel in dit weekblad mag ik er misschien nog wel een paar regeltjes extra bijvoegen. Onwillekeurig is dit opstel in plaats van een populair canserietje over wortelbacteriën van Vlinderbloemen" een klaaglied geworden over verloren studieterrein ; ik heb me voor dezen keer eens laten gaan,in plaats van voet bij stnktehonden. Eerst dacht ik het artikel om te werken of het in de mand te gooien, maar bij het over lezen kwam de stille hoop op: als er, nu het niet op den weg van de Vereeniging voor het behoud van Natuurmonumenten ligt, om een villastad aan een vrij wandelpark te helpen als er nu eens onder mjjn lezers iemand school, van invloed en kapitaal, die een poging wil doen, om nog te redden wat er te redden valt? Het is wel heel, heel laat, maar nog niet te laat. Bovendien ia het een Erfgooiers-zaak. Een heel klein stukje er van heb ik zelf voor geld en goede woorden kun nen reserveeren, voornamelijk om de zwerf blokken uit den ijstijd te behouden die er liggen tnsschen de zonnedauw en heideplanten ; maar meer te doen dan die onnoozele 4000 M9, gaat boven mijn kracht; en het zijn er meer dan twee millloen. E. HEIMAKS. *** UMfLüvrut*

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl