9 Maart '13. No. 1863 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND AMSTERDAM VL^ZLSTRAAT 36 sa GO T INP1CHTJN6TQTHET MEUBILEEREN-EN VER.SIER.EN-DER IUONING BOUWT TE HONSPEET. Mooie bosohriike terreinen. Spoor, Tram, Elftctrioch licht, Telephoor. Inlichtingen M.ü.DB VELUWE",NoTmnwt. TAPIS d'ORIENT. L'ART DÉCORATIF possède la plus belle et la plus importante collection de Tap/s de Smyrne et de Perse anciens et modernes. Adr. Etabl. HIRSGH, Amsterdam. PrimaAnthraciet,Gascokes, Brechcokes enz. FiraaRF.Y. Lflnbaansgr. 296. - Telef. N. 4276. LVZERN HOTEL WILDENMANN. Het geheele jaar geopend. 5 minaten van Jiet station en stoombootlandingsplaatsen, van oud* gerenommeerd burgerlijk famfliehotel, nieuw vergroot en modern ingericht. Kamers met Bad en Toilet. Uitstekende keuken. Pension vanaf 8 franc. By voorkeur door Hollanders bezocht. Bijzondere condities voor Families en Vereenigingen. Prosn.en ml. door it Holl. Informatiebureau KEAAL te Lnzern en bij den eigenaar F. FUBLEB. \ierwaldstJitternieer. Zeer geliefd Voorjaarsverbliji CM zj}n twee voorname Hotels, prachHotel Vitznauerhof ~ """* " ^ VITZSTA1J. Park-Hotel Ir. B01 is ook eig. t. h Hotel Rigi-First op de Bigi, Snvretta-Hoose te St. floriti. tig en direct aan het meer gelegen. Prospectus gratis van den Eig.: A. BON en Int. Verfe.bur , Amst., Itaadliuisstr. 10. DELAUNAY BELLEVILLE AUTOMOBIELEN. Hoofd-Agent voor Nederland: J. LEONARD LANG, Stadhotidersliacle, AMSTERDAM. GRANDS VINS DE CHAMPAGNE Perrier-Jouet Epernay. .Concessionnaires, Sauter & Polis, Maastricht. VORMEN. Een Handboek voor Dames. BEWEEKT DOOB JOHANNA VAN WOUDE. I«t Bi«awgt« ei T«U«41g8to hudkek der EUtMttt In prachtband ?2.50. In satjjn ?2.80. Uitgave van Van Holkema & War en dor f, Amst. WAARSCHUWING! Daar de verpakking onzer KINADRUPPELS veelvuldig wordt nagebootst om Kinapraeparaten van andere herkomst aan den man te brengen, wijzen wij er op, dat roode doozen, zonder den naam Dr. H. Nanning, doch voorzien van het woord Kinadruppels" of anderszins, NIET uit onze fabriek afkomstig zijn. Men eische daarom steeds Dr. Nanning's Kinadruppels! Alom verkrijgbaar a f 0.75. LUGrANO Hdtel Bristol. (ITALIAANSCHE MEREN). Schoonste Winter- en Voorjaarsverblijfplaats. 1ste kl. Hotel, prachtig gelegen, met gr. Panorama. Kamers vanaf fr. 4.?. Pension vanaf fr. 9.?. Eig.: C. CAMENZIND. P«wp. gr. en fr. Intern. Verkeersbur. Raadhuisstr. 16, Amst. Verkrijgbaar te Amsterdam by : AU BON MABCHE J. G. HERBERMAN, Damrak. JACOBSON & MANU8, Kalverstraat. H. MEYEE, hofl., Koningsplein. ADR. SCHAKEL, hofl., Heiligenweg. SCHADE & OLDENKOTT, Nieuwendp. MED. INDIE: Heeren Kleeding Mag. M. DE KONING, Batavia. Winkel-My EIGEN HULP", Batavia. W._SAVELKOUL, Soerabaja. Verdere adreasen verstrekken wjj gaarnr. Allereersten rang. Te midden van eigen groot oud park, HET AUGUSTA VICTORIA BA V, Geneesheer-Directeur Dr. Med. G. HüLSEMANN, meest moderne comfort. 40 privé-badkamers met directe is met het Hotel verbonden ten dienste der gasten, die niet verplicht zijn een kuur te ondergaan. toevoer van liet \varme bronwater uit de hoofdbron. Een uit 18 afdeelingen bestaande, volledig ingerichte pshysicalisch-orthopaedische kuurinrichting Warm en koud water in alle kamer?. Auto Garage. ter speciale behandeling van spier- en gewrichtsziekten, zenuwziekten, verlammingen, enz. In het hotel afzonderlijke eetzaal voor JICHT-D1EET. Prospect, gratis. Int. Verkeersbur. Raadhuisstraat 16, bij het Singel. wijl bovendien 'deze oefeningen, in zoo grooten getale gehouden, op den duur te vermoeiend zullen blijken. Reeds nu is het aantal zieken in tijdperken van meer licha melijke inspanning vorderende diensten veelal betrekkelijk groot. Wel kan natuur lijk tijdelijk de potentie worden opgevoerd, maar welk voordeel kan dit opleveren, wanneer men daardoor later genoodzaakt wordt, zich in zijne eischen te matigen. Ad. 2. Z. E. constateert, dat eene doel matige indeeling van den beschikbaren tijd een grooter, zelfs een veel grooter rende ment van den eersten oefeningstijd zal verzekeren dan het gedeeltelijk besteden daarvan aan veelal weinig belangrijke oefe ningen. Eene tweede onomstooteïijke waar heid. Doch tevergeefs zoekt men alweer naar het bewijs van het geringe belang der oefeningen, waaraan de namiddaguren wor den besteed. Die oefeningen, détailoefeningen, ze zijn beslist noodig en in grooten getale, bewijze de individueele achteruitgang der miliciens in het 2de en 3de tijdperk der opleiding, waarin ze geheel naar den achtergrond treden. Wil de Compagnies commandant de technische vaardigheid van den man althans een weinig boven het peil der waardelooze oppervlakkigheid opvoeren, dan is voortdurende herhaling tot den laatsten dag der compagniesopleiding toe een onverbiddelijk vereischte en die her haling vordert om verschillende redenen ; in den regel de nabijheid der kazerne. De \ als weinig belangrijk" gestempelde namid- i dagoefeningen zijn het slechts in schijn ! voor den leek, die de beteekenis der reflexen niet kent of onderschat. j Ad 3. En in de derde plaats de voor spelde toename aan belangstelling en de meer frissche, ondernemende, actieve geest. , Wederom eene uitspraak door feiten, noch argumenten gestaafd. Waar moet die meer dere belangstelling c.a. vandaan komen ? Van het langdurig marcheeren of van het koffiedrinken buiten de kazerne ? Wie bijv. de geringe populariteit kent der oefeningen j op de Woensdrechtsche heide van de infanterie in garnizoen te Bergen cp Zoom, ten gevolge van den afstand tot de kazerne (pi.m. IVs uur), zal ten deze wel sceptisch gestemd zijn. Maar bovendien. Is belang stelling, om van den ondernemenden enz. geest maar te zwijgen, doel der oefeningen, of wel geoefendheid ? Hoe weinig gevoelt de soldaat over het algemeen voor gesloten exercitien en hoeveel nut leveren zij niette min uit verschillenden hoofde op ? Bij de behandeling dezer materie geeft de minister ook nog enkele beschouwingen FEUILLETON De Zeilwedstrijd Schets van ARKADI AWERTSJENKO Uit het Russisch vertaald door FREDERIK VAN MONSJOU Wat tot dusver van Russische literatuur tot ons kwam, droeg gewoonlijk een ernstig karakter. Een enkel werkje van Gogolj en Tsjechow maakten een uitzondering. Over het algemeen schenen de vertalers het beneden hun waardigheid te achten om ook Russisch werk van vroolijken aard in onze taal over te zetten. De humoristische literatuur der Russen is toch zoo groot en verdienstelijk. De besten onder de schrijvers van dit genre zijn wel Arkadi Awertsjenko, WladimirAzow, Ossip Dymow, Rabinowitsj, Boedistjew e.a. Eerstgenoemde is niet alleen het meest productief, doch ook het meest populair. Awertsjenko schrijft niet alleen humoristisch, doch vooral ook satyriek. Men zou hem den Russischen Qustav Wied kunnen noemen. Even als deze slaat hij dikwijls in het groteske over, zonder het evenwel al te bont te maken. Hieronder volgt een staaltje van zijn kunst. De vertaler Indien het een uwer ooit mocht gebeuren dat hij aan het Finsche strand van de Baltische Zee terecht komt, en daar beland in het dorpje Merrikjarwi (de Finnen denken dat het een stad is) laat hij dan nooit mijn naam noemen. Voorden naam Arkadi Awertsjenko hebben de inwoners van dat dorpje niet het ver schuldigde respect, ja, zij schelden misschien zelfs op mij. Wat de vraag betreft of Merrikjarwi een dorp of een stad is, ben ik -er van over tuigd dat men het wel overal met mijn zienswijze eens is. De Finnen leiden aan grootheidswaanzin. Een dorp in een stad te veranderen is voor hun een kleinigheid. Het middel is zeer eenvoudig. Zij leggen een telefoondraad van het huis van den burgemeester naar het huis van den predikant en dan noemen zij het betreffende gehucht gewoonweg een stad en de telefoondraad noemen zij hun telefoonnet. Op dezelfde eenvoudige, voor ons onbe grijpelijke, manier richten zij ook hun open bare bibliotheken op. De een of andere landeigenaar drentelt zijn bezitting rond en leest een boek en een paar kranten, die hij in zijn zak had. Het boek uitgelezen hebbende, gooit hij het weg, teneinde geen dubbele vracht met zich mee behoeven te sleepen, (én boek in zijn handen en n boek, d.w.z. de inhoud er van, in het hoofd) en gaat hij naar huis. Het door den landeigenaar weggeworpen kleinood wordt door de Finnen opgeraapt. Onmiddellijk gaan zij dan aan het werk. Om de boeken en kranten worden muren gezet, met een dak er boven op en op de deur schrijven zij Openbare bibliotheek der stad Merrikjarwi." Den volgenden Zondag zit dan de heele bevolking in die vreemde inrichting haar pijpen te dampen. Aanvankelijk was mij het bestaan van Merrikjarwi niet bekend, daar ik er ongeveer dertig werst vandaan woonde, en wel in het dorpje Koeoinjaki. Wij woonden daar met ons tweeën, ik en mijn kleine zeiljacht, waarmee ik af en toe wel eens tochtjes maak. Drie dagen na mijn aankomst in Koeoinjaki wist ik al dat de onverbeterlijke Finnen den steiger, waar mijn jacht lag, een zeilclub noemden en mij den president der club. In het eerst wilde ik deze eervolle be noeming niet aanvaarden, aangezien zij mij in het geheel niet toekwam, doch later veranderde ik van meening. Wanneer een telefoondraad bij hun een telefoonnet is, zoo dacht ik, waarom zou ik, een bescheiden schrijvertje, dan geen president kunnen zijn? Hoe het nu precies kwam, weet ik zelf niet, doch de mare van de Koeomjakische Zeilclub en van mij, als haar president, verspreidde zich als een loopend vuurtje in den ganschen omtrek, en vond haar weg ook naar liet rampzalige Merrikjarwi. . ' Ik voel mij absoluut niet schuldig. Zij zijn immers zelf begonnen.... Op zekeren dag ontving ik een brief, waarop bovenaan gedrukt stond: Merrikjarwische Vereeniging voor Sport en bevordering der physische Gezondheid." Aan den Heer Arkadi Awertsjenko, President der Zeilclub te Koeoinjaki. Weledelgeboren Heer, Ter aanmoediging en bij'wijze van propaganda voor de watersport heeft onze vereeniging hiermede de eer u uit te noodigen tot het houden van een zeilwedstrijd met als doel onze stad Merrikjarwi. Ter aanmoediging en aansporing van de door onze vereeniging uitgenoodigde deelnemers hebben wij de volgende prijzen uitgeloofd: Voor den eersten aankomer een eere-beker en gouden medaille. Voor den als tweede en derde aan komende ieder een eere-diploina. over oefeningen, die een doorbrengen van den nacht buiten de kazerne impliceeren, waarvan hij eveneens het groote nut con stateert en de administratieve bezwaren wil doen geringschatten. Aangezien het nu niet in hoofdzaak deze bezwaren zijn, waartegen de compagniescommandanten opzien, maar wel de moeilijkheden, verbonden aan het terugkrijgen der aan die oefeningen bestede en door hen voorgeschoten gelden en niet alle kapiteins zoo bemiddeld of ambitieus zijn, dat zij uit eigen beurs de benoodigde fondsen kunnen of willen verschaffen, ware het practischer geweest het zwaarwichtig getheoretiseer achterwege te laten en te vervangen door de eenvoudige toezegging, dat in den vervolge jaarlijks aan de com pagniescommandanten eene bepaalde som gelds tot het houden van nachtelijke oefenin gen zal worden verstrekt, waarvan zij geene verantwoording verschuldigd zijn. Behalve het besprokene wilde de Minister, zooals in den aanhef van dit artikel bereids werd medegedeeld in de werkzaamheden van den compagniescommandant verandering brengen en zulks om redenen van organisatorischen aard. Hij schrijft nopens deze aan gelegenheid o.m.: In de laatste jaren heeft zich, naar ik meen te weten, een stelsel ontwikkeld, waarbij door vele compagnies commandanten (meerdere gunstige uitzon deringen bestaan) de leiding der oefeningen in hoofdzaak wordt overgelaten aan een luitenant, die daags tevoren daartoe wordt gecommandeerd. De kapitein bepaalt er zich veelal toe op het terrein te komen kijken dikwijls per rijwiel wanneer de oefe- j ning reeds eenigen tijd in gang is". Z. E. drukt zich hier voorzichtig uit, spreekt van meen te weten" en terecht, want niet het door hem aangegeven stelsel heeft zich in de laatste jaren ontwikkeld doch wel een ander, volgens welk de compagniescomman dant in het algemeen meer dan vroeger de leiding van het onderricht der miliciens persoonlijk op zich neemt, in den regel echter niet in dien zin, en daarin heeft de Minister gelijk dat hij zichzelf tot hun voornaamsten instructeur opwerpt. Terecht, omdat, indien men hen uitzon dert, die een groot gedeelte van hun luitenantstijd in speciale betrekkingen doorbrach ten,'de kapiteins bij hunne bevordering tot dien rang voor het meerendeel meer dan vijftien achtereenvolgende jaren troependienst verricht hebben, hetgeen in dit ver band beteekent, dat zij na eene, met betrekking tot het geven van onderricht, hoogst gebrekkige opleiding, gedurende die geheele reeks van jaren, telken jare wederom Als tijd van vertrek hebben wij bepaald a.s. Zondagmiddag, precies 2 uur. Wij verzoeken u om bericht of u onze uitnoodiging aanneemt. Hoogachtend, Moetonen, Voorzitter. Ik zette mij dadelijk neder en antwoordde het volgende: Zeilclub van Koeotnjaki." Aan den Heer Moetonen, Voorzitter der Vereeniging vour Sport en bevordering der physische Gezondheid te Merrikjarwi. Weledelgeboren Heer, e Zeilclub van Koeomjaki, uwe vriendelijke uitnoodiging in buiten gewone vergadering besprekende, heeft eenstemmig besloten deze dankend aan te nemen. Terwijl wij u tevens onzen dank be tuigen voor het uitloven der inderdaad aanmoedigende prijzen, hebben wij de eer u mede te deelen, dat de jachten Zondagmiddag a.s., precies 2 uur, van hier zullen vertrekken. Hoogachtend, Arkadi Awertsjenko, Ie President. III De a.s. Zondag" was aangebroken. Ik ontbeet op mijn gemak. Daarna, tegen 2 uur, kleedde ik mij aan, nam plaats in mijn jacht, heesch het zeil en vertrok op goed geluk naar de mij onbekende stad Merrikjarwi. Het was kalm, stil weer. Daar het absoluut geen doel had mij te haasten, floot ik een deuntje, rookte een sigaar en verdiepte mij in meditaties over de grootheid van den Schepper en het heelal. Een visscherspink tegenkomende, riep ik de bemanning toe en vroeg: Is de stad Merrikjarwi nog ver hier vandaan?" Ichtby!" antwoordden de goede lieden mij, wee of rie werst." De Finnen zijn een eigenaardig volk. Over het algemeen zijn het eerlijke lieden en vreemd eigendom gaan zij met een opvallende angst uit den weg. Doch niet een Fin Russisch te spreken heeft weinig doel, want dan hakt hij van elk woord kalm een letter af. Vraagt men hem waarom hij dat doet, dat antwoordt hij dat hij die letter best missen kan. Door drie woorden van het antwoord de hun ontroofde letters weer te geven, viel het mij niet moeilijk te begrijpen dat Merrikjarwi dichtbij" en nog slechts een afstand van twee of drie werst" was. Inderdaad teekende zich na ruim tien minuten aan den oever een reusachtige opnieuw, dezelfde op zichzelf niet oninteres sante, doch, door gemis aan behoorlijke onderwijsmiddelen, door te korten oefentijd en overdreven controle voor den onderwijzer geestdoodend gemaakte oefenstof verwerkt hebben met het gevolg, dat gaandeweg hunne ambitie verslapt en hun onderwijs in gehalte achteruitgegaan is. En nu zou de lang verbeide kapiteinsrang hun behalve eene menigte laag bij de grondsche, huis houdelijke beslommeringen, niet iets nieuws doch slechts eene voortzetting aanbieden van hunne luitenantswerkzaamheden. Het is inderdaad, om er den moed bij te verliezen. Doch al gold deze overweging niet, dan zou toch het stelsel Colijn afkeuring ver dienen, omdat het een verkeerd beginsel is het hoofd voornamelijk handenarbeid te doen verrichten. Men zij of leider of instructeur; men kan niet, hetgeen Z.E. noodgedrongen vergt, beide zijn. De nieuwe militiewet gaf sterker lichtingen, het lag voor de hand, dat de nieuwe organisatie zou geven meer onderwijskrachten. Het tegenovergestelde geschiedde. En om deze enormiteit tot hare geringste afmetingen terug te brengen, moeten de compagniescommandanten ook maar luitenantsvverk verrichten. Zoo is de zaak weder gezond. Op papier althans. granietrots af, met daarvoor een lang strand van zand. Iets verder zag ik een groep huisjes en een kleinen steiger, vol met menschen, en versierd met een triomfboog uit groen. Ik gooide dadelijk het zeil om, stuurde recht op den steiger aan, draaide bij, en eer er een minuut verstreken was, werd ik door tien handen in de lucht getild en door dames met rozen bestrooid. De Finnen zijn van zich zelf zeer flegmatiek en langzaam, doch er bevonden zich onder ' hen ook eenige skrofeleuse badgasten uit St. Petersburg, die door hun schreeuwen en tieren de brave, ouderwetsche bewoners van Merrikjarwi 'n beetje aanvuurden. Hoera!!!" weerklonk het uit een tiental kelen. Leve Awertsjenko, de winnaar van den eersten prijs. Hoera!!!" Mijn hart beefde van verrukking en trots. Ik kwam mij zelf als een held voor. Mijn hoofd hief ik instinktief hooger en mijn oogen schitterden. O, mijn arm moedertje, dat zoo ver van mij weg is! Waarom waart gij er niet bij? O, dat gij niet hebt kunnen genieten van den triomf van uw beminden zoon, die nu eindelijk eens door de koele, onverschillige menigte gewaardeerd werd! En de anderen, zijn die nog ver?" vroeg een der badgasten mij, nadat de geest drift 'n beetje gezakt was. Ik weet het werkelijk niet," antwoordde ik oprechtelijk. Ik heb niemand gezien." Hoera!!!" jubelde men niet verdubbeld enthousiasme. Een jong meisje bracht mij een bouquet rozen en vroeg beschroomd: De wind heeft u zeker als een pijl uit een boog hierheen gedragen?" Wel neen, jonge dame," antwoordde ik, ik voer heel langzaam. Ik heb me volstrekt niet gehaast." Niemand wilde mij gelooven. Laten we hem toch dadelijk den prijs geven," sloeg een opgewonden badgast voor. Waartoe zullen we eerst nog op de anderen wachten? Dat kan nog wel zoo lang duren." Ik trachtte te protesteeren, en wees er op dat een dergelijke voorbarigheid in strijd was met de reglementen voor zeilwedstrijden, doch de jubelende menigte wilde niet naar mij hooren. Geeft hem toch dadelijk de medaille en den eere-beker]!" schreeuwde een gezonde keel. Geeft ze hem toch! Laten we hem omhoog tillen!" Tegelijkertijd keken allen ook naar de zee, en daar er aan den horizon van andere jachten geen schim te zien was, geraakten zij in een steeds grooter en grooter wordende geestdrift. Ik daarentegen begon mij minder op mijn gemak te voelen, drentelde onrustig heen en weer en riep ten slotte den voorzitter, den heer Moetonen, ter zijde. Hoort u eens," fluisterde ik bedeesd, ik moet..., hm ..., ik moet terug, naar huis. Ik heb nog een en ander te doen, en dan mijn familie, ziet u..., hm..., mijn familie..." Neen!" schreeuwde de voorzitter en om armde mij, terwijl allen hoera!!!" brulden. Neen, zoo laten wij u niet gaan. Laat het dan maar in strijd zijn met de reglementen /oor zeilwedstrijden, maar u zult voor uw ertrek ontvangen wat c toekomt." Van de met een gro en laken bedekte tafel lam hij do* eere-beker en de medaille, en erwijl hij mij deze beiden overhandigde, hield lij de volgende toespraak: Geachte president en overwinnaar. In een gezond lichaam woont een gezonde geest.... u hebben we zoowel het een als het ander waargenomen. U bent sterk, mannelijk en bescheiden. De herinnering aan uwe heldlaftige overwinning van heden zal in onze larten voortleven als zijnde een moedige schrede tot fnuiking.der onstuimige luimen der zee. U bent de eerste. Ontvang daarom deze onderscheidingsteekenen. Dat zij u ook in de toekomst tot onvermoeide vlijt mogen aansporen.... Hoera!!!" Ik nam de prijzen aan en stopte ze in mijn zak, terwijl ik bij me zelf dacht: Als het niet waar was, zou het iets anders zijn, maar ik ben toch werkelijk het eerst aangekomen. En daar ik nu toch eenmaal het eerst aangekomen ben, zou het al te gek zijn om van de vriendelijkheid en goedheid der zeilers van Merrikjarwi geen gebruik te willen maken. Naar recht en billijkheid zou ik eigenlijk ook den tweeden prijs moeten ontvangen, daar ik mij toch ook als de tweede aangekomene beschouwen kan, maar enfin.. .." Geëscorteerd door geschreeuw, ovaties en kussen, sprong ik in mijn jacht, heesch het zeil, en voer weg. Doch de zeilers en burgers van Merrikjarwi namen plaats op den rand van den steiger, lieten hun voeten in het water bengelen en besloten geduldig op mijn concurrenten te wachten, vol verbeiding starende naar de groote, leege zee.... Indien het een uwer ooit mocht gebeuren dat hij aan het Finsche strand van de Baltische Zee terecht komt, en in het dorpje Merrikjarwi beland, en daar op den rand van den steiger de leden der Vereeniging voor Sport en bevordering van physische Gezondheid" in afwachtende houding ziet zitten, zeg hun dan dat zij tevergeefs wachten. Laten zij liever huiswaarts keeren en aan hun werk gaan. Waartoe zouden zij daar ook zitten....