8 Maart '14. No. 1915 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND VROUWENRUBRIEK HIIIIIUIMIIIIIIIIIIIIHIIHIIIIIIIlllllllllIillllllllllllllllllllllIIIIIIIIIMIIIIIIIM Tutti Frutti In allerlei landen worden maatregelen getroffen om het voortwoekeren van de ge slachtsziekten te bestrijden. Dr. Scott, kolonel van den militair-genees kundigen dienst in Engeland, verklaart, dat in het leger aldaar een groote verbetering valt waar te nemen, dank zij de drankbestrijding, de betere kazerneering en opleiding en de gezonde ontspanning, die de soldaten ten deel valt. Deze verbeteringen zijn voor een groot deel nog aan den invloed van Florence Nightingale te danken. De Gezondheidscommissie in Victoria (Australië) heeft de verdienste dat daar nu een wet is ingediend, waarbij vrije verpleging wordt verzekerd aan alle patiënten, lijdende aan geslachtsziekten; kwakzalverij verboden wordt en het overbrengen van besmetting als een misdrijf gestraft zal worden. Dit zijn nog eens maatregelen, waarbij het kwaad in den wortel wordt aangetast en zeker navolgingswaardig voor andere landen. Toen de Internationale Vrouwenraad in Mei 1913 in Den Haag vergaderde, sprak daar o.a. Madame Avril de Saint Croix uit Parijs over de dubbele moraal. Zij vertelde onder meer dat een Studentenvereeniging te Parijs haar uitgenoodigd had, dat onder werp ook in dien kring te behandelen. Deze jonge vrouwen waren toen zoo overtuigd geworden door hare woorden, dat zij haar verzochten haar rede, die zij gestenographeerd hadden, als vlugschrift te mogen uitgeven. Hierbij sluit zich het volgende bericht aan: Jean Richepin, lid van de Academie, heeft onlangs in een redevoering verkondigd, dat een man, wil hij het leven goed leeren kennen, de laagste en gemeenste uitspat tingen moet doorgemaakt hebben. Een groep studenten, in vereeniging met andere jonge mannen, heeft nu een Bond gevormd, om dit gevaarlijke en vicieuse principe te bestrijden. Zij trokken onlangs in optocht door de straten van Parijs, propagandageschriftjes uitreikende, waarin ge pleit werd voor een zelfde moraal voor mannen en vrouwen. Werden alle pogingen om een broekcostuum (Bloomers) voor dames ingang te doen vinden tot nu toe verijdeld door spot van het straatpubliek, voor de vrouwen en meisjes in fabrieken en werkplaatsen moest het zeker ingevoerd worden. Dr. Brench, verbonden aan het CharnigCross Hospitaal te Londen, heeft een statistiek opgemaakt omtrent het sterftecijfer, veroor zaakt door brand, bij mannen, vrouwen en kinderen. Daaruit blijkt dat de kleederen hoofdzakelijk de oorzaak zijn, dat dit cijfer zooveel hooger is voor vrouwen en meisjes dan voor mannen. Bij kleine kinderen is het cijfer hetzelfde tot het derde jaar. Krijgt de jongen een broek aan, dan vermindert voor hem het gevaar, terwijl het ballon-achtige van rokjes en boezelaartjes, gevoegd bij het lichte materiaal, waarvan die kleedingstukken meestal vervaardigd zijn, het gevaar voor meisjes op eens doet vermeerderen. Hetzelfde geldt voor de fabriekarbeidsters. Dr. Brench beveelt ten sterkste aan de kleederdracht van vrouwen en meisjes te wijzigen en practisch te doen aansluiten bij het werk, dat door haar verricht wordt. De Sennerinn op de Alpen wordt toch ook niet uitgelachen omdat zij een broek draagt, evenmin als de reizigster, die een broek aantrekt, zoodra zij een interessante tocht door een zoutmijn gaat maken! Alles went! iiiiiitiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii UIT DE NA TUUR DCLXX Zonnedlertjes en Straaldieren Voor den derden en laatsten keer wil ik u een dierengroep voorstellen, waarvan de individuen het voorrecht hebben geleivoetjes of schijnpootjes te kunnen uitsteken op ver schillende plaatsen van hun corpus. De eerste groep kon het van elk willekeurig plekje van hun geheele minieme en zachte lichaam; of, als een deel van het geleibolletje verhard was door kiezel- of kalkpartikeltjes, althans uit de rest; zoodat het schijnt of er fijne wortels uit het bolletje groeien; dat waren de echte Wortelpootjes of Rhizopoden, zooals u zich wellicht herinnert. De tweede groep was al verder gegaan en had zich geheel met een n- of meerkamerig kalkhulsel omgeven. Door de talrijke gaatjes in de wanden van deze kamertjes steken deze gaatjesdieren of foraminiferen van tijd tot tijd hun phantasie-voetjes naar buiten. Nu komt de derde, de meest bekende en bewonderde groep der Zonnediertjes en Straal dieren, de Heliozoën en de Radiolariën. Dit zijn denkelijk wel de mooiste dieren die er bestaan. Jammer, dat niet iedereen ze gemakkelijk te zien kan krijgen; want verre wég de meeste halen geen millimeter; het zijn microscopische diertjes, die, wat de radiolariën betreft, zoo goed als uitsluitend in zeewater leven. Hun huisjes zijn in tegenstelling met de Gaatjesdieren van de vorige week Een zonnediertje (comptonema). In de binnenbol groote voedingsvacuolen en kleinere kernen. Onder aan twee algen, de stralen buigen met de top pen om den buit heen Toen de Tasman", een onzer pakket booten, onlangs strandde, werd als een deel der kostbare lading ook genoemd Madam Nordica. Deze beroemde zangeres vertoefde kort geleden in haar geboorteland Australië en gaf toen in Melbourne een con cert, dat geheel door vrouwen gearrangeerd was. Men wilde daarmede niet alleen de groote Wagnerzangeres eeren, maar ook de vrouw, die, ondanks haar drukken werkkring aan het Metropolitan Opera House" te NewYork, toch nog tijd en lust vindt, om voor de vrijmaking van de vrouw hare krachten te geven. Bij den laatsten grooten optocht in New-York gehouden, verleende zij haar medewerking. Zij stelde toen het Vrijheids-beeld" voor en droeg een kroon met 10 sterren, welke de 10 Staten aanduiden, waar het V. K. reeds is ingevoerd. Op haar koorklasse, waar meisjes gratis onderricht ontvangen, is het bezit van stem en muzikaliteit natuurlijk de eerste voor waarde, maar de tweedeis: overlegging van het bewijs van lidmaatschap eener Ver. voor V. K. Bij haar aankomst in Melbourne stond een vrouwelijke eerewacht gereed afge vaardigden van 43 vrouwenvereenigingen om haar met bloemen en palmen te begroeten. N. MANSFELDT-DE WITT HUBERTS De Dubbele Moraal (Een Parabel der Eeuwen) Naar UPTON SINCLAIR Eens lang geleden huwde een man met een vrouw. Tijden gingen voorbij, tot dat op een dag de man zeide: Ik heb alle vrouwen lief! Ik heb behoefte aan veel liefde." En de vrouw antwoordde: Ik heb alle mannen lief, ook ik heb behoefte aan veel liefde." Toen sprak de man: Wanneer gij zóspreekt, dan neem ik een stok om u te kastijden." En de vrouw antwoordde: Vergeef mij, mijn Heer en Meester." Tien duizend jaar gingen voorbij en wederom zeide de man: Ik heb alle vrouwen lief, ik heb behoefte aan veel liefde." De vrouw antwoordde: Ik heb alle mannen lief, ook ik heb behoefte aan veel liefde." Toen sprak de man: Wanneer gij zoo spreekt, dan laat ik mij van u scheiden en het zal u moeite kosten om in uw eigen onderhoud te voorzien." En de vrouw antwoordde: Gij zijt een tiran!" En weer gingen eenige eeuwen voorbij en weer sprak de man: Ik heb alle vrouwen lief, ik heb behoefte aan veel liefde.." En de vrouw antwoordde: Ik heb alle mannen lief, ook ik heb behoefte aan veel liefde." En, zooals gij weet, ik kan best in mijn eigen onderhoud voorzien." Toen sprak de man: Ja, als gij zóspreekt, dan zal ik mij wel beter dienen te gedragen." En de vrouw antwoordde: Eindelijk!" N. M.-d. W. H. * * * Vrouwenkiesrecht Heden werd mijne aandacht gevestigd op een stuk in de Groene van 22 Febr., waarin mej. M. Kramers mijn naam noemt in verband met wat ik in het Handelsblad over Vrouwen kiesrecht heb geschreven. Zij maakt geen onderscheid tusschen de argumenten van mij en van eene dame, die in een ander blad schreef, zoodat wij bij uiterst ingewikkeld van bouw of liever ze zijn bijzonder uitvoerig versierd. Het is bij den bouw natuurlijk niet te doen geweest om die uitbundige schoonheid, om die onge looflijke vormenrijkdom, welke Ha'ckelertoe gebracht heeft, tien van de honderd platen van zijn groot pracht werk Kunstformen det Natur" aan de Radiolariën te wijden. Deze meestal symmetrische woninkjes die nog het meest doen denken aan de vormenwereld in een goed kaleidoscoop al die koningskronen, pausenmijters, pokalen, luch ters, hangers, al dit cantillewerk der natuur dankt zijn ontstaan of beter gezegd zijn blijven bestaan aan de omstandigheid, dat door oppervlakte-vermeerdering grooter weer stand geschapen wordt. Want deze diertjes hebben vermeerdering van hun oppervlak noodig, om zwevende te blijven in het water. De Zonnediertjes behooren nog tot de minst rijkelijk uitgedoste van deze prachtwezentjes. Juist deze mochten te recht Straaldieren heeten, veel meer dan negentig procent der Radiolariën, al heeten deze meer speciaal zoo. Het zijn de ware Straaldieren van het zoete water; omgekeerd worden de radiolariën wel eens de Zonnediertjes der zee genoemd. Door het diepzee onderzoek van de Challenger zijn ze eerst goed bekend geworden; alleen uit het materiaal van zijn expeditie, zijn vier duizend nieuwe soorten in oneindige verscheidenheid van vormen beschreven door Hackel, die dit deel der schatten, door ?de Challenger uit de zee omhoog gebracht, te bewerken kreeg. Zonnediertjes echter kan iedereen machtig worden; ge vult in het voorjaar uit een vijver met rijken plantengroei maar een fleschje met het water, in de onmiddelijke nabijheid van den bodem en van de ondergedoken planten; het zekerst slaagt ge, wanneer brokjes van planten van den bodem worden meegenomen. Blijken er bij het zoeken met de loupe, kleine witte vlokjes, zoo groot als maanzaadjes meegekomen te zijn, dan is de kans op Zonnediertjes al vrij groot. Onder een microscoop blijkt elk zaadje een bolletje te zijn met stralen bezet, als een kussentje vol spelden; maar dan rondom. Die spelden zijn weer schijnpootjes, maar nu is er iets bijzonders bij; de pootjes heb ben een steun gekregen, een skelet om zoo te zeggen. Uit het centrum stralen naar alle richtingen, werkelijke naalden uit. Dat centrum is het eigenlijke geleiklompje, maar dit bolletje is omgeven door een laag van blaasjes, een sfeer, om te zeggen, van een lichtere, heldere vloeistof. Er is dus in het amoeben-lichaam, in dit .oerdiertje, een scheiding van stof ontstaan, de lezers van dit blad voor eikaars meening aansprakelijk worden gesteld. Volgens haar is dan ook mijn standpunt belachelijk en kom ik wel een eeuw achter aan, ofschoon ik heb geschreven vór Vrouwenkiesrecht te zijn, mits, tenminste vooralsnog, zóbeperkt dat de vrouwen de mannen niet kunnen overstemmen. Nergens schreef ik dat dit kiesrecht niet zeer uitgebreid mag zijn. Als de vrouwen in grooten getale in be sturen zijn, zit de zoogenaamde ridderlijk heid bij de mannen er wel zoo in, dat zij hunne medewerking tot de door de vrouwen wenschelijk geachte verbeteringen der maat schappij niet zullen weigeren. De vrouwen zullen dan werkelijk den toestand meester zijn en haar hoofddoel hebben bereikt. Zelfs heb ik het rechtvaardig genoemd dat de vrouw later ook formeel de eerste wordt, als zij toont in bestuurscapaciteiten boven den man te staan. Men moge nu hierover anders denken, het is m. i. toch al te gek, dat eene strijdster voor vrouwenkiesrecht dit qualificeert zooals mej. Kramers deed. Zij beroept zich op andere landen, en bedoelt dan waarschijnlijk voornamelijk Amerika. Maar in Amerika zijn van de 50 staten en territoriën nog 40 tegen vrouwenkiesrecht. Zoo zouden dan volgens mej. Kramers ook verreweg de meeste Amerikanen be lachelijke en bijzonder achterlijke menschen zijn. Mijns inziens kan deze manier van slordig schrijven, van overdrijven en onbillijk oordeelen, nog wel van eene der hoofden van de kiesrechtbeweging, weinig geschikt zijn de sympathie voor die beweging te versterken bij dat deel van het publiek dat niet zeer oppervlakkig is. 28 Febr. 1914 Mr. E. DE GRAVE * * * De heer de Grave is blijkbaar bevangen door vrees voor een Weiberregiment", dat onvermijdelik komen zal, zodra mannen en vrouwen gelijkgerechtigde burgers worden, en wil dat wij daarom de vrouwen nog maar een beetje achterafzetten. Een geringer aantal vrouwen plus de ridderlikheid der mannen, die haar natuurlik haar zin geven, dat maakt de balans tussen de beide seksen gelijk in het bestuur van land en stad, meent hij. Mogen wij de heer de Gr., die verklaart niet van oppervlakkigheid te houden, eens de lektuur aanbevelen van het deeltje der Wereldbibliotheek, waarin dr. Alletta Jacobs en mevr. van Balen een overzicht geven van de wijze, waarop de vrouwen haar kiesrecht gebruiken in de landen, waar zij als bur geressen erkend worden. Dan zal hij zien, dat daar overal algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen is en dat de diverse staatspartijen daar blijven, wat zij waren, alleen tellen zij tans ongeveer dubbel zoveel leden, terwijl de wetgeving in haar geheel de blijken draagt, dat moeder de vrouw" zich met het grote huishouden van de staat bemoeit tot heil van alle burgers. Als mr. de Gr. vooruitstrevende denk beelden huldigt, dan zal hij ons in de strijd voor het algemeen vrouwenkiesrecht bijstaan de politieke omstandigheden laten geen andere toe en als hij welwillend is, zal hij mij vergeven, dat ik zijn eerste inge zonden stuk in De Telegraaf en niet in Het Handelsblad meende gelezen te hebben. MARTINA G. KRAMERS Allerlei Vrees Zonderling bijgeloof toch ! Een nichtje van me vertelde me, dat ze nooit haar muiltjes (van goudleer nog wel) bij haar bed zette met de neuzen naar voren, want het oude Een straaldiertje in den vorm van een kroon met doornen die een verdeeling van werkzaamheden doet onderstellen. En het blijkt inderdaad, dat wij met deze stralende diertjes al weder een sportje ver der op den levensladder zijn geklommen. Want deze blaasjesomhulling van het eigenlijk lijfje van dit oerdier, doet de dienst van af scheidingsorgaan. Die omringende laag is eigenlijk een sfeer van contractiele vacuolen; dezelfde organellen", waarvan in de vorige opstellen sprake was en waarvan elke eencellige amoebe er minstens n bezit. Zoo'n blaas zwelt, doordat hij zich meer en meer vult met afvalsstoffen van het ademhalingsen voedingsproces ; net zoo lang tot hij aan de oppervlakte van het dier is gekomen en dan laat de blaas zijn inhoud ontsnappen. De complicatie bij deze dieren bestaat dus hierin, dat talrijke vacuolen die het zelfde werk verrichten, bijeen zijn gedrongen; in dit geval naar den omtrek en dat zij steeds die zelfde plaats blijven innemen. Het eigenlijk mazig gevormd protoplasma van het Zonnediertje is in het centrum ge plaatst en vormt een bol met vele kernen. Hierin ontstaan ook weerde voedings-blazen om het voedsel heen, zooals in het figuurtje hierbij is aangeduid. Deze straaldiertjes staan dus op een hoogeren trap, wijzen een voor uitgang aan in het dierenrijk; als tenminste specialiseering en organiseering als kenmerk van hoogere ontwikkeling mogen gelden ; en dit mogen ze, en dit doen ze, volgens alle i biologen en psychologen. j Toch is deze scheiding in stof en functie ' niet zoo volkomen, als wij dit bij veel hoogere j georganiseerde wezens gewoonlijk zien. Want een ware scheidingslaag is er niet, de oer< stof, het protoplasma zelf vormt den wand : om den binnenbol en ook de wanden van de buitenblaasjes, dus om de samentrekbare vacuolen; en dit plasma loopt ook langs de kiezelen stralen. Merkwaardig is de wijze i waarop dit gebeurt; de oerstof vloeit namelijk heen en terug, en wel zoo, dat a! wat er aan blijft kleven of er in geraakt meegevoerd volksgeloof zegt, dat dan de nachtmerrie" er in stapt, 't Kwaad is intusschen gemak kelijk te keeren en men kan z'n pantoffels gerust voor het bed zetten, wanneer men ze maar omgekeerd plaatst (met de hielen naar het bed), dan weet de ongewenschte gast, die ons in den droom benauwt, dat hij voorbij moet gaan. * , * Te wapen! Hoedenspelden !.., hier in Amsterdam is het gevaar thans vrijwel afgewend, maar in de provincie-steden dreigt het nog onverzwakt. Ik kwam onlangs te Utrecht en stapte in een tram, lijn I meen ik, en toen moest ik gewoonweg defileeren door een haie" van priemende pieken, die als reuzendorens uit de hoeden opstaken Het was een angstwekkende tocht Wanneer zal Utrecht ook eindelijk eens wijs worden en een politieverordening maken tegen onbe schermde hoedenpennen?... Of kan dit niet gebeuren voordat minstens drie gemeente raadsleden hunne oogappels verloren heb ben?... * * * Nieuw middel Tegen de gevreesde zeeziekte is een nieuw middel gevonden, dat door de transatlan tische stoomschepen met goed succes wordt toegepast. Op den duur zal elk dier schepen er een soort sanatorium op na gaan houden, waar gedurende stormweer de lijders worden be handeld met de Cinematograaf." Men krijgt in dit vertrek, om den druk der omstandigheden door suggestie weg te nemen, namelijk niets te zien als boeiende, grappige scènes te midden van heerlijke zonnige landschappen op weiden en bergen en in schaduwrijke bosschen. De methode doet, naar het schijnt, de zieken vergeten, dat zij op een schip zijn, en werkt bizonder restaureerend. Heel goed kan ik het me niet begrijpen, want ik vindt dat het gedraai en geschitter der cinematographische beelden voor de oogen, bij uitstek geschikt is om iemand zeeziek te maken. * * * Schatten Op een bal aan het Italiaansche hof wier pen alle dames dezer dagen schuinsche blik ken met een goede dosis jaloezie erin naar twee Amerikaansche juffers Mrs. John Hays Hammond en Mrs. Ira Morris, die te samen, volgens globale schatting, voor ongeveer 5 millioen aan juweelen droegen. Mrs. Morris droeg o.a. een collier, dat op zichzelf een waarde had (gelukkig voor haar niet het gewicht) van twaalf ton. Het was niette min volstrekt geen smakelooze overlading. De juweelea waren met veel smaak en in goeden decoratieven stijl aangebracht. De Amerikaantjes hadden in den letter lijken zin des woords een schitterend succes. Verbod Rumor in het mode-rijk der vroolijke stad Weenen: het hof gaat censuur uitoefenen op de toiletten. Van hooger hand is bevel gekomen, dat gedurende de paleis-feesten aan den ingang der feestzalen een vrouwelijke wacht zal geplaatst worden, die strenge orders heeft, dames met open vallende jupe te beduiden, dat ze haar toilet moeten sluiten alvorens binnen te komen. De hof etiquette gedoogt het decolletée slechts aan den bovenkant van het toilet. De vrouwelijke wachten hebben opdracht gekregen, streng toe te zien en kiesch maar beslist op te treden. Het coquet geschoeide voetje en het in prachtige zijden a jour kous met paarlen borduursel gekleede been mag niet verder uit den rok gluren dan hoogstens zes centimeter boven den enkel... Der gute Kaiser Franz" kan onmogelijk meer verdragen. wordt naar den binnenbol, waar het, als het eetbaar is, verbruikt wordt; op dezelfde wijze als dat bij gewone amoeben gebeurt, d.w.z. door vacuolenvorming rondom de voedselpartikeltjes. Schijnbaar is deze vormbestendigheid een nadeel geworden voor het dier; want nu kan het geen pootjes meer uitsteken, waarheen het nuttig is; de weg is aangewezen. Het voordeel evenwel is veel grooter, de pootjes zelf zijn een vangtoestel geworden. Eigen beweging is er niet meer, maar een plaats verandering, die noodig is, al is het een passieve. Het diertje kan nu ook drijven; door gasuitpersing ook iets zwaarder worden dan het omringende water; en zoo dalen of zwevende blijven. Bovendien is nog een voortrollende be weging op de stekels mogelijk; die is dan ook herhaaldelijk waargenomen; eindelijk is er nog een lichte haakvormige ombuiging van de stralen mogelijk gebleken; daardoor kan een voedsel-deeltje omsloten worden zoo als in het figuur is aangeduid. Als zoo'n zonnediertje wat veel gegeten heeft, is de omtrek te klein geworden voor de massa; want die groeit naar evenredig heid sneller aan. Dan kan het beestje zich snel in twee helften deelen; elk deel groeit dan weer aan tot een compleet heliozoon of zonnediertje. Maar ook gebeurt het wel anders: de schuimachtige buitenlaag van den bol ver dwijnt, de oerstof trekt zich samen, en nu omgeven zich een aantal der vele kernen die al in het protoplasma lagen met een gedeelte hiervan; en hieromheen zet zich kiezelzuur af. Er worden blazen of cysten gevormd. Elk dezer kan zich nog weer deelen en zich dan weer met zijns gelijken ver eenigen; ten slotte valt de groote bol uit een; en vele kleinere, die snel weer aan groeien, komen er voor in de plaats. De jonge diertjes kunnen de kiezelpantsers houden en zelf ook in groepen of kolonies bij elkaar blijven; ze hechten zich dan aan een, ze groeien om zoo te zeggen aan elkaar vast; de meeste van deze gezellige soorten van zonnediertjes leven in zoet water. De zee-straaldiertjes met hun mooie a jour gewerkte en geborduurde pantsers leven bijna zonder uitzondering in de tropische zeeën. Vooral in den Indi-chen Oceaan tusschen Sumatra, Java en de kust van N. W. Australië, en bij de Antillen. Bij hen is de scheidings laag tusschen den binnenbol en de schuimlaag veel vaster dan bij de zonnediertjes. Bij de deeling gaat bij vele soorten de helft van het skelet mee, en het nieuwe dier vult het ontbrekende weer aan. Blijven zulke diertjes aaneengesloten deelen en voortGazette de Hollande Een nieuwe middagjapon van zwart taffetas. Over de rok is gedrapeerd een drievoudige, geplooide tuniek, terwijl de hals van het lijfje afgezet is met een aan den tijd der Medici ont leenden kraag van oude kant. Humeur Trek niet al te dikwijls een lipje, frons zoo min mogelijk uw voorhoofd, wees niet al te kwistig met boudeeren", ook al staan U die kleine, coquetie boosheidjes nog zoo bekoorlijk. Weet ge wel, dat alleen een goed, een best humeur de schoonheid intact houdt. Tranen bederven uw teint, zuchten zetten uw taille uit, en 't fronsen van uw voorhoofd!... telkens wanneer ge 't doet trekt ge dezelfde rimpels in uw vel, en wanneer ge dat tienmaal gedaan hebt, laten ze reeds een spoor na, en doet ge 't elke week tienmaal, dan zijt ge in een jaar uw gladde, blanke voorhoofd kwijt, en krijgt ge een trek in uw gezicht, een plooi om den mond, een teekening bij uw oogen, welke u vroeg oud doen schijnen. Er is niets zoo verwoestend en nadeelig voor het goede uiterlijk als een slecht humeur en prikkel baarheid. Laat dus zoo veel mogelijk de zon door uw wimpers schijnen, en schudt de aardsche zorgen een weinig van u af. Dit houdt u jong en schoon en aantrekkelijk. Getrouwde vrouwtjes, vindt mij niet wuft, en telt dezen wijzen raad niet te licht Of zou het niet een groot deel van uw levens geluk zijn, indien gij uw man kunt blijven bekoren en boeien ? De Vogel Ik lees in een Engelsen blad, dat de ge vierde novelliste Mrs. Florence Barclay een preciosum bezit, waarop ze zeer trotsch is, namelijk een gedreven zilveren doos, met parels georneerd, een antiquiteit, welke ze in Italië kocht. Drukt men op een veer, dan springt uit deze doos een vogeltje, dat op zeer welluidende wijze een liedje fluit. Mrs. Barclay is dol op dit kostbare speelgoedje: ze vindt het alleen maar jammer, dat ze haar kleinen zanger The Rosary" niet leeren kan: het lied uit :den roman, die haar wereld beroemd maakte, en waarmee zij een kapitaal verdiende. ALLEQRA iiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiMitniiiMtiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiliiifiiiiiitiiiimiMi groeien, dan kan ook hier een kolonie ont staan. Eerst in 1851 zijn de levende dieren ont dekt door de beroemde Huxley, die toen scheepsdokter was, en wel op een reis naar Australië. Toen bleek ook al, bij het visschen met een uiterst fijn net dat er in zee voort durend pantsers van Radiolariën naar beneden zinken. Een onafgebroken regen van zulke huisjes valt steeds neer in de diepten van den Oceaan, zoowel van de gaatjesdieren, de foraminiferen van de vorige week, als van de Straaldieren. Nu wordt er op diepten die meer dan 4500 meter bedragen, nooit foraminiferenslib opgevischt, wel radiolariën-zand. Dat komt doordat de kalkhuisjes van die gaat jesdieren op zoo'n groote diepte en bij zoo'n geweldigen waterdruk oplossen; de kiezelhuisjes der Straaldieren evenwel zijn er tegen bestand en blijven in wezen. Dat zoo'n zeebodem, die gedurende duizenden eeuwen dik met radiolariën js belegd, langzaam verhardt, bijna als kwartsiet of glas zoo hardt wordt, is wel te begrijpen. Wordt deze bo dem langzaam, of plotseling door vulkani sche werking, hoog opgehe ven, dan ont staat er een land vanharde zandsteen, dat bij microsco pisch onder zoek n en al straaldier blijkt te zijn. Dit is o.a. het geval met het eiland Barbados. De vorm van de enkele fos siele pantsers is dan meestal onkenbaar ge worden. De mooiste en gaafste worden in de magen van visschen gevonden o.a. van kabeljauw. E. HEIMANS Een straaldiertje in kandelaber-vorm