De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1914 19 april pagina 3

19 april 1914 – pagina 3

Dit is een ingescande tekst.

19 April '14. No. 1921 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND \ AUTOMOBIELEN. Hoofd-Agent voor Nederland: J. LEONARD LANB, Stadhouderskade, AMSTERDAM. Zwitsersche borduur sels worden franco en Try van invoerrechten aan huis geleverd Japonnen Bloosn vanaf vanaf n. 5.75 n. i.»s Kinderjurken vanaf (I. 2.90 Beste kwaliteit Zwit?eraca borduursel op batist, voile, crépon, linnen en op de aller nieuwste soorten zyde. Parysche modeplaten met stalen collectie 120 van borduursels franco op aanvraag. Onze geborduurde ja ponnen en blouses zyu ongemaakt. Knippatronen worden echter by bestelling in elke geweusohte maat geleverd. LÜ&ANO Hotel Bristol. (ITAL1AANSCHE MEREN). Schoonste Winter- en Voorjaarsverblijfplaats. 1ste kl. Hotel, prachtig gelegen, met gr. Panorama. Kamers vanaf f r. 4.?. Pension vanaf f r. 9.?. Eig.: C. CAMENZ1ND. Prosp. gr. en f r. Intern. Verkeersbur. Raadhuisstraat 16, Amst. ALLEN DRAGEN Kousen en Sokken van WICHER JANSEN UTRECHTSCHE TRICOTA6E FABRIEK UTRECHT. AVIATA" Garantie Kousen en Sokken Gegarandeerd voor 6 maanden. Wij verstrekken gaarne adressen van wederverkoopers. GRANDS VINS DE CHAMPAGNE Rerrier-Jöuet - ?*? ?' V ?'"? ..; , ?> * fcpernay. Cortce&ion'riaijesi ? Sauter&Polfs.M'aastncht. BOUWT TE HUHSPEET. Mooie boschnjke terreinen. Spoor,Tram, Electrisch licht, Telephoon. Inlichtingen M.ij DE VELUWE", Nunspeet. DE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts H.65 per kwartaal. METZ&CO AMSTERDAM SCRAVENMACE ZENDEN FRANCO STALEN VAN CHEFOO CRAPE EEN ZACHTE PLOOIBARE KATOENEM CRAPE.VOOR ZOMERJAPOMMEM, K m DER JURKEN A BLOUSE.S IOOC/M BREED IN 2O FRAAIE KLEUREM n O 95 PER MTR. EENICE VERTEGENWOORDIGERS IN HOLLAND VAN LIBERTY&C O LTD Frans" kan geven groote behoefte hebben. Louis Raemaekers is in dergelijke illu straties op glad papier niet op zijn best lijkt mij. De omslag toont meer zijn karakter, doch is wat grof uitgevallen. HESSEL JONGSMA * * * Berichten KOSTBAAR EINDWERK. Een buitengewoon prachtig stuk bindwerk, voor Amerika be stemd, was dezer dagen tentoongesteld te Londen. Het is een geïllustreerde editie van Keats' gedichten, waaraan twee jaren ge werkt is. Het boek is geïllustreerd met oor spronkelijke waterverfteekeningen en gebon den in maroccoleder, met sierlijke gouden lijnen afgezet, terwijl de band ingelegd is met meer dan 4000 stukjes gekleurd leder, en bezet met ruim 1000 kostbare steenen. De totale waarde van het boek wordt geschat op 84,000 gulden. 'H. G. WELLS heeft een nieuwen roman onderhanden, welke in het begin van Mei zal verschijnen onder den titel The world set free. Hij behandelt daarin de wereld geschiedenis van de eerstvolgende 70 of 80 jaren, waarin groote botsingen zullen plaats vinden tusschen de oude traditiën van wet geving, eigendom en nationaliteit en de revolutionaire denkbeelden welke zich gaan deweg naar boven werken. IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIINIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilliii za|g Bryden aan uit haar zachte lersche oogen. Hij was verward en wendde zich af en een kikvorsch ziende die uit een boschje gras naar hem keek, zei hij: Ik zocht naar een kikvorsch om aan den snoekhengel te slaan." De kikvorsch sprong links en rechts en ontsnapte haast in het kreupelhout, maar hij greep hem en kwam terug met het dier in zijn hand. 't Is juist de soort kikvorsch die een snoek graag lust," zei hij. Kijk eens wat een groote witte buik en helder gele rug." En zonder verderen omslag haalde hij den ijzerdraad waaraan de haak bevestigd was door het levende lijf van den kikvorsch, trok hem door den bek, stak de haken door zijn achterpooten en bond de lijn vast aan het eind van den ijzerdraad. Ik denk dat ik weer eens naar mijn koeien moet gaan zien," zei Margareta, 't is tijd om ze naar huis te drijven." Ga je niet mee naar het meer terwijl ik mijn hengel uitgooi?" Ze dacht even na en zei: Neen, ik kan je van hier wel zien." Hij daalde af naar de vol riet staande plas en toen hij naderde vlogen verscheidene snippen op en kruisten met schelle kreten boven zijn hoofd. Zijn hengel was een lange hazelaarstok en hij wierp den kikvorsch zoo ver hij kon in het meer. Hiermee verschrikte hij eenige wilde eenden; een woerd en twee eenden vlogen op en staken naar het grootere meer over. Margareta keek ze na; ze vlogen in n lijn in de richting van een oud kas teel en ze waren nog niet uit het gezicht verdwenen toen Brijden naar haar toe kwam en ze dreven samen de koeien naar huis dien avond. Ze hadden elkaar nog niet veel ontmoet toen ze zei: James, 't is beter dat je me hier niet zooveel meer komt opzoeken." Wil je niet graag dat ik kom?" Ja, ik wil 't graag genoeg, maar elkaar gezelschap houden is hier geen gewoonte, en ik wil liever niet dat er over mij ge sproken wordt." Ben je bang dat de pastoor ons van het altaar af zal berispen." Hij heeft het met elkaar omgaan veroor deeld, maar 't is niet zoozeer om wat de pastoor zegt, want er steekt geen kwaad in praten." Maar als je met elkaar gaat trouwen steekt er geen kwaad in samen uitgaan." Neen, niet zooveel, maar in dit gedeelte trouwen ze op een andere wijze. Er wordt niet veel gevrijd hier." En den volgenden dag was het in het dorp bekend, dat James zou gaan trouwen met Margareta Dirken. Zijn wensch om de jongens te leeren dansen had een vroolijke opschudding in de parochie veroorzaakt en sedert eenigen tijd werd er gedanst in ieder huis, waar een geschikte vloer was om op te dansen en als de bewoner geen geld had om een vat bier te. koopen zond Bryden, die wel geld had, hem een vat, zoodat Margareta kon dansen. Ze vertelde hejn dat ze soms naar IIIIMIIIIIIHIIIIIIIIItlltlillliiiiiin H),KI IIIIIIIIIIIIIIIIMHIIIIIIIMHIMIIIMIinillllllltlinMIIIIIMMIIIIIIIIIIilllllllllllllHIHIIIIMIIIIIIIIIIIIIHlMIIIIIIIIIHIIMMIIIIHIIIIIIMIIIIHIIIIMIinilllllMMIIIIIIIIHIIMMIIIIIIIIIIIItlHII HEYSE'S LETTERKUNDIGE NALATENSCHAP' Nog in het vorig jaar, op 84-jarigen leeftijd' is .Heyse begonnen aan de uitvoering van literaire werkzaamheden, waartoe hij reeds geruimen tijd plannen had gemaakt. Hij was nl. begonnen met de vertaling van Italiaansche blijspelen, welke aan het hof der Medici opgevoerd werden, en welke den geest van dien tijd beter doen kennen dan lange beschrijvingen. Een drietal stukken, van Lorenzo de Medicis, van Ariosto en van Machiavelli, waren reeds gereed, en den druk daarvan door Heyse nog op zijn ziek bed voorbereid. Binnenkort zullen deze onder den titel Drei Lustspiele aus der Renaissance in Jena verschijnen. *8 's! 's* Tentoonstellingen en Veilingen IN HET GEMEENTE-MUSEUM TE'S GRAVENHAGE zal gedurende de maanden April en Mei een tentoonstelling gehouden worden van teekeningen en studies van J a c o b M a r i s (uit het bezit van den heer C. F. L. de Wild). IN DEN KUNSTHANDEL BERNARD DE VRIES, Amsterdam, Nieuwe Spiegelstraat 95, zal gedurende April geopend zijn een tentoon stelling van schilderijen, teekeningen en etsen van j. M. Graadt van Roggen. IN DE KUNSTZALEN UNOER EN VAN MENS, ROTTERDAM, Eendrachtsweg 27, is van 12 een andere parochie gingen waarde pastoor niet zoo afkeerig was van dansen en het verwonderde James. En den volgenden dag bij de mis verwonderde hem hun eenvou dige, warme vroomheid. Sommigen vouw den in hun gebed de handen boven het hoofd en dat alles was tegelijkertijd heel nieuw en heel oud voor James Bryden. Maar hij was verbaasd over de gehoor zaamheid van deze menschen aan hun gees telijken herder. Toen hij nog een jongen was, waren ze niet zoo gehoorzaam, of hij was hun gehoorzaamheid vergeten; en in een mengeling van toorn en bewondering luisterde hij naar den priester die zijn parochi anen vermaande, ze bij name noemend; en hij zei dat hij gehoord had dat er in hun huis gedanst werd. En nog erger, hij zeide dat hij jongens en meisjes langs de straat had zien slenteren en al hun praten was over nzelfde onderwerp, liefde. Hij zei dat couranten met- liefdesgeschiedenissen tot hun huizen waren doorgedrongen, verhalen van liefde, waarin niets verheffends of veredelends lag. De menschen luisterden en namen de op vatting van den pastoor zonder voorbehoud aan. En hun onderwerping was roerend. Het was de onderwerping van een naïef volk, zich vastklampend aan het religieuze gezag; en Bryden stelde de zwakheid en onmacht van het volk om hem heen tegen over de moderne rusteloosheid en koude energie van het volk, dat hij achter zich gelaten had. Eens op een avond dat er weer gedanst werd, klopte iemand aan de deur en de speelman hield op met spelen en de dan sende paren fluisterden elkaar toe: Iemand heeft het hem verteld, 't is de pastoor." En vol angstig ontzag drongen de dorpe lingen om het haardvuur, bang om de deur te openen. Maar de pastoor zeide, dat als ze de deur niet openden, hij er zijn schouder tegen zou zetten en haar met geweld openen. Bryden ging naar de deur en zeide dat hij zich door niemand zou laten beleedigen, priester of geen priester, maar Margaretha greep hem bij den arm en zei dat als hij iets tegen den heer pastoor ondernam, deze hem van af het altaar zou berispen en al hun buren zouden hen dan ontwijken. Toen ging Mike Scully naar de deur en liet den priester binnen en hij trad de kamer in, zeggend dat zij hun ziel de hel in zouden dansen. Ik heb van jullie handelwijzen gehoord," zei hij van jullie dansen en bier drinken. Ik wil 't niet hebben in mijn parochie. Als je zulke dingen doen wilt is 't beter dat je naar Amerika gaat." Als dat voor mij bedoeld is mijnheer, zal ik morgen teruggaan. Margaretha kan wel met mij meegaan." 't Is niet-het dansen, maar het drinken, waar ik tegen ben," zei de pastoor, zich tot Bryden wendend. Wel, niemand heeft te veel gedronken." zei Bryden. Maar jullie zit hier den heelen nacht door te drinken,"' en de aogen van den April?10 Mei geopend een tentoonstelling van werken door Frans Deutman. DE N. V. KUNSTHANDEL DE PROTECTOR", ROTTERDAM, Zuidblaak 70a, stelt van af 15 April ten toon werken door August W. van Voorden. Nieuwe Uitgaven A. A. BEEKMAN, De afsluiting en droog making der Zuiderzee (met kaartje) No. 107 der kleine geschriften, uitgegeven door de Mij tot Nut v,h Algemeen. Prijs f0.10. Amsterdam, S. L. van Looy. Bijdragen en mededeelingen van het his torisch genootschap (gevestigd te Utrecht) 35e deel, 215 pag. f3.?. Amsterdam, Joh. Muller. 26e Jaarverslag van de Vereeniging Het Buitenland". Vorlesungen, ber Metaphysik gehalten an der Ecole des hautes tudes sociales zu Parisl912?1914vonO.EFFERTZ,70pag. f0.90. Leiden, Verlagsbuchhandlung vormals E. J. Brul. Les meüleurs auteurs, francais, No. 38. ERCKMANN CHATRIAN, l'Ami Fritz, 147 pages. Amsterdam, Meulenhoff & Co. M. A. SCHWARTZ, Voorbereidend-Hooger Onderwijs, 24 pag. f 0.45. Leeuwarden, Meijer & Schaafsma. pastoor richtten zich naar den hoek waar de vrouwen bij elkaar stonden en Bryden wist, dat de pastoor de vrouwen als ge vaarlijker beschouwde dan het bruine bier. 't' Is over twaalven", zei hij, terwijl hij zijn horloge uit zijn zak haalde. Op Bryden's horloge was het eerst half twaalf en terwijl ze over den tijd twistten, bood vrouw Scully den pastoor Bryden's paraplu aan, want in zijn haast om het dansen te doen ophouden was hij zonder de zijne uitgegaan; en als om te toonen dat hij Bryden geen kwaad hart toedroeg, nam de pastoor het aanbod aan, want hij dacht aan het hooge trouwgeld dat Bryden hem zou betalen. Ik kan de paraplu morgen slecht missen," zei Bryden zoodra de priester het huis verlaten had. Hij zou met zijn schoonvader naar de markt gaan. Zijn schoonvader leerde hem hoe hij vee moest koopen en verkoopen. En zijn schoonvader zei dat het land vooruit ging en dat men in Ierland rijk kon worden als men slechts een klein kapitaal had. Bryden had het kapitaal en Margaretha had aan den overkant van het meer een oom wonen, die haar alles zou nalaten wat hij had en dat zou zeshonderd gulden zijn en nooit was een paar in Duncannon het leven begonnen met zulke gunstige vooruitzichten als James Bryden en Margaretha Dirken. Eenigen tijd na kerstmis vond men de geschikste tijd voor het huwelijk; James Bryden zei dat hij niet yór de lente zijn geld uit Amerika kon krijgen. Het uitstel scheen hem te ergeren en hij scheen naar het huwelijk te verlangen, tot hij op zekeren dag een brief kreeg uit Amerika van iemand, die samen met hem in de kroeg gediend had. Deze vriend schreef hem om te vragen of hij terugkwam. De brief was niet meer dan een voorbijgaande wensch om Bryden weer eens te zien. En toch stond Bryden er zoo vreemd van te kijken, dat iedereen benieuwd was wat er wel in dien brief kon staan. Het scheen zeer gewichtig te zijn en zij geloofden hem nauwelijks toen hij zei dat hij van een vriend was die wilde weten of zijn gezondheid vooruitging. Hij trachtte den brief te vergeten en hij keek naar de uitgeputte arme lersche velden, verdeeld door wallen van losse steenen, en een groot verlangen kwam over hem. De lucht van de Bowerysteeg was den Atlantischen Oceaan overgestoken en had hem in dit Westelijk schiereiland ontdekt; en op een nacht werd hij wakker uit een droom, waarin hij een dronken klant door de open deuren in de duisternis wierp. Hij had zijn vriend 'in zijn wit katoenen vest drank zien schenken van glas in glas te midden van het geraas van stemmen en vreemde tongvallen, hij had het klinken van het geld gehoord dat in de geldla ge streken werd en zijn zinnen smachtten naar de gelagkamer. Maar hoe zou hij Margaseta Dirken zeggen, dat hij haar niet kon trouwen ? Zij had haar leven gebouwd op dit huwelijk. Hij kon haar niet zeggen dat hij niet met haar trouwen wilde .... en toch moest hij gaan. Hij voelde zich alsof hij gejaagd Ons Verweer tegen de beweging voor plaat selijke kenze door Het Comiiétegen onmatige drankbestrijding 64 pag. f 0.10. Pro en Contra", Serie IX No. 2. Plaat selijke Keuze. Pro: JOH. LAND. Contra: Dr. B. W. TH. NUIJENS, 32 pag. f 0.40. Baarn, Holl. Drukkerij. J. BIJSTERBOSCH, Handelsrekenboek ten dienste van lagere handelsscholen M.U.L.O. scholen en handelscursussen. A. Theorie. B. Opgaven. Prijs der 2 deelen samen f 1.90 ing. Zutfen, W. J. Thieme & Cie. S. SIERSEMA, De praktijk van het boek houden, deel I. Enkel boekhouden. Prijs ing. fl. geb. f 1.25. Met bijbehoorende map met documenten f l .35. Zutfen, W. J. Thieme & Cie. Catalogus van bibliotheken over Nederlandsch-Indië. Nagelaten door wijlen de heeren Dr. TH. v. B... en Kol. W. F. VERSTEEG. Publieke verkooping den 27en en 28en April 1914 in het verkooplokaal van H. G. BOM, Warmoesstraat 35 Amster dam, des avonds te half zeven. Kijkdagen 18 en 20 April van 10?3 uren. * ? * Correspondentie Voor wat betreft abonnementen, adver tenties, bezorging van het Weekblad, uitbetaling van het honorarium e. d., wende men zich uitsluitend tot de ADMINISTRATIE werd; de gedachte dat hij Margareta zeggen moest, dat hij haar niet trouwen kon joeg hem voort, dag aan dag, zooals een wezel een konijn jaagt. Telkens weer zocht hij haar op met de bedoeling haar te zeggen dat hij niet van haar hield, dat hun levens niet voor elkander bestemd waren, dat het alles een vergissing geweest was en dat hij gelukkig vroeg genoeg gemerkt had dat het een vergissing was. Maar, alsof ze raadde waar hij over spreken wilde, sloeg Marga reta haar armen om hem heen en smeekte hem te zeggen dat hij van haar hield, en dat ze dadelijk zouden gaan trouwen. Hij gaf toe, hij dat van haar hield en dat ze dade lijk zouden gaan trouwen. Maar niet lang nadat hij haar verlaten had kwam het ge voel weer bij hem op dat hij haar niet kon trouwen dat hij .weg moest. De lucht der gelagkamer trok hem voort. Was het om het geld dat hij daar verdienen kon dat hij terug wilde? Neen, het was niet om het geld. Waarom dan ? Zijn blik viel op het doodsche land, op de velden verdeeld door doodsche wallen; hij dacht aan de roerende onwetendheid van de menschen, dat was het waar hij niet tegen kon. Het was de priester die het dansen kwam ver bieden. Ja, het was de priester. En terwijl hij naar de lijnen der heuvels stond te kijken was het hem of de gelagkamer vlak bij was. Hij hoorde de politikers praten en het op windende van de politiek kwam weer in zijn bloed. Hij moest weg van hier hij moest terug naar de gelagkamer. Hij keek op en zag den schralen boomgaard en hij haatte den kalen weg die naar het dorp voerde en hij haatte den kleinen heuvel op welks top het dorp begon en hij haatte meer dan alles het huis, waar hij met Mar gareta in zou komen te wonen als hij haar trouwde. Hij kon het zien van de plaats waar hij stond aan den rand van het meer, met twintig morgen weiland er om heen, want de landheer had hen een gedeelte van zijn landgoed afgestaan. Plotseling zag hij Margareta en riep haar toe door het hek te komen. Ik heb juist een brief uit Amerika ge kregen". Over het geld?" Ja, over het geld. Maar ik zal er heen moeten gaan". Hij keek haar aan, zoekend naar woorden en zij raadde uit zijn verwarring dat hij haar zeggen wilde, dat hij nog vór ze ge trouwd waren naar Amerika moest gaan. James, bedoel je dat je direct moet gaan ?" Ja", zei hij, direct. Maar ik kom op tijd terug om in Augustus te trouwen, 't Beteekent alleen ons huwelijk een maand uitstellen." Ze liepen pratend een eindje door en James wist, dat iedere stap dien hij deed, een stap dichter bij de Bowerysteeg was. En toen ze aan het hek kwamen zei Bryden: Ik moet me haasten of ik mis den trein." Maar," zei ze, je gaat toch niet nu je gaat toch niet vandaag?" Ja, dezen morgen. Het is zeven mijl. Ik zal hard moeten loopen om niet den trein te missen." van De Amsterdammer, Keizersgracht 333, Amsterdam. Men gelieve bij opgave van adres veranderingen te vermelden of deze van blijvenden of van slechts tijdelijken aard zijn. Bovendien geve men niet alleen de nieuwe maar ook de oude woonplaats op. Voor wat betreft artikels en ingezonden stukken, wende men zich uitsluitend tot de REDACTIE en uitsluitend Keizersgracht 333. Om teleurstellingen te voorkomen is het gewenscht, dat de inzender iederen keer, dat hij een bijdrage zendt zoowel op zijn brief als op zijn bijdrage zijn volledig adres duidelijk leesbaar vermeldt, dat de inzender «en voldoend bedrag in postzegels toevoege (los in den brief) indien bij niet-plaatsing terugzending ver langd wordt. Op anonieme zendingen of berichten wordt geen acht geslagen. En ze vroeg hem of hij ooit terug zou komen. Ja,"' zei hij, ik kom terug." Als je toch terug komt, James, waarom laat je mij dan niet met je meegaan?" je zou niet vlug genoeg kunnen loopen, we zouden den trein missen." Eén oogenblik, James. Doe me geen ver driet; zeg de waarheid. Je komt niet terug. Je kleeren waar moet ik ze heen zenden?" Hij snelde weg, hopend dat hij terug zou komen. Hij trachtte te denken dat hij hield van het land dat hij nu verliet, dat het pret tiger was een boerderij te hebben en daar met Margareta Dirken te wonen, dan drank te schenken achter een toonbank in de Bowery. Hij dacht niet dat hij loog, toen hij haar zeide terug te zullen komen. Haar aanbod om zijn kleeren op te sturen trof hem en aan het eind van den weg stond hij stil en vroeg zich of hij naar haar terug zou gaan. Hij zou den trein missen als hij nog even wachtte en hij snelde voort. En hij zou toch den trein gemist hebben als hij niet een wagen tegengekomen was. Toen hij eenmaal op den wagen zat voelde hij zich veilig het land was reeds achter hem. De trein en de boot te Cork waren louter formaliteiten, hij was in Amerika. Op het oogenblik dat hij landde, trilde hij van het gevoel van thuis-zijn, dat hij in zijn geboortedorp niet gevonden had; en hij vroeg zich af hoe het kwam dat de lucht van de kroeg natuurlijker scheen dan de lucht van de velden en het geraas van de menigte meer welkom dan de stilte van den meeroever. Hij dankte den hemel voor zijn ontsnapping en trad in onderhandelingen over den aankoop van de kroeg. * * * Hij nam een vrouw, zij schonk hem zoons en dochters, de kroeg ging uitstekend, rijk dom kwam en ging, hij werd oud, zijn vrouw stierf, hij trok zich terug uit de zaak en kwam op dien leeftijd dat men begint te beseffen, dat er niet veel jaren meer vór zich liggen en dat alles wat men in dit leven te doen had, gedaan is. Zijn kinderen huwden, eenzaamheid begon in den avond om hem heen te sluipen en als hij in de vlammen van het vuur keek steeg een vage, zachte droom omhoog en Margareta's zachte oogen en naam verlevendigden den schemer. Zijn vrouw en kinderen verdwenen uit zijn ge dachten en het scheen hem toe of een her innering het eenige werkelijke was dat hij bezat, en het verlangen om Margareta weer te zien werd groot. Maar ze was een oude vrouw, ze was getrouwd, misschien was ze dood. Welnu, hij wilde begraven worden in het dorp waar hij geboren was. Er is een onvergankelijk, stil leven in ieder menscb, dat niemand buiten hijzelf weet, en dit onveranderlijk, stille leven was zijn herinnering aan Margareta Dirken. De gelagkamer met alles wat er bij hoorde was vergeten en de dingen die hij het allerduidelijkst zag waren de groene heuvelhelling en het moerasmeer en het riet er om heen en in de verte het grootere meer en daar achter de blauwe omtrekken van de eirkele heuvels.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl