Historisch Archief 1877-1940
11 Jan. '14, No. 1907
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Sokken welke zes maanden gedragen kunnen worden
ZIJN GOEDKOOPER
dan sokken welke na twee m a a n d e n versleten zijn.
Verlang daarom nog heden een half dozijn
AVIATA" GARANTIE SOKKEN
van Uwen leverancier.
Ftt d'Ecosse Fl. 4.25 en Fl. 5.40 _ ,,alf
M*?? finn per half
Merino
6.00
Utrechtsche Tricotage Fabriek
WICHER JANSEN, Utrecht.
van
In het stof der straten, in de lucht,
welke wij inademen, op het voedsel,
dat wij eten, krioelen miliiarden bac
teriën, waaronder de kiemen van ver
schillende besmettelijke ziekten. Deze
kiemen komen mond en keel binnen
en brengen het gevaar voor besmetting
in ons lichaam zelve. Wij ontsmetten
gebruiksvoorwerpen: kleeren, bedden
enz. van lijders aan besmettelijke
ziekten... maar in de eerste plaats
moesten wij ons eigen lichaam en
vooral mond- en keelholten ontsmetten.
Daarvoor bestaat een middel, en wel
de Formamint-tabletten, die door meer
dan 10.000 als zoodanig erkend worden.
Men leze aandachtig het bij dit nummer
gevoegde prospectus, dat inlichtingen
over de Formamint-tabletten geeft.
geëerbiedigde vereerders niet om verliezen.
Een versierd" tekstboekje, kolossale reclame.
portretten en affiches door de heele stad,
in tallooze winkels, soliste mevr.
NoordewierReddingius, Concertgebouw-orehest begelei
ding, kransen, applaus, het leek inderdaad
een jubileum, eene festiviteit van een groot
man.
Laat u niet in de war brengen! De heer
Cuypers is een goed organist, een vlijtig
componist en een verdienstelijk dirigent.
Het Cuypers-concert" was een kleingeestige
terugblik in elke beteekenis van het woord,
het maakte den indruk dat Cuypers eens
voor goed wil defroqueeren en daartoe
diende die armoedige reactionaire muziek.
Ik vraag me nog slechts af, waarom hij
met alle geweld défroquéwil schijnen,
waarom hij geen gesanctionneerde kerk
muziek bleef componeeren? Dat is zijn
element en die wordt tenminste niet
gecritiseerd.
MATTHIJS VERMEULEN
« * *
Yvette over zichzelf
Mijn debuut ? Een heele rij tegenslagen....
Ieder raadde mij af aan het theater te
gaan": Ik was niet mooi, ik had niet»dat",
geen naam, geen schittering, geen geld,
niets, niets van dat alles, waardoor het
succes op de planken wordt aangekondigd
eri bevorderd.... En daarbij: ik was verlegen,
om er van flauw te vallen!
En toen 't zoover was, dat ik in 't schuitje
zat van de openbare vertooningen, toen
deed ik zooveel moeite om over mijn
tooneelvrees heen te komen, dat ik mezelf aan
stelde of ik alles vernietigen zou, zoodat
ze dachten, dat dat allemaal moed was!....
Bij 't Eldorado" aan de deur gezet, te
Lyon uitgefloten, door mijn moeder, die
een afschuw had van 't tooneel, bang ge
maakt, beklom ik, twintig jaar oud, de
planken van de' music halls na een paar
semesters comedie te hebben gespeeld naast
Judic, Réjane, Dupuis, Baron, Lassouche,
Qranier, etc.
Roem heb ik niet gezocht. Nooit heb ik
er van gedroomd succes te hebben. Ik had
maar n doel: voor mij en mijn moeder
den kost te verdienen Dat was voor mij
het groote, het eenige probleem dat ik op
aarde had op te lossen. Ik was de dochter
van arme ouders en ik zag er niet de
noodmet elkander te spreken. Alleen schoven zij
telkens wat dichter naar elkander toe, eiken
dag een beetje, totdat zij eindelijk vlak naast
elkaar zaten.
Toch geviel deze wijze van samenzijn hun
beiden blijkbaar zeer goed. De meid voelde
zich daarbij volkomen op haar gemak. Hij
paste haar best, die stille vrijer, die zoo
weinig noten op z'n zang had, doch haar
betijen liet, en met wien zij zich even ver
trouwd gevoelde, als met een der venten
uit haar steegje, die immers ook niet veel
zeiden en wat stom waren uitgevallen, als
zij niet ruzie maakten of dronken waren.
Zij vatte de vrijerij dan ook zeer ernstig
op, en richtte zich er geheel naar in, waarbij
de belangen der broodwinning echter ook
niet verwaarloosd werden, nu zij aldoor den
geheelen middag voor haren hofmaker be
schikbaar moest hebben, en zij bracht dus
een jonger zusje mee, om, als de jonker er
was, voor haar de negotie waar te nemen.
De meid zelf had voor die uren een
breikous bij zich, om niet geheel en al leeg te
zitten. Het was een grove, paarse kous,
waarvan zij het groote kluwen in haar zak
droeg, en waarvoor zij na eenige steken
telkens met harde rukken, waaraan haar
heele arm te pas kwam, den draad uit haar
rokzak te voorschijn trok; en dan wér
wriemelde zij met viezig doende vingers wat
aan haar leelijke, roode haar, waarvan het
schurftig staartje in een armoedig knotje
bijeen was geprikt, en tuurde met haar
waterig-schelle oogen, die den vinnigen blik
hadden van 'haar beroep, naar het bedelende,
kleinere zusje, dat zij daarbij hare deskundige
wenken toeschreeuwde: vooruit mèd ! die
met die rooie blommen, daar!"
En naast haar zat dan de jonker, en zag
met zijn pijnloozen martelaarsblik tiet doen
dezer bedelmeiden aan. Hij verwonderde
zich niet over deze dingen, die immers niets
te maken hadden met het levensgeluk, dat
hem zoo onbereikbaar was, doch dat hij
hier zat af te wachten van haar, die
daarBOUWT TE MMSPEET.
Mooie boschrijke terreinen.
Spoor, Tram, Electrisch licht, Telephoon.
Inlichtingen M.ij DE VELUWE", Nunspeet.
DEtAUNAY BELLE1LE
AUTOMOBIELEN.
Hoof d-Agent voor Nederland:
J. LEONARD LANG,
Stadhouderskade,
AMSTEEDAM.
iiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiliiiiiiliMiiiiiiiimiiiliimiiiiiiiiiiiiiiiiiimii
zakelijkheid van in om rijk te worden. Het
geluk heeft me bij n oor uit de misère
gehaald, die mijn toekomst had moeten
wezen. Ik heb er niets voor gedaan, dan
dat ik aan de menigte beviel en door haar
geliefd werd. Waarom ? Ik weet het niet,
want er leven een heele massa begaafde
artiesten, die toch nooit den weg vinden
tot het hart van wie hen hooren.
Van den wil van een kunstenaar hangen
niet zijn persoonlijke eigenschappen af; hij
kan er dus geen roem op dragen ; 't is een
feluk, een gave misschien, ik weet het niet.
vérine heeft mij dikwijls gezegd, dat ik
de geliefdste vrouw onder de vrouwen ge
weest ben. Hebben mij nu de toejuichingen"
van mijn tijdgenooten het meest ontroerd?
Is het die luidruchtige liefdebetuiging van
de menigte voor de onbekende die ik was,
en die mij op een goeden dag tot iemand
maakte, welke in mijn kunstenaarsleven de
oorzaak werd van mijn vrouwengeluk?
Neen. Die mij kennen weten, dat de verta
ling van 't woord succes voor mij luidt:
erkentelijkheid en niet bewondering.
Erkentelijkheid voor een inspanning, er
kentelijkheid voor een minuut van vreugde,
van vroplijkheid, van een minuut van kunst,
erkentelijkheid voor mijn werk, dat men
kent als rechtschapen, ernstig en onderne
mend; en als weer op den dag van van
daag, in de salie Gaveau, waar men een andere
Yvette Guilbert schijnt te ontdekken, het
publiek trappelvoet en mijn nieuwen arbeid
toejuicht, vergeet ik mijn lange loopbaan,
en ik voel me als een beginnelinge, die
men aanmoedigt.
Kan het er mee door openhartig te ver
klaren, dat ik een koude of onverschillige
ontvangst door het publiek onrechtvaardig
zou vinden, omdat ik weet hem iets te
brengen, omdat ik weet hem iets te bieden ?
Ik ben mij bewust van mijn inspanning en
van mijn geschenken. Ik ben altijd blijven
lijken op die brutale bakvisschen, die u haar
wang toekeeren, als ze met een mooi
netschrift bij u komen of met goed opgeloste
sommen. Ik reik mijn wang als ik weet, als
ik er zeker van ben mijn kunstenaarstaak
goed volbracht te hebben ; en het publiek
omhelst me en ik ben tevreden. Wat mij
betreft, dat beteekenen voor mij de bravo's ;
nooit stijgen ze mij naar mijn hoofd, maar
ze gaan mij naar 't hart, naar 't hart van
den kunstenaar, die den arbeid en zijn kunst
verrukkelijk vindt. Vandaag, evengoed als bij
over zijn meesters waren. Zij waren voor
hem goede meesters, om de ruime porties
welke zij hem gaven, en hij zat daar en
was tevreden, als een bedelaar wiens dag
goed is geweest, dankbaar dat hij zijn lot
had bereikt, en geduld werd door deze
menschen, die hem zoo mild van alles voor
zagen.
Op een dag openbaarde zich echter een
merkbare toename van intimiteit in hun om
gang. Totnogtoe hadden zij immers nog
steeds zwijgend naast elkaar op een bank
gezeten, ieder onverschillig voor den ander
hun eigen zin daar doende, alsof zij niet
bij elkander behoorden, doch nu verlieten
zij eensklaps die zitplaats, en begonnen
samen wandelingen te maken.
Het was een zonderling paar, zooals zij
daarbij liepen langs den deftigen, Ouden
Scheveningschen weg. Voorop liep de jonker,
of ook wel een paar pas opzij. Hij hechtte
niet aan dat statige samenstappen, dat zoo
vele onoverkomelijke eischen stelde, en toch
ook niet noodig was, als men nu eenmaal
toch niet met elkaar sprak, doch liep liever,
evenals vroeger toen hij nog alleen was,
dan zus, dan zoo langs den weg, naar het
scheen steeds bezig met allerlei gedachten,
welke echter niets aan de uitdrukking van
zijn gezicht veranderden, doch dadelijk weer
schenen te verdwijnen, en met de houding
van iemand, die telkens op het punt is om
peinzend te blijven stilstaan, zonder dat
echter ooit te doen.
En achter hem of naast hem, naardat het
zoo viel, liep dan de bloemenmeid. Zij stapte,
met de kalmte van een bejaarde bonne,
rustig voort op. haar plompe sloffen, op de
maat harer sloome stappen wat wiegelend
met haar heupen, die breed leken door de
vele rokken welke zij uit armelui's coquetterie
droeg, terwijl haar schouders smal leken
als die van een kind onder het kale jak
dat strak op haar botten plakte. Zij breide
nog steeds hare breikous, en stond af en
toe stil om met de naalden te peuteren aan
r,flDQNTIP IEDER STUK DAT KRIMPT
UHKrtll l IL WORDT TERUGGENOMEN
FABRIKANTEN VAITON ZONEN AMSTERDAM
Verkrijgbaar te Amsterdam bij:
,AU BON MARCHE"
J. G. HERBERMAN, Damrak.
JACOBSON «S MANUS, Kalverstraat.
H. MEYER, hofl., Koningsplein.
ADR. SCHAKEL, hofl., Heiligenweg.
SCHADE & OLDENKOTT, Nieuwendijk.
11 e Constantijn Huygensstr. 92.
H. WIERING, Roelof Hartstraat 173.
l Amstelveenscheweg 210.
Geïllustreerde Catalogus en verdere adres
sen verstrekken gaarne franco de fabrikanten
VALTON ZONEN, Amsterdam.
iiiiiimiitiiiiiimiliiiiii
mijn eerste optreden, leer ik, zoek ik, ijver ik,
studeer ik. Want ik zou niet hebben gekund
aan n genre" blijven hangen, mijn genre;
ik heb behoefte mij te ontwikkelen, mijn
onwetendheid te verrijken, mijzelf iets bij
te brengen, mij te vervolmaken, en sedert
veertien jaar leef ik het kostelijkste leven,
dank zij de prachtige oude boeken, die met
onnoemelijk vele mooie beelden mijn geest,
mijn herinnering en mijn gedachten bevol
ken. Het publiek omhelst me, omdat ik hem
die prachtige ruiker van Fransche relieken
breng
YVETTE GUILBERT
Het bovenstaande komt voor in een Jour
nal van eenige jaren, geleden, toen Yvette
Guilbert na een tijd zwijgens begonnen was
les vieilles chansons de Francs op het tooneel
te doen herleven.
* * *
Ingezonden
Geachte Redactie
Wilt gij mij ruimte verleenen ter uitdruk
king van eenige verbazing na lezing van
een verslag der vergadering op Zondag 28
December 1.1., waar een Ned. Comitéwerd
opgericht ten bate der Russische politieke
gevangenen ?
Daar leest men, dat in deze vergadering
iemand de zachtzinnigheid heeft gehad aan
te raden de houders der Russische fondsen
(aangeduid als de kleine kapitalisten) vooral
te behoeden voor een mislukking van nieuwe
Russische leeningen .... waaruit de coupons
der oude worden betaald, en dat daarop het
Comiténiets beters wist te doen dan te
besluiten gén actie tegen de Russische
leeningen te beginnen. Heeft dit Comit
soms hoop door 't ontzien van houders van
Russische fondsen iets te bereiken?
Zeer benieuwd, teekent hoogachtend
C.
Verslagen van de vergadering stonden in
de nieuwsbladen. Wij hebben nooit ver
slagen" in ons blad. Naar aanleiding van
eenige uit de vergadering gesproken woor
den, waarop dt inzender doelt, betoogden
wij, dat een actie tegen de Russische fond
sen nuttig kon zijn. Nu is het juist, dat door
het Comitéin zijn geheel de actie tegen de
fondsen niet als middel is aanvaard, echter
haar neus, of als zij met lange gebaren den
draad uit haar rokzak toog. En ook het
jongere zusje bedelde niet meer, doch liep
schuwig achter hen aan, geknepen in een
schriel achterbuurts-zondagsjurkje, en zocht
schelpjes.
Het werd nu spoedig ernst tusschen hen,
en op een dag verscheen de meid dan ook
met een dure blouse, het eerste geschenk
van den jonker.
Het was geen gewoon kleedingstuk, deze
blouse. Zij was van zware, zwarte zijde,
doch scheen tot geen enkele mode te
behooren. Zij zat vol vreemde, fantastische
plooien, en had tal van glinsterende versie
ringen ; zij geleek een costuum-stuk voor
een maskerade, doch voor de meid was zij
als een godsgeschenk, dat mér voor haar
beteekende dan de helft van al wat de
jonker voor haar had kunnen koopen. Voor
het overige droeg zij nog haar ouden,
blauwbaaien rok en haar wollen kousen, doch dat
besefte zij niet eens. De blouse was haar
alles, en zij genoot het bezit ervan in onge
stoorde zaligheid. Zij liep er in voort, zoo
stijf als een kleerenstandaard, en telkens
stond zij eens stil om de stof ervan te be
wonderen. Zij lichtte haar armen op om ze
tegen het licht te bezien, en met de vingers
bevoelde zij haar zoo aandachtig, alsof zij
ze telkens weer opnieuw moest koopen. En
eerst als zij haar rijkdom volledig weer
doorleefd had, schurkte zij zich behagelijk
wat rond in haar nieuwe kleed, waarvan
zij de ongewone stoffage zoo dicht mogelijk
langs zich heen wreef, en liep dan op een
draf je den jonker na, die in dien tijd al was
voortgewandeld.
Van dien dag af ging de jonker geregeld
voort de bloemenmeid van geld te voorzien,
zonder zich er ooit om te bekommeren hoe
zij dat besteedde, wat dan ook niet in zijn
natuur lag. En de meid gevoelde zich daar
bij gelukkig. Zij was verrukt over deze
wereld waarmede zij kennismaakte, in
welke men rokken kocht en schoenen paste,
WQXiSEIiBT-OABS.
Het bekende Engelaohe merk.
ZDirect lev@rlDa.GLr.
Inlichtingen en prtfsopgave verstrekt de vertegenwoor
diger voor Znid-Holland:
P. OVERGAAUW, Balistraat 85-87, 's-Gravenhage.
Badplaats in
ZuidTirol. Heerlijk
klimaat. Seizoen
September Juni
1912/13 36,091 badgasten. Stedelijke Kur- en
Badinrichting. Zanderinstituut.
Koudwaterinrichtirig. Koolzuur- en alle geneeskundige
baden. Zwembassin. Inhallaties.
RadiumEmanatorium. Druiven-, Mineraalwater-,
terrein- en openlucht ligkuren. Kanalisatie.
4 hoogebronwaterleidingen. Theater. Sport
terrein. Concerten. 20 Hotels Ie Rang. Sana
toria. Talrijke pensions en villa's voor vreem
delingen. Prospectus gratis bij de
Kurvorstehung.
CANNES (Rivièra.)
HOTEL SUISSE.
QUARTIER DU CERCLE NAUTIQUE.
Hollandsen Familie Hotel. Zeer modern
ingericht. Appartem. met Bad en W. C.
Kamers met Kond- en Warm waterleiding.
Prosp. Intern. Verkeersbnr., Amst., Raad
huisstraat 16 en Den Haag, Papestraat 5
of door den Eigenaar A. K E L L E R.
geenszins op de gronden van dien spreker,
dien wij bestreden. De meerderheid in het
Comitéacht zulk een actie illusoir''. Had zij
een andere meening of krijgt zij ooit een
andere meening, dan zal ze dat middel na
tuurlijk direct aanvaarden als alle andere.
Het doel van het Comitéis het lot der poli
tieke gevangenen in Rusland te verlichten
en bij deze bezigheid noch de Russische
Regeering noch Russische-fondsenhouders te
ontzien. RED.
De Effectenhandel
Aan de Redactie van
De Amsterdammer", alhier.
Geachte Redactie,
Als getrouw lezer en bewonderaar van
uw blad spijt het mij ten zeerste mits dezen
de pen te moeten opnemen om een woord
van protest te doen klinken tegen een stukje
voorkomende onder Kroniek" opdelepag.
van uw nummer van 28 December 11.
De schrijver, die daarin op uiterst onoor
deelkundige wijze een persiflage op de nieuwe
Effectenbeurs schijnt te meenen moeten
leveren, geeft bij eersten indruk het gevoel
iemand te zijn die met het financiëele bedrijf
slechts kennis gemaakt heeft door een
onberedeneerd gokje", waarbij hij waar
schijnlijk een paar honderd gulden heeft
ingeschoten. Anders lijkt zijn scherpte
ietwat ongemotiveerd en zinneloos.
Zonder met hem ook maar in 't minst in
dispuut te willen treden over de ethische
zijde van financiën in 't algemeen en 't
effectenbedrijf in 't bijzonder, zoo moest
uw medewerker over de economische waarde
van bovengenoemde bedrijven maar eens
te bevoegde plaatse zijn licht opsteken.
Anders staat 't, wanneer hij, zooals b.v.
in de laatste twee alinea's, een insinuatie
slingert naar het hoofd der personen, die
in de financiëele wereld werkzaam zijn.
Waar de beurs zooveel eminente personen
herbergt, die zich zoowel op het gebied van
handel als op dat der wetenschap onder
scheiden, (ik denk hierbij b.v. aan ver
schillende staathuishoudkundigen van naam),
daar past het u niet een smet te werpen
op de geheele financiëele wereld, die toch
voorzeker een niet onbelangrijk deel van
's lands welvaart met zich brengt.
Een dergelijke insinuatie moge in een
zevenderangs beneden-Moerdijksch
provinen zij doorproefde de kennismaking ermede
met dezelfde gezette studie, waarmede haar
jonger zusje de thans gekocht kunnende
worden taaie trekbrokken bezopg.
Het duurde dan ook lang eer zij een volgend
kleedingstuk kocht. Al dien tijd liep zij
rond met haar dure blouse en oude bede
laarsspullen, welke slethts stuk voor stuk
door andere werden vervangen. Dan eens
verscheen zij met een glanzenden rok, dien
zij statig boven haar roode kousen droeg,
dan weer met een paar nieuwe laarzen, en
het allerlaatst kocht zij een hoed. Want dat
was een ding dat maar niet wilde wennen aan
haar hoofd, dat hem ook niet in evenwicht
wist te houden, en waarop zij hem dan
ook, toen zij het ongewone ding droeg, met
beide handen telkens op de goede plaats
moest houden.
En ook begonnen zich nu af en toe te
vertoonen de familieleden der meid, die be
scheidenlijk mee-profiteerden van haar rijk
dom. Zij deden dat op beminnelijk-naïeve
wijze. Zoo vergezelde de vader eens zijne
dochter met een zonderling trouwpak aan,
een nieuwe zwart zijden pet op, en met
nieuwe geborduurde pantoffels. En ook moe
der verscheen af en toe, bekleed met een
nieuwen, ouderwetschen omslagdoek, dien
zij zorgvol om hare leden plooide. Zij keken
beiden strakjes-vergenóegd voor zich heen.
Zij waren wat onthutst door dezen
ongedachten overvloed, aan welken zij niet goed
konden wennen. Doch in een huishouden
met kinderen en kleine mansverdienste zijn
altijd zoo tal van noodige dingen, welke
alleen maar nooit gedaan kunnen worden,
en dat zij deze nu plotseling alle konden
bekostigen een pet voor vader, een doek
voor moeder bracht toch een glimlach
op hunne lippen.
Zoo uitgedost liepen zij I/tngs den Ouden
Scheveningschen weg, voorbij de villa waar
de jonker woonde, door de Boschjes, en
overal waar men maar wandelde. Zij liepen
met den moeilijken pas van menschen die
Voor
eerste
GARANTIE
KUNSTSPEL en ELECTR: PIANO'S, VLEUGELS isH
flÜr-KESSELS'KON.FABRIEK. TILB
VRAAGT CATALOGUS - OOK TERM'JNBETAUHG
NIZZA
HOTEL SUISSE
Heerlijk beschut gelegen. Lift^Centr. verw.
Groote tuin. Prosp. Intern.: Verkeersbureau,
Amst., Raadhuisstr. 16; den'Haag.'Papestr. 5.
GRANDS VINS DE CHAMPAüNL
Perrier-Jouet
Epernay.
ConcissiomKiiii'S,
Sauter & Polis,Maastricht.
HUI in illiillliiiiliiiiiin iiiiiiiiiiliiiniiliilliiil iiiliiiiii
cieblaadje van nul en geener waarde zijn,
in uw blad, dat onder de weekbladen met
eere een allereerste plaats inneemt, kan
zulks zonder een ernstig protest niet worden
voorbijgegaan.
Met plaatsing verplicht gij
Uw dw. dr.,
Amst, 2 Jan. '14 JUSTUS MEYER
* * *
Berichten
CHINEESCHE EN JAPANSCHE KUNST. Naar
aanleiding der artikelen van de heeren
Roorda en Borel verzoekt ons de conservator
van het museum Wület-Holthuysen, Heeren
gracht 605, Amsterdam, wel de aandacht
der lezers te willen vestigen op de boekerij
van het museum, die meerdere der geciteerde
werken over Chineesche en Japansche kunst
bevat.
Voor belangstellenden zullen de?e werken
van den 12en Januari af gedurende 14 dagen
ter bezichtiging liggen.
De bibliotheek is kosteloos toegankelijk.
* * *
Tentoonstellingen en Veilingen
IN DEN KUNSTHANDEL UNGER EN VAN
MENS, ROTTERDAM, Eendrachtsweg 27, is
tot 26 Januari een tentoonstelling geopend
van werken door M. J. Richters.
Inhoud van Tijdschriften
De Nieuwe Gids, Jan. '14: Nico van
Suchtelen, Siegminne en Florian (tragisch
minnespel). Jac. van Looy, Nieuwe Bijlagen.
Just Havelaar, De Suggestie van Italië.
Marius Brinkgreve, Horatius' Levenswijs
heid. J. R. van Stuwe Hzn., Nieuwere
Engelsche dichters. J. C. Hol, Friedrich
Nietsche. A. E. Thierens, Het wezen der
Vrijmetselarij en haar taak in den komenden
tijd. A. Roland Holst, Gedichten. Hein
Boeken, Gedicht. Hein Boeken,
Aanteekeningen over Kunst en Letteren. Willem
Kloos, Literaire Kroniek. Frans Netscher,
Blnnenl. Staatk. Kroniek. Chr. Nuy's,
Buitenl. Staatk. Kroniek.
Groot-Nederland, Jan. '14: Is. Querido,
Saul en David (I). Louis Couperus, De
Ongelukkige (II)- Maurits Wagenvoort,
La Romanina (IV). Herman van
Puymbrouck, Georges Eekhoud en zijn werk (II).
Dr. J. L. Walch, Literatuur, Dramatisch
Overzicht.
dat zelden doen; de vader als een die zonder
zak op den rug om te sjouwen, moeilijk het
evenwicht kon bewaren; de moeder, wat
gehinderd door het onverpoosde loopen recht
uit, dat zwaar viel zoo zonder kinderen om
zich heen, die men telkens af moet schepen,
en nog eens afleiding geven.
En voor hen, achter hen of naast hen liep
dan de jonker, speelde nerveus met zijn
wandelstok en bekommerde zich niet om hen.
De menschen die zij voorbijgingen-stietten
elkander aan, en keken den dwazen stoet na.
Die man is gek! zei de een.
Hij is een filosoof! zei een ander.
Hij is een filantroop, die een afschuw heeft
van de wereld, en tenminste n mensch
gelukkig wil maken, zeiden de meesten.
Want dat was de nimbus, door de
sentimenteele menigte, welke het liefst een verborgen
schoonheid ziet, aan het geval gegeven.
En dan keerden zij zich om en hernamen
hun plaats in de rij der wandelaars. En de
jonker zag dat gedoe aan. Zijn oogen tipten
aan de blikken, waarmee deze verontwaar
digde en nieuwsgierige menschen hem aan
zagen, en met een schuwen draai bracht hij
zich buiten de sfeer hunner aanmatigende
gestalten. Er was overeenkomst tusschen de
preutschheid dezer zich afwendende vrouwen,
de plechtigheid dezer hem voorbijziende
heeren, en de wijze waarop hij zich met
sluike vrees tusschen hen bewoog. Doch
terwijl bij al deze menschen het dédain
voor den ander de kracht van hun lichaam
scheen te zijn, die hun wangen deed zwellen,
hun oogen glanzen, en hun gestalte zich
deed verheffen, lag het hem op de kaken
als een vale koorts, die hem de kracht uit
het lichaam teerde. Hij was, zooals hij daar
liep, het ras-echte kind dezer struische, ver
fijnde lieden, doch zij verachtten hem, daar
hij hun aanmatiging miste.
Kort daarna trouwde de jonker met zijne
bloemenmeid in Engeland, daar zijn familie
hier hem onder curateele"had gezet, en
verdween daarna onder de menigte.