Na 1847 DE AMSTERDAMMER WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. 11 Heemskerk Tilma De Nederlandsche Walvisch. Segout Noknt Lohman Dr, de Vitoer De bram-vloek. (ALBBBT HAHN in de Notenkraker.) Jy aardworm, won ju de coalitie breken? Het eenigste wat jij breken mag, is je woord. En dat wel dadelijk, begrepen l" Wederkeerige troostwoorden.KPwncfc.) Doch helaas! door al 't gestamp Krijgt de walvisch een kramp, Die hem ziek en misluk maakt; De Heidelbergsche professor aan prins Peter van Montenegro. (Simplicittimut) 't I« of hij aan 't braken raakt. Dikkie, Dikkie opgepast! Hou de rib toch steng vast! Dit PrikJcebeen, doei J. A. GOEVEBNBUB. 1 Spreekwoorden naar stand. (Luttige BUiUer.) TAKT en EOOSBVELT (tot elkander sprekend): Och, och! denk eens, het had erger voor je kusnen wezen! Denk eens dat ik bijv. gewonnen had l" De Balkan-Caesar. (Kladderadaisch.) Hooggeachte Prins! Lieve jonge vriend en held! overweldigd door Uwe, dagelijks zich ^vermenigvuldigende, krijssberichten, wilde ik in het belang der wetenschap het verzoek tot U richten, tenminste eenige Turken als natunr-monnmenten te sparen." Alfred, je bent een nagel aan mijn mausoleum l Hu kwam, hy zag, hij niesde. lltllllllllMIIIIIIIMUIMIIIMItllllllllllllllMlllllllllllUIIIIIIIIIII cfiaafispzi. 22e Jaargang. 17 November 1912. . Redacteur: RUD. J. LOMAN. W Heathatreet, Hampatead, London N.W. Verzoeke alle mededeelingen, deze rubriek betreffende, aan boven staand adres te richten. No. 1214. P. F. Blake. Mat in twee (2) zetten. ? bcdefgh Wit Ka2, D*7. TV4 R>2 en f5 Pd7 = 6. Zw. Kdö, Da6, Tf3 en h i, Rf4, Pa 7 en e3; a4, 15 en ^5 = 10. Oplossing van No. 1213 l Dg5. Opgelost door ds. R. de Haas, te Winsnm; J. Poiteboom, Hoek van Holland; J. de Koning en K. Lindhout, Vlaardingen; J. Alberts, Enschedé. Deze tweezet bleek voor zeer velen een struikelblok. Men overzag dat na l DfO 't mat met Dh6f verhinderd wordt! Wij wenBchen b.b. oplossers met No. 1214 meer succes. UIT DE SCHAAKWERELD. Davidson won in 't Kampioenschap-tor nooi der Metropolitan C iess Club een schit terende party van Thomas (kampioen M. C. C.) Omtrent 't Naw-York-Havana-tornooi ver schijnen overal tegenstrijdige berichten. In de N. Rott. kwam de vorige week een bericht van dr. Tariasch voor, dat van de 15 genoodigdan alleen dr. Vidmar had bedankt. De lijst van deelnemers bevatte volgens dr. T. o. a.: Lasker, Rubinstein, Schleehter en Bernstein! Hoffjr die de onderhandelingen met de Enropeesche meesters op zich heeft geno men en dus beter dan iemand met den waren stand van zaken bekend is, deelde ons j.l. Zaterdag mede dat waanchijnlijk van de geheele onderneming niets terecht komt. Men make zich dus geen illusies. In de October t tl. van 't Bondstydechrift verscheen onze eerste party mat Davidson, orergenomen nit 't tr. Dagblad, met de analyses van dr. Olland. De Rad. voegde daaraan deze nabetrachticg toe: Natuurlijk is 12 Db5 en 13 Db7: untor alle kanonen" want na Tfc8! 14 Dc6:, Dt8! is de witte dame verloren, onherroepelijk ! Loman's voo 11 zet ting 14 Ta7 verdient reeds daarom een vraagteeken, en ontneemt veel aan den toege zwaaiden lof en aan de waarde van zijn combinatie." Men kan zich onze verbazing denker, Olland, Hofiar, Gunsberg en de beide spelers zy" allen zonden een zoo eenvondige onmiddellijke winst over 't hojfd hebben gezien? Dat was toch waarlijk al te gek I En niettegenstaande de verzekering dat de winst onherroepelijk" was, togen wy' aan 't werk desa renzenvondst te onderzoeken. Al heel gauw bleek 't ons dat Dc8 ? ? niet onher roepelijk" wint, maar onherroepelijk 't spel voor zwart verknoeit. Wit speelt b 4 en op ab4: volgt «5 en de D. ontsnapt naar a4 onherroepelijk!" Op 15 b4, To6 volgt 16 Di8:, Da8: 17 bc5: en wit wint. Oplossing eindspel van Troitzky. (Zie vorige rubriek). Wit Kei, Ph3; a5, d2 en e5 = 5. Zwart Kc2, Rt8; b5, d3, d7 en LÖ= 6. Wit speelt en wint. Dat de a-pion den doorslag moet geven ligt voor de hand, eveneens dat e.O de eerste zet is. Man denke echter niet dat daarom de oplossing eenvoudig is, de weg naar den Dam (a8) wordt dit boertje moeiiyk genoeg gemaakt. Natuurlijk moet de R. trachten de diagonaal hl a8 te bezetten, en dit doel is alleen met Ri6 te bereiken. l Rhö? 2 Kf2, Kd2:I 3 Pf4, Kc2 4 Pd3:, Rg6 5 Pc5, Rf7 6 e6! en wint. Op l Rf7 volgt natuurlijk Pg4 en.aSD is niet te verhinderer. Dm l &6, R$6! 2 P/2, Rh5 (Rf7 3 Pg4, Kcl 4 Pi6 enz.) 3 e6! l 't doel van dezen zeldzaam mooien ?et wordt aan stonds duidelijk. 3 diö: (gedwongen) 4 Pgi!! 'c pionnen-cifar wordt door een Paardofier gevolgd! 4 R 4: (R«,6 dan 5 Pf6! of Re6 5 Pe5 en wint.) 5 K<2 l. 't Doel der beide offars is nu duidelijk, de R. is op de verstopte diagonaal h3 c8 gelokt. Zwart heeft echter nog niet zjjn laatste krnit ver schoten, hij kan n.l. nog Rf51 spelen en daarop is Ke3! de eenige?winstvoortzatting. De hoofdvariant is dus ala volgt: l a6, Rs6! 2 Pf2, Rb5 3 e6l dt6: 4 Pë4l, Rï4: 5 Kf2. R(5 6 Ke31, Rh3 7 Kf3I, Kd2: 8 a7, Kcl 9 i8D, d2 en wit wint. Dit eindspel beeft ook voor 't practische spel groote waarde. Da volgende partij, die wegens 't frap pante mat eenig in haar soort mag heet en, deed zich voor in de City of London Chess Club. d4 OPENING. Wit. Zwart. E5. Lisker. G. A. Thomas. 1. (14 2. Pf3 3. Pc3 4. Rg5 5. Rf6: 6. e4 7. Pe4: 8. Pe5 9. Rd3 10. Dh5 e6 Wit kondigde hier f5 mat in 8 zetten aan! P.f6 11. Dh7:-)l Kh7: Re7 12. Pf6:ff Kh6 Rf6: 13. P5g4f Kg5 fe4: 14. h4t Kf4 b6 15. g3f Kf3 0-0 16. Re2f Kg2 Rb7 17. Th2t Kgl De7? 18. Kd2f mat! 9e Jaargang. 17 November 1912. Redacteur: J. DE HAAS, Graaf Florisatraat 152, Amsterdam. ONZE CURSUS". Slagzetten in de opening. De valzet. Nog een drietal voorbeelden en wij hebben dezen typeslag in alle varianten behandeld. Het voorbeeld dat nu volgt heeft ons altijd een der mooisten geschenen, hoewel de slag niet diep ligt. Men lette maar eens op het geen volgt. Wit. Zwart. 1. 33-28 18 23 2. 39 33 12-18 3. 44-39 17-21 4. 33 29 (Zied'aer.) 4. 21 27 Loopt in den vaizet. 5. 32:21 (31:22 verandert niets aan den slag.) ?"? 5. 16:27 6. 31:22 18:27 7. 29:18 13:44 Eenvoudig, doch juist daarom is de zet zoo mooi. Bovendien speelt zwart in dezen variant op den slagiet, zonder een bepaald positienadeel op te loopen wanneer de toeleg mislukt. DE INTERNATIONALE. A. C. van Wageningen. Deze meester kwam gelijk aan met Garonte, nadat hy dezen 2 nullen had gegeven, van Bonnard een partij had gewonnen en met Molimard een partij had weten remise te maken. Van Wageningen heef t eenhoogst merk waardige speltrant, is zeer origineel en heeft geen bepaalde voorkeur voor positie- of slagspel. Zyn voorkeur wordt bepaald door den aard der partij. Wy kregen altijd den indruk, dat van Wageningen nooit vooraf vaststelt, welke partij hy spelen zal. Wy' gele o re a dit te moeten toeschrijven aan het feit, dat hu door de pr act ijk sterk is geworden, want zijn kennia is niet de vrucht van studie. Stadeeren doet hij noott. Hij speelt echter heel graag een partij en hoe sterker de tegenstander hoe liever. Noch van openingen, noch van eindspel maakte deze speler studie. Het gevolg hiervan is, dat hu in den aanvang der party vaak een slechten stand krijgt en zelfs in typeslagen loopt. Het spreekt bijna vanzelf, dat hij tegen sterke positieepelers vaak nadeel krijgt, waarvan hij zich niet meer herstellen kan, ondanks zijn sterk middenspel. Dit speelt 'hu nitstekend. Daarin is hij in zijn element omdat daar de theorie heeft afgedaan en alles op e gen inzicht aankomt. In het middenspel is van Wagenicgan een baas. Begaat zijn tegenstander daar een font, dan treedt hy krachtig op, laat zijn tegenstander niet op adem komen en vernietigt hem dan vaak volkomen. Dit ondervond ook Garoute, die op echte van Wageningsche manier gekraakt werd. Er zit duif in het spel van van W., waarmede hu soms den sterksten positiespeler overbluft. Hij komt meestal met een zet dien je niet verwacht, accepteert iederen stand, vooral insluitingen worden hem daarbij vaak noodlottig. Weiss, Molimard en Bonnard hadden veel op met lijn speelgenre. Het eindspel met schijven speelt hij goed. Fijn tempospel met dammen is nu juist niet zijn sterkate zijde, daar ook dit berust op stndie, doch hjj weet heel goed met den dam aanvallend op te treder, vcoral wanneer het er omgaat den dam te gebruiken als middel tot een grooten rondslag. Heel dikwijls weet hij in eindstanden waarin hij slecht staat de remise te vinden. Veel der genoemde eigenschappen maken hem tot een sterken speler. Dit is echter niet voldoende. Praetyk is veel maar niet alles. Zonder deug delijke studie zal van Wageningen nooit een plaats innemen in verhouding tot zijn origineele speltrant en logisch denken. De volgende keer een paar voorbeelden, die toonen wat Van W. presteeren kan. (Slot volgt.) CORRESPONDENTIE. L. en M. 8. Vriendelijk dank voor uw aardig, hartelijk briefje. Het deed mij veel genoegen te zien dat uw liefhebberij zoo groot ie. Die leeftijd van L. is minder. Als hij later een groot dammer wordt i»er niemand die erop let. Htt is volkomen juist, wat u schrijft omtrent het kiezen van den jnisten zet. Dat u met den behaalden prijs en premie zoo mededeelzaam sy't is nitstekend.