De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1913 2 maart pagina 3

2 maart 1913 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

.'13. rr,No...l862; -H&T.£B-D AM M E R( W &E-K BLAD VOORN E-EXE-R LAND VI/ZELS-TR AA'Tr'56 6O HKRENGR-4aö~f'TlDO [INRICHTING TOT MET M EUBILEEREN EN VER.S IEREN -DER WONING BOUWT -TE NUNSPEET. Mooie boschriike terreinen. Spoor, Tram, El«ntri«oh licht, Tolephoon. Inlichtingen M.üDE VELUWE",Xunspeet. TAPIS d'QRIENT. L,'ART DÉCORATIF poaaède la plua belle et la plua importante oolleotion de Tapia de Smyrne et de .Perse anoienaetmodernea. Adr. Etabl. M1RSCH, Amaterdam. linilllHllltHMIIMtftllMHIIIIIMHUHIIIimitlltllHIIIIUIIIIHHIIIimiltllllll Van de verpleegsters, niet alleen van chris telijke instellingen, maar van, zoover wij weten, alle verpleegsters kan gezegd worden, dat zij te weinig rust en vrijheid genieten. RED. * * * Een feministisch boek Wij wenschen de aandacht te vestigen op een pas in Engeland verschenen boek: Woman and To-Morrow" de vrouw en de naaste toekomst door W. L. George. Wij zouden het willert qualificeeren als plus feministe que les femmes", want we betwij felen 't, of althans Nederlandsche vrouwen zullen samengaan met enkele der uiterste consequenties, waartoe Mr. George komt, b.v. dat vrouwen persoonlijk deel zullen nemen aart de verdediging van haar land. Voor de Engelsche militante suffragettes, die reeds eenige schreden in die richting hebben gedaan, is deze laatste stap niet zoo groot. Maar ook aan haar geeft de schrijver harde noten te kraken. En ik vrees, dat hij haar hevige verontwaardiging opwekt door sommige uit spraken omtrent de vrouw van den tegenwoorfligen tijd. Maar zoo Mr. George harde waarheden zegt ..aan de vrouwen van 't heden, hij opent een verschiet vol onbegrensde moge lijkheden aan de vrouw der toekomst. Hij teekent ons. 't beeld der eerste, zooals zij geworden js door vele vernederende voor waarden van haar bestaan, om ons goed te doen begrijpen hoe veel inspanning van de vrouw zelve er noodig zal zijn vór zij bereikt heeft het ideaal, waarnaar de uiterste fernjnisten en ook hij zelf streven: volkomen gelijkheid" van den man en de vrouw. Hij deinst terug voor geen der middelen die daartoe leiden kunnen, dringt aan op ver plichte physieke oefening om het vrouwelijk tekort aan lichaamskrachten aan te vullen. En .ook geestelijk zou hij haar willen dwin gen alle krachten in te spannen en als een dier. 'dwangmiddelen beschouwt hij 't kies recht, voor hem alleen een onderdeel van 't feminisme. Ik geloof," zegt hij, dat vrou wen niet geschikt zijn voor 't kiesrecht en daarom zou ik 't haar willen gevenj'. M.a.w. dit schijnt hem 't eenige middélr haar te brengen tot inzicht van wat haar ontbreekt Illlllllllllllttlltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Hoe menigmaal had zij in de maanden, dat zij hem niet gezien had, op het punt gestaan hem te schrijven om den toestand op te helderen. Doch haar schroom en een zekere laksheid hadden 't haar belet, en ztj was blijven treuren in haar eenzaamheid, waar van toen af een zacht maar bepaald ver langen naar hem doorheen-schrijnde Tot ze zich'eindelijk bekende, moest be kennen, dat ze verliefd op hem was, ver liefd, verliefd als een jong meisje Ook toen had ze hem nog niet geschre ven, teruggeschrikt als ze was voor die daad, temeer daar zij niet wist hoe hij 't opvat ten zou. Zij was blijven ronddolen met dat zachtknagende verlangen, dat op den duur echter wel uitges/eten zou zijn als zij hem eer gisteren niet toevallig ontmoet had. Hij had weer op haar neer gezien, zooals ze dat alleen van hem kende en ook alleen van hem verdragen zou: met dat air van iiberlegenheit in zijn bewustheid van mooien sterken jongen, die een beetje te veel gef teerd is. Ze had in zijn overigens zoo rustig en regelmatig gezicht weer dat vreemde be speurd, dat zij niet begreep en dat haar mis schien nog het meeste in hem aantrok: die mengeling van weemoed en spot de spot, die als trilde onder zijn verzorgden blonden knevel, en de weemoed van zijn zachte helder-blauwe oogen. Doch ook was er in zijn oogen weer die doordringende blik, die alles scheen te weten, alles scheen te zien in haar, die haar zoo wonderlijk ontroerde en waarmee hij haar tot alles dwingen kon. Nog had ze toen geaarzeld! O, was't niet, of haar dieper gevoelsleven te teer was voor deze wereld? Maar zij had zich overwon nen, ze had 't gedurfd, ze had den eersten stap tot toenadering gedaan door hem voor van avond uit te noodigen. Tóen ze dit eenmaal gedurfd had, was 't of die durf haar al hooger en hooger boven het aardsche verhief in een ijle zwijmeling van geluk. Ze zou nu ook verder durven. Maar hui vering op huivering doorvoer haar bij de gedachte aan het geheimzinnige, het gewaagd en vreemd-heerlijke, dat zij tegemoet ging... Ze werd in haar overpeinzingen gestoord door zijn komst. Langzaam verrees zij van haar zitplaats, ging hem eenige passen te gemoet en reikte hem met een glimlach hier glimlach loom de hand, Zij scheen volkomen kalm en meester van zichzelve en den toestand. Hij daarentegen was een weinig bedremmeld. Verwarde 't hem, zoo opeens van buiten in die stille besloten kamer te komen? Moest zijn waar nemingsvermogen zich eerst aan de nieuwe omgeving accomodeeren ? Of kwam't, door dat zij plotseling zoo dicht tegenover hem stond: zij in haar donkeren rok en lichte blouse, zoo teer en bevallig van lijnen, zoo GRANDS VINS DE CHAMPAGNE Perrier-Jouet Epernay. Concessionnaires, Sauter & Polis, Maastricht. PrimaAnthraciet,6ascokes, Brechcokes enz. Firma H. F. T. LiJnbaanser. S96. - Telftf. W. 4876. HIIIIIIIIIIIIIIMIIIIMHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII en tot 't besluit om hierin te voorzien. Hij wijst er op dat tot nu toe het vrouwen kiesrecht in overdreven richting en zelfs schadelijk gewerkt heeft. De vrouwen zijn te zeer gewoon geweest om te leven in een engen kring van denk beelden, dan dat zij een vèrzienden blik zouden kunnen hebben op 't geen der inenschheid in 't algemeen ten goede komt, en niet vreezen zouden om daarvoor ruimte van geld middelen toe te staan. Hij gelooft niet," dat, indien vrouwen het kiesrecht gehad hadden, men nu in Engeland de ouderdomspensioe nen of de verzekeringswet voor arbeiders zou gehad hebben. Maar 't eenige middel om haar gezichtskring te verruimen, haar te doen inzien, dat groote kwalen moeten be streden worden met groote middelen, ziet hij in 't stemrecht. Ik geloof," zegt hij, dat 't stemrecht en niets dan 't stemrecht de vrouwen er toe brengen kan werkelijk de quaesties te bestudeeren, waarover zij nu redekavelen, met al de heftigheid der onwe tenden". Zijn ze eens geplaatst in eene ver antwoordelijke positie, dan zal 't gevoel dier verantwoordelijkheid haar dwingen politieke quaesties aan te pakken, onweerstaanbaar haar drijven, zich duidelijk voor oogen te stellen de beteekenis der moderne beweging. En heeft kennis eens gewijzigd den over wegenden invloed van hartstocht en heftig heid bij de vrouw, dan kan diezelfde harts tocht, die nu zoo dikwijls schade doet aan de goede zaak, leiden tot zegenrijke gevol gen. Wij denken hier aan 't Engelsche spreekwoord: hartstochten zijn de winden, maar de rede moet de stuurman zijn m. a. w. hartstocht is een uitstekende dienaar, maar moet nooit meester worden. Ik geloof," zegt mr. George, dat van dien onmetelijken voorraad intensiteit eene kracht kan uitgaan, waarvan we nog slechts eene vage voor stelling hebben. Als de vrouw zich eens ten volle rekenschap heeft gegeven van den invloed van huisvesting op lichaam en geest, van 't verband tusschen de voeding en de opvoeding van kinderen, dan zullen zij in deze en andere zaken, die mannen al te koel beredeneeren, iets brengen van den heftigen hartstocht, waarmee zij 't menschelijk geslacht beschermen. Want 't zijn vrouwen, niet mannen, die zich geven aan 't ras; zij zien, achter haar ongeboren zoon, proper en onverlet uit haar rust verrezen, dat zij wel een mooi, een heilig beeldje geleek. Hij gevoelde zich opeens als iets minderwaardigs: zijn lichaam grof en leelijk, en zijn kleeren slordig en onzindelijk door den regen en het lange loopen. Doch, ook dank zij haar lieve welwillendheid, overwon hij spoedig deze onaangename gewaar wording, en zich zijn voornemens van onder weg herinnerend gevoelde hij zich zelfs weldra rustig, sterk en op zijn gemak. Ik was al bang, dat je niet meer komen zou". Ze zei 't met al de teederheid, waarover ze beschikte en in haar stem klonk iets door van de stille dankbare vreugde, dat hij er was. Dit ontging hem evenwel. Hoezoo?" vroeg hij. Ben ik'te laat?" Neen, maar met dien regen." Met dien regen'?... Je schijnt niet veel vertrouwen te hebben in mijn flinkheid en mijn eens-gegeven woord, Lizzy." 't Ging vergezeld van een verwijtend lachje. Ze werd een beetje verlegen. Zoo meen ik 't niet" verontschuldigde zij zich. Ik wist niet, dat je mijn uitnoodiging zoo ernstig had opgevat. Ik zou 't je ook niet kwalijk genomen hebben." Nou..." meesmuilde hij ongeloovig. Neen, boos zou ik niet geweest zijn'. Ze zei 't heel ernstig, en drukte nauw merkbaar op het woordje boos". Als hij haar ware gevoelens vermoed had, zou dit zinnetje hem een openbaring geweest zijn. Hij was voor het open raam gaan staan en staarde naar buiten. Maar laat ik je eerlijk bekennen, Lizzy, dat zoo'n zacht zomerregentje voor mij niets hinderlijks heeft. Integendeel: t wekt me op. Ik ben ook opzettelijk komen loopen." O ja ?" verwonderde zij zich, omdat regen haar juist altijd zoo afschuwelijk melancholiek maakte en to.t inertie depri meerde. Ja, heusch! Ik vind dat voortdurende zachte gesuis in de blaren een heerlijk geluid ! 't Is of je de troostende stem van moeder natuur zelf hoort, 't Geeft mij tenminste bijna altijd een innig gevoel van rust en gezelligheid, zooals je je dat anders eigenlijk alleen nog uit je jeugd herinnert. Ik gevoel me dan ook heel prettig klein en zorgeloos, als een kind, en de natuur is m'n groote, lieve moeder, die 't goed met me meent, die over me waakt en aan wie ik me vol vertrouwen overgeef. Kan je daar in komen ?" wendde hij zich tot haar. Jawel" zei ze in een ophaaltje van haar adem, en ze keek hem van terzij nauw lettend aan, omdat hij zoo ernstig sprak en zulke aardige dingen zei. Ze gingen zitten. Een kopje thee? vroeg /.c. LUGANO Bristol. (ITALIA.A.NSCHE MEREN). Schoonste "Winter- en Voorjaargverblüfplaats. 1ste kl. Hotel, prachtig gelegnn, met gr. Panorama. K«mera vanaf fr 4 . Pension vanaf fr. 9.?. Big.: C. CAMENZIND. Pcpsp. pr. en fr. Intern. Verkeersbur. Raadhuisstr. 16, Amst. H. . EERSTE NEDEBL. FABRIEK TAN ASBESTCEMESTPLiTE -?ttartinit". MARTINITPLATEN zgn: brand-, trek- en krimpvrfl. Vraagft prijzen en monsters. ADRES: Cruqinsweg 113, Amsterdam. de eindelooze rechten van menschen die hij en zijne zonen zullen voortbrengen." Er zijn ook minder aantrekkelijke passages in 't boek, bv. de uitspraak dat het tehuis is de vijand van de vrouw, dat, terwijl het beweert haar te beschermen, haar inderdaad onderdrukt", 't vaststellen van sekse-rivaliteit tusschen de dochter en de moeder die altijd vijf en twintig jaar ten achter is", en de cultus van den zoon." Ook de klachten dat er aan de opvoeding der dochters zoo weinig wordt ten koste gelegd, zijn misschien meer toepasselijk op Engeland dan op Holland, waar 't per centage van meisjes, die de dure universi taire opleiding genieten, zoo oneindig hooger is dan ginds. Met dat al een boek dat we in handen zouden wenschen zoowel van feministen als niet feministen. Een suggestief boek, dat dwingt tot nadenken, dat, juist door 'tabsolute der uitspraken, doordat de schrijver de dingen bij hun naam en niet altijd bij den fraaisten, naam noemt, prikkelt tot 't vormen en scherp formuleeren van een eigen overtuiging. M. K. Berichten EENE BELANGRIJKE BIBLIOGRAPHISCHM ONT DEKKING werd onlangs gedaan door dr. Schuller in de bibliotheek van de Harvarduniversiteit in Cambridge. Onder de ge schriften, welke betrekking hebben op de talen der Zuid-Amerikaansche Indianen, vond hij het fragment van een boek in de taal der Millcayas-Indianen van Cujo in de Argentijnsche Republiek, gedrukt in Lima in het jaar 1607, en geschreven door den Chileenschen missionaris Louis Baldivia. Ofschoon er in historische werken naar ver wezen wordt, was het boek zelf tot nog toe onbekend en werd het als verloren beschouwd of als een bibliographische fabel aangemerkt. Het is het eenige boek, dat in de reeds lang verdwenen Millcaya-taal gedrukt is; de nu teruggevonden bladen zijn de eenige bron voor de kennis dier taal. Een kritisch-bibliographische bespreking van het gevondene zal door dr. Schuller worden geplaatst in het tijdschrift van het Peabodysmuseum. MRS. HUMPHRY WARD heeft een nieuwen Gaarne" boog hij. Ze schonk hen beiden in, rustig met gracieuze, als-bestudeerde, beweginkjes. Toen ging ze verzitten in een gemaklijker houding, als iemand, die van plan is een lang gesprek aan te vangen. De schemer begon te vallen. Weet je wel" zei ze dat ik eigenlijk toch wel boos op je moest zijn?" Op mij?" deed hij koddig verbaasd om zich een houding te geven. Hij wist heel goed, waarop zij doelde. Ja, omdat ik je in zoo lang niet gezien heb". Ooh" zei hij gerekt, als ging hem een licht op. Waarom kwam je nooit meer eens?" Hij keek haar opeens recht en onderzoekend in de oogen. Hij voelde dat 't" er was, dat 't weer vibreerde tnsschen hen beiden: het geheimzinnige, die hooge stemming, die echt was bij hem en spel bij haar. Zij speelde... nu kwam 't er op aan, ook te spelen. Doch hij was op eens zeer ontroerd, trilde inwendig van emotie en besefte nu, dat hij dit spel niet zou kunnen spelen, dat hij uit zijn rol vallen, dat hij ernstig worden zou. Het angstzweet brak hem uit bij de gedachte, dat ze, hem doorziend, zijn teederste gevoe lens met spot, verontwaardiging of hoog hartige verbazing beleedigen zou. In zijn wanhoop raakte hij hoe langer hoe meer verbijsterd. Maar hij moest iets antwoorden. Toen en hij wist zelf niet waar hij de woorden vandaan haalde, en ook niet of 't ernst of komedie was zei hij op half Magenden half verwijtenden toon: Och Lizzy, laten we daar nu maar liever niet over praten... zeg me liever eens: hoe gaat 't je den laatsten tijd ?" Mij ? ... Goed ... heel goed ..." Zoo ..." Ja, waarom ook niet?" Verveel je je nou nooit eens, hier zoo alleen op dit buiten?" Och nee" kwijnde ze. Ik heb m n bezigheden: m n beesten, in'n kassen... m'n tuin ...". En... geeft je dat nu voldoening?... Ik bedoel...: is dat nu een levensvervulling voor je?" Ja ..." weifelde ze. Jawel ... 't Moet immers ook wel. Ik heb niets anders ...'' Maar... maar heb je dan wel eens ... behoefte... aan iets anders?' De ontroering belette hem bijna het spreken. Ze antwoordde niet dadelijk, 't Was als dacht ze na. Misschien .. . wel," zei ze toen heel zacht en aarzelend. Waaraan dan, Lizzy?" Och..." Ze ging niet door, wrong zich de handen in haar schoot. 't Werd hem plotseling te machtig. Hij roman voltooid welke op 6 Maart zal ver schijnen onderden titel The mating of Lydia. Het boek bevat vier illustraties van Ch. E. Broek. * * * Tentoonstellingen en Veilingen IN DE N.V. KUNSTHANDEL PROTECTOR", ROTTERDAM, Zuidblaak IQa, zijn tot 10 Maart tentoongesteld schilderijen, aquarellen en teekeningen van Anna Maria K rui f f. IN DEN KUNSTHANDEL FRANS BUFFA EN ZONEN, AMTERDAM, Kalverstraat, worden gedurende de maand Maart tentoongesteld schilderijen en teekeningen van L. W. R. Wencke bac h. * * * Nieuwe Uitgaven Uitgaven van A. A. NOSKE te Middelburg: Sonate voor piano, op. No. 9, van DIRK ScuaFER. Wals voor piano, op. No. 35, van KOR KUILER. Een 2e druk van : DIEFENBROCK, Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen. KOR KUILER, op. 26, Kinderliedjes, 4e bundel. KOR KUILER, op. 32, Liedercyclus Der erste Ball. JULIUS RöNTGEN,O;/d-AV</t'r/a«/6T/ze Volks liederen, op. 47, 2e bundel. BERNARD ZWEERS, Aan de Schoonheid, Klavieruittreksel met tekst. Een 3e druk van: PETER VAN ANROOY. Piet Hein, Holl. Rhapsodie voor piano 2 hg. (een 2e druk verscheen van de uitgave voor orkest). Een 4e druk van: JULIUS RöNTGEN, op. 46a, Oud-!\'ederlandsche dansen voor piano 2 hg. Een 5e druk van: KOR KUILER, op.26, Kinderliedjes, Ie bundel. Binnenhuiskunst, onder redactie van S. VAN P. No. 5. Uitgaaf van 't Binnenhuis, Raadhuis straat, Amsterdam. Gratis en franco op aan vraag. Morks' Ber.oepsbibliotheek, onder redactie van dr. A. S. VAN OVEN, No. 10. De Boek drukker, door E. J. DE GROOT, directeur der stadsdrukkerij te Amsterdam, 36 pag., prijs 50 cent. Uitgave C. Morks Czn., Dordrecht. Practische Bibliotheek," No. 48. Exotische iiiimmiiiiiiimiiiiiimmiiiiiHiiiiiiiiiimiiiiiiiMMlliiiiiii .iiiiiimitimii voelde een sterken drang in zich, op te staan, haar de hand te reiken en hij hoorde zich zelf al vragen op zachten dringenden toon: Lizzy, kan... ik je dan misschien... dat andere ... geven?" Doch, zoover hij zien kon in den toenemenden schemer, zat zij daar geheel onontroerd, kalm en gewoon, beheerscht en gereserveerd, opzettelijk het leven van zich houdend, in haar trots van mooi en rijk meisje. Hij herinnerde zich op eens enkele uitvallen van haar, vol bitse verbazing en hooghartige licht-geraaktheid; en die lichtgeraaktheid was nu ook in haar... O, wat was ze mooi en lief en zacht, en hoe ver langde hij haar te mogen strelen en lieve woordjes te geven. Maar ze spande hem nu zeker weer een valstrik, ze loerde op het eerste openlijke woord, om hem af te wijzen, verbaasd en hooghartig, om hem later te kunnen uitlachen. O nee, hij dorst niet. 't Zou tépijnlijk zijn! Op eens barstte hij in een schaterlach uit. De spanning was gebroken. Ook zij kreeg een schok. Wat is er?" vroeg ze scherp, ver wonderd. ,,O nee, niks, niks" lachte hij nog uit bundig na. Waarom lach je dan zoo?" Even zat hij doodstil, als verdwaasd. Toen zei hij ernstig weer, maar gaandeweg zich opwindend, en 't was of hij zich op haar wreken, haar opzettelijk striemen wilde met harde, snerpende, beleedigende woorden. Nou, om je de waarheid te zeggen, om dat 't ook belachelijk is. Je beesten, je kassen, je tuin je zegt, dat op een toon of 't werkelijk heel ernstig is. En 't is, neem me niet kwalijk Lizzy, niets anders dan spielerei. Zij ziet dat zelfwaarschijnlijk niet meer in, omdat je heelemaal uit de wereld bent, omdat je je hier opsluit met al die... belangrijkheden. Maar voor iemand, die, als ik, zoo uit het volle leven komt, is 't een spielerei, die niets ernstigs heeft, beuzelachti ge, tijd ver morsende spielerei, niks anders. Begrijp je dat niet ?" Ze keek bedremmeld voor zich. Maar, wat zou je dan willen ?" vrieg ze schuchter. Wat ik zou willen? Dat je er nu eindelijk eens mee ophieldt, jezelf te koesteren. Doe eens wat. Iets ernstigs, iets nuttigs. Trouw desnoods." 't Was eruit, eer hij 't wist. Toen hij 't gezegd had, besefte hij, dat 't een grof heid was. Ze zat opeens met groote oogen. Trouw desnoods?" herhaalde ze op een toon van verbazing en afschuw tevens. Toen nog eens, heel langzaam : Trouw ... desnoods ?" DELAUNAY BELLEVILLE AUTOMOBIELEN. Hoofd-Agent voor Nederland: J. LEONARD LANG, Stadhouderskade, AMSTERDAM. siervogels voor kooi en volière, beknopte beschrijving van de voornaamste hunner en korte handleiding voor hun onderhoud, door ORNITHOPHILOS. Geïllustreerd, 52 pagina's. Prijs 35 cent. Uitgave J. F. v. d. Ven. Baarn. A Journey through Old Holland, bij J. J. DE GELDER, published bij W. L. and J. Brusse for the Holland?America Line. Illustrated with reproductions of paintings and drawings bij old dutch masters, selected by the author, who also designed the ornaments, borders and cover. FRIEDRICH NIETZSCHE, Godenschemering of Hoe men met den Moker filosofeert. Vertaling van HENDRIK SCHUTJES, 172 pag. Uitgave C. L. G. Veldt. 's Hage. THOMAS MORE. Een treurspel, door HENRIETTE ROLAND HOLST-VAN DER SCHALK, 106 pagina's. Uitgave W. L. en J. Brusse. Rotterdam. Uit Zenuw- en Zieleleven. Uitkomsten van Psychologisch onderzoek. Serie II. No. 9. Freud en zijn school. Nieuwe banen der Psychologie, door dr. A. W. v. RENTERGHEM, 40 pagina's. Prijs 40 cent. Per serie van 10 nummers f 3. Uitgave Hollandia-Drukkerij, Baarn. Dr. G. C. GODÉE MOLSBERGEN, Stambelangen en Universitair Onderwijs. Rede uit gesproken bij de opening der Colleges als privaat-docent in de Koloniale en ZuidAfrikaanse Geschiedenis aan de gemeentelike Universiteit te Amsterdam op de 20e Januarie 1913, 26 pag. Amsterdam, S. L. van Looy. H. A. DERKSEN, Leerboek van het dubbelboekhouden voor H. B. S., 156 pag. Prijs ing. f l .50, geb. f l .75. Zutfen, W. J. Thieme en Cie. H. A. DERKSEN, Uitwerkingen der opgave behoorende bij het Leerboek van het dubbelboekhondcn voor H. B. S. (Alleen voor leeraren verkrijgbaar en wel gratis op verzoek.) Zutfen, W. j. Thieme en Cie. P. TESSELHOFF JR., Korte en eenvoudige boekhouding, uitsluitend bewerkt voor den winkelier. (Pract. Bibl. no. 12.) Prijs 35 et. Baarn, J. F. v. d. Ven. Berijmd reglement op het Schaakspel, met talrijke moderne schaakproblemen door P. C. VAN VRIJBERGHE DE CONINGH, 107 pag., f 0.25. Nijmegen, N. V. Robijns en Co.'sdrukkerij. H. PH. TH. WITKAMP, Privaat-Code, Kleine uitgave. 31 pag. Nijmegen, firma H. ten Hoet. Vin je dat zoo gek ?" Ja, Paul. . . heel gek." Hij bemerkte aan haar koelen toon, dat hij te ver gegaan was; hij wilde 't goed maken. Maar hij was nu eenmaal in het cynische vervallen en hij kon er niet meer uit geraken, 't Was de eenige houding, die hij kon handhaven. Hoe antipathiek hij zichzelf ook vond, 't baatte hem weinig. Waarom nu toch in 's hemelsnaam ?" riep hij uit. Mag je dat nu weer niet zeggen? Och, och! wat een wonderlijke meisjes zijn dat toch tegenwoordig !... Wil ik je eens wat zeggen ? Jullie lijden alle maal aan dezelfde kwaal: hyperaesthesie ... overgevoeligheid .. . die je nog heelemaa! ongeschikt voor het leven zal maken. Waar achtig op 't laatst mag je niks meer zeggen, ook de eenvoudigste en natuurlijkste dingen niet." Neen Paul, juist de eenvoudigste en natuurlijkste dingen niet," zei ze waardig maar droef. Er zijn dingen, die zoo teer en edel zijn, dat je ze door een enkel ruw woord, door ze te profaneeren, meteen ver nietigen kunt." Hij maakte een overdreven wanhopig ge baar met bei zijn armen in de lucht: Ik... ik moet je zeggen: ik begrijp jullie niet meer. Ik begrijp er niks meer van." Dat schijnt..." Er was een groote verkilling over haar gekomen ; doch hij deed alsof hij 't niet bemerkte. Hij bleef druk doorpraten over allerlei uit de stad. Uit beleefdheid toonde zij belangstelling. Toen hij vermoeid en uitgepraat raakte, kwijnde het gesprek. Hij ging vroeg heen. Toen hij vertrokken was, bleef zij een tijd lang voor het open venster staan. De kamer was geheel donker nu. Zacht suisde de regen. Ze slaakte een diepen zucht. Ze had hem bepaald antipathiek en leelijk gevonden van avond; maar vreemd, nu hij weg was, zag ze hem opeens weer ineen ander licht. Dat lachen, die grofheid, zijn blaguc was niet gemeend, was niet echt geweest. Dat was maar een houding, een houding uit de'pit misschien ... om haar. Nu zij aan zijn woorden terug dacht, hoorde ze er een diep-vcrborgen bitterheid, een knagend leed onder. Ze voelde een groot medelijden voor hem. Dan opeens twijfelde ze weer. O, zoo zou 't altijd blijven in haar, om dat ze niet dorst, en nooit durven zou. Alles in haar leven zou in den schemer van haar bangen twijfel blijven. Toen knakte ze neer op de rustbank en borg weenend het hoofd in haar handen.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl